DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN. No. 272 ZATERDaG 19 DECEMBER 1908. 5e JAARGANG. Pn 1 Ijl pi ij Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DB EEML&NDEB". Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Vrijhandel of JBesehermiog FEUILLETON, Een Verborgen Erfenis BUiTEiSLAri O. BINNENLAND. ■MMM 1111 Hoofdredacteur B>. G. BIJHENS. Abonnementsprijs Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.— Franco per post id. 5.60 Per 3 maanden id. - li- Franco per post id. - 1.40 Afzonderlijke nummers- 0.05 Bureau: BREEDESTRAA.T 18. Telefoon Intero. 62. Prijs der Advertöntiën Van 1 tot 5 regels f 0.40 Voor iederen regel meer- 0.08 Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10 (Bjj abonnement belangrijke korting.) Tot plaatsing tan ailyerteptiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd liet Algemeen Pinnen- en Dnitcnlandsch Advertentiebureau D. V'. ALTA, Warmocsstraat 76—78 te Amsterdam Zij, die zich tegen I JANUARI op dit blad abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. (Slot.) In een vorig artikel hebben wij reeds aangetoond, dat men, wanneer men de artikelen, waarvan het ge bruik groot is, duurder maakt door inkomende rechten, men dan wel tijde lijk eenige lusten kan bezorgen aan hen, die de artikelen zelf fabriceeren, maar dat de massa werklieden, daar van de lasten zullen hebben te dragen en dat men de welvaart bjj nagenoeg alle werklieden vermindert, door de levensbehoeften duurder te maken. Protectie en duurdere levensmiddelen zjjn steeds onafscheidelijk verbonden. Een treffende illustratie voor dezen stelregel lazen wjj in het armenzorg orgaan voor Dresden, Leipzig enz., der Heifer. In een Januari-nommer eenigen tijd geleden, van dit blad klaagt de redactie steen en been over de prijsverhooging der levensmiddelen vooral van het vleesch. De vereeniging „Volksspijshokerij" te Königsberg ziet met angst en beven de toekomst tegemoet, vreezend, dat door nieuwe verhoogingen der invoerrechten Jde prijzen nog veel meer zullen stijgen. En zoo is hethet duurder worden der eerste levensbehoeften drukt zwaar op hen die het minst te verteren hebben, maar het allerzwaarst op degenen, die niets hebben te verteren en van de liefdadigheid moeten leven Daarom weten de instellingen als bovengenoemde er zoo van mee te spreken. De protectie is met recht eene belasting op het proletariaat en het verband tusschen liefdadigheid en beschermende rechten is niet ver te zoeken. (naar het enqeisch.) 83 Hij was nog maar een klein eindje van huis verwijderd, toen Payne terug keerde, met een looper de huisdeur opensloot en in de gang bleef staan luisteren Ivan en Payne dineerden beiden buitenshuis, en de eenige dienstbode was een oude vrouw, die in het achterhuis woonde. Payne had de opdracht een oogje te houden op het schoonmaken van het kantoor, waarvoor de vrouw moest zorgen, en men verwachtte van haar, dat zij daarmee voor tien uur 's mor gens klaar was, het uur, waarop haar meester met zijn werk begon. Vóór dien tijd was zij gewoon voor zijn ontbijt te zorgen en zorgde zjj aanwezig te zijn, zoodra haar meester haar noodig hadmaar zij was over tuigd, dat ze, wilde ze haar betrekking houden, zorgen moest niet gezien te worden als men haar hulp niet noodig had, water ook in huis gebeuren mocht. Payne wist daarom, dat hij niet bang behoefde te zijn door haar be spied te zulleQ worden. Zachtjes ging hij in de kamer naast De statistiek heeft daarentegen als een onomstootelijk feit aangetoond, dat de politiek van den vrjjen handel voor het volk de voedingsmiddelen goedkooper heeft gemaakt, en dat wel zonder dat de Landbouw er onder ge" leden heeft. Hebben wij gezien dat bescher mende rechten voor geen enkel land zijn aan te bevelen, tot de landen, die er het meest door zouden