Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 29.
Zaterdag 17 October 1891.
Vijfde Jaargang.
DE EENIBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par drie meenden:
Franco per postf 0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommestraat, F 241Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Fifji der AdrertentitB i
Van 1 tot 6 regels
Voor iederen regel meer
■eau bezorgd zijn.
n uiteriyk Vrijdagavond
Schandalen te Rome.
i.
Drie Fransche pelgrims hebben te
Rome den 2n Oct., den verjaardag van
het beruchte quasi-plebiscit van 1870,
een bezoek gebracht aan het Pantheon,
en bij het graf van den Rooverkoning
in het vrcemdelingenboek achter hunne
namen geschreven ,Vive le Pape!" Vol
gens latere berichten uit Rome wordt ech
ter stellig vcrzekerd.dat niet de drie Fran
sche pelgrims de zoogenaamde geïncri
mineerde woorden hebben neergeschreven,
maar een laaghartige Italiaan, om aan
leiding te geven tot vijandelijke demon
straties en het voorbereid schandaal le
verwekken.
Ziedaar nochtans aangenomen dat
de eerste berichten waar zouden zijn
het eenvoudige feit, dat met de
noodige lasteringen en leugens ver
breed, plotseling per telegraaf naar
alle zijden geseind, te Rome in
strooibiljetten onder het volk verspreid,
in dagbladen alom verkondigd werd, de
wereld in beroering bracht en in de
eeuwige stad aanleiding gaf tol de ellen
digste schandalen en vijandelijke demon-
slratie's tegen den Roomsehen Stoel,
tot de laagste geweldenarijen en mis
handelingen leger, de katholieke pelgrims
van verscheidene natiën.
Ook buiten Rome vonden te Bologna,
Bari en Caserta bijna tegelijkertijd
vijandelijke deinonslralie's plaatsle
Turijn en Florence werd dapper tegen
de verschillende pelgrims gemanifesteerd.
Te Parijs kwam het ministerie in kabi
netsraad bijeen, om den storm le be
zweren door lafhartige verklaringen en
tevens door het verzoek te richten tot
de Franscheprelalen om zich voorloopig te
onthouden zich aan te sluiten bij de
internationale pelgrimages naar Rome.
En de aanleidende oorzaak tot deze
algemeene opschudding was het onnoo-
zele feit, dat drie jeugdige Fransche
pelgrims hadden geschreven: ,Vive le
Pape." Hoe men dit voorval ook bc-
schouwe, al wil men hel veroordeelen
als eene roekelooze lichtzinnigheid, toch
blijft het leit zelf onbeduidend, ja zelfs
een heilig recht. Immers hel wooid, door
de drie Fransche pelgrims aan hunne
handteekening toegevoegd, het isjen blijft
de kreet van al de ware Katholieken
der gansche wereldhet is steeds de
innigste huldegroet, de vurigste wensch
des harten, welke Leo XIII uit duizen
den en duizenden monden loeklinkt
en in alle talen wordt herhaald niet
slechts: Leve de Paus! maar zelfs:
Leve de Paus-Koning De geheele wereld
weet het, dat de miliioenen Katholieken
één zijn niet den Paus in het opvorde
ren zijner geschonden rechten, me', hem
blijven protesteeren tegen de geweld
dadige berooving zijner tijdelijke macht
en in naam van liet heilig recht het
herstel blijven oischen der wereldlijke
souvereinileit des Pausen.
