Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 18.
Zaterdag 4 Augustus 1894.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATEBDAG.
Ibonnameatwprije p»r drie a
Franco per post
Afzonderlijke nummers
f 0,40.
f 0,05.
BureauKromnmtraat, F 227. Amersfoort
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
der Advertentiia;
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05 1
o uiterlijk Vrjjdvgavaad
Bedenkelijke verschijnselen.
i.
't Is waarlijk niet te verwonderen, dat
men bange verzuchtingen hoort slaken
bjj de ontzettende gebeurtenissen van
onzen tjjd. .Het kan zoo onmogelijk
voortgaan 1" hoort men van alle zjjden
luid verkondigen. Nu de pestwalm van het
godsdienstig en zedelijk bederf overal
het leven der volken heeft vergiftigd, en
den gezichtseinder met een bloedroode
tint komt kleuren, wordt het zelfs den
ongeloovige benauwend en ong durig om
het hart Neen, in zulk een dampkring
te leven wordt ondragelijk 1
't Kan dan ook niemand bevreemden
dat, na de golven des ongeloofs, der
zedeloosheid en verwoesting over de
hoofden slaan, en alles met ondergang
bedreigd wordt, de geest van behoud
als vanzelf weder aller harten komt
bezielen. Alom hoort men nu: Aan de
ongebondenheid des volks moeten paal en
perk worden gesteldde vernielings-
en moordzucht der socialisten, anarchisten
en nihilisten moeten gebreideld worden
de krachtige arm van den Staat moet
de bedorven geesten tol de orde terug
leidende misdadiger, die zich verstout
de moderne leer in toepassing te brengen,
die gekroonde hoofden en andere mach
tigen dezer aarde naar het leven staat,
en ontzetting en schrik verspreidt, moet
voorbeeldig worden gestraft: deze en
meer dergelijke, krachtige uitspraken
vullen de kolommen der pers of trillen
op de lippen der moderne wjjsgeeren,
en met deze aangeprezen middelen meenen
zjj de verwarde maatschappij weder in
het rechte spoor te kunnen plaatsen
Met stoffelijke krachten denkt men
ftng aan te kunnen redden,
die een doodeiQhe krankheid vertoont.
En het bedroevendst ervan is, dat zij,
die geroepen zgn de volken te leiden,
nog in dergelijke kwakzalversmiddelen
heil bljjven zoeken, en het ecnige middel,
dat algeheele genezing schenken kan,
hooghartig o< lafhartig blijven afwijzen.
Dit bedenkelijk verschijnsel openbaart
zich,helaas, nog maar al te zeermet voor
beelden zullen wij dit trachten te staven.
Aan het hoofd van het machtige
Duitsche Rijk staat een man, die als
keizer Willem U getoond heeft, dat
vorstelijk bloed hem door de aderen
stroomt. Niemand toch zal hem de eigen
schappen, om als heerscher over een
volk te kunnen optreden, durven be
twisten. En toch, by al zijn groote en
onbetwistbare begaafdheden om een volk te
besturen, weet ook deze vorst tegen den
verderfelijken geest des tijds geen stand
te houden, ook hjj wijkt, waar plicht
hem gebiedt pal te staan. Wie herinnert
zich niet zjjn zwakke, laffe houding
tijdens Duitschland met een meer chris
telijke schoolwetgeving zou worden
begiftigd. Openlijk had h|j zich geschaard
bij de verdedigers van God en godsdienst,
daarin het groote heil gezocht en
gevonden voor land en volken niette
min gaf hij zijn heilige overtuiging prjjs,
toen de geest des ongeloofs een woedend
verzet deed hooren. Van den krachtigen
Souverein bleef slechts een zwakke scha
duw over, en het ongeloof bleef meester
van het terrein.
