DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
ZATERDAG 12 DECEMBER 1908.
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaml. Vonnootsehap „DE EEMLANDER".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
fe—
Vpijhandal of Besehermiog?
m.
FEUJLLETON.
Een Verborgen Erfenis.
BUITEN LAND.
No. 266
DE EEMLANDER
Hoofdredacteur R. G. RIJKENS.
Bureau: BREEDESTRAAT 18.
Aboimementsprljs
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.
Franco per post id. - 5.60
Per 3 maanden id. - 1.
Franco per post id. - 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Telefoon Intero. 62.
Frjjs der Advertöntlèn
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(Bij abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing rap advertcptiën en reclames tan bniten liet kanton Amersfoort in dit blad is „uitslaitend" gerechtigd het Algemocn Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D. Y. ALTA, Warmocsstraat 76—78 te Amstordam.
Zij, die zich tegen I JANUARI op
dit blad abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende nummers
gratis.
In ons vorig artikel zeiden we de
aandacht op nog een paar nadeelen te
zullen vestigen, die er gelegen zijn in
het beschermen van bepaalde indu
strieën door het heffen van inkomende
rechten.
Het doel van die bescherming is,
om het aan sommige fabrikanten
mogeljjk te maken iets te fabriceeren,
wat dezen vroeger niet gelukte, omdat
het buitenland goedkooper voortbracht.
En welke industrieën zullen dat nu
zijn?
Evenmin als ieder ander kan de
Regeering vooruit weten, welke in
dustrie hier te lande het meeste kans
op succes heeft, wij zouden geneigd
zyn te zeggen, dat zij het minder kan
dan ieder ander, geslingerd als zij zal
worden door de meeningen van alle
mogelijke fabrikanten, die alle moge
lijke moeiten zullen aanwenden haar
te overtuigen, dat juist hun tak van
industrie de meeste kans van slagen
heeft, mits die beschermd worde.
De Regeering zal dus gedreven wor
den door belanghebbenden en niet
onwaarschijnlijk is het, dat zij dan
zal worden gedreven juist in verkeerde
richting, voornamelijk wanneer zij den
invloed van politiek, die in deze
quaestie wordt gemengd, niet zal kun
nen ontgaan. En wanneer dan indu
strieën worden ondersteund, die toch
vandaag of morgen zullen blijken geen
levensvatbaarheid te hebben gehad,
dan heeft men tegelijkertijd die per
sonen afgehouden van andere indu
strieën, die hier wel hadden kunnen
tieren 1
(naar het enoelsch.)
78
Hij was nu vrij om terug te kee-
ren naar de moeder en zuster, wier
belangen hij had verkozen boven de
hare.
De brief was heel kort. Hij luidde
„Ik ga naar Ryelands, naar Nancy.
Ik zou sterven als ik nog langer op
Elmwood bleef. Volg mij niet, want
het zou nutteloos zijn. Ik heb alles
in orde achtergelaten en je zult geen
moeite met rekeningen of iets anders
hebben. Vergeef mij alle last, die ik
jou en tante Harriet veroorzaakt heb,
en vergeet zoo gauw als je kunt.
VIOLET."
Een storm van woede tegen zijne
moeder rees in zijn hart op.
Behalve door zyn eigen onacht
zaamheid kwam het door het te vo
ren beraamde plan zijner moedre, dat
zyn leven schipbreuk had geleden.
Violet had hen in haar brief te za-
men genoemd. Zij was een last ge
worden voor hem en voor tante
Harriet I
Er bestaat inderdaad minder kans,
dat in verkeerde richting zal worden
gestuurd, wanneer de Staat zich er
niet toe leent om beschermend op te
treden voor bijzondere industrieën. Hij
zal dan tevens niet doodon de energie,
die vooral voor den fabrikant zoo
noodig is. Deze toch zal, wanneer hij
op zijn eigen beenen moet staan, zelf
beproeven, welke industrie voor hem
het meest winstgevend is, welke in
dustrie hier te lande de meeste kans
n slagen zal hebben. Dat is zijn
eigenbelang, en juist dat eigenbelang
dat er in het spel is, geeft waarborg
voor het vinden van dien tak van
nijverheid.
Haar niet alleen, dat men door bij
zondere industrieën te beschermen,
hindert in het zoeken naar andere,
die wel zonder bescherming zouden
kunnen worden gedreven, maar de
bescherming geschiedt ook ten koste
van reeds bestaande.
