DAGBLAD
voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
No. 232.
DINSDAG 3 NOVEMBER 1908.
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DE EEMLANDEB".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Kinderbescherming.
FEUILLETON.
Een Verborgen Erfenis
BUITENLAND.
Tot plaatsing van advertoptiiiu en reclames van bniton liet kanton Amersfoort in dit Itlad is „uitsluitend" geroclitigd liet Algemeen Binnen- en Bnitcnlandseli Advertentiebureau D. Y. ALTA, IVarmoesstraat 76—78 to Amsterdam
Hoofdredacteur R. G-. RIJKERS
Aboiinementsprlj s
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.—
Franco per post id. - 5.60
Per 3 maanden id. - 1.
Franco per post id. - 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Bureau: BREEDESTRAA.T 18.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertóntiên
Van 1 tot 5 regelsf 0.40
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(Bij abonnement belangrijke korting.)
Hoe staat het met het lot van ver
waarloosde, mishandelde en verlaten
kinderen in Nederland
Ziedaar de vraag waarop we in de
volgende regelen zullen trachten ant
woord te geven.
Tot 1905 waren zij nog geen afzon
derlijk voorwerp van Staatszorg. Mis
daden tegen kinderen werden, voor
zoover zij aan het licht kwamen, en
onder de bepalingen der Strafwet
vielen, op de gewone wijze berecht.
Met de eigenlijk verwaarloosde kinde
ren bemoeide de Staat zich nietzij
mochten vrijelijk opgroeien tot vol
wassenen, misdadigers of niet, tenzij
zij het geluk hadden reeds in hun
jeugd eene zoodanige strafbare hande
ling te plegen, dat de rechter hunne
plaatsing in een Rijksopvoedingsge
sticht kon bevelen.
Philantropen, die zich het lot van
verwaarloosde kinderen aantrokken,
werden in hun pogingen belemmerd
door de bepalingen op de voogdij eD
de ouderlijke macht. Niet alleen toch
konden de kinderen tegen den wil der
ouders niet aan hunne macht worden
ontrukt, ook al werden zij door hen
verwaarloosd, of erger, op den weg
der misdaad geleid, maar men stond
ook machteloos als een ontaarde vader
of moeder het kind dat men soms
jarenlang \erpleegd had, en dat men
reeds hoopte voor goed gered en te
recht gebracht te hebben kwam op-
eischen op den leeftijd, waarop hij of
zij meende er voordeel van te kunnen
trekken of het geheel ten eigen bate
te kunnen exploiteeren.
Dit alles is na 1905 anders ge
worden, na de invoering der zooge
naamde „Kinderwetten" drie wetten,
die te zamen één geheel vormen, en
waarvan de bedoeling is, des wet
gevers strenge, maar ook bescher
mende hand uit te strekken over het
kind.
Lang zijn zij in voorbereiding geweest
en als wijde personon noemen, die aan
deze wetgeving den eersten stoot heb
ben gegeven, dan moeten wij in de
eerste plaats minister van der Kaay
noemen, die in Mei 1S97 de voorstel
len indiende tot wijziging van de
(naar het enoelsch.)
47
Ga je mee, Violet, zeide Cesar
weer, terwijl hij opstond.
Neen, neen, Cesarzei Mrs.
Egerton, je wenk was duidelijk ge
noeg, Laura en ik zullen heengaan.
Toen zij weg waren, draaide, Cesar
den sleutel in de deur om.
Ik wil ten minste zeker zijn dat,
zij in elk geval niet terugkomen I zei
hij boos. Violet, gaat het hier al
tijd zoo toe? Is dat nu j# leven?
Ja, antwoordde zij met een onbe
wogen lach. Maar kijk toch niet zoo
woedend, beste Cesar I Ik ben er aan
gewoon geraakt. Men went aan alles.
Als je van rnjj houdt, praat daar dan
niet meer over. Vertel mij eens wat
van jezelf, van Nancy en van ieder
een. O, Cesar, waarom ben je niet
eerder gekomen? Waarom heb je niet
geschreven
Schreiend en lachend tegelijk liet
zij haar hoofd tegen hem aanrusten.
een geheel ander schepseltje was zij
nu dan de koude, trotsche Violet, die
daar had neergezeten tijdens het be
zoek van Mrs. Egerton.
bepalingen betreffende de ouderlijke
macht; de minister Cort van der Lin
den, van wien de thans vigeerende
wetten meest het maaksel zijnmr.
J. A. Levy, die bij de debatten over
de begrooting van Justitie in 1893
een ernstig woord deed hooren over
de noodzakelijkheid, om wijziging te
brengen in onze bepalingen ten op
zichte van jeugdige misdadigers; de
heer Rethaan Macaré, die in 1896 sprak
over de bescherming van kinderen en
de wenschelijkheid van versterking
eenerzijds en breideling van de ouder
lijke macht anderzijds.
