DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 17
VRIJDAG 20 JANUARI 1911.
8e JAARGANG
ADRESBOEK.
BUITENLAND.
MLANDER.
Hoofdredacteur B. O. B IJ HG 11 S.
Bureau: KIJBINB H.iAfi TelefIntere. 18S.
Abonnementsprijs: j
post id. f5.60. Per 3 maanden id. 11.Franco per post j
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Prijs der Advertentiën:
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meeijf 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij
abonnement belangrijke korting).
Tot plaatoing van advert, en reel, van buiten het kantor. Amersfoort in dit blad is „uitslnitend" gerechtigd het Alg. Binnen- en Buitenlandsch Advert.- bureau D, Y. ALTA,j Warmoesstr. 76.78 Amsterdam
Ons adresboek is verschenen
en zal naar de volgorde van
Inteekening, aan huls worden
bezorgd.
Mocht Iemand het vroeger wen-
schen, dan kan het aan ons
bureau worden gehaald.
Vuir.e Eieren.
Het gebeurt niet dikwijls, dat men aan
het hoofd der kolommen van een groot
blad een artikel vindt over zooiets als
vuile eieren.
Dit doet thans een Duitsch blad in na
volging van Amerikaansohe couranten. En
men bedoelt niet zinnebeeldige, maar ge
wone, hoewel vuile eieren.
Te New-York is een onderzoek ingesteld
omtrent verschillende levensmiddelen. Het
trok de aandacht van de heeren met dit
onderzoek belast, dat in eieren op eigen
aardige wijze werd gehandeld Zij weiden
verkocht tot zeer uitoenloopende prijzen
en blijkbaar van zeer verschillende hoe
danigheid. De regcermgs - commissaris
Fosdick heelt nu den burgemeester Gayuor
een uitvoerig rapport over dien handel
gezonden, dat wel in staat is de bewoners
van New-Yoik het eieren eten te doen
vergaan. Het bleek dat vele millioeneu
vuile eieren verkocht worden aan bakkers
en banketbakkers in de eerste plaats, maar
vervolgens ook aan de burgers der goede
stad New-York. De handel verdeelt de
eieren in drie soorten, de goede, de „spots"
en do „rots". Goed is volgens deze onder
scheiding een ei zoolang het onibindings-
procc8 nog niet begonnen is. Het is dan
misschien al van eerbiedwaardigen leeftijd
en smaakt niet, maar het heet dat het
„voor menschelijk voedsel geschikt" is.
De „spots" zijn de aangestoken eiereD,
waarin men, ze tegen het licht houdende
een zwart vlekje ziet, dat als het niet in
zijne ontwikkeling gestoord wordt een
hoen ot haan zal worden De „rots" ein
delijk zijn de soort die men met ongewa-
penden neus onmiddellijk erkent. Met de
laatste afschuwelijke soorten wordt evenwel
een levendige handel gedreven.
Eene (irma had aan eene andere hon
derdelfduizend pond eieren verkocht voor
de som van tienduizend dollar. En de
laatste firma had verschillende leveranciers.
Zij dreef dus hare zaken in het groot. Nu
kosten redelijk versche eieren veertig
Amorikaansche centen het pond. Maar de
firma verkocht vele duizenden ponden aan
bakkers voor vijl cent het pond. Men
vond het lijstje der afnemers Tot hen
behoorden ook vele leerlooiers die de
vuile eieren gebruikten om het leer zacht
en lenig te maken. Er viel niets op aan
te merken, maar wel daarop dat andere
industrieelen niet alleen aangestoken maar
ook beslist vuile eieren verwerkten in arti
kels die tot voedsel van mcnschen wnren
bestemd. Dat de derde en vierde qua'liteit
en wat daarvan gemaakt werd niet terecht
kwam op de tafels der milliardairs is te
begrijpen, maar maakt de zaak niet beter.
De eerbiedwaardige industrieelen waren
vroomelijk bezig een deel van de bevol
king der stad te vergiftigen.
Hoe konden zij dat doen f Dat is nu de
vraag waarom de vuile eieren zoozeer de
aandacht hebben getrokken in Amerika en
in Amerika niet alleen. Deze ongerechtig
heden konden natuurlijk alleen begaan
worden omdat er geen toezicht was. De
eierfirma zooeven bedoeld, verkocht in een
jaar van hare min of meer bedorven waar
voor ongeveer een halt millioeit aan de
stad New York ten gebruike van de krank
zinnigengestichten. En om hare winst nog
te vergrooten leverde zij nooit het be
paalde aantal kisten of in die kisten de
eieren die daarin moesten aanwezig zijn.
Natuurlijk waren de beambten omge
kocht. Er is te New York eene inspectie
van levensmiddelen. Maar er word niet
geïnspecteerd. De man die aan het hoold
stond van den keuringsdienst kreeg ryke
geschenken van de handelaars en zijne
beambten volgden zijn edel voorbeeld. Zg
zagen niets en keurden alles goed.