Dat zegt de geschiedenis van een
Vorst, die wist en gevoelde hoe ontzettend
de ongeloovige wetenschap z|jn volk
bedorven heeft.
het schijnt ook dat keizer Wil-
helmóf begeerlijk is naar de lauweren, door
het Ongeloof hem aangeboden, óf door
angst voordeszelfs bedreigingen te zijn
overweldigd, anders toch is zijne houding
den jongsten tijd geheel onverklaarbaar.
Ofschoon persoonlijk, naar het heet, van
de vr|jmetselar|j niet gediend, heeft hij,
naar beweerd wordt, onlangs zelfs toe
gelaten, dat een Pruisische prins het
beschermheerschap der logesop zich nam.
Zoo wordt de vrijmetselarij door den
Keizer in bescherming genomen, en met
voorkomendheid bejegendde Katholieke
Kerk daarentegen, onderzen bestuur, dezer
dagen door een schanddaad ten diepste
gegriefd. Terwjjl de tjjding van Carnot's
noodlottig uiteinde zjjn ziel met ontroering
vervulde, die zich uitte in bewijzen van
hartelijke deelneming, werd den verde
digers van orde en gezag, den steun
pilaren van altaar en troon, in zijn
Staten een grievende hoon bereid. D"
Duitsche Rjjksdag bad het banvonnis,
eenmaal over de Jesu.eten geveld, opge
heven de laatste sporen eener schan
delijke vervolging wilde hij uilwisschen.
En wat doet nu de Duitsche Regeering
Na konkelen en knoeien wordt door den
Bondsraad, die 's Rijksdag's besluit moet
bekrachtigen, het banvonnis gehandhaafd-
Als gevaarlijk voor den Staat moeten de
Jesuïeten in den vreemde bljjven om
zwerven, en zij, die don ondergang van
Kerk en Staat hebben gezworen, mogen
zich vrij bewegen op het Duitsche
grondgebied. Het stormen en razen der
revolutie klinkt minder onheilspellend in
de ooren des Keizers, dan het gebed van
den Jesuïet.
Zeker een hoogst bedenkelijk verschijn
sel!
Met weemoed wordt het hart vervuld,
als het oog zich wendt naar het katho
lieke Oostenrijk-Hongarije. Daar ontwaart
op den vorsteljjken troon dier
Staten een grijsaard, gebukt en gedrukt
onder de slagen, die zijn koninklijk gemoed,
maar niet minder zjjn ouderlijk hart,
hebben getroffen. Evenals eenmaal de
koninklijke Profeet uit het Oud Verbond
zieldoorvlijmende jammei klachten aan
hief bjj de doodstijding van zijn diep-
betreurden zoon, evenzoo heeft deze
Keizer-koning smartelijke weeklachten
geslaakttoen hij het rampzalig uiteinde
van zijn zoon en troonopvolger,
zjjn Rudolf, vernam. Een onachtzame
opvoeding en een bedorven omgeving
hadden den vorstelijken telg zedelijk ge
dood, tot ook zijn leven op woeste
wijze verbroken werd. En den armen, be-
klagens waardigen vader, den zwakken toe-
gevenden Keizer Frans Jozef schijnen, door
de vreeselijke lessen hem door de Voor
zienigheid gegeven, de oogen nog niet
geopend te zijn.
De Vrijmetselarij en het Jodendom
hebben Oostenrjjk-Hongarije tot den rand
van den afgrond geleid, en de aposto
lische Keizer, die de kroon van den heiligen
Stephanus op zjjn hoofd voelt rusten,
zwicht nog altijd als bedreigingen van die
zijde worden gehoord. Als de vjjanden
mze Moeder de H. Kerk in zjjn om
geving het hoofd opsteken en de Kerk ten
strijde uitdagen, versmaadt de zich
machteloos gevoelende grijsaard den raad
zijner trouwe katholieke onderdanen, en
geeft zelfs zijn heilige overtuiging laag
hartig prjjs aan de revolutie, die met
volharding zijn alouden troon ondermijnt.