lijden, behoort Nederland, omdat het een der kleinste der staten is. In een groot land worden uit den aard der zaak meer soorten van pro ducten voortgebracht en ook daar zal men meer soorten van industrie tellen. Sluit zulk een land zijne gren zen door hooge invoerrechten, dan nog zullen de bewoners daardoor wel eenige schade ondervinden, maar zij zullen toch in vrij voldoende mate nog hunne producten onderling kun nen ruilen, en geene van over de greDzen behoeven te laten komen. En als het land maar groot genoeg is, zal er ook voldoende concurrentie zijn tusschen de producten onderling. Maar men behoeft geen groot voor stellingsvermogen te bezitten om te begrijpen wat het zijn zou als alle kleine staatjes hunne grenzen door hooge invoerrechten gingen afsluiten, ten einde te maken, dat enkele fabri kanten en industriên konden bestaan door artikelen, die de bevolking anders tot veel goedkooper prijs van elders had kunnen laten komen. Het is een gewichtig onderdeel van den strijd onzer dagen, die tegen en vóór het protectionisme. Zij vertoont zich zeer duidelijk op het oogenblik in Amerika. Eene der talrijke en machtige com- missiën uit het Huis der Vertegen woordigers aldaar houdt zich bezig met een onderzoek omtrent de wer king der inkomende rechten, het tol tarief. Zooals men weet zijn de in voerrechten in de Vereenigde Staten zeer hoog. Men heeft het stelsel van bescherming tot het uiterste gedreven. De buitenlandsche concurrentie is zoo veel mogelijk geweerd. Daarbij profi- teeren de AmerikaaDscbe industrieelen, maar de verbruikers moeten betalen en te veel betalen. Onder de werking van dat tarief en van de trusts zou het leven in Amerika onmogelijk duur worden, indien het uitgostrekte gebied der Vereen. Staten niet met zoo rijke hulpbronnen ware gezegend. Zoolang die bronnen blijven vloeien gaat het, maar als er eens eene omkeering komt, als b.v. de landbouwer op de zelfde voorwaarden zal moeten werken als z;jn Europeesche vakgenoot, zal men bet drukkende gewicht van de buiten sporige tarieven steeds meer gevoelen. Sedert 1897 zijn in de Vereenigde Staten de prijzen der eerste levensbe hoeften met meer dan veertig procent verhoogd. Het is duidelijk dat Amerika by dit stelsel van protectionisme niet zal kunnen blijven volhouden. Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht. Mogen onze volksvertegenwoordi gers zulks bedenken, als de strijd over het tarief weer in onze kamers zal ontbranden. het kantoor, waar zijn chef gewoon was te ontbijten. Zooals hij verwacht had, waren er toebereidselen gemaakt voor het souper. Er stond wijn op tafel, en spijzen, maar niet3 buitengewoons. Payne schudde het hoofd. Hier is hij van plan geheimen te ontlokken, mompjlde hij in zichzelf. Maar er zal een luisteraar meer zijn dau hij denkt. Ik ben niet van plan dit leven nog langer te verdragen. Daar hij een geheim van mij kent en daarvan misbruik maakt, om mij on der den duim te houden, zal ik niet rusten, tot ik iets van hem weet. dan staan wjj gelijk. Dan zal ik aandrin gen op een betere positie en dan zal die arme Kate geen gebrek meer lijden. Hij wachtte even, terwijl er lang zamerhand een zachtere uitdrukking op zijn gelaat kwam. Toen Gillian Wickham in Londen was geweest, had zij op een of andere manier uit gevonden, waar zijn vrouw woonde, en had haar eenige keeren bezocht. Door haar toedoen was er hulp voor de zieke vrouw gekomen, en Payne was niet te trotsch geweest die aan te nemen. Hij wist dat Lambert lijf knecht was geweest van den overleden Peter Malincourt, en toen viel hem in, dat hij de belangen van Miss Wickham zoowel als de zijne zou kunnen dienen, door te weten te tomen, wat de plannen vau Ivan ten DUITSCHLAND. De Duitsche bladen zgn vol van de geruchten over 's Keizers voor nemen om zijn kasteelen te