Gemengd.
Stadsnieuws.
Aanstaande vredesklanken.
blik zou moeien komen. Thans kunnen
mijn lippen liet niet langer zwijgen. Ik
kan én mag niet langer zwijgen, en ik
smeek jo I mij niet te zwaar aan te
rekenen, maar je moet mij trachten te
begrijpen en mij helpen om onze smart
gemeenschappelijk to dragen.
Het zweet parelde op mijnheer Jan-
sen's voorhoofd. Hij hijgde naar adem
en maakte zich gereed het ergste, het
allerergste te vernemen. Hij las op de
volgende bladzijde:
„De kolen zijn op. Wees zoo goed
en bestel dadelijk nieuwe. Ik heb er je
wel tienmaal aan herinnerd, maar je hebt
het steeds vergeten. Daarom schreef
ik je."
Ditmaal werd de bestelling niet ver
geten.
Zoo kan iemand door zijn vergeet
achtigheid toch een onaangename vijf
minuten doorleven en ik gaf er nog wat
voor als ik dat gezicht van Jansen eens
gezien had bij het lezen van dat epistel
Mij dunkt hij moet nog raarder oogen
opgezet hebben als de notaris in Stads
kanaal, die dezer dagen de volgende,
niet onaardige, gebeurtenis meemaakte.
Een schipper, wiens vrouw bevallen
moest, liep om een dokter en vroeg
een kleinen straatjongen waar deze
woonde. De straatbengel wees den schip
per echter de deur van een notaris.
Binnengekomen zegt de schipper in
gebruikelijk dialect: „wil ie oven met
gaou? Mien vrouw ligt op 't leste!"
Notaris roept z'n klerk en 'n getuige
en haastig spoedt het drietal zich naar
het kleine schip, dat spoedig bereiki
is. Met groote voorzichtigheid laten no
taris en z'n klerk zich naar beneden
zakken. Schipper was reeds terug!
Neergezeten krijgt de klerk papier,
pen en inkt voor den dag. Notaris
vraagt: „Vrouw wat is uw uiterste wil?'
Vrouwlief, in barensnood, zegt tot den
vermeenden dokter: ,'k Hoop dat 't
kind
er mor gauw is!
„'t Kind? Wat kind!"
Het misverstand komt aan het licht.
Notaris en klerk kruipen haastig Weer
naar 't dek.
Schipper gaat aan den haal, Nu na
tuurlijk om 'n echten dokter te beko
men.
De text van de bewusto Russische
circulaire met betrekking tot dc Haagsche
vredesconferentie luidt als volgt:
„Voor het oproepen der tweede vre
desconferentie houdt de keizerlijke rc-
gcering het voor haar plicht de rijken
die de uitnoodiging tot het bijwonen
dier conferentie hebben aangenomen
den stand van zaken bloot te leggen.
Alle rijken wien de keizerlijke regec-
ring in April 1906 het ontwerp-program
voor den arbeid der nieuwe conferentie
heeft toegezonden, zullen haar bijwonen.
Op dat program zijn de volgende aan-
teckeningen gemaakt.
De regeering der Vereeuigde Staten
heeft zich de vrijheid voorbehouden
met twee gewichtige vraagpunten ter
conferentie te verschijnen, en wel be
treffende de vermindering of begrenzing
der strijdkrachten, en betreffende dc
begrenzing der staatsschulden.
De Spaansche regeering hoeft den
wensch uitgesproken het vraagstuk der
begrenzing der bewapening uiteen te
zetten, terwijl hij zich voorbehoudt deze
kwestie to behandelen.
De Britsche regeering deelde mede
dat zij er groot gewicht aan hecht dat
de kwestie der uitgaven voor militaire
dc stoclen-rijen door naar hun tafeltje
vroeg Dolf aan de hoeren, wat ze dronken.
Ik hou mij bij bier, voorloopig zei Ger.
De Lange zou eerst ook nog maar een
potje donker nemen. Siep en Dolf be
stelden koffie.
Ze waren nu tot rust gekomen, zaten
kalm te beweren over alles en nog wat;
over het bier dat hier beter was dan in
de Quelle maar daar kon je weer
eens beter gaan zitten, als je niet alleen
was enfin, je begrijpt me wel, lichtte
Ger toe.
Ze begrepen hem dan wel. Hij hoefde
zich heusch niet zoo uit te sloven om
het hun aan 't verstand te brengen.
