Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 52.
Zaterdag 24 Maart 1894.
Zevende Jaargang.
DE EEMBODE
▼oor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eernnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnomontirprijt per drie maanden r
ranco per post
Afzonderlijke nummers
f 0,40.
f 0,05.
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereenlging De Eembode.
Prijs der AdvertentUm
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05
het vleesch geworden Woord aan het
vloekhout des kruises den droeven angst
kreet slaakte: .Mijn God, mijn God,
waarom hebt Gij Mij verlaten 1" Het was
bij dat yselijk tooneel op Calvarië's kruin,
het laatste bedrijf van het bloedigste
drama, dal de wereld ooit aanschouwde,
toen de Oorsprong des levens zelf den
dood, en wel als van een veroordeelden
misdadiger, ging sterven. Zoover was
hel gekomen, dat de grootste Weldoener
n het mcnschelijk geslacht, die by Zijn
intrede in de wereld door een jubelend
engelenkoor met den schoonsten lofzang
werd begroet, hier zeker onder een bit- I
ter angstgeschrei dierzelfde hemellingen j
als het slachtoffer van der menschen
haat en boosheid leed en stierf.
Maar nu was ook de stonde daar,
waarop de macht en de heerlijkheid van
den éénen Albestierder in den wel ge-
smaden doch aanbiddelijken Persoon van 1
Christus zich in haren hoogsten glans
zou openbaren. Neen, nooit zag deze
aarde de troostvolle leer van Gods Voor- i
zienigheid in de meest onloochenbare
feiten zoo zegenrijk, zoo overtuigend be-
vestigd als op den derden dag na het
vreeselijke moordtoonecl, waarmee de
lijdenshistorie van den Godmensch werd
beëindigd. Reeds bij het eerste morgen
krieken, nog voordat de engel van den
hemel gedaald den grafsteen had afge
wenteld, greep het heerlijkste wonder
plaats, dal de Almogende voor ons heefl
willen wrochten. Want zie, Hij die voor
drie dagen nog zeggen konde.Ik ben
een worm en geen mensch," die daar
lusschen hemel en aarde hing, zijn vijan
den ten spot en het volk van Israël een
voorwerp van verachting, Hij die aan
den slavenscharidpaal van het leven werd
beroofd, Hij legde thans zijn lijkwaad at
en de windselen van den dood, en zweefde
door eigen kracht uit de nog gesloten
gralstede weer omhoog, omstraald van
bovenaardschen luister en in een hemelsch
licht. Wat een onverwachte omkeer I Nu
bleek het zonneklaar, dat er een God
i, die het al beheerscht en naar billijk
heid de onschuld en de deugd met eer
en glorie kroont. Hij die aan het kruis
het leven had gegeven, Hij ving hier als
verwinnaar van hel en dood zijn glorie- j
rijke loopbaan door alle eeuwen aan, en
het kruis, waarmede de boosheid de
plannen Gods zocht te verijdelen, het is
het zegeteeken geworden, waarmee de
vorrezene Heiland volken en natiën aan
zich onderworpen heeft. En Zijn hoog
heilige Naam, die den Joden een erger
nis en den heidenen een dwaasheid was,
is een naam geworden, waarvoor al wat
in den hemel, op aarde en onder de
aarde is, de knie moet buigen.
In hetgeen echter den groolen Paasch-
dag voorafging en volgde, zien wij ook
den gewonen loop der gebeurlijkheden
in ons aller leven. Ook voor ieder onzer,
zoowel als voor geheele gezinnen en
gansche geslachten, breken somwijlen
tjjden aan van kommer en van wee,
waarin geen menschrlijke blik, maar
alleen het oog des geloofs de leiding
van Gods vaderhand erkent. Wel hem,
die ook dan in de dagen der beproeving
met christelijk geduld zijn lijden weet
te dragen en al zijn vertrouwen stelt op
Gods Voorzienigheiden gelukkig het
gezin, dat in ootmoed voor Gods slagen
bukt, en daarin 's Vaders liefde prjjst,
om te zijnen tijde te meer nog in Diens
zegening te deelen. Want na lijden komt
verblijden, gelijk God de Heer op de
schande van het kruis ook eenmaal
de glorie van het verheerlijkt graf liet
volgen.
