Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 1.
Zaterdag 5 April 1890.
Vierde Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie maanden:
Franco per postf 0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommestraat, F 241, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs der AdrertentMni
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05
Tweevoudige Boodsehap.
De vijanden des Nazarencrs hebben
dan gezegevierd. ,De sterke Held,
Israels Koning, de Machtige voor God
en volk is overwonnende Koning der
Jod^n stierf als verachtelijke slaaf aan
het vloekhout des kruises! Machteloos
bleek Hij, die zich zoon Gods roemde:
de smaad des volks is Hij geworden,
geen mensch, een aardworm gelijk. Hij,
die zich het leven noemde en de op
standing ligt daar dood neder in het
graf, der wormen ten prooi. Soldaten
waken, de steen dekt den ingang, ver
zegeld werd de rustplaats des Gekruislen
de zegepraal is verzekerd, 't Is uit met
zijn Rijk: afgerukt werd zijn kroon, ver
broken zijn scepter, zijn werk ligt ver
woest. De Xazarener is overwonnen!"
Zoo vierden de vijanden godslasterend
hun gewaande zegepraal.
Reeds begint in het Oosten de mor
gen te dagen van den derden dag. Het
ontzaggelijk oogenblik nadert, dat over
geest en stof, over lijd en eeuwigheid
beslistzal de Doode opstaan, overeen
komstig zijne voorspelling: .ten derde
dage zal Ik verrijzen?" Plotseling, 1
daar gaat de waarheid zijns woords in
vervulling, de wonderdaad zijner Almacht
wordt voltrokkenziel en lichaam door
den dood gescheiden hereenigen zich
in het lijk stort zich hel leven der
onsterflijkheid en stroomt in hooger
kracht. In ongeschondenheid herstelt
zich het verscheurde vteesch, de wonden
heelen, de misvormdheid wijkt, het bloed
trekt zich terug in de zwellende aderen;
de gaten slechts der nagelen in handen
en voeten en de breede wonde der zijde
blijven open als het onloochenbaar bewijs
zijner verrijzenis en als de schitterende
zegeteekenen zijner overwinning. Zijn
lichaam, het werktuig van zooveel lijden
en smart wordt verheerlijkt: het sterfe
lijke wordt onsterflijk, hel stof ver
geestelijkt, stralend van licht, snel in be
weging, muren en rotsen doordringend.
Uit de zwakheid staat Hij op in kracht,
uit het lijden in de glorie, uit den af-
FEUILLETON.
Eene ontsnapping.
Het was des avonds Vry laat, toen ik mjj
nog met schrijven beiig hield, dat een
stille heimelijke schrede in den gang, een ruischen
van eeu zijdon kleed, een zacht geklop aan de
deur mjj van mjjn werk opschrikte en eene
vrouwenstem mij fluisterend in 'l fransch
Mijnheer de dokter, zjjt gij oog wakker?
Doe om Gods wil uwe deur open en kom buiten
maar sUl en voorzichtig!
Deze eisch kwam mg wal verdacht voor.
Het was nog maar de derde avond na mijne
aankomst in het slot Miklitz, waar ik als
huisdokter van graaf Ogolinski was aangesteld.
Ik was juist bezig een grooten brief aan Alice
Wilson le schrijven, ter wille van wier liefde
ik het offer gebracht had om eene weliswaar
goed betaalde maar toch onaangename betrekking
in Polen aan te nemen. De graaf was een der
rykste gondbezitters in Polen, maar zwak van
gezondheid en ongezellig en knorrig van humeur.
