Gemengd.
Stadsnieuws.
In het teeken van Christus!
den avond raden. Zij zal weten of hij
voornemens is aan den huiselijken haard
uit te rusten, dan wel of de club, socië
teit of kroeg (naar gelang de maatschap
pelijke toestand dut toelaat), hem meer
aantrekt. Zij zal weten of hij van plan
is hier of daar eene gevaarlijke flirt
partij op touw te zetten, dan wel haar
eene plaats aanbieden in opera, comedic
of concert.
Wat eene wetenschap van beteekenis,
die Cigarologie, nietwaar? Laat ik enkele
regels, vaststaande, eeuwige wetten, aan
u openbaren. Met opzet laat ik evenwel
na uit te weiden over die wetten, welke
de positie van den gehuwden man (hom o
stupid us in tegenstelling met den be
kende homo sapiens) in gevaar kun
nen brengen.
Trotsche, nauwgezette mannen steken
hunne sigaar op en houden haar dan
niet alleen tusschen de lippen, doch
grijpen haar vast met twee, drie, soms
alle vinger van de linkerhand. Zij doen
dan een paar trekjes en bekijken hel
brandende eindje nauwkeurig, om te
zien of alles in orde is en vooral of de
sigaar gelijkmatig afbrandt. liet zijn uien-
schen, die over het algemeen geen
woorden verspillen en slim en voorzichtig
zijn. Gewoonlijk zijn zij vertrouwens-
waardig wat niet gezegd kan worden
van lion, die den rook uit beide mond
hoeken gelijk blazen. Dat zijn buiten
sporige lieden, op wie niet te rekenen
valt.
Mannen met een vlug en levendig
temperament, raken dc sigaar ter nauwer-
nood mot hunne tanden aan, doen twee
of drie trekjes en nemen liaardaninde
hand. Zoo zijn zij in alles. Als zij wat
doen, gebeurt het bij sprongetjes. Nooit
kunnen zij lang aan een zelfde karwei
bezig zijn.
Gedachtenloozc, onnadenkende man
nen laten hunne sigaar onophoudelijk
uitgaan. Toch zijn zij nog heilig, ver
geleken bij hen, die herhaaldelijk het
verkeerde einde in den mond steken,
wat het toppunt van onnadenkendheid
verraadt. Houdt do rooker zijne sigaar
omhoog iu zijn mond, dan is dit een
toeken van een energiek, onduldig karak
ter. Integendeel is hij, die zijne sigaar
naar beneden laat hangen, melancholiek,
drooinerig, lui en vadsig. Steekt de sigaar
recht vooruit in don mond, dan betee-
kent dit koelbloedigheid, onverschillig
heid en dikwijls gewetenloosheid en
gebrek aan karakter.
Verder zal ik niet gaan, want hoe
nuttig de Cigarologie ook is voor ken
ners, voor ongcoefendcn kan zij om licht
te bevroeden redenen gevaarlijk w orden.
Het zij dus voldoende hier gewezen te
hebben op het bestaan der wetenschap
en op het groote belang van eene diep
gaande studie ervan.
De „N. R. C." ontleent hot volgende
aan het antirevolutionair blad „Hot
Zuiden", redacteur C. Slinger.
In een stukje over „de aanstaande
Campagne" wordt er eerst op gewezen,
dat vooral van de verkiezingen voor de
Prov. Staten van Zuid-Holland dit jaar
veel zal afhangen; want dat, als die
Staten omgaan, zij bij de eerste gelegen
heid de beste dc 1U Eerste Kamerleden
der rechterzijde, die nu zitting hebben,
door 10 vrijzinnigen zullen vervangen.
En vraagt de redactie van „Het
Zuiden" wat dun?
„Dan wordt het huidige zoogen.
verzoeningsgezinde Kabinet opeens
vijandiggezind. Heeft het revolutionaire
systeem, waarvan de Eerste Kamer,
stoet zich toen naar de rijk voorziene
disch. Annatje, gedost in een nieuwe
iustren japon, die door bemiddeling van
een hoepelrok stijf uitstond, 011 met het
haar gekapt volgens dc laatste Lou-
dcnsche mode, zag er zeer deftig uit,
waartoe ook de kostbare paarlcnhals-
kctting bijdroeg, die in deze dagen een
aardig kapitaaltje zou vertegenwoor
digen.
