DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. De Tariefwet. No. 82. DONDERDAG 6 APRIL 1911. 8e JAARGANG. ggnrijg BUITENLAND. DE LANDER. H oofdredactenr R. O. R IJ ME IV 8. Bureau: KI.RINE HaAO 6. Telel. Iutere. 183. Abonnementsprijs Prijs der Advertentiën Per jaar4.—. Franco per Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08. post id. f5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post Buiten het Kanton Amersfoort per regel f0.10. (By id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05. abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing vau advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Buiten landseh Advert.- bureau D, Y. ALTA, Warraoesstr. 76-78 Amsterdam De Tariefwet de onzedelijkheidawet noemt de Prov. Gron. Ct. haar is er. Blykens de voorloopige uittreksels be doelt zij in de eerste plaats te zijn ecu politieke demonstratie. De regcering spreekt immers al dadelijk den weusch uit, dat het feit der indieniDg van de onderhavige tariefwet ook aan hen, die in dit opzicht (dat de opbrengst zal strekken voor de verzekeringswetten) twijfel mochten opperen, do overtuigiog zal schenken, dat het der regeering ernst ia om de sociale wetgeving tot stand te brengen. Dit is erg politiek, al te zeer politiek zelfs. Een wetsontwerp is toch geen ver kiezingsmanifest, afgezien nu nog van de vraag of degenen, waartoe deze woorden vooral gericht zijn, het plezierig zullen vinden, dat hun verzekering voor dezen prys gekocht moet worden. Intusschen het tariefweteontwerp is er. En het grooto feit is er, dat wij met deze tariefwet voor het eerst in lange jaren bewast zullen gaan in de richting van het protectionisme, Nu gaat bet niet aan bier in enkele regels even dit geweldige vraag stuk aan te snijden, te minder omdat het laatste woord daarover alléén gezegd kan worden door wie volmaakt op de hoogte is van al de ingewikkelde invloeden welke ten slotte den prjjs der dingen bepalen. Dat is niemand cn dat kan niemand zijn. Doch ook de gewone economische gronden, die er in zoo indrukwekkend getal zijn, willen wij voor heden onbe sproken laten om alleen te wijzen op dat ongelukkige gevolg van alle werken in protectionistische richting de vei hooging der onzedelijkheid, zij het dan dat deze onzedolijkheid niet ligt op het in den tegenwoordigen tijd met zooveel voorliefde behandelde seksueele gebied. Protectie leidt tot immoraliteit. Het is laatstelijk nog door het Groningsche Lid van Gedeputeerde Staten Schilthuis op zoo'n voortreffelijke wijze uiteenzet. Van protectie komt trustvorming, komen intriges om verder te gaan, om met hulp van de staatsmacht grooto verdiensten gemakkelijk te behalen. Dat is het geval in groote landen, waar de protectie zooveel meer zin heeft omdat die landen niet zelden de eigen behoefte van den consument geheel kunnen bevre digen, waar protectie bovendien een krachtig wapen is in den strijd der naties. Dat moet in dubbelo mate het geval zijn in Nederland, dat niet in eigen behoefte kan voorzien, dat met dat wapen niet zoo heel veel kan uitrichten. En het zal in dubbele mate het geval zijn, omdat in ons land de menschen elkaar meer kennen, omdat hier do stap van den protcctie- verlangenden producent naar de bescher mende regeering zooveel kleiner is, omdat bet hier zooveel gemakkelijker gaat 0:11 met goed succes in deze richting te intri geeren. Bovendien is hier de kans veel grooter dat een zeer kleine kring van producenten, ja dat iu cukele gevallen een of twee producenten do geheele markt in handen krijgen en daar als .alleen heer- schers zullen gebieden. Wij zouden oninid dellijk de artikelen kunnen noemen, waarin voortaan die en die alleenhcerschcr zal zijn en zeer vermoedelijk in steeds sterkere mate zal blijven, omdat protectie helaas altijd de kiem van verdere protectio in zich draagt. Waarlijk dit zou een onzedelijkheids- wet zijn ook indien daarin niet rechten op meel (bloem) waren voorgesteld. Doch nu dat wel het geval is, in strijd met de zoo vaak herhaalde toezeggingen van de