DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 34. DONDERDAG 10 FEBRUaRI 1910. 7e JAARGANG. BUITENLAND. FEUILLETON. HET DOODENMASKER. BINNENLAND. DE EEMLANDER Hoofdredacteur H- €9-, RIJKENS. Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. ABONNEMENTSPRIJS Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f4.—. Franco per post id. f5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers fO.C5. PRIJS DER ADVER'CENTIEN: Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederen regel meer fO.OS. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij abonnement belangrijke korting.) Tot plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gorechtigd hot Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D.Y.ALTA,Warmoesstraat 76-78 te Amsterdam. DUITSCHLAND. Sommige Duitsche bladen komen terug op de klachten, die in het Pruisische Huis van Afgevaardigden geuit zgn over de justitie. Vooral het geval van mevrouw Schönebeck in Allensteio wordt opgehaald. Men her innert zich, dat deze officiersvrouw, verdacht van moord op haar man, werd vrijgelaten wegens ontoereken baarheid, zonder rechterlijk vonnis. De bladen zeggen, dat het inderdaad niet aangaat, iemand die van moord verdacht wordt, zoo maar op vrye voeten te stellen 1 Zij moest öf in hechtenis of in een krankzinnigen gesticht gehouden worden. En de re geering laadt inderdaad de verdenking van klasst-bevoordeeling op zich, in dien ze een dame uit hooge kringen vrijlaat. Iets dergelijks is al eens meer gebeurd met een prinses, maar een gewoon mensch houdt men wèl vast. Wat moet het volk daarvan denken. Men herinnert zich het lang durige proces over de knoeierijen aan de marinewerf te Kiel, dat eindigde met een vrijspraak, omdat het slechte systeem het knoeien zoo onbeschrijf lijk gemakkelijk maakte. Nu zijn er een paar handelaars, die een groots rol in het proces speelden, veroordeeld tot 300 en tot 1500 mark boete, om dat zij opnieuw getracht hebben amb tenaren om te koopen. AMERIKA. De correspondent van de Frank furter Zeitung te New-Vork vertelt, hoe hij voor een kwart eeuw, den bodem van Amerika betredende, in de uitstallingen van slagerswinkels aankondigingen zag als„Het beste Naar het Engelsch van HORACE ANNESLEY VACHELL. 103) En hadt gij haar dan niet lief," riep Carne uit. Ik had nooit over haar gedacht, behalve als model. Ik hield me zelf voor, dat ik haar gerespecteerd bad ja gerespecteerd, dat andere man nen Voor de laatste maal deed bij zijn uiterste best om zijn zelfbeheersching te herwinnen; zijn stem was absoluut klankloos, toen hij vervolgde Ik deed, alsof ik het niet merk te, ik zei haar, dat ik terug zou ko men. Zij zei niets, geen woord maar haar gezicht 1 Daarop stond alles geschreven. Ik vertrok den volgenden dag naar Parijs. Er verliep een week. Mijn schilderij was in een lijst gezet, het was klaar om tentoongesteld te worden. Ik had Liezena vergeten. Ik hield mijzelf voor, dat een aanbidder zij had er verscheidene haar soepvleesch 6 ets. (dollarcenten) per per pond Lamskoteletten 12 ets. Biefstuk 8 ets." enz. Deze in vergelijking met Duitsche prijzen verwonderlijk lage getallen prentten zich toen goed in zijn her innering. Hij verwonderde er zich niet meer over, dat de Amerikaan driemaal daags vleesch at en ook de armste familie het soepvleesch, na dat het was afgekookt, wegwierp. Maar nu Het goedkoopste soep vleesch 12 ets., lamskoteletten 28, biefstuk 30 ets., wat een omme keer Voor de Amerikaansche familie behooren de dagelijksche drie vieescb- maaitijden reeds lang tot het