Gemengd.
Stadsnieuws.
neer de koers van de aandeelcn der
Jungfraubaan op 119 staat?
Viaag 2, Als in de lente de appels
te Londen 4 stuivers het pond kosten,
en aardappelen in don herfst een
shilling de twintig, wanneer zullen dan
de kruisbessen te Parijs 3'/2 stuiver
het stuk kosten?
Vraag 3. Als twee jagers drie paar
patrijzen kunnen schieten, wanneer zij
een rechthoekig stuk land van het
midden der smalle zijde ingaan, hoe
veel zouden een half dozijn jagers met
één jonge terrier dan thuis brengen,
als zij het land aan de breede zijde
betraden?
Vraag 4. Als een melkmeid, die 4
voet 10 duim hoog is, vier pinten melk
uit de uiers van een laoe haalt, terwijl
zij op een stoeltje met 3 pooten zit,
deel dan mede welken vorm het land
had, waarin het dier gegraasd heeft,
hoe de meid heette, hoe oud zij was
en wat haar grootvader voor een
baantje had.
lu <le tale Itanniiua.
Wij lezen in het Iluisgez.:
Een merkwaardig heer verscheen Don
derdagmorgen voor de rechtbank, om
getuigenis af te leggen in een strafzaak
tegen een automobilist, die met te
snelle vaart had gereden, zoodat hon
den en kippen er het leven bij hadden
ingeschoten, en die deswege was be
keurd.
Keurig in 't zwart, do glace's met de
virigerpunten even uitstekend voor uit
den borstzak van de gckleede jas, glad
geschoren van gelaat, en langzaam, lang
zaam, met deftige buigingen voor de
rechters tredend, maakte deze man van
half in de veertig een bedaarden, ouder-
wctsch-deftigen indruk, terwijl uit de
wijze waarop hij den eed aflegde dui
delijk bleek, dat hij zich Tan het groote
gewicht van het tweede der tien ge
boden ten volle bewust was.
Langzaam ook sprak hij, elk
woord als 't ware om-cn-omdraaicnd in
zijn mond eer hij het over zijn lippen
liet komen.
„Ik was van mijn fiets afgestegen"
zoo verhaalde hij nagenoeg „omdat
ik een broeder in den Heer zag aan
komen, met wien ik een zaak moest
bespreken van gewichtigcn aard. Toon
wij bij elkaar stonden, hoorde ik het
getoeter van een dier moderne voertui
gen, die men automobiel noemt, uit de
verte. Ik keek den langen weg op,
doch in mijn oog verscheen niets. Maar
ik had mijn hoofd nog niet omgedraaid
om met mijn broeder in don Heer het
gesprek voort te zotten, of de automo
biel was genaderd met de snelheid van
een bliksemschicht.
Ik ben niet genoeg met do natuur
wetten op de hoogte, mijne hoeren, om
te kunnen verklaren met welke snel
heid de automobiel langs 's Iieercn
gestolen heb?" vroeg hij na een lange
pauze.
Juffrouw Jobbling boog het hoofd,
„Ik geloof, dat ze verliefd op je is
Bill", zei ze kwasi bedeesd. Jobbling
scheen iets in te slikken en toen op
haar toetredend, zeide hij: „En laat ik
je niet weer zien lachen, ik waarschuw
je". En wat die Jesabel betreft..."
„Daar is ze", zei zijn vrouw, toen er
op de deur werd getikt. „Zeg niets,
wat haar gevoelens kan kwetsen, Bill.
Je zei, dat men medelijden met haar
moest hebben. „En het is zeker een
hard leven om zóó voor je broodje om
oude, getrouwde mannen heen te moe
ten fladderen. Ik zou er tenminste voor
passen."
Jobbling bleef sprakeloos staan en
staarde haar aan. Toen met een wilde
schreeuw vloog hij uaar de voordeur
en rukte die open. Juffrouw Kobinsou,
frisch en blozend, keek hem lachend
aan. Op eenigen afstand stonden een
troepje buren met elkaar te praten,
terw ijl Brown aan den overkant van de
straat de dingen afwachtte.
„Wat wou je?" schreeuwde Jobblnig.
