Vrijzinnig1 Orgaan voor Amersfoort en Omstreken. No. 97. ZATERERDAG 2 NOVEMBER 1907. 4e JAARGANG. van de Naaml. Vennootsehap „DE EEMLANDEB". Directeur B>. G, BIJKENS. Vapsehijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Bureau: BBEEDESTB A AT 20. 5 I Zuinig beheer. FEUILLETON. OOM WILLY. BUITENLAND. lB DE EEMLANDEB Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post- 3.50 Per 3 maanden- 0.75 Franco per post- 0.90 Afzonderlijke nummers- 0.05 Telefoon Interc. 62. Prijs der Advertentlën: Van 1 tot 5 regelsf 0.40 Voor iederen regel meer- 0.08 (Bü abonnement belangrijke korting.) od eo Bij de behandeling der gemeente- begrooting hebben we een paar raads leden hooren zeggen, dat men niet altijd mag vragen, als er iets nood zakelijks moet geschieden, «is daar wel geld voor?» Als het er niet is, dan moet het er maar komen. Dat is geheel naar ons hart gesproken, zooals de lezer, die onlangs ons artikel tje over het wenschelijke van salaris- verhooging der onderwijzers heeft ge volgd, zal begrijpen. Afgezien van deze voorstellen, willen wij die stelling nog eens weder onder oogen zien. Vele candidaten voor den gemeente raad leggen, voor ze gekozen zijn, de belofte af vooral zuinigheid te zullen betrachten in het gemeentelijk beheer. Zijn ze eenmaal gekozen, dan merkt men van dat bezuinigen niet veel meer. Dat komt niet, omdat ze dan plotseling hun belofte hebben vergeten, maar omdat ze zijn gaan begrijpen, dat men niet altijd zuinig zijn kan. De groote fout, die gemaakt wordt bij de beoordeeling der kosten van de gemeentehuishouding is deze, dat ze bij een particuliere huishouding verge leken wordt. Als een belastingbetaler wat krap in zijn geld zit, dan koopt hij geen nieuw pak kleeren, maar blijft nog wat in zijn oude plunje rondloopen, tot hij wat ruimer in zijn geld zit. Waarom, zoo vraagt men dikwijls, doet de gemeente niet evenzoo en wacht bijv. met het verhoogen van salarissen van ambtenaren op betere tijden Wanneer zit een gemeente krap? Het antwoord daarop kan heel kort zijn. Altijd. Immers, de bovengenoemde belasting betaler, die op een oogenblik geen geld heeft liggen om een nieuw pak kleeren Uit het Duitsch van Jassy Torrund. 26) Toen het snikken, maar niet ophield, werd zij verdrietig. Wees toch niet zoo kinderachtig, Kathe. Hoe kan men de eenvoudigste dingen toch zoo tragisch opnemen. Zie eens, hij moet zich toch weer ge heel in zijn rol van oom thuis gevoeld hebben, anders deed hij het zeker niet. Hij heeft zijne dwaze liefdesgedachten uit het hoofd gezet, ze vergeten en begraven. Juist. De mannen worden zoo spoedig met zoo iets klaar. met, wilde Kathe zeggen. O, wat weet jij van zulk een liefde. Maar zij zweeg, de nuchter denkende Jenny, had haar toch niet begrepen. Maar diep in haar hart klonk en zong een oud vers: Want niemand, niemand vind ik ooit Die mij zoo mint als gij 1 Het was, alsof gesloten deuren plot seling waren opengesprongen. Xq dit oogenblik wist en begreep zij het- zulk eene liefde, zulk eene grootmoe dige, opofferende liefde, die alles geeft en niets daarvoor ontvangt, was er op de geheele wereld maar een. te koopen, komt na eenige weken in beter doen, maar de gemeente-admi nistratie is zóó ingericht, dat ze om zoo te zeggen altijd even arm blijft. Wat er van het eene jaar overschiet, wordt het andere weer op de begrooting ge bracht; met andere woorden, zij heeft nooit een spaarpotje. Haar werkelijk bezit is nul, haar batig saldo van reke ning een denkbeeldig voordeel, omdat het onmiddellijk weer opgaat in het volgend jaar. Om deze reden kan men zoovaak het stereotiepe antwoord vernemen«de kas laat het niet toe.» Daarom kan en mag een gemeente bestuur niet redeneeren als een belasting betaler over zijn pak kleeren. Zegt deze: ik heb geen geld, dus koop ik het niet, de gemeente redeneert: dit