AGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN. DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1908. 5e JAARGANG. No. 180. Uitgave van de Naaml. Veuaootsehap „DE EEML&NDEB". Versehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. BUITENLAND. FEUILLETON. Een Verborgen Erfenis üiNNENLAN U. Hoofdredacteur R. G. RIJKENS. AboiinementspriJ s Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad Franco per post id. Per 3 maanden id. Franco per post id. Afzonderlijke nummers f 4.— - 5.60 - 1.— - 1.40 - 0.05 Bureau: BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. Prijs der Advertentlën Van 1 tot 5 regels Voor iederen regel meer Buiten het Kanton Amersfoort per regel (Bij abonnement belangrijke korting.) f 0.40 - 0.08 - 0.10 DE KEIZER IN HET RIJKSLAND. Als twee hetzelfde doen is het niet hetzelfde. Ook, als twee hetzelfde zien gelijken de beschrijvingen die zij van het aanschouwen geven dikwijls elkan der volstrekt niet. De Duitsche keizer heeft een bezoek gebracht aan Elzas- Lotharingen, aan Straatsburg en Hetz. Hü was omringd door de prinsen, zijDe zonen en andere vorstelijke personen. Het was een plechtig bezoek, dat zekeren indruk moest maken op de burgers van het Rjjksland. Volgens de Duitsche bladen heeft het den ge wenschten indruk te weeg gebracht. En omgekeerd zou ook de wyze, waarop de keizer te Straatsburg en te Metz werd ontvangen zekeren indruk ge maakt hebben op zijn gemoed. Hij schijnt althans zeer ingenomen te zijn geweest met de ontvangst te Straats burg. Hij zeide dat hij altijd de be langen van de stad zou voorstaan. Hij prees de smaakvolle versieringen, de triomfpoorten, den vlaggentooi. De Duitsche bladen spreken ook met lof daarvan. Zij zeggen dat een kunste naarshand voor een fraai geheel had gezorgd en dat alle straten wier be woners eenige kans hadden den keizer te zien, waren gedecoreerd. Maar de Fransche bladen hebben al dit moois afschuwelijk gevonden. De „Temps" b.v. zegt, dat daar de burgers weinig lust toonden om hunne huizen te ver sieren, de gemeenteraad eene som van veertigduizend Mark aan de versierin gen had besteed, die echter zeer slecht waren uitgevallen en zeer smakeloos. De poort door welke de keizer de stad binnenkwam was gedecoreerd met eene violette draperie, tot groote vreugde van de bevolking, daar violet halve rouw is. Straatsburg zou dus nog rouwen half ten minste wegens de treurige scheiding van Frankrijk. De illuminatie die volgens de Duitsche bladen schitterend was, zou dan ook niets beteekend henben en er zou volstrekt niets van terecht gekomen zijn, indien niet de burgemeester schrif telijk de voornaamste burgers had op het hart gedrukt om hunne woningen te illumineeren. Zoodat de correspondentie der (NAAR HET ENGEESCH.) 1) HOOFDSTUK I. Men kan vandaag nooit zeggen, wat er morgen gebeuren zall zeide Nancy Malincourt, terwijl zij haar hoed afzette en haar overvloedig, mooi haar voor den spiegel in orde bracht. Als iemand mij een maand geleden gezegd had, dat ik vandaag hier zou zijn, in antwoord op eene oproeping van een notaris, dan zou ik zeker gedacht hebben, dat die iemand aan het phantaseeren was. En toch zijn wij nu hier en nog vreemder dingen wachten onsl Als je eindelijk klaar bent met die zelfbewondering, zou ik wel eens een beurt willen hebben, zei haar oudere zuster, Violet een slank, knap meisje van twee-en-twintig jaar! Zwart staat mij afschuwelijk, en om dat wy zoo veel bloedverwanten, en daaronder ook heeren, zullen ont moeten, ben ik er bepaald op gesteld er zoo goed mogelijk uit te zien. Niets staat jou slecht, zei Nan cy, terwijl zjj zich van den spiegel Fransche en die der Duitsche bladen die in het Rijksland en by den intocht van den keizer waren, recht tegenover eikander staan. Wat de een pryst vindt de ander beneden alle critiek. Het verschijnsel is niet onverklaar baar. De Duitschers zouden gaarne zien dat Straatsburg en Metz den keizer ontvingen als eene van ouds Duitsche stad gewoon is te doen. Zij zagen