DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. Uit de Pers. No. 206. MAANDAG 4 SEPTEMBER 1911. 8e JAARGANG BUITENLAND. DE LANDER. Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg. Abonnementsprijs: Per jaarf 4.Franco per post id. f5,60. Per 3 maanden id. ff.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05. itnreun: HLGIIVIl UaAO 6. Telet. Interc. 1S3. Prijs der Ailvertentic'n: Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iodoren regel meer f 0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (B;j abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd hel Alg. Binnen-en Buitenlnndseh Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 71-78 Amsterdam Een stukje historie. In „Volksonderwijs", het orgaan der Vereenigmg van dien naam lezen wij het volgende: Het is Maandagmorgen 19 Juni, kwart voor 9. De kinderen komen de school bin nen en praten nog wat met elkaar. Een der leerlingen gaat op zijn plaats zitten en kijkt zeer bedrukt met betraande oogen. Op mijn vraag: „Wat is er, Jan?" krijg ik ten antwoord: „Ik moet morgen naar een andere school". „En waarom wel, jon gen?" „Van het Armbestuur", luidt het antwoord. Daar ik den toestand in dat huisgezin kende de vader is er vandoor gegaan en liet de moeder met drie kinderen ach ter vermoedde ik, dat we hier weer met een [geval van dwang te doen hadden. Ik troostte Jan door te zeggen: „Nu, Jan,dat behoeft misschien niet, laat mo.der van middag om halftwee maar eens bij mij komen". Terstond na 12 uur stelde ik mij door de telefoon met den algemeenen secretaris van Volksonderwijs in verbiodmg en deelde hem het geval mee; tevens vroeg ik hem, of ik in geval de moeder door het R.-K. Armbestuur gedwongen werd haar kind van de openb. school af te ne men haar den fioancieelen steun, die ze zou missen, zoo ze niet aan den wensch van het R.-K. Armbestuur voldeed, uit naam van „Volksonderwijs" kon toezeggen. Daarop kreeg ik een toestemmend antwoord. Moeder kwam om halftwee, en uit haar mond vernam ik, dat de Roomsch Katho lieke heeren, die haar het geld brachten, dat zo als ondersteuning ontving van het Burgerlijk Armbestuur, en door wier toe doen zij ook eenigeu steun kreeg van het R.-K. Armbestuur en de Vincentius-vereeni- ging, haar reeds bij het eerste bezoek had den gevraagd, waar haar kinderen op school gingen. Zy gaf den heeren ten antwoord, dat haar jongen de openb. school bezocht. Daarmee waren ze echter niet tevreden; waDt zeiden ze: Op die school leeren ze niets vau God of godsdienst en daar gij zelf Roomsch-Katholiek zijt, en thans vader en moeder beiden over uw kind moet wezen, moet ge ze een Katholieke opvoeding geven. Moeder had daar met veel zin in; over het onderwijs op onze school was ze uitstekend tevreden. Doch zonder er haar in te kennen, wisten de heeren buiten de moeder om, den jongen, die bij mij in de klasse zat, en een jonger broertje, dat voor het eerst naar school moest, op een Vinccntius-school geplaatst te krijgen. Moeder kreeg dan ook weldra een oproeping van het hoofd dier [school om met de kinderen op Dins dag 20 Juni aan die school te komen. Ik vroeg de moeder, of zo uit eigen beweging de kinderen naar de bijz. school zou ge zonden hebben. Haar antwoord luidde beslist ontkennend, doch zei ze, ik ben nu wel gedwongen, daar ik van R.-K. Arm bestuur en de Vincentius-vereeniging steun ontvang; ik ben bang, dat ik dien dan niet meer zal krijgen. Ik gaf haar do verzekering, dat, zoo haar die steun om die reden geweigerd zou worden, ik haar die schade zou ver goeden. Moeder zeide toen, dat ze haar jongen dan maar bij ons zou laten; hij was er het liefst en zij had hem er hot liefst. Ze ging daarna heen om aan een der R.-K. heeren te vertellen, dat ze Jan by ons op school zou laten. Ze beloofde j me om 4 uur nog even terug to komen. Zo was er echter op het afgesproken uur niet en Jan was deu volgenden morgen niet op school. '8 Avonds ging ik naar ziju huis en ver nam daar, dat Jan aieu dag op do Vinccn- tiusschool geweest was. Ik vroeg de moeder toen, waarom zij den vorigen dag te 4 uur niet meer bij mij was gowcest. Zij ant woordde me, dat de heer E. haar gezegd had, dat ze niet meer naar mij toe be hoefde te gaan. Hij zou de zaak verder wel in orde maken en ze moe6t haar zoontje alvast maar naar de St.