DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
No. 272
ZATERDaG 19 DECEMBER 1908.
5e JAARGANG.
Pn 1
Ijl
pi
ij
Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DB EEML&NDEB".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Vrijhandel of JBesehermiog
FEUILLETON,
Een Verborgen Erfenis
BUiTEiSLAri O.
BINNENLAND.
■MMM
1111
Hoofdredacteur B>. G. BIJHENS.
Abonnementsprijs
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.—
Franco per post id. 5.60
Per 3 maanden id. - li-
Franco per post id. - 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Bureau: BREEDESTRAA.T 18.
Telefoon Intero. 62.
Prijs der Advertöntiën
Van 1 tot 5 regels f 0.40
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(Bjj abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing tan ailyerteptiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd liet Algemeen Pinnen- en Dnitcnlandsch Advertentiebureau D. V'. ALTA, Warmocsstraat 76—78 te Amsterdam
Zij, die zich tegen I JANUARI op
dit blad abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende nummers
gratis.
(Slot.)
In een vorig artikel hebben wij
reeds aangetoond, dat men, wanneer
men de artikelen, waarvan het ge
bruik groot is, duurder maakt door
inkomende rechten, men dan wel tijde
lijk eenige lusten kan bezorgen aan
hen, die de artikelen zelf fabriceeren,
maar dat de massa werklieden, daar
van de lasten zullen hebben te dragen
en dat men de welvaart bjj nagenoeg
alle werklieden vermindert, door de
levensbehoeften duurder te maken.
Protectie en duurdere levensmiddelen
zjjn steeds onafscheidelijk verbonden.
Een treffende illustratie voor dezen
stelregel lazen wjj in het armenzorg
orgaan voor Dresden, Leipzig enz.,
der Heifer. In een Januari-nommer
eenigen tijd geleden, van dit blad klaagt
de redactie steen en been over de
prijsverhooging der levensmiddelen
vooral van het vleesch. De vereeniging
„Volksspijshokerij" te Königsberg ziet
met angst en beven de toekomst
tegemoet, vreezend, dat door nieuwe
verhoogingen der invoerrechten Jde
prijzen nog veel meer zullen stijgen.
En zoo is hethet duurder worden
der eerste levensbehoeften drukt zwaar
op hen die het minst te verteren
hebben, maar het allerzwaarst op
degenen, die niets hebben te verteren
en van de liefdadigheid moeten leven
Daarom weten de instellingen als
bovengenoemde er zoo van mee te
spreken. De protectie is met recht
eene belasting op het proletariaat en
het verband tusschen liefdadigheid en
beschermende rechten is niet ver te
zoeken.
(naar het enqeisch.)
83
Hij was nog maar een klein eindje
van huis verwijderd, toen Payne terug
keerde, met een looper de huisdeur
opensloot en in de gang bleef staan
luisteren Ivan en Payne dineerden
beiden buitenshuis, en de eenige
dienstbode was een oude vrouw, die
in het achterhuis woonde.
Payne had de opdracht een oogje
te houden op het schoonmaken van
het kantoor, waarvoor de vrouw moest
zorgen, en men verwachtte van haar,
dat zij daarmee voor tien uur 's mor
gens klaar was, het uur, waarop haar
meester met zijn werk begon.
Vóór dien tijd was zij gewoon voor
zijn ontbijt te zorgen en zorgde zjj
aanwezig te zijn, zoodra haar meester
haar noodig hadmaar zij was over
tuigd, dat ze, wilde ze haar betrekking
houden, zorgen moest niet gezien te
worden als men haar hulp niet noodig
had, water ook in huis gebeuren mocht.
Payne wist daarom, dat hij niet
bang behoefde te zijn door haar be
spied te zulleQ worden.
Zachtjes ging hij in de kamer naast
De statistiek heeft daarentegen als
een onomstootelijk feit aangetoond,
dat de politiek van den vrjjen handel
voor het volk de voedingsmiddelen
goedkooper heeft gemaakt, en dat wel
zonder dat de Landbouw er onder ge"
leden heeft.
Hebben wij gezien dat bescher
mende rechten voor geen enkel land
zijn aan te bevelen, tot de landen,
die er het meest door zouden lijden,
behoort Nederland, omdat het een
der kleinste der staten is.
