DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
No. 57
DINSDAG 9 MAART 1909.
6e JAARGa-l.
Uitgave van de Naaml. Vsnnootsehap „DE EEMLANDER".
Versehijnt dagelijks, behalve op Zoo- en Feestdagen.
FINANTIEELE HULP AAN
GEMEENTEN.
FEUILLETON.
DR. XAYIER.
BUITENLAND.
EEMLANDER
Hoofdredacteur R. G. RIJKENS.
Abonnementsprijs
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad
Franco per post id.
Per 3 maanden id.
Franco per post id.
Afzonderlijke nummers
f 4.—
5.60
- 1
- 1.40
- 0.05
Bureau: BREEDESTRAA.T 18.
Telefoon Interc. 62.
Prijs dor Advertóutiën:
Van 1 tot 5 regelsf 0.40
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(Bg abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing van advortentiön en reclames van buiten liet. kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algemeen [linnen- en Duitenlandscli Advertentiebureau I). AI.TA. Warmoesstraat 76—78 tc Amsterdam-
In de vorige maand is er een wets
ontwerp ingediend, waarbij de Ge
meentewet wordt gewijzigd, in hoofd
zaak zooals de Staatscommissie voor
de gemeeute-finautiën heeft voorgesteld.
In de eerste paragraaf van dit wets
ontwerp worden alle belangrijke wijzi
gingen in de regeling van het ge-
neente-belastingwezen, welke onze
Giemeentewet in haar zesden titel
'geeft, aangegeven. En alsof al die
belastingen nog niet genoeg zijn, wordt
in de Memorie van Toelichting gezegd
„Ook behoort aan de gemeente
besturen de bevoegdheid te worden
gegeven andere belastingen dan de
met name genoemde in te voeren, zoo
die naar andere grondslagen dan die
eener Rijksbelasting worden geheven.
Be mogelijkheid om bet gemeente
belastingstelsel geleidelijk te ontwik
keien, nieuwe heffingen in te voeren,
blijft dan geopend. Zoo zal de ge
meente wellicht overgaan tot de in
voering'eener belasting op brand-assu-
rantiën, zjj zou debietrechten kunnen
heffen op bier, wijn tabak, gevogelte,
wild en dergelijke zaken, of rechten
op den verkoop van waren in het
klein, of antere belastingen, waarvan,
.zoo zjj aan Rijksbelastingen geen con-
jcurrentie aandoen, de goedkeuring ge-
Vust aan de Kroon kan worden over
gelaten."
De gemeenten worden dus niet ge
holpen met geld, niet met brood, maar
met „papier", niet met subsidies, maar
met de boodschap dat zij degenen, die
nu toch al de kosten betalen, de
kosten op andere wijze kunnen laten
betalen en bovendien enkele niet-ge-
meentenaren wat meer kunnen laten
betalen.
Men weet, dat gezaghebbende des
kundigen verklaard hebben, dat die
Naar het Engelsch van
MAK PEMBERTON.
34)
Waar moest ze den tijd vandaan
halen voor de zoo hoog noodige toe
bereidselen Esther verklaarde dat zon-
der de hulp van Arthur's vriendin, de
onvermoeide, lachende, steeds plannen
makende Pauline d'Arbois, zij in het
geheel niet getrouwd zou zijn.
Pauline, barones d'Arbois, was in
den laatsten tijd een der leidsvrouwen
van de voorname kringen van Parfis
geweest en Prins Arthur had geen
vriendin, die geestdrifiger en soms ook
lastiger was dan zij. Toen de tijding
van hun huwelijk haar ter oore kwam,
toen hij hoorde dat zijn aanstaande
vrouw alleen en zonder vrienden te
Parijs vertoefde, was er geen rijtuig
snel genoeg om haar naar Esther toe
te brengen I
„Maar, mijn lievo kind ijriep zij ver
rukt uit, wat een heerlijk geheim
heel Parijs kent hetIk ben hier ge
komen op verzoek van dien goeden
Arthur. U moet me toestaan een
zuster voor u te zijn, u moet heusch
nieuwe wijze van belasten niet veel
verlichting van den belastingdruk zal
geven en dat, wat niet-gemeentenaren
aan de stadsschatkist zullen hebben
te betalen, niet zoo heel veel zal zijn.
Le ministers zijn blijkbaar niet van
deze opinie, al is het oud-lid der com
missie mr. Heemskerk een van hen.
