Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 34. Zaterdag 22 November 1890. Vierde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eeniues, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Kaarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par dria n Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKromnestraat, F 241, Amersfoort. Uitgave van dè Vereeniging De Eembode. Prijs dar Advertenties: van 1 tot 6 regels voor iedcren regel meer „Patrimonium". De vorige week hield Patrimonium" te Amsterdam hare vergaderingen, waarin het echt anti-revolutionnair toe ging. Natuurlijk was zoo iets te ver wachten, daar het puikje dier partij daarbij tegenwoordig was mannen als Dr. Kuijper, Kater en meer dergelijke voor vechters, die voor de anti-revolulionnaire beginselen hel vuur uit hunsloffenloopen. Zij kwamen aldus bijeen, om hunne har ten lucht te geven, door den volke te ver kondigen, wat eigenlijk onder anli-revolu- lionnaire beginselen moet worden ver staan. De heer Kater, die als voorzitter fun geerde, sprak een inleidend woord, waar door al dadelijk in het licht trad, dat er vooral op politiek gebied, voor de Anti-Revolutionnairen nog heel wat te wenschen overbleef. Volgens een verslag door het .V. e. d. D. daarvan gegeven, zcide hij, „dat de groote heeren zonder het volk wel de toestanden kunnen beder ven, maar onmogelijk kunnen goed maken, daarom moeten we ons ook op het staatkundig terrein uitspreken, om de eenvoudige reden, dat de heeren van hel terrein bewezen hebben geen practi- sche kennis te bezitten." Ons dunkt, dat de heeren van het staatkundig terrein het hiermede al voorloopig best konden stellen, maar de heer Kater, maakte het nog duidelijker door te zeggen, dat het onmogelijk is aan te nemen, .datechte Anti-Revolution nairen zouden geloovcn, dat de pluto craten en de bezitters van adellijke titels de nooden onzer achterbuurten kennen en deze des zins en willens zouden zjjn dezelve te verlichten of weg te nemen." Nu zal men hier waarschijnlijk de opmerking maken, dat zoo iets in 1789 in Frankrijk al wetu uitgekraamd, waar tegen natuurlijk al heel weinig zou in te brengen zijn, dan alleen dit, dat men toen met Revolutionnairen en hier met echte Anti-Revolutionnairen te dccnheefl. Deze gewichtige stof gaf dan ook aanleiding lot ernstige beraadslagingen, zooals voor zulke achtbare mannen passend is. Dit bleek uit het verslag waarin nader wordt gezegd .Door sommige sprekers werd er nadrukkelijk op gewezen, dat de Anti- Revolutionairc Kamerleden niet gedaan hadden en niet hadden trillen doen, wat zij in hel belang van den werkenden stand hadden moeten doen. Al kwam dit nu voort uit onbekendheid met de nooden des volks en uit geene of te weinige studie daarvan, dan kon dit wel worden aan gemerkt als een verzachtende omstandig heid, maar dan bewees deze omstandigheid niettemin, dat het nu tijd werd om de behartiging van die verwaarloosde volks belangen in de Kamer aan andere handen toe te vertrouwen." Zoo te redencercn vond de heer Wortnser zeker al te krashij vroeg.- als het waar is wat hij ontkende dat de anti-revolulionnaire Kamerleden de volks belangen niet trillen behandelen, wat geeft het dan of zij vervangen worden door een of twee werklie- Hiermode was de heer Oversteeg niet overtuigd geworden, allhans hij bleef aandringen „om do graven en baronnen van de partij voorzoovcr zij Kamerleden zijn, op het hart te druk ken, dat zij hunne positie beter dan lol nu toe hebben aan te wenden ten voordecle van het volk." De quacstie, hier door de broederen opgeworpen, maakte het onzen vriend Dr. Kuijper al te benauwd op zijn voorstel werd hel behandelde onderwerp wegge moffeld, en kwamen er andere dingen op hel tapijt. Men ging toen spijkers met koppen slaan. Inde avondvergadering van dien dag, werden verschillende moties aangeno men. Zelfs over Huismanskiesrecht werd niet eens veel gediscussieerd. De motie, die, zooals het verslag zegt, uiting gaf aan de mecning der verga dering