In een groot land worden uit den
aard der zaak meer soorten van pro
ducten voortgebracht en ook daar
zal men meer soorten van industrie
tellen. Sluit zulk een land zijne gren
zen door hooge invoerrechten, dan nog
zullen de bewoners daardoor wel
eenige schade ondervinden, maar zij
zullen toch in vrij voldoende mate
nog hunne producten onderling kun
nen ruilen, en geene van over de
greDzen behoeven te laten komen.
En als het land maar groot genoeg
is, zal er ook voldoende concurrentie
zijn tusschen de producten onderling.
Maar men behoeft geen groot voor
stellingsvermogen te bezitten om te
begrijpen wat het zijn zou als alle
kleine staatjes hunne grenzen door
hooge invoerrechten gingen afsluiten,
ten einde te maken, dat enkele fabri
kanten en industriên konden bestaan
door artikelen, die de bevolking anders
tot veel goedkooper prijs van elders
had kunnen laten komen.
Het is een gewichtig onderdeel van
den strijd onzer dagen, die tegen en
vóór het protectionisme. Zij vertoont
zich zeer duidelijk op het oogenblik
in Amerika.
Eene der talrijke en machtige com-
missiën uit het Huis der Vertegen
woordigers aldaar houdt zich bezig
met een onderzoek omtrent de wer
king der inkomende rechten, het tol
tarief. Zooals men weet zijn de in
voerrechten in de Vereenigde Staten
zeer hoog. Men heeft het stelsel van
bescherming tot het uiterste gedreven.
De buitenlandsche concurrentie is zoo
veel mogelijk geweerd. Daarbij profi-
teeren de AmerikaaDscbe industrieelen,
maar de verbruikers moeten betalen
en te veel betalen. Onder de werking
van dat tarief en van de trusts zou
het leven in Amerika onmogelijk duur
worden, indien het uitgostrekte gebied
der Vereen. Staten niet met zoo rijke
hulpbronnen ware gezegend. Zoolang
die bronnen blijven vloeien gaat het,
maar als er eens eene omkeering komt,
als b.v. de landbouwer op de zelfde
voorwaarden zal moeten werken als
z;jn Europeesche vakgenoot, zal men
bet drukkende gewicht van de buiten
sporige tarieven steeds meer gevoelen.
Sedert 1897 zijn in de Vereenigde
Staten de prijzen der eerste levensbe
hoeften met meer dan veertig procent
verhoogd. Het is duidelijk dat Amerika
by dit stelsel van protectionisme niet
zal kunnen blijven volhouden.
Wie zich aan een ander spiegelt,
spiegelt zich zacht.
Mogen onze volksvertegenwoordi
gers zulks bedenken, als de strijd
over het tarief weer in onze kamers
zal ontbranden.
het kantoor, waar zijn chef gewoon
was te ontbijten. Zooals hij verwacht
had, waren er toebereidselen gemaakt
voor het souper. Er stond wijn op tafel,
en spijzen, maar niet3 buitengewoons.
Payne schudde het hoofd.
Hier is hij van plan geheimen te
ontlokken, mompjlde hij in zichzelf.
Maar er zal een luisteraar meer zijn
dau hij denkt. Ik ben niet van plan
dit leven nog langer te verdragen.
Daar hij een geheim van mij kent en
daarvan misbruik maakt, om mij on
der den duim te houden, zal ik niet
rusten, tot ik iets van hem weet. dan
staan wjj gelijk. Dan zal ik aandrin
gen op een betere positie en dan zal
die arme Kate geen gebrek meer lijden.
Hij wachtte even, terwijl er lang
zamerhand een zachtere uitdrukking
op zijn gelaat kwam. Toen Gillian
Wickham in Londen was geweest,
had zij op een of andere manier uit
gevonden, waar zijn vrouw woonde,
en had haar eenige keeren bezocht.
Door haar toedoen was er hulp voor
de zieke vrouw gekomen, en Payne
was niet te trotsch geweest die aan
te nemen. Hij wist dat Lambert lijf
knecht was geweest van den overleden
Peter Malincourt, en toen viel hem
in, dat hij de belangen van Miss
Wickham zoowel als de zijne zou
kunnen dienen, door te weten te
tomen, wat de plannen vau Ivan ten
DUITSCHLAND.
De Duitsche bladen zgn vol van
de geruchten over 's Keizers voor
nemen om zijn kasteelen te verkoopen.
Het Tageblatt vertelt, dat de Keizer
voor het slot Jaegerhof nabij Dtlssel-
dorf vier millioen mark vraagtvoor
het kasteel Benrath vraagt hij er zes-
en-een-h ilf.
