DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 88.
DONDERDAG 13 APRIL 1911
8e JAARGANG.
BUITENLAND.
DE EEMLANDER.
Bureuu: KLEINE UaAO 6.
iü
Telel. In tere. 183.
Abonnementsprijs:
Per jaarf4.—. Franco per
poBt id. f5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Prijs der Advertentiën:
Yan 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel fO.10. (Bij
abonnement belangrijke korting).
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten bet kantoc Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Bniteulandsch Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 75-78 Amsterdam
Uit hoofde van den Goeden
Vrijdag zal ons blad morgen
niet verschijnen.
De Fransche Buitenlandsche Politiek.
In Frankrijk heeft men zich druk bezig
gehouden, do laatste dagen met de buiten
landsche staatkunde. Er zijn velen, die
het niet kunnen vinden met de politiek
der elkander opvolgende regeeringen. De
verhoudingen tusschen de vreemde mogend
heden en Frankryk worden door hen ge
wantrouwd. Kan men nog vertrouwen op
zijne bondgenooten en vrienden? Is de
Fransche regeering wel op de hoogte van
wat in het buitenland gebeurt? Er gebeu
ren dikwijlb dingeu, die men onbestaan
baar acht met de goede betrekkingen,
waarvan de ministers telkens spreken. En
in de bladen vinden wij soms artikelen, die
men resumeeren kan met de woorden, die
de Franschen in 1870 telkens in de mond
hadden: „Noub sommes trabis." Wjj zijn
verraden.
Ook hoeft men juist weor een paar
personen gearresteerd, die naar de mede-
deelingen der bladen te oordeelen druk
bezig waren de republiek te benadeelen
door hare geheimeu aan hare vijauden te
verkoopen. Men heeft weer verraders;
nogal twee tegelyk. Dat is een seusatio-
neel geval en do pers laat niet na daarvan
gebruik te maken; de stof wordt geweldig
geëxploiteerd.
Dat de groote mogendheden trachten
achter elkanders geheimen te komen is
bekend en ook dat zij geen bezwaar maken
in bet salarieeren van spionnen. Indertijd
zeide men in gezelschap van Moltke, dat
generaal Vordy du Yernois in den oorlog
wezenlijke diensten had bewezen, maar
door eigenaardige middelen. Het heette
dat h|j een uitgebreid gebruik maakte van
spionnendiensten. „Ja, dat moet ook wel
eens gebeuren", zeide met een eigenaardi-
gen lach Moltke. De regeeringen verachten
waarschijnlijk de spionnen maar van hunne
diensten profiteeren z(j.
Zooals men weet is een der zeer ver-
dachto personen een Franschman, een
ambtenaar aan het ministerie van buiten
landsche zaken. De ander, die Maimon
heet, moet een Oosterling zijn en een Mo
hammedaan, een dier avontuurlijke men-
8cher., die tot alles in staat zjjn. De bladen
hebben „zich verdiept in gissingeu". zoo
als de term luidt, omtrent het geheim
zinnige werk dier mannen. Natuurlijk dacht
men in de eerste plaats aan Duitschland,
maar de Duitsche officieuse pers verzekert
plechtig, dat men te Berlijn geen vermoeden
had van het bestaan der spionnen en de
Temps wil dat wel gelooven en neemt aan
dat Duitschland niets met Maimon en zijnen
medeplichtige te maken had Het schijnt
dat de eerste oorspronkelijk geen politieke
maar andere geheimen wilde uitvorschen,
omtrent de Bagdadspoorweg en aiidere
dingen. Maar aan het ministerie zwijgt
men en niemand buiten het departement
weet wat de beide spionnen eigenlijk hebben
uitgevoerd. Ook is bij de behandeling van
de begrooting van buitenlandsche zaken in
de Kamer van hen niet gesproken. Maar
wel van andere dingen, die reeds in de
bladen min of meer uitvoerig waren be
handeld. Men kan nogal dikwyls de op
merking maken dat parlementsleden her
halen wat de pers reeds voorlang heeft
verteld. Zoo namen een paar dor Fransche
afgevaardigden hei thema op, reeds in de
bladen met virtuositeit gevarieerd, van de
lijdzaamheid der Fransche politiek. Het
sluiten van het verdrag omtrent den Bag
dadspoorweg, de ontmoeting te Potsdam,
de verbeterde verhouding tusschen Duitsch
land en Rusland, waren volgens deze
bladen en hen zooveel nederlagen voor
Frankrijk. De regeering had moeten toezien.
Zij was te lijdelijk. Zjj wi9t geen gebruik
te maken van do positie die de republiek
nog altijd iuueemt, zelfs niet in Marokko.
Nu is de tegenwoordige regeering zooals
men weet nog nauwelijks opgetreden.
Indien er schuld is, indien er verzuim
heeft bestaan, zij draagt de schuld niet,
het verzuim i9 niet aan haar te wijten.