Maar juist dit is liet, wat den ltalia-
nissimi een doorn is in het oog, een
bron van ergernis. De voortdurende
protesten tegen den gewelddadigen roof,
de gestadig herhaalde eischen der Katho
lieken tot herstel der wereldlijke souve-
reiniteit des H. Vaders, zijn een onaf
gebroken verw|jt van gepleegde misdaden,
een voortdurende beschuldiging, waar
door het schuldig geweten wordt wakker
gehouden en gestoord in de onzalige rust
van het geroofde bezit
Zonder ophouden te worden herin
nerd aan bedreven misdaden is op den
langen duur onuitstaanbaar. Nu n.oge
hel Italiaansche Gouvernement meer zelf-
beheersching bezitten, gebonden als het
is om de waarborgenwet te ontzien,
weerhouden door de vrees voor ernstige
verwikkelingen met de groote mogend
heden, die deze wet hebben onderteekend,
het gepeupel kent geen zelfbeheersching;
de minste aanleiding, vooral wanneer het
wordt opgeruid, is dikwijls voldoende om
de onedelste hartstochten in beweging te
zetten, een enkele vonk soms genoegzaam
om tot gewelddadigeuitbarsting te komen.
Het luttel feit, datdrie Fransche pelgrims
bijhei graf van Victor Emmanuel schreven:
.Leve de Paus!" was genoeg 0111 de harts
tochten van de saamgetrommelde heffe
des volks te doen ontvlammen en het lot de
liederiijkste ongeregeldheden te doen over
slaan. Hieruit zijn de schandelijke gebeur
tenissen te verklaren, de gewelddadighe
den en de mishandelingen tegen weerlooze
pelgrims gepleegd. In het oog der lta-
lianissimi zijn allen, die hun hulde komen
brengen aan den Stedehouder van Chris
tus, protesten doen hooren en 's Pausen
rechten blijven erkennen, vijanden en voor
hen even schuldig. En Rome's laag gepeu
pel, eenige honderden, -zullen dan de wet
ten gaan voorschrijven aan de miliioenen
Katholieken dsr wereld de Katholieken
zullen in de slad der Pausen den H.
Vader niet meer inogen bezoeken, hem
niet meer hunne liefde en Irouw betui
gen, hem niet meer begroeten met den
kinderlijken jubelkreet„Leve de Paus!"
Z|j zullen dan voortaan de voldongen fei
ten moeten erkennen, het schandelijkst
onrecht, wat ooit gepleegd werd, moe
ten huldigen, en in de afschuwelijkste hei
ligschennissen, door een zich noemend
katholiek Gouvernement bedreven, moe
ten berusten De miliioenen Katholie
ken -zullen dan voor een handje vol ge
spuis het hoofd moeten buigen, hun hei
lige beginselen van recht en vrijheid
prijs geven, in schuldig zwijgen het wa
pen van protest neerleggen en hun ge-
mcensehappejjjken Vader als ontaarde
kinderen ten speelbal laten zijner vijanden,
zijner beroovers, die met Satan in bond
zijn ondergang hebben gezworen Zoo
lang nog het bloed in onze aderen
stroomt, zoolang zullen wij opvorderen
wat het gemeenschappelijk eigendom is
van de katholieke wereld, het erfgoed
van Petruszoolang zullen wjj protes
teeren tegen den schandelijken roof van
het wereldlijk gebied des Pausen; „met
bloed en schatten blijven wij," volgens
hel vereerend woord des H. Vaders van
en tot de Nederlandsche Katholieken ge
sproken, „aan den Pauselijken Sloel ge
hecht en verknocht," in liefde en trouw
blijven "wij strijden voor de vrijheid
en het recht van den Roomschen
Stoel
BUITENLAND.
Bij dc begrafenis van Parnell zijn alle
demonstraties achterwege gebleven, dank
ann dc houding der anti-Parnellistische
afgevaardigden, die zich van de plech
tigheid hebben teruggehouden, nadat
eenige hunner voornaamste leiders, als
Dillon en .Mae Carlhy, in de stralen van
Dublin door het grauw werden uitge
jouwd en voor moordenaars gescholden.
Men wil het namelijk doen voorkomen,
nis zouden dezen voor een groot deel
verantwoordelijk zijn voor Darnell's dood,
I omdat zij zich na het bekend worden
der gegeven ergernis van hem afscheid
den, en hierdoor zijn hartkwaal in hevig
heid toenam. Alsof liet hun niet juist
tot eer verstrekt, zich door de wezenlijk
groote daden van Parnell niet te laten
verleiden om diens wangedrag, waardoor
de geheele lersche parlij gecompromitteerd
werd. over het hoofd te zien.
