Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 27.
Zaterdag 30 September 1893.
Zevende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort. Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATEBDA0.
Abonnementsprijs per drie m
anden:
BureauErommestraat, F 227. Amersfoort.
Prijs dar Advertentdên:
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Afzonderlijke nummers
Uitgave van de V „eniging De Eembode.
Correspondenten en Advertentién moeten niterlgk Vrjjdagavoad
vóór 6 ure aan het bureau bezorgd zjjn.
ENCYCLIEK
onzen Allerheiligsten Vader Leo XIII,
door de Goddelijke Voorzienigheid Airs.
Over den Rozenkrans van Maria.
Aan time Eerwaardige Broeders de patriar
chen primaten, aartsbisschoppen, bisschop-
LEO XTTT, PAUS.
Kr rif aardige Broeders,
heil en Apostnlischcn Zegen!
Hoezeer zal hij, die dergelijke voor
beelden van deugd dikwijls overweegt
en zich niet tevreden stelt ze met de
oogen des lichaams te beschouwen, de
kracht om ze na te volgen in zichzelven
voelen geboren wordenLaat de aarde
voor hem gevloekt zijn en niets anders
dan distelen en doornen voortbrengen
laat zijn ziel ter prooi worden aan allerlei
bitterheden, laat ziekte zijn lichaam
ondermanen, daar zal geen onheil zijn,
voortspruitende hetzij uit de vijandschap
der menschen, hetzij uit de boosheid
der duivelen, geen ramp in het openbare
of particuliere leven, welke hü niet door
onderwerping zal te boven komen.
Varr hem zal met recht gezegd worden
het kenmerk van den Christen is, veel
te volbrengen en veel te lijden. De
Christen, namelijk hij die met recht op
dien naam aanspraak mag maken, kan
niet zonder vrucht den lijdenden Christus
op zijn schreden vergezellen. Wij spreken
hier van christelijke lijdzaamheid, niet
van dat ijdel vertoon, waardoor de geest
zich tracht te verharden tegen de smart,
hetwelk sommige wijsgeeren der oude
school te aanschouwen hebben gegeven,
FEUILLETON.
Heden maken wij een aanvang mei bel plaat
sen, als louilletOD, van eene reeks interressante
brieven van een Nederlandscben missionaris, die
na voorafgaande voorbereiding in bet Missiebuis
Ie Sehent naar Mongolië is vertrokken. Welwillend
werden deze brieven, die in beknoplen vorm
bet wedervaren op de reis, de behouden aan-
komst in Mongolië en eenige bijzonderheden
omtrent de plaatselijke gesteldheid aldaar
bevatten, door de familie ons Ier plaatsing alge-
staan, waarvoor wij hier openlijk onzen harteljjkeo
dank betuigen. Wjj vertrouwen, dal nu de
belangstelling voor vreemde missiën steeds
toeneemt, deze brieven voor de lezers van de
Eembode hoogst Welkom zullen zjjn.
LOCROB, 1* Septooic, 1891
Waarde Zuster» en Broeder».
Dezen morgen te Lourdes aangekomen, zal ik
o volgens aispraak mgn reis en derzeWer lot
gevallen mededeelen. De reis van Groningen
naar Rotterdam beeft voor u niets belangrijks,
daar ze n bekend is. Rotterdam zal dus het
punt van uitgang zjjn.
Van daar beo ik Vrijdag 16 SepL 's morgens circa
IS uur naar Scheut (bet Missie-huis) vertrokken,
aangename reis tengevolge van bet gezelschap,
dat ik in den trein aantrof. Vrijdag, Zaterdag
en Zondag waren wjj druk in de weer om al
onze zaken te regelen, waarmede ik vooral
oog al veel te doen bad, dewijl men
mjj de geldbeurs toevertrouwde. 'sMaan.
maar van lijdzaamheid, welke zieh
het voorbeeld ten nutte makende van
Christus, die de smarten van het kruis
heeft willen ondergaan, terwijl Hij een
leven van geluk kon verkiezen en het
zingenot versmaad heeft, en van Hem de
hulp Zijner genade afsmeekende voor
geen enkele beproeving terugschrikt, ze
allen met vreugde aanneemt en beschouwt
als zooveel genaden.
