Gemengd.
1>C Kom VCl'll«»|H'U.
Dl'. J. II. Gunning J. llzn., predi
kant bij de Hei'v. Gem. tc Utrecht,
heeft een brochure uitgegeven: Onge
vraagd advies" naar aanleiding van den
komenden hoofdelijken omslag, waarin
bij den kerkvoogden in overweging
geeft, den hoofdelijken omslag niet te
eisohen maar te verzoeken, omdat hij
liet als oen schuld der kerk gevoelt,
dat er zoovele richtingen en partijen
in zijn, waaronder die in het geheel
niet tot haar recht komen. En nu meent
de schrijver, dat het daarom aan groote
zedelijke bedenking onderhevig is, een
juridisch bindenden hoofdelijken omslag
te gaan invoeren.
Maar indien er langs dien weg geen
inkomsten genoeg komen, om op den
voet waarop de kerk nu staat, te blij
ven staan?
Dan moet men andere maatregelen
nemen.
En dan gaat de schrijver voort:
„Ik geloof dat wij er vroeger of la
ter toe zullen moeten komen een onzer
groote kerken te verkoopen, om alles
op kleiner schaal te gaan inrichten. En
waarom dan maar niet het allereerst
de Domkerk?
„Bruis nu op, gloeiend geuzenbloed!
Stijgt omhoog, uitbarstingen van ver
ontwaardiging! Laai op in heldere vlam
men, Protestantsche geestdrift en ver
kleefdheid aan de erve der vaderen!
En gij, schim van Voetius, verrijs om
den verwaten afvallige te beschamen,
die aldus schaamteloos den gelieiligden
grond, waarin immers de beenderen
onzer martelaren rusten, wil prijs geven
aan den erfvijand onzer vrijheid en
onzer nationale glorie
„Maar... als al deze iudignatic uitge
bulderd is, ga dan eens de Dom-iuine
bekijken. Laat dan een kundig bouw
meester u vertellen hoè schromelijk
verwaarloosd die machtige toren is, en
wat er eigenlijk aan gedaan moest wor
den, wilde dit eerwaardig stuk Middel
eeuwen weer in een passendo gedaante
verrijzen. Ed denk u dan als het
Geuzenbloed weer tot normale kalmte
gekomen is eens in dat wij deze
Domkerk voor een millioen guldens
aan de roomschen verkocht hadden.
Ik ben verzekerd, zij zouden het er
voor geven! Met monseigneur den aarts
bisschop aan het hoofd, zou de gees
telijkheid deze "eercschuü" wel aan
de kcttersche kerkmeester kwijten. Zeker,
het zou een bitter zwaar offer zijn, dat
wij brachten, ook voor mijn besef; ik
zou niet gaarne de laatste predikatie
in „onzen" dom willen houden; ik ge
loof dat ook mij de stem in de keel
zou stokkenMaar toch! Maar toch!
Voor 5 tor. van deze 10 bouwden wij
vijf kerken in stadsgedeelten, waar het
bijzonder gewenschf zou zijn, eenvoudige,
warme lokalen voor onzen eeredienst ge
schikt, en voor de andere 5 beriepen
wij ecnige nieuwe prekikanten en gaven
aan allen oen passend inkomenZou
dan per slot van rekening onze ge
meente, die toch niet staat of valt met
haar stecnen kerkgebouwen, maar ge
noeg heeft aan het levende woord des
Hoeren, er niet beter aan toe zijn dan
voorheen?"
Ongepaste reclame. Men is ge
wend, wanneer er sprake is van goed
geslaagde reclame, aan Amerika te den
ken. Ongetwijfeld verstaat men daar
die kunst terdege. Doch men heeft er
schilderij. De teekemng was juist zooals
hij zich haar had voorgesteld. Als hij
nu een ander model moest nemen, was
het werk van al die maanden te vergeefs
geweest, en zijn schilderij zou geen suc
ces zijn.
Jack begreep er niets van en keek
hem verbaasd
„Ga uiaar liever been", zeide William
ongeduldig. „En kom morgen maar
terug."
Toen Jack zich omkeerde om het ate
lier te verlaten, scheen zijn broer plotse
ling een ingeving te krijgen. „Iloor eens
Jack", riep hij de verdwijnende gestalte
na. „Hoe zou je 'l vinden om van avond
een pijp bij mij tc komen rooken?"
