No. 14.
Zaterdag 16 Februari 1907.
4e Jaargang.
1 De iriumf oan 1' leoen,
Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER".
Wees U
1
Hervormingsmoeilijkheden
FEUILLETON.
DE EEMLANDER.
Verschijnt
Woensdags en Zaterdags.
Bureau
Hendrik van Viandenstraat 28.
Abonnementsprijs
Per jaarf 3-"°
Franco per post- 3.50
Per 3 maanden- 0.75
Franco per post- 0.90
Prijs der advertentlën
Van 1 tot 5 regels0.40
voor iederen regel meer0.08
(Bij abonnement aanmerkelijke korting
„Maar, dat i9 nu toch zoo'n dwaze
toestand, dat de wetgever geen oogen-
blik zal aarzelen om daar een stokje voor
te steken".
Dit of iets dergelijks kunt go telkens
hooren, wanneer ge verkeerde toestanden
m den eeu of anderen kring uiteenzet.
Zoo iets dus als: si le Roi le savait.
Als de wetgever de kwalen maar
kende, dan
Zoudt ge dan denkeu, dat de wetgever
vele der bestaande moeilijkheden en be
zwaren niet kende?
Kom, lees dan de Handelingen der
Staten-Generaal maar eens; neen, de
meeste verkeerdheden in wetgeving en
staatsbestuur zijn maar al te zeer be-
jkend, zo zijn over en over tentoonge
steld, niet alleen daar, maar ook in de
bladen.
Maar waarom wordt er dan geen eind
aan gemaakt; het is toch de plicht '.van
Regeering en Staten-Generaal om de
wetgeving zoo goed mogelijk te maken,
haar inhoud te doen overeenkomen met
het rechtsbewustzijn des volks?
Inderdaad, dit alles is volkomen juist,
maar evenwel nochtans en dcsalmiet-
temin
Vooreerst moet de tijd rijp zijn voor
een hervorming, dat wil zeggener
moeten genoeg menschen overtuigd zijn
van hare noodzakelijkheid om haar op
den voorgrond te brengen.
De vooruitstrevende groepen hebben
vele hervormingen aangewezen, die zij
vurig begceren te verwezenlijken, maal
ais zulke hervormingen niet gedragen
worden door de overtuiging van een
groot deel des volks, gelukt het niet
eens om ze op den voorgrond te brengen,
om ze te voeren binnen de sfeer van de
praktische politiek, zooals dat heet, laat
staan de Staten-generaal te bewegen ze
aan te nemen.
Maar, laat nu een gewenschte her
vorming zoover zijn (doorgedrongen in
Men zou oud moeten zijn geweest om
het geluk te bese/feu van jong te zijn.
Is
(Naar 't Italiaascli.)
1
Een regenachtige Decembermorgen op
de Pincio, in do nabijheid van den be
kenden muur, die in het eerste hoofdstuk
van den „Triumf des doods" wordt ver
eeuwigd. Het slechte weder, dat de vroo-
lijke kinderschaar met de gezamenlijke
bonnes, benevens hunne aanbidders te
huis hield, veroorlooft den bewaker, die
I in de verte eenzaam tusschen de blocm-
I bedden rond doolt, zich ongestoord aan
zijne droomerijen over te geven. Te mid
den van de diepe stilte klinkt het ge-
j lijkraatig vallen der droppels als een
somber rhytme. De villa Borghese aan
den voet van den muur schijnt de schor-
men barer pijnboomen te hebben uitge-
do geesten, dat men haar brengl op een
program van actie, zoodat derhalve een
politieke groep belooft, dat als de kiczei-6
haar aan het roer brengen, zij een op
lossing van het vraagstuk zal voordragen
dan begint het getob eerst recht.
In de eerste plaats bestaat er natuur
lijk altijd verschil over de al of niet
noodzakelijkheid van een gevraagde her
vorming een verschil, dat veelal vol
komen te goeder trouw is, want do staat
huishouding is zeer ingewikkeld en wat
de een een verbetering acht, kan de
ander op voor hem zelf wellicht bijna
even goede gronden voor verderfelijk
honden.
Maar wij hadden het over een ge
vraagde hervorming, die binnen de sfeer
der praktische politiek was getrokken.
De groepen, die van de eischen, die
in het program van actie zijn opgenomen,
niets weten willen, beginnen zich nu
eerst goed te roereu.