Dat is de kwaal van Amorika het winst
maken op ongeoorloofde wijs, de omkooping,
het misbruik van eene ambtelijke betrek-
king. In dat opzicht staan Rusland en
Amerika gelijk. Men kan hier-eens wefer
zeggen, dat les extremes se touchent. Nu
zijn verscheidene beauibtcn uit den dienst
ontslagen. Maar het kwaad is niet uitge
roeid. Do burgemeester van New-York
durft niet voor te stellen de tram door de
stad te doen overnemen en tot gcinoente-
eigendom te maken Want dan worden
rijtuigbestuurders en conducteurs stedelijke
ambtenaren en zij zullen doen als de andoren
cu de stad zooveel mogelijk afzetten.
Maar er is een andere vraag. Van waar
komeD al die vuile eieren De oplossing
is dat de handelaren zoolang mogelijk de
eieren die zij betrekkelijk goedkoop vair
do boeren krijgen, opstapelen in de kool
kelders en ook wel op andere plaatsen om
de prijzen op te schroeven. Do consu
menten worden geschaad en de producenten
eveneens. Men betaalt de laatsten liefst
te weinig onder voorgeven dat men nog
voorraad heeft van het artikel dat zij aan
bieden en men laat de eersten dubbel be
talen. Nog liever laat men de eieren hall
vergaan dan ze op tijd tegen redelijken
prijs te verkoopen. De „spots" en de
„rots" worden toch wel aan den man ge
bracht. Desnoods, zoo redeneert men,
schandelijk genoeg, zijn zij nog goed
genoeg voor de krankzinnigen van Ncw-
York.
Frankrijk.
De buitenlandsche pers betuigt algemeen
haar alkeuring over den aanslag op Biiand.
De Regeering der Portugeesche Repu
bliek heeft Briand een telegram van deel
neming gezonden.
Het bulletin omtrent den toestand van
den gewonden Mirman luidde gi6tcren, dat
de patiënt ecu goeden nacht had doorge
bracht, dat hij geen koorts had, doch dat
volkomen rust noodzakelijk was.
Eenige leden van het comité, dat
ouder leiding van den Franschen afgevaar
digde Paul Meunier een beweging op touw
heeft gezet ten gun6te der herziening van
het proces van Duraud, die wegens ophit
sing lot moor 1 tor dood is veroordeeld,
ziju door den directeur van het ministerie
van justitie ontvangen. Deze deelde den
bezoekers mede, dat op last van den mini-
nister een nieuw onderzoek der zaak Duraud
begonnen is, dat geleid zal worden door
een ambtenaar, die tot dueverrejbuiten het
proces heeft gestaan, hetgeen de onpartij
digheid van het onderzoek waarborgt.
Duitschland.
Omtrent het ongeluk met do Duitsche
onderzee boot worden thans do volgende
bijzonderheden meegedeeld:
Hot was bij een duik-oetening dat do
Duitsche oudeizeeër „U. IH" bij Kiel
Dinsdagmorgen 10 uur is gezonken. Het
vaartuig kon door eigen hulpmiddelen niet
weder boven water komen.
Toen het iu telephonische verbinding
was gebracht met de oorlogsschepen en
andere vaartuigen die door de begelei
dende boot terstond te hulp waren geroepon,
kwam van beneden het bericht: „het water
dringt van achteren binnen."
Om 11 uur was de groote drijvende
kraan vau de Kieler werf er bij en met
behulp daarvan gelukte het, deu onderzeeër,
die iotusschoD door ledigen van ballast
tanks, met hot voorgedeelce boveu water
kwam, zoover boven te brengen, dat de
mond van de torpcdolancccrbuis uit het
water stak.
Door die huis werden nil Dinsdagmiddag
de '23 meDschen, die zich beneden in de
boot bevonden, er uit gehaald. Drie kloeke
mannen: de le luitenant Valentiner, de
bootnuinsmaat Heinrich en de torpedostoker
Gieszner, hebben zich daarbij bijzonder
ondetscheiden. Zij kropen door de nauwe
buis uaar binnen eu haalden achtereenvol
gens met groote moeite en zorg hunne
kameraden er uit.
Het bleek, dat de drie personen in den
commando-toren: de commandant-leapt.
Fischer, luitenant Kalb en de matroos
Rieper niet gered konden worden vóór de
onderzeeër door het borginschip „Vulkan"
hoven was gebracht. Daarvoor moest men
de „U. III" eerst weder geheel laten
zinken. Er werd 's avonds en 's nacht6 bij
zoeklichlschijnsel met ijver door gewerkt
en om 4 uur in den morgen gelukte hel,
den onderzeeër boven te brengen en de
drie mannen uit den toren te halen.
Zij gaven nog eenige zwakke teekenen
van leven en men deed terstond met alle
mogelijke sinds lang gereedgehouden
middelen onvermoeide pogingen om hen
weer tot bewustzijn te brengen. Maar dat
mocht niet gelukken.
