No. 26. Zaterdag 30 Maart 1907. 4e Jaargang. Paschen. Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER". Idees U t FEUILLETON. Het vacantiereisje - - - zonder schoonmama. Gemeenteraad. DE EEMLANDER. VerHCliljDt WoeusdagN en Zaterdags. Bureau Kortegracht 1. Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post- 3.50 Per 3 maanden- 0.75 Franco per post - 0.90 Prijs der advertcntleii Van 1 tot 5 regels0.40 voor iederen regel meer0.08 (Bij abonnement aanmerkelijke korting.) Als de winter overwonnen is door de lente, en de als dood schijnende natuur begint te ontwaken, als de boomen hun zwellende knoppen fier omhoog heffen, of als zij reeds met een fijn rag van pas ontloken groen zijn overtogen, als 't voog'lenhcir ontwaakt en de leeuwerik luid jube lend den verkwikkenden zonneschijn begroet, dan wordt door de christenen het feest der opstanding gevierd. Bin den tijd dat alles ontwaakt in de natuur, wanneer nieuw leven komt op veld en akker, in bosch en tuinwanneer het eeuwig-jonge natuur leven te voorschijn breekt, is het tijd stip der opstanding zoo juist gesteld. „Geen jubelender feest dan het Paaschfeest. Niet meer die doodsche stilte, die angstige verwachtingen van Kerstmis, als Herodes rondwaart om „den Zoon des menschen" tedooden. Niet meer de schamele kribbe en de armzalige koestal in den kouden win ternacht. Neen, de Mensch heelt gewerkt en geleefd en zijn onbluschbaar levens vuur aan de wereld geopenbaard en tal van harten gewijd tot altaren, waarop dat vuur thans brandt en het medegedeeld aan tal van fakkels, die \fcortaan brandende zullen worden gedragen door de wereld, een vurige propaganda voor het Leven, voor het Mensch-z ij n. De apostel-ge schiedenis der menschelijkheid is be gonnen en zal haar doornenvolle loopbaan vol bloed en vol licht tot het einde toe volbrengen. Als symbool van de onvergankelijke, ondoodbare menschelijkheid verschijnt ons de Christus, opgestaan uit het graf en na zijn dood levende, wan delend onder'de menschen, den twijfe laars zijne, wonden toonende en de -* Van waarzeggen kan men wel leven in <le:e wereld, maar niet van waarheid zeggen. „Henrika!" riep mijnheer Bezemsteel, met zijn vinger bij een advertentie in het „Utrechtsoh Dagblad". „Wat zeg je?" vroeg zijn vrouw, .op ziend van haar verstelwerk. „Ik zeg dat ik het gevonden heb!" „Wat gevonden? Was je dan iets kwijt?" ft „Hier lees!" Hij schoof haar de courant toe, steeds met zijn wijsvinger bij de advertentie. ,ïi Zij las, dat Zondagmiddag om vier uur een reusachtige luchtballon zou wor den opgelaten in Park Tivoli. Lucht- schipper was de heer André Gavault. Entrée voor leden f 0.50, niet leden f 1. Hun die wenschten den reis met den onwetendeu leerende en de profetiën der ouden vervullende. En terwijl de wieg van den Zoon der menschen stond| in den dooden winter, staat zijn gebarsten graf in het bloeiende voorjaar, wanneer de aarde openbreekt om de bloemen door te laten en het onbluschbare levens vuur van het Wordende opvlamt overal. Vele menschen leiden nog het win terleven der natuur. Tot hen is het teeken der ontwaking nog niet door gedrongen, er is in hen een begraven leven, dat gewekt moet worden. Ver schillende wijzen zijn er om dat begraven leven te doen herrijzen, ondeischeidene wegen voeren tot het hart des volks. Zoo kan men langs den weg der wetenschap hen zoeken te bereiken, die niet gestorven zijn maar slapen Eenvoudige, populaire kennis wekt nieuw leven in menig hart. Bekend is hoe Augustiuus werd bekeerd. Na een leven van genot en verstrooiing, van zoeken en zwerven, vertoefde hij op zekeren dag met een zijner vrien den in een tuin te Milaan. Keeds had