No. 50.
Zaterdag 23 Juni 1906.
3e Jaargang.
VJees U Zelf!
Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER".
f
Een milde uererdening;
FEUILLETON.
Dolende Ridder.
De Melkerij „Vinkenhoef".
Wanneer?
DE EEMLANDER.
Verschijnt
Weensdags en Zaterdags.;
Bureau
Hendrik van Viandenstraat 28.
Abonnementsprijs
Per jaarf 3.00
Franco per post- 3.50
Per 3 maanden- 0.75
Franco per post- 0.90
Prijs der adverteutiüu
Van 1 tot 5 regels0.40
vooi iederen regel meer0.08
(Bij abonnement aanmerkelijke korting.)
•f1
Zij, die zich met
iugang van 1 JULI
a.s. op ons blad abonnceren
ontvangen de tot dien datum
versehijneude nummers
GRATIS.
In het vorig nuiumer van ons blad
namen wij een concept-verordening op,
door B. en \V. aan den Raad aange
boden, regelende het verlof van het
personeel bij het Lager Onderwijs, voor
namelijk bij ziekte, doch ook bij het
vervullen van militie-plichten.
Tot nu toe heeft de Raad, waar het
dergelijke verloven gold een onbekrom
penheid aan den dag gelegd, die boven
onzen lof verheven is.
Steeds werden dergelijke zaken met
de meeste humaniteit geregeld en onze
stad kan althans in dit opzicht de ver
gelijking met andere steden gerust door
staan. Er zijn gemeente-besturen, die
hunne zieke ambtenareu op harde, on-
menschclijke wijze behandelen.
Het het oog op de antecedenten was
hier geen regeling noodig.
Wanneer de geest van den Raad, wat
deze materie betreft, blijft, zooals die is
kunnen de onderwijzers tevreden zijn.
Kan men dus een verordening, als wij
in ons vorig blad opnamen, al niet
urgent noemen, toch is er zeer veel voor
te zeggen, die aan de orde te stellen.
In 't algemeen is het nuttig regelingen
die algemeen als goed erkend worden
in de wet vast te leggen. Daardoor
wordt grootere rechtszekerheid geschapen,
en is de zaak, die geregeld moet worden,
niet afhankelijk van een of andere stroo
ming: daardoor kan een besluit nietbe-
Men moet rechtvaardig zijn, alvorens groot
moedig tc toezen, gelijk men een hemd heeft
alvorens kantiverk te bezitten.
Uit het Engehch
van
EDNA LYALL.
47.)
„Perciocche tuo e il regno, e la
potenzo e la gloria, in sempiterno,
Amen," herhaalde Gigi en toen op
springend en Engelsch sprekend riep
hij„Mag ik naar beueden gaan spelen,
San Carlo?"
Carlo klopte hem op zijn bruin hoofdje.
„Vel zeker, oude heer. Neem je
soldaten maar en ga in de koffiekamer
spelen. Ik kom dadelijk beneden."
Eenmaal opgestaan en gekleed begon
hij het leven van eeu opgewekter
standpunt tc bezien en met eene
bijna kinderlijke nieuwsgierigheid trok
hij 't gordijn op om naar buiten te
staren, want in werkelijkheid was dit
'invloed worden door overwegingen van
persoonlijken aard.
Het ligt voor de hand, dat wij op
grond van het voorgaande het niet anders
dan kunnen toejuichen, dat B. en W.
het noodig geoordeeld hebben de kwestie
van de verloven te regelen en wat meer
zegt, het komt ons voor, dat die zaak
geregeld is op een wijze, die pleit voor
den humanitairen zin, die de ontwerpers
geleid heeft.
Een zieken onderwijzer kan een jaar
verlof gegeven worden met behoud van
jaarwedde en daarna nog een jaar, doch
daarbij is de functionaris verplicht zelf
de kosten van vervanging te dragen,
Voorwaar milde bepalingen.
Ook ten opzichte van de gehuwde
onderwijzeressen, die wegens een aan
staande bevalling tijdelijk de school niet
kunnen bezoeken, worden zeer te prijzen
maatregelen voorgesteld.
Een verlof van drie maandon vóór en
één maand na de bevalling kan in 't
algemeen niet onbillijk geacht worden.
