Varia.
Gemengde Berichten.
Uit de Pers.
Allerlei.
Don Quichotte's bibliografie.
De feest-liefhebberij in Spanje is zoo
diep doorgedrongen, dat men nu ook
van de Don Quicliotte-tentoonstelling en
de (laar aanwezige boeken een wegwij
zer heeft gemaakt. In een kamer heeft
men 461 uitgaven van de Don Quichotte
bijeen gebracht, waarvan wel het meest
merkwaardigste is, dat ze niet volledig
is. Ondertusschen ontbreekt natuurlijk
de IJslandsche vertaling niet.
Een ander teckcn van Don Qui-
chotterie is, dat tijdens de tentoonstel
ling een reeks van lezingen gehouden
zal worden door beroemde personen, en
over don dichter in verband met alle
denkbare zaken. Canelejas, de liberale
staatsman, zal lezen over D. Q. en de
eer; Bellas over Q. en de politiek;
een derde over D. Q. en den godsdienst;
een vierde over de „Navolging van
onzen Heer Don Quichotte".
Ecu goed kansje voor Ncdorlandsche
Don Quichottes biedt het feit, dat de
Spaansche regeering de mogendheden
uitnoodigde om vertegenwoordigers te
zenden bij de feesten. Wat een geluk
dat wc in Nederland nog Sancho Pan-
scha's hebben!
Dat kennen wc ook.
In den ouderdom van negentig jaren
is te Londen, overleden de Lord Grim-
tliorpe, die op allerlei wijze getracht
heeft zijn naam te vereeuwigen, wat
hem ten slotte ook gelukt is. Hij was
oorspronkelijk advocaat en vergaarde
met de juristerij een vermogen, dat hem
100000 pond per jaar aan rente leverde.
Yan dat geld liet hij o.a. de Rig Ben,
de groote klok van de Westminster
maken. Toenmaals heette hij nog maar
Dewson, wat koningin Victoria veranderde
in Lord Grimthorpc. Na de Big Ben
geschapen te hebhen sloeg hij met zijn
rente aan het restaureeren van oude
kerken; hij maakte zelf de ontwerpen
en voerde zo zelf uit. Een begrijpelijke
verontwaardiging bij de deskundigen was
daarvan het gevolg, want de Lord be
dierf de fraaie oude architecturen tot
onherkenbaar wordens toe.
Aldus verwierf de naam Grimthorpc
evenwel zijn onsterfelijkheid. De architec
ten gebruikten namelijk, nadat do
millionair zijn verwoestingen had aan
gericht het werkwoord „togrimthorpc"
om gevallen van restauratie-wandahsme
op oen voor ieder heldere wijze aan te
duiden.
Al hebben we het werkwoord in
Nederland niet, de daad kennen we,
alleen met dit verschil, dat het bij ons
in den regel gebeurt van andermans
geld.
Inbreker en filosoof.
Oiüangs word door de jury van Amiens
de zaak van eene bende oplichters be
recht, die verschillende misdrijven op
hun geweten hadden. Onder de be
klaagden was ook zekere Jacques Sau-
tarel, die auteur is van een ernstig
filosofisch werk, dat in 1896 onder den
titel „Philosophic du déterminisme" uit
gegeven is.
Daarin bespreekt hij het leven, den
hemel, den loop der sterren, der zonnen
en der nevelvlekken, waarbij hij op
zaakkundige wijze verschillende ontdek
kingen op astrologisch gebied verklaart.
Aati de hand van Claude Bernard betoogt
hij dan dat in de cosmografie evenmin
als in de chemie en physiek sprake kan
zijn van uitzonderingen. Vervolgens past hij
de wet van het determinisme toe op de
ontwikkeling van het individu en de
mijn roodgeweende oogen. Nadat ik
mijn gezicht nog wat gcwasschen had,
waren de sporen mijner tranen spoedig
verdwenen, slechts een weinig bleekcr
dan gewoonlijk, zag ik er uit.
Ongeveer een uur later kwam Elize
mij opzoeken, om naar den sleutel der
linnenkast te vragen.
„Wat ziet ge er slecht uit Lenore,"
zeide zij, mij met onderzoebenden blik
aanziende, „scheelt u iets?"
„Hoofdpijn," antwoordde ik fluisterend.
„Hoe treurig! Is het erg?"
„Heel erg!"
