DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 117. MAANDAG 20 MEI 1912. 9e JAARGANG. DE ZIEKTEVERZEKERING. BUITENLAND. DE EEMLANDER. Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg. m Bureau: KIABINE HtAGiO. Telef. Interc. 183. Abonnementsprijs Per jaarf 4.Franco per post id. f5,60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post id. f,1.40. Afzonderlijke nummers 10.05. Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (By abonnement belangryko korting). Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Buitenlandsch Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76-78 Amsterdam Van do drie belangrijke verzekerings wetten, welke reeds zoolang in vooruitzicht gesteld zyn, zal eindelijk do Ziektoverzo- kering het eerst in behandeling komen. Deze week zullen de beraadslagingen in de Tweede Kamer geopend worden over da verplichte ziekteverzekering der arbei ders. Dat de ziekteverzekering den voor rang verdiende boven do Ouderdoms- en Invaliditeitsverzekering, zullen slechts wei nigen willen onderschrijven. Algemeen zal men moeten erkennen, dat voor den ar beider ouderdom en invaliditeit grooter schrikbeeld zijn, dan ziekte, tegen welker gevolgen hem reeds verschillende voor zorgsmaatregelen ten dienste staan. Mach teloos echter staat hij tegenover den ouder dom met zyne gebreken en jammer. Eu moge ziekte hem slechts uit de verte drei gend aanstaren, ouderdom is zijn steeds naderkomend niet te ontwijken lot. Wat dan wel de reden mag zijn, waar om minister Talma de ziekteverzekering op den voorgrond geschoven heeft? Och, het is 'n reden van louter bureaucratischen aard. De Ziektewet gaat samen met een Raden- wet, betreffende de raden van arbeid, zeer onduidelijke benaming voor de verzekerings raden, en deze raden heeft minister Talma zich voorgesteld als de ruggegraat van het heele complex der verzekeringswetten. Terwille van de Radenwet moest nu de Ziekteverzekering voorafgaan aan de zoo veel urgenter Ouderdoms- en Invalidi teitsverzekering. En dat deze laatste daar door weer voor langen tijd van de baan zijn, ligt voor de hand, zoo men bedenkt dat er op de toch reeds zeer uitvoerige Ziektewet niet minder dan 220 amende menten zijn ingediend. Twee honderden twintig amendementen! Dit pleit al heel weinig voor de voortref felijkheid van het wetsontwerp en als men daarbij nog weet, dat het derde gedeelte van die amendementen van coalitiezijde afkomstig is, versterkt dit niet het vertrou wen in het ontwerp, zooals het daar ligt. Opmerkelijk is, dat van de coalitie par tyen schier alleen de roomsch-katholieken aan dezen amendementen-stormloop mee doen. Door de Christ, historischen zijn slechts enkele amendementen ingediend, door de anti-rev. niet één. Dit laatste is al zeer opmerkelijk. Men zou geneigd zijn te meenen, dat het ont werp dan 'n zeer anti-rev. karakter zou dragen, maar bij een onderwerp als dit, waarover het anti-rev. mengelmoes van christelijke democraten tot oer-conservatie- ven onmogelijk één zelfde oordeel kan hebben, is van anti-revolutionnairon opzet niet te spreken. Het verschijnsel is dus eerder aldus te verklaren, dat ziektever zekering en andere onderwerpen, die met subsidie jacht niets uitstaande hebben, de krachten van onze anti-rev. afgevaardigden te boven gaan. Een andere omstandigheid,welke al even min in staat is vertrouwen te wekken in het wetsontwerp, is het ongunstig oordeel van de van politieke bijoogmerken onver dachte „Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst", welke zoo ernstige grieven heeft, dat zij het noodig vindt aan de leden voor te stellen 'n bindend besluit te nemen, dat geen bij de maatschappij aangesloten gemeeskundige en het aantal niet-aan- geslotenen is zeer, zeer gering aan de „erkende ziekenfondsen" z'n diensten zal