Zooals mg gezegd werd was bjj bjj den czaar
in ongenade gevallen en mocht de grenzen van het
Russische rjjk niet overschrijden. Zijn zoon Emile
was wegens eene voorgewende deelname aan
een komplot, om het juk der Russen aflescbudden,
veroordeeld om als gemeen soldaat te dienen in het
leger van den Kaukasos en stond daar in eeu
regiment bjj Astrakan.
grond van eindelooze vernedering in
verheffing boven de hemelen; uil hel
graf ontspruit de opstanding, uit den
dood bloeit het leven. De Verrezene
schudt de windsels neder, werpt het
lijkwaad af, geen zegel verbreekt Hij,
noch steen wentelt Hij af, door de
granieten gewelven dringt Hij opwaarts
en treedt hervoort boven de rustplaats
des doods als de opstanding en het
leven in den zegevierenden luister zijner
Godheid. Eene herige aardbeving ont
staat; een Engel des Heeren daalt uit
den hemel en wentelt den steen van
het graf. De wachters vluchten.
Doodsche stilte heerscht te Jerusalem.
De zegevierende vijanden liggen in diepen
slaap gedompeld. Doch eensklaps wekt
een luid geroep hen uil de zoete slui
mering; de stem der gevluchte wach
ters klinkt al nader en luider: „Hg is
verrezen! De Gekruiste is opgestaan
De Doode opgewekt ten levenHeer
lijk en glorievol is zijn graf! Schit
terend en stralend zijn opstanding uit
de doodenAls een bliksem stralend
daalde een Engel uit den hemel en
wentelde den steen af! Hij is verrezen,
gelijk Hij gezegd heeft!" De ontwaakte
vijanden worden van verwarring, ont
steltenis en schrik bevangen geen twijfel
blijft hun over: onwraakbare getuigen
verkondigenhet: .de Nazarener is waarlijk
verrezen!" Plotseling zien zij al hunne
verwachtingen verijdeld, hun gewaande
zegepraal vernietigd. .Verwenschte bood
schap zoo vloeken zij knarsetandend
.Waarlijk verrezen is Hij de Ver
wachte der Volkeren, Israels Koning, de
Zoon van den levenden Godwaarlijk
verrezen zijn wij overwonnen en Hij.
triomfeert!" En de vijanden treden in
het geld, waarmede de wachters worden
omgekocht en in de zich weersprekende
logenverzinsels als getuigen der waarheid
op, dat de Nazarener waarlijk verrezen is.
Hij is verrezenzoo jubelt het van
de lippen der HH. Vrouwen. Van het
graf keeren zij terug, ijlings spoeden zij
zich henen naar de leerlingen des Heeren
Twee jaren waren sedert deze vreeseljjke
veroordeeling verloopen, en alle proeven om
van den Czaar genade voor den jongeling te
bekomen waren vruchteloos geblevenzelfs
was de trotsehe gravin daarvoor ten hore
gereisd en had een voetval voor den keiler ge
daan; maar alles te vergeefs.
Ik, een jonge arts uit Louden, dien het
schitterende honorarium en bet daaraan verbon
den vooruitzicht, om eens met bovengenoemde
Alice van het opgespaarde geld een eigen
huishouden opterichten, in deze onbeschaafde
streek gelokt had, was jnist bezig aan mijne
bruid le schrgren, toen de stem van uit deo
gang mjj stoorde. Ik opende de deur en bevond
m(j vlak tegenover de gravin.
Zjj was bleek en sidderde herig; ik geloofde
zelfs sporen van tranen te bemerken op haar
gelaat dat door verdriet gerimpeld was.
Mevrouw, zeide ik, ik ben tot uwen dienst.
U misschien de graaf
Neen, antwoordde zjj haastig, de graaf is wel;
hij slaapt Niet om zijnentwege kom ik tol u,
maar o dokter, kan ik volkomen op u
Ik stamelde eenige woorden van bereidwil
ligheid. Echter moet ik dit voorzeker zeer ver
ward gedaan hebben, want ik was verbaasd over de
handelwijze der gravin. Zjj bemerkte mjjne ver
rastheid en trachtte gerust le schijnen en kalm
Zjj vertelde mij toen, dat zg mjjne hulp noodig
had voor iemand die pas in Miklitz was
aangekomen. Deze was de zoon vsn een barer
en verkondigen van vreugde stralend de
blijde boodschap: Hij is verrezen!de
wachters zijn gevluchtde steen is af
gewenteld! het graf ledig! het lijk ver
dwenen een Engel heeft het ons ge
zegd: .Hy is niet hier! Hoe zoekt gij
nog den levende onder de dooden! Hij
is verrezen gelijk Hij gezegd heeft! Gaat
spoedig, boodschapt het zijn leerlingen
.Hij is verrezen! Hij gaat U voor naar
Galilea, daar zult gij Hem zien!"