In dien tijd was het de gewoonte,
dat de lieer des huizes steeds zelve naai
de markt ging en Jacobus Roosevelt
stond bekend om zijne groote kennis
van wild en gevogelte, iets voor een
tegenwoordige huisvrouw om jaloersch
op te zijn, en ook de toenmalige prij
zen der levensmiddelen waren wel ge
schikt om het hoofd van eene moderne
huishouding in onze dagen afgunstig te
maken.
De prijzen van rundvleesch en vaü
arkensvleesch waren vier cent het pond;
een pond boter kostte negen cent en
de prijs van een dozijn eieren, die
„melk-versch" waren, zooals men tegen
woordig zegt, bedroeg slechts zes cent.
Men kon dus een aardig eindje met een
dollar (f 2.5U) komen. Maar daartegen
over stond, dat het dagloon van een
timmerman slechts vijf en zestig cent
(Amcr. cent 2.6 c.) bedroeg, en dat
van een bekwaam metselaar zeven en
dertig cent.
Het eetservies was bij deze gelegeu-
in haar tegenwoordige beteekenis
eene vrucht is, gezorgd, dat deze
laatste thans nog een remschoen voor
de regeering is, dan zal het vrijzinnig
bewind alles naar de hand staan.
„Dan krijgen we 't ook hier in ons
land, dat een minister de lichten des
hemels uitdooft, dan moet ook hier
hot „God zij met ons", van den munt
rand af, dar. moeten worden afge
broken de scholen, waar men den
kinderen niet ééns mag loeren, dat
zij grootvader moeten zeggen tegen
den aap, en overgrootvader tegen den
kikvorsch. Dan beleven wc 't spoedig
dat de protectie van hot van God
verordine rde huwelijk moet plants
maken voor tien vrijhandel in
blanke slavinnen tot den dier
lijken wellust.
„Dan zal het volk van Nederland,
meer en meer weer uit elkander
worden gescheurd. Dan krijgen we
een vrijzinnige natie, met een aantal
bijwoners, vervreemd van het burger
schap.
„Nóóit echter kan in Z. II. dooi
de reclilsche partijen de nederlaag
worden geleden, als bij a.s. verkie
zing diegenen, die zich bewust zijn,
niet te leven bij de gratie der Rede,
maar bij de gratie Gods, onder ver
antwoording aan dien God hun biljet
in de stembus zullen werpen."
En dat durft, mot schijnheilig gelaat,
nog spreken van onedele vcrkiczings-
praktijkon.
Phariceeërs, ad cl ere age broeds cl
Een dure gast. Yoor oen aan
staande 10 u t, ten huize van den Engcl-
schen gezant tc Petersburg, worden de
meest uitgebreide veiligheidsmaatregelen
genomen, omdatStolypin voornemens
is er te versehijuen.
Hooge rcchtsrékening en een negatieve
erfenis. Het recht wordt duur betaald
in Engeland. Een juffrouw had ruim
flö.OOU nagelaten. l)aarvan moest, zoo
had zij bepaald, een zesde gegeven worden
aan de opzieners van dr. Dowie's kerk
in Engeland en f 1200 aan don Paradijs-
aanleg in Howie's Zion. De uitvoerders
van haar wil vroogc» nu den rechter tc
Londen of en hoe zij die bepalingen
moesten uitvoeren; zoo was 't nog de vraag
of cr opzieners van Dowie's kerk in
Engeland zijn. De rechter zeide, dat er
een onderzoek naar ingesteld zou worden,
maar dc hccle nalatenschap van f 15.000
zouden aan dc gerechtelijke kosten heen
gaan.
De onechte jn ima-domia.Men spreekt
op dit oogenblik in New-York behalve
over de vermaarde schoolkwestie, over
een jonge dame, mejuffrouw Emma Calvé,
dc beroemde Parijsche opcra-z ingeres,
die bij haar laatste optreden in Duitsch-
land een zeer eigenaardig cn voor haar
zelf noodlottig bewijs van haar levendige
fantasie gaf. De Amerik. couranten be
richtten onlangs dat zij verloofd was; zij
zou gaan trouwen met een man die zeer
rijk, maar tegelijk zeer arm washij was
blind aan beide oogeu. Het was haar
een genot, en dc schoone toekomst van
edele zelfopoffering lachte haar toe, hem
haar leven te mogen wijden, terwijl zij
door dit plan tegelijkertijd eiken band
die haar nog aan het tooneel verbond,
verbrak.