luidt aldus: „De vergadering machtige het Bonds- bestuur bij de Regeering aan te dringen om de kiesbevoegdheid te geven aan mannelijke 'loofden van gezinnen, met geheim stemrecht. „Afschaffing van plaatsvervanging, met verbetering van hel kazerneleven, waarop de Heer van Oversteeg ernstig aandrong, zal aan de Regeering worden gevraagd." Hier wenschen we even cene kleine aanlcekening te maken. De motie toch, waarin aan de Regeering wordt ver zocht om afschaffing van plaatsvervan ging, komt wel cenigszins, naar onze boscheideno meening, als mosterd nu den maaltijd. De Regcenng heeft immers reeds hunne wenschen in deze voor komen, door het gevraagde appe- tijlje al geurig en goed gekruid aan onze volksvertegenwoordigers voor te zetten. Of deze daarmede nu gediend zijn, is ecne andere vraag. De anti-revoluiionnaire broeders in deze vergadering schenen daaraan ook zeker nog te twijfelen. Verder werd besloten, dat ook door „Patrimonium" op wegneming van de vaccincdwang zal worden aangedrongen. Ten slotte zegt het verslag, dal de vergadering door den heer van Over steeg mol dankzegging werd gesloten, wat volstrekt niet te verwonderen is. Zulke vergaderingen zijn terecht wel cene dankzegging waard, zelfs voor ons Ka tholieken, daar wij nu ten minste niet meer behoeven te gissen naar de wen schen en de bedoelingen onzer bomlgc- BUITENLAND. Ilij de ontvangst van het bureau van het Huis der Afgevaardigden, gufkeizcr Wilhelm zijne vreugde te kennen, dat hij dezelfde personen kon begroeten, welke sedert 11 jaren tot voorzitters van het Eluis waren gekozen. Ilij sprak van den grooten arbeidstaak van hel Huis, en hoopte, dat men hel eens zou worden over de ingediende ontwerpen. Daarna liet de keizer zich uit over den alge- meenon toestand. Hij verzekerde, dat hij vast geloofde aan het behoud van den Bij den Bondsraad is de rijksbegroo- ting 18'J1 92 ingekomen, welke sluit in ontvangst en uitgaaf met 1,134,491,942 Mark. Voor leger, marine, spoor-, post en lelegraafwczen zal ecne leening van 04,831,9(13 Mark worden voorgesteld. Het ontslag van den Minister van Landbouw, den lieer Von Lucius, is dezen in den meest vleicnden vorm en onder verleening eencr hoogc onderschei ding bewilligd. lu de Universitcils-kliniek te Berlijn heelt prof. Bergman, in tegenwoordig heid van een aantal geneeskundigen - o. a. de professoren Virchow, Gerhnrdt en ook keizer Wilhelm's zwager, prof. Ksiiiurck - nadere mcdcdcclingcn om trent de proeven met Koch's methode op lijders aan tuberculose gedaan, pa tiënten vertoond en hun voor aller oogen ingespoten. De gevallen betroffen: wolf, scrophulose, gewrichts en bccndcr- tuberculose en slrottenhoofd-luboreulose. Dr. Kühler deed daarop medcdeelin- gen omtrent zijne waarnemingen en die van dr. Westfal, bij eenige longlijders, die in het Charitè-gasthuis behandeld worden, gedurende vijf weken gedaan. Hij kon nog geen geval van volkomen genezing berichten, maar bij twee pa tiënten was de beterschap van dien aard, dat nmn eerlang volkomen herstel mag verwachten. Uil allerlei landen zijn er te Berlijn Koch' methode te besludceren. Velen bezoeken hul ziekenhuis in du I'renzlauerstrusse waar dr. Levy bereidwillig zijne patiën ten laat zien en Koch's geneeswijze verklaart. Du Italiaansche minister-president (Irispi heeft Dinsdag te Turijn zijne reeds lang te voren aangekondigde redevoe ring gehouden, waarin hij op de eerste plaats de Afrikaansche aangelegenheden uitvoerig behandelde. Hij verklaarde dut de Italiaansche regeering tot gecne ver dere uitbreiding zal overgaan, en gaf als zijne overtuiging te kennen, dat En- geland eene minnelijke schikking zal vergemakkelijken. Hij wees er op, dal de aanvallen tegen de internationale politiek van hel kabinet niet in staat zijn geweest om het land in beroering te brengen. „Vorsten", dus liet hij zich uit, „hebben ons met ooi komende holTe- lijkheid de verzekering gegeven van de oprechte gevoelens, welke hen als bond- genooten bezielen, en hunne ministers