of dat is noodig, dus moet het geld er voor komen. Immers de belastingbetaler die nog een poosje met zijn oude plunje blijft rondloopen, hindert daar niemand mee, maar wanneer het gemeentebestuur dingen, die naar zijn meening noodig gedaan moeten worden, nalaat omdat ze geld kosten, dan kan daarvan de heele gemeente nadeel ondervinden. Wanneer een gemeentebestuur zich bepaalt tot de allernoodzakelijkste uit gaven, dan wordt een plaats voor hen, die dachten daarheen te verhuizen, niet aanlokkelijker. En wat de salarissen van ambtenaren in het algemeen betrefthet is in onze samenleving nog altijd zoo gesteld, dat goede krachten goed moeten worden bezoldigd. Een gemeente moet in haar eigen belang goede ambtenaren hebben niet alleen, maar ook houden. Elke wisseling moet tot eene zekere stagnatie aanleiding geven, omdat de nieuwe functionaris geruimen tijd noodig heeft voor hij zich heeft ingewerkt. Daar tegenover is het een niet gering voordeel voor de gemeente, wanneer hare ambte naren lang aanblijven. Flinkeambtenaren, En het was haar, als liepen alle menschen die bij haar hoorden, die zij beweerde lief te hebben, over zijn hart weg en liepen achteloos en onverschil lig er op om en zij voelde in Baar eigen hart de vreeselijke pijn. Het was goed, dat Henk Dobbelin, tengevolge van den drukken hooioogst, gedurende een paar dagen niet kwam. Zijne bruid zou te veel hebben moeten vergelijken en zulke vergelijkingen doen meestal geen goed. Kathe's opwinding bedaarde. Zij ver langde bijna een beetje naar hem, tot wien zij thans behoorde, die haar toch begrijpen, haar kommer, haar ongerust heid inzien moest beter dan de anderen. Zij had tot nu toe nog nooit over hare toekomstplannen met Henk gesproken. Een instinctieve afkeer, de angst voor zijne wellicht, heftige tegenspraak hield haar ervan terug. Zij had gemeend, dat, wanneer het maar eenmaal zoo ver was, dat zij voor eene betrekking thuisgeroepen werd, dat het dan nog vroeg genoeg was, Tante Agnes had somtijds gezegd: Maar niet te lang vooraf praten, bij de mannen moet men met een feit komen, dat imponeert hen en brengt hun zucht tot tegenspraak het beste tot zwijgen, Maar nu wilde zij toch open en eerlijk met Henk praten, hem alles zeggen. Alles. Zij verlangde er oprecht die bij hun gemeentebestuur geen waar deering vinden, ook in financieelen zin, hechten zich niet aan de gemeente, maar zoeken, zoodra hun dat mogelijk is, elders een betere positie. De strekking van dit artikeltje is, aan te toonen, dat zuinigheidsoverwegingen niet altijd den doorslag mogen geven, omdat die door de eigenaardige inrich ting der gemeente-administratie a 11 ij d aan iedere verbetering en tracte- mentsverhooging in den weg staan. De dreigende Staking in Engeland. Zooals men weet, wordt Engeland nog steeds bedreigd met eene werk staking van de spoorwegarbeiders. Dit geeft aanleiding iets te zeggen over het socialisme in dat land. Het socialisme is ook in Engeland eene macht gewordenhet telt reeds ettelijke vertegenwoordigers in het Parlement. Het maakt dikwijls, door met de oppositie meê te gaan, de taak der Regeering recht moeilijk. Aan het hoofd van de beweging der spoorweg arbeiders, als van alle beweging tegen de regeeringen en de maatschappij ge richt, staan de socialistische leiders. Men hoopt nog dat de heer Doyd George, president van den Board of Trade, in staat zal zijn de spoorwegmaatschappijen tot zekere concessies te bewegen en men zegt, geruststellend, dat de mach tige secretaris van de vakvereeniging der spoorwegarbeiders, Bell, ten slotte een verstandig man is. Maar men vreest, dat den een of anderen dag de strijd, die naar men hoopt ditmaal nog niet zal beginnen, toch uitbreken zal. Daarom heeft men een ernstige poging gedaan om het socialisme op zijn eigen terrein en met zijne strijdmiddelen