Vrijzinnig- Orgaan voor Amersfoort en Omstreken. No. 121. ZATERDAG 28 DECEMBER 1907. 4e JAARGANG. Uitgave van dö Naaml. Vennootschap „DE EEMLANDEiT. Vcpsehijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. FEUILLETON. DE KLEINDOCHTER. BUITENLAND. BINNENLAND. DE EEMLANDER Directeur R. G. RIJKENS. Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post3.50 Per 3 maanden- 0.75 Franco per post- 0.90 Afzonderlijke nummers- 0.05 Bureau: BREEDESTRA&T 20. Telefoon Interc. 62. Prijs der Advertèntiën: Van 1 tot 5 regelsf 0.40 Voor iederen regel meer- 0.08 (By abonnement belangrijke korting.) Eenigen tijd geleden heeft de bekende Amsterdarasche rechtsgeleerde Mr. J. A. Levy, sprekend in eene vergadering van de Rotterdamsche ,,Handelsver- eeniging" betoogd, dat hij niet wist wat oneerlijke concurrentie was. Daartegen is men geducht te velde getrokken. Men wist het wel, men voelde het aan eigen lijve; men eischte, dat de staat onmiddellijk hulp zou verschaffen naar het voorbeeld van buitenlandsche wetgevingen. Er moge een kern van waarheid zijn in hetgeen de heer Levy zeide, dat mag toch geen reden zijn voor den wetgever om zich heelemaal niet met de zaak te bemoeien. Dan kan men in elk geval, zooals Duitschland nu doet, pogen die voor den middenstand zoo fnuikende daden te onderdrukken. In Duitschland is dezer dagen een voorioopig wetsontwerp tot wijziging van de wet ter bestrijding van de oneerlijke concurrentie ingediend. In de memorie van toelichting wordt gezegd, dat de wet van 1896 op dit stuk over het algemeen heeft voldaan, al moet men er ook bij voegen, dat vooral kleinere neringdoenden door die wet sterk zijn teleurgesteld. Die wet zal daarom worden herzien en men zal het eens probeeren door het ruimer maken van een algemeene bepaling, welke nu zoo zou luiden „Hij die met het doel om den in druk op te wekken, dat hij een bi zonder gunstige aanbieding doet in openbare publicaties of in mededee- lingen, welke voor een grooten kring van personen bestemd zijD, omtrent handelsomstandigheden, speciaal over de samenstelling, de wijze van fabri catie op de prijsberekening van goederen of van daden van nering, over de wijze Door M. Böhme. ■7)- «Mijn moeder? Ik kom onmiddel lijk.» Frederik Mannebach nam haastig afscheid en verliet don tuin door de deur waardoor Erika altijd bij haar bezoeken kwam. Erwig snelde den bediende na. Mevrouw Meier was in onmacht gevallen. Men had haar op de sofa in het kantoor gelegd en was met pogin gen, haar weer tot bewustzijn te bren gen. Juist bezig kwam de dokter, dien Gerard geroepen had. De oude vrouw jammerde luid, als men haar aanraakte. De dokter zond alle aanwezigen, met uitzondering van Lisa, die hem behulpzaam moest zijn, weg. Toen Gerard en Erwig weder binnen kwamen, deelde de arts hun mee, dat de moeder, om een hoogst noodzake lijke operatie te ondergaan, nog den zelfden avond naar Bonn moest. Zon der dadelijke operatie telde haar leven nog maar enkele uren. Bij den hoogen leeftijd der zieke was het wel niet zeker, of z;j de operatie zou kunnen doorstaan, van het aanschaffen van waren of over de plaats, waar zij vandaan zouden komen, over het bezit van bekroningen of eervolle vermeldingen, over de aan leiding tot of het doel van den verkoop mededeelingen van feitelijken aard doet, die opzettelijk onwaar zijn of tot mis verstand aanleiding kunnen geven, wordt tot een geldboete van hoogstens 5000 mark of gevangenisstraf van hoogstens een jaar veroordeeld." Even als deze algemeene bepaling, zijn ook andere bepalingen ruimer ge maakt. Van bepaalde producten zal de Bondsraad kunnen voorschrijven, dat zij alleen op een bepaalde wijze naar maat, getal of gewicht Worden verkocht of dat zij niet verkocht mogen worden zonder dat op het product te lezen is. hoe