DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 61.DINSDAG 12 MAART 1912. 9e JAARGANG. BUITENLAND. DE EÏËMLANDËR. Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Sinnen- en Buiteulandsch Advert.- bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76- 78 Amsterdam Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg. j Abonnementsprijs: Per jaar4.Franco per post id. f 5.60. Per 3 maanden id. f X.Franco per post id. fjl.40. Afzonderlijke nummers f 0.05. Bureau: KÏ.KINK HaJLO'6. Telet. Inter?. IMS. Prijs der Advertentien: Van 1 tot 5 rpgelB f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (By abonnement belangrijke korting). ONTDEKKING ZUID-POOL. De strijd wie van boide koene Poolvaarders, Amundsen of Scott het eeist den Zuid-Pool zou bereiken, beeft zich zeer snel ten gunste van Amundsen beantwoord. De couranten geven uitvoerige verbalen van Amundsen's onderzoekingen. Het spreekt van zelf, dat heel Engeland zeer terneergeslagen is, tengevolge van Scott s nederlaag. Amundsen ondernam den tocht met bet bekende schip „Der Tram" hier boven afgebeeld. DE OPLOSSING, "Wij hebben meermalen in socialistische bladen bij korte vermelding van politieke lezingen of debatavonden den slotregel ge lezen: „het succes van het debat was be slist aan onze zijde". Telkens verwonderden wij ons over zoo'n besliste uitlating, want het is steeds onze ervaring geweest, dat debatten tusschen politieke tegenstandere absoluut onvrucht baar zijn. Nog grootcr was onze verbazing toen wij eens in 'n verslagje over 'u bijeenkomst, welke wij bijgewoond hadden en waar het debat als gewoonlijk geheel nutteloos ge weest was en beide partijen even onge deerd of even gehavend uit den strijd kwa men, den beruchten slotregel lazen: „het succes van het debat was beslist aan onze zijde". Dat was even beslist bezijden de waar heid want, objectief oordeelend, kon men geen der partijen als overwinnaar of over wonnene beschouwen. Het bleef ons 'n raadsel. Totdat er ons 'n licht is opgegaan. Het was in de Stem des Volks van Za terdag j.l. Daar schrijft de Amersfoortsche correspondent: Een drietal openbare vergaderingen namens de kiesvereeniging „Gemeen tebelang" bedoeld om onze afdeeling de genadestoot te geven, zij verhoog den de intensiviteit van werken onzer leden. (Tusschen haakjes: de correspondent heeft zeker zeer nauwe connecties met het bestuur der kiesvereeniging; hoe zou hij anders zoo goed weten, dat het de bcdoe- liug wa6 om mot deze vergaderingen den genadestoot te geven aan de S. D. A. P. De 3 vergaderingen hebben hun doel niet bereikt; integendeel, zy hebben de intensiviteit van werken bij de afdeeling der S. D. A. P. verhoogd. Hoe is dat mogelijk, zoo vroegen wij ons af. Hoe kan de correspondent zoo boud spreken Van de drie oponbare vergaderingen is er nog slechts één gehou- denl De tweede volgt deze week. En de derde is nog niet eens vastgesteld. En toch weet de colrespondent reeds het verloop van dozo avonden P Toch spreokt 1 hij er reeds over in den verledeu tijd Neen, maar dan is alles ook duidelijk. De verslagen worden tc voren klaar ge maakt en de bewuste zinsnede: „het suc ces van het debat was beslist aan onze zijde" wordt reeds te voren geschreven, misschien wel reeds gedrukt. Du Oorlog. De commandant van Benghasi bericht, dat op 4 Maart een gevecht van vijf uren heeft plaats gehad met de Italianen, die gesteund werden door de landbatterijen van de pantserschepeu. De verliezen der Italianen worden ge schat op 100 man. Uit Tripolis wordt gemeldt, dat door 1500 Arabieren een aanval is gedaan op een versterking te Ain Zara. Zjj werden echter door artillerie teruggedreven. Uit Rome wordt aan den „Berliner Lo- kal Anzeiger" geseind, dat de Italiaansclie minister van buitenlandsche zaken beden reeds zijn antwoord heeft doen toekomen aan de gezanten van de mogendheden, die de bemiddclingsactie begonnen. Italië is niet geneigd, een wapenstilstand te slmten en eischt het terugtrekken der Turksche troepen uit Noord-Afrika. Doet Turkije dit niet, dan zal de Italiaausche regeeiing zich verplicht zien, onverwijld krachtiger op te treden tf. water en te land. De Romeinsche correspondent van bet „Berliner Tageblalt" deelt^mede, dat Italië wel geneigd is een schadeloosstelling te betalen en de Tuiksche staatsschuld voor Tripolis over te nemen. De Duitsche generaal von der Goltz pasja, die