Een dof geroezem gonsde door de zaal
met nu en dan er door heen lawaaiige
schuifgeluiden van achtoruitgeduwde stoe
len, kras-glijdend over den vloer: kell-
ner-geroep er boven uit; op gewoonte-
dreun galmend naar het buffet, soms met
den rug er naar toe, hun kleintjes kof
fie heele rum, met drie donker
met een mandje groen. Van uit de
hijzaal drong flauwtjes het geklikklak van
caraniboleeronde ballon door.
Dolf had zich in dien geluiden-chaos
een tijdje laten gaan, dof-hangerig tegen
z'n stoel geleund, toen hij opgeschrikt
werd door Siep's bekendmaking, dat-ie
er straks om goed tien uur even tus
schenuit moest, om een kleine ridder
plicht te vervullenbeloofde evenwel zoo
gauw mogelijk weer bij hen te zijn.
doeleinden uiteengezet wordt, en zij zich
voorbehoudt deze vraag ter sprake te
brengen; cvenzoo heelt zij zich voorbe
houden niet aan de beraadslagingen van
die punten deel te nemen, die naar
haar inzicht niet tot een practische
uitkomst zullen kunnen leiden.
Japan is van meoning dat zekere
vragen die niet speciaal op het program
vermeld zijn, toch zeer goed bij de
verschillende onderwerpen die ter sprake
gebracht worden, behandeld kunnen
worden, en heeft zich voorbehouden
zich van alle beraadslagingen te ont
houden waarvan het aanstonds al te
zeggen is dat ze op niets zullen uitloo-
pen.
De regeering van Bolivia, Denemar
ken en Griekenland en Nederland hebben
zich even zeer in 't algemeen voorbe
houden de beoordeeling van andore
kwesties, die in overeenstemming ge
bracht kunnen worden met het Russ.
program, aan de confereetie over te
laten.
De Russ. regeering houdt het voor
haar plicht te verklaren dat Rusland
zijnerzijds zich streng aan zijn pro
gram van April 199(5 als basis voor de
beraadslagingen der conferentie zal
houden, en dat de rogcering zich hel
recht voorbehoudt, bijaldien die confe
rentie een onderwerp ter sprake zou
brengen, dat haar niet practisch uitvoer
baar lijkt, zich van zulk een beraad
slaging te onthouden.
Soortgelijke opmerkingen maken ook
de regeeringen van Duitschland en Oos-
tonrijk-Hongarije, die zich evenzeer het
recht voorbehouden, in vorenbedoeld ge
val op gelijke wijze als Rusland te han
delen
Terw ijl de regeering deze opmerkingen
ter kennis van de rijken brengt en de
hoop uitspreekt dat de arbeid dezer tweede
conferentie nieuwe waarborgen voor een
goede verstandhouding tusschcn de be
schaafde naties onderling zullen bieden,
hoopt zij dat dc conferentie voor den
lcn Juni zal worden opgeroepen."
Verschillende bladen onderwerpenden
inhoud van dezen circulaire aan eon kritiek,
en stuiten alle op de moeilijkheid waarin
de groote mogendheden zullen geraken,
wanneer het vraagpunt der ontwapening
aan de orde zal worden gesteld.
Zoo verneemt het Wiener Tgbl." uii
diplomatieke bron, dat te dien einde
onderhandelingen tusschen de groot i
mogendheden zulken gevoerd worden.
Men heeft een middenweg gezocht, die
hierop neerkomt. De wensch van Engeland
zou op de agenda der conferentie go-
bracht en aan een commissie onderwor
pen worden; de vertegenwoordigers dei
groote mogendheden zouden van die
commissie geen deel uitmaken, maardc
Britsche vertegenwoordigers zouden ge
legenheid hebben er hun denkbeelden
over uiteen te zetten. Bij het ontstaan
eener discussie dienaangaande, zou geen
enkel vertegenwoordiger eener groote
mogendheid tussclienbeidc komen, en dc
bespreking zou dan eindigen met do
verklaring dat het voorstel in Engolsche
hoofden is uitgebroeid, en het onderzoek
er van tot lateren datum moet worden
uitgesteld. Men had dan twee vliegen
in één klap: Engeland is voldoening ge
schonken en men voorkomt geschil mot
do mogendheden die anti ontwapenings-
gezind zijn.