te keeren. Te Londen is een groote vergadering gehouden, die een comité van actie be noemd heeft om het socialisme te be strijden en men tracht de liberalen en de conservatieven te overtuigen, dat het thans hun plicht is, hunne geschillen te vergeten om het gevaar te weren, dat allen dreigt. Het comité zal geschriften uitgeven in populairen vorm, om te wijzen naar; naar zijn sterken arm, dien zij omvatte, dien zij wel is waar een weinig vreesde, maar die toch haar steun voor 't leven zijn zou. Naar zijn vroolijk gezicht, naar zijn zorgeloos lachen. En toen kwam hij toch nog veel te vroeg. Geheel onverwacht, op een voormid dag, toen Kathe juist met een vollen melkschotel den hof over ging, stond hij voor haar. Zij had het wel luid kunnen uitschreeuwen en den schotel weg kunnen werpen. Snel greep hij toe en nam hem hair ridderlijk af. Wat sleep je daar voor een zwaren schotel, Kathe, kunnen de mei den dat niet doen vroeg hij met ge fronst voorhoofd. Die zijn op 't oogenblik aan de wasch. Waar kom je vandaan, Henk? Ik dacht, dat je je handen vol had, met den hooioogst. Kathe jstiet de keukendeur open en hij plaatste den tot den rand toe vollen schotel op tafel. Zoo en geef mij nu eerst eens een kus, schat. Neen, neen, flink. Eerst een voor de begroeting en dan een voor den ridderdienst. Jenny stond met hoogroode wangen aan den haard en paste voor een do zijn kookketels op. De huishoudster was plotseling ziek geworden, twee meiden waren aan 't wasschen, de op het onhoudbare der socialistische theoriën en de eigenaardige wijze, waarop daarvoor propaganda wordt ge maakt. Men zal naar de provincie en naar de arbeiderswijken sprekers uit zenden, op de hoogte van de sociale quaestie, om de socialisten te bestrijden. Dit verschijnsel verdient de aandacht. Uit Noorwegen. De bladen bemoeien zich gewoonlijk weinig met de Scandinavische rijken; een gelukkig teeken voor die landen. Maar in den laatsten tijd hebben zij toch de aandacht gewijd aan Noorwegen, waar een groot man van het staats- tooneel is getreden. Wij bedoelen den minister Michelsen. Hij is een bekend, hij is een beroemd man. De scheepsreeder van Bergen heeft groote dingen gedaan. Hij was de al machtige minister. Op zijn volk had hij den grootst mogelijken invloed, zoodat men tijdens het conflict met Zweden van hem sprak als van den ongekroon- den koning van Noorwegen. Hij be zorgde aan zijn land, op vreedzame wijze van Zweden gescheiden, koning Hakon. Hij bleef minister. Hij bleef het ook toen nieuwe verkiezingen naar de ^vertegenwoordiging eene meerder heid zonden, van meer radicale richting dan de zijne. Want hij was alleen zeer radicaal wat betreft de zelfstandigheid van Noorwegen, in de politiek steunde hij liefst op eene combinatie van con servatieven en liberalen. Maar eigenlijk stond hij buiten en boven de partijen; men erkende dankbaar de groote dien sten die hij aan zijn land bewezen had en de nieuwe meederheid deed geene poging om zijn gezag afbreuk te doen. Hij heeft niet alleen zijn land tot een zelfstandig rijk gemaakt, zonder tot een gevaarlijke breuk met Zweden aanleiding te geven, hij heeft ook gezorgd voor de diplomatieke vertegenwoordiging van het nieuwe koninkrijk en toen de minister van oorlog, Olsson aftrad, voor 's lands verdediging. Het was bekend, dat hij aan een hartkwaal leed, maar hij wilde, niet tegenstaande zijn vrienden dit aan raadden, geen rust nemen. Hij zeide in betrekking te willen blijven totdat hij verkregen had voor anderen aan 't hooien, de huisvrouw en Kathe waren vandaag voortdurend druk bezig geweest. Zoo kwam het bezoek nu juist niet gelegen. Zoo, Henk, is het op Schonhaide reeds vacantie. Hebben jelui al het hooi dan al binnen Neen, volstrekt niet. Hij schoof een keukenstoel naar zich toe, zette zich kruiselings daarop en steunde