Juffrouw Kobinson trok de hand, die
ze al uitgestoken had, snel terug en
nam hem met één enkelen blik op. Zijn
opgezet gezicht en gefronst voorhoofd
vertelden haar alles. „O," zei ze met
een lief glimlachje. „Wilt u aan Juf
frouw Jobbling zeggen, dat ik van
avond niet kan komen thee drinken?"
„Is er nog iets wat li wou zeggen?"
vroeg Jobbling minachtend, toen ze
zich reeds omkeerde.
Het meisje wachtte een oogenblik en
scheen even na te denkeu.
„Ja u kunt ook zeggen, dat het mij
spijt zoo'n vermakelijk avondje te moe
ten missen", zeide zij, hem strak aan
ziende. „Goeden avond."
Jobbling smeet de deur achter haar
dicht.
straat vloog, maar dit weet ik wel, dat
ik niet kon onderscheiden of het een
man of een vrouw was, die er in was-
gezeten. De gewone vaart van ecu auto
mobiel leek er een begrafenisstoet
bij"
De rechters zaten te lachen, de pre
sident alleen hield zieli goed. Ook al de
anderen in de zaal aanwezig, verkneu
kelden zich in den merkwaardige, n
preektoon van dezen merkwaardigen
man.
„Als een begrafenisstoet"? onderbrak
de president.
„Een begrafenisstoet, mijnheer
herhaalde de man.
„Dan toch zeker als een stoet, die
van de begrafenis terugkeert en zich
haast om nog voor een regenbui onder
dak te zijn?"
„Het zij zoo! Uw exempel is volgens
de waarheid!" zei de man niet een
gewichtige buiging des hoofds.
En toen vei volgde hij zijn verhaal
aldus:
„E.nsklaps hoorde ik een ontzettend
gedruisch en geraas, dat was als een
tempeest, dat plotseling ons overviel.
Evenals de vrouw van Lotli, toen zij
uittoog uit Sodoni, zoo keek ik om; en
evenals zij in een zoutpilaar veranderde,
zoo was het mij alsof ik van schrik
veranderen zou in een steen.
Ik had geen tijd 0111 tegen mijn broe
der te zeggen: „laat ons het hazenpad
kiezen",.... want eer in mijn brein
een gedachte ontstond was het gevaarte
alweer uit ons oog verdwenen, en had
mij bijna ter aarde gezogen."
Hier hield de merkwaardige man
even op, haalde, met zijn linkerhand
een witten zakdoek uit zijn broekzak,
wandelde heel deftig en statig, door de
verbaasde blikken van allen gevolgd,
langs den officier van justitie heen,
die al even verbouwereerd tegen hem
opkeek, naar den zijmuur, en ging,
met zijn gelaat vlak tegen den muur
gekeerd, heel zedigjes en onhoorbaar
den neus snuiten. Hij stak behoedzaam
alsof hij bang was, dat het door iemand
werd gezien, den zakdoek in zijn broek
zak, keerde zich om en wandelde weer
bedaard tot midden voor de groene
tafel, tegenover den president.
Het was inderdaad interessant even
oen kijkje te nemen van de verrassing,
die op de gezichten van alle aauwezi-
gen te lezen stond, terwijl elk zich ge
weld moest aandoen om het niet uit te
proesten van het lachen.
Toen hij zich weer goed en wel rooi
den president geinstalleerd had, ver
volgde hij zijn getuigenis op zalvcnden
toon
„Het was zeer druk op straat, mijne
hoeren. Vooral in de buurt van het
huis des burgemeesters, die ons aller
vader is, en zeer wordt bemind door
zijn gemeentenaren."
De oogen der rechters werden alweer
grooter en grooter, en het publiek rekte
de halzen, terwijl de advocaat van den
beklaagde lol had voor vijf-en-twintig.
„De burgemeester" zoo vervolgde
de getuige „vieide feest, een groot
feest dat heel de gemeente in blijde
stemming bracht. Want zijn schoondoch
ter had een zoon gebaard, wcins naam
is Ludovicus".
De rechters en de officier van justitie
hebben al maar door zitten lachen, maar
nu kon de president zich niet langer
meer inhouden.