Sommige bladen zijn heel boos over
het geval. De Rheinische Westfiilische
Zeitung b.v. wil dat er maatregelen
genomen worden om de historische
kasteelen voor de natie te behouden.
opzichte van Lambert eigenlijk waren.
Miss Wickham stond in betrekking
tot het Malincourt-testament en hij
zou dan in staat zijn haar te waar
schuwen als er te dien opzichte een
of ander kwaad broeide. Hij wist
meer van Lambeit dan hij zijn chef
had medegedeeld, want hij had voor
zichzelf eenige navraag gedaan.
In de kamer, waarin hij nu stond
was een deur, die naar het achter
huis leidde, en die deur ging hij door.
Aan den anderen kant was een por
taal, en daarin een kleine, donkere
kast dicht bij een uitgesneden en met
ornamenten versierde deur, waarin
Payne te voren een gat had geboord,
door middel waarvan hij zien en hoo-
ren kon wat er in de kamer gebeurde.
Zijn plan was zich in de kast te ver
bergen en zjjn observatiepost zachtjes
te verlaten als alles besproken was.
Ivan bewaarde gewoonlijk eenige
flesschen wijn in de kast maar deze
waren nu in de kamer gebracht, waar
hij en zijn gast elkaar zouden ont
moeten en Payne hoopte niet gestoord
te worden, en tijd te hebben langs
het portaal te ontsnappen, als Ivan
teekenen gaf, dat hij de kamer spoe
dig zou verlaten.
Om zeker te zijn, ging hij nog eens
kijken of de deur aan het andere eind
open stond. Tevreden gesteld, dat zijn
terugweg veilig was, ging hij terug,
TURKIJE.
De opening van het Turksche par
lement is toch niet geheel zonder in
cident afgeloopen.
Terwijl de Sultan zich na de voor
lezing der Troonrede in een aangren
zend salon terugtrok, waar hij de voor
mannen van de geestelijkheid in
audiëntie ontving, begaf de opper-
ceremoniemeester zich naar de diplo
matenloge, waar hjj den deken van
het corps diplomatique, baron Marshall
namens den Sultan begroette, hem
mededeelende, dat de Sultan zeer
verheugd was, dat de gezanten tegen
woordig waren bij de Parlementsope-
ning. Hij voegde hieraan nog toe, dat
Abdoel Hamid op het punt gestaan
had, zijn komst te moeten afzeggen,
en dat hij nu vol hoop was ten aan
zien van den steun dien hij bij de
andere Mogendheden vond bjj den
arbeid tot regeneratie van het Rijk.
Baron Marshall bedankte en gaf de
verzekering van de groote belangstel
ling der Mogendheden in dezen arbeid.
Na de troonrede toonden de liberale
afgevaardigden hun ontevredenheid
over het feit, dat de Sultan niet op
nieuw den eed op de grondwet had
afgelegd en weigerden derhalve de op
het programma geplaatste eedsafleg
ging. Dit is echter uit den weg ge
ruimd. Men deed nl. opmerken, dat
de Sultan reeds den eed had afgelegd
voor de Sjeiks en dat een nieuwe eeds-
afleggiug zijnerzijds, als niet op het
programma voorkomende, niet van
den Sultan kon worden geëischt. De
afgevaardigden legden daarop niet af
zonderlijk den eed af, maar de oudste
in jaren, die als voorzitter fungeerde,
las de eedsformule voor, welke door
alle afgevaardigden tegelijk werd be
vestigd.
GROOT-BRIT ANNIË.
Het Hoogerhuis heeft het wets
ontwerp betreffende den achturigen
werkdag voor mijn werkers heden aan
genomen. Er werden wel eenige wijzi
gingen in aangebracht, maar het is
niet waarschijnlijk dat er moeielijk-
heden uit dien hoofde tusschen de
twee Huizen zullen rijzen
De Londensche havenwet is even
eens in derde lezing aangenomen.
De sluiting van de zitting heeft 21
dezer plaats; de volgende zitting be
gint 16 Februari.
FRANKRIJK.
Weer een ongeluk in de Fransche
marine, ditmaal gelukkig een, dat geen
persoonlijke ongelukken veroorzaakte.