met de armen op de leu ning. Maar ik heb geen zin meer. Men krijgt er ook eens genoeg van. Maar weet je wel, meisjes, dat dit geen mooie begroeting is voor een onver- wachten gast. Heb je dan niet een slok bier in huis? Buiten is het om te stikken zoo warm, dat kan ik je zeggen. Nou, hier bij de kachel is het nu juist ook geen Siberië, merkte Jenny droog op. Gaat toch in de eet kamer, kinderen, daar is het tenminste koel en jij, Kathe, maak wat voor hem klaar en neem een flesch bier mee. Terwijl Kathe in de provisiekamer rondzocht, hoorde zij ernaast zacht en vlug praten. Zij voelde een steek In 't hart. Nu zegt zij hem dat van den uitzet en de vijftien duizend mark, dacht zij beklemd. O, zal hij mij bij staan, zal hij zoo denken als ik? zijn land wat hij nu nog wenschte, de neutraliteitsverklaring. Als hij nu is heengegaan kan men daaruit opmaken dat zijn wensch vervuld is en de mogend heden zijn ingegaan op zijn voorstel om Noorwegen onzijdig te verklaren. Michelsen is opgevolgd, zooal niet vervangen door den heer Lövland, tot nu toe minister van buitenlandsche zaken. De heer Lövland is iemand die car rière heeft gemaakt. Hij begon als ge woon onderwijzer en werd toen journa list. Als zoodanig verwierf hij zekere reputatie en hij werd tot lid der ver tegenwoordiging gekozen. Later, toen Noorwegen nog met Zweden verbonden was, is hij eenige malen minister ge weest. Hij behoorde van het ontstaan van het kabinet, dat de scheiding tot stand bracht tot deze combinatie en stond met den eersten minister Michelsen op den besten voet. In Brussel vertelt men, volgens de Matindat de regeering eerbiedig den wensch heeft uitgesproken, dat de Koning naar België terug zal keeren. Hij is nu twee maanden uit zijn hoofdstad weg en moet het voornemen te kennen gegeven hebben, om ook den|winter te VUlefranche, waar hem een natuurlijke zoon is geboren, door te brengen. De Koning is nog nooit zoo lang weg geweest en In regeerings- kringen is men er te meer verlegen mee, omdat het parlement binnenkort het wetsontwerp op de naasting van den Kongo-staat opnieuw in behande ling zal nemen. «De Tagliche Rundschau» ver neemt dat het O. M. van het eerste Berlijnsche Landgericht gisteren te bevoegder plaatse heeft laten weten dat het de strafrechtelijke vervolging in het proces-van Moltke tegen Harden voor zijn rekening zal nemen. De zaak komt zoodoende in een geheel nieuw stadium, en zal nu van voren af aan voor een strafkamer van vijf rechters behandeld worden. In den avond van den 3osten October drong een talrijke Bulgaarsche bende bij eenige inwoners van de dorpen Kleponsna en Strytzovon bin- Toen zij door de keuken ging, knikte Jenny haar vriendschappelijk toe. Ga maar, ga maar heen, met verloofden is toch niets te beginnen als haar schat er bij zit. Ik zal mij zelf wel redden. Maar, Henk, dat je zoo maar van 't werk wegloopt en papa er al leen voor laat zitten, dat is toch tegen alle afspraak, zei Kathe bezorgd en verwijtend toen ze boven in de eet kamer een bierglas uit het buffet nam en voor hem neerzette. Jenny's man is des morgens om vier uur al op het veld. Er wordt zelfs den middag over doorgewerkt, omdat Otto gelooft, dat wij onweer zullen krijgen. Henk Dobbelin keek naar haar, hoe zij een wit servet neerlegde en alles zoo flink en sierlijk in orde maakte. Eet nu, Henk. Je bent een zonderlinge verloofde Kathe, zei hij hoofdschuddend. In plaats van je er over te verheugen, dat ik bij je ben, scheld je mij uit. Ik schold toch niet, Henk, ik ben alleen maar bang, dat pa boos worden zou. Och kom, laat de oude maar eens een keer brommen, hij verleert het anders heelemaal. Ik ben toch geen daglooner, sapperloot dat werken gaat iemand toch eens tegenstaan, als men 't beter gewoon is. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1907 | | pagina 1