wat zij wenschten. De verslaggevers der Fransche bladen wilden overal teekenen ontdekken van rouw aan den eenen, van Germaanschen dwang aan den. anderen kant en zij vonden wat zy zochten. Maar in de Fransche pers gaan dan toch ook andere stemmen op. De Duitsche bladen zijn zeer ingenomen met wat een correspondent van de „Gaulois" over het keizerlijk bezoek aan Metz schrijft. Hy heeft onder meer de groote manoeuvres bijge woond en beoordeelt die met ken nis van zaken, want hy is militair. Van een Fransch militair is allerminst te vei wachten dat by den oorlog, de nederlagen en de scheiding van de beide provinciën zal hebben vergeten. Toch schryit hy dat Metz tamelyk wel is verduitscht en dat daaraan niets te doen valt. De macht van het rijk dat ons een stuk uit onze zyde heeft genomen, zegt hij, is onbetwistbaar. Zij spreekt uit alles. In de eerste plaats misschien uit de houding van de uiterst correcte, hoewel een weinig styve officieren, die hunne sjerpen dragen met den trots gewekt door het bewustzijn dat zy eene bevoorrechte klasse vormen. Zy hangen niet af van de luimen eener volksvertegenwoor diging, die er geen bezwaar in ziet plotseling goede degens te breken. Zy achten de burgerlyke autoriteiten, maar zjjn niet hunne dienaars en nog minder hunne slaven. Zij zyn de aan voerders van hunne manschappen en gevoelen hunne verantwoordelijkheid, maar ook hunne onafhankelykheid. Den invloed eener sterke macht be speurt men voor het overige ook uit de onberispelijke houding der burger lijke autoriteit. Orde en stiptheid heerschen overal. Men gevoelt zich beschermd door eene sterke regee ring. Het Duitsche element groeit sterk; het beheerscht de zaken en de markt. afwendde. Jjj bent het knapste meisje dat ik ooit gezien heb, en als Oom Peter Malincourt jou maar gezien had, zou ik er niet aan getwijfeld hebben, wie al het geld gekregen zou hebben. En men zegt, dat hy een mil- lioen waard wasHad hy jou maar gezien I voegde zij er verdrietig by. Maar hy heeft nooit een van zyn ne ven of nichten ontmoet. En natuurlijk was de kans niet groot, dat hij een meisje tot zyn erfgename zou maken het zjjn altyd de mannen, die zulke goede dingen ten deel vallen. Cesar heeft toch zijn deel nog niet gehad, zei Violet eenvoudig. Wat mij betreft, had hij de erfgenaam mogen zijn, liever dan dat ik de erf gename was. Arme Cesar papa is heel hard voor hem I Beide meisjes zwegen, terwijl zij aan hun eenigen broeder dachten, een advocaat met weinig praktijk, wiens succes nog niet aan de ver wachtingen van zijn ouders beant woordde. Juist begonnen de beide zus ters in te zien, dat de voortdurende sombere stemming en de verwytin- gen in huis zeer slecht op het hu meur van Cesar begon te werken. Maar met al dat gepraat krijgen wy het geld niet, zei Violet einde lijk. Laten wy naar beneden gaan. Stellig zyn al die hatelyke meisjes van Egerton daar al. Wy zyn de De Franschen verdwijnen meer en meer en wie nog blijven hebben den lust verloren om tegen het onrecht dat hun aangedaan is te protesteeren. De schuld van dien toestand draagt gedeeltelijk de Fransche politiek, die eene minder behagelijke stemming heeft gewekt. De geannexeerde be volking acht het niet raadzaam en overbodig te volharden in den geest van verzet en de jongeren denken daaraan in 't geheel niet. Daar men de burgers in geen opzicht lastig valt trekken zij een parallel, maken zij eene vergelijking tussclien hetgeen in Frankrijk en wat aan de andere zijde van de grens gebeurt. De vergelijking is niet gunstig voor Frankjjk. Op deze wijze redeneert de ,man 1van de „Gaulois". Er steekt waar schijnlijk een kern van waarheid in hetgeen hij zegt. Maar de Duitsche bladen die hem als een onverdacht ge tuige aanhalen gaan een weinig te ver. De „Gaulois" behoort in Frankrijk tot de oppositie. Het blad kan het niet vinden met de republiek en wie haar iregeeren. Als het Duitsche bestuur ïm het Rijksland wordt geprezen is dat om de Fransche regeering eenige onaangenaamheden