jarenlang in Tnrkschcn dienst is geweest en zich groote verdiensten verwor ven beeft door de reorganisatie van het Turksche leger, raadt de Porte in een ar tikel in de „Neue Freie Presse" dringeud aan, niet toe te geven aan den drang, dien de mogendheden tracbteD te oefenen en geen vrede te sluiten, tenzij de Turksche suzereiniteit over Tripolis ongerept blijft. De Kamer heeft reeds gedane uitgaven tot een bedrag van 205 millioen lire voor de Tripolitaansche espeditie goedgekeurd. Dk Engklsche Mijnwerkersstaking. Over het algemeen luiden thans de be richten omtrent de staking in Groot Bri- tanuiÈ hoopvoller. Niet dat men bepaalde feiten kan noe men, die deze verwachting wettigen, maar het schijnt of het optimisme thans in de lucht zit. Mijneigenaars in de Midlands treffen, naar uit Londen aan de Independance ge seind wo'dt, reeds maatregelen, om hun kolenvoorraden tegen de thans heerschen- de hooge prijzen van de hand te doen. De uitnoodigicg der Eugelsche regeering aan de beide partijen, om een gecombineer de bijeenkomst te houden, heeft de onder handelingen weer op gang gebracht. Het groote publiek is echter van mee ning, dat eerst een gecombineerde bijeen komst moet hebben plaats gehad, wil men van eenig resultaat kunnen spreken. Niette min weet de „Evening Standard" te ver zekeren, dat ten slotte een gemeenschappe lijke basis, om tot een vergelijk te komen, gevonden is. Een raadsel blyft het echter, hoe de besliste tegenstand der mijneigenaars uit Wales tegen iederen vorm van een minimum-loon overwonnen zal worden. Met spanning ziet Engeland nit naar de gebeurtenissen van deze week, want men begint zoo langzaam aan hartstochtelijk te verlangen naar het einde der staking: elke dag breogt een grooter aantal werkloozen, de tremen loupen al weer minder dan verleden week, de prijzen stijgen, de kolen- voorraad des lands raakt uitgeput. Wanneer de staking nog langer dan deze week moet duren,dan zal de ellende niet teoverzieD zijn. Volgens de jongste berichten, hebbende mijnwerkers gisteren met algemeene stem men besloten bot voorstel van Asquith om bcsprekiDgeD te houden met de mijneige naars, aangenomen. Dat kan als een goed teeken worden beschouwd. De arbeiders hebben n.l. daardoor getoond, dat zij niet van plan zijn halsstarrig op hun stuk te blyven staan, hetgeen twouwens reeds ge bleken is uit een bericht uit Noord-Engeland aan de Standard en als nu de eigenaars- groepen, die tot dusverre van geen toegeven wildon weten, zich ook tot een schikking bereid toonen, dan zal het einde van de rampzalige staking zich niet lang meer la ten wachten. De Mijnwkrnersquakstie ik de Fransche Kamer. In de Kamer wees de socialistische af gevaardigde Albert Thomas op de bewe ging in do Fransche arbeidersbonden en op de stakingen in Engeland, Duitschland, België en de Ver. Staten en vroeg m ver band daarmede aan de regeoring, in hoe verre deze togemoet zou komen aan de wenschen van de Fransche mijnarbeiders, die zich zoo pnjzenwaardig kalm hebben gehouden. Minister Bourgeois vorklaarde in zijn antwoord, dat het niet op zijn weg lag, zich uit te laten over hetgeen bij Frank- rijks buren en vrienden gebeurt. Hij wilde alleen den weo6ch uitspreken, dat aan de economische crisis ten spoedigste een einde mocht komen en dat de Fransche mijnwer kers zich even verstandig als tot dusverre zullen blijven bctooneD. De regecring, zoo zcide hij, is bereid met het parlement samen te werken ter verkrijging van hetgeen te bereiken valt. en dat zal ten goede komen aan de snelle behandeling van het wetsont werp op den arbeidsduur. Verder wil de regeering gaai De er voor zorgeD, dat aan de loontarieven, speciaal in het departement Fas de Calais, niet wordt getornd. De minis ter zal samen uict den minister van iinan- ciën afzonderlijke pensioenkassen voor de mijnwerkers in het leven roepen, en hy verklaarde verder vast vertrouwen te stel len in de mijnarbeiders, evenals deze stellig overtuigd zijn van den goeden wil der re- geering te bunnen opzichte. De staking in het Ruhrgebied. Van een algemeene mynwerkersstaking in Duitschland valt voorloopig nog niet te spreken, het percentage der staking is ech ter reeds betrekkelijk hoog gestegen. In het district Dortmund I staakt 66,47 proc. van de mijnwerkers, in Dortmund II 65,28

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1912 | | pagina 1