Met dat al hebben de aanhangers van
Parnell in eene bijeenkomst, in de
National Club gehouden, het denkbeeld
eener hereeniging der partij met beslist
heid verworpen. Zij zullen derhalve een
strijd voortzetten, die in geenen deele
gerechtvaardigd is en die het gevaar
meebrengt, dat de reeds behaalde voor
deden zullen te loor gaan.
Het wordt meer en meer duidelijk
dat de schandelijke aanval van den 2<m
October, op weerlooze pelgrims te Rome
gepleegd, vooraf is beraamd geworden
en de le recht of te onrecht aan den
Franschen pelgrim Dreux toegeschreven
daad slechts een voorwendsel is geweest
0111 de helsche plannen, door de geheime
genootschappen in hun haat legen de
Kerk gesmeed, te kunnen volvoeren.
Het Genootschap der Itnliaiinsche
Jongelingschap is er dan ook aansLonds
op bedacht om onder den kreet van
„leve de Pauseen krachtig protest
tegen deze verguizing te doen hooren,
en spoort in eene circulaire de Katho
lieken van alle landen aan, 0111 onder
dien kreet eene extra-collecte voor den
SL Pieterspenning te organiseeren, ten
einde op 3 Maart, den 15en verjaardag
van 's Pausen kroning, den H. Vader,
als welsprekend protest, een tastbaar
huldeblijk zijner kinderen te kunnen aan
bieden.
Het Pantheon, of liever gezegd de
kerk van O. L. Vr. Koningin der Mar
telaren, werd nog in denzelfden avond
van den dag, waarop zij door deze
schandelijkheden geprofaneerd is, tegen
het vallen van den nacht, bjj gesloten
deuren, op nieuw gewijd door de» aarts
priester Mgr. Gontini, gemachtigd door
den kardinaal-vicaris en bijgestaan door
den kanunnik Marzolini. De omverge
worpen kandelaars werden weder over
eind gezet, de lampen ontstoken en alle
sporen der ontheiliging verwijderd.
Het schijnt dat de groote ijver van
baron Hirsch en anderen, om voor de
Russische Joden een goed heenkomen
te zoeken, door de regeering van dat
Rijk met leede oogen wordt aangezien.
Zoo heeft onlangs dc burgemeester van
Odessa bij het openen eener boerderij
van het Israëlietisch Weeshuis, een toe
spraak gehouden, waarin hij de ont
wikkelde Israëlieten opwekte hun invloed
aan te wenden om hunne geloofsgonoo-
te bewegen, in Rusland le blijven en
zich op den landbouw toe te leggen,
plaats van op goed geluk naar elders
te trekken.
Het is reeds meermalen opgemerkt,
1 't blijkt ook hieruit weër duidelijk,
dat veelal de bevelen der Russische
overheid in deze niet zoozeer verban-
bing buitenslands, als wel verplaatsing
en vei spreiding binnenslands bedoelen.
De mindere man vat het doorgaans op
in veel te ruimen zin.
Intusschen wordt uit St, Petersburg
aan Daily 'Teltgraph bericht, dal le Kiëff
weer eens eene samenzwering is ontdekt
tegen het leven van den Czar. Er is
beslag gelegd op eene drukpers, die dien
de lot het drukken van oproerige ge
schriften en een aantal studenten werden
in hechtenis genomen wegens den „geest
van verzet," die onder hen heerscht.
Een niet geringe verbazing is opge
wekt door een bezoek van den Russischen
minister Von Giers aan het Italiaansche
Hof in gezelschap van den minister-
President Di Rudini. Men schijnt er de
reden niet van tc kennen en houdt het
er voor, dat het Rusland te doen is om
zijne houding tegenover het Drievoudig
Verbond te verduidelijken.
Niet overal in Rusland is de oogst
schrual geweest. In Noord-Caucasië was
de graanoogst buitengewoon overvloedig.