Gelukkig dat 's mans neus een tweede
operatie moest ondergaan. Even statig
als de eerste, maal wandelde hij weer in
de richting van den muur, en snoot
andermaal op even fatsoenlijke manier
als de eerste keer zijn neus, heel zachtjes,
terwijl allen die m de zaal aanwezig
w-aren hein volgden met de oogen, be
halve een paar rechters, die elkaar aan
keken alsof ze zeggen wilden: wat een
rare patriarch is dat".
Toen hij van dit uitstapje weer tei ug-
keerde, wierp hij een blik door de zaal.
alsof hij hier heer en meester was.
Een der rechters vroeg:
„Mijnheer, op welke hoogte stond u?
Er is daar in den weg een bocht;
stond u nou zoo, dat de bocht tusschen
u en de automobiel in was, toen u het
getoeter hoorde, of bevond li zich aan
de andere zijde van de bocht, zoodat u
liet oog hadt op de rechte baan en de
automobiel van heel ver kon zien aan
komen?"
Met een werkelijk sierlyke beweging
deed de man, al weer met zoo zwaar
tillend gezicht, als gold het hier een
levenskwestie, een stap links en ant
woordde plechtstatig:
„Edelachtbare heer, ik stond op de
plek, waar ik vroeger in een gewichtig
oogenblik mijns levens nog eens heb ge
staan. Het was op den dag, dat mijn
zoon, evenals de jonge Tobias..."
„Nee, u hoeft niet uit te weiden,"
onderbrak hem de rechter „ik wou
alleen graag weten of op 't oogenblik
van 't getoeter de bocht tusschen u en
de automobiel in was of niet."
Een oogenblik dacht de man na en
verklaarde, dat op dat oogenblik de
bocht tuschen hem en de automobiel
in was.
„Dank u", zei de rechter.
„Nog een van de hoeren een vraag
aan getuige?"... vroeg de president.
Niemand der hoeren scheen meer lust
te hebben, om zich nog langer met dezen
eigenaardigen man bezig te houden. En
zoo wandelde hij, na een diepe buiging,
weg tot bij den deurwaarder, waar hij
ziju getuigengeld ging opstrijken en vor
der met het air van een held van-den-
dag plaats nam op een stoel tusschen
een marechaussee en een rijksveldwachter.
Wie deze man was?
De Geineente-sec retails van een der
dorpen uit het land van Altena.
P. v. STEIN.
Kxnnieus nuttige handwerken.
Utrecht, 9 Maart. Geslaagd de
dames: M. F. Terhaar, J. H. M.ICup-
pens, M. E. Maassen, J. 0. B. Reith,
C. M. Van Veen, van Amersfoort.
De algemeene jaarvergadering van
„Tesselschade" zal in de tweede helft
van de maand Mei alhier worden ge
houden.
Op aanwijziging van den district-com
missaris van de afd. Utrecht der Neder-
landsche Jagersvcreeniging, is door de
Rijkspolitie proces-verbaal opgemaakt
tegen den poelier 1'. alhier, wegens het
in gesloten jachttijd, ten verkoop in
voorraad hebben en aanbieden vau een
ree, zonder in bet bezit te zijn van een
wettig bewijs van herkomst.
En tegen den zoon van B. is proces
verbaal opgemaakt wegens vervoer van
bedoeld wild, dat bij te Soest moet ge
kocht hebben.
Thans wordt ook nog onderzoek ge
daan naar dengene, die de ree gevangen
heeft. Beweerd wordt, dat het dier op de
Praamgracht, onder Soest, door het ijs
gezakt zou ziju.
Men heeft het beest hier geslacht,
waarbij tevens nog twee jongen het
leven hebben ingeschoten.
Bij de godsdienstoefening welke Zon
dagmorgen half elf in de Remonstrantsohc
kerk wordt gehouden, hoopt als spreker
op te treden Ds. P. Ileering predikant
te 's Gravonhage.
We vestigen nogmaals de aandacht op
de openbare vergadering van de af-
decling Amersfoort van den Vrijz. Dem.
Bond, welke morgenavond in de Arend
wordt gehouden.
