DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 102.
DINSDAG 3 MEI 1910.
7e JAARGANG
Hoofdredacteur R O. RIJK ENS.
Boschscholen.
FEUILLETON.
Quinnion de Philosoof
BUITENLAND.
DE EEMLANDER
ABONNEMENTSPRIJS
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.—. Franco por
post id. f6.60. Per 3 maanden id. fl.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f0.05.
Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederen regel meer f0.08.
Buiten hot Kanton Amersfoort per regel fO.10. (Bij
abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing van advertantiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algemeon Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D.Y.ALTA,Warmoesstraat 76-76 to Amsterdam.
In den loop der laatste vyf jaren
zyn in Duitsclaland in de nabijheid
van groote steden een aantal bosch
scholen opgericht.
Bjj het medisch schooltoezicht was
nl. in den loop der jaren geconsta
teerd, dat een bepaald soort kinderen
wel in staat waren de school te be
zoeken, doch niet om voldoende van
het onderwijs te profiteeren, daar zjj
lijdende waren aan bloedarmoede en
vele andere ziekten nog in de begin
stadia. Het is waarschijnlijk, dat van
3—5 pCt. van alle schoolgaande kin
deren in groote steden tot deze soort
belmoren. Onder zulke kinderen zijn
vele zoogenaamd achterlijke kinderen.
Dergelijke kinderen zijn niet achter
lijk vanwege gebrekkige intelligentie,
maar veeleer meer vanwege ver
zwakte lichaamskracht, ten gevolge
van gebrekkig lichaamsgeste!, onvol
doende voeding en ongunstige om
standigheden.
Wanneer deze kinderen gedwongen
worden tusschen de vier muren van
de gewone school te zitten, zal hun
toestand vermoedelijk verergeren.
Wanneer zij van de school worden
afgehouden, zal hun opvoediDg daar
onder lijden. In Duitschland nu was
het natuurlijk gevolg van deze be
schouwingen het oprichten van de
boschschool, een instelling waarvoor
ook hier te lande belangstelling begint
te ontstaan.
In het tijdschrift .Tuberculose",
orgaan der Nederlandsche Centrale
Yereeniging tot bestrijding der tuber
culose, vinden wjj een artikel over
dit onderwerp, waar o.a. geschetst
wordt, hoe de zaak elders geregeld is.
De eerste stad in Duitschland, die
een proef met het oprichten van een
VAN
GUY BOOTHBY.
50)
Laten wij hopen, dat het zoo
is, antwoordde zij, maar ik
weet, dat u zelf, t.rwijl u uw best
doet mij op mijn gemak te brengen,
eigenlijk even droevig gestemd is als
ik. Maar ik zal trachten te doeD, wat
u wenscht, en u niet meer lastig
vallen dan noodig is. Laten wij nu
gaan lunchen u zal daar zeker
wel lust in hebben.
Na het povere ontbijt van dien
morgen, had ik zeker grooten honger,
en zelfs mijn ongerustheid over Quin
nion en mijn ontmoeting met Gil
bert Feversham konden mij niet
weerhouden van recht te laten weder
varen aan het uitstekend maal, dat
Alphonse voor ons had klaar gemaakt.
Mijn gezelschap echter at maar
weinig, in weerwil van mijn protest.
Toen onze lunch was afgeloopen,
zette ik mijn stoei voor mijn scbrijf-
boscbschool nam, wasCharlottenburg,
onmiddellijk nagevolgd door Mül-
hausen (Elzas), M.-Gladbach, Elberfeld,
Dortmund en andere steden. Binnen
enkele jaren zullen de meeste groote
handelssteden van DuitscUand dit
nieuwe type school bezitten.
Londen volgt nu dit voorbeeld.
Een volledige beschrijving te geven
van de Duitsche scholen ligt niet op
onzen weg. Wij bepalen ons tot enkele
bijzonderheden van de eerste bosch
school te Charlottenburg, daar die in
richting voor andere scholen als model
dienst doet.
Ze is gelegen in een dennenbosch
ongeveer 3 mijlen buiten de stad.
