AGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1908.
5e JAARGANG.
No. 180.
Uitgave van de Naaml. Veuaootsehap „DE EEML&NDEB".
Versehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Een Verborgen Erfenis
üiNNENLAN U.
Hoofdredacteur R. G. RIJKENS.
AboiinementspriJ s
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad
Franco per post id.
Per 3 maanden id.
Franco per post id.
Afzonderlijke nummers
f 4.—
- 5.60
- 1.—
- 1.40
- 0.05
Bureau: BREEDESTRAAT 18.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertentlën
Van 1 tot 5 regels
Voor iederen regel meer
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
(Bij abonnement belangrijke korting.)
f 0.40
- 0.08
- 0.10
DE KEIZER IN HET RIJKSLAND.
Als twee hetzelfde doen is het niet
hetzelfde. Ook, als twee hetzelfde zien
gelijken de beschrijvingen die zij van
het aanschouwen geven dikwijls elkan
der volstrekt niet. De Duitsche keizer
heeft een bezoek gebracht aan Elzas-
Lotharingen, aan Straatsburg en Hetz.
Hü was omringd door de prinsen, zijDe
zonen en andere vorstelijke personen.
Het was een plechtig bezoek, dat
zekeren indruk moest maken op de
burgers van het Rjjksland. Volgens
de Duitsche bladen heeft het den ge
wenschten indruk te weeg gebracht. En
omgekeerd zou ook de wyze, waarop
de keizer te Straatsburg en te Metz
werd ontvangen zekeren indruk ge
maakt hebben op zijn gemoed. Hij
schijnt althans zeer ingenomen te zijn
geweest met de ontvangst te Straats
burg. Hij zeide dat hij altijd de be
langen van de stad zou voorstaan. Hij
prees de smaakvolle versieringen, de
triomfpoorten, den vlaggentooi. De
Duitsche bladen spreken ook met lof
daarvan. Zij zeggen dat een kunste
naarshand voor een fraai geheel had
gezorgd en dat alle straten wier be
woners eenige kans hadden den keizer
te zien, waren gedecoreerd. Maar de
Fransche bladen hebben al dit moois
afschuwelijk gevonden. De „Temps"
b.v. zegt, dat daar de burgers weinig
lust toonden om hunne huizen te ver
sieren, de gemeenteraad eene som van
veertigduizend Mark aan de versierin
gen had besteed, die echter zeer slecht
waren uitgevallen en zeer smakeloos.
De poort door welke de keizer de stad
binnenkwam was gedecoreerd met eene
violette draperie, tot groote vreugde
van de bevolking, daar violet halve
rouw is. Straatsburg zou dus nog
rouwen half ten minste wegens
de treurige scheiding van Frankrijk.
De illuminatie die volgens de Duitsche
bladen schitterend was, zou dan ook
niets beteekend henben en er zou
volstrekt niets van terecht gekomen
zijn, indien niet de burgemeester schrif
telijk de voornaamste burgers had op
het hart gedrukt om hunne woningen
te illumineeren.
Zoodat de correspondentie der
(NAAR HET ENGEESCH.)
1)
HOOFDSTUK I.
Men kan vandaag nooit zeggen,
wat er morgen gebeuren zall zeide
Nancy Malincourt, terwijl zij haar
hoed afzette en haar overvloedig,
mooi haar voor den spiegel in orde
bracht. Als iemand mij een maand
geleden gezegd had, dat ik vandaag
hier zou zijn, in antwoord op eene
oproeping van een notaris, dan zou
ik zeker gedacht hebben, dat die
iemand aan het phantaseeren was. En
toch zijn wij nu hier en nog vreemder
dingen wachten onsl
Als je eindelijk klaar bent met
die zelfbewondering, zou ik wel eens
een beurt willen hebben, zei haar
oudere zuster, Violet een slank,
knap meisje van twee-en-twintig jaar!
Zwart staat mij afschuwelijk, en om
dat wy zoo veel bloedverwanten, en
daaronder ook heeren, zullen ont
moeten, ben ik er bepaald op gesteld
er zoo goed mogelijk uit te zien.
Niets staat jou slecht, zei Nan
cy, terwijl zjj zich van den spiegel
Fransche en die der Duitsche bladen
die in het Rijksland en by den intocht
van den keizer waren, recht tegenover
eikander staan. Wat de een pryst
vindt de ander beneden alle critiek.
Het verschijnsel is niet onverklaar
baar. De Duitschers zouden gaarne
zien dat Straatsburg en Metz den keizer
ontvingen als eene van ouds Duitsche
stad gewoon is te doen. Zij zagen wat
zij wenschten. De verslaggevers der
Fransche bladen wilden overal teekenen
ontdekken van rouw aan den eenen,
van Germaanschen dwang aan den.
anderen kant en zij vonden wat zy
zochten. Maar in de Fransche pers
gaan dan toch ook andere stemmen op.