Evemnin, dat de kosten voor vervanging
voor rekening van de betrokken onder
wijzeres komt.
In één woord het is te wenschen, dat
deze verordening ongehavend uit de
behandeling van den Raad te voorschijn
mag komen.
Een vraag, die voor de hand ligt is
dunkt ons deze:
Hoe staat het met de regeling van
deze zaken voor de leerkrachten bij het
Middelbaar- en Hooger Onderwijs?
Hoe met de andere gemeente-ambte
naren?
Was het noodzakelijk om een of andere
formeele reden een afzonderlijk regelin;
te maken voor het Lager Onderwijs?
Zoo dit niet het geval is, ware het
dunkt ons beter geweest een uniforme
regeling te treffen voor alle gemeente
ambtenaren.
Nu dit niet schijnt te kunnen, mag
men zeker spoedig overeenkomstige
de eerste blik dien hij op Engeland sloeg,
sedert zij den vorigen avond in 't donkel
en in een onbeschrijfelijke verwarring
waren aangekomen.
Capperiwat een land vol schoor-
steenen!" was zijn eerste uitroep. In
waarheid was 't gezicht uit het raam dan
ook zeer eigenaardig voor eenNapolitaau.
De kamer was aan de achterzijde van
het hotel en op de vierde verdieping.
Men overzag van daar uit een nauwe
zijstraat en duizende daken en op
elk dak een schoorsteen: stevige, roode,
hooge en slanke grijze, vierkante met
zwarte einden, terwijl hier en daar een
droevig uitziende kraai zijn somber
geluid deed hooien. De hemel was
grauw en bewolkt, en er woei een sterke
westenwind. Carlo had nog niet lang
voor het open venster gestaan of hij
zag dat zijn linnen sterke sporen van
roet vertoonde.
Wat ziet 't er hier treurig uit, als
ik lang blijf staan kijken, wordt ik ook
weer verdrietig en dat mag niet," dacht
hij bij zichzelf.
Hij wendde zich af, fluitende, „O
dolce Napoli," en er over denkende,
met Sardoni een grap te maken over
zijn eerste indrukken van Engeland.
Sardoni was voor hem beneden ge
komen en was halfweg met een stevig
ontbijt van ham en eieren, dat Carlo
herinnerde aan de Engelsche ontbijten
van kapitein Britton.
bepalingen verwachten voor de andere
gemeente-ambtenaren.
Wordt de verordening eenmaal vast
gesteld voor het Lager-Onderwijs, dan
hebben andere ambtenareu er recht
op met de onderwijzers over één kam
geschoren te worden.
In de Nieuwe Arnhemsche Courant
vinden we onderstaand artikeltje van
de hand van B.
Dankbaar voor het goede en mooie,
dat wij mochten zien, maar toch in meer
dan één opzicht onvoldaan en teleurge
steld, verlieten we het tentoonstellings
terrein te Amersfoort en begaven ons,
uitgelokt door het fraaie weer, naar de
boerderij of melkerij „Vinkenhoef", do
nog niet geheel voltooide modelboerde
rij van den heer J. K. Knottenbelt, op
ruim een half uur van de stad gelegen
aan den straatweg naar Nijkerk. De
heer K. ontving ons welwillend en liet
ons allereerst zijn koestal zien. Welk
een aangenamen indruk ontvingen we!
't Was duidelijk, dat de eigenaar, die
geheel naar eigen inzichten en die van
zijn architect hot bouwplan had ontwor
pen, aan de verzorging van zijn vee
hooge eischen stelt en niet van meening
is, dat een goede voedering het een en
't al kan zijn.
Ruim, luchtig, licht en bovenal zin
delijk is de stal, die, plaats biedende
aan 33 koeien, afmetingen heeft van 30,
11 en 3,3 Meter. De dieren staan op
een verhoogd gedeelte, ingericht voor
kleiner en grooter vee, in twee rijen;
achter hen ziju gangen van l1/» M.,
terwijl tusschen elk paar een ruimte is
van 1.35 M. Elk beest is van een
lederen halsband voorzien mot twee
ringen, die mot knipvceren aan de ket
tingen ziju bevestigd: het dier beweegt
zich gemakkelijk en kan in tijd van
nood spoedig wordeu losgemaakt.