Natuurlijk zijn zij van verbetering in
het algemeen geen tegeustander, integen
deel, ze zijn zoo verklaren zij
althans nog vooruitstrevender dan
de meest vooruitstrevenden onder de
vooruitstrevende groep, die zij aanvallen,
maar deze stelt het vraagstuk geheel
verkeerd, totaal onjuist; de oplossing,
die zij aan de hand doet, is onzinnig
en leidt tot benadceling van 's lands
belaug; als men iets in dit opzicht wil
doen, dan moet het heel anders gebeuren
volgt dan een schema, dat juist de
oplossing anders voorstelt, dan de voor
uitstrevende groep aangaf. Natuurlijk
wordt bij eeu volgende poging hetzelfde
spelletje weer vertoond.
Voortdurend worden bij de verkiezin
gen talrijke verbeteringen in staatsbe
stuur en wetgeving aan de hand gedaan
en gedebatteerd en het is dus geen
wonder de Nederlanders hebben
weinig verbeeldingskracht en zijn boven
dien nog al langdradig en zwaar op de
hand dat als de kiezers eindelijk
hun biljet in de bus moeten stokeu, de
spannen, ten einde zich voor den regen
te beschutten.
Uit twee zijpaden komen gelijktijdig,
in tegenovergestelde richting, met lang
zame schreden en wantrouwend omziende,
een heer en een dame.
Hij (ongeveer in 't midden der twin
tig, is niet mooi en niet leelijk, doch
niettegenstaande de afgedragen zomer-
kleer.n, ziet hij er tamelijk elegant uit;
hij zou waarschijnlijk ook minder mager
zijn, wanneer hij alle dagen voedsel
kreeg, en zonder twijfel zindelijk zijn,
indien hij maar van hemd koD verwis
selen. Zijne handen en lippen beven als
van koorts, misschien is de kou daaraau
schuld, wel licht iets anders.)
Zij (van or,bepaalden leeftijd, het hangt
van omstandigheden af of men haar voor
vijfentwintig of vijfendertig zal houden,
is een mooie brunette, met prachtige
oogen, die thans rood zijn, gevolg van
lang waken of van weenen.De wat
verwaarloosde kleeding is in strijd met
de brillonten oorringen, die minstens
tienduizend lire waard zijn. Onrustig,
nerveus leest ze maar aldoor eeu brief
door).
Hij (tegen de borstwering geleund, be
wondert schijnbaar het panorama, terwijl
hij haar van terzijde opneemt).
Zij (eveneens).
Hij (wendt het hoofd om en werpt
een toornigen blik op zijn buurvrouw).
Zij (eveneens).
verwarring haar toppunt bereikt heeft,
en dikwijls de kleurlooze middenstof,
zooals dr. Kuyper haar minder vleiend
dau juist heeft gedoopt, besluit hot mot
het bestaande maar te houden; al
dat nieuweje kunt nooit weten,
neen, het oude is dan toch zoo slecht
niet.
Het resultaat is dan een kleine meer
derheid links of rechts, zoodat een coalitie,
een verbond van twee of meer partijen
of groepen noodzakelijk is.
Die coalitiën zijn het natuurlijk over
de hoofdpunten van het te volgen
Regecringsbeleid eens moeten worden,
maar over hetgeen het eerst in het
program zal worden opgenomen, moet
nog heel wat strijd worden gevoerd;
eindelijk is men het ook daarover eens,
maar natuurlijk heeft men daarbij eenige
der door de vooruitstrevenden gewenschte
punten moeien laten vallen: men kan
den rechtervleugel met al te zeer ver
toornen. Litigieus politieke punten
vraagstukken waarover nog al te zeer
strijd wordt gevoerd, ook tusschen ver
wante groepen heet het, moeten uit
een praktisch oogpunt worden vermeden.
Zoo steekt dan het Regeeringsschecpjo
met een lichte lading in zee op hoop
van zegen. Maar zelfs de meest ervaren
stuurman brengt niet altijd het ranke
vaartuig in behouden haven, want dik
wijls steken (onverhoeds stormen op,
stormen die de politieke zee in heftige
beroering brengen.
Doch niettegenstaande al deze bezwa
ren, komt men tot voorstellen.