De Duitsche bladen zijn zeer ingenomen
met wat een correspondent van de
„Gaulois" over het keizerlijk bezoek
aan Metz schrijft. Hy heeft onder
meer de groote manoeuvres bijge
woond en beoordeelt die met ken
nis van zaken, want hy is militair.
Van een Fransch militair is allerminst
te vei wachten dat by den oorlog,
de nederlagen en de scheiding van de
beide provinciën zal hebben vergeten.
Toch schryit hy dat Metz tamelyk
wel is verduitscht en dat daaraan niets
te doen valt. De macht van het rijk
dat ons een stuk uit onze zyde heeft
genomen, zegt hij, is onbetwistbaar.
Zij spreekt uit alles. In de eerste
plaats misschien uit de houding van
de uiterst correcte, hoewel een weinig
styve officieren, die hunne sjerpen
dragen met den trots gewekt door het
bewustzijn dat zy eene bevoorrechte
klasse vormen. Zy hangen niet af van
de luimen eener volksvertegenwoor
diging, die er geen bezwaar in ziet
plotseling goede degens te breken. Zy
achten de burgerlyke autoriteiten,
maar zjjn niet hunne dienaars en nog
minder hunne slaven. Zij zyn de aan
voerders van hunne manschappen en
gevoelen hunne verantwoordelijkheid,
maar ook hunne onafhankelykheid.
Den invloed eener sterke macht be
speurt men voor het overige ook uit
de onberispelijke houding der burger
lijke autoriteit. Orde en stiptheid
heerschen overal. Men gevoelt zich
beschermd door eene sterke regee
ring.
Het Duitsche element groeit sterk;
het beheerscht de zaken en de markt.
afwendde. Jjj bent het knapste meisje
dat ik ooit gezien heb, en als Oom
Peter Malincourt jou maar gezien
had, zou ik er niet aan getwijfeld
hebben, wie al het geld gekregen zou
hebben. En men zegt, dat hy een mil-
lioen waard wasHad hy jou maar
gezien I voegde zij er verdrietig by.
Maar hy heeft nooit een van zyn ne
ven of nichten ontmoet. En natuurlijk
was de kans niet groot, dat hij een
meisje tot zyn erfgename zou maken
het zjjn altyd de mannen, die zulke
goede dingen ten deel vallen.
Cesar heeft toch zijn deel nog
niet gehad, zei Violet eenvoudig. Wat
mij betreft, had hij de erfgenaam
mogen zijn, liever dan dat ik de erf
gename was. Arme Cesar papa is
heel hard voor hem I
Beide meisjes zwegen, terwijl zij
aan hun eenigen broeder dachten,
een advocaat met weinig praktijk,
wiens succes nog niet aan de ver
wachtingen van zijn ouders beant
woordde. Juist begonnen de beide zus
ters in te zien, dat de voortdurende
sombere stemming en de verwytin-
gen in huis zeer slecht op het hu
meur van Cesar begon te werken.
Maar met al dat gepraat krijgen
wy het geld niet, zei Violet einde
lijk. Laten wy naar beneden gaan.
Stellig zyn al die hatelyke meisjes
van Egerton daar al. Wy zyn de
De Franschen verdwijnen meer en
meer en wie nog blijven hebben den
lust verloren om tegen het onrecht
dat hun aangedaan is te protesteeren.
De schuld van dien toestand draagt
gedeeltelijk de Fransche politiek, die
eene minder behagelijke stemming
heeft gewekt. De geannexeerde be
volking acht het niet raadzaam en
overbodig te volharden in den geest
van verzet en de jongeren denken
daaraan in 't geheel niet. Daar men
de burgers in geen opzicht lastig valt
trekken zij een parallel, maken zij
eene vergelijking tussclien hetgeen in
Frankrijk en wat aan de andere zijde
van de grens gebeurt. De vergelijking
is niet gunstig voor Frankjjk.
Op deze wijze redeneert de ,man
1van de „Gaulois". Er steekt waar
schijnlijk een kern van waarheid in
hetgeen hij zegt. Maar de Duitsche
bladen die hem als een onverdacht ge
tuige aanhalen gaan een weinig te ver.
De „Gaulois" behoort in Frankrijk tot
de oppositie. Het blad kan het niet
vinden met de republiek en wie haar
iregeeren. Als het Duitsche bestuur
ïm het Rijksland wordt geprezen is dat
om de Fransche regeering eenige
onaangenaamheden te kunnen zeggen.