„Dan was het goed, dat ik u zoo even
niet riep,"-zei Elize op meewarigen toon.
„Dr. Bode was hier. Hij vroeg naar
uw vader en ging weer heen, toen ik
hem vertelde, dat deze voor acht dagen
op reis was. Ik heb hem in uwen
naam voor de wonderschoone anjelieren
bedankt en gezegd, dat gij er zeer mee
in uw schik waart."
„Dat hadt gij wel kunnen laten!" riep
ik vertoornd en veel onvriendelijker dan
anders uit.
Elize zag mij bevreemd aan. „Nu,
hebt gij er u dan niet over verheugd?
Als gij mij dat wilt wijs maken, moet
gij de bloemen niet in uwe slaapkamer
dragen en op eene plaats zetten waar
ze meer zon hebbeu. Wees toch niet
dwaas, Lenore," ging ze vriendelijk
voort. „Ik ben toch niet blind, om niet
te zien, hoe dierbaar Dr. Bode tl is."
maatschappij, en stelt hij het verband
vast tusschen de physisch-psychologische
wetten en de normale ontwikkeling van
het leven. Ten slotte komt hij dan tot
een nieuwe evolutie philosophie, die een
sterk anarchistisch karakter draagt.
Zoo ziet men hoe niet alleen de dok
ters en de staatslui kunnen ontaarden,
doch ook dat de philosophie in moralisti
sche decline is.
Oud-Christelijke Kunst.
In het oude Christelijke klooster van
Grottaferrata bij Frascati in Italië heeft
de ijverige abbé Pelligrim, geholpen
door een baron Kansier, alles bijeenge
bracht wat nog aan de eerste Christen
tijden herinnert, en aldus een tentoon
stelling geformeerd, die een tamelijk
volledig overzicht geeft van de betrokken
beschavings- (of onbeschavings)-pjriode.
De collectie is verdeeld in elf afdeelin-
gen, die elk voor zich weer naar tijds
orde gerangschikt zijn. Zaal 1 bevat
reproducties van mozaïeken uit kerken en
catacomben, en muurschilderingen. Zaal 11
geeft een rijke verzameling kleine By-
zantijnsche schilderingen van af de elfde
tot de zeventiende eeuw. Zaal IH Griek-
selie en Byzantijnsche codices, alle met
fraaie miniaturen versierd. Zaal IV geeft
kerkgewaden tot aan de elfde eeuw te
aanschouwen. Dan volgen in een andere
afdeeling ivorensieraden, De meest be
langrijke zaal is de zesde, waar de By
zantijnsche gouden kruisen uit het Yati-
caan, de crucifixen van Gaeta en Cosenta,
de prachtige, reliquienkist van Montccas-
sino, en allerlei andere kostbaarheden
te pronk zijn gelegd.
Vit de wereld van de schijn.
Hoezeer de wereld der acteurs ge
schikt is om ook buiten de coulissen
de wereld zand in de oogen te strooien,
moge blijken uit een advertentie in een
Duitsch blad, orgaan van de Duitsche
acteurs. Daarin worden voor een goed
zomertheater gevraagd: een jeune pre
mier en bon vivant voor 8090 mark;
een ingénue 60 mark; oen „komische"
Aite, 6070 mark; en dan nog een
verliefde voor 70 mark.
Aan de advertentie wordt de opmer
king toegevoegd, dat slechts jonge, talent
volle krachten met een elegante garderobe
behoeven te reflecteeren. Ook eerste
beginners kunnen zich aanmelden.
Men behoeft niet te vragen, hoeveel
dien eersten beginners zal worden aan
geboden
Men leere er uit, dat de coulissen
niet alleen dienen om den regisseur en
den gasfitter te verbergen.
I»e lint uur boren »le leer.
't Is een publiek geheim in Gronin
gen en daarom vertellen wij het. De
geschiedenis is ook zóó interessant en
het „schandaal" is bovendien waar.
Er was vergadering geweest, Vrijdag
avond, en hij was als voorzitter nog in
't gebed voorgegaan. Na 'afloop ging hij
met een kennis naar huis, zoo't heette;
de kennis arriveerde te bestemder plaatse,
maar hij niet, den geheelen nacht niet,
en den volgenden nacht kwam hij óók
niet in huis, bij vrouw en kinderen.
Men werd ongerust.