Een voldoend aantal ramen geeft
„Ge zijt laat," zcide de tenor, hem
toeknikkend. „Waart ge ceuigo minuten
vroeger beneden gekomen, dan liadt ge
een belangwekkend tooneelaanschouwt."
„Ik ben laat, omdat ik een prachtig
gezicht op schoorstccnen van uit mijne
kamer had," zeide Carlo. „Ge liadt er
mij wel op mogen voorbereiden, wa it
zij benamen mij bijna den adem. Wat
schoorsteenen, mossels in 't zuur en
tongen en schelvisch aangaat ben ik al
een eind met mijn Engelsch op weg."
„San Carlo! Mag ik wat van dat
gele goed hebben?" vroeg Gigi, die
Sardoni's bewegingen met hongerige
oogen gade sloeg.
„Wel ja, als ge er van houdt. Wat
is het?"
„Lieve hemel!" riep Sardoni, hartelijk
lachend. „Wilt ge zeggen, dat ge nooit
te voren marmalade hebt gezien? Er
is geen Engelschman, die zonder dat
kan ontbijten Daar, zeide hij, de pot
bijna leegschuddcnd op 't bord van zijn
vriend, „eet het en wees er dankbaar
voor."
„Heerlijk goed," bromde Gigi, met
een overvolle mond, en een zucht van
voldoening slakend, en toon hij zag, dat
de oudere lachten, voegde hij er gretig
bij: „Ik zou wel altijd zoetigheid willen
eten."
Wat is er gebeurd?" vroeg Carlo toen
't kind klaar was en was gaan spelen.
„Och Maroni heeft zich een beetje
vrijen toegang aan het licht, dat helder
en vroolijk den stal beschijnt en er
zeker niet weinig toe bijdraagt, dat de
koeien hier gedurende een groot dee'
van het jaar on van 1 hun even een
aangename en tevens gezonde verblijf
plaats hebben.
De ramen slaan achterover en zijn
van tochtschermen voorzien. Tegen de
tocht beveiligd, genieten de dieren
niettemin volop frissche, zuivere lucht,
daar de ventilatie uitstekend geregeld is
door roosters aan den onderkaut buiten
en aan den bovenkant binnen aan de
spouwmuren, zoodat de lucht-tocvoer
door de muren geschiedt, en groote ven-
tulatiekokers op het platte dak, welke
de gebruikte luoht afvoeren.
De asphalten vloer, do met asbest en
tegeltjes belegde muren en het gestuca-
doorde plafond, bevorderen de netheid
en zindelijkheid.
De vaste meststoffen worden geregeld
uitgebracht, de vloeibare loopen in twee
groote gemetselde bakken.
Door een kraan open te zetten wordt
door verschillende buizen op hetzelfde
oogenblik, [dus aan alle dieren tegelijk,
in den voederbak water aangevoerd uit
een bak van 10 M' inhoud. In dezen
bak wordt hot water opgevoerd door
stoom, welke tevens dienstbaar kan
worden gemaakt aan de reiniging van
flcsschen, ter verzending der melk ge
bruikt, en het vaatwerk, en gebezigd
wordt als beweegkracht bij de voeder-
bereiding.
Zoowel voor de machine, als voor
plaatsing der werktuigen voor voeder-
bereiding is een afzonderlijke kamer
ingericht. Voorts is er nog een vertrek,
waar het werkvolk zich kleedt en reinigt
een kelder en een melkkamer, uit welke
laatste de melk geleid wordt naar het
melkhuis, waar zij in telkenmale ge
reinigde en van een nieuwe sluiting
voorziene Hesschen wordt getapt. Alles
wijst op groote zindelijkheid en zorg
vuldigheid: de opruiming van den mest,
aan de haren staan trekken en Morlino
heeft erg gevloekt. Ik deuk dat hij
met 't verkeerde been uit bed is geslapt
en geloof dat er iets niet in orde is
met den directeur van de schouwburg,
of met 't orkest of zoo iets. Ik weet
er heusch 't rechte niet van, hij vlookte
en raasde heel wat en in 't eind ging
Maroni handenwringend aan de linker
zijde af en Morlino in een booze luim
ter rechterzijde."