Dc katholieke Kerk heeft te allen tijde
bezeten en bezit nog leerlingen, welke
van deze leer doordrongen zijn, mannen
en vrouwen, van alle natiën en maat
schappelijke klussen, welke bereid zijn
om, naar het voorbeeld van Christus,
alle onrechtvaardigheden en alle rampen
te dragen, meer nog het voorbeeld dan
het woord van Didymus zich eigenmakend
.Laten ook wij gaan en met Hem sterven."
Mogen de voorbeelden van dergelijke
roemrijke standvastigheid steeds talrijker
worden en de kracht der Staten en de
roem der Kerk daardoor steeds grooter
worden
De derde soort van onheilen, waar
tegen een geneesmiddel moet gezocht
worden, openbaart zich vooral bij de
menschen vati onzen tijd. Die van vroe
gere eeuwen, indien zij al ook op zondige
wijze aan de goederen dezer wereld
gehecht waren, verachtten daarom nog
niet geheel die des hemels i zelfs de
wijsten onder de heidenen hebben geleerd,
dat dit leven voor ons is een herberg,
niet een bestendig verblijf; dat wij eenigen
tijd daarin moeten doorbrengen, maar
niet daarin onze bestendige woonplaats
hebben.
De menschen van onzen tijd evenwel,
ofschoon onderwezen in de leer van
Christus, hechten zich voor het meeren-
deel aan de voorbijgaande geneugten des
levens, niet slechts alsof bet denkbeeld
van een beier vaderland en een eeuwige
gelukzaligheid uit hun geest was wegge
vaagd, maar bovendien alsof zij het
geheel wilden uitroeien door het te
onteeren. Tevergeefs heeft de H. Paulus
tol hen gesproken„Wij hebben hier
geen blijvende woonplaats, doch wij zoeken
de toekomende."
Als men de oorzaken van deze jam
merlijke dwaling nagaat, vindt men aller
eerst bij velen de vrees, dat de gedachte
aan het hemelsche vaderland afbreuk
zal doen aan de liefde voor het vader
land op aarde en de welvaart der vol
keren in gevaar zal brengen. Niets is
berispelijker en onverstandiger dan deze
meening. De verwachting van een eeuwig
dag», 's morgens circa 8 uur, na in do
kapel het: „Are Maris Stella" gezongen en 't
reUgebed gebeden te hebben, kwamen de rij
tuigen voor de bagage werd op-, de passagiers
ingeladen en voort ging bet naar bel station,
gevolgd door Imd handgeklap en taarwel-f eroep,
niet alleen van onze medebroeders, maar ook
van een groot aantal van onze vrienden en
parochianen, die ons te Scheut nog een laatste
vaarwelen een handdruk kwamen brengen. In
den trein van Scheut naar Parijs nebben wjj veel
pleizier gehad. Wjj hadden, gelnkkig voor het
broederlijk samenzjjn, met ons achten een coop*
apart. Te Feignies moesten wjj allen nitatappee
van wege de in België en elders heerschende
cholera; onze bagage moest, zooals men ons
beduidde, worden uitgepakt en gedcsinlecleerd
(doorgestoomd). Ik had er schik van,
want, om n de waarheid te zeggen, had ik het
een en ander in mijn koffer, dat, tengevolge
mijne voorafgaande omzwerving, een doorotoo-
ming wel noodig had. In hoever dezo operatie
doel heeft getroffen, kan ik niet melden; ik
heb er minder op geleL Ons echter liet men
ongemoeidvrjj moesten alleen bij den dokter
opgeven vanwaar wjj kwamen en waarheen
Ta Parjjs zjjn wjj "s Maandags tusschen *en
5 uur 's avonds aaDgekomen. Wij bobben toen
gegeten in ons hotel en namen daarna twee
rjjtuigen, waarmede wjj door de stad zjjn gere
den, om bier en daar de schoonste punten dezer
plaats te bezichtigen. Den volgenden morgen,
na slechts een paar aartjes in Morpheas' armen
1 en toekomend leven heeft allerminst tot
strekking, den geest der menschen zóózeer
in te nemen, dat zij zich geheel zullen
losmaken van de zorg der tijdelijke dingen.
Toen Christus gelast heeft het Rijk Gods
te zoeken, heeft Hij bevolen, dit in de
eerste plaats te zoeken, doch niet al het
andere ter zijde te stellen.