verkoopen. Het Tageblatt vertelt, dat de Keizer voor het slot Jaegerhof nabij Dtlssel- dorf vier millioen mark vraagtvoor het kasteel Benrath vraagt hij er zes- en-een-h ilf. Sommige bladen zijn heel boos over het geval. De Rheinische Westfiilische Zeitung b.v. wil dat er maatregelen genomen worden om de historische kasteelen voor de natie te behouden. opzichte van Lambert eigenlijk waren. Miss Wickham stond in betrekking tot het Malincourt-testament en hij zou dan in staat zijn haar te waar schuwen als er te dien opzichte een of ander kwaad broeide. Hij wist meer van Lambeit dan hij zijn chef had medegedeeld, want hij had voor zichzelf eenige navraag gedaan. In de kamer, waarin hij nu stond was een deur, die naar het achter huis leidde, en die deur ging hij door. Aan den anderen kant was een por taal, en daarin een kleine, donkere kast dicht bij een uitgesneden en met ornamenten versierde deur, waarin Payne te voren een gat had geboord, door middel waarvan hij zien en hoo- ren kon wat er in de kamer gebeurde. Zijn plan was zich in de kast te ver bergen en zjjn observatiepost zachtjes te verlaten als alles besproken was. Ivan bewaarde gewoonlijk eenige flesschen wijn in de kast maar deze waren nu in de kamer gebracht, waar hij en zijn gast elkaar zouden ont moeten en Payne hoopte niet gestoord te worden, en tijd te hebben langs het portaal te ontsnappen, als Ivan teekenen gaf, dat hij de kamer spoe dig zou verlaten. Om zeker te zijn, ging hij nog eens kijken of de deur aan het andere eind open stond. Tevreden gesteld, dat zijn terugweg veilig was, ging hij terug, TURKIJE. De opening van het Turksche par lement is toch niet geheel zonder in cident afgeloopen. Terwijl de Sultan zich na de voor lezing der Troonrede in een aangren zend salon terugtrok, waar hij de voor mannen van de geestelijkheid in audiëntie ontving, begaf de opper- ceremoniemeester zich naar de diplo matenloge, waar hjj den deken van het corps diplomatique, baron Marshall namens den Sultan begroette, hem mededeelende, dat de Sultan zeer verheugd was, dat de gezanten tegen woordig waren bij de Parlementsope- ning. Hij voegde hieraan nog toe, dat Abdoel Hamid op het punt gestaan had, zijn komst te moeten afzeggen, en dat hij nu vol hoop was ten aan zien van den steun dien hij bij de andere Mogendheden vond bjj den arbeid tot regeneratie van het Rijk. Baron Marshall bedankte en gaf de verzekering van de groote belangstel ling der Mogendheden in dezen arbeid. Na de troonrede toonden de liberale afgevaardigden hun ontevredenheid over het feit, dat de Sultan niet op nieuw den eed op de grondwet had afgelegd en weigerden derhalve de op het programma geplaatste eedsafleg ging. Dit is echter uit den weg ge ruimd. Men deed nl. opmerken, dat de Sultan reeds den eed had afgelegd voor de Sjeiks en dat een nieuwe eeds- afleggiug zijnerzijds, als niet op het programma voorkomende, niet van den Sultan kon worden geëischt. De afgevaardigden legden daarop niet af zonderlijk den eed af, maar de oudste in jaren, die als voorzitter fungeerde, las de eedsformule voor, welke door alle afgevaardigden tegelijk werd be vestigd. GROOT-BRIT ANNIË. Het Hoogerhuis heeft het wets ontwerp betreffende den achturigen werkdag voor mijn werkers heden aan genomen. Er werden wel eenige wijzi gingen in aangebracht, maar het is niet waarschijnlijk dat er moeielijk- heden uit dien hoofde tusschen de twee Huizen zullen rijzen De Londensche havenwet is even eens in derde lezing aangenomen. De sluiting van de zitting heeft 21 dezer plaats; de volgende zitting be gint 16 Februari. FRANKRIJK. Weer een ongeluk in de Fransche marine, ditmaal gelukkig een, dat geen persoonlijke ongelukken veroorzaakte. In den nacht van 15 op 16 December werden bij Bizerte nachtmanoeuvres met gedoofde lichten gehouden. Torpe