DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN, No. 268, DONDERDAG 16 NOVEMBER 1911. 8e JAARGANG. Uit de Pers. BUITENLAND. DE EEMLANDER. Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg. Bureau: KLKHK HtAti 6. Telef.' Interc. 183. Abonnementsprijs: Per jaarf 4.Franco per post id. 15.60. Per 3 maanden id. 11.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers 10.05. Prijs iler Ailyertentiën: Van 1 tot 5 regels i 0.40. Voor iederen regel meer 1 0.08. Beiten het Kanton Amersfoort per regel fO.10. (Bij abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen- en Ëuitenlandsch Advert.- bnrean D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76.78 Amsterdam De duurte valt mee. Dit verblijdende opschrift kunnen vrij staven met de resultaten vau een onderzoek, door ceD zaakkundige van do Handelsblad redactie investeld. In September voeldo deze zaakkundige zich omtrent de duurte nog niots op zijn gemak en zijn woord tot de huismoeders was vau pessimismo niet vrij, maar twee maanden later kan hij en er is bljjde darteliog in zijn pen schrijven: Wij kunnen de huismoedors geruststel len (ze zullen het overigens zelf al wel gemerkt hebben): de toestand laat zich op het oogenblik wol wat beter aanzien. Wat juist die levensmiddelen betreft die toen zoo schaarsch en duur waren, de groenten zjjn, dank zjj den prachtigen nazomer en de vele regens, weer sterk in prijs gedaald. Schreven wij in Septembor nog dat zuur kool 300 pCt. duurder worden zou, dit is nu reeds slechts 200 pCt. geworden. Zoo kwam er ook groote aanvoer van bloem kool, die oorspronkelijk 200 pCt. duurder werd, doch nu nog slechts 100 pCt. duurder is dan het vorig jaar. Zoo daalde ook de savoyekool weer 50 pCt., torwijl ook de roode kool iet» terugliep. Witto kool daalde 50 pCt., uien en seldorij 25 pCt., terwijl slechts de prei blyft stijgen. De berichten over het fruit luiden iets minder gunstig. Over de zuidvruchten is nog niet voel te zeggeu, doch men vreest, dat de oogst niet zal meevallen. Daaren tegen worden groote massa's appelen uit Canada vorwacht. Op het oogenblik zgn de handperen op ou doen de stoofperen 10-12 cent per kilo. De zure appelen bosten nu 1420 cent per kilo, de zoete worden tegen 1012 cent verkocht. Het treurigst is het nog gestold met de kruidenierswaren. De koffie werd sedert Sopt. nog duurder ordinaire qualiteit kwam van 50 op 54, Preangcr van 00 op 65. De blikgroenten stegen van 3017 op 34/21 en de goed koopste soort bruine boonen is niet meer te krijgen, zoodat nog slechts de 25 en 30 cents qualiteit voorradig is. De suiker viel van 28 op 27, doch do rijstsoorten stegen nog met 1 i 21,'a cent. Of de pruimen nog stjjgen zullen, haugt voornamelijk af van eventueele Balkanverwikkelingen. De kaas bleef even duur, doch men verwacht al spoedig een stijging van de toch reeds zeer dure roomboterprijzeD. Doch tegenover deze teleurstellingen staat de troost dat do vlecschpi ijzen niet meer zullen stijgen. Slechts kalfsvleesch kan al spoedig iets hooger verwacht wor den, doch overigens zijn de pessimistische vooruitzichten gelukkig niet uitgekomen en kunnen wij aannemen dat de prijzen dezen winter vermoedelijk zullen blijven zooals zij nu zijn: dat wil zeggen dezelfde die hot vorige jaar van kracht waren. Studentenstreken. Hot Handelsblad echrijft: Eenige onzer lezers en lezeressen zendon ons opmerkingen over "do Leidsche ont- groeDing6schandaIen, die zoo zeer de algc- ineene aandacht getrokken hebben. Wij me°nen echter ovor do onsmakelijke Leid- seke geschiedenis zoo weinig mogelijk in ons blad (te mogen zeggen. Immers, juist deze gebeurtenis heeft wel de aandacht van de bevoegde autoriteit getrokken en deze heeft maatregelen genomen, die, door de publiciteit er aan gegeven, zelfs strenger zijn dan naar de mecning van vrienden van het Leidscho Studentencorps met bil lijkheid en redelijkheid over een te bren- geu is. Een oordeel, waarmede wij ons allerminst vereenigen kunnen. Ons dunkt, dat de zaak een niet algc- meene zijde heeft, die wel onze aandacht verdient. Het is deze: niet alleen de stu denten zijn verantwoordelijk voor de vlegel achtigheden en onbeschaafdheden die zij somtijds begaan; een deel van ons volk is mede schuldig. De publieko mecning zal vaak vergoelijken in studenten, wat zij in jonge militairen, in