Het gebruik der aardsche zaken en
het geoorloofd genot, dat tnen daaruit
kan trekken, hebben niets wat onbeta
melijk mag geacht worden, indien zij
kunnen strekken tot vermeerdering of
belooning van onze deugd, of indien de
vooruitgang van welvaart en beschaving
op aarde, op heerlijke wijze getuigenis
afleggende van den gezamenlijken arbeid
der menschheid, een afschaduwing levert
van de schoonheid en de heerlijkheid
van hel vaderland hierboven. Er is niels
daarin niet geheel overeenkomstig met
den aard van met rede begaafde menschen,
niets onvereenigbaar met de plannen der
Voorzienigheid; immers, God is tegelijker-
lijd de bron én van de natuur èn van
de genade. Hij wil niet, dat ~en van
deze beiden vijandelijk legenover deandere
zal staan, en dal strijd tusschen beiden
zal heerschen, maar dat zij in zekeren
zin een verbond zullen aangaan, opdat
wjj onder hare leiding langs een meer
gemakkelijken weg eenmaal de eeuwige
gelukzaligheid mogen bereiken, waarvoor
wij geschapen zijn.
Doch de menschen, die alleen aan de
genoegens dezer wereld en aan egoïstische
begeerten zijn overgegeven, en, zonder zich
hooger te verheffen, al hun gedachten wij
den aan de zaken dezer aarde, wel verre
van door de aardsche goederen, welke zij
genieten, gebracht te worden tot een
levendiger verlangen naar die des hemels,
verliezen geheel en al zelfs het begrip
van de eeuwigheid en vervallen daardoor
tot een toestand, die den mensch on
waardig is. De goddelijke Almacht inder
daad kan ons niet vreeselijker straffen
dan door ons van alle genoegens hier
beneden Ie doen genieten, doch ons
tegelijkertijd de eeuwige goederen te laten
vergeten.
Dit gevaar zal echter te eenenmale
•Trneden worden door hem die zijn
toevlucht neemt tot de devotie van den
Rozenkrans en aandachtig en dikwijls
de glorfetolle mysteriën zal overwegen,
welke ons daarbij worden voorgesteld.
In deze geheimen inderdaad is voor onzen
geest het noodige licht te vinden, om
de goederen te leeren kennen, welke aan
onze vleescheljjke oogen ontsnappen,
te bobben gerost, gingen wjj bet H. Misoffer
opdragen in de Crypta of onderaardsche kapel
ran de kerk der missions Ürangires, van welke
missionarissen er ook 8 onze reiscompagnons
zullen zjjn van af Marseille tot Chang-hoi. Na
de H. Mis hebben wjj bet Museum Tan boven
genoemd Missie-huis bezichtigd, waar wjj afbeel
dingen ran den marteldood van vele dier mis
sionarissen hebben gezienook bevonden zich
daar de foltertuigen, die deze missionarissen tot
martelaars hebben gemaakt en verschillende
overblijfselen van hnnne beenderen enz. Ik wil vol
gaarne bekennen, dat eene huivering mij door de
leden ging, toen ik dilalles aanschouwde, maar ik
voeg er bjj, dat er voor mjj niets meer te wen-
schen zoude overblijven, indien ik deze marte
laars, die ik naar de Aziatische landen volg,
ook moge volgen in hnnne standvastigheid, met
andere woorden, ik zon de gelukkigste mensch
ter werald zjjn, indien ik, door Gods genade
krachtig geholpen, ook zulke martelingen voor
de eer van God en het heil der zielen zon mo
gen doorstaan. Een gebed tot dat einde is het
eenigst, wat ik van n vraag. Zelf bid ik daar
om veel dezer dagen, nn wjj ons te Lourdes
Dinsdagmorgen 11.40 zjjn wjj uit Parjjs ver
trokken en na een dag en een nacht gespoord
te hebben, zjjn wij Woensdagmorgen ten 7 ore
olhiei aangekomen. Onderweg zjjn wjj een nor
stil geweest te Orleans. Gegeten en geslapen
hebben wjj in den trein.
Lourdes, welk een prachtige streek I Arnhem
en Nijmegen kannen daar bjj niet wordn var
maar welke God, zooals Wij vastelijk
aannemen, bereidt voor degenen die
Hem liefhebben. Wjj leeren daardoor,
dut de dood geen vernietiging is, die
ons wegneemt en alles verwoest, maar
een verandering van woonplaats en, om
zoo te zeggen, een wijziging van levens
voorwaarden.