verleenen. Eenige hoofdlijnen voor de behandeling der wet zyn reeds aangegeven. De Com missie van Voorbereiding, die op verschil lende hoofdpuuten niet tot overeenstemming kon komen, besloot over die cardinale punten de meening der regeering te vragen en vervolgens de Kamer zich daarover te doen uitspreken. Zoo is dan ook geschied over de vol gende 3 vraagpunten: a. moet de verzekering omvatten zieken geld èn geneeskundige hulp ofwel zieken geld alleen? Na uitvoerige besprekingen werd bij zui vere stemming van rechts tegen links in den laatsten zin besloten. By de beraadslagin gen over de wet zelf zal hiervan niet meer afgeweken worden en zoo zal de Nederlandsche Ziekteverzekering op dit punt 'n unicnm vormen dat zij 'n ziekte- pe/d-verzekering is zonder vorzekering van geneeskundige hulp. b. moet de verzekering uitsluitend plaats hebben bij van overheidswege in te stellen organen? De Kamer was van oordeel, dat ook andere fondsen daarvoor in aanmerking moesten komen. c. Is hot wenschelijk de Raden van Arbeid te belasten met de uitvoering van de wetten op den arbeid in het algemeen? Dit dorde vraagpunt werd ingetrokken, nadat do minister de taak dier Raden be perkt had tot de verzekering en wat daarmede samen hangt. De oude, thans onjuiste benaming Raden van Arbeid werd echter gehandhaafd. Deze uitspraken van de Kamer maakten eenige wijzigingen in het Ontwerp nood zakelijk. Zoo werd ingevoegd 'n geheel nieuw hoofdstuk ter regeling van de niet van overheidswege ingestelde verzekerings kassen. In het laatste stadium der voorbereiding is 'n ernstige fout begaan, gevolg van al te groote overhaasting. Voorloopig verslagen Memorie van Antwoord zyn ditmaal uitge bleven, binnenkamers in alles afgehandeld. En het verslag zelf van de Commissie is eerst 14 dagen vóór de openbare behandeling ver schenen.Dit heeft deze schaduwzijde,datvoor allen de gelegenheid tot onderzoeken critiek afgesneden is. Men moge alle lof hebben voor den arbeid der Commissie, de wysheid heeft deze toch niet in pacht en voor de Kamerleden, voor wie voldoende tijd ont breekt om zich in het zoo omvangryke en zoo gewichtige ontwerp in te werken, moet het wel eenigszins don schijn hebben, alsof de Commissio zoozeer van de voortreffelyk- hcid van haar arbeid overtuigd is, dat zy bet onderzoek van anderen slechts tijd verlies en hun critiek bemoeizucht acht. Indordaad zyn er verschillende punten, waarop de voortreffelijkheid van het ont werp aan ernstige bedenking onderhevig is. Getuige slechts het enorme aantal amen dementen, dat bij langduriger onderzoek wellicht nog grooter geweest zou zijn.Een van de belangrykste bedenkingen is dan wel dit, dat landarbeiders, losse ar beiders en dienstboden niet verzekerings- plichtig gesteld zijn, hoewel er moeielijk 'n aannemelijke reden gevonden kau worden om deze groepen uit te sluiten. Tal van ingediende amendementen hebben dan ook de strekking om hen wel onder de wet te brengen. De Oorlog. De Turksche bezetting van het eiland Rhodos heeft zich aan de Italianen moeten overgeven. Dat is hoewel het kon wor den voorzien een heele slag voor de aigenliefde der Turken. Het kon worden voorzien, waut do getalsterkte der Italianen was oneindig veel grooter en dan de ope raties van de landingstroepen werden onder steund door de Italiaansche vloot. De capitulatie heeft plaats gehad op eer volle voorwaarden en dat bewijst, dat de Turken zich nog dapper hebben verweerd. Het spreekt vanzelf, dat er in Italië groote vreugde heerscht over deze over winning. De Italianen zijn nuzegt do Corriere d' Italiaonvoorwaardelijk meester van het grootste eiland in de Egeïsche zee. Het Turksche ministerie van Oorlog beeft bekend gemaakt dat in den strijd op Rho dos 200 Turken zijn gedood, terwijl de rest van de Turksche troepen gevangen