kantoorbedienden, in poldei jongens afkeurt: wij hebben er een voorbeeld van in de wijze, waarop in oen ingezonden stuk in do N. R. C. rar. Rijke spreekt over wat „in een wilden nacht" studenten uithalen. Een ruwheid, ordoverstoring, huisvrede breuk, die, wordt zij door jongelui uit dcu handels-, winkel- of werkmansstand bedre ven, als een ploertige en strafbare daad veroordeeld wordt, verandert in veler oogen van karakter, wanneer zjj door studenten bedreven is. En wij weten voorbeelden dat ook de rechter, oud-student als hij is, met een nauwelijks onderdrukten glimlach wanordelijkheden van studenten strafte, die zeker, waren zij door kantoorbedienden bedreven, niet met sympathiek begrijpen ontvangen zouden zijn. Ook al weer uit/deu omtrek van Leiden herinneren wij ons, zij het van vrjj lang geleden, zeer ergerlijke gevallen van huisvredebreuk, die onvervolgd zijn gebleven omdat hot „studentenstreken" waren. Zoolang volgens de openbare meening een ruwheid of ordeverstoring het karakter van vlegelachtigheid verliost wanneer zij door studenten bedreven wordt, zoolang men een onbeschaafdheid van een dronken student niet harder, maar wel welwillender beoordeelt "dan een onbeschaafdheid van een dronken polderjongen, zoolang worden de studenten aangemoedigd om, der traditie getrouw, studentenstreken uit te halen, die in zeer weinig opzichten van polderjongensstreken verschillen. De Oorlog. De openbare meening in Italië, aldus schrijft do Romeinscho correspondent van de Frankf. Ztg. d.d. gisteren aan zgn blad, wordt tegenwoordig op een zware proef gesteld. De erkenning van de reusachtige moeilijkheden aan den Tnpolitaanschcn veldtocht verbonden dringt in steeds meer der kringen door, en oefent reods een neerdrukkende werking uit. De bladen hebben, op een wenk van do regecring, opgehouden mot het verkondigen van allerlei overwinniDgiborichten, en reeds begint er luide kritiek gehoord te worden, dat de Regeering zich in een zoo gevaar lijke onderneming heeft begeven, zondnr zich van to voren over de belangrijkafe factoren te hebben laten inlichten, met name over de stemming der Arabieren, over do militairo meeilijkheden aan een tocht in de wocKijn verbonden, en over de houdiüg der mogendheden in geval van een uitbreiding van het oorlogsterreiD. Terw|jl het volk langzamerhand begint te begrijpen, dat de veldtocht groote offers vragen zal, zonder dat er voorloopig oeuigo kans is op vooruitgang in Tripoli, ziet do Regoering zich inmiddels voor ernstiger moeilijkheden gestold. De onatgebroken voortgezette smokkelarij van wapens over Egypte en Tunis heeft een groote ont stemming tegen do Westelijke Mogend heden (Engeland en Frankrijk) gewekt, terwijl Oostenrijk ernstige bedenkingen heeft geopperd tegen de voorgenomen actie iu de Aegeïsche Zee. Wij kunnen daaraan toevoegen, dat do betrekkingen tusschen Italië en Oostenrijk zeer gespan nen zijn, ofschoon het volk van OosteDrjjk's verzet nog onkuudig is, dat later echter ongetwijfeld zijn verbitterende werking niet zal missen. Ook Rusland ziet op 't oogen blik het opnieuw openen dor Balkan- quaestie hoogst ongaarne, omdat het in militair opzicht niet zoo goed voorbereid is als zjju mededinger Oostenrijk-Hongarije. Een bevesting vau het bericht, dat de uit breiding vau het oorlogsterrein is uitges eld, is nog niet gevolgd, maar opvallend is, dat de geheclc Italiaauschc pers zoo grooten nadruk legt op dc moeilijkheden, die aan den z.g.n. „hartstoot" tegen Turkjje zijn verbonden en absoluut geen mededeelingen doet over eenige vlootbeweg'mg. De Consulta heeft door de annexatiever- klaring een regeling met do Porte onmoge lijk gemaakt. Een uitweg uit de tegen woordige situatie is voor do Italiaansche Regeering moeiljjk te vinden, daar zjj don vijand geen beslissenden slag toebrengen kan, en wijl anderzijds in do openbare mecning na dc overspanning van den eersten tjjd ceu reactio is ingetreden, die het haar niet mogelijk zou maken een ernstigen tegenslag to verdragen. Nog ken Marokko Quaestie. Plotseling is, een gevolg van de bespre kingen over Marokko, het Spaansche- Fransch verdrag van 1904, waarvan veel gesproken is maar dat inen niet kende, uit de lucht komen vallen. Eu de Franschen, voor geen klein gerucht vervaard voor 't overige, »taan verbaasd. Den derden October 1904 onderteekenden de toenmalige