DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 117.
MAANDAG 20 MEI 1912.
9e JAARGANG.
DE ZIEKTEVERZEKERING.
BUITENLAND.
DE EEMLANDER.
Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg.
m
Bureau: KIABINE HtAGiO. Telef. Interc. 183.
Abonnementsprijs
Per jaarf 4.Franco per
post id. f5,60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post
id. f,1.40. Afzonderlijke nummers 10.05.
Prijs der Advertentiën:
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (By
abonnement belangryko korting).
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Buitenlandsch Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76-78 Amsterdam
Van do drie belangrijke verzekerings
wetten, welke reeds zoolang in vooruitzicht
gesteld zyn, zal eindelijk do Ziektoverzo-
kering het eerst in behandeling komen.
Deze week zullen de beraadslagingen in
de Tweede Kamer geopend worden over
da verplichte ziekteverzekering der arbei
ders. Dat de ziekteverzekering den voor
rang verdiende boven do Ouderdoms- en
Invaliditeitsverzekering, zullen slechts wei
nigen willen onderschrijven. Algemeen zal
men moeten erkennen, dat voor den ar
beider ouderdom en invaliditeit grooter
schrikbeeld zijn, dan ziekte, tegen welker
gevolgen hem reeds verschillende voor
zorgsmaatregelen ten dienste staan. Mach
teloos echter staat hij tegenover den ouder
dom met zyne gebreken en jammer. Eu
moge ziekte hem slechts uit de verte drei
gend aanstaren, ouderdom is zijn steeds
naderkomend niet te ontwijken lot.
Wat dan wel de reden mag zijn, waar
om minister Talma de ziekteverzekering op
den voorgrond geschoven heeft? Och, het
is 'n reden van louter bureaucratischen aard.
De Ziektewet gaat samen met een Raden-
wet, betreffende de raden van arbeid, zeer
onduidelijke benaming voor de verzekerings
raden, en deze raden heeft minister Talma
zich voorgesteld als de ruggegraat van het
heele complex der verzekeringswetten.
Terwille van de Radenwet moest nu de
Ziekteverzekering voorafgaan aan de zoo
veel urgenter Ouderdoms- en Invalidi
teitsverzekering. En dat deze laatste daar
door weer voor langen tijd van de baan
zijn, ligt voor de hand, zoo men bedenkt
dat er op de toch reeds zeer uitvoerige
Ziektewet niet minder dan 220 amende
menten zijn ingediend.
Twee honderden twintig amendementen!
Dit pleit al heel weinig voor de voortref
felijkheid van het wetsontwerp en als men
daarbij nog weet, dat het derde gedeelte
van die amendementen van coalitiezijde
afkomstig is, versterkt dit niet het vertrou
wen in het ontwerp, zooals het daar ligt.
Opmerkelijk is, dat van de coalitie par
tyen schier alleen de roomsch-katholieken
aan dezen amendementen-stormloop mee
doen. Door de Christ, historischen zijn
slechts enkele amendementen ingediend,
door de anti-rev. niet één.
Dit laatste is al zeer opmerkelijk. Men
zou geneigd zijn te meenen, dat het ont
werp dan 'n zeer anti-rev. karakter zou
dragen, maar bij een onderwerp als dit,
waarover het anti-rev. mengelmoes van
christelijke democraten tot oer-conservatie-
ven onmogelijk één zelfde oordeel kan
hebben, is van anti-revolutionnairon opzet
niet te spreken. Het verschijnsel is dus
eerder aldus te verklaren, dat ziektever
zekering en andere onderwerpen, die met
subsidie jacht niets uitstaande hebben, de
krachten van onze anti-rev. afgevaardigden
te boven gaan.
Een andere omstandigheid,welke al even
min in staat is vertrouwen te wekken in
het wetsontwerp, is het ongunstig oordeel
van de van politieke bijoogmerken onver
dachte „Maatschappij tot bevordering der
Geneeskunst", welke zoo ernstige grieven
heeft, dat zij het noodig vindt aan de leden
voor te stellen 'n bindend besluit te nemen,
dat geen bij de maatschappij aangesloten
gemeeskundige en het aantal niet-aan-
geslotenen is zeer, zeer gering aan de
„erkende ziekenfondsen" z'n diensten zal
verleenen.