Nadat deze jonge dame een tijdl mg
had aangezien dat deze «sentimenteele
beid van een metaalsoort, die in dien
tijd zeer mooi werd gevonden, namelijk
van tin, cn zoowel de dekschalen als
de schotels blonken als spiegels (eenigc
ervan zijn nog in het bezit van den
president). Eir de zilveren vorken met
slechts drie tanden waren zoo iets bui
tengewoon kostbaars, dat neef Isaac
niet nalaten kon eenige aanmerkingen
te maken op den toenemenden weelde
zucht van dien tijd. Het is waar, de
zes groote zilveren bekers en de zil
veren vleeschschotel waren nog mooier
maar dat waren familiestukken, die van
vader op zoon overgingen cn als zoo
danig recht van bestaan hadden.
Het Chinêéschc porselein cn het
aardewerk vonden meer ingang bij het
latere geslacht en neef Isaac was steeds
gewoon te zeggen, dat dc schalen en
schotels van geen anderen stof gemaakt
mochten worden, dan van tin, daar
anders de messen stomp weiden. „En
zoolang hij nog eiken middag vleeseh
op het bord had, wilde hij van geen
porselein weten," verklaarde hij ook
nu. „Porcelcinon borden stonden wel
aardig tegen den muur aan, maar be
hoorden niet op tafel te staan,"
en hierop nam hij een hartigen teug
uit den hoogen tim en beker, die voor
hem stond en gevuld was met Philadelphia
port, een koppige moutdrauk, die toen
veel gedronken werd.
„Toen wij ons verloofden," zei Jaco-
gescliicdenis door de heele pers ging, wat
voor haar een reusachtige reclame be-
teekende, liet zij zich met gcpasic ver
ontwaardiging uit dat alles verzonnen was.
Op dit oogenblik geert mejuffrouw Calvé
de Ncw-Yorksche wereld weer nieuwe
stof tot praten, nu echter geheel onvrij
willig. Met de stoomboot „Koningin
Louise" kwam verleden week een dame
in New-York aan, die zich op dc passa
gierslijst als Mrs. Maud Elizabeth Nelson
had laten inschrijven. Dc treffende ge
lijkenis van deze vrouw met Emma Calvé
viel de berichtgevers, die zich aan de
landingsplaats bevonden, dadelijk op, en
het leed voor hun geen twijfel, dat zij het
zelve was, die om een of andere onbekende
reden den naam van den held van Tra
falgar tot schuilnaam had gekozen.
Zij volgden mrs. Nelson in dichtd
drommen naar haar hotel, en vroegen
om beurten om een interview. Zeer wel
willend ontving ze de hecren van de
pers en verklaarde aan ieder met een
zacht rood op haar wangen, Emma Calvé
te zijn. Nog nooit vierde de kunst van
interviewen zulke triumfen.
Maai daar kw am plotseling eenPrausohc
tenorzanger binnen, die van dc aankomst
van zijn getierde landgonoote vernomen
had, en geen oogenblik wilde verzuimen
haar met fiisscho bloemen in dc hand,
zijn opwachting te komen maken. Doch
toen hij voor haar stond in den kring
der persmannen, en haar intensief opnam,
riep hij teleurgesteld uit: „het is Emma
Calvé niet!"
Nadat de berichtgevers van den eersten
schrik waren bekomen, namen zij haar
in verhoor, en vernamen haar bekentenis,
die ze ouder een vloed van tranen deed
dat ze inderdaad mrs. Nelson heette, in
Europa iu de muziek had gestudeerd eu
zich dermate overwerkt had, dat ze dik
wijls niet goed wist wat ze zei of deed.
Minzaam werd ze daarop door den
hotelier uitgenoodigd zijn hotel tc ver
laten. Algemeen gelooft men met een
geestelijk kranke te doen te hebben.
Een rumoerige zitting. De
Limb. Koerier bevat een uitvoerig ver
slag over de laatste zitting van den
gemeenteraad te Yalkenburg. Hoe heftig
liet in die zitting is toegegaan, kan uit
het volgende blijken:
ls cr op „ceiTOOvende" wijze gewerkt
tegen 's burgemeesters herbenoeming V
Dat was de zaak, waarover het laatste
punt der agenda liep.