Het ministerie brengt dan het eeu of
ander beloofde wetsontwerp bij de Staten
Generaal in of de eene of andore maat
regel dringt zich als van zelf op, daar
barst de strijd eerst recht los.
Measures nol wieii, heet het Engclsche
politieke voorschrift: wij bestrijden de
maatregelen, niet de menschen, maar
lacv, over de maatregelen ontbrandt de
strijd, maar niet zelden ontaard hij in
een gevecht van man tegen man, terwijl
Hij (zet zonder zijn ergenis te ver
bergen, zijne wandPling opnieuw voort).
Zij (eveneens).
Na ongeveer vijf minuten ontmoeten
ze elkander opnieuw op hetzelfde punt.
Hij (strekt de hand uit, terwijl hij eene
hoeveelheid regendroppels opvangt, als
wilde hij door die beweging do onge-
wenschte buurvrouw er aan herinneren,
dat het weder zich niet tot boemelen in
het park eigent).
Zij (tracht den ongewenschte te be
duiden, dat haar dit onverschillig is,
terwijl ze voor de tiende keer haar brief
begint te lezen.)
Hij (beproeft zijn tooru m eene philo-
sofische beschouwing tekleeden): „Wat
regent het."
Zij (zonder op te houden met lezen,
stemt ironisch toe): „Het regent."
Hij (inziende, dat hij zich duidelijker
moet uitdrukken): „Een wéér, om de
hevigste verkoudheid op te doen."
Zij (hem van top tot teen monste
rende): „O, ik ben heel warm gekleed."
Hij (bijt woedend op zijn snor).
Zij (zet hare wandeling opnieuw voort,
zenuwachtig in den modder stappend,
zoodat het water opspuit).
Hij (volgt met een vloek haar voor
beeld). Na twee minuten ontmoetten ze
elkander opnieuw op hetzelfde punt.
Hij en Zij (tegelijkertijd losbarstend):
„Maar, voor den duivel!".... „Houdt u
eindelijk eens op?"
de maatregel zelf op den achtergrond
raakt, althans het belang, dat het geldt,
niet steeds wordt in het oog gehouden.
La politique n'est pas une oeuvre de
saints de politiek is nu eenmaal
geen werk van heiligen licet hot
dan vergoelijkend, alsof dit niet do
strengste veroordeeling ware vau het
politiek gedoe.
Doch ook die strijd is gestreden, de
Regeering heeft stand gehouden, de
zege is bevochten, soms met hot prijs
geven van een deel der gedane voor
stellen, teneinde althans een stap voor
waarts te doen ook dan is de her
vorming nog niet uitgevoerd; de Eerste
Kamer is er ook nog, ja, dit staatslichaam
gaat in den laatsten tijd al verder en
steekt vooraf reeds waarschuwend den
vinger op. Men heeft haar het recht van
amendement niet gegeven terecht of
ten onrechte, dit laten wij daar op dit
oogenblik men heeft haar alleen de
macht willen toekennen om over de
ontwerpen in hun geheel te oordeelen
na te gaan of het Regeeringsbeleid van
een hoog standpunt gezien wel in 's lands
belang wordt gevoerd, maar nu gaat zij
eischen, dat de ontwerpen zoodani,
ingekleed en verdeeld worden, dat zij
ook over de onderdooien niet alleen
haar oordeel kan zeggen, maar beslissen
ja, zij neemt zelfs blijkens haar votum
van Zaterdag j.l. het roer in handen!
De Ongevallenwet verwierp zij, omdat
de overdracht van risico daarin niet was
opgenomen en toen die overdracht
daarin ter kwader ure, zooals sedert wel
gebleken is, was neergelegd, verleende
zij aan het ontwerp haar zegel.
De opneming van het opeenten-voor
stel in de wet op de Middelen van 1901
wraakte zij en nu de belastiughervormin,
van den Minister de Meester nog eerst
in de afdeelingen der Tweede Kamer
moet behandeld, hoort men in de Eerste
Kamer reeds den eisch: afzonderlijk de
belastingen, afzonderlijk de uitvoerings
wet.
HijWaarmede moet ik ophouden
Zij: „En ik dan?"
Hij: „U hindert mij."
Zij: „En u stoort mij."
Hij„Ik verbied u toch niet, alles te
doen, wat u wilt."
Zij: „Hetzelfde zou ik tegen u kun
nen zeggen."