Eenige hoofdlijnen voor de behandeling
der wet zyn reeds aangegeven. De Com
missie van Voorbereiding, die op verschil
lende hoofdpuuten niet tot overeenstemming
kon komen, besloot over die cardinale
punten de meening der regeering te vragen
en vervolgens de Kamer zich daarover te
doen uitspreken.
Zoo is dan ook geschied over de vol
gende 3 vraagpunten:
a. moet de verzekering omvatten zieken
geld èn geneeskundige hulp ofwel zieken
geld alleen?
Na uitvoerige besprekingen werd bij zui
vere stemming van rechts tegen links in den
laatsten zin besloten. By de beraadslagin
gen over de wet zelf zal hiervan niet
meer afgeweken worden en zoo zal de
Nederlandsche Ziekteverzekering op dit
punt 'n unicnm vormen dat zij 'n ziekte-
pe/d-verzekering is zonder vorzekering van
geneeskundige hulp.
b. moet de verzekering uitsluitend plaats
hebben bij van overheidswege in te stellen
organen?
De Kamer was van oordeel, dat ook
andere fondsen daarvoor in aanmerking
moesten komen.
c. Is hot wenschelijk de Raden van
Arbeid te belasten met de uitvoering van
de wetten op den arbeid in het algemeen?
Dit dorde vraagpunt werd ingetrokken,
nadat do minister de taak dier Raden be
perkt had tot de verzekering en wat
daarmede samen hangt. De oude, thans
onjuiste benaming Raden van Arbeid werd
echter gehandhaafd.
Deze uitspraken van de Kamer maakten
eenige wijzigingen in het Ontwerp nood
zakelijk. Zoo werd ingevoegd 'n geheel
nieuw hoofdstuk ter regeling van de niet
van overheidswege ingestelde verzekerings
kassen.
In het laatste stadium der voorbereiding
is 'n ernstige fout begaan, gevolg van al te
groote overhaasting. Voorloopig verslagen
Memorie van Antwoord zyn ditmaal uitge
bleven, binnenkamers in alles afgehandeld.
En het verslag zelf van de Commissie is eerst
14 dagen vóór de openbare behandeling ver
schenen.Dit heeft deze schaduwzijde,datvoor
allen de gelegenheid tot onderzoeken critiek
afgesneden is. Men moge alle lof hebben
voor den arbeid der Commissie, de wysheid
heeft deze toch niet in pacht en voor de
Kamerleden, voor wie voldoende tijd ont
breekt om zich in het zoo omvangryke en
zoo gewichtige ontwerp in te werken, moet
het wel eenigszins don schijn hebben, alsof
de Commissio zoozeer van de voortreffelyk-
hcid van haar arbeid overtuigd is, dat zy
bet onderzoek van anderen slechts tijd
verlies en hun critiek bemoeizucht acht.
Indordaad zyn er verschillende punten,
waarop de voortreffelijkheid van het ont
werp aan ernstige bedenking onderhevig
is. Getuige slechts het enorme aantal amen
dementen, dat bij langduriger onderzoek
wellicht nog grooter geweest zou zijn.Een
van de belangrykste bedenkingen is
dan wel dit, dat landarbeiders, losse ar
beiders en dienstboden niet verzekerings-
plichtig gesteld zijn, hoewel er moeielijk 'n
aannemelijke reden gevonden kau worden
om deze groepen uit te sluiten. Tal van
ingediende amendementen hebben dan ook
de strekking om hen wel onder de wet te
brengen.
De Oorlog.
De Turksche bezetting van het eiland
Rhodos heeft zich aan de Italianen moeten
overgeven. Dat is hoewel het kon wor
den voorzien een heele slag voor de
aigenliefde der Turken. Het kon worden
voorzien, waut do getalsterkte der Italianen
was oneindig veel grooter en dan de ope
raties van de landingstroepen werden onder
steund door de Italiaansche vloot.
De capitulatie heeft plaats gehad op eer
volle voorwaarden en dat bewijst, dat de
Turken zich nog dapper hebben verweerd.
Het spreekt vanzelf, dat er in Italië
groote vreugde heerscht over deze over
winning.
De Italianen zijn nuzegt do Corriere
d' Italiaonvoorwaardelijk meester van
het grootste eiland in de Egeïsche zee.
Het Turksche ministerie van Oorlog beeft
bekend gemaakt dat in den strijd op Rho
dos 200 Turken zijn gedood, terwijl de
rest van de Turksche troepen gevangen
genomen is.
Het Keizerlijk dreigement.