De „Humanité" meldt dat bij de her
opening der Kamer dc minister van
buitenlandsche zaken door de Pressensé
ondervraagd zal worden over de houding,
die de Fransche regeering denkt te
nemen op de conferentie te 's Hage id
de kwestie der ontwapening, en de uit-
Dolf vond het goed, als-ie dan maar vast
terug kwam ze zouden wel op hem
wachten met het eten.
Dan kunnen we eerst nog wel een
partijtje maken, stelde Keiler, bijgenaamd
de Lange, voor, en met een achter-
waartschen ruk aan z'n stoel wenkte hij
den kcllner, die, hleek-vermoeid voor
zich uitstarend, de handen op een stoei
geleund, het gezicht in den eeuwigen
plooi van afwachting, gedienstig op hein
afschoot.
Frits, geef e6 even het domino.
Daar hé-je waarachtig Ycrbruggen ook
nog!
Beter laat dan nooit, zeg!
Och ja, dat gcluminel over ecu pro
test-wisseltje.
Daar is 't-ie al vanmorgen af over
aan hot kauwen, de baas. Wat gaan
jullie doen?
Een domino-tje; doe je mee?
Goed, waar gaat 't om?
Frits schuift iutusschen handig het
groene bord over de tafel met een
willen de hoeren even. de glazen op
lichten? Zwaait in gewoonte draaid
de stecneu in een cirkel over het laken
en geeft het leitje aan Siep. Heeren
asjeblieft!
Merci, gaapt Yetbrugge terug. Nou.
lui, wat is de pot?
(Slot volgt).
breiding en de bevestiging van de
arbitrage.
Gisteren liep het gerucht dat Italië
niet wanhoopte, en een formule zocht 0111
de standpunten van Engeland en Duitsch
land te verzoenen.
Ook het „Wiener Fr.bl." wijdde een
artikel aan de verschillen onder de
mogendheden over de ontvvapenings-
kwestie. Voor alles wijst het blad erop
dat het glad verkeerd zou zijn de zaak
duister in te zien want zegt het: „de
minste, beslissing die door humanitaire
gedachten is ingegeven, zal nog een ont
zaglijken zedelijken indruk maken." Oos
tenrijk-Hongarije, zoo zegt het blad verder,
zal zich bij alle gedachten aansluiten die
niet bij voorbaat tot onvruchtbaarheid
zijn veroordeeld.
Met betrekking tot de verschillende
aanteekeningen der rijken op het werk
program der conferentie merkt de „Ivöln.
Ztg." op dat de Y. S. willen beraadslagen
over de begrenzing der legers, terwijl zij
niet spreken' over een gelijktijdige be
grenzing der vloten; en concludeert uit
de omstandigheid dat Spanje het vraag
punt der bewapeningvermindering aan
de orde wil stellen,- en Engeland de
uitgaven voor oorlogsdoeleinden ter
sprake wil brengen, dat deze rijken het
vermoedelijk over een program niet eens
zijn geworden, en wijst er verder dan
nog op dat in een onlangs door Reuter
bekend gemaakte regeeringstnededceling
is gezegd, dat Engeland de Russ. regec-
ring heeft voorgesteld de ontwapenings
kwestie in een commissie te behandelen.
De circulaire gewaagd echter niet van
een dergelijk voorstel.
Inmiddels zijn twee koningen op dit
oogenblik in Spanje bijeen die zeer zeker
in den breede over het in te nemen
standpunt ter cbnferentie zullen spreken,
Zal er naast een drievoudig verbond nog
een tweevoudig verbond verrijzen?
Een der milliardairs, behoorende tot
de „400" van New-York, James Henry
Smith, is plotseling te Kioto, in Japan,
gestorven, gedurende zijn huwelijksreis
om de wereld.
Makelaar op de New-Yorksche beurs
zijnde, had hij in 1899 ue helft van de
250 millioen gulden geërfd, nagelaten
door zijn oom, Chicago Smith, een Schot,
die in 1834 straatarm naar de Staten
emigreerde en er fabelachtige rijkdommen
verwierf; bij zijn dood kwam bij succes
sie ruim elf millioen gulden aan den
Engelschen fiscus.
Zijn gierigheid was zóó groot, dat hij
bij do liquidatie zijner vennootschap met
den bankbier Mitchell, een rekening, die
over milioenen liep, in de war dreigde
te sturen, door met alle geweld te
eischen dat op zijn deel van 't actief
twee oude dekens werden geschreven.