te kunnen zeggen. Dfit schijnt echter wel vast te staan, dat de Fransche bewoners van het Ry.1 island zich niet ongelukkig gevoe len onder de tegenwoordige regeering en er niet aan denken de vaan des opsta mds op te steken om de stam- verwi inten aan de anderen kant der Vogez en een genoegen te doen. DUITSCHLAND. Iu D uitschland wordt nog steeds elk jamde verjaardag van den slag bij Seda n herdacht. Ook dit jaar heeft d e minister van onderwijs een rondschry'ven gericht aan de school hoofden, waarin hij hun verzoekt, den dag op db> gebruikelijke wjjze te vie ren. Daart eg en komt de socialistische Welt am Mo.utag op; het blad wijst er op, dat wanneer men streeft naar een betere verhouding met Frankrijk, deze vierin g van de groote nederlaag der Fransci ie naJiie al bijzonder scha delijk is. N iets is voor de Franschen pijnlyker di.ui dat „wroeten in een nauwelijks geheelde wond." Het Duit sche volk .geeft bijster weinig om den laatst aaa gekt/meneD- En, die i/atelijke broeder van Egerton. is er ztA6r 00'£ a'' ze'^e Nancy sjpjjtig de' Seheele familie, te boginjjen by tante ^arriöt- De vertegenwoordigers V?D beide broers en de zusters van o. e°, overle" den M r. Malincourt waren ai. en ve,r" eenigdi in de bibliotheek, to,''11.00 beide meisjes binnenkwamen. De wiens testament dien dag zou wordt n voorgelezen was het zwarte schaap der familie geweest. In zijn jeugd had hy er stijfhoofdig op aangedrongen een handwerk te leeren in plaats van een beroep, en daarom was hij door zijn bloedverwanten verwaarloosd. Zijn pleegvader was een mechanicien geweest, en de jonge Peter Malincourt had, evenals zyn broeder, het vak van slotenmaker geleerd. Wetende, dat hij te zwaar gezon digd had om vergiffenis te krygen en met de gedachte, dat de nieuwe wereld meer kans zou bieden om rijk te worden dan de oude, was hij met zijn pleegbroer naar Amerika gegaan en niemand had meer iets van hem gehoord. Percival, de broer, die op hem volgde, had verkozen in de rechten te studeeren en was rechter geworden- Hy was nu een man op ieeftyd met twee dochters en een zoon Violet, Nancy en Cesar. herinneringsdag, maar het ergerlijke is juist dat men van overheidswege de viering aanmoedigt. FRANKRIJK. De Duitsche gezant, baron Lancken, stelde gisterenavond Minister Pichon in een onderhoud de inzichten van zyn regeering uiteen in zake de er kenning van Moelai Hafid als Sultan van Marokko, op welk oordeel de Nordd. Allgem. Ztg. reeds zinspeelde. Pichon weigerde eenige mededee- ling dienaangaande te doen. De Fransche Pers is ongerust over het feit, dat de Duitsche consul te Fez, dr. Vassel, reeds naar zijn stand plaats is vertrokken, wijst op de anti- Fransche tendenzen, die deze ambte naar steeds toonde en sommige bladen gaan zelfs zoover, dit feit als in strijd met de vredelievende uitlatingen van den Keizer te noemen. De Matin spreekt van „een sluiksch vei trek" en betoogt, evenais de Times, dat het snelle overhaaste vertrek van den consul uit Tanger, waarvan niemand iets wist, in strijd is met de diploma tieke gebruiken. TURKIJE. Den eersten September, was hot 33 jaar geleden dat Sultan Adb-el- Hamid op den Turkschen troon kwam. De bladen hebben die gelegenheid aangegrepen om den Sultan nog eens van harte te loven en te danken wegens de verleening van de grond wet. Ook werden er op straat tal van redevoeringen gehouden. De vreugde was zeer groot. Er is oneenigheid ontstaan in den boezem der Jong-Turksche partij Het hoofdcomité te Salonki heeft aan de comité's te Constantinopel en te Smyrna verboden, om Prins Sabach en Din by zijn terugkomst uit Europa feestelijk te ontvangeD, en de comite's hebben geweigerd dat bevel te ge hoorzamen. Prins Sabach en Din is de zoon van Macbmoet Damat Pasja, een zwager van den Sultan, die in dertijd uit Turkije gevlucht is wegens oneenigheid met den sultan. Hy was de verdediger van het thans geldende stelsel van vrijheid en werd te Parijs de leider van het radicale deel der Jong-Turken. Nu komt de zoon