ïegeering, nu rneu nieuwe invoerrechten gaat heffen van do grondstof voor het belang rijkste volksvoedsel brood nu is er wel aanleiding om te wijzen op do bittere ironie der gebeurteuiasen, die de regcering na zooveel zedelijkhcidsvertoon doet komen met een wet, die de publieke moraliteit in zoo hooge mate zul aantasten. En dit ontwerp, dat Nederland tegenover het buitenland gaat isoleeren, dat voor ons beteekent het binnengaan van het strijdperk, waar de geweldige economische strijd der naties gestreden wordt, dat ontwerp ingediend twee jaar voordat het vredespaleis in Den Haag zal worden geopend en deze stad dan als wereldhoofd stad zal worden gequalificeerd. Waarlijk, het is een zwarte dag, de eerste April, waarop de regeering dit ontwerp heeft gepubliceerd. Ijk opstand in Albanië. De geschiedenis van het moderne Oïto- maansche rijk vervalt in herhalingen. Er komen tegenwoordig weer telkens tele grammen uit Albanië omtrent nieuwe opstanden en gevechten. En men meende met Albanië en de Arnauten voor goed afgerekend te hebben! Dat kwam hun te pas, want do Porto heeft moeilijkheden meer dan genoeg. Met de nieuwe instellingen zijn de meDschen niet veranderd en de zeden niet gewijzigd. Men heelt zich in de Albaneezeu en de oprechtheid van hunne onderwerping blijk baar vergist. Een deel ten minste van de bevolking is weer in verzet en het schijnt dat zij de wapens goed heeft weten te verbergen Ten minste de mannen van den stain der Malissoren, van wie telkens ge sproken wordt, hebben kleino Turksche afdeelingen geslagen en de berichten zeg gen dat zij Skutari bedreigen. Wat hen nu weer iu beweging heeft gebracht is moeilijk te zeggen. Maar zij zijn spoedig beleedigd en grijpen dan naar bet geweer. Dat heeft men dezer dagen door een treu rig voorbeeld gezien. De Duitsche bladen hebben veel gesproken over het beklagens waardig uiteinde van den luitenant-kolonel i von Schlichting, die door de Porte als iu- structeur was aangesteld voor een deel j harer troepen. By zijn troep waren natuur lijk Albaucczcn, want het krijgshaftige volk is altijd sterk in het Turksche leger vertegenwoordigd. Een dezer manschappen heeft den zeer gunstige bekenden officier met een geweerschot gedood. Waarom? Waarschijnlijk omdat deze hom tijdens eene exercitie had aaugeraakt om hem terecht te zetten. Zoo iets is in de oogen van de kitteloorige Albaneezen ceue iloo- delijke beleediging. Over 't geheel kunnen de Turksche Mohammedanen niet behan deld worden als recruten en dan als Prui sische recruten. Voor den Mohammedaan is de militaire dienst een plicht, nagenoeg een godsdienstplicht. Men dient den Sultan, den Padisjah, zooals men den V rijdag viert en den wijn vermijdt, als men dien vermijdt. Die opvatting komt ten goede aan de discipline. De officieren worden gehoorzaamd, niet uit vrees voor straf maar uit plichtsgevool. Maar zij vnn hunnen kant moeten de soldaten dan ook ontzien. De Islam is zeer democratisch. Alle trouwe Mohammedanen zijn gelijk en vormon een groote familie. Zoo zyn de soldaten gewoon als kameraden door de officieren behau- deld te worden. De oudere bovendien zijn personen van zeker gewicht. Zij hebben in het dorp, waar zjj tehuis behooren, mis schien viouw en kinderen; zij zijn patriar chen Zij zijn trotsch op die waardigheid. Met hunne stemming, mot hunne voor- oordeelen moeten hunne chefs rekening houden en de Turksche officieren doen dat. Zy zorgen wel hunne oudergeschikten niet te krenken, want zij weten welke de gevolgen zullen zyn: een geweer kogel. Het schijnt dat er onder de jonge officieren zekere neiging bestaat om te breken met die patriarchaio verhoudingen en eeoe min of meer Duitsche discipline in te voeren. De moord op den Duitschcn instructeur is ccne waarschuwing. Het schijnt dat de Albanees onder zijn bevel het vooral kwalijk nam, dat hy terecht gewezen was in het bijzijn van jongere kameraden. Dat eischte naar zyne opvatting wraak Hij zou zich niet weer in zijn dorp hebben durven vertoonen na zulk een smaad ondervondeu en niet gewroken to