Terugkeerende is de Heer zelf ons ver
schenen I Hij heeft ons gegroet, met
ons gesproken! wij hebben zijne
voeten omklemd, Hem aanbeden.
Alleluja! De waarheid zijns woords
is vervuld.ten derde dage zal ik ver
rijzen." Niet te vergeefs is de prediking
en niet jjdel het geloof. Als eersteling
der ontslajienen is Christus van de
dooden verrezen. Het groote werk der
verlossing werd bekroond, het Christen
dom bevestigd en de waarheid des
Evangelie's bezegeldwij zijn niet meer
in zonden. De Gekruiste heeft voor de
zonden der wereld voldaan, de geschon
den eere Gods hersteld, de rechtvaar
digheid bevredigd; den schuldbrief der
ntenschheid aan het kruis gehecht, het
doemvonnis vernicligd en den hemel met
de aarde verzoend; de machten der
hel heeft Hij verbroken, den afgrond
gesloten, den hemel geopend, den dood
verwonnen en zijn Rijk van waarheid
engenade voorde eeuwigheid gegrondvest.
Enhel verloste menschdom jubelt; Alleluja
den overwinnaar van hel en zonden en
dood! Alleluja den Koning des levens,
die uit het graf verrezen, zegevierend
uitroept.Waar is, o dood! uwe over
winning Waar is, o Dooduw prikkel
Christus leeft en heerscht en triomfeert
Wel keerden de vijanden des Gckruisten
zegevierend van de begrafenis des
Heeren huiswaartswel scheen hun
zege-praal verzekerd. Doch beschaamd,
vernederd en geslagen hooren zij plot
seling hun nederlaag schallen in het
zegelied: .Alleluja den verrezene: Hij
heeft zijne vijanden overwonnen!" Hoe
Uien had.
Dus een deserteur?
De gravin knikte zwijgend met hoofd; zjj
trachtte verder te spreken, hare lippen begonnen
krampachtig te beven: maar plotseling mijne
hand vattende en in tranen uitbarstende, riep zg:
Vergeef mg, ik wilde u misleidenmaar ik
aan uwe oogen, ik kan het ook. Het is myn
zoon, mgn cenig beminde zoon. Hg is terugge
komen, gewond, halfbevroren, om te kunnen
sterven aau den drempel der ouderlgke woning,
die hg niet betreden mag.
Hevig snikkend hield zg op. Slechts met
moeite kon ik haar eenige geruststelling geven,
en haar aansporen om zich toch vooral bedaard
Ik kon niet slapen, zeide zg terder, en keek
wat uit bet venster over de stille, door de
maan helder beschenen, ruimte. Toen zag ik
hem, maar zoo bleek en zoo ziek in een ver
scheurde en bemorste boerenkiel dat slechts
Droevig en smartvol keek hg naar boven ler-
wgl zijne rechter hand in eene met bloed door
weekte doek hing.
Zoo stond hg als een geestverschgning in
het heldere maanlicht, zoodat ik eerst geloofde,
dat hg in de verte gestorven, en zgn geest
was gekomen om voor goed afscheid le nemen.