De bekende oeconomen Smith en
Say hebben duidelijk aangetoond, dat
eene industrie, welke men door in
komende rechten tot bloei brengt, zich
slechts kan ontwikkelen op de puin-
hoopen van andere industrieën.
Immers producten worden tegen
producten geruild en verminderde in
voer van het bestaande product moet
dus noodzakelijk leiden tot een even
groote vermindering van uitvoer van
eenig ander product.
Ten einde de uitdrukking „produc
ten worden tegen producten geruild"
goed te begrijpen, moet men in het oog
houden, dat bij het fabriceeren van
goederen en van het ruilen daarvan
tegen andere goederen, tegen diensten
of tegen geld, het einddoel van de
personen, die deze transacties verrich
ten, is, het zich verschaffen van het
geen zij noodig hebben of ten minste
begeeren om te kunnen voldoen aan
hunne lichamelijke en geestelijke
eischen.
Een landbouwer
zijn suikerbieten
De dag, waarop hij haar thuis ge
bracht had, kwam weer in zijn geest
terug toen was zij nog maar een
week lang zijn echtgenoot. Hij her
innerde zich hoe dapper zij haar best
gedaan had er nog van te maken,
wat zij kon, en hoe zijne moeder en
zuster zich ongevraagd met hun za
ken bemoeid hadden. Om een begin te
kunnen maken met de reeks van ver
nederingen, die heden hun toppunt
bereikt hadden.
Waarom had hij toen niet zijn
recht laten gelden dat zijne vrouw
een eigen plaats kreeg in huis, waar
zij niet bang behoefde te zijn om
overvallen te worden
Waarom? Omdat hij blind was ge
weest omdat hij een dwaas was 1
Hoeveel speldeprikken had zjj in zijn
afwezigheid niet moeten verdragen
speldeprikken, waarover zij maar
niet moest spreken, zooals hi) haar
zwijgend had te verstaan gegeven,
mair die zij in stilte meest ver
dragen
Maar als Violet geleden had in
hasr huwelijk, dat lijden was volko
men gewroken, t or wij 1 haar echtge
noot in zijn stille kamer op haar brief
zat te staren.
Eindelijk stond hij op hjj voelde
zich ziek en uitgeput, hjj nam een
pen en een vel papier.
Het hielp niet om Violet te vol-
bijvoorbeeld, die
naar den suiker
fabrikant zendt en van dezen daarvoor
betaling krijgt, besteedt dat geld ge
deeltelijk om zijne arbeiders te betalen
en voor zoover zijn winst betreft om
zijn eigen vertering te voldoen. Dan
zijn dus de door den landbouwer ge
leverde bieten voor dit gedeelte inge
wisseld tegen de levensbehoeften, die
de suikerfabrikant van weer iemand
anders heeft aangevoerd voor den
landbouwer.
En nu is het] zooals mr. Pierson
het in zijn Grondbeginselen der Staat
huishoudkunde uitdrukt: „men kan
op deze zijde van het vraagstuk niet
scherp genoeg de aandacht vestigen.
Aan de levenwekkende kracht van
hooge invoerrechten valt niet langer'
te gelooven, zoodra men omtrent het
verband tusschen] in- en uitvoer be
hoorlijk is ingelicht.
Juist zooveel werkverschaffing als
er plaats vindt, doordien een soort
van nijverheid, die vroeger niet be
stond of geringe beteekenis had, is
geschapen of uitgebreid, juist zooveel(
werkloosheid wordt teweeggebracht."
De vraag aan het begin van ons
vorig artikel gedaan of vrijhandel ook
goed kan zijn voor een land, indien
andere staten bescherming in practijk
brengen, is hiermede in bevestigenden
zin beantwoord.
De nadeelen van het protectionisme
zijn hiermede nog niet uitgeput; wij
hopen er in een volgend artikel nog
meer aan te toonen.
doodstraf
toegepast,
maar de
weigerden
DE DOODSTRAF IN FRANKRIJK
BEHOUDEN.
In de Fransche Kamer is, zooals
we reeds een paar dagen geleden in
't kort hebben meegedeeld, met
groote meerderheid uitgemaakt, dat
de doodstraf in het Fransche wet
boek zal behouden bljjven.