De gebouwen, waaronder een aan
tal open loodsen zijn, liggen op doel
matige wijze verspreid. De school
wordt bezocht door 250 kinderen, die
met zprg door den schoolarts zyn ge
kozen, daar zij lijdende zijn aan
bloedarmoede, beginnende vormen van
bart- of longziekten, klierzwellingen,
opgezette keelklieren, en andere kwa
len. Zij komen 's morgens tegen 8.30
en blijven tot 's avonds. Zjj krijgen
vier maaltijden daags en zijn ver
plicht twee uur na den middagmaal
tijd te slapen. Zij worden voorzien
van dekens voor guur weer en capes
voor regenachtig weer, en zoo lang 't
eenigszins mogelijk is, moeten ze in
de open licht of in een opeD hut
verblijf houden.
Het werk van den schoolarts be
staat in het zorgvuldig toezicht hou
den op den lichamelijken toestand der
kinderen. Hij weegt ze, onderzoekt
geregeld hart en longen, bloedgehalte
en den algemeenen toestand van het
kind, ook wat betreft zijn kleur, spie
ren on lichaamsontwikkeling. Veel
baden worden gegeven, o. a. zout-
waterbaden, douches, zonnebaden en
zitbaden.
tafel en deed mijn best, mij te inte
resseeren voor het werk, dat op rnjj
lag te wachten, maar ik bracht niet
veel tot stand. Telkens en lelkens
weer ging ik naar het venster, en
keek naar buiten, niet omdat ik
Quinnion verwachtte te zien, maar
omdat ik het eenvoudig niet kon la
ten. Een of andere onbekende macht
scheen mjj telkens daarheen te trek
ken.
's Middags meldde afekere mijnheer
Grigson zich aan, die mij vroeg te
spreken. Ofschoon ik zijn naam niet
kende, ging ik toch naar beneden,
om hem in de zaal te ontmoeten,
waar hij bezig was aandachtig te
kijken naar den kop van den bison
tegen de muur.
Hij was een kleine, magere man,
met grijzend haar, een gladgeschoren
gelaat, en kleine bruine oogen, die
iemand door en door schenen te wil
len kjjken.
Toen hij mjj hoorde binnenkomen,
keerde hij zich om en nam zijn lorg
net af.
Mijnheer Armitage? vroeg
hij en als antwoord gaf ik te kennen,
dat dit inderdaad mijn naam was, en
vroeg, wat ik voor bem kou doen.
Daarop vertelde hij mij, dat hjj
De lichamelijke resultaten van de
eerste proef, die vier jaar geleden met
100 kinderen werd genomen, waren
zeer merkwaardig. 23 pCt. waren ge
nezen, 45 veel verbeterd. De tweede
proef, die 5 maanden duurde, leverde
neg hooger aantal genezingen en ver
beteringen op. Bijna de helft van de
gevallen van bloedarmoede waren ge
nezen en ongeveer een derde vau de
gevallen van scropbulose. Meer dan
de helft van de teringachtige geval
len toonden groo'e verbetering, en
gevallen van hartaandoeningen waren
aanmerkelijk verminderd. De toename
in gewicht per kind was ongeveer
6 7 pond, of gemiddeld ongeveer
pond per kind in een week. Vele
kinderen kwamen S pond aan, en 11
kinderen waren er, die 1118 pond
waren bijgekomen. De kinderen wer
den ook tot zekere hoogte gehard
door hun voortdurend verblijf in de
open lucht, zoodat zelfs bjj nat en
koud weer zij slechts zeldeD aan ver
koudheden of dergelijke ongesteld
heden leden.
De volgende proeven duurden 68
maanden en gaven een hooger percen
tage van genezingen en verbeteringen
en toename in gewicht.
De school is nu open van April tot
Kerstmis, in het hartje van den win
ter, en wordt bezocht door 250 kin
deren.
De opvoedkundige resultaten waren
niet minder merkwaardig. Alle onder
wijzers konden een grootere mate van
oplettendheid en vlugheid bij de kin
deren constateeren. Drie maanden
nadat de kinderen op de gewi ne
school waren teruggekeerd, kwamen
rapporten van de schoolhoofden in,
waaruit bleek, dat in alle gevallen de
kinderen in staat waren hun werk op
de oormale manier te vervolgen.