Het spreekt van zelf dat de Duitsche
bladen vol zijn van het gebeurde in den
Duitschen Rijksdag naar aanleiding van
het door den Rijkskanselier gesprokene
over do bedreiging van den Duitschen
Keizer ten opzichte van het Ryksland
Elzas-Lotharingen.
De meeste bladen keuren het dreige
ment onverholen af.
Het radicale „Berliner Tageblatt" schrijft
dat de besprekingen bewezen hebben, dat
de verpletterende meerderheid van het
Duitsche volk, de woorden van den Keizer
te Straatsburg betreuren en hem niet toe
staan zal de grondwet van het Rijksland
te verscheuren.
De radicale „Morgen Post" zegt, dat die
ezel van een Scheidemann den rijkskanse
lier heeft gered; want de eer van het be-
leedigde Pruisen werd nu op den voor
grond geschoven, torwyl de dreigementen
van Straatsburg op den achtergrond wer
den gedrongen.
De conservatieve „Berliner Neuestcn
Nachrichten" betreurt, dat de rijkskanse
lier, alhoewel don Keizer verdedigend, toch
niet heeft laten hooren dat het Duitsche
volk niet instemt met zijn Keizer.
De meeste bladen vallen bovendien den
voorzitter Kacmpf hard, die Scheidemann
liet praten en bcleedigen.
Zoo zegt de „Köln. Ztg.", dat Scheide
mann met groot succes getracht heeft, te
bewyzen hoe hij als president van den
Rijksdag totaal onmogelijk is. Wie in deze
Duitscho volksvertegenwoordiging durft
zeggen, dat inlijving bij Pruisen gelijk
staat met tuchthuisstraf, bevuilt niet alleen
het nest, waarin hij zit, maar het ontbreekt
hem bovendien aan elk welbezonnen par
lementair uitdrukkingsvermogen wat in het
verkeeren in een nationale gemeenschap
een eerste vereischte is.
Naar de „Tagl. Rundschau" meldt, heeft
de Bondsraad zich reeds bezig gehouden
met de mogelijkheid van een grondwets
wijziging van het Rijkstand, en zijn de
leden van den Bondsraad het reeds prin
cipieel hierover eens geworden. Eerst
echter zal de staatssecretaris van het Rijks-
land, Zorn von Bulach, den Landdag
waarschuwen en daarbij wijzen op de ge
volgen van het volharden bij de tegen
woordige politiek.
Alleen de officieuse „Lokal Anzeiger"
zegt, dat do Rijkskanselier met onloochen
bare behendigheid heeft gesproken en aan
de Elzas-Lotharingers de gevaren heeft
getoond, dio hunno zelfstandigheid loopt,
wanneer zij er zulk een slecht gobiuik van
blyven maken.
Toch een Vermogensbelasting.
Bij het zoeken naar middelen om de
kosten van de nieuwe leger- en vlootwetten
te dekken, is de keuze van de begrotings
commissie uit den Rijksdag eindelijk ge
vallen op een Vermogensbelasting. Het Cen
trum heeft van principieelen tegenstand af
gezien en de afgevaardigde BassermaLn
hoeft een voorstel ingediend, waarbij een
algemeene, verschillende vormen van ver
mogen omvattenden vermogensbelasting
wordt ingesteld. Dezo zal op zijn laatst in
werking treden op 1 October 1916 en het
voorstel moet uiterlijk 30 Aplil 1913 aan
den Rijksdag worden voorgelegd.
De Duitsche Buitenlandschk Politiek.
De Rijksdag heeft de begrooting voor
Buitenlandsche zaken goedgekeurd.
Bij die gelegenheid deelde de minister
mede, dat hij zich niet kon uitlaten over
den stand dor onderhandelingen welke met
Engeland worden gevoerd, om tot een betere
verhouding te komen. Dus wordt officieel
erkend, dat die toch beter konden zyn.
Wat de betrekkingen tot Turkije en Italië
aangaat, zeide de minister, dat die van de
moeilijke omstandigheden, gevolg van den
oorlog, geen nadeel hebben ondervonden.
Zelfs daar niet.
Toen bij do behandeling der begrooting
voor Justitie in de Beiersche Kamer het
bewuste Motu Proprio van den Paus ter
sprake kwam, antwoordde de minister, dat
terstond na het bekend worden van het
Motu Proprio de Beiersche Regeering aan
de geestelijkken had verzocht dit niet