James Henry Smith, door die erfenis een
der rijkste mannen der wereld geworden,
huwde in September 1.1. de gescheiden
vrouw van Rhinelander Stewart, cn had
te New-\rork het paleis aangekocht van
den heer Whitney voor 6 millioen gulden.
Vervolgens was hij met zijn vrouw
en den hertog en de hertogin van Man
chester, op hun jacht, de „Margarita",
de reis ont de wereld begonnen.
En middenin de zoete wittebroodswe
ken sterft deze multi-millionair als eeni-
ge erfgename; zijn vrouw achterlatende,
die daardoor zonder eentgen twijfel de
rijkste weduwe ter wereld is.
De overledene verteerde zijn fortuin
met evenveel verkwisting als zijn oom
schraapzucht had betracht, om het te
verwerven. Ilij betaalde den tenor Ca
ruso eens 7ÜÓ0 gulden, om viermaal op
een muziekavondje te zingen.
Een jonge mietladigsier. In het plaatsje
Carmel, in de staat New-Y'ork, staat een
Indiaansch meisje' van even 15 jaar
terecht, oniler. aanklacht, een klein jon
getje te, heJpbgn.-.yprmoord, door het kind
een vergiftigde "perzik te laten nuttigen.
Zij zelf lmfl ook een dergelijke perzik
gegeten, in .dft hoop tezamen met het
knaapje'„ergehs, te zullen komen, waar
wij het heerlijk zouden hébben".
Het meisje" had vroeger al eens brand
gesticht, enkel gedreven door dc be
geerte, „de vlammen te zien opstijgen.
Dit kind gaat natuurlijk naar een
krankzinnigengesticht. Zij is dc dochter
van het eertijds beroemde Indianenhoofd
„Oude-man die-rechtop zit". Het kind
geniet de treurige onderscheiding, de
jongste persoon te zijn, nog ooit in
New-York op een beschuldiging van
moord voor den rechter verschenen.
Een argeloos provinciaal, een koopman
uit Nancy, moest een nacht te Parijs
overblijven, en wilde zich wat verma
ken, door de cabarets van Montmartre
af te loopen Maar hij durfde niet, daar
hij 20,000 francs bij z.oh had, en bang
was voor de „apaches". Toevallig kwam
hij in gesprek met een vreemdeling aan
wien hij zijn geval bloot legde. „Gjj
hebt gelijk", zeide deze, „doch berg die
maal' op mijn kamel' op, dan zal ik u
vannacht tot gids strekken." Zoo ge
zegd zoo gedaan. De nacht werd vroo-
lijk doorgebracht, maar opeens, tegen
den morgen, verdween de vriend. De
koopman gaat wel naar zijn kamer, belt
aanmaar de vogel was gevlogen,
met de 20,000 francs.
Beschuldigd van kindermoord stond
voor de jury te Le Mans een adellijk
echtpaar terecht, de burggraaf Pierre
Paillard de Chenay en zijn vrouw, go-
boren Marguerite d' Aigncant. Zij waren
acht jaar getrouwd en hadden 4 kinde
ren toen de burggraaf van een tante een
kasteel erfde in het departement der
Sarthe, waar hij ging wonen. Yoor hij
die erfenis kreeg had hij reeds een in
komen van 9000 francs waarvan hij wel
als edelman had kunnen leven, wanneer
hij niet den grootcn heer had willen
spelen. Hij liet echter het kasteel ge
heel restaureeren en vergrooten, met
groote weelde nieubileeren en nam een
groot dienstpersoneel. Weldra lag er
hypothe.k van 40.000 francs op zijn
landgoed en het was te voorzien, dat
het einde wel een verkoop bij executie
worden zou, Slechts de erfenis van zijn
schoonmoeder kon hom nog redden, doch
deze verklaarde hem te zullen onterven,
wanneer het gezin weer vermeerderd
werd en dit nu moest in het laatst van
het vorige jaar plaats hebben. Dc ccht-
genooten hielden de te verwachten ge
beurtenis strikt geheim en deze had bij
nacht plaats zonder ceiiige geneeskun
dige hulp. Later haalde men uit een
vijver van het park het lijk van een
pasgeboren kind op en dit bracht de
ontdekking en leidde tot de arrestratie
van het echtpaar, dat het kinderlijk als
dat van hun kind erkende. Zij werden
als kindermoordenaars in staat van be
schuldiging gesteld, maar ontkenden het
kind vermoord te hebben; het zou inde
geboorte gestorven zijn. Inderdaad was
niet vast te stellen, dat het kind een
gewelddadigen dood gestorven was en op
grond daarvan sprak het gerechtshof
hen vrij.