In een paar gevallen waren de vor-
mij kwam bezoeken met betrekking
tot bet vreemde verdwijnen van mijn
heer Quinnion.
Ik verzocht hem te gaan zitten en
mij alle mogelijke vragen te doen,
die hij noodig oordeelde, dan zou ik
ze naar mijn beste weten beantwoor
den.
Om te begi inen, zei hjj,
zou ik graag de kamer willen zien,
waaruit hij ontvlucht is, als u er
niets tegen heeft. De vraag, of hjj
langs die lijst geklommen is, is van
groot belang, en het is mogelijk, dat
daaruit gevolgtrekkingen te maken
zijn, die eenig licht op de zaak zou
den kunnen werpen. Ja, ik zou die
kamer wel eens eerst willen inspec-
teeren.
Ik had daar niets tegen, daarom
ging ik hem voor naar boven. De
deur aan den voet van de trap trok
zijn aandacht. Hij bleef staan, om
haar te onderzoeken.
Dat is een merkwaardige in
richting, zei hij. Mag ik naar
de reden daarvan vragen
Om ruimte uit te winnen, ver
onderstel ik, was mijn antwoord.
Ten minste dat is altijd mijn idéé
geweest. Zooals u zeker heeft opge-
1 merkt, de trap begint onmiddellijk
deringen zelfs grooter dan vóór het
bezoeken van de boschschool.
Deze opvoedkundige resultaten zijn
verkregen door kleine klassen, van 25
kinderen op één onderwijzer, door een
vermindering van systematische les
uren en over 't algemeen door het
on lerricht voeling te doen houden met
de open-lucht-omgeving, en zoo de
belangstelling der kinderen te prikke
len.
Ook het gedrag der kinderen toonde
veel verbetering, vooral wat betreft
orde, netheid, zich-zelf-helpen, stipt
heid, goed humeur en vriendelijke ge
zindheid. Dit werd toegeschreven aan
hun verwijderd blijven van de straat,
aan het voortdurend samenzijn, ook
buiten de lesuren, met de onderwijzers,
en aan het deelnemen aan de dage-
lijksche bezigheden, die in zulk een
instelling geëischt worden.
Verder geeft de schrijver verschil
lende wenken, hoe het in de buiten
lucht te geven deel van het onderricht
van de verschillende vakken van on
derwijs kan worden ingericht.
Hjj eindigt met de raeening uit te
spreken, dat boschscholen krachtige
bondgenooten kunnen worden in den
strijd tegen de tuberculose.
MEI-BETOOGINGEN.
Uit alle grootere en kleinere steden
ter wereld komen berichten over
1-Meibetoogingen. Te Berlijn is alles
in goede orde ver oopen, hetzelfde
geldt van de meeste andere Duitsche
steden. Te Maagdennurg kwam het tot
botsingen met de politie, een gendar
me werd van het paard gesleurd en
minder welwillend bejegend. TeGenève
kwam het tot arrestaties, maar zoo.
bjj de deur. Ik denk, dat mijnheer
Quinnion verkoos het zoo te hebben,
omdat anders de trap een uitbouwsel
in de kamer zou hebben noodig ge
maakt.
En van wien was het idéé
Van mynheer Quinnion zelf.
Ook heeft hy het zelf uitgevoerd.
Het paneel hier, en ook boven, maakte
hij zelf.
Och kom I
Dat was alles wat hy zei, maar de
manier waarop die woorden er uit
kwamen, gaf my aanleiding om te
kijken. Zyn toon sprak boekdeelen en
ik kon zien, dat hy ook tot de con
clusie was gekomen, dat de arme
Quinnion niet wel bij het hoofd was.
Wij gingen de trap op en ik bracht
hem naar de kamer van den vermiste.
Hjj keek om zich heen en zyn scherpe
oogjes schenen alles in zich op te
nemen. Hij liep naar het venster,
wierp het open en keek naar buiten.
Eenige minuten lang stond by met
de grootste aandacht naar de lijst te
kyken en den afstand tot de portiek
en z in hoogte van den grond op te
nemen.
(Wordt vervolgd.)