Vooral de droeve gebeurtenis, in Hongarije
dezer dagen voorgevallen, werpt een onuit-
wislbare smet op zijn koninklijken diadeem.
Calvinisme, Vrjjmetselarjj en Jodendom
wilden daar een wet op het burgerljjk
huwelijk invoeren, een wet zoozeer door
de Kerk verfoeid en veroordeeld. En toch,
ondanks het krachtig verzet der Katholie
ken, en het veroordeelend vonnis door de
Magnatentafel in eerste instantie daarover
geveld, heeft de revolutie, onder hooge
goedkeuring van keizer Frans Jozef,
getriomfeerd. Al zwichtende voor de
eischen der revolutionnaire elementen,
gaf de zwakke Monarch zich eindelijk
geheel verwonnenden minister-president
Weckerlé werd vrij spel gelaten, en de
drager der kroon keerde vandaar, door
de '.yanden der Kerk verheerljjkt, maar
als katholiek vorst op de treurigste wjjze
gecompromitteerd.
Is dit nu geen allerbedenkeljjkst ver
schijnsel te noemen?
Nauwelijks in Oostenrijk teruggekeerd,
werd een samenzwering tegen het leven
der Keizers ontdekt. Door een gelukkigen
samenloop van omstandigheden werden
echter de plannen der booswichten
verjjdeld, en enkelen dier misdadigers in
hechtenis genomen. Ook hier werd dus
opnieuw een tastbare waarschuwing
gegeven, hoe het ongeloof en de revolutie
bewezen diensten belooneu.
Zou de reeds zoo zwaar beproefde
vorst dezen wenk des Hemels nu nog niet
ter harte nemen
BUITENLAND.
Omtrent de gespannen verhouding
tusschen China en Japan kwamen in
het begin dezer week zonderlinge be
richten in. Tot oorlogsverklaring was
het nog niet gekomen, maar toch hadden
drie Japansche oorlogsschepen het alvast
goedgevonden om twee Chinoesche oor
logsbodems, die met een adviesjacht
zeven transportschepen begeleidden, aan
te vallen. Bij het gevecht, dat ontstond,
viel het adviesjacht den Japanners in
handen en werd het transportschip Kow-
Shing in den grond geboord. Van de
1500 man, die aan boord waren, werden
er slechts 11 gered door den Franschen
kruiser Lyon,al de overigen verdronken.
De Kow-Shing voer onder Engelsche
vlag en behoorde aan een Britsche maat
schappij, die schadevergoeding eischt van
de Japansche Regeering, welke deze ge-
reedelijk heeft .toegezegd. Terzelfdertjjd
traden de Japanners ook te land, en wel
in de Koreaansche hoofdstad Seoul, han
delend op. Ze verlangden dal de Koning
de Chineesche troepen zou verzoeken
weg te trekken, wat geweigerd werd,
en daarop ontstond een kort gevecht,
't welk er mede eindigde, dat de Japan
ners het paleis des Konings bezetten en
den Koning gevangen namen. Aanvan
kelijk hebben dus de Japanners, dank
zij hun betere organisatie nog al succès.
Of zij het op den duur evenwel zullen
uithouden tegen het zooveel grooter China
met zijn overweldigend getal strjjders
en zijn onuitputtelijke rjjkdommen, moet
de tjjd leeren.
Inmiddels is ook de oorlog feiteljjk
verklaard en komen er opnieuw berichten
van eene overwinning, die de Japanners
moeten behaald hebben, maar deze be
hoeven nog bevestiging.
De Britsche Regeering heeft verklaard,
onzijdig te blijven en deed alleen de
noodige stappen tot bescherming der
Britsche belangen. Uit Shanghai wordt ge
seind dal acht Russische oorlogsschepen,
met troepen aan boord, met geheime
orders uit Wladiwostok naar Korea ver
trokken zijn.