De heer America leest een stuk voor,
waarin hij mededeelt, dat in de Raads
vergadering van 22 December hij bij dc
geltikwensching van den burgemeester
met zijn herbenoeming gesproken heeft
van de „eerroovende" wijze, waarop die
beuoeming was tegengewerkt. Do heeren
Stevens en Dorrens eischten in dc vol
gende vergadering intrekking van die
woorden of wel het leveren van bewijs.
Wat is het doel van dien eiscli? De
gelegenheid zoeken om nog eens tc
kunnen afgeven op den burgemeester.
De heer America zet uiteen, wat vol
gens hem eerroovend is. Eerroovend is
de beschuldiging, dat dc burgemeester
dc oorzaak is van de vervolging van
den 82-jarigen secretaris; eerroovend,
wanneer men er van spreekt, dat de
burgemeester voorzitter is van een ver-
eeniging, die loterijen houdt, waarvan
de hoofdprijzen nooit gewonnen worden;
eerroovend den burgemeester tc verwijten
f 100 der Electrische Maatschappij in
den zak gestoken te hebben.
De heer Dorren meent, dat de lieer
America allerminst geantwoord heeft op
de vraag, hoe zijn (D's) partij op eer-
roovende wijze, is te werk gegaan tegen
bus, volgden mijn beste vader den
algemccncn regel uit die dagen, en liet
een pijp wijn uit Madeira komen. Een
derde van deze wijn werd bij ons huwe
lijk opgedronken, liet andere derde deel
bij de geboorte van onzen oudsten zoon,
Johannes, en de rest..."
„Die zullen we bij je begrafenis op
drinken," beste Jacobus, viel neef
Isaac hcui in de rede. „Het is, zooaL
je zegt, een oud gebruik van ons Hol
landers hier. Maar hoe kwam je er
eigenlijk toe, om over die Madeirawijn
tc beginnen?"
„Omdat het mij spijt, dat ik nu, door
dit oude gebruik te volgen, u geen glas
madeirawijn kan aanbieden, daar wij
ons laatste derde deel nog altijd in den
kelder hebben liggen voor het doel, dal
gij zoo straks noemdet. Maar ziet ge
dat portret daar boven uw hoofd.
„Ja dat ben ik," antwoordde ngef
Isaac. Eene uitstekende gelijkenis van
uwen cn mijnen overgrootvader, Claes
Martenszen Roosevelt, of Roscnvelt,
zooals hij zich zelf noemde. Ik wil
het gaarne van je koopen, als je hot
den een of anderen dag eens kwijt
wilde zijn."
„Dit portret is \nel een der laatste
dingen, waarvan ik vrijwillig scheid,"
zei Jacobus. „Maar ik kwam van den
Madeirawijn op onzen overgrootvader,
omdat hij naar men zegt, de eerste
was, die dezen wijn hier in de kolonie
do herbenoeming des burgemeesters.
Men zou bij wijze van requesten den
burgemeester hebben beklad. Welnu, in
welk request is dat geweest?
America. Deze gegevens, mij hier ver
strekt, zijn uit een request dat verzon
den is.
Dorren. Alles wat u genoemd hebt
is met de haren bij de quaestie gesleept.
Zoo heeft niemand gezegd, dat de bur
gemeester de f 100 van de Electric
Maatschappij in den zak heeft gestoken.
Wie heeft dat dan gezegd?
America. Ik heb alles, wat ik genoemd
heb, geput uit een 32-tal grieven die
per request zijn opgezonden naar Den
Haag. Ik weet niet of u ook op de lijst
der ondertcekcnaars stond, maar de
bewijzen breng ik u hier zwart op wit.
Dorren. lutegcndcel u bewijst niets.
U hebt een massa puntjes verzameld en
die op papier gezet eu die komt u ons
nu voorlezen. Dat is allemaal niets.
Iets zwart op wit bewijzen is nog iets
anders.
Nog geruimen tijd twisten de Edel-
achtbaren.
Het slot is ongeveer aldus:
Voorzitter. We zullen nu eens over
gaan tot de zaken!
Caselli. Ik verlang te spreken.
Voorzitter. U hebt het woord niet.