stemden daarmede in." Verder kondigde hij de indiening aan van hervormingen, waardoor hel even wicht tusschen de Staatsontvangstcn en uitgaven zal worden hersteld,zonder dat de regeering de toevlucht behoeft te nemenjlot nieuwe belastingen. Ten slotte verklaarde hij, dat het onmogelijk zal zijn, een han delsverdrag met Frankrijk te sluiten, wanneer die mogendheid bij haar nieuw ontworpen tarief van in- en uitgaande rechten volhardt. In het Hotel de Bade, aan den Boulevard des 1 lallens, te Parijs, is een moordaan slag gepleegd op den ltussischen generaal SeniworstoO', adjudant van den Czaar, vroeger chef van de gendarmerie en van de geheime politiein Rusland. Do generaal was sedert 14 dagen te Parijs om genees- heeren te raadplegen over zijne zwakke gezondheid. Te omstreeks 11 ure in den morgen, verzocht Dinsdag een, tot dus ver onbekend gebleven persoon, bij den generaal te worden toegelaten. Nadat liij aan den kamerdienaar zijn naam had genoemd, werd hij binnengelaten bij den generaal, die alleen in het ver trek was. Weinige oogenblikken daarna vertrok de persoon, zonder tot ecniger- lei vermoeden aanleiding te geven. De kamerdienaar ging kort daarop binnen en vond den generaal in een stoel lig gen, met bloed bedekt, ter nauwernood adem halende. Op het hulpgeschrei van den kamerdienaar, kwamen de bedien den van het hotelmen haalde den doctor, en waarschuwde den commissa ris van politie van de wijk. De generaal stierf spoedig daarna. In het vertrek is geen wapen gevonden, ende kamerdienaar beweert geen schot te hebben gehoord, lutusschen heet het, dat er uit de wond aan het hoofd een revolverkogel gehaald is. De aanslag wordt toegeschreven aan nihilisten: waarmede men in verband brengt, dat de generaal, des morgens vóór den aanslag, in slede van zijn gewone wandeling te maken, eenige lieden, be- hoorende tot de Russische kolonie te Parijs, bij zich ontvangen had. In de eerste dagen van het volgend jaar zullen de vier aartsbisschoppen van Ierland, nl. die van Dublin, Armagh, Rashel en Tuam naar Rome komen. Zij zijn door den ii. Vader uitgenoodigd du godsdienstige zaken van hel eiland, welks toeslan.l nog steeds even onge lukkig is, te komen bespreken. Mogelijk zullen ook nog enkele bisschoppen zich bij de aartsbisschoppen voegen. De ver gaderingen' zullen plaats hebben in het palcis der Propaganda, onder voorzit terschap van kardinaal Simeoni. Dit beroep op de prelaten der lersche Kerk bewijst do bezorgdheid des Pausen je gens die ongelukkige bevolking. FEUILLETON. Mijn oude werkman. PHHiOPONOS. Een langen tjjil h. b ik geaarzeld, vooraleer ik kon besluiten „mts oude werkman" aan de lexers van „De Eembode" voor le stellen, 't Is maar een eenvoudig werkman, wiens beeld ik wensebte weer le geven, en dergelijke personen boezemen immers gewoonlijk niet xoo heel veel belangstelling in. En toch lexer, ik heb ze lief: Ik heb ben gevolgd in hel dageljjksch leven en getracht hen te leeren kennen, om hen te kun nen beoordeelen, xoo als lij in werkelijkheid zijn. Ik bedoel niet de werklieden, zooals men die ontmoet, vooral in de steden met *!n verbitterd hart en verwarde zinnendie legen ieder en over alles hunne ontevredenheid luchtendie zich door den alles vernielenden stroom van hel socialisme laten medesleepcn, en door hunne ontevredenheid de maatschappij voortdurend in beroering houden. Neen, ik bedoel den werk man, zooals ik hem in de vrije natnur aan den arbeid heb aangetroflen en gade geslagen, met zijn onverstoorbare kalmtedie bij zijn zwoegen voor een sober stukske brood toch altjjd een dankbaren blik ten Hemel slaat. Dit is da werkman, voor wien bet hort zich ontsluit, als men hem zoo heeft leeren kennen. Zie hem aan den arbeid, bel zij met den ploeg of met de spnde of met welke bezigheid hij zich ook afslooft, hij is dezefde. de altijd tevrc- Het lustte mij dikwijls tot zoo iemand cene vraag te richten, om een gesprek in te leiden, en dan ben ik menigmaal getroffen geworden, wederwaardigheden zij