't Wordt nu toch met het fietsen stelen
wat erg bar. Niet alleen toch worden
er werkelijk rijwielen gekaapt, maar ook
begint dat nu al denkbeeldig te ge
schieden. Sommige personen zijn al zoo
met het denkbeeld vertrouwd geraakt,
dat hun fiets kan of zal gestolen worden,
dat wanneer het karretje niet meer precies
op de plaats staat, waar ze het hebben
neergezet, ze eenvoudig zonder verder
onderzoek uitmaken, dat hun fiets ge
stolen is. Zoo ook j.l. Zaterdag. De
concierge van de H. B, School had het
rijwiel van een der leerlingen verzet en
toen de eigenaar bij het uitgaan der les
zijn kar niet zag staan werd aanstonds
uitgemaakt, dat er weer een fiets gestolen
was. Dat nieuwtje kwam ook tot ons
en we maakten er gauw een berichtje
van. Maar met onze gaauwigheid hebben
wc een onjuist bericht gepubliceerd
want al heel spoedig bleek, dat de fiets
eenvoudig verplaatst was en dat mijnheel
gapgauw hieraan part nog deel had.
Gelukkig voor den eigenaar, dat hij
weer zoo spoedig in het bezit van zijn
karretje was.
Grand.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
heeft hier een vrij ernstig binnenbrandje
gewoed in het perceel aan de Lange-
straat bewoond door den heer W. H.
Cramer. De brand, die ontstaan schijnt
te zijn in het achterhuis, uitkomende
Achter den Heiligen Geest, word ge
lukkig spoedig bemerkt door cenigc
late wandelaars, die aanstonds de politie
waarschuwden. Daar de lieer Cramer
naar zijn familie te Hamersveld was kon
men niet in her huis komen, waarom
de politie, die spoedig met den slangeu-
wagen ter plaatse was, een deur intrapte
en zoo binnen kwam. Gelukkig had
het vuur nog niet den winkel, waarin
een groote voorraad zeer brandbare
stoffen aangetast en had het krachtdadig
optreden der politie het gevolg, dat de
brand tot het achterhuis bleef beperkt.
De beneden- en bovcn-achterkamcr brand
den echter geheel uit, zoodat de schade
niettemin vrij aanzienlijk is.
Yoor de Maandag gehouden Halfvasten-
paardenmarkt werden aangevoerd 300
paaiden, 90 hitten en 20 veulens.
Men besteedde voor luxe-paarden van
f 400 tot f 500, werkpaarden van f 200
tot f 350, slachtpaarden van f (10 tot
f 100, hitteu vau f80 tot f200, veulelis
van f 90 tot f 110.
Enkele buitenlandschc kooplui be
zochten de markt. Er werd niet bijzon
der veel verhandeld.
Ken beloouiug!
Een onzer lezers schrijft ons:
Een man, met een bekenden naam
in de paardensport, de heer M., houdt
nog al eens oefeningen met een blijkbaar
zeer weerspannig paard, gespannen voor
een eigenaardig karretje, dat uit oude
stijfselkisten schijnt te zijn saamgetim-
merd. Zoo ook weer dezer dagen. En
als zoo vele malen voorheen, weigerde
ook nu weer het paardje to doen den
wil des eigenaars en gaf dit door het
Diaken van de allerzonderlingste capriolen
vrij duidelijk te verstaan. Maar een
mensch, en vooral een mensch met ecu
bekenden naam in de paardensport, laat
zich door een paard niet dwingen.
Vandaar dat het dier steeds weer werd
aangezet, zijn tocht met het zonderlinge
voertuig te vervolgen. Totdathet
plotseling een hevigen ruk nam, het
karretje stuk sloeg en zich vrij voelende,
als een pijl uit een boog langs den weg
vloog. Maar al loopt het paardje nog zoo
snel, do fiets toch achterhaalt het wel.
Dit bleek ook hier. Een kranig fietser,
de heer van sprong gauw op een
geleend karretje en peddelde het dier
achterna. In de Gastli ui slaan haalde hij
de vluchteling in en zich geen oogen
blik bedenkende greep hij liet dravende
beest bij den teugel en mocht het ge
noegen smaken het tot staan te brengen.
Ons paardje moest nu naar do stal
terug, waar het weer aan den eigenaar
werd overgegeven. Deze, beseffende dat
een flinke daad als van don heer van
O., om een hollend paard te achterha
len en te grijpen een flinke bclooning
eischte, gaf hem twee kwartjes.