Een familiedrama. De kleine ge
meente Humbeek, gelegen aan het ka
naal van Brussel naar Willebroek, is
liet tooneel geweest van een vreeselijk
familiedrama. Daar woont de 62-jarige
boer Pottums met zijn vrouw, die kindsch
is en zijn 30-jarige dochter Marie eo
op een kleine, naburige hoeve woont
zijn zoon Franqois 32 jaar oud, gehuwd
en vader van 2 kinderen. Francois ver
keerde voortdurend in geldgebrek, en
meermalen reeds had zijn vader hem
geholpen, totdat de oude man dat ver
der weigerde en ook zeide dat hij zijn
zoon onterven zou, omdat deze reeds
zooveel had opgestreken als zijn erf
deel zou bedragen en Pottums zijn
dochter niet wilde benadeelen. Nadat
Francois reeds herhaalde malen tever
geefs opnieuw bij zijn vader om geld
had aangeklopt, begaf hij zich op een
avond, met een revolver gewapend,
naar de vaderlijke hoeve. De oude men-
schen lagen reeds te bed en hun doch
ter deed open. Na een korte woorden
wisseling tusschen broeder en zuster,
loste eerstgenoemde 2 schoten, die het
meisje aan hoofd en borst troffen.
Ofschoon ernstig gewond, vluchtte zij
de kamer van haar ouders binnen, waar
Pottums, gewekt door de schoten, reeds
was opgestaan en nu zijn dochter tegen
den woedenden Francois trachte te be
schermen. Deze loste daarop drie scho
ten op zijn vader waarvan er twee hem
aan het hoofd troffen en de derde
miste. Tusschen vader en zoon ontstond
daarop een verwoede worsteling, terwijl
Marie het venster opende en om hulp
riep, maar de hoeve was te afgelegen,
zoodat niemand haar hoorde. De oude
Pottums, een krachtig man ondanks zijn
leeftijd, slaagde er in zijn zoon het
wapen te ontrukken, waarna deze de
vlucht nam. Daarop ging Marie hulp
halen eu ecnige boeren volgden haar.
Zij vonden den ouden Pottums te mid
den van een bloedpas bewusteloos op
den grond liggen. Zijli kindsche vrouw
zat met een onnoozel lachje op het
gelaat, in haar bed en scheen niets be
grepen te hebben van het drama dat
zich voor haar ooge'n afspeelde.
Aan Pottums en zijn dochter werd
de noodige geneesknndige hulp verleend
en nog denzelfden nacht vervoerde men
hen naar het hospitaal te Brussel, waar
men nog hoopt hen te redden. Fran
cois werd door dc gendarmes in zijn
woning gearresteerd. Hij lag kalm te
bed naast zijn vrouw, aan wie hij niets
van het gebeurde had meegedeeld. Marie
Pottums heeft in het hospitaal reeds
een verhoor van den rechter van instruc
tie ondergaan. De toestand van den
ouden Pottums is van dien aard, dat
hij nog niet ondervraagd kan worden.
Ma a 81 l i ch tsche Aprilvisschen'
De Limb. K. had gemeld dat op Maan
dag (1 April) de nietwinners in de Staar-
loterij hunne loten voor de helft koude-!
inleveren aan 't gebouw der Staar.
En ziet, schrijft het blad nu, dai
liepen ze er met massa's in. In 't
bouw der Staar was men ook niet va
gisteron, en zond de liefhebbers naar J,
Coöperatieve Landbouwbank in de J;
denstraat.
Toen men deze gesloteu vond, beg#: J
men zich langzamerhand te herinnert:
dat 't 1 April was en... men droops l
Een echter, een boertje van buite;
was zoo woedend, dat hij naar een adrijH
caat gespurt is om natuurlijk das
niet veel troost te krijgen.
En een dame uit den beteren stan-l 1
die al haar loten reeds verscheurd enj I
de snippermand had gedeponeerd, heefj|
ze na lezing van de Aprilmop er uit off!
gediept en is ze met het geduld vtiA
een marmot in den winter gaan adB
elkaar plakken.