Doch er is meer in het blijde Paasch-
geheim, wat ons ook in strijd en ljjdenkan
verheugen en vertroosten. Zoo ooit, dan
heeft de Alwijze hier vooral op het
schitterendst ons getoond, hoe Hij zelfs
het kwaad ten goede weet le leiden, en
juist den boozen toeleg van weerspannigen
nog dienstig maakt tot voltrekking Zijner
eeuwige raadsbesluiten. Met helsche
vreugde hadden Jesus' vijanden hun sluw
berekend plan ten laatste ook volvoerd,
en den gehaten Nazarener aan het schan
delijk kruis doen klinken. Nu, meenden
zij, was het uit met zijn predikingzijn
naam stierf met hem weg, en geheel
zijn nagedachtenis moest wel voor immer
van de aarde zijn verbannen. Doch de
verblinden wisten niet, dat hun boos
aardige aanslag juist Gods heiligste en
liefderijkste inzichten zou moeten dienen,
daar Hij hun wandaad enkel strekken
deed om Jesus te verheerlijken en Hem
den Verlosser der gansche wereld te
maken.
Ziedaar de geschiedenis van den
Stichter der Kerk, ziedaar ook die der
Kerk zelve. Werpen wjj slechts een blik
op gansch haar verleden, en wjj zullen
immer Gods wonderbare leiding van het
kwaad ten goede, de zegepraal Zijner
onbegrensde macht en wijsheid over alle
geweld en sluwheid der vjjanden, in
het helderste licht aanschouwen. De
verstoktheid der Joden was oorzaak,
dat zich hel geloof nu eerder nog naar
de heidensche gewesten ging verbreiden.
De bloedige vervolging, welke een hei
densche wereld ondernam, schonk aan
de opkomende Kerk nieuwe kracht en
grooteren wasdom. Ook de storm der
ketterij kwam haar ten goede, en dreef
gedurig de kwade elementen uit, opdat
het kaf van het koren zou worden ge
scheiden. En zoo konden steeds alle
aanvallen, ook in tateren tijd, gelijk nog
in onze dagen, nimmer de Kerk, maar
wel de aanvallers zeiven schaden als
altijd staat zij pal in verjeugdigde kracht.
Wat reden kan er dan zjjn om, al
leven wij ook in nog zoo moeiljjlce en
gevaarvolle tijden, gelijk wellicht nooit
te voren zijn gekend, ons om het lot
der Kerk te verontrusten. Vertoonen zich
ook thans al weer geen verblijdende
lichtpunten aan haren duisteren hemel,
als cm ons op nieuw te herinneren,
dat hare leiding geen menschenwerk,
maaralleen in Gods handenis. Waarom
dan ook heden niet op de kracht en de
wijsheid des Heeren vertrouwd, Die
toch volgens de meest plechtige toezeg- j
ging met haar blijft tot aan het eind
der dagen
En wat hier gezegd wordt van Gods
wondervolle leiding in het bestuur Zjjner
Kerk op aarde, het is evenzeer waar
ook van het werk der Voorzienigheid,
zij ons eigen lot bepaalt, en ieders
levensloop zoo juist en treffend regelt.
Hoe menigmaal deed al reeds in het
afgeloopen leven zich ook voor ons de
gelegenheid niet voor om 's Heeren
wijs beleid en vaderlijk bestier te onzen
opzichte te bewonderen en te prijzen I
Maar bovendien is in alle omstandig
heden des levens niet deze gedachte
reeds genoeg om ons te troosten en te
sterken, dat al het leed, wat deze wereld
biedt, tot ons eeuwig heil moet strekken
Of is hetgeen de Heiland den leerlingen
op den weg naar Emraaus toevoegde:
.moest de Christus dit niet ljjden en
aldus in zijne heerlijkheid binnengaan
ook voor ous niet van toepassing, zooals
het iederen volgeling van Christus den
weg ten hemel wjjst: door het kruis
tot de glorie?
