DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 72. MAANDAG 25 MAART 1912 9e JAARGANG, De Vrouw in "witserland. BUITENLAND. DE EEMLANDER. Hoofdredacteur: Mr. I». J. van Schaardenburg. Abonnementsprijs: Per jaarf 4.—. Franco per post id. (5.60. Per 3 maanden id. f 1.-Franco per post id. f,1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05. Bureau: KI.KINK Telet. luterc. IS». Prijs der AdvertentiPn Van 1 tot 5 rogels f 0.40. Voor iederen regel meer fO.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing van advert, en reel, van builen het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Biunen- en Buitenlandsch Advert.- bnrenn l>. Y. ALTA, Warmoesstr. 7S- 78 Amsterdam Iu de geschiedenis va de rechtsontwik keling heeft de kleine Zwitsersche republiek sinds jaren 'u hoogst belangrijke rol vei- vald. Van de international! sec ring van het recht het heden en morgen van de rechtsgeschiedenis is Zwitserland do bakermat geweest, iu dien zin, dat het do meeste congressen op dit gebied binuen z'n landspalen ontvangen heeft, het middenpunt is geworden van tal van internationale re gelingen, tal van internationale bureaux herbergt en nog steeds voortgaat het initia tie! te nemen om deze intcrnattonaliscerings- bewoging op nieuwe terreinen toepassing te doen vinden Ook door de uationale wetgeving waait 'u frissche geest, die verhindert dat het Zwitsersche recht versteent als in andere landen. Van de Zwitsersche wetten gaat nog deze bekoring uit, dat zij niet aan het volk opgelegde maar door het volk ge- sanclionneerde wetten zijn. Ook alweer dank zij het instituut, dat in Europa alleen Zwitserland nog kent, hot volksreferendnm, dat als sanctie de uitspraak des volks over nieuwe wetten verlangt. Het jongste feit in de Zwitsersche rechts geschiedenis ie de herziening van het Bur gerlijk Wetboek. Op zich zelf is dit niet iets specifiek Zwitsersch; ook wij hebben reeds tiedtallen jaren geleden commissies benoemd tot herziening van ons Burgerlijk wetboek; maar bij ons is het nooit verder gekomen dan tot 'n ontwerp, terwijl in Zwitserland het resultaat ook werkelijk herziening geweest is; en niet 'n herziening op punten van ondergeschikt belang maar 'n herziening, die rekening houdt met den geest des tijds. Voor heden willen wij uit dat nieuwe Zwitsersche Burgerlijk Wetboek, dat den leu Jauuari van dit jaar in werking ge treden is, een en ander mcdedeelen, dut in verband staat met de nieuwere opvattingen, welke thans de beschaafde wereld huldigt ten opzichte van de positie der vrouw cn vooral van de gehuwde vrouw, want ten opzichte van deze is de wetgeving der 19e eeuw al zeer onrechtvaardig geweest. In Zwitserland is voortaan de vrouw niet meer onderworpen aan de maritale macht van den man; ook na haar huwelijk blijft de vrouw erkend als zelfstandig handelend persoon. Zij behoudt hot recht out zelf over haar eigeu inkomsten en verdiensten te beschikken, zelfstandig te kuuuen proce- deeren, zij oefent met den man gezamenlijk de ouderlijke macht uit, kortom zij staat niet meer onder, maar naast den man. Van het meeste practische belang is na tuurlijk de vermogensrechtelijke positie der gehuwde vrouw. Volgens ons recht komen alle vruchten en inkomsten uit de goederen der vrouw ter beschikking van dou man, alles wat zij door eigen arbeid verdient valt in de gemeeuschap en dus onder beheer en beschikking van den man Volgens het Zwitserscheevenals in het voor eenige jaren nieuwe Duitsche Wetboek mag do vrouw haar eigen inkomsten en verdiensten als „Sondergut" beschouwen, met deze beperking nochtans, dat zij ze, voor zoover noodig, voor de huishouding moet besteden. 'n Zelfde regeling is ook volgens ons recht mogelijk maar dan moet dit vóór het sluiten van het huwelijk bij „huwelyksche voorwaarden" bedongen zijn. Indien niets bedongen is,geldt de algeheele gemeenschap. In Zwitserland daarentegen is het niet noodig zulks to bediugen, want daar geldt de besproken regeling van rechtswege. Nog op 'n ander punt is de positie dor vrouw minder vernederend geworden. Voor alles, wat de huishouding betreft, treedt de vrouw zelfstandig op en verbindt alzoo door haar handelingen zoowel zichzelf als haar man. Alleen bij misbruik of onbekwaam heid kan de man haar deze bevoegdheid geheel of gedeeltelijk ontnemen maar hicr- tegeu