-Yincentiusschool sturen Jan was dan ook naar die school gegaan. „Het vaccine-bewijs zou het hoofd der school wel opvragen", werd aau de moeder gezegd Zij behoefde zich daar niet meer mco te bemoeien. Ik stelde het hoofd mijner school hiermee in kennis en verzocht hem het vaccine-bewijs niet, dan alleen aan de moeder af te ge7eu. 's Wocndags- was er dan ook al een verzoek van het hoofd der R.-K. school om het vaccine- bewijs. Hot werd echter niet afgegeven. De R.-K. heeren schenen bang te zijn, dat ik weer met de moeder zou sproken, en haar zou kunnen overtuigen, dat ze verkeerd deed. Na nog wat met de moeder, bij wie de vrees voor de R.-K. heereu er diep in zit, gepraat te hebbeu en haar te hebben aangeraden haar eigen zin te doen, kreeg ik de toezegging, dat Jan weer bij mij op school zou komen. Woensdag en Don derdag was Jan dau ook weer present. Vrijdag echter bleef hij weer weg. Daar ik wist, dat Donderdag do heeren hulp armbezoekers haar den wekelijkschen steun van het Burgerlijk Armbestuur hadden gebracht, had ik allen grond te denkeu, dat zy moeder weer hadden/bepraat en Jan naar de Vincentiusachool was gegaan. Vrijdag te 4 uur begou mijn schoon- maakvacantie en Zaterdagavond loog ik op onderzoek uit. Mijn veronderstelling was juist geweest. Vrijdag en Zaterdag had Jan de Katholieke school weer bezocht. Do hee ren hulparmbezoekers waren er Donderdags geweest en hadden alweer er op aange drongen, dat de jongen naar de bijzondere school zou gaan. Veel woorden wilde ik er niet meer aan verspillen, en ik vroeg dan ook: „Nu, juf frouw, wat wilt go nu?" En haar antwoord was: „Och, mijnheer, ik moest het nu maar zoo laten, want anders krijg ik iederen keer als de heeren my het geld komen brengen, dat gezeur". En hiermee trok ik af. Ik stelde den voorzitter van onze Bonds- afdeelingcn met het geval in kennis, en verzocht hem eens te onderzoeken, of de heeren hulp-armbezoekers hun boekje niet te buiten gingen, door ic hun qualiteit propaganda te maken te maken voor de R. K. school. In den loop der volgende week ontving ik een verzoek om op het Bondskantoor te komen. Daar vernam ik, dat twee be stuursleden naar den Directeur van het Burgerlijk Armbestuur geweest waren, en deze had hun beloofd de zaak zelf te zul len onderzoeken. Deze zeide ook, dat de juffrouw, zoo zij het zelf verlaugde, het geld van het kantoor kon komen halen, of dat het haar door een ander gebracht zou kunnen worden. Met een dei bestuursleden trok ik nog maals naar do T...straat, waar do juffrouw woonde. Jan was nu al ruim een week op de Vinceutiusscbool; hij wilde echter nog weer dolgraag naar zijn oude school terug. Ik zeide tegen de moedor: „De vorige week wilde u Jan maar op de Kath. school laten, om vau het gezeur der hulp armbe zoekers af te wezon, U kunt nu van het gezeur af en Jan toch bij mij op school laten. Zelf kunt ge uw ondersteuning aan het kantoor gaan halen, of het zal u door een ander gebracht worden. Zoo ge Jan dus werkelijk liever op de openb. school hebt, dan is er nu niets, dat u er van terug behoeft te houden," En hiermee namen we afscheid. Don volgenden Maandag 3 Juli was Jan weer in de klasse en tot heden iB hij trouw school geweest. Wel heeft het moeite gekost dezen leerling voor de openb. school te behouden, doch de moeite is uiet vergeefsch geweest. Ik zou dan ook iederen collega den raad willen geven: Gaat een uwer leerlingen naar een bijzondero school, onderzoek dan of de ouderB het uit eigen vrijen wil doen, en zoo niet, laat dan geen middel onbe proefd om hem voor de openb. school te behouden. Frankrijk en Duitsculand. De Neue Freio Presse komt wederom met mededeelingen uit diplomatieke bron over de onderhandelingen te Berlijn. Vol gens den zegsman van het blad is het ge voelen in kringen, die van de toestand op de hoogte zijn, dat do onderhandelingen spoedig, misschien wel binnen enkele da gen, tot een gunstig resultaat zulleu leiden, wanneer zich althans geen belemmerend incident voordoet. Ilot grondbeginsel dat Duitschland aan Frankrijk in politiek opzicht de vrije hand moet laten iu Marokko is aangenomen en eveneens de voorwaarde sine qua non, dat Duit«chland daarvoor compensatie zal krij gen ui Afrika. Nu is alleen