zwaar, groot enz. het is, waar het gemaakt is of waar het van daan komt. „Goederen uit faillissement" mogen niet als zoodanig gequalificeerd worden dan bij de boedelverkooping. Bij een uitverkoop moet men uit drukkelijk vermelden, waarom men uitverkoopt. Ja zelfs wordt in zekere gevallen voorgeschreven, dat men de autoriteiten moet gaan mededeelen, waarom en wanneer en wat men er in uitverkoopen wil. Blijkt, dat die opgaven niet juist zijn of voegt men bij den uitverkoop andere warenhoogstens 500 mark boete of één jaar gevangenisstraf. Opruimen, ook van één artikel, dat men niet lange, verkoopen wil, staat in dit verband gelijk met uitverkoop. Verder heeft men het recht een concurrent te verbieden het gebruik, van een naam, een firma, een aan. duiding die aanleiding kan geven tot verwisseling met een anderen naam, firma enz. Gebruikt de concurrent dit alles opzettelijk, dan kan hij tot schade vergoeding worden aangesproken. Met groote belangstelling zal zeker de middenstand in Nederland het lot van dit wetsontwerp volgen. Want, al raag men soms kunnen beweren dat dit ontwerp in sommige opzichten al te rekbaar is, hier in Nederland doet men tot nu toe niets en het valt, zooals we onlangs nog aantoonden, toch zeker niet te ontkennen, dat op dit gebied hier te lande zeer veel ongewenschte praktijken voorkomen, TERUGKEERENDE LANDVER HUIZERS. De vorige week spraken we van het feit, dat in den laalsten tijd zoovelen uit Amerika zijn teruggekeerd onder den in- j vloed van de crisis aan de Ainerikaan- sche Beurzen en de terugslag daarvan op de industrie in de Vereenigde Staten. In Duitschland vreesde men den sterken toevoer van de Amerikanen, die als con currenten van de inlandsche arbeiders zouden optreden ende markt voor dezen bederven. Niet overal denkt men er zoo over. In Hongarije bijv. zijn sommige districten door de verhuizing naar Amerika nagenoeg ontvolkl. Zij krijgen een deel van de oude bevolking terug en wie terugkeeren zijn beter dan die gingen. Of liever dezelfde menschen die eenige jaren geleden naar Amerika gingen omdat zij geen bestaan vonden in het vaderland, komen weerom als betere menschen. De meesten hebben geld verdiend, niet alleen voldoende om de boot en den spoortrein te betalen, maar zooveel dat zij nog iets overhouden, wat hun kan te pas komen, om zich onder tamelijk gunstige voor waarden te vestigen ine hunne geboorte plaats. Den 21 sten November kwamen volgens de mededeeling van het eerste te Bremen verschijnende blad daar 2372 personen van verschillende nationaliteit uit Amerika aan. Zij wisselden bij een bankier voor niet minder dan driehon derdduizend Mark en de meesten hielden dan nog eene som in Amerikaansch geld over. Honderden bezaten negenhonderd a duizend Mark. De aankomst van deze lieden mag in arme streken als een zegen beschouwd worden en dit niet alleen maar men moest toch al het mogelijke doen om haar in het leven te houden. Even over acht uur ging de sneltrein naar Keulen. Lisa pakte boven een en ander in den reiskoffer. Zij weende. Anders stond ze met de oude vrouw niet op al te goeden voet; de onbuig bare strengheid en de behoudzuchtige begrippen der oude dame lokten dik wijls haar tegenspraak uit, en niet ongaarne dacht ze aan den tijd, waarop zij het hoogste vrouwelijke gezag in het huishouden zou hebben. Maar deze plotselinge gebeurtenis trof haar toch. Jo zat naast haar grootmoeder en hield de ijskoude hand der oude vrouw in de hare. Een koortsachtige opwin ding en onrust had zich van het geheele huisgezin meester gemaakt. Als een loopend vuurtje ging het bericht van de plotselinge gevaarlijke ongesteldheid der algemeen beminde en geachte vrouw door de stad. Ook tot haar broeder, Jerry Manne bach in de Nonnensteeg, kwam de tijding. En hij liep, gevolgd