Maar zie: wat gebeurde daar Zater
dagavond in de Butjesstraat? Daar was
de middernachtzending, daar was een
relletje voor een huis, dat in geen besten
reuk staat. Eenigc vrienden waren bezig
een man te overreden dat huis te ver
laten, een man die eerst hardnekkig
weigerde, maar ten slotte toegaf.
Dus zelfs zij, over wier gebrek aan
doorzicht ik soms lachte, had bemerkt,
wat ik liever had moeten verbergen.
„Ik zal u dankbaar zijn, al» gij zulke
opmerkingen in 't vervolg achterwege
wilt laten," zeido ik nog altijd op dien
prikkelbaren toon, die mij anders niet
eigen was. „Met mijne gevoelens, die
gij in dat geval, gansch en al hebt mis
verstaan, heeft niemand iets temaken."
Dat was nu werkelijk grof gesproken,
maar de zachtaardige Elize, die mijne
booze luim, aan de hoofdpijn weet, ging
zonder een woord te antwoorden de
kamer uit.
Des middags bezochten mij verschei
dene vriendinnen. Zij vonden mij uil
gelaten vroolijk, geneigd om de geringste
kleinigheid te lachen, over iedere plagerij
te schertsen, en toen eene van haar
meende, dat ik misschien reeds mijn
volgend geboortefeest als jonge vrouw-
zou vieren, omdat een vogel haar daar
van een bizonder liedje had voorgezon
gen, hield ik eene goed doordachte
redevoering over het thema: „Trouwen
is goed, maar ongehuwd blijven is beter,"
waarin ik ten slotte beweerde, dat zoo
ooit één man mij zou overhalen aan dit
beginsel ontrouw te worden, dat natuur
lijk slechts een officier kon zijn. Gelach
en toejuiching waren mijne belooning,
want ik had alle mij ten dienst staande
gaven aangewend, deze mijne rede
bloemrijk te maken. Ach! het was
Het was de man van de vergadering.
De natuur boven de leer!
(Nieuwsbl. v. h. Noorden).
Met <le Noorderzon.
Naar aanleiding van het feit, dat de
predikant der Gereformeerde gemeente,
to Schoondijke plotseling zijn gemeente
verlaten heeft schrijft de „Middolb. Ot.
Er heerscht in Schoondijke algemeene
verontwaardiging.
Nadat Maandag vorige week de predi
kant der Gereformeerde gemeente P. A.
S. met zijn vrouw vertrokken was,
onder voorgeven zijnerzijds, naar men
zegt, dat hij Vrijdag of Zaterdag zou
terugkeeren, wat niet is geschied, is nu
wel als feit aan te nemen wat nog slechts
als gerucht de ronde deed dat hij naar
België is gegaan, om vandaar naar
Amerika te vertrekken.
Hij wordt verdacht vau onzedelijke
handelingen te hebben gepleegd met oen
meisje van zestien jaar, zijne dienstbode.
Zaterdagavond 9 December werd het
gerucht den kerkeraad bekend, die S.
er over onderhield maar hij weigerde
toen te antwoorden. Hij zou dat den
volgenden dag doen. Maandagochtend
echter was hij verdwenen. Eerst was
hij naar Breskens gegaan, doch daal
de boot niet voer, ging hij België in,
na vooraf een lid van den kerkeraad de
verklaring omtrent zijne terugkomst te
hebben gegeven.
Jachtgevaren van koning Edward.
De Engelsche koning schijnt door jacht-
ongelukken vervolgd te worden. Nadat
hij don voet verstuikt heeft bij het trappen
in oen konijnenhol rijdt hij slechts in
een ponneywagen ter jacht. Dezer dagen
schoot de Earl of Grey in zijn gezelschap
een fasant, die ongelukkig met zooveel
geweld op het hoofd van den dikken
koning terecht kwam dat hij eenigc
oogenblikken bewusteloos neerlag.
De blauwbaard van Chicago. Het
hoogste gerechtshof van Illinois heeft den
moordenaar Ho'ch, die een aantal vrou
wen huwde en ze daarua vermoordde, ter
dood veroordeeld, het vonnis in vorige
instanties bevestigend. De executie, die
Hoch voortdurend wist te verschuiven,
is thans vastgesteld op 23 Feb. De tegen
woordige vrouw van Hoch, die bij de
instructie als voornaamste getuige tegen
hem diende, weende met den veroor
deelde bitter toen hem het onherroepe
lijk worden van het vonnis werd mee
gedeeld.