het woord van den bisschop Ambrosius aanvankelijk betere indrukken bij hem gewekt. Daar klinkt uit de verte een kinderstem hem in 't oor die de woorden: „neem en lees" laat hooren. Augustinus neemt de rol van den brief aan de Romeinen op, die daar voor hem ligt en zijn oog valt op een waarschuwing tegen ontucht en dron kenschap, op een opwekkiug tot het leven in gemeenschap met Christus. Dat doet bij hem het nieuwe leven uitbotten en opbloeien in volle heer lijkheid. Inderdaad, als iemand leert lezen, met aandacht en oordeel des onder scheids, zoodat hij niet rust eer hij 't gelezenc heeft verstaan, dan ont- Mr. P. J. Troelstra. heer Gavault mee te maken, werd ver zocht hiervan opgave te doen bij den concierge van het Park Tivoli, uiter lijk Zondagsmiddags te 12 uur. Reis geld f 10.per persoon. De heer Bezemsteel had zich reeds weken lang het hoofd gebroken, hoe hij zijn vacantie op reis zou kunnen gaan zonder zijn schoonmoeder mee te nemen. Zijn schoonmoeder was een best, aardig mensch, een mensch van goud, dat je niets weigeren kon. Haar eenig gebrek was, dat dit privilege haar bekend was en dat zij er naar den zin van haar kin deren wel wat al te gul gebruik van maakte. Zij hield dol veel van haar eenige dochter en volgde haar overal als een schaduw. Reeds twee vacanties, de eerste twee van hun huwelijk, had ze haar dochter, en nog meer haar schoon zoon geplaagd door met hen mee te gaan op hun vacantiereisje, en de jongelui hadden onbewimpeld hun verveling daar over tegenover elkaar uitgesproken. Dit maal hadden ze stellig afgesproken dat er geen middel onbeproefd zou blijven om mama dit onzalig insluipsel, dat al lengs een gebruik dreigde te gaau wor den, af te wennen. „Je wou toch niet met dien luchtreizi ger meegaan?" „Waarom niet?" vroeg hij. „Ik zal nooit durven." „En je belofte?" herinnerde hij. „Gut, man, maar ik begrijp je niet. waakt zijn belangstelling, dan leert hij vorscben, vragen zoeken, dan worden de kluisters van het werk tuigelijk leven, van een planten- of dierlijk bestaan verbroken. De mensch, de denker ontwaakt. De kunst van lezen is een der middelen om leven te wokken in allerlei lagen van het volk. Daarom wordt zij zoo geschuwd door de priesterschap die de massa dom wil houden, opdat zij slaafs aan haren leiband loope. 't Is waar, zij kan tijdelijk voeren op gevaarlijke wegen. Wie pas door den leeslust aangegrepen is, neemt allicht rijp en groen ter hand, loopt gevaar zich door groote woorden en holle theo- riën te laten bedwelmen en verblinden. Maar als hij door blijft lezen, denken en werken, leert hij 't kaf van 't koren onderscheiden, gaat hij inzien dat de maatschappelijke kwalen niet van buiten af genezen kunnen wor den, dat vluchtig lezen en denken, oppervlakkige kennis en waanwijsheid brengen, maar dieper zoeken en peinzen tot de levensbron terugvoert. Ook de kunst kan spreken tot het gemoed en meer zeker nog de gods dienstige bezieling. Maar door welk motief dan ook gedreven, heerlijk is steeds die arbeid, die zich ten doel stelt sluimerend leven te wekken. Elk sla den weg in, die 't meest beantwoordt aanzijn aanlegen gaven, die 't meest uitlokkend is voor zijn persoonlijkheid. Elk zoeke op zijn wijs het begraven leven te doen ontwaken. De man van de wetenschap met zijn tonen, zijn beitel of penseel of poëzie, de prediker met zijn woorden, maar allen met een hart, warm kloppend van liefde en geestdrift. Dan zal weerklank vinden, al klinkt ze ook in allerlei tonen, de roepstem: Ontwaakt gij die slaapt en staat op uit de dooden. Begroet, begint, geniet den nieuwen levensdag. Wat heb je er aan? Die ballon komt denzclfden avond nog neer; en