Maar toen hg opkeek, mg aanzag en met den
vinger der bakerhand op de mond mg wenkte
om mg stil te houden en tot bom te komen,
dikwijls vierden de door hoogmoed
verblinde vijanden de zoogenaamde
uitvaart van het geheimzinnig lichaam
van Christus; hoe dikwijls waanden zij
het einde nabij van zijn Rijk hier op
aarde: hoe dikwijls meenden zy de Kerk
des Nazareners spoedig verdwenen van
het aanschijn der wereld en beroemden
zich reeds overwinnaars te zijn. Maar
uit de sombere duisternissen des grafs
verrees zij telkens in volle levenskracht;
uit de diepste vernedering slond zij
telkens op met vernieuwden luisteruit
vervolging bloed en dood verhief zy zich
telkens tot een verjeugdigd leven. De
vijanden zijn heen gegaan, de vervolgers
gestorven, de beulen ten grave gedaald
als overwonnen, bedekt roet smaad en
schande, maar de Kerk leeft de eeuwen
door en met Christus vereenigd, leeft
zij het leven der onsterflijkheid steeds
zegevierend over de machten der we
reld, over de machten der hel, en telken
jare viert zij den triomftocht harer on
vergankelijkheid door de historie der
menschheid, en over de wereld schalt
haar zegelied.AllelujaChristus leeft,
Christus heerscht, Christus triomfeert!"
Alleluja! Hij is verrezen! zoo klinkt
het Paaschlicd der Kerk over de graven
harer afgestorvene kinderen. Christus is
van de dooden verrezen, als eersteling
der ontsla|>enen, het Hoofd is opgestaan
ten leven, zijne ledematen, die door
Geloof en Hoop en Liefde met Hem ver
eenigd zijn lichaam vormen zullen Hem
volgen: zij ontvingen het onderpand der
toekomstige verrijzenis, de kiem der on
sterfelijkheid werd in hen neergelegd.
In verderfelijkheid werden zij gezaaid,
in onverderfclijklieid zullen zij verrijzen;
gezaaid in oneer, zullen zij verrijzen in
heerlijkheidgezaaid in zwakheid, zullen
zij verrijzen in krachtgezaaid als na
tuurlijke lichamen, zullen zij als geestelijke
lichamen verrijzen: in Christus zal de
verheerlijkte opstanding lot het on
sterfelijk leven zijn. Bij hel jongste ba
zuingeschal der Engelen zal de dood
verslonden worden tot overwinning: de
toen ging ik zachtjes naar beneden en vond
kom ik tot u, dokter, ach 1 help mg toch, en
red mgn zoonl
Daartoe was .ik van harte bereid, maar ik
wist eerst niet, hoe hst aan te vangen. Hy had
eene kogelwonde gekregen, die door verwaar-
Ioozing en ten gevolge van uitgestane moeiten
en ellende, een slecht verloop genomen had,
Wg durfden den lgder niet in huis brengen,
want al was ook bet meerendeel der bedienden
getrouw, zoodal men zich op hen kon verlaten,
spionnen der Russische regeering te zgn, o.a.
de huismeester, die door recommandatie van
den Russischen gouverneur ia 's graven dienst
gekomen was. Zelfs de graaf mocht er niets
van vernemen. Zgne oprechte cu openhartige
natuur kon, zooals de gravin mjj mededeelde,
geen geheim bewaren.
Gelukkig herinnerde de gravin zich, dat er
eeu oud verlaten schuurtje aan het einde van het
park stond; dit moest diansl doen als schuil
plaats voor haar zoon, Zg deelde mg io korte
woorden haar plan mede. Ik pakte mgn roedi-
cgnkisl in en stok nigne instrumenten bg mg,
daaina verliet ik, gevolgd door de gravin zon
der gedruisch te maken het kasteel en kwam
in de opeu lucht.
Doch gesne menichelgke gestalte was er te
zien en ik begon reeds te pelooven dat het
gekwelde moederhart door ean benauwend
visioen was verontrust geworden.