Van de vereenigingen noemen wjj
in de eerste rij de Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen, die in haar
110e algemeens vergadering een voor
stel aannam, waarbij aan het Hoofd
bestuur werd opgedragen, eene com
missie te benoemen tot het uitbrengen
van verslag over de vragen.
„Wat wordt in Nederland door
overheid, stichtingen, vereenigingen of
bijzondere personen, zoowel stoffelijk
als zedelijk, gedaan ten bate van kin
deren, wier opvoeding door de daartoe
geroepenen, hetzij stoffelijk, hetzij zede
lijk, wordt verwaarloosd?" en
„Behoort meer te worden gedaan?
Zoo ja, wat?"
De Maatschappij trok op hare be-
grooting eene som van f2000 uit tot
dekking der kosten, vallende op dat
onderzoek, enz. De Commissie, be
staande uit de heer mr. J. A. Levy,
P. H. Ilugenholtz Jr., jhr. mr. A. J.
Rethaan Macaré en Th. Nolen heeft
hare bevinding neergelegd in een in
189S door de Maatschappij uitgegeven
lijvig rapport, dat stellig met groote
belangstelling wordt gelezen, door
ieder, die belang stelt in het onder
werp, wat eigenlijk ieder behoorde
te doen.
Ook de Volksbond, vereeniging tegen
drankmisbruik, trok zich de zaak aan
en gaf in 1896 een belangrijk rapport
uit over onze wetgeving ten opzichte
van de ontzetting uit de ouderlijke
macht.
Twee van de drie wetten behande
len het strafrechtelijke gedeelte, de
stiaf en de berechting van jeugdige
misdadigers en het derde regelt het
burgerrechtelijk deel, de belangrijke
wijzigingen in de vroegere ouderlijke
Cesar was onuitsprekelijk aange
daan.
Ik wou ook dat ik veel eerder
gekomen was.
Het zou niets goeds uitgewerkt
hebben, zei Violet koud en droevig.
Zoo lang ik hier ben, gaat alles zoo,
als jij 't zooeven hebt bijgewoond.
Van het begin af zijn zij zoo geweest.
Zooals ik je reeds zei, ik begin er
aan te wennen.
Hoe lang ben je van plan bier
te blijven
O, dat kan ik niet zeggen I Mis
schien voor altijd. Het salaris van
Anthony gaat maar heel langzaam
vooruit en wij kunnen geen eigen
huis betalen. Bovendien zendt hij
geld aan Christal, wat ons ook zoo
zwaar valt.
Hij is een dwaas! wilde Cesar
zeggen, maar nog bijtijds hield hg
die woorden binnen. Hij behoeft
haar geen geld te zenden, zei hij. Ik
heb haar een paar dagen geleden ge
sproken, en zij opent nooit een brief
van hem. Wat een kamers! Dat 's
geen huisvesting voor de vrouw van
Anthony. Z(j moest de mooiste kamers
uit het huis hebben.
O, die kamers zg'n mij goed ge
noeg antwoordde Violet onverschil
lig. Anthony kwam, vóór dat wij
trouwden met zijn moeder overeen,
dat zij en Laura juist zoo zouden
macht en voogdij,, bestemd om de
kinderen aan ondeugdelijke invloeden
te onttrekken en ze onder afdoende
bescherming te stellen.
Dit laatste onderwerp is algemeener
en dus van meer direct belang voor
de burgers.
De beide groote nieuwig heden in de
wetten van 1905 zijn de ontzetting
en de ontheffing van de ouderlijke
macht.
Vroeger kon, zooals we boven zei
den, een vader, die zijn kind ver-
waarlooode, of het liet opgroeien voor
galg en rad, bijna niet door den rechter
worden bereikt.
Hield de ontaarde vader zich slechts
buiten het bereik der strafwet, dan
was zijn verderfelijke'macht onaantast
baar alleen als h(j wegens bepaald
schandelijke dingen werd veroordeeld,
dan kon hij, als bijkomende straf uit
zijn macht over het kind, en dan nog
maar tijdelijk, worden ontzet. Dit
laatste middel echter was haast erger
dan de kwaal, want het arme schaap,
dat een tijdlang betere schutse had
gevonden, voor nood en ellende, kon
na afloop van den termijn van ont
zetting weer opgeëischt worden door
den ouder, die misschien in dien tijd
nog niet beter was geworden.
Ook was de geheele regeling een
keten aan het been van vele veree
nigingen, die beproefden zich het lot
van schuldige of onschuldige kinderen
aan te trekken.