de John, de volgende, had met suc ces gespeculeerd, zei men maar nie mand wist precies, hoe hij aan zijn geld gekomen was, of hoe hij zyn somber, oud huis in Londen in orde had gehouden. Zyn vrouw was kort na haar huwelijk overleden, hem een zoon, Ivan, nalatend. John Malincourt was nooit opnieuw in het huwelijk getreden, en was twee jaar geleden gestorven, toen zyn zoon, die nog in het sombere huis woonde, bij hem in Je geheimzinnige zaak kwam. Het derde lid van de familie was Egerton, een weduwe met één n twee dochters. Peter Malincourt plotseling chenen was, tot verbazing milie als een zeer welge- van zyn fa, ,s ^y verwelkomd door steld man, wi. bloedverwanten, die een groot aant'a' --eid waren hem te allen dadelyk be. Malincourt had vergeven. Maar Mi getoond al heel weinig gent in te om op hun toeuadein tDOodigingen Hij had voor hun ui 7j6lfs nNiet kortweg bedankt, en had zuster tnuisl" gegeven, toen zij. Harriet zoo stoutmoedig was l bezoek te komen brengen. Hy niet vergeten, dat hij eens met achting door hen behandeld was, dat hy succes in zyn leven had ge had, rzonder daarin door zijn famiue ook rnaar eenigszins geholpen te zyn, Mrs. zoon e- Toen weer vers. beenderen des vaders naar Turkije terugbrengen, maar de Jong-Turken vreezen, dat deze gelegenheid aan gegrepen zal worden, om te sterk tegen den Sultan en het oude stelsel te velde te trekken en hebben daarom aan de onder-commissies te Stam boel en te Smyrna de feestelijke ontvangst verboden. Inmiddels is de prins reeds te Athene feestelijk in gehaald. MAROKKO. Sultan Abdoel-Asiz heeft zooals zyn voornemen was, zijn intrek ge nomen in een hoeve nabij Casa-Blanca. De hoeve wordt niet bewaakt door Fransche troepen. De onttroonde Sultan schijnt be sloten om op deze hoeve te blijven, totdat Moely Hafld over zijn lot zal hebben beslist. Aan voortzetting van den strijd denkt hij niet meer. Te Tanger werd een manifest van Moely Hafld bekend gemaakt, waarin hij voor zijn uitroeping tot Sultan dankt en de bevolking prijst om haar rustige houding. CHINA. Grondwetten zijn troef tegenwoor dig. Nu weer komt een bericht uit Peking, meldende dat een belangrijk edict is verschenen, waarin de hoofd trekken zijn aangegeven voor een Chineesche grondwet en de termijn is vastgesteld tot het bijeenroepen van een Parlement. Nederland eD Venezuela. De jongste buitengewone vergadering van den Ministerraad was belegd ter behandeling en vaststelling van het antwoord der Regeering op de tweede nota van den Minister van Buiten- landsche Zaken van Venezuela. A t j e h. De berichtgever te Batavia van het Hbld. seint, dat het lid van den Raad van Indië F. A. LiefriDk benoemd is tot regeeringscommissaris voor Atjeh. De N. C. ontving een uitvoeriger telegram over de benoeming van een Hij kocht een buitengoed en richtte dat prachtig in en terwijl ieder fami lielid ademloos afwachtte, wat er nu verder gebeuren zou, kwam plotseling het verrassende bericht van zyn dood, dadelijk gevolgd door de eveneens verrassende oproeping van zyn notaris om tegenwoordig te zyn bij het voor lezen van zijn testament. Hy moest zich moeite gegeven heb ben naar zijn bloedverwanten te in- formeeren, want ofschoon zijn over levende broer en zuster waren gepas seerd, werd ieder lid van het tweede geslacht met name genoemd en toen Violet en Nancy binnengekomen waren, waren zy allen vereenigd. De notaris was nog niet aanwezig en er heerschte eeu plechtige stilte. Nancy gaf door een veelbeteekenenden, maar byna ontnei kbaren blik op haar zuster haar verbazing en misnoegen te kennen, terwijl haar oogen zich richtten op een knappe vrouw van middelbaren ieeftyd, die streng de wacht hi3ld over twee meisjes, die vlak naast haar zaten. Zy had listige oogen en zat kaarsrecht, en was keurig net in 't zwart gekleed, even ais haar dochters. Een gouden pince-nez rustte op haar Romeinschen neus en een kan ten mutsje bedekte ten deele heur overvloedig mooi haar. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1