De verwoede aanval der Japanners
en het vernielen van het transportschip
Kow-Shing heeft de oorlogspartij in China
zeer versterkt. De onderkoning Li-Hung-
Sjang heeft verklaard dat, nu de oorlog
eenmaal begonnen is, hjj zond.tr genade
moet worden doorgezet. Op verscheidene
plaatsen in China uit zich de opgewon
denheid van het volk -eeda in geweld-
FEUILLETOM.
Gevolgen der verleiding
vader san t" riep een
i merkbaar ook, dat niet enkel de
,Ziexoo, dear zjjn we weer I" riep de vader
mt, terwijl hjj den kleine onder een echaterlach
op de beeaen xette, ,en na zallea we maar
weer eena dapper aan bet am all en gaan. Moeder
heelt maar baat opgepast na de heele boel al
klaar staat, want ik heb trek in het maal, ik
hen zoo hongerig als een wolf."
.Daar heb ik schik van," liet de moeder er
bigde op volgen, .want dat ia een goed toeken,
dos maar niet langer getalmd."
In een ommezien zat nn bet viertal want
nog een allerliefst tienjarig meisje behoorde lot
dit gelukkig gezin om de latei geschaard
„ÜZ.'
in de richting keek, t
hjj glde met aUgestrekte a
let een torscheo greep hief hg zjjn kind in
da hoogte en klemde bet aan zjjn hart, om hel
daarna weer aren gezwind op zjjn achoodar te
jmlmm. Op een trippeUraije ging hat nn
■nadar aan, dia m* neigde bet tweetal etc
af te wachten. Inheiend van pret dook de vader
hardop voorbidden, want dat was den ouden
in hunne jeugd ook zoo geleerd.
.En heeft Jan goed opgepast, moeder?" be
gon de vader weer, toen allen met opgewekten
jjver aan den maaltijd deelnamen, .dan gaat bjj
Zondag met vader en moeder weder naar bui
len, net als we verleden Zondag ook gedaan
hebben, bé Jan?"
Vol vreugde daarover sloeg de. knaap met
zjjn lepel op de tafel, dat de borden rinkelden.
.Lieve jongen, voorzichtig toch," vermaande
de moeder, terwjjl zjj den kleine zacbt over zjjn
hoofdje streek, .zoet is hjj wel, maar hjj klopt
tsgenwoonhg overal op en tegen. Ik bood soms
mgn hart vast, dit hjj nog schade maken zal
.Del komt, de timmerman zit er ia. niet
weer, Jam? a hoor bat liever ano, als dat hit
zoo'n sok vin een jongen is. Hjj aardt naar
grootvader, daar is nn eenmaal niks tan te
doen, niet waar, Jan?"
.Ja. Jan timmeren," zei de knanp.
„Dat komt later wel," zei de moeder, .eet
nn maar liever, beste kind, andere zal het nog
koud worden."
.Ik heb toch schik dat Jan een beste jongen
is," hernam de vader weder, .en als hjj heel
gehoorzaam on zoet is, dan zal ik een hamer
voor hem maken, dan kan bjj timmeren dat
het een lost is. Dat belooft wat, moeder," liet
hjj er schertsend op volgen.
.Ocb, met je gekheid, je zult nog maken, dat
geen stok in bnis heel bljjft," zei de moeder,
lachend bet hoofd schuddend. .Van dezen mor
gen nog ging hjj op da Utalal aan het kloppen
alsof bet een schildbank was. Geloof me, als
datzoo Voortgaat, dan mag ik mjjn waakzaamheid
wel verdubbelen, of bjj begaat nog ongelukken."
.Dat zal Jan niet doen, niet waar. Jan? Hjj
ia veel te zoet, maar hjj moei grootvader op
volgen, daar is niks aan te veranderen. Tim
merman moet hg worden, en dan gaat hjj met
vader naar den winkel, niet waar, Jan?"
.Een vreugdegejuich van den kleine was bet
antwoord op al de luchtkasteel en, die vader
bouwde. De kleine was zjjn oogappel, doch
evenzeer had hjj zjjn dochtertje harteljjk lief.