Het schijnt dat Frankrijk niet zon
der de guillotine kan geregeerd wor
den. Ten minste zoo denken de Ka
merleden er over. Feitelijk werd de
in de laatste jaren niet
De rechters veroordeelden,
presidenten der republiek
het doodvonnis te onder-
teekenen. De heer Loubet had daar
tegen groot bezwaar en de heer Fal-
lières wil van de doodstraf niet
weten.
Dat onder de bevolking, ten minste
van Parijs, velen tegen de doodstraf
hebben is gebleken. Vroeger werd op
het plein voor de gevangenis La Ro-
quette het schavot opgeslagen. De
beul en zijne helpers stelden dan de
„bois de justice" op, gelijk men zei-
de. En dan trok het gepeupel van
Parijs op om de laatste oogenblikken
van eenen ongelukkige bij te wonen.
Men had bijnamen voor de guillotine.
Zy heette la veuve, de weduwe, om-
\dat zq haar uitverkorenen doodt en
dus altyd in den rouw is. Men kwam
zien hoe de ter dood veroordeelde
zich zou houden. Als hy zich goed
hield werd hij in volksliedjes, in
straatzangen geprezen. Er was eene
geheele bloedige poëzie. Men joelde,
dronk en tierde om het schavot. Men
zag dan afschuwelijke tooneelen in
de hoofdstad der beschavingNu is
de gevangenis La Roquette afgebro
ken en toen men] zocht naar eene
andere plek waar de guillotine kon
worden opgeslagen, kwamen alle om
wonenden in verzet. Niemand wilde
in zijne buurt het schandaal van eene
executie. De regeering, in aanmerking
nemende het verzet van de bevolking
en de weigering van den president
om een doodvonnis te teekenen diende
een voorstel in om de doodstraf af te
schaffen en te vervangen doorlevens-
lange gevangenisstraf. Dat voorstel
werd in handen van eene commissie
gesteld. De commissie was aanvankelijk
voor het denkbeeld der regeering.
Maar de zware misdaden van den
laatsten tijd, de beweging die daarvan
het gevolg was, de artikels in de dag
bladen die het befaamde woord van
Alphonse Karr over de afschaffing van
de doodstraf napraatten„Laten de
heeren moordenaars beginnen" hadden
het gevolg dat sommige tegenstanders
gen, maar hy kon wat van haar te
weten komen door Nancy. Zy was
naar Ryelands gegaan op dit oogen-
blik waren de zusters by elkaar, en
Nancy zou aan hem schrijven.
De gedachte aan haar vriendelijke
zachtheid kwam hem troosten te mid
den van zyn smart en wanhoop. Hy
schreef haar, en smeekte haar hem
iederen dag iets te laten weten over
zyn ongelukkige vrouw.
Toen hij klaar was met den brief,
ging hy uit, om hem zelf op de post
te brengen. Zijn moeder en zuster
liepen vlak by het huis wat op en
neer, maar hy ging hen voorbij zon
der iets te zeggen waarop zy elkaar
onrustig aankeken.
Toen hy teruggekeerd was, viel
zyn oog op het netjes opgestapelde
hoopje rekeningen. Alle waren be
taald en gequiteerd, maar geen en
kele droeg een lateren datum dan
twee of drie maanden geleden.
Hy belde om Susan.
Waar deed mevrouw den laat
sten tyd haar inkoopen? vroeg hy.
Deze rekeningen zyn betaald.
Zy kocht heel weinig mynheer
zei Susan verschrikt door zyn wan
hopig en verwrongen gelaat. Zy wil
de de rekeningen niet hooger laten
worden, en zond my alleen om in
koopen te doen als zy het geld er
voor had.
Maar zy moest toch ergens haar
eten vandaan halen 1 Zy gebruikte
toch wel iederen dag middageten
Neen, mijnheer, wy gebruikten
nooit meer middageten. In den eer
sten tyd was de keukenmeid altyd
bezig, als ik in de keuken kwam en
later zei mevrouw, dat ik er maar
niet meer heen moest gaan. Zy zei
my, mijnheer dat ik u moest zeg
gen, dat myn loon geheel uitbetaald
was, en dat als u na haar vertrek
van plan was het huishouden op te
ruimen, zy zorgen zou, dat ik ergens
anders een betrekking kreeg.