Wij zullen dan duidelijk zien, dat
voor ons allen een weg naar den hemel
geopend is, en als wjj den Christus uit
den dood zien opstaan, zullen wjj ons
Zjjn troostende belofte herinneren„Ik
ga u een plaats bereiden." Wjj zjjn
zeker, dat er een lijd zal komen, waarin
„God alle tranen uit onze oogen zal
wegwisschen, waarin geen rouw, geen
zuchten, geen smart meer zullen bestaan,
maar waarin wij altijd zullen zijn met
God, gelijkvorming met God, omdat wij
Hem zullen zien geljjk Hij is en zullen
genieten van den stortvloed Zijner ge
neugten, als medeburgers der Heiligen,
in zalige gemeenschap inet Maria, Zijne
Moeder en onze machtige Koningin.
De geest, welke deze geheimen over
weegt, zal noodzakelijkerwijze ontvlam
men en de woorden herhalen van een
grooten Heilige.Hoe zwaar drukt mij
de aarde, als ik den hemel beschouw."
Hjj zal genot vinden in de overweging,
dat „een kortstondig en gering lijden
ons brengt een eeuwige kroon van
heerlijkheid". Ziedaar inderdaad de eenige
band, welke den tegenwoordigen tijd
met de eeuwigheid, deze aardsche woon
plaats met den hemel verbindtde
eenige troost, welke de zielen kan ver
sterken en opbeuren.
Indien zulke geesten in groot getal
worden aangetroffen, zal de burgerlijke
maatschappjj rijk en bloeiend zijn men
zal dan het ware, goede en schoone
daarin zien heerschen, volgens het toon
beeld, hetwelk het beginsel en de eeuwige
bron is van alle waarheid, alle goedheid
en alle schoonheid. Reeds kunnen alle
Christenen getuigen, zooals Wij in deD
aanhel van dit schrjjven hebben opge
merkt, welke de voordeelen zjjn, welke de
vruchtbare kracht van den Rozenkrans
van Maria, welke zjjn macht, om de
kwalen van onzen tijd te genezen en de
jammeren, waaronder de Staten zuchten,
te doen verdwijnen doch het is gemak
kelijk te begrijpen, dat diegenen het
overvloedigst aan deze voordeelen zullen
deelachtig worden, welke, ingeschreven
in de heilige Broederschap van den
Rozenkrans, zich onderscheiden door een
bijzondere en geheel broederlijke vereeni-
golekon.Trolache rotsgebergten, van wier hoogten
men de heerlijkste vergezichten heeften waar-
lusschen rivieren met schoone watervallen door-
kronkelenOp dit oogenblik, dat ik dezen brief
schrijf, heb ik bet volle gezicht op een prach
tig oud slot, np een rotsberg gelegen, aan welks
voel eene rivier stroomt met een heerlijken wa
terval, welke zelfs gedorende den nacht door zjjo
aangenaam goruisch de trommelvliezen doet
trillen. Allerprachtigst is die afwisseling van
bergen en daten!
Misschien wilt gjj tusschen Lourdes als bede
vaartplaatsen Kavelaar eene vergelijking maken
noglhans is hel een verschil van dag en nacht,
's Morgens (Woensdag), na een zoete nachtrust
in een hotel te hebben genotan, trokken wjj naar
de kathedraal om daar het H. Misoffer op te
dragen. In deze kathedraal zjjn drie kerken bo
ven elkander, boven de eigenlijke kathedraal,
onmiddellijk daaronder de Rozenkranskapel en
de benedenste de crypta of onderaardscho kapel.
In de middenkerk heb ik twee morgens gelezen,
Het aantal altaren aldaar kan ik op geen tien
na bepalen. Toen ik dezen morgen circa 6
uur in de Rozenkranskapel aankwam, met de
gedachte wel spoedig klaar te zullen zjjn, vend
ik mjj teleurgesteld en moest ik wachten, tot
dat eerst minstens een honderdtal priesters en
bisschoppen het H. Offer daar bad opgedragen.
Volgens m|jn gissing stonden er wel vjjitig
priesters tcgcljjk in de drie kerken tot deze
verheven handeling voor de altaren.