Zij nemen de voorstellen ter ver
ruiming van het plaatselijk heffings-
gebied over. Met enkele wijzigingen
intusschen, waarvan wel de belang
rijkste is, dat de forensen, met name
de buiten de stad wonenden, die door
een bedrijf in de stad verdienen,
harder worden aangepakt dan de com
missie wilde.
Men gaat bij de inkomstenbelasting
uit van de gedachte, dat het inkomen
wordt belast ter plaatse, waar het
wordt verworven, tot het daar ge
kweekte bedrag. Woont de inkomen
trekker in een andere gemeente, dan
zijn deze inkomsten in beide gemeen
ten cijnsplichtig.
Dit is nu ook zoo. Een bewoner
van plaats A, die in B. zijn geld ver
dient, betaalt in A. inkomstenbe
lasting voor zijn geheele inkomen, in
plaats B. voor 1/3 van zijn inkomen,
tenzij hij tusschentijds verhuist, want
dan kan het hem onder de tegen
woordige wet gebeuren, dat hij in B.
voor 2/3 van zijn inkomen betaalt.
De staatscommissie achtte die ver
deeling onbillijk. Zij wilde van het
inkomen belasten op de plaats van
verdienste (B), -j- op de plaats van
woning (A).
Doch de regeering komt daartegen
heftig op. Ziehier haar woorden
„Hoe men ook over het uitwonen
„als zoodanig moge denken, voor ver
schillende, weinig welvarende ge
beenten is het een hoogst bedenke
lijk verschijnsel en het ware bittere
„ironie, zoo de wetgever, die zich
„opmaakt om den nood der gemeenten
„te lenigen, een dergelijk, uit fiscaal
alles aan mg overlaten I"
Esther was geheel overbluft door de
handige vrouw der wereld en gaf haar
onafhankelijkheid met genoegen prijs.
Zij had Arthur doen beloven dat hun
huwelijk tot op een zekere hoogte eeu
geheim zou blijven, waarin deze vrfj
bereidwillig had toegestemd.
„Geheim of publiek, wat kan mij
dat schelen, als ik daardoor Esther
krijg," antwoordde hg. „Ik zal me in
een kelder laten trouwen, als ge dat
gaarne wilt. We moeten natuurlijk
niet vergeten, dat ge een Engelsche zij t.
Er zal een plechtigheid zijn in de ambas
sade en later in de St. Eustache. De
barones zal er bjj zgn, die zou men er
met geen stok uit kunnen houden,
omdat we later in haar huis gaan dè-
jeuneeren. Ik heb al over alles ge
dacht en alles op orde gebracht. Wij
nemen den sneltrein naar Chalet te
St. Giron. Gaudarez, de kapitein van
mijn lgfwacht en mgn oudste vriend
zal doorgaan naar Cadi om het nieuws
te vertellen.
Indien zooals ik verwacht het
volk het met gejuich opneemt, blijven
wij veertien dagen in ons kasteel en
gaan dan onze hoofdstad bezoeken. Ge
behoeft niet te vragen of ik naar dien
dag verlang I Naar dien dag, waarop
ik jou bij hen zal brengen, jou de
mooiste vrouw der wereld 1"
„oogpulit verderfelijk streven bevor
derde. Afgezien dus nog van andere
„gewichtige overwegingen, schijnt hot
„een terugtred, indien althans de z.g.
„bedrijfstorensen niet naar een in
„totaal eenigszins booger belastbaar
„inkomen worden aangeslagen dan de
„belastingplichtige die in de gemeente,
„waar hij zijn inkomen verwerft,
„tevens woont. Een billijke verdeeling
„is aldus te treffen, dat aan de ge
beente van hoofdverblijf de helft,
„aan de plaats waar de inkomsten
„gekweekt worden, drievierden worden
„toegewezen".
De andere wijzigingen in de plan
nen der commissie zijn niet van groote
beteekenis. De mogelijkheid tot heffing
van mutatie-rechten verdwijnt, terwijl
van de „belastingverru6erderiug" het
begrip iets ruimer is genomen. De
bepaling, welke bedoelt voor het ver
volg de bezwaren uit den weg te
ruimen, waarmee de commissie in haar
ooorspronkelgken vorm zoo te kampen
had gehad de quasi-onmogelijkheid
van een vergelijkende studie der ge
meente financiën is geschrapt. Er
waren tegen die bepaling „verschil
lende bedenkingen", welke de memorie
van antwoord niet noemt, en het be
oogde statische doel kan op eenvou
diger wijze welke de memorie even
min noemt worden boreikt.