Kwam op een kwaden dag een
kinderbeul zijn spruit terug vragen,
geen vereeniging ter wereld was
machtig genoeg om het schaap binnen
haar beschermende muren te houden.
De tegenwoordige wet nu kent de
ontzetting niet als straf, maar als
maatregel in het belang van het kind.
Zij kan gevraagd worden door den
anderen ouder, door verwanten tot
den vierden graad, door den Voogdij
raad en eindelijk door het Openbaar
Ministerie.
Natuurlijk heeft de wet eene om
schrijving moeten geven aan de ge
vallen, waarin de ontzetting kan
plaats hebben, maar deze omschrijving
is zoo ruim genomen, dat des rechters
handen niet al te zeer gebonden zijn
door de doode letter.
Misbruik van macht, grove ver
blijven wonen, als zij gewoon waren,
en dat wij deze kamers zouden hebben.
Maar hij deed verkeerd, met zijn
moeder en zuster voor jou te laten
gaan. Zijn vrouw moet nummer één
bij hem zijn. I
Je hebt al zeer vaste begrippen
over de verhouding van een getrouwd
paar, zei Violet, hem glimlachend
aankijkend. Heb jij soms iemand ge
vonden, die je de eerste plaats wilt
toestaan, beste Cesar? Anthony is heel
vriendelijkhij is nooit uit zijn hu
meur, en is altijd op mijn hand, wat
ik ook zeg of doe.
Zij sprak kalm en zonder eenig
enthousiasme. Op dat oogenblik na
derde er een voetstap.
Dat is Anthony I zei Violet, ter
wijl zij op de klok keek. Hg was ze
ker eerder klaar dan hg verwachtte.
Maak als 't u belieft de deur open,
Cesar hg zou het zoo vreemd vin
den, dat zg gesloten is.
Cesar gehoorzaamde, zich in alles
behalve, vriendelijke stemming voe
lend tegenover zijn schoonbroeder.
Anthony keek verrast en zeer ver
heugd op. Na hem heel vriendschap
pelijk de hand gedrukt te hebben, ging
hij naar Violet, kuste haar en ging
naast haar staan met zijn hand op haar
schouder.
Cesar maakte bij zichzelf de opmer
king, dat h(j er slecht en armoedig
waarloozing der opvoeding, slecht
levensgedrag en veroordeeling wegens
eenige stratbare feiten, in al die ge
vallen mag de rechter de ouderlijke
handen van het kind afslaan en het
voor goed, dat wil zeggen tot de
meerderjarigheid, aan betere toever
trouwen.
Een zwak punt echter blijft altijd
juist dit laatste. Men heeft het te
onzent niet aangedurfd, om de kin
deren, naar het voorbeeld in Frankrijk,
kort en goed onder de bescherming
der overheid te stellen.
De kantonrechter zal dus, zijn beide
ouders ontzet een voogd moeten be
noemen. Is er geen vereeniging, die
zich het kind wil aantrekken, dan
moet de kantonrechter een keuze
doen en zijn eenig wapen daarbij is,
dat niemand een opgedragen voogdij
mag weigeren, wanneer men niet een
geldige reden van verschooning heeft.
De voornaamste van die redenen is,
dat er bloedverwanten in het arron
dissement zijn, die de voogdij in d0
eerste plaats kunnen waarnemen, als
zijnde deze een familielast. Tot dezen
zal de rechter dus met zijn benoe
mingsrecht zich het eerst richten.
Maar zoo zelfzuchtig is helaas de
mensch van heden dat men mag
vreezen verwanten aan te treffen, die
opzettelijk niet zullen kikken over
gevallen van verwaarloozing in de
familie, omdat zij het anders zien
aankomen, dat de ongewenschte last
der voogdij op hun schouders terecht
komt.
Laten we hopen dat dit wat al te
zwart ingezien is.
De uit hun macht ontzette ouders
moeten natuurlijk bijdragen in de
kosten van onderhoud en opvoeding
der kinderen, of liever, die komen
geheel te kunnen laste. Reeds gedu
rende het onderzoek naar gevallen
van verwaarloozing kan de rechtbank
de kinderen aan den voogdijraad toe
vertrouwen. En deze is het ook, die
later zorgt, dat de uitkeering der
ouders voor hunner kinderen nood
druft prompt en regelmatig binnen
komt. Straf is hier de hand van het
recht. Geheel buitengewone rechts
middelen kent het don voogdijraad in
dezen toe. Heeft de kantonrechter eerst
de wekelijksche, maandeljjksche of
uitzag en dat zijn gelaat een afgemat
te uitdrukking had.
Ik ben toch met den trein van
vier uur gekomen, Violet, zei hjj, zich
tot zijn vrouw keerend. Ik had geen
lust om in de stad te eten.