Jack keerde zich verwonderd om.
„O, heel goed, als je dat wil", ant
woordde hij, en met een verbaasde
uitdrukking op zijn gelaat ging hij
heen.
Dien avond ontmoetten de broers
elkaar voor 't eerst weer na verscheidene
jaren, op een voet van gelijkheid. "Wil
liam gaf zijn model een van zijn fijnste
sigaren en sloeg hem aandachtig gade,
terwijl Jack zijn Havana meermalen prees.
„Ja, dat is een heel goede sigaar.
Maar je moet er wat bij drinkendat
verhoogt de smaak, weet je", zeide hij,
na een poos gezwegen te hebben.
Jack keek even verlangend naar het
aangeboden glas, doch schudde toen zijn
hoofd.
tevens een reeks ongepast? reclame-mid
delen uitgedacht, die, hoe vernuftig ge
vonden ook, niet anders verdienen dan
een naam van oplichterij.
Om eens de proef te nemen met
eenige dezer ook ten onzent reeds
doorgedrongen advertenties, heeft
onlangs iemand, die zich het genoegen
betalen kon, op een aantal daarvan
geschreven; hij had er telkens den ge
vraagden dollar voor over en ontving
op de onderstaande advertenties de
volgende antwoorden:
De eerste luidde: „Voor één dollar
wordt men van drankzucht genezen"
het antwoord: „Zweer het drinken af
en wordt nooit meineedig,"
Advertentie twee beloofde een uit
stekend middel, om bieten uit den
grond te trekken; antwoord: pak de
bieten van boven aan en trek ze er
zoo uit."
Advertentie drie luidde: „Hoe maak
ik een diepen indruk op hot meisje
mijner keuze", antwoord: „Zet haar
onder een stempclmachine."
Op een advertentie van dezen inhoud:
„Hoe verdubbelt men in korten tijd
zijn geld?' was het antwoord: Wis
sel al uw beschikbaar geld in bankpa
pier en saheur het in tweeën om het
te verdubbelen."
Een volgende advertentie beloofde
voor één dollar twaalf nuttige voor
worpen, welke later bleken te bestaan
uit... twaalf naalden.
De volgende aanlokkelijke aanbieding:
„Iloe kan ik snel rijk worden?", kreeg
als antwoord: „Werk als een paard en
geef vooral nooit één cent uit'.
Een andere: „Hoe kan men zonder
inkt en pen schrijven?" antwoord:
„Gebruik een potlood."
Maar de laatste was de brutaalste:
„Hoe kan men leven zonder werken?"
en als antwoord: „Zoek naar stomme
lingen evenals ik doe".
Het ergerlijkste is misschien wel, dat
er altijd stommelingen gevonden worden,
die hun dollars of dubbeltjes!
blijven offeren.
In de Kampioen schrijft Ilenri Meijer:
„Ik heb een Haastrechter boertje ge
kend, dat groote studie had gemaakt van
riviervisch. Na oen schaatstocht over de
Vlist ontmoette ik hem op het ijs in een
der polders, gewapend met een soort
stalen drietand, palingschaar geheeten.
Van vriend Palingschaar heb ik toen
veel geleerd, dat mij tot op den dag dezer
ontmoeting duister was.
Op mijn belangstellende vragen wilde
het boertje mij wel een kijkje in de ge
heimen van zijn kunst gunnen. „Kijk,
heertje," zei hij, met zijn drietand naar
een plek midden op het ijs van een
breede sloot wijzend„daar zit nou een
baas van een paling."
Ik keek naar de plek, ging er bijna
met den neus op liggen, maar zag niets.
Lichtelijk verontwaardigd, wilde ik den
bedrieger links laten liggen, toen hij nog
eens op stelligen, bijna liefkoozenden
toon zei: „Kerel, kerel, wat een pracht
van een paling!" Toen haalde hij een
priem uit den zak, peuterde oen gat in
het ijs tot er een lang, smal zaagje in
paste, waarmee hij nu knaphandig een
driehoekig bijtje zaagde. Dan stak hij
zijn drietand in het gat, peilde voor
zichtig den bodem, stootte daar fluks
toe, en riep: „Kip, ik heb je!"'