ver leden, langzaam, maar zeker heeft zich het Europeesche ontbijt, koffie of cacau met wittebrood baan gebro ken en ook 's avonds moet het vleesch reeds voor eieren of grutterskost wijken. Maar niet alleen het vleesch is duurder geworden. Do prijzen van alle 96 levensbehoeften, die den grond slag vormen van de berekening van het gemiddelde kostencijfer eener Amerikaansche huishouding zijn ge stegen. Het index-cijfer is in de laat ste 14 jaar gestegen van 5,7019 tot 9,2310. Sedert 1 Juli 1909 zijn de levens middelen 19,5 procent duurder ge worden. En rokent men van af 1909, dan is het vet 108 procent duurder ge worden, het varkensv'eesch 133 pro cent, de tare 74, de thee 53, de koffie 23, de wol 5 en de katoen 109 pro cent. Alleen de suiker is 35 procent goedkooper geworden. Leve de trusts en de protectie GRIEKENLAND. Typaldos en zijn kornuiten, die een paar maanden geleden getracht heb- wel zou troosten. Heb ik u nu dui delijk gemaakt," hij wendde zich tot Téphany, „dat ik wist, dat ik dat meisje schandelijk behandeld had en dat het mij niet kon schelen Ja," antwoordde Téphany heel zacht. Zjj antwoordde bijna werktui gelijk zij dacht niet aan zichzelf, noch aan Michael maar aan het meisje, dat alles aangeboden en niets ontvan gen had. m Gedurende die week vertoefde ik in den hemel, terwijl het vagevuur op het punt was mij te verteren. De moeder van Liezena kende mijn adres te Parijs. Misschien vertelde zij het aan haar dochter. Wat er ook van zij, het meisje stond op eens voor mij. Zij was zonderling kalm en zichzelf meester. Zij vertelde mij, dat zij bij vrienden logeerde. Ik had haar te Port-Navalo heel gemakkelijk van mij weten af te schuiven, maar nu ver langde zjj de waarheid te kennen. Was zij in mijn oog niets meer dan een gewoon model? Ik zei haar de waarheid. Zij hoorde ze aan met een zonderlinge kalmte. Er werd tussehen ons geen woord gewisseld, dat de heele wereld niet had mogen hooren. Ik verzocht haar om baar naar baar vrienden terug te mogen brengen, maar ben een revolutie in Griekenland te verwekken en zich zelfs meester ge maakt hebben van eeu deel der vloot, maar nu een kort zeegevecht ver slagen werden hebb9n allen gratie gekregen. De officieren hebben echter het bevel ontvangen een verlof vin drie jaar te nemen en naar het buiten land te gaan. TURKIJE. Mag men een bericht van ds Matin gelooven, dan heeft Abdoel Hanrd, de ex-Sultan van Turkije, een poging tot zelfmoord gedaan. Hij beet een be diende, die hem dit belette, een vinger af en moest ten slotte door raiddel van een dwangbuis tot kalmte wor den gebracht. EERSTE KAMER. Do Eerste Kamer weet werkelijk in den laatsten tijd ook de aandacht te trekken. Gisteren is er gedebatteerd over het bewuste telegram van den Duit- schen Keizer. De heer van Heeckeren van Keil heeft de aangelegenheid te berde ge bracht bij de bespreking der Noord- zee-entente. Hij wilde den tekst van dat verdrag, volgens hem van luttele waarde, aangevuld zien met de uit drukkelijke erkenning van de onschend baarheid onzer havens door Duitseh- land en Engeland. Reden voor dien waarborg vindt hij in een bijzondere gebeurtenis, eenige jaren voor het optreden van dezen Minister voorgevallen en buiten het Departement van Buitenlandsche Za ken om behandeld. Ware de Minister daarmee bekend geweest, hij zou op dat weigerde zij zeer beslist. Vlak voor dat wij van elkaar gin gen, vroeg zij mij om vergeving zij mij I en zei dat zij dwaas geweest was. Er was absoluut geen scène, er was geene sprake van verwijten. Wy drukten elkaar de hand