Het spijt mijJe zult hier niet
veel krijgen, zei ze, met oen poging
tot lachen.
Zij ging naar de tafel en begon de
papieren bijeen te zoeken. Haastig
schoof zij ze in een lade, als wilde
zij ze liever niet laten zien. Het sche
nen geen brieven te zijn, en Gesar
vroeg zich een oogenblik af, wat het
kon zijn. Maar er waren andere din
gen, die hem dat spoedig weer deden
vergeten.
Violet lachte dezelfde gedwongen
lach terwijl zjj de kamer uitging.
Je zult nog wat moeten wachten,
zei ze voordat je iets te eten krijgt.
Ik hoop, dat je niet veel honger hebt.
Ik heb volstrekt niet veel honger
zei Cesar. Maak vooral geen extra-
drukte; ik heb in de stad al iets ge
geten. Anthony, hoe zou je over een
wandelingetje denken, terwijl wg op
't eten wachten Ik wil de plaats
graag eens zien. Ik ben haar bijna
vergeten.
Anthony stemde toe en zij gingen
samen uit. Toen zij door de hal lie
pen, kwam de huisknecht uit de ka
mers van Mrs. Egerton en sprak
driemaandelijksche uitkeering vastge
steld, dan kan, bij weigering, op
staanden voet tot de executie van
de goederen der ouders worden over
gegaan. Is de ouder ergens in eene
bezoldigde betrekking, op een simpele
kennisgeving van den Raad is de
werkgever verplicht aan den voogdij
raad van het door den ouder verdiende
loon te betalen, desnoods tot het volle
bedrag van het verdiende loon. Alleen
door geheel veranderde omstandig
heden kan de uitkeering verminderd,
maar ook wel vermeerderd worden.
En het eenig lichtpunt voor den ouder
is, als hij beter wordt of is geworden,
de voor hem bestaande mogelijkheid
om in de macht over zijn kinderen,
na een zeer nauwkeurig onderzoek, te
worden hersteld.
(Slot volgt).
DE UITLATINGEN VAN DEN
DUITSCHE KEIZER.
Het Berliner Tageblatt meldt, dat
von Bülow den Keizer een brief heeft
geschreven, waarin hij dezen den
slechten indruk schilderde, die de
publicatie van het interview in de
Duitsche pers had gemaakt. Hij ver
klaarde den Keizer voorts, dat hij,
Bülow, de volle verantwoording voor
het gebeurde op zich nam en dus zijn
ontslag aanbood.
Zaterdagmorgen in de vroegte, ont
ving Bülow een antwoord van den
Keizer, waarin deze zeide, dat er van
een ontslag geen sprake zou kunnen
zijn. 's Avonds te 6 uur had de Keizer
met Bülow een onderhoud, dat twee
uur duurde.
Het Berliner Tageblatt eindigt zijn
commentaar op Bülow's ontslagaan
vrage aldus
„Door de verklaring van de Nordd.
Allg. Zeitung en door de opheldering
van de feiten wordt geen enkele dier
betreurenswaardige gebeurtenissen te
niet gedaan en het blijft helaas een
feit, dat de Keizer zijn oom tele-
graphisch in kennis heeft gesteld met
de vertrouwelijke voorstellen, destijds
door Frankrijk en Rusland aan Duitsch-
land gedaan en dat hij aan de Engelsche
generaals een plan heeft verstrekt voor
Anthony aan.
De meesteres vroeg mg u te zeg
gen, dat het haar heel aangenaam
zou zjjn, als U, Mrs. Anthoy en Mr.
Malincouft om zes uur bij H.Ed. kwa
men eten. Zij dacht, dat Mrs. Anthony
alles wel niet klaar zou hebben.
Zeg uw meesteres, dat wij in
onze eigen vertrekken wenschen te
eten.
Waarom draaide je dat kuiken
den nek niet om riep Cesar woe
dend, terwijl zg de stoep af gingen.
Zoo'n onverdragelgke brutaliteitIk
zou hem binnen het half uur op straat
gezet hebben, als ik jou was. „De
meesteres", jawel en Violet is de
echtgenoot van den meester en eige
naar van de plaatsIk zou dat niet
verdragen 1
Weer kwam die trek van afmat
ting op het gelaat van Anthony. Hij
kon Cesar niets verklaren zonder hem
al de ellende van het begin tot het
einde mee te deelen, en dat verbood
hern zijn trots. Cesar was intusschen
besloten zg'n opinie niet onder stoelen
of banken te steken.
Wie houdt hier het toezicht
over de plaats? vroeg hij kortaf. Zij
'was vroeger veel beter in orde, als
ik mij goed herinner.
Wordt vervolg f
