DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 61.DINSDAG 12 MAART 1912. 9e JAARGANG.
BUITENLAND.
DE EÏËMLANDËR.
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Sinnen- en Buiteulandsch Advert.- bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76- 78 Amsterdam
Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg. j
Abonnementsprijs:
Per jaar4.Franco per
post id. f 5.60. Per 3 maanden id. f X.Franco per post
id. fjl.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Bureau: KÏ.KINK HaJLO'6. Telet. Inter?. IMS.
Prijs der Advertentien:
Van 1 tot 5 rpgelB f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (By
abonnement belangrijke korting).
ONTDEKKING ZUID-POOL.
De strijd wie van boide koene Poolvaarders, Amundsen of Scott het eeist den
Zuid-Pool zou bereiken, beeft zich zeer snel ten gunste van Amundsen beantwoord.
De couranten geven uitvoerige verbalen van Amundsen's onderzoekingen. Het
spreekt van zelf, dat heel Engeland zeer terneergeslagen is, tengevolge van Scott s
nederlaag. Amundsen ondernam den tocht met bet bekende schip „Der Tram" hier
boven afgebeeld.
DE OPLOSSING,
"Wij hebben meermalen in socialistische
bladen bij korte vermelding van politieke
lezingen of debatavonden den slotregel ge
lezen: „het succes van het debat was be
slist aan onze zijde".
Telkens verwonderden wij ons over zoo'n
besliste uitlating, want het is steeds onze
ervaring geweest, dat debatten tusschen
politieke tegenstandere absoluut onvrucht
baar zijn.
Nog grootcr was onze verbazing toen
wij eens in 'n verslagje over 'u bijeenkomst,
welke wij bijgewoond hadden en waar het
debat als gewoonlijk geheel nutteloos ge
weest was en beide partijen even onge
deerd of even gehavend uit den strijd kwa
men, den beruchten slotregel lazen: „het
succes van het debat was beslist aan onze
zijde".
Dat was even beslist bezijden de waar
heid want, objectief oordeelend, kon men
geen der partijen als overwinnaar of over
wonnene beschouwen.
Het bleef ons 'n raadsel.
Totdat er ons 'n licht is opgegaan.
Het was in de Stem des Volks van Za
terdag j.l. Daar schrijft de Amersfoortsche
correspondent:
Een drietal openbare vergaderingen
namens de kiesvereeniging „Gemeen
tebelang" bedoeld om onze afdeeling
de genadestoot te geven, zij verhoog
den de intensiviteit van werken onzer
leden.
(Tusschen haakjes: de correspondent
heeft zeker zeer nauwe connecties met het
bestuur der kiesvereeniging; hoe zou hij
anders zoo goed weten, dat het de bcdoe-
liug wa6 om mot deze vergaderingen den
genadestoot te geven aan de S. D. A. P.
De 3 vergaderingen hebben hun doel
niet bereikt; integendeel, zy hebben de
intensiviteit van werken bij de afdeeling
der S. D. A. P. verhoogd.
Hoe is dat mogelijk, zoo vroegen wij
ons af. Hoe kan de correspondent zoo
boud spreken Van de drie oponbare
vergaderingen is er nog slechts één gehou-
denl De tweede volgt deze week. En de
derde is nog niet eens vastgesteld.
En toch weet de colrespondent reeds
het verloop van dozo avonden P Toch spreokt 1
hij er reeds over in den verledeu tijd
Neen, maar dan is alles ook duidelijk.
De verslagen worden tc voren klaar ge
maakt en de bewuste zinsnede: „het suc
ces van het debat was beslist aan onze
zijde" wordt reeds te voren geschreven,
misschien wel reeds gedrukt.
Du Oorlog.
De commandant van Benghasi bericht,
dat op 4 Maart een gevecht van vijf uren
heeft plaats gehad met de Italianen, die
gesteund werden door de landbatterijen van
de pantserschepeu.
De verliezen der Italianen worden ge
schat op 100 man.
Uit Tripolis wordt gemeldt, dat door
1500 Arabieren een aanval is gedaan op
een versterking te Ain Zara. Zjj werden
echter door artillerie teruggedreven.
Uit Rome wordt aan den „Berliner Lo-
kal Anzeiger" geseind, dat de Italiaansclie
minister van buitenlandsche zaken beden
reeds zijn antwoord heeft doen toekomen
aan de gezanten van de mogendheden, die
de bemiddclingsactie begonnen. Italië is
niet geneigd, een wapenstilstand te slmten
en eischt het terugtrekken der Turksche
troepen uit Noord-Afrika. Doet Turkije dit
niet, dan zal de Italiaausche regeeiing zich
verplicht zien, onverwijld krachtiger op te
treden tf. water en te land.
De Romeinsche correspondent van bet
„Berliner Tageblalt" deelt^mede, dat Italië
wel geneigd is een schadeloosstelling te
betalen en de Tuiksche staatsschuld voor
Tripolis over te nemen.