Daarom nog eens, al is de strjjd vaak
hevig en de beproeving groot, al levert
onze tjjd ook nog zooveel gevaar, al
belooft de toekomst misschien nog
kwader dagen, laat dat alles ons niet
ontmoedigen, maar dragen wij ons kruis
met Hem, die ons is voorgegaan, en
deelen wjj als trouwe kinderen van
Zijn Kerk vol moed en bljjdschap in
haar strijd en lijden, dewjjl de goede
God, gelijk Paschen ons leert, alles ten
goede leidt, en hun alleen, die voor
Hem strijden en ljjden, eenmaal de
gloriekroon zal geven.
V. C. t A.
BUITENLAND.
Het in de vorige week goedgekeurde
Dui tsch-Russische handelsverdrag ia reeds
Dinsdag 20 dezer in werking getreden-
Op dien dag werden de ratifleatiën uit
gewisseld aan het Ministerie van Buiten-
landsche Zaken te Berlijn. Keizer Wil
helm heeft den Rijkskanselier Von Ca-
privi beloond door hem den gouden
keten der Hohenzollernsche huisorde te
verleenen. Op een diner bij den Russi-
schen gezant, graat Schuwaloff, gat de
Keizer zijne tevredenheid te kennen door
hel uitbrengen van een toast op den
Czaar, waarbij hij ir. het Russisch zeide
.Ik drink op het welzijn van mjjn ge
liefden vriend, Keizer Alexander 1"
Ook in vele Duitsche steden toonde
men zich ingenomen met de aanneming
van het verdrag.
Onmiddellijk na de uitwisseling is de
Keizer naar Abhazia afgereisd, waar,
zooals men weet, op het oogenblik zijn
echtgenoot en kinderen vertoeven.
Het Oostenrjjksch Heerenhuis heelt
zich vereenigd met een voorstel, strek
kende om het aantal kerken in de Ter-
schillende wijken van Weenen te ver-
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Paschen.
Alleluja! De Heer is verrezen! Die
gestorven was, is glorievol opgestaan
uit zjjn graf 1 Ja, waarlijk, deze is de dag,
dien de Heer gemaakt heeft, laat ons
daarom jubelen en juichenZoo
luidt de blijde roep, die er heden gaat
door gansch de Christeowereld, en die
alom reine vreugd en heilige geestdrift
wekt Gelijk in den schoonen voorjaars-
tjjd, wanneer alles weer ontkiemt,
wanneer het groenend veld zich met de
liefste bloempjes tooit, en geheel het
vogelenkoor zoo lustig kwinkeleert als om
zjjn vreugd te uiten, dat blij herle
ven der natuur ook in 's menschen hart
weer nieuwen levenslust en opgewekt
heid stort, zoo jubelt thans ook iedere
christenziel, en voelt zich opgetogen, als
opnieuw het heugeljjk Paaschnieuws
wordt gehoord,de Heiland is verrezen 1"
En geen wonder. Want geen dag is
er in gansch het kerkeljjk jaar, die met
zooveel recht een vreugdedag mag heeten
als wel de heilige Paaschdag, die het
geloovig hart zoo innig blijde stemt, en
zelfs het meest bedrukt gemoed nog
opbeurt en vertroost, eo het, ondanks
alle bekommernis, in de algemeene vreugd
doet deelen. Nergens toch komt de troost
rijke waarheid, dat God het is, die alles
wijs bestiert en als een trouwe Vader
de Zijnen nooit verlaat, zoo schitterend
aan het licht, dan in het feestgeheim,
dat wij op Paschen vieren.
