Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 45.
Zaterdag 9 Februari 1895.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist
▼•rschUnt eiken ZATEBDAO.
Abonnementsprijs per drie
Franco per post
Afzonderlijke nummers
f 0,40.
f 0,05.
Het Grieksche schisma.
Het bemoedigend woord door den
Paus tot de Katholieken, zijne kinderen,
gericht, is de openbaring san wat zjjn
scherpziende blik vooral in de laatste
dagen op het wereldtooneel aanschouwt.
Het zjjn de vruchten van zijn allesom
vattende!) arbeid, de resultaten van zijn
onrermoeiden ijver en machtigen invloed
op de volkeren dezer aarde. Een heer
lijke troost voor der. Paus te midden
van al zijn zorgen en kommer, van ai
de bitterheden zijns lijders, zoo over
vloedig den dauw des hemels te zien
neerdalen over zijn reusachtigen arbeid.
Dankbaar erkent hij, hoe overvloedig
daarbij 's Hemels zegen was en die
zegen zelf hem met nieuwen moed en
vertrouwen vervult.
Wenden wjj voor dit oogenblik onze
blikken naar het Oosten, en aanschouwen
wij daar hoe door God de arbeid van
Leo Xffl werd gezegend.
Geljjk men weet hebben verschillende
oorzaken samengewerkt toi bet ontstaan
van het Grieksche schisma, dat voor
een zeer groot gedeelte de Oostersche
Katholieken van de Westersche Kerk
scheidde. De hereeniging dezer beide
Kerken, reeds onder d) regeering van
Piu* IX opgezet, werd door zijn opvol
ger Leo XIII met volle sympathie over
genomen, onverdroten voortgezet en
met zooveel tact geleid, dat met stellig
vertrouwen een gunstige uitslag kan
worden te gemoet gezien.
Bewonderenswaardig zijn de wijsheid
en voorzichtigheid daarbij door den H.
Vader ten toon gespreid. Kalm en vast
beraden heeft hij gedurende zijn ponti
ficaat alle hem ten dienste staande
middelen aangewend om voor de her
eeniging met Rome de gemoederen in
het Oosten vooc te bereiden en te stem
men. Door den Paus werden alle zorgen
daarvoor aangewend, krachtdadige wel
willendheid hun bjj verschillende gele
genheden betoond, wprkdadige steun
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereenlging De Eembode.
Prijs der Advsrtsntltni
Van 1 tot 6 regelsf 0.3e
Voor iederen regel meer- 0X5
n uiterlijk Vrijdagavond
vóór u
d x(jn.
aan hun Kerken verleend, colleges lot
vorming van Oostersche priesters te
Rome en op vele plaatsen in het Oosten
opgericht Gunstiger stemming werd
daardoor gewektmeer en meer werd
de stnoming zichtbaar om in hun diepe
ellende en verval te Rome redding te
Een gewichtige daad werd ten opzichte
van het Oosten door den H. Vader
verricht, toen voor twee jaren het
Eucharistisch Congres op zijn verlangen
te Jeruzalem werd gehouden. Ook hier
treden het beleid en de voorzichligheid
des H. Vaders in het volle licht. Niet
een Romeinsche, mair een Fransche
prelaat voert het praesidium, om daar
door allen aanstoot te vermijden en het
Oosten niet Ie grieven in zjjn antipathie
tegen Rome, waartegen vooral het
schisma gericht is. Het congres door de
Westerlingen werd gehouden in het
Oosten, te Jeruzalem, in de H. Stad,
vanwaar beide Kerken zjjn uitgegaan.
Reiner, onschuldiger titel kon niet ge
vonden worden dan het congres met den
naam Eucharistisch te bestempelen. De
Eucharislii toch is het centrum van onzen
H. Godsdienst, het is de Christus zelf
in het H. Sacrament, die als het Hoofd
der Kerk daar allen in de H. Communie
met zich vereenigt en in zijn hooge-
priesterlijk gebed bidt, dat allen één
mogen zijn, geljjk lljj één is met den
Vader.
Niets derhalve weerhield de patriar
chen, bisschoppen en prelaten in het
Oosten aan de uitnoodiging gehoor te
geven en op het congres te verschijnen.
Alle geschilpunten waren krachtens di-n
titel uitgesloten, alle twist moest wor
den vermeden, 't Gold hier de erkenning
en verheerlijking door het Oosten en
het Westen der H. Eucharistie, van het
Allerheiligste Sacrament, hetwelk nieta
dan liefde en eenheid ademt. Het groote
doel werd bereikt. Vele patriarchen,
bisschoppen en prelaten hebben deel
genomen aan het Congres broederlijk
waren het Oosten en het Westen ver-
eenigd rondom Christus in hot H. Sacra
ment. wiens gebed voorzeker om de
eerbiedwaardigheid zijns Persoons het
werk zjjns Plaatsbekleeders op aarde
met gunsteen uitslag zal bekronen.
Deze voorafgaande proefneming waa ten
volle gelukt, het Oosten gunstig ge
stemd, de gemoederen waren nader
gebracht tot den H. Stoel te Rome.