Koude verwacht. De weerprofeteu
voorspellen koude, omdat in den Atlan-
tischen Oceaan ijsbergen zijn gezien.
Aldus bericht namelijk het schip Symbric
van de Withe Star Linedat op een
dag twee bergen waarnam. Ze dreven
in de gewoonlijk door schepen bezoch
ten weg en vormen daarom een gevaar
voor de scheepvaart. In den regel
treedt het verschijnsel pas in liet voor
jaar op; nu ze thans zich vertooncn
concludeert men tot ongewone tempera-
tuurverschijnselen in het Noorden.
Het proces Joris. Gister is vonnis
gewezen in het proces tegen de schul
digen aan den dynamietaanslag op den
sultan van Turkije. Joris Jaoris, de drie
verschenen Armeniërs, waaronder de
vroegere portier van het Oostenrijkschc
hospitaal, de niet verschenen vrouw van
Joris vrouw Rips en nog drie andere
Armeniërs werden ter dood veroordeeld.
Dertien Armeniërs, waarvan de meesten
afwezig, kregen levenslang en drie
galgenhumor, maar het bracht haar
toch op een dwaalweg.
Het verblindde ook mijn goeden vader,
toen hij na eenige dagen vroolijk en
hoogst voldaan huiswaarts keerde.
Wol streek hij mij vriendelijk over
mijn bruin krulhaar en zeide: „Gij ziet
erg bleek, kleine Lore, wordt toch niet
ziek;" maar. toen ik hem schertsend
verzekerde, dat ik alleen uit heimwee
naar mijn vadertje zoo bleek zag, sprak
hij er niet meer over.
Nu weet ik niet, wie er het eerst
over sprak, maar het hericht onzer ver
beterde geldelijke omstandigheden had
zich spoedig, met belachelijke over
drijving, in het stadje verbreid. Mijne
vriendinnen kwamen en vroegen in ver
trouwen, of het waar was, dat vader
een half milliocn had geërfd, en dat hij
nu den dienst verliet om alleen voor
zijne liefhebberijen te leven. De on
gehuwde heeren officieren, groetten mij
op straat veel vriendelijker dan anders,
en als ik een winkel binnen trad, werd
ik stellig veel voorkomender bediend
dan vroeger. In 't kort, ik zag met
bevreemding, maar toch niet zonder
kinderlijke voldoening, dat vaders nieuw
verkregen vermogen, mij tot een veel
gewichtiger persoontje maakte, dan ik
vroeger geweest was.
Misschien hielp mij deze omstandigheid
om dat wat mij krenkte een weinig te
boven te komen, terwijl het mij tevens
anderen 15 jaar. Drie Grieken en drie
Armeniërs werden vrijgesproken.
Omtrent het lot van Joris deelt men
mede dat zijn straf vermoedelijk ver
anderd zal worden in levenslang en dat
men hem daarna zal laten ontvluchten.
De SimpliHet laatste No. van
de Simplieissimus is geconfisceerd wegens
een gedicht van Peter Schlemil „Voor
heen en Thans," dat beleedigend geacht
wordt voor de rechterlijke macht.
Wcloot' cn Architectuur.
Uit Beverwijk meldt men:
De Roomsch-Ivatholieke kicsvereeni-
ging „Recht en Plicht" nam met alge
meene stemmen een motie aan, waarin
afgekeurd werd de houding van een dei-
katholieken raadsleden, die medewerkte
tot de benoeming van een vrijzinnig
gemeente-architect, den heer J, Kerkhof,
buitengewoon opzichter van den water
staat te Vlieland.
In de motie wordede wenschelijkheid
uitgesproken, dat alle katholieke raads
leden en bijzonder het lid dat door
blanco te stemmen de benoeming van
den katholieken sollicitant, den heer J.
Smit te Rotterdam, onmogelijk maakte,
in het vervolg beter de belangen dei-
katholieke partij zullen bevorderen.
I n de Nieuwe R o 11. Courant
van Zaterdag lezen we de vol
gende correspondentie uit Pa
rijs.