doboot 210 zou een poging wagen de kanonneerboot Phlêgéton te torpil- leeren. Het was pikdonker, en hoewel de luitenant ter zee Noisette de ge zagvoerder van 216 nog op 60 80 meter afstands van de Phlégéton be vel gaf om achteruit te stoomen, kon een botsing niet meer vermeden wor den. De torpedoboot leed vooral aan den voorsteven belangrijke schade, maar toch niet zoo, of het scheepje kon met eigen kracht naar Bizerte terugstoomen. Geroemd wordt de houding der bemanning, die geen oogenblik haar koelbloedigheid verloor. OOSTENRIJK—HONGARIJE. Tenfleinde den anti-Oostenrijkschen boycot in Bohemen te belemmeren, heeft de Minister van Justitie beslag doen leggen op niet minder dan 20 dagbladen. NEDERLAND EN VENEZUELA. Een communiqué aan de bladen meldt: „Aan het Departement van Buiten landsche Zaken staat de meening vast, dat de afkondiging van den staat van beleg in Venezuela, waarvan het be richt uit Caracas naar alle deelen der wereld is overgeseind, en waarbij de woorden „State of war" gebruikt zjjn, de aanleiding is geweest tot de mis vatting, dat Venezuela aan Nederland den oorlog bad verklaard. „Aan de zinspeling van Castro, in een gesprek te Berlijn, op de moge lijkheid der zending van vertrouwde agenten naar Nederland, een uitlating, welke nagenoeg onopgemerkt is voor bijgegaan, wordt hier nogal waarde gehecht, te meer daar op het voorstel der Venezolaansche Regeering, gedaan in haar tweede, begin November onl- vangen nota, aan het Nederlandsche sloop de kast binnen, verborg zich achter wat rommel in den hoek, en wachtte, terwijl hij de deur op een kier liet staan. Dadelijk daarop kon hij hooren dat er een paar personen in de kamer daarnaast waren. Zachtjes kroop hij uit zijn schuilplaats eu keek door het gat in de deur. IvaD was daar met nog een ander een man, die Payne herkende als Lambert. Hij was een glad geschoren man van middelbaren leeftijd, met een goedhartig uiterlijk, zijn dwalend oog eu zijn besluitelooze mond duid den een zwak karkter aan. Hjj keek om zich heen als iemand, die niet op zijn gemak is, en Ivan sprak op een vriendelijke, onderhoudende wijze tot hem, als om hem gerust te stellen. Payne legde zijn oor tegen de ope ning aan. Zooals ik je reeds zei, Lambert, Miss Wickham heeft mjj de geheele geschiedenis verteld, en vroeg mij er verder zorg voor te dragen. Zij zeide, dat zij er zich verder niet meer mede durfde te bemoeien, uit vrees, dat men achterdocht tegen haar zou krjjgen. Zij vroeg rnjj daarom je veilig bier te hou den tot den dag van de voorlezing van het tweede testament, zoodat geen der anderen je zou kunnen ver leiden. Wij zullen dan samen naar Ryelands gaan, en jij zult je dan klaar houden om voor den dag te ko men als het noodig is. Maar het bevalt mjj niet, mijn heer, om nu maar hier te blijven ant woordde de man op aarzelenden toon. Ik zou liever eerst Miss Wickham spreken. Van haar heb ik al mjjn or ders ontvangen en zij betaalt rnjj voor mijn zwjjgen. Ik zal niet ontkennen, dat het een mooi sommetje is, dat ik krijgen zal, en daarom, mijnheer, als het u 't zelfde is, dan zou ik liever bljjven waar ik was. O, natuurlijk, wat dat aangaat, je kunt precies doen zooals je ver kiest I Omdat ik alles van het begin tot het eind weet doet het er niet toe of je spreekt of zwijgt. Kom nu aau tafel en drinkt een glas wijn. Als wjj wat meer samen gesproken heb-_ ben dan zul je alles in een ander licht zien. Neem dezen stoel en proef eens,, van dien wijn. Je zult ze goed vindon misschien even goed als dien van je overleden meester. Als u mij niet kwalijk neemt,- dan zou ik liever niets drinken, ant woordde Lambert. Zooals u weet, mijnheer, zou ik heelemaal niet ge komen zijn als u mij den brief van Miss Wickham niet had laten zien. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1