En waarempel, tusschen de zaagtan
den van zijn palingschaar zat een kanjer
van een paling vast gekneld.
We wandelden speurend verder. Ik
keek en keek, maar zag niets. Yrieud
Pulingschaar evenwel zag van alles.
„Neen, neen, dank je Bill, 't is beter
van niet."
„Nonsens man", antwoordde William
met eeu lichten lach. „Daar ben je
nu al overheen. Eén glas zal je geeD
kwaad doen en ik zal je geen tweede
opdringen. Het is beste whisky; ik drink
altijd eerste soort. Je zult er niets geen
hinder van hebben. Jack, geloof mij."
„Neen, neen zeide bij weer. „Liever
niet."
William liet het glas staan en begon
over andere dingen te praten. Hij zag
dat Jack zoo nu en dan naar het glas
koek, doch hij zeide er niets van. Daar
zng hij hoe zijn broer langzaam zijn hand
uitstrekte naar de geurige drank.
„Een enkel slokje, Bill", zeide hij met
een, vreemden schorren lach. „Ik geloof
dat je gelijk hebt en dat de Havana dan
nog beter smaken zal."
William knikte slechts. Het enkele
slokje werd een slok en toen een lange
teug. Met een zucht van genot zette Jack
het leegc glas neer.
„Dat is goede waar", zeide hij. „Echte
oude whiskv
Zijn wangen kleurde zich, zijn oogen
begonnen te schitteren en hij begon grap
pig tc worden. William bood hem geen
tweede dosis aan, doch hij zag hoe zijn
broeder telkens een verlangenden blik
op de karaf wierp.
„Zeg Bil!," zeide hij eensklaps„nog een
enkel drupje zou mij geen kwaad doen."
„Daar, heertje," zei hij, weer op een
plekje wijzend, waaraan absoluut niets
te zien was, „daar zit nou een zeelt
Maar 't is oen nest, niet de moetc waard,"
Op mijn verzoek evenwel wilde hij
't bewijzen, vooral toen ik zei: „'k Wed
otu 'n fijne sigaar dat je 't liegt."
Toen zaagde Palingschaar weer zijn
bijtje, stak zijn drietand met een vluggen
stoot in den modderbodem entus
schen de schaar zat een zeeltje!...
'k Heb wel anderhalf uur met dien
wonderkerel in den polder gestroopt.
Hier zag hij een zeelt en daar zag liij
een baars en ginds zag bij een paling,
dunne en dikke en middelsoort en zijn
knapzak raakte aardig vol, want maar
hoogst zelden ontging hem zijn prooi.
Ten slotte voud hij er aardigheid in
om mij. ook eens een palinkje te laten
steken. Ilij wees mij de plek waar ze
zaten en gaf mij dan den drietand in
de handen. Maar t mocht mij niet ge
lukken er ook maar één te pakken tc
krijgen. Dat vond vriend Palingschaar
verschrikkelijk grappig. „Ja, ja," zei
hij, „die stadschc niciieerljcs deuken wel
dat ze van alles kennen. Ze parlesanten
Fransch en Latijnse!, en de duvel weet
wat al meer, maar een boertje is ze
soms nog te glad af!"
Nu zal de lezer vragen: hoe kon
deze brave borst aan het ijs zien wat
in de diepte in de modder verscholen
zat? Als ik dc zaak goed begrepen
heb, dan waren het de luchtbelletjes
tegen de onderzijde van het ijs, die
vriend Palingschaar precies vertelden
wat hij weten wilde: dc soort en de
grootte van de visch, en waar hot vooral
bij het steken op aankwam, de juiste
ligging van het dier. Want stak je
overlangs, dan was hel altijd mis, stak
je overkruis, dan had j'm
Zondag 10 Februari zal des morgens
half elf een godsdienstoefening worden
gehouden voor den Doopsgezinden Kring
in het Logebouw. Als Spreker zal op
treden Ds. A. J. van Loghum Slaterus
van Dordrecht.
De Deserve 2c Luitenants J. W. C.
Ort en II. K. Hobbel van het 5c Reg.
Inf. alhier, zijn bij Kon. besluit be
noemd tot Reserve le Luitenant.