mini ster van buitenlandsche zaken, Dclcassó in de Spaansche gevolmachtigde dr Loon y Castillo een verdrag waarbij Marokko werd verdeeld tusschen Frankrijk en Spanje. De Spaansche invloed zou zich uitstrekken over vr'gwel do gehcolo noordkust en bovendien een gebied om de havenstad Ifni, Sancta Cruz de Mar I'cquena togonover de Cana- rische eilanden. Daaruit blijkt dat de Span jaarden in hun recht waren toen zij Et Ksar en Lara.je bezetten, wat de Franschen kwalijk namen. Do Fransche bladen willeu het liefst niet toegeven, maar de zaak is duidelijk gonoeg. En de triomf over de diplomatieke overwinning op DuitschDod behaald, wordt benadeeld door de openbaar making van het tractaat met Spanje. De hoor Delcassé is niet gelukkig met zijne Marokkopolitiek. Hij heeft een ideo fixe, de isoleering van Dnitschland. Men inoest zorgen dat het buiten Marokko bleef en Spanje, dat nog eenigo bezittingen had aan de noordkust van Marokko, voor Frank rijk winnen, terwijl men tevens Engeland een dienst deed. Want Engeland ziet het liefst eene zwakke mogendheden aan de andere zjjde dor Straat van Gilbraltar. Zoo moet Dclcassó er too gekomen zijn een verdrag te sluiten, dat, nn de Franschen zich reeds zeker gevoelen van heel Marokko, hen in den weg zit. Bladon als de Temps trachten wel te berodeneeron, dat Spanje, volgens het tracaat geen rechten in Marokko kan doen gelden zoolang de Sultan nog een onafhankelijk soeverein is, maar men begrijpt wat ei van do souvereiniteit zal overblijven als do Franschen, die reeds ouder verschillendo voorwondsels daarmede zijn begonnen, zijn land geheel hebben be zet. Men zal trachten met Spanje te oudor- handelen. Maar als de Spaansche regeering op haar recht staat en Engeland, hoe groot de Fransch-Engolsclie vriendschap moge zijn, in zijn belang de zijde der Spanjaar den kiest, wat daD? De Contra-Revolutie in Portugal. Uit Portugal komen overi_Badajoz geseind berichten omtrent den nieuwen inval, die door de koniugsgeziuden wordt beraamd. Z|j zouden er mede beginnen zoodra de weergesteldheid het veroorlooft; voor het oogenblik staat het noorden des lands onder water. Dom Miguel van Braganza moet te Parijs en Londen een leoniog hebben ge sloten van 50 millioen francs, gowaarborgd door rijke Portugeezen, die in het Buiten land vertoeven. Voor dat geld zijn paarden, muildieren, kanonnen, wapenen on allerlei militaire uitrustingstukken gekocht voor de konings gezinde troepen. Ook is het restant van de koopsom der 3 oorlogschepen van de royalisten er mee afgedaan. De koningsgezinden z|jn vol hoop. Maai de republikeinsche regeering, die natuur lijk de noodtge maatregelen neemt, maakt zich niet bezorgd Zjj vertrouwd op haar leger en verwaoht dat zij den tweeden inval zoo goed zal weten verjjdelen als den Gorsten. De Rijkslanselier en de Conservatieven. De Vorwarts komt nog eens terug op het bekende conflict Bethmann Hollweg v. Heydebrandt in den DuitBchen Rijksdag, en weet te vertellen [hoe het kwam, dat de ennservatioven zoo fel tegen de Marok- ko-overcenkomst, dus tegen de politiek v.an den Rijkskanselier van leer trokken. Oorspronkelijk was, aldus de Vorwarts, niet v. Heydebrandt maar graaf Kanitz al» woordvoerder der conservatioven aangewe zen, en bij zou wel eenige critick uitoefe nen, doch deze zou zeer vriendschappelijk zijn. Het Centrum word met deze beslis sing in kennis gesteld, zoodat v. Hertling zijn rede dan ook daarnaar inrichtte. Op 't laatste oogenblik echter kwam een be richt van den bekendcu Janitschauer van Oldenburgbekeud o.a. door zgn 10 man politie in dcD Rijksdagbij wien do Kroon prins een paar dagen te voren had gejaagd. Van Oldenburg drong daarin aan op een „onergiek" optreden, onder mededeeling, dat de Kroonprins er niet alleen evenzoo over dacht, maar ook zelf in den Rijksdag verschijnen -zou. .T°ei werd graaf Kanitz zonder veel complimenten op zij geschoven en v. Heydebrandt in zjjn plaats als spre ker aangewezen, die toen zjjn bekendo rede, onder zeer dnideljjke kroonprinselijke bljjkcn van instcinmiDg hield. Dat ni deze rede de conservatieve pers opeeös zoo mak was geworden, en van Heydebrandt in een toespraak tot een con servatieve kiezersvergadering, van zijn duel met den rijkskanselier absoluut niet repte,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1911 | | pagina 1