Hij: „Maar het is niet waar, dat uw
tegenwoordigheid mij niet verhindert..."
Zij: „liet zelfde wilde ik u zeggen
Hij (opgewonden haast smeekend): „lk
bid u, laat mij alleen."
Zij (diep beleedigd): „Ik wacht ei-
alleen op, dat u eindelijk heengaal."
Hij (wien eenklaps een licht opgaat):
Maar waarom wil u alleen blijven
Zij (zenuwachtig): „Eti u, waarom?"
Geruimen tijd stilzwijgen. Beide werpen
onwillekeurig een blik in de buivering-
wekkende diepte, vervolgens kijken ze
elkander aan, terwijl ingehouden tranen
en wanhoop hun de keel verstikken.
Zij (met bevende stom): „Ilebt u be
grepen?"
Hij (met een grafstem): „Ik heb be
grepen.... of lieve: wij hebben beide
begrepen."
Zij (bevende): „Alle beide.... Maar....
zweert mijniet hier...."
Hij: „ls het li zoo onaangenaam, mij
tot reisgezel te hbben?"
Zij: „Ik zou gecompromitteerd zijn."
Hij (verbaasd): „O, ik begrijp niet wat...
Onder deze omstandigheden."
Een voorbereidende maatregel als het
naar huis zenden van het blijvend ge
deelte een maatregel, die elk oogen
blik weer ongedaan kan worden gemaakt
heeft een strijd tengevolge aan weers
kanten van het Binnenhof alsof de wereld
vergaan zal een strijd waarin de
Eerste Kamer do beslissing heeft geno
men, terwijl de Tweede Kamor haar
votum verdaagd had.
De grondwetsherziening tot behoorlijke
oplossing van het kieswetvraagstuk nood
zakelijk, deed reeds nu een veldtocht
van ongehoorde verwoedheid voorzien.
Wie weet van welken invloed de
openbaarmaking van het verslag der
Commissie is geweest!
Zóó liggen aan elke hervorming
struikelblokken bij menigte in den weg
en slechts zeer, zeer langzaam komt
men tot verbetering; elke hervorming
moet onder tallooze moeilijkheden wor
den volbracht.
Maar één ding is gelukkig.
Wel ziet het volk den weg naar
betere toestanden niet altijd met volle
duidelijkheid, soms raken de kiezers op
een dwaalweg door het rumoer, dat
gemaakt wordt, maar de partijen, die
op eigen belang uit zijn geweest, krijgen
na eenigen tijd onverbiddelijk den bons.
Daarvoor hebben de kiezers naar hot
schijnt een zesde zintuig.
Egoïsme wreekt zich immer.
Hervormingen mogen dus met moeilijk
heden gepaard gaan; zij komen er toch.
Elke zegepraal der reactie is een
Pyrrhusoverwiuning.
Niettegenstaande alle moeilijkheden is
er steeds vooruitgang.
Hoe snel of hoe langzaam die zal zijn,
hangt ten slotte van het volk zelf af.
Elk volk heeft de Regeering, die het
verdient. V. D.
■sk
'iv
Zij (zonder er acht op te slaan): „Dan
zou ik het even goed kunnen opgeven."
Hij: „En ik zou door uwe tegen
woordigheid slechts kunnen winnen.
Nood, als beweegreden, is iets zoo alle
daags."
Zij: „Arme man, het spijl me, maar
ik moet alleen blijven."
Ilij (minachtend, sceptisch): „Aha, ik
begrijp.... liefde."
Zij (diep zuchtende)„Ja zeker,
liefde."
Hij (onverschillig): „Heeft hij u be
drogen
Zij (snikkend)„Hij gaat trouwen."
Hij: „Is u gehuwd?"
Zij: „Neen."
Hij: „Weduwe?"
Zij: „Neen." 4
Hij: „Dus mejuffrouw?"
Zij: „Ja."
Hij (zeer belangstellend): „Ah, nu be-
grijp ik het. U blijft in ellende...."
Zij (beleedigd): „Maar jwat denkt u
wel! Een meisje als ik ben? Boven
dien.... daarvoor zorgt een ander.... be
grijpt u
Hij (ironisch): „Dus het hart speelt
de hoofdrol?"
Zij (wanhopig snikkende): „O, ik lijd
zoo vreeselijk.... zoo vreeselijk...."
(Slot volgt.)