Gisteren waren er ook een paar processies
ik bsb, indien ik mjj niet bedrieg, vjjf bisschop-
ging des geestes en door hun bjjzondere
devotie lot do H. Maagd. Deze Broe
derschappen toch, goedgekeurd door het
gezag der Pausen, door dezen overladen
met voorrechten ea verrijkt mei tal van
aflaten, zijn aan hun geestelijke rechtspraak
onderworpen zjj houden op bepaalde
dagen bijeenkomsten en ondervinden van
verschillende zjiden krachtigen steun,
welke den bloei ervan waarborgt en ze
geschikt maakt, bjj te dragen tot het
welzijn der menscheljjke samenleving.
Zij zjjn als zooveel legerscharen, welke
den strijd van Christus strijden dqor de
overweging Zijner geheiligde geheimen,
onder bescherming en aanvoering van
de Koningin des Hemels. Men heeft bij
veel gelegenheden, inzonderheid bij den
zeeslag van Lepanto, kunnen zien hoe
deze aan de smeekingen en huldebewjj-
zingen van die zjjde een welwillend
oor leent. Het is derhsiveprjizenswaardig,
een grooten jjver ten toon te spreiden
in het stichten, uitbreiden en beheeren
van dergeljjke broederschappen. Wjj
richten hier het woord niet uitsluitend
tot de volgelingen van den H. Dominicus,
hoewel b»n vooral, krachtens hun orde
regel, dt taak is opgedragen, maar
tot allen, belast met de zorg voor zielen,
en meer inzonderheid nog met het bestuur
der kerken, waarin deze broederschappen
gevestigd zjjn.
Ook is het OnB vurig verlangen, dat
de missionarissen, die hun geboortegrond
verlaten, om de ieer van Christus aan
de wilde volken te verkondigen of haar
te bevestigen waar zij reeds gevestigd
is, eveneens de devotie van den Rozenkrans
zuilen verbreiden.
Het Ijjdl bij Ons geen twijfel, of zeer
talrjjke Christenen, wien hun geesteljjk
belang ter harte gaat, zullen, gehoor
gevende aan de vermaningen van al
deze priesters, zich in de vermelde
Broederschap laten inschrjjven en zich
bevlijtigen de geesteljjke goederen te
verwerven, door Ons aangeduid, inzon
derheid die welke de reden van bestaan
en in zekeren zin het wezen van den
Rozenkrans uitmaken.
Het voorbeeld van de leden der Broe
derschap zal aan de overige geloovigen
eerbied en een grootere devotie jegens
den Rozenkrans inboezemen.
Aangemoedigd door zoodanige voor
beelden, zullen ook zij zich beijveren om
hun deel aan zóó heilzame goederen te
erlangen.
Dit is Ons vurig verlangen.
Dit ook is de hoop, die Ons geleidt
pen en een kardinaal opgemerkt. Gisterenavond
hebben w® ons bjj eene reusachtige processis
aangesloteo, welke ten 7"/. uje uittrok of er
tien, twintig ol dertigduizend pelgrims aan
deelnamen, kan ik niet uitmaken, maar wel kan
ik verklaren, dat het een treffend schonwtpel
was te midden der duisternis van den avond.
Ieder bad een brandende kaars in de hand en
in een grooten cirkel op het koloeeaal
terrein voor de kathedraal van Loordee zeer
ordeljjk voorttrekkend, vlamde ieder in met de
lofgezangen, die ter eere van onze Moeder Maria
werden aangeheven. Op het einde, voor de kerk
teruggekeerd, nam de kardintal bet woord. Zjjne
stem ward door duizenden verstaan, en zjjne
woorden gingen ven hert tot hart. Zjjoe Emi
nentie was getroffen door de eensgezindheid
van zoovelen, waar het de vereering van Maria
betrof en verzocht de pelgrims te bidden niet
alloen voor hen dio hon dierbaar waren, maar
ook voor bet ongelukkige Frankrjjk, voor Zjjne
Heiligheid den Paos. Ten slotte verzocht de
kardinaal, dat allen een bewjjs zonden geven
van hunne eensgezindheid door als nit Mn
mood den kreet aan ta heffenLeve de Pans,
en onmiddeliyk steeg nit aller mond de kreet
op: Leve de PansI Leve Monseigneur! Ten
slotte gaf zjjac Eminentie aan de duizenden zjjn
Nn nog iets over de grot te Loordee en over
een paar intereseanto genezingen. Gisterenmor
gen, na bet H. Misoffer te hebben opgedragen,
hadden wjj ons naar de grot begeven en aldaar
tea geruim en Ijjd doorgebracht. Als priester*