De Temps heeft een hoofdartikel over
„de politiek van Nederland". Het blad
zegt dat de beraadslaging over do be
grooting in de Nederlandsche Tweede
Kamer uit meer dan een hoofde belang
rijk geweest is. Zij heeft de houding
der partijen tegenover het ministerie-De
Meester aangegeven. Zij heeft anderzijds
inlichtingen gegeven over de tegen
woordige neigingen van Nederland op
het gebied van buitenlandsche politiek.
Vat de binncnlandsche politiek betreft,
komt de Temps tot de conclusie dat,
wat ook de waarde moge zijn van de
door den heer De Meester aangevoerde
redenen van optreden van het kabinet,
men niet kon ontkennen dat de stelling
van het ministerie in parlementair op
zicht paradoxaal en onzeker is.
Ongetwijfeld schijnt men noch rechts,
noch links van plan stelselmatig opposi
tie tegen do regoering te voeren, maar
alle aangekondigde wetsontwerpen heb
ben de voornaamste sprekei-9 aanleiding
gegeven tot het maken van voorbehoud...
Wanneer de verschillende ontwerpen in
behandeling zullen koincn, meent de
Temps, zullen de geschilpunten scherper
getcekend worden. En de toestand, die
tot lieden niet hachelijk is, zal lastig
(malaisée) worden.
Wat de buitenlandsche politiek betreft,
na de meenigen weergeven te hebben
die over den veldtocht van de Petit
Bleu en over de buitenlandsche politiek
in het algemeen geuit zijn door de
heeren de Beaufort, Tak en "Van Tets,
maakt de Temps deze gevolgtrekking:
Uit alles schijnt men dus te mogen op
maken dat de Nederlandsche diplomatie
trouw zal blijven aan do beginselen van
onafhankelijkheid die lang de hare geweest
zijn, en dat zij, aarzelende zich aan te
sluiten aan het gevolg van den een of
van den ander, zich rekenschap zal
geven van de gevaren van de politiek
waaraan de heer Kuyper klaarblijkelijk
gedacht had een politiek waarvan
het onnoodige bezoek van het Neder-
goed deed, dat ten minste niemand kon
vermoeden wat mij was overkomen.
Walter zag ik in dezen tijd in 't geheel
niet, noch op straat, noch ergens anders,
en dat was mij zeer aangenaam, want
ik had werkelijk niet geweten, hoe mij
tegenover hein te gedragen. Toen vader
eenige dagen te huis was, liet hij mij
eens op een morgen na het ontbijt, door
Elize in zijn kamer roepen. Daar dit
meer gebeurde, als vader lust had, een
beetje met mij te praten, ging ik gansch
onbevangen naar hem toe. Maar reeds
dadelijk bij het binnenkomen der deur,
maakte zijn gezicht zulk een plechtigen
indruk op mij, dat ik mij nietsjop mijn
gemak voelde.
„Mijn dochtertje" zei hij, toen ik naast
zijn leunstoel stond, „hebt gij er soms
wel eens aan gedacht, uw ouden vader
te verlaten?"
Hij zag mij vorschend, en naar mij
toescheen een weinig bekommerd aan,
en ik bloosde. Ach, hoe dikwijls en
hoe opgeruimd liad ik nog voor kort
geleden, aan zoo iets gedacht, maar dat
was nu voorbij.
„Ik wil altijd bij u blijven", ant
woordde ik, terwijl ik trachtte er vroo
lijk uit te zien.
Mijn vader zag mij glimlachend aan.
„Er' is iemand die u gaarne zou ont
voeren", zei hij, een brief opnemende
die opeu voor hem op tafel lag, en bij
welks aanblik mijn hart dadelijk onstui-
landsche smaldeel te Tandzjer, een
ongelukkige (fAcheuse) uiting scheen te
zijn.
Het geelboek toont dat onze minister
van buitenlandsche zaken op zyn eerste
receptie reeds over de Marokkaansche
zaken heeft moeten hooren.
(No. 317 van het geelboek).
M. Baylin de Moubel, minister van de
Fransche republiek te 's-Gravenhage
aan M. Rouvier, president van den mi
nisterraad, minister van buitenl. zaken.
Den Haag, 24 Augustus 1905.
Gisteren, voor de eerste maal, heeft
de lieer van Tets, de nieuwe minister
van buitenlandsche zaken het corps
diplomatique ontvangen. Wegens den
toevloed van bezoekers heeft ieder hunner
slechts een betrekkelijk korten tijd aan
zijn persoonlijke zaken kunnen wijden;
ik heb echter de kwestie die voor ons
van belangrijke actualiteit is, -Je onlangs
voorgevallene gevangenneming van een
onzer Algerijnsche onderdanen in Ma
rokko, kunnen aanroeren.