Aan Brigadier Majoor der Rijks-
Yeldwacht D. Otten, thans te Utrecht
is vanwege „de Alg. Ned. Politiebond'
de verguld zilveren medaille uitgereikt.
Keu goede vangst.
Ten bureele van politie alhier, werd
Zaterdagmorgen j. 1. kennisgegeven, dat
in den laatstee tijd herhaaldelijk goe
deren werden ontvreemd uit vrachtwa
gens, die van elders over den Soester-
weg naar hier kwamen.
De politie nam onmiddellijk uitgebreide
maatregelen en mocht het den agent
van politie Terpstra gelukken Zaterdag
avond op hccterdaad te betrappen twee
zeventienjarige jongens, wonende aan
den Soesterweg, die verschillende zak
ken van een aldaar passeerendc vracht
wagen ontvreemden.
Na een zeer scherp verhoor bekenden
zij volledig. De ook reeds vroeger door
hen ontvreemde zakken werden dooi
de recherche bij twee opkoopers alhier
in beslag genomen. Beide daders zijn
in arrest gesteld.
„Dat denk ik ook niet," antwoordde
William opgewekt en maakte nog een'
stcvigen groc gereed.
Dit tweede glas dronk Jack zonder
eenige aarzeling leeg. Toen bij zijn broe
der verliet, waggelde hij en sprak hij
verward, Kitty wachtte dien avond lang
op haar mans stap, doch toen zij hem
hoorde, gaf zij een zachtcn gil. Wat
er verder gebeurde, gaan wij stilzwijgend
voorbij.
„Beloof mij, dat het niet weer gebeu
ren zal, Jack," zeide zij den volgenden
morgen, zich snikkend aan hem vast
klemmend. „Toe beloof 't!"
„Ik was bij Bill, hij gaf 't mij," zei
dc Jack beschaamd.
„William, gaf die je 't?
„Ja, wat zou dat?"
„Hij beloofde mij zoo vast, het niet te
zullen doen, je weet, dat ik 't hem vroeg."
„Het zal niet weer gebeuren, Kitty! Ik
raak geen druppel meer aan, wat er
ook gebcurc, daar! Huil niet! Ik ben
toch geen klein kind!"
Het was een koude kille morgen en
Jack had geen overjas Toen hij liet
atelier bereikte was hij door en door
verkleumd. William liet hem zich eerst
wat warmen bij do kachel en begon een
glas whisky gereed te maken.
(Slot volgt).
De heer C. F. de Ruijter De Wildt
is door den minister van koloniën ter
beschikking gesteld van den gouverneur-
generaal van Ned. Oost-Ilidië, om te
worden geplaatst in een administratieve
betrekking aldaar.
De oudheidkundige vereeniging „Fle-
liite" houdt hedenavond haar jaarverga
dering iu een der lokalen van het raad
huis.
Wij laten hier een paar persbeoordee-
lingen volgen, betreffende het morgen
in Ainicitia op te voeren tooneelspel
„Het Hoogste Recht"
Het Nieuws van den Dag (J. II.
Róssing.)
De goede eu voorname geest door het
gcheele werk is niet zonder invloed op
de toeschouwers gebleven, die niet groote
aandacht hebben geluisterd en na alle
bedrijven herhaaldelijk luide en ondub
belzinnig hunne ingenomenheid tc ken
nen hebben gegeven, en het verdiend
oordeelden, dat don spelers bloemen
en kransen werden aangeboden. De hooge
en edele zin van Ina BoudierBakker's
roman treft ook in haar nieuw tooneelwerk.
De Nieuwe Rotterdamsche Courant
(II. L. Be rekenhof!):
Donderdagavond ging bij de Neder-
landschc Tooncelvcreeniging eeu tooneel
spel in 4 bedrijven „Het Hoogste Recht",
van mevr. Ina BoudierBakker. De
hoogstaande romanschrijfster, van wie
uien zich ooi. een belangwekkend drama
Verleden" herinneren zal, verloochent
zich in dit nieuwe werk niet. Ecu tal-
ijk publick heeft het zeer loffelijk vèi-
toonde stuk met groote waardeering
ontvangen.
Het Algern. Handelsblad:
een groot succes vier, vijfmaal
halen. Eu het zij terstond vastgesteld,
dat dit succes verdiend was.