door zyn kleinzoon Ferdinand, van het aambeeld weg regelrecht naar het huis van zijn zuster. «Fina, hemel, Fina, wat doe je nu,» zeide hij verschrikt, bij het zien van de roerloos liggende gestalte. Mevrouw Josephine hief het hoofd een weinig op. Zij had de vale gelaats kleur der zwaarzieken, maar zij giim- lachte toch nog, toen zij naar allen zag. Want nu kwam ook Jerry's schoondochter, een bleeke zwakke vrouw, binnen en was de geheele Miesbacher familie om haar heen. «Wat, Jerry, maar ik verlaat jullie nog niet,» zei de zieke met moeite. «Wij beiden zijn van een taai soort, Jerry, ik kom terug. Vast. Wat sta jullie allen in het rond en schreit. Gerard maakt dat je in den winkel komt, men moet de zaak nooit een uur aan vreemden overlaten. En jij, Erwig, telegrafeer aan den fabrikant te Greiz, dat hij zijn reiziger pas twee weken later stuurt. Fina, pas goed op in den winkel, zoolang ik er niet ben. Aangeleerd heb je nu al een beetje. En ga ook 's avonds eens naar de Stohmans, dat hebben ze graag. Ja, ja, Jerry, dat is nu eenmaal zoo. Een maal moeten wij gaan. Al is het ook dezen keer nog niet, ik heb een flinken knak gekregen 'k Heb 't al lang gemerkt Ferdinand, wat doe jij eigen lijk hier. Ga maar weer flink aan het werk. Werk, zoolang het dag is, de nacht komt, waarin niemand werken kan. Maria, jij kunt ook gaan. 't Is gauw tijd voor 't avondeten, je hebt te werken. Jij blijft. Jerry Ja, Jerry bleef. Hij dacht er niet aan. zijn zuster te verlaten. Maar hij sloop zachtjes weg, om zijn zwarte armen en handen te wasschen. En omdat zij geld meebrengen, maar ook omdat zij aan de overzijde van den Oceaan eerst recht werken geleerd heb ben. Er zijn onder hen die eene harde leerschool hebben doorloope.i, maar die daarin zijn gegroeid en sterk geworden. Een blad heelt een studie gemaakt van de psychologie der terugkeerenden en het zegt, dat deze hemelsbreed verschil len van de lieden die heengaan en die zij waren toen zij heengingen. Zij treden vrijer op zij buigen minder diep voor de „heerenzij hebben meer zelfbewust heid opgedaan en dit gevoelen is gerecht vaardigd, omdat zij geheel andere lieden zijn geworden. Zij gingen als zoovelen eigenlijk zonder recht te beseffen wat zij deden in het vaderland leden zij honger en men had gezegd, dat aan de over zijde van den Oceaan brood was. Zij zagen er niet zeer voordeelig uit. Zij hadden niet meer geld dan noodig was om de toen zeer lage passagegelden voor) usschen- deksreizigers te betalen. Thans, terugkee- rend, maken de meesten van hen den indruk van krachtige Rieden. De meesten zijn wel gekleed. De meesten hebben eenig geld overv„-rdiend en velen stellen zich voor 0111 als het hun niet gelukt in hot oude vaderland te vinden wat zij zoeken, opnieuw naar de nieuwe wereld te gaan, waar de toestand intusschen wel weer verbeterd zal zijn. DUITSCHLAND. Al hebben de officieuze bladen in Duitschland beweerd, dat omtrent 'sKeizers tocht naar K 0 r f 0 e nog niets zekers is bepaald, toch worden op het eiland toebereidselen gemaakt voor zijn ontvangt. Er gaat een gerucht, dat de Keizerin haren gemaal op zijn reis zat vergezellen. Waarschijnlijk zal de monarch een onderhoud met den Koning van Griekenland hebben. BELGIË. Te Brussel is Woensdag en Donderdag een anti-clericaal congres gehouden. Nadat verscheiden redenaars de nood lottige gevolgen van de langdurige heer schappij der clericalen hadden aangetoond en de noodzakelijkheid hadden betoogd van een liberaal-socialistisch kartel, werd ten slotte een dagorde aangenomen, waarin alle anti-clericaien worden aan gemoedigd zich te vereenigen in een krachtige poging om het land te ver lossen van de huidige regeering. toen het rijtuig voor de deur stond, droeg hij haar op zijn gespierde armen naar buiten