Vandaar dat hg voortging s
,En wat ziet Sientje er bljjde uit, zeker weer
een ploimpje bjj de Zosters verdiend, raad ik
het, of raad ik het niet?"
•Precies gcradu," aai dn mosder, als deed
het haar goed dat hel meisje ook eens aan de
benrl kwam, ,ze heelt weer een prjjs voor vljjt
ea goed gedrag gekregen. De Zusters schjjnen
maar best over haar tevreden te zjjn."
.Dat Ijjkt het wel," antwoordde de vader,
terwjjl hjj den prjjs, een net boekje, in de han
den nam, en het met aandacht beschouwde.
.Boor eens, lieve kind," ging hjj harteljjk voort,
.wees gehoorzaam en dankbaar aan de Zusters,
evenals je ;altjjd aan je ouders zjjt, dan wacht
je een gelukkig leven, dat kan niet anders. Mjjn
goede vader en moeder zaliger hebben mjj dit
ookalljjd op het hart gedrukt, en nu ouderviud
ik bet eerst hoe goed of ze het met mjj hebben
voorgehad."
Een paar dikke tranen rolden over het goedige
gelaat van den man, en daarna zag men ze
als parelen- over zjjn vast heengljjden. Het
spreken, i
hjj tjjdens 1
id liefgehad, of
ng, dat de
er zgu ouders te
s leven zoo echt
jn gemoed kwam
te paa kwamen.
.Durover schaam ik mjjvniet," was zjjn
zeggen, als hem zulks bjj anderen ovarkwam,
die hem er mee plaagden, ,mgn dierbare ouders
zjjn mjj alios geweeet, ea hun gedachtenis zJ
ik in «ere bonden, dat beloof ik ja."
Wal hadden zjj hem weinig meer nagelaten,
dan een eervollen naam, maar daarop stelde
Hannes vu den Haren den meesten prjjs. Een
goede opvoeding en een eerijjke naam geven
een pas om mee door de wereld te komen,
was altjjd zjjn woord
En dien pas zon hjj zjjn kinderen ook in de
handen drukken, daar zou hij wel voor zorgen.
In dit streven wérd bjj door zjjn brave
wederhelft trouw en ijverig bjjgestaan. De goede
ziel had met 's werelds onspóeden maar al te
zeer kennis gemaakt, doch, gesteund door onzen
heiligen godsdienst, alles met zachtheid en geduld
geleden. Reeds vroegtijdig had zjj haar vader
en spoedig daarna hare moeder ten grave zien
breDgen, en toen ais wees door het leven
gesukkeld. Ouder vreemden had sjj haar brood
moeten winnen, want bloedverwanten had zjj
niet, totdat zjj in het buweljjk trad met den
man, dien wjj thans als baar gelukkigen echt
genoot leeren kennen.
,'t Is niet te verwonderen, mosder, dat ik
trek in het eten heb," aldus begon hjj weder,
sis om het gesprek een wending te geven,
.zoo'n verfaoisboeltje overbrengen en beredderen
geeft een grage maag. Nou moet ik dat er
alweer bijzeggenals ze zoo terreden zjjn over
het werk, als de Ins laten bljjkeo, dan heeft
'n menscb er ook heel wat voor over't zjjn
wezenlijk barteljjke menachen. Wel groote lui,
maar best voor d'r evenmensch hoor I"
,En wat het mooiste is," ging hjj. na zich
terdege aan den stevigen middagkoet te hebben
te goed gedaan, weder voort, .voor den baas eca
beste klant ook. Van dezen morgen nog fluisterde
hjj mg in .Hoor eens, Hannes, als je zorgt dat
de boel goed overkomt, dan schiet er oog een
fooitje voer jon ook over, meer je moet daar
met niemand over spreken. Du ik vertrouw
na heelemaal op jon, maak du meer dat de