Dfit schijnt echter wel vast te staan,
dat de Fransche bewoners van het
Ry.1 island zich niet ongelukkig gevoe
len onder de tegenwoordige regeering
en er niet aan denken de vaan des
opsta mds op te steken om de stam-
verwi inten aan de anderen kant der
Vogez en een genoegen te doen.
DUITSCHLAND.
Iu D uitschland wordt nog steeds
elk jamde verjaardag van den slag
bij Seda n herdacht. Ook dit jaar
heeft d e minister van onderwijs een
rondschry'ven gericht aan de school
hoofden, waarin hij hun verzoekt, den
dag op db> gebruikelijke wjjze te vie
ren. Daart eg en komt de socialistische
Welt am Mo.utag op; het blad wijst
er op, dat wanneer men streeft naar
een betere verhouding met Frankrijk,
deze vierin g van de groote nederlaag
der Fransci ie naJiie al bijzonder scha
delijk is. N iets is voor de Franschen
pijnlyker di.ui dat „wroeten in een
nauwelijks geheelde wond." Het Duit
sche volk .geeft bijster weinig om den
laatst aaa gekt/meneD-
En, die i/atelijke broeder van
Egerton. is er ztA6r 00'£ a'' ze'^e
Nancy sjpjjtig de' Seheele familie,
te boginjjen by tante ^arriöt-
De vertegenwoordigers V?D beide
broers en de zusters van o. e°, overle"
den M r. Malincourt waren ai. en ve,r"
eenigdi in de bibliotheek, to,''11.00
beide meisjes binnenkwamen. De
wiens testament dien dag zou wordt n
voorgelezen was het zwarte schaap
der familie geweest. In zijn jeugd had
hy er stijfhoofdig op aangedrongen
een handwerk te leeren in plaats van
een beroep, en daarom was hij door
zijn bloedverwanten verwaarloosd.
Zijn pleegvader was een mechanicien
geweest, en de jonge Peter Malincourt
had, evenals zyn broeder, het vak van
slotenmaker geleerd.
Wetende, dat hij te zwaar gezon
digd had om vergiffenis te krygen
en met de gedachte, dat de nieuwe
wereld meer kans zou bieden om rijk
te worden dan de oude, was hij met
zijn pleegbroer naar Amerika gegaan
en niemand had meer iets van hem
gehoord.
Percival, de broer, die op hem
volgde, had verkozen in de rechten te
studeeren en was rechter geworden-
Hy was nu een man op ieeftyd met
twee dochters en een zoon Violet,
Nancy en Cesar.
herinneringsdag, maar het ergerlijke
is juist dat men van overheidswege
de viering aanmoedigt.
FRANKRIJK.
De Duitsche gezant, baron Lancken,
stelde gisterenavond Minister Pichon
in een onderhoud de inzichten van
zyn regeering uiteen in zake de er
kenning van Moelai Hafid als Sultan
van Marokko, op welk oordeel de
Nordd. Allgem. Ztg. reeds zinspeelde.
Pichon weigerde eenige mededee-
ling dienaangaande te doen.
De Fransche Pers is ongerust over
het feit, dat de Duitsche consul te
Fez, dr. Vassel, reeds naar zijn stand
plaats is vertrokken, wijst op de anti-
Fransche tendenzen, die deze ambte
naar steeds toonde en sommige bladen
gaan zelfs zoover, dit feit als in strijd
met de vredelievende uitlatingen van
den Keizer te noemen. De Matin
spreekt van „een sluiksch vei trek"
en betoogt, evenais de Times, dat het
snelle overhaaste vertrek van den
consul uit Tanger, waarvan niemand
iets wist, in strijd is met de diploma
tieke gebruiken.
TURKIJE.
Den eersten September, was hot
33 jaar geleden dat Sultan Adb-el-
Hamid op den Turkschen troon kwam.
De bladen hebben die gelegenheid
aangegrepen om den Sultan nog eens
van harte te loven en te danken
wegens de verleening van de grond
wet. Ook werden er op straat tal
van redevoeringen gehouden. De
vreugde was zeer groot.
Er is oneenigheid ontstaan in den
boezem der Jong-Turksche partij Het
hoofdcomité te Salonki heeft aan de
comité's te Constantinopel en te
Smyrna verboden, om Prins Sabach
en Din by zijn terugkomst uit Europa
feestelijk te ontvangeD, en de comite's
hebben geweigerd dat bevel te ge
hoorzamen. Prins Sabach en Din is
de zoon van Macbmoet Damat Pasja,
een zwager van den Sultan, die in
dertijd uit Turkije gevlucht is wegens
oneenigheid met den sultan. Hy was
de verdediger van het thans geldende
stelsel van vrijheid en werd te Parijs
de leider van het radicale deel der
Jong-Turken. Nu komt de zoon de
John, de volgende, had met suc
ces gespeculeerd, zei men maar nie
mand wist precies, hoe hij aan zijn
geld gekomen was, of hoe hij zyn
somber, oud huis in Londen in orde
had gehouden. Zyn vrouw was kort
na haar huwelijk overleden, hem een
zoon, Ivan, nalatend. John Malincourt
was nooit opnieuw in het huwelijk
getreden, en was twee jaar geleden
gestorven, toen zyn zoon, die nog in
het sombere huis woonde, bij hem in
Je geheimzinnige zaak kwam.