Toch moest de minister Cruppi heel wat
hooren van do sprekers der rechterzijde,
die hem verantwoordelijk stelden voor het
geen zij eigenlijk aan zijne voorgangers
verweten. \Vat kon de minister daarop
antwoorden? Hij kon niet nalaten die
voorgangers te verdedigen en wat zijne
voornemens betreft en de wijze, waarop
hij ze zal trachten te verwezenlijken een
beroop doen op de welwillendheid der
Kamer. Eu dat heeft hij gedaan. Een
minister is in den regel optimist. Meer
optimist dan de beer Cruppi kan men niet
zijn Ja, hij wist wel dat het land ernstige
oogenblikken had doorgemaakt. Hij wist
wel dat in de verte conflicten hadden ge
dreigd. Maar thans was alles in orde of
ten minste zoo goed als in orde. De critici
haddeu veel gezegd, dat zij moeilijk zouden
kunnen verantwoorden. De Frausch-Rus-
sische alliantie is en blijft de hoeksteen
der Fransche buitenlandsche politiek. Keizer
Nikolaa9 was bezield door dezelfde ge
voelens die zijn vader ten opzichte van
Frankrijk koesterde. De Frausch-Engelsche
verstandhouding bestond als te voren. De
regeering wilde gaarne met Duitschland
medewerken in 't algemeen belang en waar
zij het belaug van Frankrijk bedreigd
achtte trad zjj krachtig maar gematigd op.
Met Spanje, met Italië, met Turkije stond
men op den besten voet. Eu de minister,
nu hij toch Europa overzag, had wezenlijk
ook nog een paar woorden voor België
niet alleen maar ook voor ons land, dat,
zeide hij, terecht fier was op zjjne onaf
hankelijkheid. zijn welvaart, zijn koloniaal
gebied en zijne kunstenaars.
Zoodat volgens den heer Cruppi de
republiek eigenlijk geene vijanden en vele
vrienden heeft. Dat moet eene aangename
positie zijn. Ook nam de Kamer een
votum van vertrouwen aan in het beleid
van den minister, maar veel wijzer is men
niet geworden door zjjne mededeelingen.
Belgie.
Maandagavond is er te Brussel een
groote protestbetooging gehouden tegen
het ontwerp voor een nieuwe schoolwet.
Ze was bijeongeroepen door den bond
voor volksonderwjjs en werd bijgewoond
door ver over de 4000 menschen Vooraan
zaten de liberale leiders in het parlement
naast do socialisten, want, geljjk men weet,
gaan thans in de Belgische politiek libe-
ralon en socialisten samen om het clerica
lisms gezamelijk te bestrjjden. Buis, oud
burgemeester van Brussel, sprak het eerst
tegen de „steeds toenemende priesterheer
schappij in het land" De volgende sprekers.
Hijmau en Vandervelde, waarschuwden de
regeering, dat, als zij een poging mocht
wagen vrijheid en grondwet te schenden,
zjj gevaar liep een volksopstand te ver
wekken.
Na de vergadering trokken zoowat 6000
betooger8 door de stad, onder den kreet:
Weg met de kloosters en het clericalisme!"
Frankrijk.
Het votum van den Franschen Senaat
stelt de wjjnboeren van het departement
de Aube tevreden: de regeoriog moet de
wet op de afbakening van het Champagne
gebied veranderen en op andere wjjze de
vervalsching tegengaan. Hoe de regeering
dat moet klaarspelen, is niet duidelijk. De
bedoeling is in elk geval, dat de Aube-
boeren weer Champague mogen maken.
Zij kunnen dus tevreden zjjn, maar, gelijk
onvermijdelijk was, zijn nu de menschen
van de Marne terstond te hoop geloopen.
De wet op do afbakening was immers ge
maakt, omdat de wijnboeren aan de Marne
er zoo boos over waren, dat de wijn van
audcre departementen als Champagne werd
verkocht; en zij hadden hun woede getoond
door de kelders der groote handelaars te
vernielen. De afbakeningswet stelde hen
tevreden, maar nu die door do oppositie
der Aube zal vervallen, hebben de Marne-
boeren het verzet weer opgevat, terstond
naar do wapens gegrepon en zjjn zij weer
anu het vernielen gegaan.
Een stoet van 2000 wijnboeren zijn van
Roims naar Epernay getogen. Er zijn voor
zorgsmaatregelen getroffen.
Een aantal betoogende wjjnboeren zjjn te
Dizy in do wijnpakhuizen en kelders bin
nengedrongen en heeft er aanzienlijke
schade aangericht. Alle champagne werd
bedorven. To Damery kwamen dergelijke
wandaden voor. De wegen in de omgeving
van Epernay worden door militairen be
waakt.
Bij een charge van de cavalerie te Dizy
zijn drie betoogers gewond Vijf huizen
zijn geplunderd te Damery, Dizy en Ma
genta, n.aar geen menschen zjjn gewond.
De toegang Damery was gebarricadeerd,
zoodat net binnenkomen der dragonders
eenigen tijd kon worden vertraagd. Uok
te Ay werd door de ruiterij gechargeerd,
maar ook hier vielen geen gewonden.