„De zaak is, dat hij te veel op zijne
horens neemt," zeide Carlo.
„Iemand kan niet te gelijk impres-
sario, zanger en makelaar zijn.
Dat is meer dan een menschelijke
natuur kan verdagen."
„Zekerlijk meer dan een menschelijke
luim kan verdragen," zeide Sardoni.
„Toch denk ik niet dat hij meer be
ambten zal aannemen want hij weet
heel goed, dat deze Engelsche reis een
verschrikkelijke waag is en bovendien
zijt ge wel tien beambten voor hem
waard, ge schijnt er behagen iu te
scheppen voor zijn slaaf te spelen."
„Sedert ik met hem werk, houd ik
meer van hem", zeide Carlo. „Hij heeft
een soort ruwe eerlijkheid over zich.
Als hij een andere opvoeding had gehad,
had hij een mooi karakter kunnen
worden."
't Valt niet tc ontkennen, dat hij nu
een mooie tiran is," zeide Sardoni. „Ik
geloof dat gij zelfs voor den duivel
het wassehen en borstelen der koeien,
die onder toezicht staan van een veearts
de zorg voor zuiver drinkwater, de
reinheid bij het melken en do behande
ling der molk in acht genomen, kortom
do gcheele inrichting stempelt „Vinken
hoef" tot een modol-boorderij, waarmee
we de kennismaking aan iederen vee
houder, zoo hij hiertoe gelegenheid
heeft, ten zeerste aanraden.
Het is een zeer nuttig werk van tijd
tot tijd een oog te slaan in het Maand
blad, tegen de Vervalschingendat uit
gegeven wordt door d r. Van II a m e 1
Roos en H a r m c n s.
Men kan daaruit zien, wat al ver-
valschtc levensmiddelen aan ons, eerzame
Nederlanders, worden voorgezet, en dan
daarbij tevens de vraag voor de hon
derdste maal herhalen:
„Wanneer zal iu Nederland eens een
wet komen, door 't ministerie-K u y p e r
iu 't eerste jaar van zijn bestaan bijwijze
van lokvink aangekondigd, die aan
al die vervalschingen een eind maakt?
Ons dierbaar vaderland heeft zich op
het gebied van vervalschingen in liet
buitenland, zoowel in Engeland als in
Duitschland, al een heel treurigen naam
gemaakt en wat voor ons die geen
handel drijven, nog erger is, liet is
tevens de vuilnisbak voor het buiten
land.
Paarden, die te slecht zijn om in
Engeland geslacht te worden, komen
naar Nederland om in worst on bief
stuk veranderd te worden. Nu moge
het een soort van leedvermaak zijn,
dat een groot deel van die iu worst
omgezette paarden weer naar Engeland
teruggaat, maar ook onze ingezetenen
worden op die lekkernijen onthaald
en nu moge men in ons land wol niet
zoo iu 't groot als in Chicago, ziek
vleesch, afval van allerlei vee, varkens,
die aan cholera gestorven ziju kunst
verontschuldiging zoudt vindon, Valen
tino."
„Valentino" was Carlo's bijnaam bij
den troep geworden. Eens op een
avond te Napels had men in de wacht
kamer gesproken over eeu artikel in een
courant, waarin de verdiensten van den
nieuwen bariton werden beschreven en
vooral zijn rol als Valentino eene nieuwe
schepping werd genoemd. Gomez, die
nooit een gelegenheid voorbij liet gaan
om onaangenaam voor den nieuweling
tc zijn, had zich met zijne verachtelijke
glimlach tot hem gewend en gezegd:
„Ik wensch den Signor Valentino
geluk en het is bepaald waar, dat hij
dien rol speelt alsof hij er voor geboren
was."
Voor Carlo en Sardoni, do eeuigc
aanwezigen, die 't begrepen, lagen in
toon en zin honderd hatelijke toespelin
gen, doch de anderen vatten het denk
beeld op als een scherts en Tanniui,
't zwaard, dat hij bij 't kostuum van
Ceprono droeg, trekkend, tikte hem er
mee op den schouder en met de grootst
mogelijke neusklank, den Yankee
eigen, riep hij uit. „Sta op, Sir Valen
tino!"
Wordt vervolgd).