Schuren en zolders zijn overvol en aan
alle spoorwegstations liggen groote par
tijen tarwe te wachten op verzending.
FEUILLETON.
De deugd beloond.
B) Tots de pasloor der kerk van Si Rocbus, de
weldoener van Margarelha, dsn volgenden mor
gen ontwaakte, herdacht hij met innige zelfvol
doening het voorgevallene op den vorigen avond.
Hoe bewonderde hg de leiding Gods, die hem
had uitverkozen als redder op te treden van
een diep ongelukkig, verlaten gezin. En dan
zulke deugdzame zielen, want hier kon immers
niet anders dan van deugd en godsdienstzin
sprake zjjn, moesten toch geholpen worden,
en zoo wonderdadig ook. De hand Gods was
hier duidelijk zichtbaar.
Maar de edele man begreep, dat zjjn taak
hier nog niet afgedaan was; er moest meer in
hel werk gesteld worden om dat gezin voor
ondergang te behoeden. Wel was hel nn tijdelijk
geholpen, maar dc toekomst voor de beide vrou
wen bleef donker, en daarin moest verandering
worden gebracht.
Zoo overwegende haalde de grijsaard zijn
zakboekje voor den dag, waarop de naam en
woonplaats van het meisje stonden opgeleekend.
Hjj las en herlas het adres, en hel kwam hem
voor, dat moeder en dochter in een der armste
buurten van Parjjs waren aangeland. Een oogen-
bllk kwam de twijfel bjj hem op of het geld
soms ook le onnadenkend aan een meisje was
weggeschonken, doch het edels gelaat vu bet
kind, en de toestand, waarin h|j het hnd aan
getroffen, waren voor hem de heste bewjjzen,
dat de aalmoes aan edele zielen waa uitgereikt.
Geheel anders dan do waardige priester deed
werd er in de buurt, waaruil moeder en doch
ter vertrokken waren, over de beide vrouweo
gesproken. Vooral geschiedt zulks, waaneer een
gezin vertrekt uit eene woning, waarin zoovele
gezinnen hun onderdak hebben gevonden,
Vooral di
kwam
duizend kleine nietigheden knoopen zjj gewich
tige dingen vast. Met een berg van vermoedens
begeven z(j zich in den kring hunner huren,
die het verder, natuurlijk niet zonder de noo
dige overdrijving, rondbazuinen en zoo langza
merhand van een nietig voorval een gewichtige
gebeurtenis maken. Zoo komen soms de won
derlijkste geruchten in omloop.
Evenzoo ging liet hier. Nauwelijks was Marga-
rclha met den zaakgelastigde vertrokken, ot de
buren schoolden samen in het huis van den por
tier-schoenlapper en spraken hunne meening uil
over dit plotselinge vertrek. Die verwonderlijke
gebeurtenis, vooral bevreemdend voor nieuwsgie
rige buren, moe-ten zjj bespreken en naar de
oorzaak gissen, leder wist wat te vertellen.
De kruidenier had baar chocolade verkocht
op een zeer ongewoon uur; dat was hem al
verdacht voorgekomen en hjj besloot er nil, dal
er groote gebeurtenissen in de familie op lil
waren. Ook de bakker bad gedacht, toen zjj zoo
laat brood kwam koopen, aan een aanstaand
vertrak. De portier zelf herinnerde zich nu ook,
dat Margarctha als in huis was komen vallen
en dat omstreeks half tienNeen, dat
kon niets goeds betcekenen. Men wist niet wat
men van het arme meisje denken moest En de
slager, had die baar niet klokke acht naar liet
postkantoor zien snellen? Wat had zjj daar
noodig
Dc eigenaar van heihuis scheen nijdig lezjjn
dat zjjn naar wraak dorstend plan niet vervuld
Alleen Theresa zegevierde, want Margarctha
was haar immer een doorn in hel oog. De bei
de vrouwen waren immers onder verdachte om
standigheden vertrokkendaar, ja, daar lag alles
in opgeslotende zaak was nu duideljjk genoee
Toen de grjjze, weldoende priester, den on-
weerslaanbaren aandrang zijns harten volgende,
navraag deed aan hel portiershuis van den
schoenlapper, werden hem zoovele vriendelijke
medcdcelingen gedaan, werd zjjn medelijdend
hart zoo teleurgesteld, dal hjj weemoedig gestemd
naar zjjne pastorie terugkeerde. Met het treurig
bewustzijn, dat hjj zich weer eens in iemand
vergist had, trad bjj zjjn bidcel weder binnen,
om voor bet algedwaalde schaap Gods genade en
ontferming af te smeeken.