en zeiden el kaar vaarwel. Toen zy de trap afging, keerde zij zich nog eens glimlachend om. Groote God! Twee dagen daarna, ging ik een eind wandelen. Ik had geen enkelen van mijn Parijsche vrienden opgezocht en niemand had mijn schilderij gezien, behalve de lijstenmaker. Ik sloot het atelier en ging er op uit. Toeval lig kwam ik langs de Morgue. Gedurende al de jaren, die ik in Parijs gewerkt had, had ik die som bere plaats nooit betreden. Op dien middag dreef een onweerstaanbare invloed mij het gebouw binnen. Op het oogenblik dat ik den drempel over schreed, wist ik wat er my toegedre ven had. Op de marmeren bank lag Liezena, met waterdruppels op haar doodsbleek gezicht." OIO mompelde Téphany. Ik vloog de Morgue uit. Het schildery wachtte op my. Ik nam een mes en vernielde het totaal, ik spaarde alleen het gezicht." een nadere verklaring van den tekst der entente hebben aangedrongen. De heer Van Heeckeren bepaalde zich mitsdien tot een zinspeling en de Minister van Buitenlandsche Za ken wilde daarop niet ingaan. Ver langde de afgevaardigde antwoord, dan diende dat precies en afdoend te zijn, maar dan had hjj te beginnen den Mini-ter concrete vragen voor te leggen. De heer Van Heeckeren zeide geconsulteerd te zijn over de gebeur tenis doch van dit consult heeft de Minister op zyn Departement geen sporen ontdekt. Zoodra de afgevaar digde zjjn vraag in concreten vorm voordroeg, zoude Zijne Excellentie hem daarop antwoorden zonder eeu slag om den arm te houden. Toen de zaak tot zoover besproken was, gaf de heer Hovy in overweging- ze verder in geheime zitting te be handelen. De Voorzitter was niet be reid zulks zelf voor te stellen ook de Minister zette zich schrap tegen comité-generaalhij verlangde het volle lichtde geruchten, die de ronde doen, moesten met wortel en tak uit geroeid worden, de Regeering wilde alles doen wat daartoe in haar macht lag en die macht was groot! In elk geval zou het publiek later ingelicht moeten worden over het verhandelde in comité-generaal. Door vjjf leden, allen antirevolu- tionnair, de heeren Hovy, 't Hooft, Van Asch van Wijck, Franssen en Van Löben Seis is toen het voorstel gedaan tot het houden van een comité- generaal. Over dit voorstel diende in geheime zitting te worden beraad slaagd en gedurende veertig minuten is de Kamer daarmee bezig geweest. Het resultaat was dat het voorstel verworpen jwerd met 31 tegen 12 stemmen. De geheimhouding over het verhandelde met gesloten deuren is Het is afschuwelijk!" riep Carne. Zijn gezicht was geheel vertrokken van afschuw. Van de maand, die daarop volg de herinner ik mij niet veel. Ik ge loof, dat ik erg ziek was. Toen ik in staat was om te loopen, verliet ik Parijs maar ik ging eerst nog eens naar de Morgue. Daar hoorde ik, dat er niets bekend was omtrent het meis je, dat uit het water was gehaald. Maar men vertelde mij dat er een doodenmasker van haar gezicht geno men was ik kocht er een. Het had in hooge mate de publieke nieuws gierigheid opgewekt. Ik had geen zin om de nieuwsgierigheid te bevredigen. Ik schreef de feiten aan de moeder van Liezena, en voorzoover ik haar ken, ben ik er zeker van dat zy ze nooit verspreid heeft. Er werd in het plaatsje algemeen aangenomen, dat ze my naar Parys gevolgd was en dat zij daar gestorven was. D it kwam ook Yvonne ter oore. Toen ik te Pont-Aven terugkwam, vroeg zy mij, of Liezena's dood myn schuld was, en ik antwoordde ja. Sedert heeft ze niets meer tot my ge zegd. Dat is alles!" Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1910 | | pagina 1