Casselli. En ik zeg dat....
Voorzitter. U hebt niets tc zeggen.
Caselli.... de heer .America valt mij
telkens aan. Hij heeft intertijd gezegd....
Voorzttcr. U hebt het woord niet....
Caselli.... dat ik een slechte reputatie
heb. Eu dat heeft hij nog eens gerepe
teerd ook. Maar als de heer America
niet ophoudt dan zal ik niet ophouden
hem in persooulijkheden aan tc vallen.
Ik durf mijn reputatie naast de zijne....
Voorzitter, Niet zulk een toon!
Caselli. Ik spreek M. de V. Ik durf
mijn reputatie naast de zijne te leggen.
Voorzitter. Zwijgt u nu?
Caselli. Ik wacht geen bcleedigingen
van den heer America af. Ik hen althans
nog nooit aangevallen wegens zcdelooze
handelingen en afgeranseld.
Voorzitter. Ik verzoek u u te temperen.
Caselli. U hebt mij niet telkens in de
rede tc vallen.
Voorzitter. Ik zal hier de orde hoog
houden.
Caselli. Dan mag u wel eens eerst
tegen den heer America optreden.
Voorzitter. Wanneer er iemand per
soonlijk is, dan zijt gij het.
Caselli. Ik ben zakelijk altijd, doch
de onhebbelijkheden vanden heer America
dwingen mij tot persoonlijk verweer.
Voorzitter, U hebt niet te klagen.
Wanneer er iemand te klagen heeft,
ben ik het.
Caselli. Het is mijn plicht geweest
mij te verdedigen.
Voorzitter. U hebt het woord tc vragen.
Caselli. Ik vraag het woord.
Voorzitter. Ik geef liet u hierover niet
meer.
Caselli. Ik vraag liet. woord. Ilct zijn
persoonlijke feiten. En daarbij zijt; u
verplicht vóór alles het woord te geven.
Voorzitter. Ik laat niemand belcedigcu
hier.
Caselli. Zóó! Wel, wel! Niemand be-
leedigen. Begin u dan maar eens mij
niet te laten beleedigcu.
Onze dienstboden. Iemand
tc Veert in Limburg kreeg volgens de
„N. K." van een meisje, dat zich aan
bood als dienstbode, den volgenden brief:
H
Mejuffrouw,
Daar ik gehoord heb dat U nog eene
meid moest hebben, zoo wou ik wel bij
invoerde."
„Dat wist ik" zei neef Isaac. „Maar
ik zie, je hebt ons familiewapen ook in
een lijst gezet en opgehangen. Ik mag
ons wapen graag lijden, die rozestruik
met dc drie rozen daaraan en met het
schoone inotto cr onder: Plantovit Cura-
bit (wie plant, moet ook voor het ge
plante zorg dragen). Daar ligt iets
moois in die wapenspreuk, die niets
gemeen heeft met die brutale groot
sprakerige motto's van andere familic's."
En hierna hervatte de eigenaar van de
suikerfabriek wederom zijuen arbeid
met mes en vork, na deze voor zijn
doen buitengemeen lange speech. 11ij
was een uitstekend eter, deze deftige
neef en had een maag uit duizenden,
wat voor eeri man van veertig jaar met
eene krachtige, gezonde natuur als de
zijne, nog zoo'n wonder niet was. Overi
gens viel het heele gezelschap geducht
aan. Want het was zoo de gewoonte
in dien tijd, dat men bij dergelijke
feestmalen de spijzen alle eer bewees
cn het gebruik bracht liet tevens mee,
dat gastheer en gastvrouw voortdurend
hunne gasten tot eten cn drinken aan
spoorden en de gasten daardoor dikwijls
meer aten en dronken dan goed voor
lien was. Do tafel was letterlijk ovei
laden met lekkernijen en onder de
vleezen muntten vooral twee groote
stukken rundvleesch en varkcnsvlecsch
uit, die Annatje eigenhandig had voor-
U in dienst treden op die voorwaa
om overeen te komen met de huur,
U zal nog veel werk zijn, 2 kinder
brengt werk mee want hier ga ik w
alleen dat ik tc veel heb, en U heb
ker ook de was aan huis, of krijgt
daar iemand voor.