Twee regimenten voetvolk en een esca-
dron zijn nog naar het onrustige gebied
gezonden.
Maimon, de man aan wien Rouet, de
leerling-consul aan buitenlandsche zaken in
Parjjs, de geheime stukken betreffende den
Bagdad-spoorweg verkocht, blijft bij zijn
verhoor volhouden, dat hjj Frankrijk nooit
heeft willen verraden of benadeelen. Hij
heeft do stukken, die Rouet hem verschafte,
uitsluitend gebruikt voor zjjn persoonlijk
financieel voordeel.
Yan belang is het volgoude, dat ovor
het verhoor van Maimon wordt medege
deeld
De rechter van instructie toonde Maimon
de copie vau dt overeenkomst tusschen
Rusland en Duitschland als gevolg van het
onderhoud in Potsdam, die geschreven was
met de hand van Rouet Maimon gaf toe,
dat hij dit stuk aan do Evening Times
heeft medegedeeld.
Daardoor wordt dus inderdaad het ver
moeden bevestigd, dat de Evening Times
de Duitsch-Russische overeenkomst heeft
kunnen publiceeren, niet dank zij een in
discretie van Duitschen kant gelijk anti-
Duitsch Russische en IraBSche bladen altijd
beweerd hebben maar door middel van
Maimon, die het stuk uit de Parjjsche
bureaux had; het Fransche departement
van buitenlandsche zaken zal hot stuk
waarljjk niet van Duitschen kant ontvangen
hebben!
Men heeft uitgevonden, dat Maimon
cigenljjk undors heet en dat hij den naam
Maimon indertjjd in Turkjje heeft aange
nomen. Zijn eigen echten naam beweeit
hjj vergeten te hebben.
De Kamer behandelde de interpella
ties over de begrenzing van het Champag-
uegebied.
In zjjn antwoord aan verschillende
sprekers bleef ministerpresident Monin
volhouden, dat hij niet van meoning ver-
auderd is. Er moeten wjjzigiugen iu de
wot aangebracht worden, maar het oogen-
blik is daarvoor niet gunstig, daar doze
wijzigingen met zorg ovorwogen moeten
worden. De minister verklaarde het ver
trouwen der Kamer noodig to hebben, maar
deze moet hem volledige vrjjhoid laten om
de pijnlijkste moeilijkheden op te lossen.
Do minister president zeide voorts, dat
de tijd om over de grenswijziging to spre
ken voorbij is. Niet door woorden, maar
door daden doukt hij de orde te herstellen,
en h|j eindigde met de verklaring, dat
moet worden uitgemaakt of op de regcoriug
al of niet de plicht rust eerbiediging van
de wet te eischen, en of z|j kan rekenen
op het vertrouwen van de republikeinsche
meerderheid.
Monis aanvaardde de volgende motie,
voorgesteld door Dalimier: „De Kamer,
besloten zonder overhaasting een oplossing
te zoekeu voor de quaesties, die het uit
vloeisel zijn vau de grenswijziging, doet
een beroep op het gezond verstand en het
vertrouwen der bevolking, en keurt do
verklaringen der regeeriug goed".
Het eei ste gedeelte van deze motie wordt
aaugonomen met 542 tegen 7 stemmen, het
tweede gedeelte (vertrouwen in de regee
ring uitsprekende) met 323 tegen 97, hot
laatste deel (goedkeuring van de regee-
ringsverklaringen, en afwijzing ran elke
toevoeging met 328 tegen 138. De geheele
motie wordt vervolgens bij handopsteking
aangenomen.
Groot Britan vie.
In Engeland heeft zich een zonderling
geval voorgedaan. Bij de jongste ver
kiezingen wees het proces-verbaal in het
district Excter uit, dat de liberale candidaat
St. Maur zijn unionistischen tegenstander.
Duke geheeten, had verslagen met ecu
meerderheid van vier stemmen. Duke hoopte
op een telfout en vroeg een uitspraak van
den rechter. Het Hof heeft dezer dagen
zitting gehouden, 9temmeu geteld, bezwaren
van beide candidatcn tegen do geldigheid
van sommige stemmen gehoord on over
wogen, en ten slotte uitgesproken, dat niet
St. Maur maar Duke, de unionist, de
meerderheid had behaald met één stem:
het stond 4777 op hem tegen 4776 op
den liberaal.
Men begrijpt dat wat er in het proces
aan het licht kwam over de verkiezings
praktijken allerminst verkwikkelijk was.
Zoo hadden tal van kiezers voor geld
tegenover de Tory-agenten schriftelijk ver
klaard, (lat zij door de liberalen waren
omgekocht, maar voor den rechter als
getuigeD geroepen ontkenden z|j dit weer.
Het proces heeft dagen geduurd eu toen
het gistermorgen begon waren er juist
zooveel stemmen geschrapt, dat de partijen
4777 tegen 4777 stonden. Men kan dus