Het derde lid van de familie was
Egerton, een weduwe met één
n twee dochters.
Peter Malincourt plotseling
chenen was, tot verbazing
milie als een zeer welge-
van zyn fa, ,s ^y verwelkomd door
steld man, wi. bloedverwanten, die
een groot aant'a' --eid waren hem te
allen dadelyk be. Malincourt had
vergeven. Maar Mi getoond
al heel weinig gent in te
om op hun toeuadein tDOodigingen
Hij had voor hun ui 7j6lfs nNiet
kortweg bedankt, en had zuster
tnuisl" gegeven, toen zij.
Harriet zoo stoutmoedig was l
bezoek te komen brengen. Hy
niet vergeten, dat hij eens met
achting door hen behandeld was,
dat hy succes in zyn leven had ge
had, rzonder daarin door zijn famiue
ook rnaar eenigszins geholpen te zyn,
Mrs.
zoon e-
Toen
weer vers.
beenderen des vaders naar Turkije
terugbrengen, maar de Jong-Turken
vreezen, dat deze gelegenheid aan
gegrepen zal worden, om te sterk
tegen den Sultan en het oude stelsel
te velde te trekken en hebben daarom
aan de onder-commissies te Stam
boel en te Smyrna de feestelijke
ontvangst verboden. Inmiddels is de
prins reeds te Athene feestelijk in
gehaald.
MAROKKO.
Sultan Abdoel-Asiz heeft zooals
zyn voornemen was, zijn intrek ge
nomen in een hoeve nabij Casa-Blanca.
De hoeve wordt niet bewaakt door
Fransche troepen.
De onttroonde Sultan schijnt be
sloten om op deze hoeve te blijven,
totdat Moely Hafld over zijn lot zal
hebben beslist.
Aan voortzetting van den strijd
denkt hij niet meer.
Te Tanger werd een manifest van
Moely Hafld bekend gemaakt, waarin
hij voor zijn uitroeping tot Sultan
dankt en de bevolking prijst om haar
rustige houding.
CHINA.
Grondwetten zijn troef tegenwoor
dig. Nu weer komt een bericht uit
Peking, meldende dat een belangrijk
edict is verschenen, waarin de hoofd
trekken zijn aangegeven voor een
Chineesche grondwet en de termijn
is vastgesteld tot het bijeenroepen
van een Parlement.
Nederland eD Venezuela.
De jongste buitengewone vergadering
van den Ministerraad was belegd ter
behandeling en vaststelling van het
antwoord der Regeering op de tweede
nota van den Minister van Buiten-
landsche Zaken van Venezuela.
A t j e h. De berichtgever te Batavia
van het Hbld. seint, dat het lid van
den Raad van Indië F. A. LiefriDk
benoemd is tot regeeringscommissaris
voor Atjeh.
De N. C. ontving een uitvoeriger
telegram over de benoeming van een
Hij kocht een buitengoed en richtte
dat prachtig in en terwijl ieder fami
lielid ademloos afwachtte, wat er nu
verder gebeuren zou, kwam plotseling
het verrassende bericht van zyn dood,
dadelijk gevolgd door de eveneens
verrassende oproeping van zyn notaris
om tegenwoordig te zyn bij het voor
lezen van zijn testament.
Hy moest zich moeite gegeven heb
ben naar zijn bloedverwanten te in-
formeeren, want ofschoon zijn over
levende broer en zuster waren gepas
seerd, werd ieder lid van het tweede
geslacht met name genoemd en toen
Violet en Nancy binnengekomen
waren, waren zy allen vereenigd.
De notaris was nog niet aanwezig
en er heerschte eeu plechtige stilte.
Nancy gaf door een veelbeteekenenden,
maar byna ontnei kbaren blik op haar
zuster haar verbazing en misnoegen
te kennen, terwijl haar oogen zich
richtten op een knappe vrouw van
middelbaren ieeftyd, die streng de
wacht hi3ld over twee meisjes, die
vlak naast haar zaten. Zy had listige
oogen en zat kaarsrecht, en was
keurig net in 't zwart gekleed, even
ais haar dochters.
Een gouden pince-nez rustte op
haar Romeinschen neus en een kan
ten mutsje bedekte ten deele heur
overvloedig mooi haar.
Wordt vervolgd.)