dan moet je er toch aan gelooven." Waar hij aan moest gelooven, hoefde hij niet te vragen. „We gaan met dien ballon mee", ex pliceerde hij. „'t Is het eenige middel. We inviteeren mama natuurlijk om mee te gaan. Dat kan je niet laten. Maar ze durft natuurlijk niet. Dat is 't eenige wat ze niet durft. Dan beloof je haar een telegrammetje te sturen zoo gauw je bent neergekomen. Maar dat is van later zorg. Als we maar eenmaal ergens zitten zonder dat zij weet waar, dan zijn we goborgeu. Je vergeet het telegrammotje, of het raakt zoek of - in 't ergste ge val blijf je de volle acht dagen in de wolken zweven." „In de wolken zullen we zeker zijn." „Welnu dun, begrijp je me De hoofd zaak is ergens heen te gaan waar zij niet weet waar je bent. Dat is het mooie van den luchtballon en daarom kan al leen een luchtballon ons redden. Je weet niet waar je heen drijft! Leve de lucht ballon, de onbestuurbare! Dat is juist wat we moeten hebben. Weetje waar je heen gaat, dan kan je zonder haar een halve beroerte op het lijf te jagen, haar hot doel van je reis niet verzwijgen. En zegt je 't haar, dan uioet je haar ook inviteoren. Daar zorgt zij wel voorMet een luchtballon en met een luchtbal lon die door 't toeval bestuurd wordt Woensdag 3 April des namiddags te half 2 uur worden de vroede vaderen opgeroepen om de belangen der ge meente te behartigen. Ditmaal wordt hun een agenda aangeboden, die eens niet veel punten telt. Er zijn er maar 1Ü, waaronder dau nog niet eens erg belangrijke. Mogelijk zal punt 2 nog wel eenige discussie brengen. Er zijn toch in onzen Raad mannen, die blaken van liefde voor vakonderwijs, zoowel voor jongens als meisjes, maar er liefst geen cent voor geven. Want, zie je, de gemeente is zoo arm. Bij het voorstel is het volgende schrij ven gevoegd. Tengevolge van de uitbreiding van het aantal leerlingen van de Industrie en Huishoudschool bleek in de maand September van het vorige jaar de ruimte waarover het Bestuur der school te beschikken heeft, zóo beperkt te zijn dat het onderwijs hiervan de nadeelige gevolgen ondervond. Het Bestuur heeft ons College toen verzocht, te willen mededeelen, of wellicht spoedig het ver zoek van het Bestuur tot stichting van een eigen schoolgebouw door uwe ver gadering in behandeling genomen zou worden; wij konden hierop geen stellige toezegging geven, omdat het al of niet spoedig aan do orde stellen van hei verzoek van het Bestuur verband hield met verschillende omstandigheden, van onzen wil onafhankelijk. Do noodige overeenstemming om U thans een definitief voorstel aan te bieden is ook nu nog niet bereikt. Toen het gebrek aan ruimte dreigde een slechten invloed op de school te zullen uitoefenen, hebben wij het Bestuur aangeboden, te zullen bevorderen eenige lokaliteiten in het Gemeente-gebouw aan de Koestraat beschikbaar te stellen deze lokaliteiten waren evenwel, naar het oordeel van het Bestuur, niet anders dan met zeer groote kosten in eenigs- zins voldoenden staat te brengen, terwijl zich, ondanks de aan te brengen ver beteringen, toch verschillende gebreken zouden doen gevoelen, liet Bestuur heeft daarop een perceel in de Hendrik van alleen, heb je een zeer aannemelijk ex cuus. Nee, ik schrijf direct." Zijn vrouw was nog maar ten halve overtuigd, maar hij besprak telegrafisch twee plaatseu in de ballon van den heer Gavault bang dat ze anders al eens allemaal mochten genomen zijn. Dat zou net iets voor hem wezen! Waar het gold zijn schoonmoeder op een afstand te hou den, had hij altijd de ongelooflijkste pech. Den volgenden ochtend, toen Bezem steel naar 't bureau was, kwamo de oude dame. „En weten jclie al waar jelie naar toe