kan de vrouw zich stoeds beroepen op den rechter, die de beperking of ont neming weer kan opheffen. In ons recht is de vrouw er veel slechter aan toe; wel verbindt zij door bare huis houdelijke uilgaven de gemeenschap, doch van recht is hier eeen sprake; zij wordt verondersteld dit to doen met stil zwijgen de goedkeuring van den man en als deze door 'n eenvoudige verklaring in do krant z'n goedkeuring intrekt, 9taat de vrouw hier geheel machteloos tegenover. Precies hetzelfde geldt ten opzichte van de vrouw, die als „openbare koopvrouw" eenig be drijf uitoefent. Geheel willekeurig kan de man 'n einde maken aan baar zelfstandig handeleo door intrekking van z'n uitdruk- kelykeof veronderstelde toestemming. In Zwitserland kan in zoo'n geval de vrouw door den rechter gemachtigd worden tot de uitoefening, zoo zij bewijst, dat het noodzakelijk is voor het belang van de gemeenschap of het gezin. Er zijn in den rechtstoestand van de gehuwde vrouw dus eenige zeer gewichtige wijzigingen ten goede gekomen. De in den regel geheel ongemotiveerde maritale macht van den man is, wy mogen 't gerust zeg gen, afgeschaft. Wel is er natuurlijk uog geen sprake van absolute gelijkgerechtigd heid. Het huwelijk is nu eenmaal 'n samen smelting van twee belangen en geen jurist zal kunuer. tot stand brengen, wat misschien de ultra-feministen mochteD verlangen Waar nog aan den man opgedragen is de tot één belang samengesmolten bt langen der beide partyen naar buiten te vertegenwoordigen, kan het slechts in verwarde hoofden op komen, zulks te beschouwen als 'n be voorrechting van den man of erkenning van diens „meerderheid". Wat ons 'n minder gelukkige bepaling lijkt, is de verhooging van den huwbaren leeftijd vau 16 tot 18 jaar voor mcisjesen van 18 tot 20 jaar voor mannen. Slechts om de vrouw te behoeden voor den smet, welke haar volgens do heerschende moraal treffen zou, zoo zij vóór de geboorte vau haar kind niet zou kunnen huwen, kan haar op 17 jarigen en den man op 18 jarigcu leeftijd dispensatie verleend worden. Wij achten dien leeftijd te hoog gesteld niet dat wij vroege huwelijken goedkeuren. Integendeel. Maar wij betwijfelen ot de zeden zich aan dit voorschrift zullen aan passen. Do praktijk wijst uit, dat het mee- reudeel van die jeugdhuwelijken gedwongen huwelijken zijn enindien deze huwelijken,die toch al vaak grootc tegenkanting te over winnen hebben, nog bemoeilijkt worden door de formaliteit van het aanvragen vau dispensatie, laat het zich voorzien, dat alle overredingskracht van de eene partij nog vaker op den onwil van de andere zal afstuiten dan thans reeds geschiedt. Er is ten slotte nog een pnot, dat onze lezers wellicht zal interesseerec, n.l. de gronden voor echtscheiding. Behalve de 4 gemeenschappelijke, echt breuk, mishandeling, moedwillig verlaten en otueerende misdaad of eerloozo levens wijze (bij ons: veroordeeling tot gevange nisstraf van minstens 2 jarr) noemt het Zwitsersche Wetboek ook nog: Ongenees- lijk-verklaaide krankzinnigheid gedurende meer dan 5 jaar en 'n diepe kloof in do verhouding tusschen do gehuwden. Dit laatste is natuuilijk 'n zeer rekbare bepa ling, welke in de rechtspiaak ongetwijfeld tot zeer uiteeuloopende uitspraken aanlei ding zal geven. De Oorlog. De Turksche Minister van buitenlaudsche zaken verklaarde dat de betrekkingen van de Porte met alle staten van den Balkan aanmerkelijk verbeterd waren. Do vrede in den Balkon zal door bervormiugsmaatrege- len nog bevestigd worden. De Minister hechtte geen waarde aan de geruchten, volgens welke de mogendheden bij de Porte druk uitoefeuen in zake den vrede met Italië. Zoodanig optreden zou on7er- eenigbaar zijn met de onzijdigheidsverkla ring der mogendheden. De mogendheden zullen niet de annexatie van Tripolitanië erkennen, daar het onmogelyk is de Turk sche troepen te doen terugtrekken. Turkije wil wel over een vrede onderhaudelen, maar kan niet over annexatie spreken. De betrekkingen met Rusland zijn van vriend- schappelijken aard en zullen ten gevolge van het vertrek van Tsjarykof niet veran deren. De Turksche minister vau oorlog publi ceert het volgende telegram, ontvangen van den commandant van Benghasi: In den nacht van den P2en Maart viel een Turksch- Arabische afdeeling van 2000 man het fort Toja aan. De stormaanval duurde den