Nadat deze mozaiekproef volbraclffl
was werd de dienstmeid er mede naai
't Staargebonw gestuurd.
Deze kwam spoedig terug om te vel I
tellen dathet 1 April was.
Ook mevrouw was wild liep echt.]
niet naar een advokaatscheurt! :i
veeleer de loten nu in zulke microscl jL
pische snippers, dat geen Aprilvisch t-i I
wereld haar weer tot aanplakkerijcn kM
kunnen brengen.
En dc heertjes die met knepkes
1 April voor de sinds weken gesloltjnji
deuren van de Emulatie stonden om tvgï
51/a cent in te leveren, die waren oo I
niet weinig op hun teenen getrapt, tot .L'
zij scheefloopend van de nikkelvract Si
den terugweg weer moesten aanvaarde ja?
Maar wie ter wereld begrijp er da
niet, dat een vereeniging hare verval!
loten niet meer aan halve prijs k,
gaan terugnemenof dat waar f-
betaalmeester maar 41/a cent voor ee.
kuepkeu geeft, de gesloten Emulatie a
niemand op 5/a 1 cent zal tracteeren.l
Zulke dingen zijn immers zelfs op
April onmogelijk.
Keiiuisgcviug.
De BURGEMEESTER van AMERSFOOK'
brengt ter kennis van de belanghebbende
dat de blanco verzoekschriften tot tiL,
bekomen van jachtacteu, vischacten ej
kostelooze vergunningen om te visscheii-1
benevens voor de registratie vau eendeii
kooien en duiventillen, alle werkdagen r»
's voormiddags 10 tot 3 uur des namiddag!
ter secretarie verkrijgbaar zijn, on maai-;
hen opmerkzaam op het belang dat er voel
hen in gelegen is de bedoelde verzoet
schriften behoorlijk ingevuld, vóór den te
Mei aanstaande ter vermelde plaatse, intimi
leveren, opdat men tijdig voorzien zij vr j
eeue acte of vergunning vóór het seizor
1907)08.
Amersfoort, den 8. April 1907.
De Burgemeester voornoemd.
WUIJTIERS.
In den nacht van Zaterdag op Zontli'
is de Wilhelmina boom ernstig bescl»,
digd door het afrukken van een tail
Het is der politie gelukt den dader i
handen te krijgen en hem tot bekentent
te brengen.
De vergadering van melkslijters heels,
besloten den prijs van 8 cent te handl
haven.
De soiree ten bate van de geredden:
van de „Berlin" mag in alle opzichtetjf
geslaagd heeten. Wel was de zaal niet.
geheel bezet, maar de kaarten ware
verkocht, wat toch de hoofdzaak wafc
Er is dan ook een netto opbrengst val
een kleine f 180.
Het met zorg saamgcstelde programme
werd keurig uitgevoerd en een woorF
van hulde aan alle uitvoerenden is zeke-'i
niet misplaatst. Medewerking werd vel
leend door de dames Joh. Wolter, voo
piano, Georgine van Aaken, voor viol
en B. van Goethein voor zang; voort
door de heeren L. Ruijgrok voor violo»
cel en A. H. van der Stok e.n. J. J. d'
Stoppelaar voor declamatie.
Zij die het iintiatief tot deze soire
nemen kunnen met trots op den avoufeg
terugzien.
Maandagmiddag is het St. Elizabeths
Gast- of Ziekenhuis aan de St.-Andnesi
straat geopend. Daar men van Roorfjj
schc zijde de kinderachtigheid heeft gifa
had ons blad niet uit te noodigen ei'3
de andere bladen wel, kuuncn we onze:1 -
lezers geen verslag aanbieden.
Bij al zijn grootsche werken kanRonf-t-
toch ook nog zoo ontzettend klein zijl
Mevrouw de wed. Cock Blomhoff heef- r
aan de vereeniging Liefdadigheid f 50(58
gelegateerd.
Pornografische Prentbriefkaarten]
De rechtbank te Utrecht veroordeeld'v
heden een winkelier van hier, zekere'
A. v. M., tot 6 w e k o n gevangenis-.
straf wegens het voor de eerbaarheid a
aanstootelijke afbeeldingen ter versprei-;»
ding in voorraad hebben.