Aan de verhalen der geredden ontleeneu
wij nog het volgende:
„Zoodra het water in het achterschip
drong, werd het bevel „schotten dicht"
gegeven. Met uitzondering van de drie
mannen in den commandotorcn, die door
het hinnenstroomende water van ons ge
scheiden wareD, gelukte het allen te vluchten
in het voorschip, dat zich snel omhoog
richtte. In die enge ruimte waren nu 25
mcnschen opeengepakt en zoo wachtten
wij urenlang op redding.
Wat wij in die uren van angstige span
ning hebben geleden, kunnen wij niet
vertellen, ook om de dienstgeheimen
niet te schenden. Maar wij kenden de
inrichting vau onze boot; wij wisten, dat
men hot ongeluk had opgemerkt en ver
trouwden biymoedig, dat onze kameraden
onverwijld al het mogelijke zouden doen om
ons te bevrijden. Aan de voortreffelijke
inrichting van onze boot, vooral aan de
zuurstolinriohtiugen is het te .danken, dat
een vt el grootere ramp is voorkomen.
„Wij hebben nooit de hoop op redding
verloren en verkeerden, ondanks de treurige
omstandigheden, in ecu goede stemming.
Langzamerhand vervielen echter de meesten
in een soort van droom-toestand en slechts
enkelen weteu, hoe wij uit de boot eu in
het lazaret gekomen zijn."
Aan kapitein Fischer en de twee andere
slachtoffers hunner trouwe plichtsbetrach
ting wordt in alle bladeu evenals ook
in den rijksdag en den landdag warme
hulde gebracht.
Groot Britannik.
Als oorzaak van den dood der twee iu
het huis iu de Sidneystreet te Londen
omgekomen mannen heelt de commissie
opgegeven: voor den één 'n schotwond,
voor den ander verstikkiug. In de motivee
ring van deze uitspraak wordt de wensche-
lijkheid betoogd van beter toezicht op de
immigratie vau vreemdelingen.
Van belang was minister Churchill's
getuigenis men weet hoezeer Churchill's
optreden in de zaak gecritiseerd is die
zei, dat hij er de volle verantwoordelijkheid
van op zich nam dat de brandweerlieden
het vuur niet gebluscht hebben. Churchill
verbood het hun, omdat zij er zelf hij om
gekomen zouden ziju.
In de Romcinsclie Tribuna verdedigt
een man, die onder de Londenscbe anar
chisten gewoond heeft, dezen tegen de
beschuldigingen van den laatsten tijd. Tot
een misdrijf aL dat van Honndsditch, zegt
hij, zijn de anarchisten niet in staat. Zij
zijn volstrekt ongevaarlijk; komen iu
Engeland als vurige anarchisten van de
daad, maar worden woldra geheel onver
schillig en eindigen met in het geheel
geen anarchisten meer te ziju. Het eenige
anarchisme dut nog in Londen leeft is
onder de Russische Israëlieten en dat is
nog van louter ecoriomischen aard. Be
richten over samenzweringen tegen den
Koning van Engelaud zijn phantastiachu
verzinsels.
De Engclschen hebben een nienw
bestuurbaar luchtschip gekregen, dat zeer
veel op het Zeppelin type gelijkt, in enkele
onderdeden daar echter van alwykt. Het
is wat langer en heeft meer gasinhoud;
ook moet het grooter snelheid hebben dan
de „Zeppelins", nl 75 K,M. per uur; de
„Zeppelins" kunnen niet meer dan 60 K.M.
halen. Ook zijn de „Zeppelins" van een
aluminiuin-geraamto voorzien, terwijl het
voor de Britsche luchtschepen aangewende
metaal een alliage van het alluuiinium is
eu onder den naam van duralumin bekend
staat. Het metaalmengsel is zoowel lichter
als sterker als het zuivere element. Het
opheffingsvermogeu van de „Zeppelin"
bedraagt 161/-, ton, dat van het Engelsche
luchtschip wordt op '21 ton geschat.
Minister Churchill heelt uu vertrouwe-
lijke besprekingen gehouden uiet verschil
lende departementschefs over het vreemde
lingenvraagstuk. Men schijnt tot de volgende
overtuiging gekomen te ziju: Het is moge
lijk, dat de vreemdelingenwet op eeuige
hoofdpunten een verandering behoeft, en
het is eveneens mogelijk, dat eenige der
door den minister van Binnenlaudsche Za
ken met betrekking tot de vreemdelingen
wet uitgevaardigde resoluties nog moeten
worden verscherpt. Maar men verheelt zich
met, dat het feitelijk onmogeiyk is, een
vreemden anarchist of den een of anderen
gevaarlijken persoon, die het er op gezet
hoeft naar Engeland te komen, den toegang
te weigeren. Is echter een dergelijk persoon