Dat is goed je kunt gaan ik
zal daar nog wel eens met je over
spreken, zei Anthony.
Hy sloot de deur achter haar.
Zyn moeder wier nieuwsgierigheid
over het vertrek van Violet over haar
vrees voor Anthony had gezegevierd,
stond buiten de deur ongeduldig op
de terugkomst van Susan te wachten.
Het scherpe geluid veroorzaakt
door het omdraaien van den sleutel
toonde haar op onaangename wyze,
dat zij niet meer zooals vroeger de
vertrekken van haar zoon kon bin
nen dringen, wanneer zy dat verkoos.
Haastig wendde zy zich tot Susan.
Wist je meester, dat mevrouw
vertrekken zou vroeg zy.
Noch mynheer, noch mevrouw,
heeft my daar iets van gezegd, me.
dier straf zich bekeerden tot voor
standers. Ten slotte stelde de meerder
heid der commissie voor het regee-
ringsvoorstel te verwerpen en de dood
straf in stand te houden.
De radicale party en ook de socia
listen waren tegen dit voorstel. De
regeering bestreed het. Met name de
minister Briand verdedigde warm de
afschaffing der doodstraf. Maar dat
mocht niet baten. De rechterzijde en
een groot deel der linkerzijde wilden
de guillotine behouden. Het is nu de
vraag wat president Fallières in het
vervolg zal doen.
De stemming was wel degelijk ook
voor een deel een politieke stemming.
De staatkundige tegenstanders van
den heer Clémenceau behoorden tot
de verdedigers der doodstraf. Misschien
gaat het vraagstuk waarom het hier
ging hun maar matig aan, maar er
was eene gelegenheid om het kabinet
eene nederlaag toe te brengen en die
gelegenheid wilden zy niet verzuimen.
De heer Clémenceau is nu reeds derde
halfjaar minister. Dat is voor Fran
krijk een lange tyd.
I RUSLAND.
De Petersburgsche correspondent
van de Times weet mede te deelen,
dat het Oostenrijksche antwoord op de
Russische nota zeer verzoeningsgezind
gesteld is, en dat Oostenrijk nu niet
meer zoo onvoorwaardelijk afkeerig
zou zyn van een bespreking der inlij
ving van Bosnië en Herzegowina op een
eventueel bijeen te roepen conferentie.
Oostenrijk zou geneigd zijn met de
verschillende regeeringen te onderhan
delen en de van die onderhandelingen
opgemaakte protocollen aan de con
ferentie over te leggen ter bespreking.
De Times wijst er op, dat, zoo deze
mededeeling juist is, de toestand meer
hoop goeft, al zal het nog wel tame
lijk lang duren eer dergelijke onder
handelingen tot een gewenscht einde
zijn gevoerd.
ITALIË.
Berichten in de bladen melden, dat
in vele steden van Italië de Oosten
rijksche koopwaren geboycot worden.
Jaarlijks voert Oostenrijk naar Italië
voor ongeveer 20 millioen francs aan
paarden en voor 40 millioen aan hout
uitthans koopen de handelaars uit
vrouw, antwoordde het meisje on-
noozel.
Natuurlijk is het nooit in my
opgekomen, dat mijn zoon of zijne
vrouw jou in 't vertrouwen zouden
nemen, zei Mrs. Egerton. Maar toch
zijn wy op de hoogte van veel dingen
die ons nooit precies verteld zijn, en
dat kon hier het geval zyn.
Ik weet er niets van, herhaalde
het meisje.
Mrs. Egerton stond op het punt
haar een woedend antwoord te ge
ven maar op dat oogenblik ging de
deur vanj de ontvangkamer open en
Laura wenkte zoo dringend en ge
biedend tegen haar moeder, dat zy
wel genoodzaakt was Susan te laten
gaan en gehoor te geven aan dien
wenk,
Laura maakte geen geheim van
haar boosheid over de onvoorzichtig
heid van Mrs. Egerton.
Anthony kon alles hooren, wat u
zeiriep zy uit. Denk u, dat hij
zachter gestemd zal worden, als hy
u de dienstbode boort uitvragen over
het doen en laten van zyn vrouw
En die kleine feeks wilde u niets
vertellenDe eenige voldoening, die
ik er van zal hebben om van Elm
wood weggejaagd te worden, is dat
zij haar betrekking zal verliezen.
Wordt vervolgd.)