en legde haar voorzichtig, als was ze een klein kind, op de kus sens; en toen zij wegreed, keek hij het rijtuig na, en streek met den rug van zijn hand over de oogen. «Adieu, zuster Fina». Hij geloofde niet aan een weerzien. Erwig en Lisa gingen met de zieke naar Bonn. De lantarens brandden reeds, toen jerry Mannebach zijn huis binnenging. De knechts in de smidse hadden de werkplaats al verlaten. Juist zat men in de woonkamer aan tafel. Tegelijk met Jerry kwam ook Ferdinand de kamer binnen en uit een hoek van de kamer kwam, op een stok geleund, de 97-jarige Andreas Ludwig, vroeger eenige knecht der weduwe Mannebach die eens in de moeilijke tijden, hier geholpen had, het lekke scheepje boven water te houden. Nu kreeg hij, die zich hier rechten verworven had, het brood der liefde, niet dat der genade. En daar liefde, en niet plicht, het hem reikte, smaakte het karige brood den oude uitstekend. Maria droeg een schotel aardappe len op tafel en zette dien naast de schaal gebraden bloedworstschijfjes. Zwijgend werd gegeten. In het kleine vertrek was, evenals bijna in het geheele huis, alles nog zoo DE CRISIS. H. M. de Koningin heeft gisteren namiddag ten Paleize een onderhoud gehad met baron Schimmelpenninck van der Oije, voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Met ingang van x Januari 1908 zal, naar het U. D. verneemt, de afgifte van vacantiekaarten voor werklieden volgens andere voorwaarden geschieden. 1. Alleen de werkgevers mogen ze afgeven. 2. Ze mogen alleen aan arbeiders en arbeidsters in vasten dienst van den werkgever verstrekt worden (niet aan administratief personeel), 3. De kaarten zijn geldig op de in Nederland gelegen lijnen van de Mij. tot Exploitatie van Staatsspoor wegen en van de Ned. Centraal Spoor weg-Mij. 4. Uitsluitend de werkgever is ver antwoordelijk voor de nakoming van alle bepalingen en voorwaarden van het betrokken tarief en van het gebruik dat van de vacantiekaarten voor werk lieden gemaakt wordt. Worden de voorschriften overtreden, dan is de werkgever voor eike over treding aan de maatschappij een be langrijke boete verschuldigd, onver schillig of zich aan de overtreding de werkgever zelf dan wel een ander persoon schuldig maakt. In verband hiermede mag bij geconstateerde over tredingen nimmer verhooging worden geheven, maar moet steeds de vacantie- kaart voor werklieden worden inge trokken en proces-verbaal worden opge maakt. De Minister van Oorlog heei de gewone medewerking van het legerbe stuur toegezegd voor het Elfde Wapen- feest van den Koninklijken Orr!ciers schermbond, dat zal plaats hebben e 's-Gravenhage op 25, 26, 27 en 28 Februari 1908 in de zalen van de Normaal-schietschool aan de Kanon als Jerry's ouders het gehad hadde Aan de gewitte wanden stondet. hou ten banken, voor de vensters de wit geschuurde eiken tafel en aan der zijwand een groote kast. Maria ad ;.ct. de wanden allerlei platen gehangen. Voor versieringen of andere over tollige aankoopen was nooit gvld in huis geweest. Toen Jerry van zijn moeder de smederij overnam, moest hij, als zij, hard werken om de rente voor de hypotheek op tijd te kunnen betalen en het allernoodzakelijkste om televen Het werd ook niet beter toen hij een meisje zonder geld huwde en de familie zich langzamerhand met zes kleinen vermeerderde. Slechter werd het, toen ziekte en dood zijn woning bezochten, toen zijn vrouw stierf bij de geboorte van haar laatste kind, eu haar vijf jaar achtereen eiken winter een der kinderen in het graf volgde. Slechts een, de oudste, bleef over. En met deze, den laatste van de zes, had Jerry bijna gebroken, toen de jongen, nau welijks vrij van militairen dienst, zich met een arm, ziekelijk meisje ver loofde. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1907 | | pagina 1