De Duitsche generaal von der Goltz
pasja, die jarenlang in Tnrkschcn dienst is
geweest en zich groote verdiensten verwor
ven beeft door de reorganisatie van het
Turksche leger, raadt de Porte in een ar
tikel in de „Neue Freie Presse" dringeud
aan, niet toe te geven aan den drang, dien
de mogendheden tracbteD te oefenen en
geen vrede te sluiten, tenzij de Turksche
suzereiniteit over Tripolis ongerept blijft.
De Kamer heeft reeds gedane uitgaven
tot een bedrag van 205 millioen lire voor
de Tripolitaansche espeditie goedgekeurd.
Dk Engklsche Mijnwerkersstaking.
Over het algemeen luiden thans de be
richten omtrent de staking in Groot Bri-
tanuiÈ hoopvoller.
Niet dat men bepaalde feiten kan noe
men, die deze verwachting wettigen, maar
het schijnt of het optimisme thans in de
lucht zit.
Mijneigenaars in de Midlands treffen,
naar uit Londen aan de Independance ge
seind wo'dt, reeds maatregelen, om hun
kolenvoorraden tegen de thans heerschen-
de hooge prijzen van de hand te doen.
De uitnoodigicg der Eugelsche regeering
aan de beide partijen, om een gecombineer
de bijeenkomst te houden, heeft de onder
handelingen weer op gang gebracht.
Het groote publiek is echter van mee
ning, dat eerst een gecombineerde bijeen
komst moet hebben plaats gehad, wil men
van eenig resultaat kunnen spreken. Niette
min weet de „Evening Standard" te ver
zekeren, dat ten slotte een gemeenschappe
lijke basis, om tot een vergelijk te komen,
gevonden is. Een raadsel blyft het echter,
hoe de besliste tegenstand der mijneigenaars
uit Wales tegen iederen vorm van een
minimum-loon overwonnen zal worden.
Met spanning ziet Engeland nit naar de
gebeurtenissen van deze week, want men
begint zoo langzaam aan hartstochtelijk te
verlangen naar het einde der staking: elke
dag breogt een grooter aantal werkloozen,
de tremen loupen al weer minder dan
verleden week, de prijzen stijgen, de kolen-
voorraad des lands raakt uitgeput. Wanneer
de staking nog langer dan deze week moet
duren,dan zal de ellende niet teoverzieD zijn.
Volgens de jongste berichten, hebbende
mijnwerkers gisteren met algemeene stem
men besloten bot voorstel van Asquith om
bcsprekiDgeD te houden met de mijneige
naars, aangenomen. Dat kan als een goed
teeken worden beschouwd. De arbeiders
hebben n.l. daardoor getoond, dat zij niet
van plan zijn halsstarrig op hun stuk te
blyven staan, hetgeen twouwens reeds ge
bleken is uit een bericht uit Noord-Engeland
aan de Standard en als nu de eigenaars-
groepen, die tot dusverre van geen toegeven
wildon weten, zich ook tot een schikking
bereid toonen, dan zal het einde van de
rampzalige staking zich niet lang meer la
ten wachten.
De Mijnwkrnersquakstie ik de
Fransche Kamer.
In de Kamer wees de socialistische af
gevaardigde Albert Thomas op de bewe
ging in do Fransche arbeidersbonden en op
de stakingen in Engeland, Duitschland,
België en de Ver. Staten en vroeg m ver
band daarmede aan de regeoring, in hoe
verre deze togemoet zou komen aan de
wenschen van de Fransche mijnarbeiders,
die zich zoo pnjzenwaardig kalm hebben
gehouden. Minister Bourgeois vorklaarde
in zijn antwoord, dat het niet op zijn weg
lag, zich uit te laten over hetgeen bij Frank-
rijks buren en vrienden gebeurt. Hij wilde
alleen den weo6ch uitspreken, dat aan de
economische crisis ten spoedigste een einde
mocht komen en dat de Fransche mijnwer
kers zich even verstandig als tot dusverre
zullen blijven bctooneD. De regecring, zoo
zcide hij, is bereid met het parlement samen
te werken ter verkrijging van hetgeen te
bereiken valt. en dat zal ten goede komen
aan de snelle behandeling van het wetsont
werp op den arbeidsduur. Verder wil de
regeering gaai De er voor zorgeD, dat aan
de loontarieven, speciaal in het departement
Fas de Calais, niet wordt getornd. De minis
ter zal samen uict den minister van iinan-
ciën afzonderlijke pensioenkassen voor de
mijnwerkers in het leven roepen, en hy
verklaarde verder vast vertrouwen te stel
len in de mijnarbeiders, evenals deze stellig
overtuigd zijn van den goeden wil der re-
geering te bunnen opzichte.
De staking in het Ruhrgebied.
Van een algemeene mynwerkersstaking
in Duitschland valt voorloopig nog niet te
spreken, het percentage der staking is ech
ter reeds betrekkelijk hoog gestegen. In
het district Dortmund I staakt 66,47 proc.
van de mijnwerkers, in Dortmund II 65,28