In R. is mij geboden 9 gulden 50
bovenmeid en 10 gulden in de raai
ah keukenmeid daar ik goed op de ho
tc ben van de keuken en taffeldienen
u doet de keuken misschien zelf, laat
hierbij eens weeten, wat u van zin
te geven en om dc veertien dagen et
uitgaan, zoodat ik eens naar huis 1
gaan bij voorbeeld met den eersten tr
weg en met den laatst trug en al e
naar dc Paters naar het lof, maar ik i
ook kennis, mag die jongen ook
U in huis komen, want om op hoek
kant daar bij te staau dat doen ik m
Nu denk ik, dat gij mij eens schr
houw gij L werk geregeld heb met
was, of U dc keuken zelf doet, wat li
U geeft, of ik uit kan gaan, of die
gen in huis kan komen en voor de
der beu ik heel goed, daar gij ge
van huis kunt gaan en zwaar werk d
ben ik niet voor en van 's avonds
werk daar houw ik niet van, men m
voor zijn eigen ook wat kunnen d
Nu beantwoord mij deze brief m
eens zoo spoedig mogelijk of ik daa
eens over kan komen of kunt U
schien zelfs eens komen laat het
maar eens weten.
Gegroet, M
I>e beslissing.
Iu de gistereu gehouden zitting
de Tweede Kamer deelde de minis
van Financieu mede, dat de minist
naar aanleiding van de verwerping
oorlogsbegrooting door de Eerste Kam
aan dc koningin hun ontslag had
verzocht. Hij verzocht dus de Kam
hare werkzaamheden, voorzoover
ministers daarbij betrokken waren,
schorsen. Naar aanleiding dezer
klaring besloot de Kamer tot nadere
eenrocping uiteen te gaan.
In liet Vaderland vinden we het
gende, omtrent dc korte kamerzitt
waarin de heer dc Meester het onts
der ministers meedeelde.
File voor de publieke tribune
Tweede Kamer. He trouwe bezoek
trachtten luidruchtig andere van ii
meening te overtuigen.
In de Kamer een nerveuse stemmi
Men lachte en koutte in afwachting
komende dingen; groepjes vormden zie
niemand scheen de beslissing der minist
zeker te weten en telkens richtten z
de blikken onzer deputados naar de dc
waardoor straks het Kabinet zou binti
treden.
Ouder het gedruisch der stennii
las de griffier notulen; de voorzitter
richtte; het duurde een poosje.
Toen werd ccn bode afgezonden
weldra kwam Minister De Meester alle
kalm als altijd binnen.
ele handen werden hem gereikt, n
feliciteerde den zeer tijdelijken vo
zitter van den Ministerraad met e
familiefeest, dat hij heden te vieren he
„Het woord is aan den Minister
Financiën, die het gevraagd heeft".
Aileinlooze stilte.
De lieer De Moester stond op, o»
vouwde een klein velletje postpapi
legde het voor zich en legde met kal
stem zijn gewichtige verklaring af.
„De Minister, hoofden vandedepa
gesneden eu die tot overburen
hcrtcbout en een gebraden gans hudd
Het dessert bestond alleen uit vru
ten, noten en wijn en aan het dess
werden de twee gebruikelijke toost
gehouden een op Sint-Nicolaas,
wiens eer het feest gegeven was
oen op de gastvrouw. Reide toost
werden staande aangehoord en liet v
neef Isaac, die de laatste afstak.
Mevrouw Roosevelt stond daarna
en trok zich int met hare docht
Anna en de andere kinderen tere
nadat deze eerst nog verlof hadden
kregen hunne zakken met dc over
bleven walnoten en andere heerlijkhcd
te vullen.
De heeren gingen daarna weer
hnunc plaatsen zitten en begonnen
volgens eene bepaalde volgorde, wa
van nooit word afgeweken, de flesscht
aan to spreken, terwijl ieder van li
eene pijp kreeg cn een buidel fij
tabak, die de gastheer uit de ver af
legen kolonie "Virginië had laten komc
Er was inderdaad niets, wat men
176Ö te New-York niet evengoed k
koopen als in Europa want de st
werd als handelsstad steeds belangrijk
on Jacobus sprak er roods van, dat
hot volgende jaar zeker wel een dr
honderd volgeladen schepen den hav
zouden verlaten.
De daagsche kleeding van de bra
burgers dezer toekomstige wercldsts