Mevrouw BoudierBakker heeft haar
eigen persoonlijke bewerking van het ge
val gegeven, zij heeft ons voor haar
personen weten te iuteressceren en zij
heeft haar pleidooi, dat liethoogste recht
dat der kindereu is, gewonnen bij den
man en dc vrouw, die bijeenblijven, en
blijkbaar ook bij lic't publiek.
Men maakt ons opmerkzaam, dat de
heer A. J. Bicker Caarten te Baarn dit
jaar niet aftreedt als lid der Provinciale
Staten maar eerst in 1910.
Met ingang van 16 Febr. 1907 zijn
benoemd tot Brief- en Telegrambestellers
alhier: N. M. A. ter Wolbeek en J.
Lodew ijks.
Naar wij vernemen zal kapitein J. M.
M. Muller binnenkort den dienst verlaten
en zal hij zich iu den Haag vestigen.
Zaterdag en Zondag houdt de „Ver
eeniging tot het houden van Kunstbe
schouwingen" weder een tentoonstelling
in Amicitia.
Voor bijzondeihcdcn verwijzen wc naar
de advertentie en vooral naar het artikel
daarover op de lo pagina.
De Mandoline club „Ariou" gafMuan-
dag een liefdadigheids-concert in Amicitia.
De zaal was slechts matig bezet, hetgeen
te meer te betreuren is daar er werke
lijk veel tc genieten was. De muziek
viel dan ook zeer in den smaak, evenals
de zang van mej. S. H. M. Scbwemmer
en het pianospel van mej. J. Stoetzer.
Het publiek toonde door hartelijk applaus
hoezeer het liet ten gehoore gebrachte op
prijs stelde. Hoe keurig er trouwens ge
speeld werd, blijkt wel het beste uit het
feit, dat een alleszins bevoegd beoor-
deelaar als de muziekresencent van dc
oude Amcrsfoortsche Courant in de
waan is gebracht, dat de directeur mee
zong, welk zangerig geluid door de in
strumenten werd voortgebracht. Den
uitvoerenden een woord van hulde, alsook
den directeur don heer Stoetzer.
Omtrent het Volksconcert schrijft
men ons:
Zondagavond werd iu de Concertzaal
Amicitia een Volks-concert gegeven
door den Amcrsfoortsche Mandolineclub
„Afion" ten bate der Alg. armen.
Ondanks de vele uitvoeringen die op
dien avond werden gegeven mocht
„Arion" het genoegen smaken voor een
volle zaal op te treden.
„De uitvoering was in één woord
prachtig; het is haast niet te begrijpen,
dat eoiie vereeniging die slechts eenige
maanden bestaat, het zoover heeft we
ien te brengen. Een woord van hulde
aan den bekwamen en ijverigen direc
teur, den heer Stoetzer is hier zeker
niet misplaatst. Eveneens mag een
woord van lof niet worden onthouden
aan de dames Stoetzer en Schwcinmer,
die op talentvolle wijze hebben mede
gewerkt tot het welslagen der uitvoe
ring. In alle opzichten was een goede
samenwerking van de leden duidelijk
waar te nemen en het is te hopen dat
„Arion" iu bloei moge toenemen en nog
menigmaal zal optreden vooral met het
schoone doel voor oogen: „De armen
te steunen. E.
De le luitenant jhr. K. F. Quarles
van Ufford van het 2e regiment veld
artillerie wordt met Mei a.s, gedetacheerd
bij het korps rijdende artillerie te Arnhem,
De heer L. R. Sinnige, assistent in
de scheikunde aan de universiteit te
Utrecht legde met gunstig gevolg het
doctoraal examen af.
In eene goedbezette vergadering hield
de afdeeling Amersfoort van den Kon.
Bond van oud-onder officiereu in het
café „de Arend", hare jaarlijksche bij
eenkomst, welke geleid werd door den
2en voorzitter, den heer D. van Buren.