somtijds le kampen hadden, hoe ze van uil de wieg bijna niets gekend hebben dan ontberingen en zorgen; maar ook hoe bij heu de liefde tusschen de oudeis en de kinderen onderling de grootste kommer wist le lenigen. Ook de minste weldaad, aan hen bewezen, zullen zjj in ticrinneiiag brengen. Ja, zelfs uit deu ljjd hunner jeugd zullen zjj de weldoeners herdenken, en meestal met een vochtig oog de dagen terugroepen, waarop er voor hen geen uitkomst meer scheen in hunne armoedemaar dat ze toen naast God aan edelmoedige rnen- schen hunne reading te danken hadden. Als lick te of tegenspoed of eenige andere zwarigheid bun ter neder drukt, dan is de ge ringste straal van hoop in slaat hunnen moed weder op te beuren, eno! er is zoo weinig noodig om hen gelukkig te zien. De grootste ellen, wordt bjj hen zoo spoedig weggenomen, wa de goede God slaat en beproett den mens, wel maar zalft immers le gelijk, en juist i gevoelen zjj eerst recht in al zijne grootheid En meent niet dal hunne denkbeelden minder groot en edel zijn, omdat zjj, minder ontwikkeld zijn. Wilt ge een voorbeeld 'I Nog niet heel lang geleden had ik de volgende ontmoeting. Een grijsaard op een stokje geleund, ging met wankelende schreden voor injj uil, toen een man van ongeveer vijlligjarigcn leef tijd zich bjj hem voegde. Het gesprek, dat zich tusschen deze twee lieden ontspon, heb ik ge tracht op te vangen, en deze onbescheidenheid- Oordeel zelf le ^„Uag ran der ncnsch jong lod ten olTei an 't leven n volle ki zie jo di zoo begon de jongste, zeggen. Jan," was liet zl je de lach- „Daar ben ik al in. Met den derden Kerst dag ga ik in m|jn drie en tachtigste, en dat is, dunk me, een knappe leeftijd." „Dat zeg ik ook, en dan nog zoo kras." „Als je zoo oud wordt, dan heb je anders genoeg van hel leven. Wel heb ik een heel ge lukkig ,Ja, Jan," hier bleef de grijsaard stilstaan en pinkte Iranen uit zijn oogen, „weet je wal me hindei tzie je, als ik nu door God wordt opge roepen, daa breug ik slechts een heel versleten brengen, wat te hopen, maar ik hier oogentilik zijne slem kan zoo'n offer niet ineer brengen, en toch is mij dit van jongst af aan mijn grootste verlangen geweest. 'I Is Gods H. Wil. dat het zoo met me Wal zegt ge lezer van zulk eene edele ziel? Hoe spreekt hier het hart toch in den opreclilstcn eenvr 'd de schoonste taal, En inecul niet, dat dit een verdichtsel zijhet is aan de werkelijkheid ontleend. Nu moge het in enkele bewoordin gen niet geheel in natuur zijn weergegevon, in hoofdzaak is de waarachtige waarheid hier geschetst. Dit is nu, op enkele uitzonderingen na, de echte geest, waarmede de door mij bedoelde werklieden zjjn bezield, en het zyn juist deze arbeiders, waarmede de maatschappij *icb hel minste bezighoudt. Toch wensch ik vurig dat dit zoo blijven mag. Laat de philanlroop met z|jne ziekelijke ideeën hen maar meirustin hun onschuld laten voortleven, en als het noodig is. de bescherming en ondersteuning van hen maar liever aan de echte weldoeners overlaten: - die arbeiders op zulk een groeizaam veld, waarop de schoonste vruchten voor den gods dienst kunnen ontkiemen. Vanwaar die wijsheid van dien oude. welke do wereld beschamen moet? Hel antwoord hierop is gemakkelijk le geven. Dit komt, omdat de Cathcchismus zjjn richtsnoer en hot H. (ioloof zjjn steunpunt en eenig geluk op deze wereld heeft uitgemaakt. Welk een contrast vormt zulk een nederig werkman, met den waanwijze dezer wereld, die zg'nc wijsheid op de ongeloovigo scholen heen opgedaan, alwaar immers, volgens hem, het ware licht ontstoken wordt. Die voor de wereld verlichte geest, hoe moet hij met zjjn sclijjnwolenschappon onderdoen voor de echte waarachtige wijsheid van dien vergeten nede- Maur ik bemerk, dal ik wellicht roods teveel in mijne afwijkingen van het geduld mijner lezers heb gevergdik ga dus beginnen met slechts eene vluchtige schets te leveren van hot beeld van „mijn oude werkman".

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1890 | | pagina 1