nog de vraag: „Wat zal men Duitschland aanbieden?" In diplomatieke kringen echter gelooft men, dat de voorstellen, door Frankryk ge daan, een geschiktcn grondslag zullen vor men voor een overeenkomst en men koestert daar de hoop, dat binnenkort een oplossing gevonden zal zijn. De Duitsche bladen oordeelen verdere uitwijdingen over de Marokko crisis overbo dig en schijnen thans het heropenen der onderhandelingen af te wachten. Verscheidene Demcn den verjaardag van Sedan als aanleiding om op de Marokko- crisis en de moeilijkheden met Frankrijk te zinspelen. De Börsencourrier en de Voss. Zeit. zeg gen, dat in deze herinnering niets kwet send voor Frankrijk ligt, doch Sedan blijft een les voor allen, dio zouden geneigd zijn de macht en de vaderlandsliefde van Duitschland te vergeten. Do chauvinistische bladcu als de Berl. Nenesten Nachr., de Tiigl. Rundschau, de Deutsche Zeitung, de Post, enz., betreuren, dat de Sedan-dag dit jaar niet met bijzon- deren luister wordt gevierd. Geen enkel blad betwist de nauwkeurigheid van de in lichtingen der Kölnische Zeitung, dat er nooit quaestie is geweest van aanspraken van Duitschland op eenig deel van Ma rokko. De conservatieve Post klaagt over de ontgoocheling, die, druppel bij druppol, op het Duitsche volk wordt gegoten. Du Spanjaarden in Marokko. Iu een blijkbaar oflicieuso mededeeling der Franscho bladen wordt verklaard, dat het feit, dat Spaujo het oogmerk beeft, op een zeer ongelegen oogenblik Ifni, ton Zuiden «an Agadir gelegeu, te bezetten, in Frankrijk levendige outstemmiug ver wekt heeft. Spanje's optreden zal in do meest uiteenloopendo kringen als eon on vriendschappelijke daad worden aangemerkt, waardoor op orustige wijzo do voordoelen schade zullen lijden, welke de Spaansche Regeering uit de binnenkort mot Frankrijk aan te knoopen onderhandelingen wenaoht te trekken. Do Figaro laat zich dienaan- gaando aldus uit: Terwijl Frankryk mot moeilijke onderhandelingen bezig is, wil Spanje, zijn medestander in Marokko, eigenmachtig alle vraagstukken ten eigen bate regelen. Spanje bezet en verovert onophoudelijk, en ontkracht het Marok- kaansche staatswezen. Het behandelt den Sultan als ware dezo niet aanwezig Frank rijk echter heeft ook nog een woord mee te spreken, en men kan er verzekerd van zijn, dat het daarvan tegenover Spanje krachtig gebruik zal maken. De Excelsior schrijft: Spanje meent, dat het zich tegenwoordig alles veroorloven kan. Wellicht breekt eenmaal de dag aan, waarop het zal inzien, dat de goede wil van Frankrijk zijn grenzen heeft. Frankrijk. Niet alleen uit verschillende plaatsen van het departement du Nord, doch ook uit verscheidene andere steden van Frankrijk, inzonderheid uit Brest, Moulins, Chalon- sur Seine, Creuzot, Le Mans en Moncoau- les-Mines worden thans ernstige, door de dure levensmiddelen veroorzaakte, rust verstoringen gemeld. Id de omgeving van Maubeuge dwongen de arbeiders, die aan mauifestatiën wilden deelnemen, onder be dreiging anders tot sabotage over te gaan, de fabrieken te sluiten. Te St. Quentin hebben de onlusten, gelijk gemeld is, al dadelijk een zeer ernstig karakter aange nomen. Tal van winkels en fabrieken werden geplunderd, alsook een wijnkelder; ook werd een barrikado opgericht. Bij een botsing uiet de troepen werden 12 soldaten gewond en arresteerde de politie 20 per sonen. Heu hoorde, schryft een ooggetuige, in d» straten niets dat; woedoud geschreeuw en scheldwoordeu, hot breken van glasruiten en het kraken van deuren, die ingetrapt werden. Het was niet meer het klagen van een ontevreden menigte, maar het was een uiiiog van woede van het gepeupel, dat zich aan plundering overgaf, als ware er revolutie iu het land. Groot-Brit Annie. De nieuwe spoorwegstaking die in Enge land dreigde gaat niot door. Do tuiuistcr vau handel heeft door zyn bemiddeling bewerkt, dat de geschillen tusschen de Great Eastern-maatschappij en haar perso neel werden bijgelegd. De maatschappij heeft voldoende waar borgen gegeven, dat zij zich honden zal aan de bepalingen van het onlangs geslo ten vergelijk. Zij heeft den minister beloofd, dat de ontslagen beambten weder in dienst gesteld eu de aangekondigde ontslagen vau

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1911 | | pagina 1