Merkwaardig is nog de wijze, waar
op de memorie spreekt over het ge
heim van de aanslagregeling der be-
drijfs- en vermogens-belasting. Het
voorstel wil van dit geheim een
Secret de Polichinelle maken door te
bepalen, dat B. en W. en c. q. „een
of meer" gemeenteambtenaren toe
gang zuilen hebben tot de registers
van aanslagen in de vermogens- en in
de bedrijfsbelasting. Natuurlijk komt
er verplichting tot een geheimhouding
bjj, welke in de memorie wordt aan-
aangedikt met het adjectief „streng
ste". Men weet wat er van die ge
heimhouding, gewoon, streng ofstrengst
terecht zal komen.
DE BALKAN CRISIS.
Een belangwekkend diplomatiek
duel aldus karakteriseert de Temps
hetgeen in de laatste dagen ter zake
der Balkan-crisis gaaode is.
Tien dagen geleden bestond er, in
plaats van eeu elegante scbermpartij
tusschen Iswolski en Aerentbal, nog
gevaar voor een ServischOosten-
rgksch conflict, dat de rust in Europa
verstoren kon.
Frankrijk en Engeland, door Italië
gesteund, stelden onmiddellijk eeu
dubbelzijdige tusschenkomst voor, het
geen echter door de weigering van
Duitscbland onmogelijk werd.
Toeu dacht men er aan, om zich
uitsluitend te wenden tot dengene
der tegenstanders, die door zijn zwak
heid werd veroordeeld tot een onont
koombaar échec men wilde hem aan
raden om dat deel van zijn aanspra
ken die der territoriale schade
loosstelling welke in juridischen
zin onhoudbaar waren, op te geven.
Daartoe was de medewerking van
Rusland noodzakelijk. Het Kabinet
van St. Petersburg, dat nooit ver
grooting van het Servische grond
gebied bad geëischt, had geen princi
pieels bezwaren.
Maar het wilde niet, dat het den
schijn zou hebben, alof een stap, dien
het in den grond der zaak goedkeurde,
van buiten af opgelegd, of zelfs maar
gesuggereerd zon zijn. Het is dus al
leen te Belgrado opgetreden en het
heeft in zijn eigen naam den ge
wensehten raad gegeven. Servië heeft
hierop geantwoord, door zich achter
Rusland èn Europa terug te trekken,
en een directe onderhandeling met
Weenen af te wijzen.
De zaak kwarn toen van uit
OostenrijkschServische op interna
tionaal terrein.
Maar Oostenrijk stemt er wel in
toe om zich op dit terrein te bege
ven, doch alleen wanneer een reeks
van bijzondere overeenkomsten het
debat heeft uitgeput, en de conferentie
Zij kon daar niets tegen inbrengen,
maar de twijfel, waaraan hg uiting
had gegeven, bleei haar toch in ge
dachte. Wat hem betrof, hij was ge
heel gevuld van zgn plan, en voor
namelijk van dat deel er van, dat be
trekking had op zijn koninkrijk.
„De oude Xavier denkt dat hij mij
te slim af geweest is, maar we zullen
nog wel eens zien," zei hij op den
toon van iemand, die gaarne overtuigd
wil worden. „Gij zijt veel aan hem
verschuldigd, Esther en dus moeten wij
vriendelijk tegen hem zijn. Ik ben altijd
bereid geweest hem te geven wat hem
toekomt als hg mij wil dienen. Maar hij
wil den baas spelen. Hg verbeeldt
zich dat hg in Cadi kan regeeren en
dat het volk mij zal verbannen. Ik
geloof dat hij zich daar geheel en al
in vergist. Ge ziet dat ik precies dat
doe, wat hij gaarne wilde. Het staat
te bezien of het verstandig is!"
Hij vertelde Esther niets van den
ernstigen twijfel, die hem vervolgde,
en het scheen werkelijk zijn doel te
zgn om in dier mate beslag te leggen
op haar tgd, dat zij niet in de gele
genheid was om berouw te hebben
over haar besluit, noch de wilskracht
had om zich terug te trekken. Dat ge
lukte hem heel gemakkelijk. Het was
haar, alsof hjj pas gisteren tot haar
gezegd had: „ik heb je lief", en die
woorden klonken haar nog in de ooren,
toen Suzanne haar op den morgen van
haar trouwdag wakker maakte.
Van dat oogenblik af aan waren
haar indrukken vaag en verward. Zij
herinnerde zich de zonnige straten ven
Parijs, het witte satijn van haar bruids
japon, de oranjebloesem en haar
prachtige sluier maar als in een
droom en veraf. Parijs zei dat de kerk
van St. Eustache nog niet dikwgls
zóó vol was geweest. Esther herin
nerde zich met veel van den dienst.