Ik heb hem bevolen hier te bljjven wachten,
graven zullen zich openen, de dooden
onvergankelijk, onsterfelijk verrijzen, en
de dood, als laatste vijand, zal door den
Nazarener zyn vernietigd, zyn zegepraal
volkomen zyn. De strijd is volstreden,
alle vijand overwonnende triomf neemt
een aanvang I Dc dooden tot het leven
verrezen volgen zegevierend den Over
winnaar, hun Koning, treden jubelend
met Hem het hemelsch Jerusalem binnen,
waar zij worden verheven tot medeërf-
genamen van zijn eeuwig Rijk; met
blanke kleederen gekleed, met palmtakken
der overwinning in hunne handen, met
vorstenkronen gekroond der eeuwige
glorie vieren zy met en in en door
Christus de zegepraal zonder einde in
het eeuwig herhaald Alleluja over de
vyanden des Nazareners, tot een scabel
zijner voeten des vernederden.
J. B.
BUITENLAND.
Zaterdag is de arbeidersconferentie te
Berlyn geëindigd. In de shiitingsrede,
welke door den voorzitter, Minister Von
Berlepsch, gehouden werd, verklaarde
hij, dat hem door den Keizer was op
gedragen, aan de leden des Keizers
warmsten dank over te brengen voor hun
grondigen en zaakkundigen arbeid.
Ofschoon, zooals de voorzitter in zijn
rede deed uitkomen op deze conferentie
geen besluiten, doch slechts wenschen
zijn geformuleerd, is men toch van mee
ning, dat deze gewichtige arbeid geens
zins vruchteloos zal zijn geweest. De
resultaten welke verkregen zijn, zullen
nu aan de Regeeringen, die aan de
conferentie deelnamen, worden meege
deeld, om tot leiddraad te dienen bij de
oplossing der hangende vraagstukken.
Denzelfden dag dat het congres uit
eenging, is Vorst Bisrnarck voorgoed
uil Berlijn vertrokken, om te Friedrichs-
ruhe zijn overige levensdagen in rust
le gaan doorbrengen. Daags te voren
heeft hij zijn laatste afscheidsbezoek ge
bracht aan hel graf van keizer Wilhelm
I. In volle uniform met het IJzeren Kruis
op de borst, verscheen hij geheel onver
wachts tegen schemerdonker in het stille
Slotpark van Charlottenburg, liet het
mausoleum ontsluiten, en na een krans
op Wilhelms tombe te hebben gelegd,
wees hij zijn gevolg terug, om eenige
zeide de gravin, eo riep daarna zachljes:
Emile, Emile 1
Maar er volgde geen antwoord.
De arme vrouw ridderde en zou xekerlgk
omgevallen zgn, als ik haar niet tgdig onder
aleund had. Plotseling rokte zjj zich los, en
wgzende op een donkere vlek in de schaduw
van een kastanjeboom, riep zg nit:
Goede hemel I daar ligt hg 1 zou hy nu reeds
dood zgn?
Voorwaar! daar lag hg, star en bewegingloos,
zgne kleederen en schoenen waren gasehenrd,
zgne voeten bloedende van denlangvn roaraeh,
zgne band in plaats van in een verband met
een «tuk doek omwonden, dat veraeheord eo
met zgn bloed bevlekt waa. Zgne haren hingen
verwilderd over zgn gelaat, dat desniettemin
nog sporen van regelmatigheid en schoonheid
Ik onderzocht hem:
Stel u gerust, zeide ik aan de troostelooss
moeder, die stil jammerend naast haren zoon
nedergeknield lzg, hg leeft, zgn poll slaat, en
hoewel zeer zwak is er toch nog hoop.
Ik goot eenige druppels brandewgn tusschen
zgne koude lippen, wreef met behulp der gra
vin de verstgfde leden en door die vereenigde
pogingen gelukte het ons hem weer tot bewust
zijn te brengen.
Maar hg was zoo uitgeput door bloedvetliea,
door de ongehooide kwellingen en rampen, dat
hg te zwak was, zelf op te staan. Als een tot
den dood toe opgejaagd dier had hu, met aan
wending van al zgne krachtan, zich tot hiertoe