Is de goddelijke leiding bij gansch hel
wereldbestuur al naar het woord der
profeten vol liefde, wijsheid en macht,
zij is daarom niet immer duidelijk voor
ons kortzichtig veistand. Soms houdt
Gods wjjze Voorzienigheid zich als in
duistere en sombere nevelen gehuld, doch
om straks op het onverwachtst, voor al
wie vast staat in zijn geloof, in des te
heerlijker licht te treden. Of, wanneer
ging ooit de luister van 's Heeren majes
teit in Zijn onbegrijpelijk albestuur zoo
zeer schuil als in dat bange uur, waarin
FEUILLETON.
Een machtige Portier.
Bjj den voor Frankrijk too noodlottigen oorlog
voegde tieh in 1871 de schandelgke revolutie.
Yen deze moeeten, zoonis gewoonlijk, de pries
ters en kloosterlingen het meeste lijden.
Vin Parijs uitgaande, weid het vaar weldra
naar de prorincieslede. overgebracht. Te Angou-
lème waren de opstandelingen al spoedig van
de sUdsregeering meester. De gevangenissen
werden weldra gevold met de bedienaren van
den godsdienst en in de omstreken der stad zag
men vluchtende geestelgken, die uit hunno
woningen verdreven waren.
De zusters der Congregatie van het H.
Hart vin Jeans hadden evenwel hare gewijde
mnren nog niet verlaten, liet angstig gemoed
bleven zjj in de gevaarlijke stad, wjjl zg elders
nog geen onderkomen konden vinden. Moesten
do vrome maagden niet sidderen, na zjj als
lammeren waren blootgesteld san de woede
vu) grimmige wolven? Zeker, tg hadden het
arpte te duchten, en toch wist de eerwaarde
Ore rata haren dochters de kalmte in te boezemen,
die zjj zelve in hel hart droeg.
Ken meer dan gewoae goiirmhl tot dan a
Joseph spoorde haar aan, om in alle moeilijk
heden lot hem hare toevlucht to nemen, en
steeds had zjj zijne machtige voorspraak onder
vonden. Waarom zou zjj thans vreezen; immers,
de hulp des Hemels is machtiger dan de pogin
gen der hel. Sterk in dal vertrouwen, had zjj
een beeld van den H. Joseph doen plaatsen in
eeu nis boven de kloosterpoort, en in den kin
derlijken eenvoud, dien het levendig geloof
schenk), stelde zg haren schutspatroon aan als
portier, met de opdracht om niemand binnen
te laten. Toen sprak zjj lol hare geestelijke
zusters: .Vreest niet, wjjhebbeo heden den H.
Joseph tot portier: onder zgue bescherming
zijn wjj veUighg zal niet dulden, dat iemand
den drempel overschrgdL"
Intnascben had de avond donkere nevelen
over de stad verspreid. Nn was het nnr der
boosheid geslagen en dreef zg hare handlangers
naar het klooster van het H. Hart De nabijge
legen slraten waren opgerold met menschen
republikeinsche liedaren werden aangeheven,
woeste kreleo stegen omhoog en menige vnist
werd dreigend opgeheven tegen de stille klooa-
tormuren. Alles voorspelde aan de vreedzame
bewoonsters een nacht van verschrikking eo
leed. Maar wie ook beefde fag het dreigend
onheil, de vertronwvolle Moeder-overste niet.
Daar sloeg het 10 uren op de stadsklok, en
als wu dit het afgesproken teek» van aanval.
regende het plotseling steenworpen en slagen
op de eikenhouten kloosterpoort. Verschrikt
Moeder. .Vreest niet, mgne dochters,'' sprak
zg andermaal .hoe kunt gg zoo kieingeloovig
zjjn I Is dan de H. Joseph niet machtig genoeg
om de eer, het leven en het goed van 's Heeren
dienstmaagden te beschermen?" Eo terwijl zg
bare medezusters aanspoorde, zich Ier ruste te
begeven, wierp zg zich met de Assistente neder
voor een beeld van den H. Joseph en
smeekte om zgn bjjstand in dit gevaar.