Zij haalde zich al die massa gestalten
voor den geest en de lichten met hun
achtergrond van wit en goud, hooge
wuivende priester en nog van een
gezicht, dat van den man dien zij
lief had en die dicht bij haar stond.
De slotscène werd afgespeeld aan
den ingang van de kerk, waar de
bedelaars van Parijs bijna op de ja
ponnen der voorname dames trapten.
Esther herinnerde zich dat zjj in het
rijtuig der barones naar het hotel
d'Arbois in den faubourg St. Germain
gereden waren. Zij werd daar door
minstens honderd vrouwen omhelsd,
terwijl de mannen haar de hand druk
ten ze hoorde de muziek, ze zag
haar echtgenoot overal, want zijn wit
en gouden uniform viel zelfs in die
kleurige omgeving nog op. Vervolgens
veranderde het tooneel op eens. De
kameniers warer. druk met haar be
zig. Zjj trok een mooie japon aan,
tot een eenvoudige bijeenkomst tot
registratie heeft gemaakt.
Daarom moest deze stoot worden
afgeweerd. En de onnoodige heftig
heid van de Oostenrgkscbe pers,
maakte deze afwering voor, de Oos-
tenrijksche Regeering moeilijk, daar
de Serviërs daardoor een wettig mo
tief tot wantrouwen kregen.
Om weer in het voordeel te komen,
moest Oostenrijk een stap naar voren
doen. Om het contact terug te vin
den, moest bet dit gaan zoeken. En
dit heeft dan de heer Forbacb, Oos
tenrijksch gezant te Belgrado, op last
van den heer Aehrenthal gedaan.
De heer Forbacb heeft den Serviërs
er aan herinnerd, dat het handels-
tractaat, dat het vorige jaar met zoo
veel moeite tot stand kwam, binnen
vier-en-twintig dagen afloopthij heeft
er aan toegevoegd, dat zoolang de
tegenwoordige toestand duurde, aan
de Parlementen van Oostonrijk en
Hongarije geen voorstel tot verlenging
kon worden gedaan. En hij heeft ten
slotte verklaard, dat indien Servië
bereid was om te Weenen te herha
len, hetgeen het aan Rusland gezegd
had, en dus af te zien van zijn terri
toriale en politieke aanspraken, Oos
tenrijk bereid was om te onderhan
delen over een nieuwe economische
regeling.
Door aldus een positief aanbod ver
gezeld te doen gaan van een verkapte
aanmaning, heeft graaf Forbach den
stoot van zijn tegenstander gepareerd.
Nu het zoover gekomen is, mag'
men rekenen op eeu verzoening.
GROOT-BRITANNIË
Sinds eenige dagen heerschtin heel
Engeland groote ontsteltenis over het
feit, dat een groote lading uit Amerika
geïmporteerd vleesch totaal bedorven
bleek, hoewel liet keurstempel der
Ver. Staten er op aanwezig was.
Wat de zaak nog erger maakt is,
dat een inspecteur van den keurings
dienst te Chicago moet hebben toe
gegeven, dat tuberculeus vleesch, nadat
de zieke gedeelten er uit gesneden
zgn, steeds wordt goedgekeurd en voor
den export naar Engeland word ge
bezigd.
Te Hawich Burghs, in Schotland,
hebben de liberaleD bij een tusschen-
groen en goud met sabelbont a m de.i
hals. Het regende felicitaties. Zg liep
de reusachtige trap af waar de Pa-
rijsche garde en haie geschaard was.
Een rijtuig bracht hen snel naar het
station. Zij herinnerde zich dat kapi
tein Gandarez haar echtgenoot plaagde
over de kaartjes. Er werd gebeld, er
werd op een hoorn geblazen en de
trein zette zich in beweging Daarliet
Zuiden. Zg was eindelgk alleen met
haar gemaal. De coupé, die voor hen
gereserveerd was, was zoo vol met
bloemen, dat Esther de geur er van
een oogenblik ondragelijk vond. Het
eerste wat Arthur deed was het
raampje neerlaten om over zijn vriend
Gandarez te spreken.
„Het is zoo n beste kerel," riep hij
uit, terwijl hij met zijne hand de figuur
die op het perron stond, toewuifde,
„en hg volgt ons van avond nog,ons
volk, moet het natuurlijk van avond
nog weten. Hg gaat morgen naar
Cadi. Het is een lange reis en ik zou
er jou niet heen kunnen brengen zon
der onder weg uit te rusten."
Wordt vervolgd.