geheelen nacht. De Italiaansche strijdmacht bestond uit de drie regimenten infanterie, twee batterijen veldgeschut en twee afdee- lingen mitrailleuses. De Italianeu gebruik ten verder huu 15 c.M. kanonnen. De vij and liet een batterij veldgeschut op het slagveld achter tn vluchtte naar het fort terug. Doch het was onmogelijk deze kauon- nen door het vuur uit de vesting mede te nemen. De vijand verloor meer dan 1000 dooden, waai onder 42 officieren. De Tur ken hadden 130 dooden en 55 gewonden. De vijand heeft zich sedert dien tijd nog niet weder buiten de wallen gewaagd. De Mijnwerkersstaking. Tom Mann's inhechtenisneming en de weigering heoi tegen borgtocht vrij te laten hebben de kolencnsis ingewikkelder ge maakt, doordien talrijke verontwaardigde mijnwerkers verklaren, dat zij de staking zullen voortzetten, tenzij hij oumiddellijfi. wordt vrijgelaten. Een groote bijeenkomst van mijnwerkers te Nottingham heeft er Zaterdag toe besloten en tevens een beroep gedaan op de mynwerkers elders om hun voorbeeld te volgen. Het verbond van trans portarbeiders en de matrozenbond, waarvan Mann bestuurslid is, roeren zich mede en dreigen een algemeene staking te organi- seeren, tenzij Mann wordt vrijgelaten, waar toe ook dc besturen van vele afdeelingen in de provincie sommeeren Keir Hardie heeft in een interview ver klaard, vandaag de illusie te moeten weg nemen, dat de hulpmiddelen der mijnwer kers opgeteerd ziju, Zij kunnen het nog een volle maand uithouden. Hij voegde daaraan toe, dat mogelijk enkele mijodi- stricten het werk zouden hervatten, wan neer het kolenmijnwetsontwerp bekrachtigd werd, maar de mijnwerkers in de belang rijke districten zouden weigeren, tenzij de minimum-loonen iu de wet opgenomen werden. De „Daily Mail" hangt een treurig tafereel op van de vreeselijke ellende, die in het uoordeD van Engeland tengevolge van de staking wordt geleden, vooral on der de kinderen. Er zijn natuurlijk maat regelen genomen om althans eenig8zins in de behoefte van die stakkers en gedeelte lijk ook van de ouderen te voorzien, by het buitengewoon groote aantal hulpbe hoevenden is die steun echter bij lange na niet voldoende. Nijpend is vooral het gebrek aan brand stof. Een correspondent van de .Daily Mail heeft gezien, dat er geheele straten in een der voorsteden van Manchester zijn, waar de haard koud moet blijven bij ge brek aan kolen. Toen in een der straten een kar kwam aanrijden met asch en sin tels, werd zij in minder dan geen tyd leeggerakeld door een vijftigtal vrouwen, die de nog niet totaal uitgebrande stukjes kool als een kostbaren schat bijeenzochten. Het ziekenhuis te Leeds kan bij gebrek aan kolen niet meer verwarmd worden, en er kan zelfs niet gekookt worden. En soortgelijke berichten komen uit ver schillende plaatsen in het noorden. Naar uit Carmaux gemeld wordt, over weegt het Frausche mijnwerkersverbond het plan een algemeene staking af te kon digen en wel om de Kamer te dwingen, de eischen der mijnwerkers spoedig in behandeling te nemen. Het bestuur van het internationale myn- werkersverbond heeft de mijnwerkers uit het kolenbekken van Aozin uitgenoodigd de tegenwoordig staking op te heffen omdat daaruit toch geen voordeelen te verkrijgen zoudeu zijn. Dc mijneigenaars van Asturië hebben de Spaansche regeering medegedeeld dat zij de door de mijnwerkers gestelde looneischen niet konden inwilligen. Een algemeene staking schijnt op handen te zijn. Engeland kn Duitschland. Bij het feestmaal door den Internationa len Arbitrage-bond te Londen gehouden, heeft Sir Frank Lascelles over de Engelsch- Duitsche betrekkingen gesproken. In de laatste weken, verzekerde Lascelles nadruk kelijk, iu oen aanmerkelijke verbetering in de betrekkingen tusschen beide landen in getreden, welke voornamelijk, zoo niet uitsluitend, aan het bezoek van Lord Hal- dane te danken was. Een bewijs voor deze verbetering was de ontvangst welke de jongste rede van Churchill, in Duitschland had gevonden. Enkele maanden geleden zou deze rede nog een 6torm van veront waardiging in de Duitsche pers ontketend hebben. Thans is daarop nog "wel critiek uitgeoefend, doch over het algemeen was de houding der Duitsche pers, inzonderheid van de invloedrijke bladen, kalm. Si|T

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1912 | | pagina 1