Uit het verslag van den secretaris
bleek, dat dc afdeeling op 1 Januari
1901 bestond uit 1 beschermheer, 3
eore-leden, 42 leden 112 militaire doria-l
teurs, 1 donatrice en 143 burger dona
teurs, en op 1 Januari 1907 uit: 1
beschermheer, 3 eere-loden, 30 leden,
86 militaire donateurs, 1 donatrice en'
147 burger donateurs. Het bestuut
betreurde het, dat dc afdeeling aar.J
leden is achteruitgegaan, terwijl heil
niet is mogen gelukken 0111 de vergal
delingen wat beter te doen bezoeken!
De schietvcreeniging is in bloei toegej
nomen, terwijl zij bij verschillende wed
strijden prijzen heeft mogen behalen.
Een woord van bijzonderen dank werd
gebracht aan den beschermheer mr. F
D. Graaf Sehimmelpenninck, voor zijne
toewijding der afdeeling wederom in
het afgcloopen jaar bewezen, alsmed
aan den heer Th. H. G. Brandsen voo
zijne milde gave bij gelegenheid van
het St. Nicolaasfecst en aan den heci
H. P. Schickendantz voor zijne goede
regeling van dat kinderfeest. Uit hel
verslag van den penningmeester bleek
dat op 1 Januari 1906 een saldo in kas
was van fllS.07'/a. Ontvangen aan
contributiën en donation f 446.40'/. en
rente f 2.45de uitgaven bedragen
f429.62, waarvan bij het hoofdbestuu
gestort f 169.04; alzoo is op 1 Januai
1907 in kas f 157.35' 2.
Het begrafenisfonds had op 1 Januar
1907 in kas f647.191/,, terwijl hot said
van het ondersteuningfonds f 111.16'
bedroeg, benevens een schuldbekenteni
van f 37.
Met het nazien der rekening weide
belast de hoeren J. Beus, II. Graansm
en J. Michon.
Bij dc ten overstaan van architec
lis. Kroes gehouden aanbesteding va
den bouw van een hoerenhuis op den
hoek van Utrechtscheweg en Wcijcis
straat, voor rekening van den heer M
I. de Haas, werd ingeschreven ah
volgt:
Van Genderen f 8920 met en f 8527
zonder serre; Hendriks f S383, en f 8183]
Lablans f8112 en f7812, Mosterdmaif
en Van Es f7847, Hoogevest f 769:1
en f 7393, Worsteling f 7589 en f 729(F
Eijbergen f7679 en f7198, Kunt»
f7500 en f7100, Bunnik f 7454 enj
f7175, Dc Bruijn f 7274 en f6924, en
Keizer en Wildeman f 6985 en f 0685.
De gunning is in beraad gehouden,.
Sedert Maandagis de nieuwe politiepost-,
aan den Soesterweg gevestigd, voorloop!
in de ontvangkamer van de algemeeni -
begraafplaats.
Industriescholen voor Meisjes", de wen
schelijkheid gevoelende om éénheid tl
brengen in de opleiding voor het Diplomi
voor Costuuuinaaien, heeft na rijp
beraad en nauwkeurige overweging
hare cischen voor een eventueel af t<
nemen examen vastgesteld en in eei
programma neergelegd.
Voor de eerste maal zullen deze
examens afgenomen worden iu April 190S
op nader te bepalen plaats en dagen
Nadere inlichtingen verstrekt de secre
taresse der Vereeniging, mejuffrouw J
II. Linden, Directrice der Industrieschoo
voor Meisjes te Groningen, terwijl cei
exemplaar van bovengenoemd programin:
verkrijgbaar gesteld is aan de Industrie
en Huishoudschool, H. van Yiandenstraa
19, alhier.
Op 2S Februari en op 14 Maar
zullen in Amicitia liefdadigheidsvoor
stellingen plaats hebben, op eerstge
noemden datum een concert, waarvan
dc netto-opbrengst zal ten goede ko|
uien aan de Vereeniging tot opvoedinf
van half-verwecsde, verwaarloosde ei
verlaten kinderen in het huisgezin, op
laatstgenoemden een tooneeluitvoerin;
door werkende leden van de dit seizoei
in ruste zijnde vereeniging O. G. A.
ten behoeve van „Kindervoeding". Voo
deze uitvoering w aarbij zal ten tooneck
worden gebracht het blijspel Het Kat
tenbelletje" van Sardou, circuleereu reed'
inteekenlijsten.
Op 7 Maart zal het Nut weer eci
volksavond geven.