Zooals Uwe Excellentie mij verzocht
had, heb ik tegenover den minister dei-
Koningin de verplichting der regeoring
van de republiek doen uitkomen om een
dergelijke overtreding der tractaten niet
ongestraft to laten. Indien de bijeen
komst van Madrid voor doel heeft de
onderdanen van den Sultan aan de recht
spraak van het Maghzen te onttrekken,
is het, a fortiori, onduldbaar dat een
onderdaan van een vreemde mogendheid
van de willekeur of de dubbelzinnigheid
van de Marokkaansche autoriteiten af
hangt. Nu geeft in de tegenwoordige
omstandigheden de gevangenneming van
Si Boezian El Miliani blijk van een zoo
verregaand misbruik met voorbedachten
rade, dat het onvoorzichtig zou zijn het
met stilzwijgen voorbij te gaan. Op grond
van de bevoorrechte positie die Frankrijk
in Marokko inneemt, wegens allerlei
politieke en historische redenen die maken,
dat in de oogen van den Sultan en zijn
onderdanen een inbreuk op zijn rechten
eveneens op die der beschaafde naties
afstraalt, heeft de regeering van de repu
bliek het besluit genomen aan deze zaak
het gevolg te geven dat zij schijnt mee
te brengen. Zij stelt zich overigens voor
slechts te handelen uit het oogpunt van
liet algemeen belang, zonder eenig par
ticulier voordeel na te jagen.
De heer Van Tets heeft mij bedankt
voor mijn verklaringen.
MONBEL.
De wraak is zoet, maar heeft toch
vaak een bitter nasmaakje. Dat ondervond
'onlangs een smidsbaas in Pruisen, wiens
vrouw in de kraam stierf. Op haar graf
liet hij de volgende woorden betitelen:
„Hier rustze is tengevolge van ge-
wetenlooze behandeling na een langdurig
lijden overleden". Door dit grafschrift
achtten de dokter die de vrouw behan
deld had, en de vroedvrouw zich be-
lcedigd. Ze dienden een klacht in tegen
den smid, die evenwel verklaarde niet
de bedoeling gehad te hebben den ge
neesheer te Ijeleedigen. Daarop trok
deze zijn klacht in. De vroedvrouw stond
echter op een vonnis en wegens belee-
diging van haar kreeg de smid 14 dagen
hechtenis.
Nu kan de arme man aan 't bittere
deel van zijn zonderlinge wraak be
ginnen.
Zonderliug is zeker ook de staking
van onze Beiersche vakgenooten, die
stellig wel het eerste voorbeeld hebben
gegeven van stakende journalisten.
mig begon te kloppen, omdat het schrift
uiij zeer bekend scheen.
„Dr. Bode vraagt mij om uw hand.
Hij hoopt, u niet geheel onverschillig
te zijn. Hoe staat het daarmee Lore?"
Ik antwoordde niet. Voor een oogen-
blik vervulde een onuitsprekelijke
vreugde mijn gansche hart. Alle voor
werpen in het vertrek schenen te dansen
en ik werd zóó duizelig, dat ik mij met
beide handen aan vaders armstoel moest
vastgrijpen. Maar het was slechts één
enkel oogenblik. Dan zag ik een witten
anjelierstruik, en hot was, alsof iemaud
zeide: „Hoe meer ik u zie, des te feller
haat ik u," en „door bloemen, wier taal
gij zoo goed schijnt te verstaan, wilde
ik u zeggen, wat gij niet schijnt te
willen verstaan" e. z. v. Zoo had hij
voor eenige dagen geschreven, toen (ik
voelde hoe mijn hart schier stil stond,
toen mij plotseling die gedachte over
viel) vader nog geen vermogend man
was. Sedert dien tijd scheen ik hem
veel benijdenswaardiger toe, nu wilde
hij mij genadig aannemen en dacht, dat
ik wel dadelijk zou toestemmen. Zóó
veel tact had hij ten minste moeten
hebben, iets minder spoedig zijn ver
anderde zienswijze te openbaren. Iets
als verachting, kwam bij inij op.
hordt vervolgd.