genomen is. Het Keizerlijk dreigement. Het spreekt van zelf dat de Duitsche bladen vol zijn van het gebeurde in den Duitschen Rijksdag naar aanleiding van het door den Rijkskanselier gesprokene over do bedreiging van den Duitschen Keizer ten opzichte van het Ryksland Elzas-Lotharingen. De meeste bladen keuren het dreige ment onverholen af. Het radicale „Berliner Tageblatt" schrijft dat de besprekingen bewezen hebben, dat de verpletterende meerderheid van het Duitsche volk, de woorden van den Keizer te Straatsburg betreuren en hem niet toe staan zal de grondwet van het Rijksland te verscheuren. De radicale „Morgen Post" zegt, dat die ezel van een Scheidemann den rijkskanse lier heeft gered; want de eer van het be- leedigde Pruisen werd nu op den voor grond geschoven, torwyl de dreigementen van Straatsburg op den achtergrond wer den gedrongen. De conservatieve „Berliner Neuestcn Nachrichten" betreurt, dat de rijkskanse lier, alhoewel don Keizer verdedigend, toch niet heeft laten hooren dat het Duitsche volk niet instemt met zijn Keizer. De meeste bladen vallen bovendien den voorzitter Kacmpf hard, die Scheidemann liet praten en bcleedigen. Zoo zegt de „Köln. Ztg.", dat Scheide mann met groot succes getracht heeft, te bewyzen hoe hij als president van den Rijksdag totaal onmogelijk is. Wie in deze Duitscho volksvertegenwoordiging durft zeggen, dat inlijving bij Pruisen gelijk staat met tuchthuisstraf, bevuilt niet alleen het nest, waarin hij zit, maar het ontbreekt hem bovendien aan elk welbezonnen par lementair uitdrukkingsvermogen wat in het verkeeren in een nationale gemeenschap een eerste vereischte is. Naar de „Tagl. Rundschau" meldt, heeft de Bondsraad zich reeds bezig gehouden met de mogelijkheid van een grondwets wijziging van het Rijkstand, en zijn de leden van den Bondsraad het reeds prin cipieel hierover eens geworden. Eerst echter zal de staatssecretaris van het Rijks- land, Zorn von Bulach, den Landdag waarschuwen en daarbij wijzen op de ge volgen van het volharden bij de tegen woordige politiek. Alleen de officieuse „Lokal Anzeiger" zegt, dat do Rijkskanselier met onloochen bare behendigheid heeft gesproken en aan de Elzas-Lotharingers de gevaren heeft getoond, dio hunno zelfstandigheid loopt, wanneer zij er zulk een slecht gobiuik van blyven maken. Toch een Vermogensbelasting. Bij het zoeken naar middelen om de kosten van de nieuwe leger- en vlootwetten te dekken, is de keuze van de begrotings commissie uit den Rijksdag eindelijk ge vallen op een Vermogensbelasting. Het Cen trum heeft van principieelen tegenstand af gezien en de afgevaardigde BassermaLn hoeft een voorstel ingediend, waarbij een algemeene, verschillende vormen van ver mogen omvattenden vermogensbelasting wordt ingesteld. Dezo zal op zijn laatst in werking treden op 1 October 1916 en het voorstel moet uiterlijk 30 Aplil 1913 aan den Rijksdag worden voorgelegd. De Duitsche Buitenlandschk Politiek. De Rijksdag heeft de begrooting voor Buitenlandsche zaken goedgekeurd. Bij die gelegenheid deelde de minister mede, dat hij zich niet kon uitlaten over den stand dor onderhandelingen welke met Engeland worden gevoerd, om tot een betere verhouding te komen. Dus wordt officieel erkend, dat die toch beter konden zyn. Wat de betrekkingen tot Turkije en Italië aangaat, zeide de minister, dat die van de moeilijke omstandigheden, gevolg van den oorlog, geen nadeel hebben ondervonden. Zelfs daar niet. Toen bij do behandeling der begrooting voor Justitie in de Beiersche Kamer het bewuste Motu Proprio van den Paus ter sprake kwam, antwoordde de minister, dat terstond na het bekend worden van het Motu Proprio de Beiersche Regeering aan de geestelijkken had verzocht dit niet

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1912 | | pagina 1