Kere vvicii ecre toekomt.
Bij ons verslag over het feest van den
heer G. Bikkers, in ons No. van 9
dézer, hebben wij een onwillekeurig ver
zuim gemaakt dat wij bij deze gaarne
herstellen.
De zoo goed geslaagde foto's van de
leden van het muziekcorps in keurigen
lijst vervat, welk aandenken den lieer
Bikkers door zijn corps werd aangeboden,
zijn door den heer L. B. J. Serialhier
op artistieke wijze vervaardigd en doen
de reputatie van dezen kundigen vak
man alle eer aan.
Eu s'middags, bij de receptie in „de
Arend", toen het pronkjuweel plots de
onzalige ingeving kreeg om in de alge
meene feestvreugde te willen doelen en
van zijn ezel danste, was de heer Seré,
zoo spoedig zijn flink ontwikkelde on
derdanen hem zulks veroorloofden ter
plaatse om de gevolgen van dit uitstapje,
iu casu een gebroken ruit, fluks te her
stellen zoodat reeds dienselfden avond
het cadeau zijn bestemming kon volgen
zonder verdere wederwaardigheden.
Handel en JVIjverheid.
Maandagavond vergaderde de ver-
eeniging „Handel en N ij v e r h e i d"
in de Zwaan. Nadat de voorzitter do
vergadering geopend heeft, leest do
secretaris de notulen van 13 Februari
1907, die worden goedgekeurd.
Aan de orde is punt 1 van de agenda
Verkiezing van 3 leden tot
nazien der rekening van den
B o ii n i li g m e e s t e r. Gekozen worden
de heeren:
A. J. van Zalingcn, L. J. Luykx en
B. Brom, die de benoeming aanvaarden.
2. Ingekomen stukken.
De voorzitter doelt mede, dat inge
komen is de lijst van wanbetalers, die
bij de leden zal worden rondgezonden.
3. M e d e d c c 1 i n g e n.
De secretaris! deelt mede, dat hij inzake
de melkcoiitróle gesproken heeft met
den voorzitter van de gezondheidscom
missie, die hem meedeelde, dat een adres
daaromtrent door die commissie aan den
Raad is gezonden. Het Bestuur is daar
om vati oordeel, dat liet beter is deze
zaak thans te laten rusten, tot het adres
publiek wordt.
Hierna zegt de voorzitter omtrent het
Marktrapport het volgende:
„De K. v. Koophandel trekt niet één
lijn met de Yer. II. en N.
't Is jammer, doch het komt niet onge
dacht. Yoor degenen, die achter de
schermen kijken, was het te verwachten
dat de IC. v. IC. de plannen 7an II. en
N. zoude tegenwerken. De antipathie
van enkele barer leden tegen onze vcr-
eeniging heeft weer veel goeds bedorven.
Want mooie frases mogen in de Kamer
hebben weerklonken, over de pogingen
van H. en N., voor den oubevooroor-
deelden, opmerkznmen toeschouwer, is
't duidelijk, dat iels veel diepers dau het
behandelen van bet rapport ter wille van
don Handel wenschelijk maakte, door
alles heen werd gehoord.
En juist dit is de zwarte zijde, dat de
handel slechts gediend wordt door eeu
optreden van de Kamer, zooals zij heel
getoond. Want al verzekert de voor
zittel-, dat bij hem geen parti pris heel
voortgezeten, de feiten bewijzen het tegen
deel. Een paar daarvan tot bewijs. Nor
eer het rapport in behandeling kwam,
beweerde hij reeds, in het bijzijn vat
alle leden der Kamer, dat de ondei
teekening van liet rapport bewees, da-
daarmee personen waren belast, niet o;
de hoogte met Amersfoortsohe toestac
den. Die bewering werd door niets op
staafd.
Eveuecns werden door den voorzitter!
zonder eenigen schijn van bewijs, in cel
vóórvergadering van de Kamer, de cijfer]
van de verschillende begrootingen if
het rapport van nul en gcener waardJ
verklaard. En toch staan de namen vat
hen, die de gegevens verstrekten, erin
En dan wordt nog gesproken van „uit,
een parti-pris hebben."