In den nacht van 15 op 16 December
werden bij Bizerte nachtmanoeuvres
met gedoofde lichten gehouden. Torpe
doboot 210 zou een poging wagen de
kanonneerboot Phlêgéton te torpil-
leeren. Het was pikdonker, en hoewel
de luitenant ter zee Noisette de ge
zagvoerder van 216 nog op 60 80
meter afstands van de Phlégéton be
vel gaf om achteruit te stoomen, kon
een botsing niet meer vermeden wor
den. De torpedoboot leed vooral aan
den voorsteven belangrijke schade,
maar toch niet zoo, of het scheepje
kon met eigen kracht naar Bizerte
terugstoomen. Geroemd wordt de
houding der bemanning, die geen
oogenblik haar koelbloedigheid verloor.
OOSTENRIJK—HONGARIJE.
Tenfleinde den anti-Oostenrijkschen
boycot in Bohemen te belemmeren,
heeft de Minister van Justitie beslag
doen leggen op niet minder dan 20
dagbladen.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
Een communiqué aan de bladen meldt:
„Aan het Departement van Buiten
landsche Zaken staat de meening vast,
dat de afkondiging van den staat van
beleg in Venezuela, waarvan het be
richt uit Caracas naar alle deelen der
wereld is overgeseind, en waarbij de
woorden „State of war" gebruikt zjjn,
de aanleiding is geweest tot de mis
vatting, dat Venezuela aan Nederland
den oorlog bad verklaard.
„Aan de zinspeling van Castro, in
een gesprek te Berlijn, op de moge
lijkheid der zending van vertrouwde
agenten naar Nederland, een uitlating,
welke nagenoeg onopgemerkt is voor
bijgegaan, wordt hier nogal waarde
gehecht, te meer daar op het voorstel
der Venezolaansche Regeering, gedaan
in haar tweede, begin November onl-
vangen nota, aan het Nederlandsche
sloop de kast binnen, verborg zich
achter wat rommel in den hoek, en
wachtte, terwijl hij de deur op een
kier liet staan.
Dadelijk daarop kon hij hooren dat
er een paar personen in de kamer
daarnaast waren. Zachtjes kroop hij
uit zijn schuilplaats eu keek door het
gat in de deur.
IvaD was daar met nog een ander
een man, die Payne herkende als
Lambert. Hij was een glad geschoren
man van middelbaren leeftijd, met
een goedhartig uiterlijk, zijn dwalend
oog eu zijn besluitelooze mond duid
den een zwak karkter aan. Hjj keek
om zich heen als iemand, die niet op
zijn gemak is, en Ivan sprak op een
vriendelijke, onderhoudende wijze tot
hem, als om hem gerust te stellen.
Payne legde zijn oor tegen de ope
ning aan.
Zooals ik je reeds zei, Lambert,
Miss Wickham heeft mjj de geheele
geschiedenis verteld, en vroeg mij er
verder zorg voor te dragen. Zij zeide,
dat zij er zich verder niet meer mede
durfde te bemoeien, uit vrees, dat men
achterdocht tegen haar zou krjjgen. Zij
vroeg rnjj daarom je veilig bier te hou
den tot den dag van de voorlezing
van het tweede testament, zoodat
geen der anderen je zou kunnen ver
leiden. Wij zullen dan samen naar
Ryelands gaan, en jij zult je dan
klaar houden om voor den dag te ko
men als het noodig is.
Maar het bevalt mjj niet, mijn
heer, om nu maar hier te blijven ant
woordde de man op aarzelenden toon.
Ik zou liever eerst Miss Wickham
spreken. Van haar heb ik al mjjn or
ders ontvangen en zij betaalt rnjj voor
mijn zwjjgen. Ik zal niet ontkennen,
dat het een mooi sommetje is, dat ik
krijgen zal, en daarom, mijnheer, als
het u 't zelfde is, dan zou ik liever
bljjven waar ik was.
O, natuurlijk, wat dat aangaat,
je kunt precies doen zooals je ver
kiest I Omdat ik alles van het begin
tot het eind weet doet het er niet
toe of je spreekt of zwijgt. Kom nu
aau tafel en drinkt een glas wijn. Als
wjj wat meer samen gesproken heb-_
ben dan zul je alles in een ander licht
zien. Neem dezen stoel en proef eens,,
van dien wijn. Je zult ze goed vindon
misschien even goed als dien van
je overleden meester.
Als u mij niet kwalijk neemt,-
dan zou ik liever niets drinken, ant
woordde Lambert. Zooals u weet,
mijnheer, zou ik heelemaal niet ge
komen zijn als u mij den brief van
Miss Wickham niet had laten zien.
Wordt vervolgd.)