De zware mokerslagen weerklonken akelig
door de stille gangen, doch naarmate zg heviger
werden, groeide ook het vertronwvol gebed in
vurigheid aan. Reeds eenmaal had de Overste
zich naar het voorbuis begeven, om te zien
welke vorderingen het baldadig werk maakte
en toen zg ontwaarde, boe het paneel reads
wu gespleten, was zg haas lig teruggekeerd
naar de voeten van den H. Joseph, om bare
smeekingen te verdubbelen. Bg een tweede
onderzoek bleek, dat het paneel weldra zon wg-
ken; dan konden de boosdoeners vrgelgk door
dringen, en wie zon hun woestheid beteu
gelen
.H.Joseph. H. Joseph," bad zg, naar het baeld
terugkeerend, .bedenk wat ik n gezegd heb;
niemand mag den drempel overaehrgdenl"
Nauwelgka bad xg deze bede geJindigd, of
het gedreun der slagen verstomde. Was de
poort bezweken waren de woeataards bet
klooster binnengedrongen 1 Met ingehouden
adem luisterde zg Alles wu stilzelfs
geen kreet werd meer vernomen. Ja, haar hart
getuigde hetde H. Joseph had haar verhoord.
Ea zachtjes daalde zg de trappen af, en kwam
in het portaalde dear lag half verbrgzeld an
toch, niemand had den drempel overschreden
verder gut zg. ziet door hel open paneel
zelfs de straten waren eenzaam en verlaten.
Met welk een innigheid dankte zg den H.
Joseph voor zgn machtige voorspraak 1 O, zeker,
hg bad bnlp verleend in den hoog gestegen
noodmaar hoe dat kon zg zich nog niet
Den volgenden morgen om 10 uren werd de
eerw. Moeder in de spreekkamer geroepen,
waar eene vrome dame baar hour medelgden
uitdrukte met al den angst, in den verloopen
nacht doorstaan.
„Maar," vroeg zg aan de religieuae .wie
waa toch die persoon, die alleen door zgn plotse
ling verachgnen, de woestelingen weerhield en
deed vluchten En toen de Moederoverste ver
klaarde dat zg daar niets van wiat, vertelde
de bezoekster„Toen ik in den laten avond dat
geweldig rumoer vernam, zag ik door het
vensterraam mgner woning, dat uitzicht geeft
op sw klooster. Bevend van schrik «n ontstel-
lenis zag ik, welk een ontzettende wandaad hlar
gepleegd werdnog zag ik naar dit achandelgk
tooneel, toen op eens een man van deftig
uilorlgk, van eerbiedwekkende houding nit een
zgstrut te voorschijn trad. Ik dacht: Hoe
waagt zich die heer lusschen dat granwwu
het nieuwsgierigheid? neen, want nanwelgks
wu hg te midden der woeste menigte, of allen
zagen naar hem, hielden ontatald op met hun
ellendig bedrgf en namen in aüergl de vlucht
ook de eerbiedwurdige man wu verdwenen;
ik kan niet verklaren, boe dit zoo in eena
geschieden kan. Wie mag het toch goweeat
ago In elk geval een man van groolen invloed,
omdat zgn verachgnen zooveel vzeas verwekte
onder dat ruwo volk."
Dankbaar getroffen vouwde de Moederoverste
hare handen: „Laat ons de goddelgko Voorzienig,
heid prgzen." sprak zg, „wgl holden Heer
behaagd heelt zgne dienstmaagden in het gevaar
te beschutten."
Aan hare medezusters vertelde zg later de
geheele toedracht, en wees er haai op, hoe
men onder de hoede van den H. Joseph altgd
veilig is.
m.