Ik vraag aan allen, die prijs stelle!
op een eerlijke, loyale behandeling val
zaken in een corporatie, of zoodanig!
aantijgingen zonder bewijs niet zijn bel
noden de waardigheid van eenj voo-,
zittcr in het algemeen en of dit praell
minairen zijn, die door een leider val
een officieele vergadering mogen wordca
geuit. En deze zelfde voorzitter duf
beweren dat van tegenstand ten opzicht]
van de vereeniging geen sprake was-l
alleenlijk kon de Kamer „niet in alk
deele" met het rapport meegaan.
Dit „niet in allen deele" bcteekeml
in geenen deele. Niet één enkel putti
bleef onaangevochten, zelfs die pur.tr:
welke geheel buiten het verband van heg
marktwezen staan. Wij hopen, dat oJ
nog gelegenheid zal worden gegevc:
officieel de zienswijze van de Kamer i
mogen weerleggen."
Daarna deelt de voorzitter, aan c:
hand van het rapport, de bezwaren medjj
welke door de IC. v. IC. zijn ingcbractl
Eén zaak is er vog waarop Spr. voor]
meent de leden van II. en N. attcl
te moeten maken.
Ia de memorie van toelichting worJ
gesproken, dat misplaatste zuinigheid va
particulieren voor Amersfoort noodlottig
is geweest.
De voorzitter van de K. v. K. heel
hieraan aanstoot genomen, doch de wijs
waarop deze dien aanstoot mededeelde.'
was niet van dien aard, dat hij daarol
meende te moet ingaan.
Spr. herinnert er aan wat in de Kami
als verdediging is gezegd, n.m. het g;
sprokeue over de concurrentie der trien
goederen, docli daarop slaat niet dl
clausule uit de memorie van toelichting
deze gaat veel verder
De heer v. Duinen geeft vciwolgeJ
een historische uiteenzetting vau fa
tijd waarop die clausule wèl slaat q
hierbij blijkt, dat men hier heeft afge
wezen het plan van een jong Engelse)
man om in deze gemeente een weef
school op te richten, voor het leertfij
werken met een in die dagen nieuv
weefspöel.
Deze Engclschman, vertrokken nafl
Twenthe, slaagde er in om te Goijj
een dergelijke school te stichten, vi
waaruit over geheel Twenthe zich tot j
die wijze van werken heeft versprei i
Op. dien tijd 1833—40) doelt lit I
geen in de Mem. van Toel. door li
bestuur is gezegd.
Een bestuurslid heeft gelezeu, dat
K. v. IC. er van heeft gesproken, o
liet rapport niet vau den noodigen erf"
getuigt. Doch de discussies volgende,
bij hem de vraag opgekomen, waar
ernst van de IC. v. IC. heeft gezetciJ
De rapporteurs hebben ter goeder troiil
vele cijfers geput uit de verslagen va
de IC. v. IC. Deze cijfers zijn thanl
volgens den voorzitter van dat lichaaiKj
niet betrouwbaar. Kan het dan eru
genoemd worden, dat zoo'n verslag tl
wereld ingestuurd wordt? Het verwij
kan dan ook niet de rapporteurs tref fel
do'ch de Kamer zelf. Spr. zou willij f
verzoeken om het gemeentegeld voortad
niet te verknoeien aan misdruk, doijl
het te besteden voor verslagen una
juiste cijfers!
Een lid zegt bemerkt te hebben, <t
het juist de voorzitter van de K. v. I'
is, die zich zóó druk maakt om de za:'i:
van het marktwezen tegen te welke:'
Doet hij dit als voorzitter dier Kam:
of als particulier persoon, en is het s
zoodanig, dat hij bewezen heeft zijl
mcening ondanks alles, te moeten dool
drijven? Indien dit laatste het geval
geeft spr. in overweging om het in gÊ
dachten te houden, opdat men bij v:
geilde gelegenheden ook daarmee rek
ning kan houden.
Nadat door den voorzitter op oen df
betreffende vraag is medegedeeld, i!
gegevens voor een vruchtbare bespreiin
om te komen tot contaute betaling, w
worden gezocht, ontspint zich een lm
durig discussie over de reeds veel 1
sproken oehtendbestellingen van de po
Niets meer aan de orde zijnde, sl
de voorzitter te 10 uur de vergaderi»