hebben. Zoo zijn de zeden van het merkwaardige volk, dat nogmaals de wapens heeft opgo nomen tegen de nieuwe Turksche regeering. Zij heeft de middcleu om Albanië tot rust te brengen, maar de rust duurt niot lang. Belqie. Met 78 tegen 48 stemmen en 10 ont houdingen heef de Kamer een wetsontwerp aangenomen, waarbij aan do Limburgers en Luxemburgers de Belgische nationali teit, die zij sedert de verdragen van 1839 hadden verloren, wordt teruggegeven. Art. I van deze wet geeft aan nakome lingen vau Limburgers en Luxemburgers het recht oui binnen een tijdsverloop van twee jaren te oischen als Belgen erkend te worden, ook al hebben hunne voor ouders hunne domicilie niet verplaatst naar België, teneinde te genieten van de voor deden van art. 1 van de wet van 4 Juoi 1839. Het wetsontwerp bepaalt bovendien, dat ieder, die het Belgische burgerrecht heeft verloren, doordat hij verzuimd heeft de gevorderde verklaring af te leggen, of doordat hy een ongeldige of onvolledige verklaring heeft ingezonden, do Belgische nationaliteit zal kunnen herkrijgen door het vervullen van de voorgeschreven for maliteiten binnen een bopaalden tormijn. De liberale afgevaardigde Mechelynck verklaarde, dat het wetsontwerp eon poli tieke streking heeft, eu dat do eigenlijke bedoeling is 250 nieuwe kiezers te kweeken, wat do minister echter ontkende. Mecholynck zeide daarop, onder verwij zing naar de regels der internationale be leefdheid, dat het niet aangaat de deuren van de Belgische nationaliteit onvoorwaar delijk open te stellen voor elk, die zich in België vostigt, uitsluitend oindat een zijn voorvaderen 70 jaren geleden in het afgestaue gebied gewoond heeft. Gkoot Britannie. Lord Roberts heeft Maandag j.l. in het Britsche Hoogerhuis gesproken over zijn lievelingsdenkbeeld: den dienstplicht in Engeland. Lord Roberts betoogde, dat volgens de plannen der regnering voor het vrijwillige territoriale leger hot Ver- eenigd Koninkrijk niet voldocndo verdedigd kan worden tegen een mogelijken inval. Hij eindigde met een motio voor te stellen: „In aanmerking nemende den veranderden strategischen toestand van Europa, ziet dit Huis met steeds groeiende bezorgdheid, dat de militaire krachten vaD Engeland onvoldoende zijn voor do verdediging van het land cn het Britsche gebied. Want niet alleen het leger is naar Roberts' moening onvoldoende, maar ook de opper heerschappij ter zee verdwynt snel en „als er een oorlog mocht uitbreken, zou Eogelaud niet gereed zijn." Minister Haldane sprak dit alles tegen en betoogde, dat men den dienstplicht niet moet invoeren. Het Hoogerhuis heeft na een discussie, die twee dagen heeft geduurd, de motie van Lord Roberts, verklarende dat de Eo- gelsche strijdmacht onvoldoende is, met 99 stemmen tegen 40 stemmen aangenomen. China. Een besluit waarvan de beteekenis niet geheel duidelijk is, maar dat nogal onrust barend schijnt, is in China afgekondigd. De Regent heeft liet opperbevel over alle Chineesche strijdkrachten op zich genomen en herinnert er thaos het leger aan, dat do Mandsjoes China hebben veroverd en hun macht over het land behouden hebben gedurende drie eeuwen, dank zy hun militaire kracht. Deze is zoo eindigt het edict het eenige middel dat China bezit om hot land te beveiligen en de rust te verzekeren. Zooals gezegd, geheel duidelijk is de beteekenis van dit alles niet, maar het lijkt toch veel op een aanwijzing dat China zich met geweld zal trachten te verzetten, indien Rusland Mongolië mocht willen inlyven. Het kan trouwens ook zijn, dat dit be sluit iu verband staat met moeilijkheden, tusschen China en Japan gerezen. Men is reeds langen tijd aan hot onderhandelen over de schadeloosstelling wegens het dooden van Japanners door de Chineesche politie in do stad Foe-Tsjou, provincie Sjung King. Nu is men daarover van beide kanten ietwat boos geworden; de Japansche consul-generaal heeft een autwoord van den Chineeschen gouverneur generaal in Mandsjoerije als onaannemelijk tcruggo-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1911 | | pagina 1