Toen Margarelha en hare moeder den vol
genden dag zich een weinig op haar gemak
begonnen te gevoelen in hare nieuwe woning,
bespraken z(j m
uit den nijpenden nood, waarin zjj verkeerd
hadden, was dan ook zoo wonderdadig, dat zjj
niet konden ophouden, daarover op nieuw uit te
Maar ook werd overwogen hoe er nu verder
moest gehandeld worden. Vooreerst moest aan
Adolf geschreven worden, en uitvoerig ook.
had geloond een edel hart le bezitten, moest
hij ook huurfga weten, welk een gezegende
uitkomst zjjn brief aan moeder en zuster
geschonken. Margarelha schreef den brief, welke
door de moeder werd gedicteerd, en waar
uitstortte. Door de zorgen des bankiers werd
dit schrijven ann het rechte adres verzonden,
en de beide vrouwen verlustigden zich reeds
in de gedachte, welk eene vreugde die goede
Adolf smaken zou, bjj het vernemen Doe hjj
zjjn moeder en zuster, en dal wel op zulk een
treffende wjjze, had weergevonden.
Na dit naar behooren beschikt te hebben, ging
Margarelha op weg om het geld, benevens eeni
ge innige woorden van dank aan den pasloor
der kerk van SI. Hoclins aan te bieden. Zjj had
opgemerkt, dal de waardige priester, nads
baar die ruime gilt bad ter hand gesteld, de
pastorie oaasl de kerk binnentrad. Ook de
lichtingen, die zjj daaromtrent had ingewonnen,
lieten niet den minsten twjjfel over of haar wel
doener was d* herder dier parochie.
De grjjze priester was zeer getroffen, toe
meisje in de hartelijkste bewoordingen haren
dank betuigde voor de edelmoedige daad, haar
en haren broeder bewezen. Hoe geheel an
ders bleek bet nu le zijn dan kwaadsprekende
en lasterlijke tongen hem hadden voorgehouden.
Hel was dus wel zooals hjj zich had voorgesteld,
en dit verschalte hem eene innige vreugde.
Met de meeste voorkomendheid en hartelijkheid
ontving hjj Margarelha, die op hare beurt, door
zooveel bewjjzen van belangstelling in haar lot,
ook alles wal haar betrof aan haren weldoener
in de gelegenheid te stellen ook haren dank
persoonlijk aan Zjjneerwaarde te kunnen betuigen.
De verheugde priester beloofde, dit zoo spoe
dig mogelijk le zullen doen, waarna Murgaretha
vertrok inet de bljjde overtuiging, dat zjj nu in
de wereldstad Parijs een vriend hadden aange
troffen, die hun in de toekomet tot troost en
leidsman zou kunnen zjjn in de gevaren en
moeieljjkbeden, die zich voor de beide vrouwen
zouden kunnen opdoen.
Met de bljjdste gedachten over haar afgelegd
bezoek keerde Margarctha naar bare woning
terug en deelde hare moeder met opgetogen
heid de liefderijke ontvangst mede, welke z(j
had ondervonden. Vooral de belofte dn pries
ters, dat hjj ook zeer spoedig met de moeder
zou komen kennis maken, bracht de vrouwen in
eene aangename spanning. Reikhalzend zagen zjj
uit naar het oogenblik waarop hun redder en
weldoener hare woning zou binnentreden-
(SlMtolgtJ