gaan met Jan's vacantie?" vroeg zij, zoodra zij zich in den makkelijksten stoel had geïnstalleerd. Het hart van haar dochter popelde. „Jan had een eigenaardig idee. Ik weet niet of hij er bij blijft; ik hoop van niet, want ik vind 't een beetje grieze lig". Haar moeder keek haar ontsteld en nieuwsgierig aan. ,Hij had den vreemden inval, de plaats, waar hij ziju vacantie door zal brengeu te doen aanwijzen door een luchtballon". .Een luchtballon?" De goede dame twijfelde een oogenblik aan haar schoon zoon z'u hersens. „Ja. Hij zegt: hij weet niet waar hij naar toe zal gaan en nu gaat er Zondag in Utrecht een ballon op dan wou hij Viandenstraat gehuurd en dit zoo een voudig mogelijk voor schoollokalen doen inrichten. Wij hebben de toezegging gedaan, te zullen overwegen of en, zoo ja, in hoeverro wij redenen konden vinden, uwe vergadering voor te stellen een gedeelte der buitengewone kosten voor inrichting te zullen dragen. De totale kosten hiervan bedragen f 290.94 Wij hebben de oer U thans in over weging te geven, voor een bedrag van f 150.hierin bij te dragen. Wij stellen daarbij op den voorgrond, dat door het niet spoedig nemen van eeno beslissing op het oorspronkelijk verzoek van het Bestuur, niet de verplichting omstaan ie, in deze kosten bij te dragen. Het valt evenwel niet te ontkennen, dat door de onzekerheid, waarin het Bestuur ver keert, het moeilijk is, die maatregelen te nemen, waardoor én de bloei van de school niet tegengehouden wordt, on de geldmiddelen niet te kort schieten. Wij vinden daarom wel termen, in de aan gegeven mate hulp te verleencn. Het betalen van alle buitengewone onkosten moeten wjj ontraden, aangezien eensdeels de school door do uitbreiding gebaat is door de vermeerdering van school gelden, anderdeels omdat wij eene hoogere tegemoetkoming met het oog op de Gemeente-financiën niet durven aanbevelen. Wij hebben de eer U derhalve voor to stellen, een bedrag van f 150.voor het aangegeven doel beschikbaar to stellen. Deze onbegrensde lankmoedigheid van het Dag. Bestuur zal door de Industrie- en Huishoudschool zeker hoogelijk ge apprecieerd worden. Punt 4 zal wellicht een stille vreugde brengen bij vele onderwijzers. Angst vallig toch kijken ze steeds de Raads- agenda's door of er nu eindelijk eens een voorstel komt tot verbetering der salarissen. En zie daar staat nu een voorstel tot wijziging der verordening op de agenda. Maar eilaeie! ze maken zich blij met een dooie musch. Het voorstel toch betreft niets anders dan de wijziging van enkele artikelen die aan het meerdere of mindere salaris niets afdoen. daarmee meegaan. Hij heeft zijn leven lang al er naar gesnakt eens in 'n luchtballon te zitten. En waar we dan neerkomendaar blijven we. U gaat toch mee?" ,Ik?? mijn lieve kind! Ik hoop datje het niet meent! Dat Jan je voor den gek heeft gehouden! Of dat hij anders nog tijdig terugkomt op dat onzalig idee!" „Nee, hij meent 't en hij schijnt vast besloten. Ilij heeft de plaatsen al besteld. Gaat u mee? Dan zullen we om cén plaats er bij telegrafecren. Hier is de advertentie." ,Maar kind, ik weet niet, wat ik liever deed! Nee, ik ben dolgraag bij jelie, ik volg jelui overal waar ik kan. Zeg nu zelf!" Ja, mama". ,Maar in een luchtballon nee, dat deed ik niet, al kon ik er den hemel mee verdienen!" Haar dochter lachte in zichzelve. Dat was juist wat zij hebben moest. Maar jelie kunnen me toch laten we ten, waar jelie zijn neergekomen, niet waar? Dan voeg, ik me 's-Maandags zoo vroeg mogelijk, bij jelie". O, ja zeker dat was ook Jan zijn plan. O! daar heb je hem net!" (Slot volgt.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1907 | | pagina 1