Van nu af hield de H. Vader zich be
zig met het voorbereiden eener Ency
cliek, aan de Oostersche Kerken te rich
ten, welke van de zijde des Pausen
wederom eene totnaderende schrede
zou zijn voor zijne ongehoorzame
kinderen. Vele vooroordeelen moesten
nog uit den weg geruimd, veler antipa
thieën overwonnen, verschillende eer
biedwaardige privileges bekrachtigd,
verschillende geschonden rechten her
steld, de onderscheiden ritussen gehand
haafd en de Oostersche liturgie door
krachtige wetsbepalingen onschendbaar
gemaakt worden. Daartoe werd tijd ge
vorderdde zaak van zulk een groot
gewicht moest door den Paus grondig
worden nagegaan en onderzocht. Met
dit doel riep de H. Vader de patriarchen
van het Oosten naar Rome, om met
hem en eenige kardinalen te beraadsla
gen, wat in het belang dezer zaak kon
en moest gedaan worden met de uiter
ste welwillendheid werden zij van de
zijde van den Romeinschen Stoel beje gend,
alle hun billijke wenschen en verlangens
ingewilligd.
Na eene dusdanige voorbereidingachtte
de H. Vader het oogenblik gekomen om
zich als het Opperhoofd der gansche
Kerk in een Encycliek te wenden tot de
kinderen in het Oosten, door een treurig
schisma sinds eeuwen van den H. Stoel
gescheiden. Op waardige wijze wordt door
dit beroemde schrijven de kroon gezet
op het werk, met zooveel wijsheid en
vastberadenheid ondernomen en voort
gezet.
Bij het lezen van dit beroemde schrij
ven wordt men waarlijk diep getroffen
over de teederheid en liefde daarin
voortdurend uitgedrukthet is als ziet
men den H. Vader zijne armen welwil
lend uitstrekken naar het Oosten, om
al de daar verspreide en van hem afge
scheiden kinderen te omhelzen en aan
zjjn hart te drukken. Hjj zelf betuigt
het ons.Voorzeker lag en ligt Ons
niets zoozeer ter harte, geldt ons nieta
zoozeer als een heilige plicht, dan die
geloovigen te hereenigen met den H.
Stoel, in hunne zielen een vurig en
vruchtbaar geloof op te wekken, opdat
zjj zich beijveren de heiligheid en den
roem hunner vaderen te verwerven door
het navolgen hunner voorbeelden."
Geen twijfel derhalve of deze Ency
cliek heeft in het Oosten een allergun-
stigslen indruk gemaakt en doel getrof
fen. Het Oosten hoort daarin don H.
Vader spreken met al de liefde en goed
heid, waartoe zjjn minnend hart hem in
staat steltalles wordt vermeden, wat
hinderlijk en grievend voor hen zjjn
kan. Hjj spreekt slechts van vrede en
verzoeningal hun billijke verlangens
en wenschen worden ingewilligd, en in
de strenge voorschriften dooi hem ge
geven ter handhaving hunner rechten,
hunner eigen ritussen en liturgie, meent
men meer den Paus van het Oosten dan
van het Westen te hooren.
Met recht mag men verwachten dat
de verheven arbeid van Gods Plaats-
bekleeder, waarop zoo zichtbaar tot
hiertoe 's Hemel zegen rust, zal slagen,
en de Oostersche met de Westersche
Kerk zal worden vereenigd. Dit vertrou
wen drukt de H. Vader uit in dezelfde
Encycliek: .Het is On: zeer welgevallig,
de hoop, die wij h'bben opgevat, met
den dag te zien vermeerderen, en Wjj
zijn besloten al Onze krachlen aan zulk
heilzaam werk te wijden, om alles, wat
men van de wijsheid van den Aposto-
lischen Stoel kon verwachten, daartoe
aan te wenden."
Moge Leo XIII zelf nog de verwezen
lijking zijner stellige hoop, de vervul
ling zjjiit-r vurigste wenschen aanschou
wen en de kinderen van het Oosten
zien neerbuigen om met het Westen
hem als het Opperhoofd der gansche
Kerk te erkennen en in nederige onder
werping en gehoorzaamheid te huldigen
als de onfeilbare Plaatabekleeder van
Christus op aarde.
BUITENLAND.
Het stoffelijk overschot van Frankrijk»
laatsten maarschalk, den roemruebten
Canrobert, is Zondag te Parijs op de
meest indrukwekkende wjjze ter aarde
besteld. De stoet was omringd door ge
neraals, admiraals, de korpscomman-
dacten, de hoofdofficieren van alle wa
penen, en ook generaal Zurlinden, de
nieuw? minister van Oorlog, en de nieuwe
minister van Marine, admiraal Besnard,
waren aanwezig. Generaal Saussier, de
militaire gouverneur van Parijs, kwam
spoedig na hen te paard en omringd
door zijn staf.
De lijkkoets, door zes gekraproeneerde
paarden getrokken, was aan weerszijden
bezet met vlaggenbundela en omringd
door een groep gedecoreerde of een
medaille dragende onder-officieren. De
koorden van het lijkkleed werden ge
houden door vier generaals en twee
admiraals.
Onmiddellijk achter den wagen liepen
e^n adjudant der jagers en vier cere
moniemeesters, op kussens dragende de
talrijke decoratién van den overledene.
Naast de lijkkist lag de maarschalks
staf, waarvan de beide uiteinden van
goud zjjn, terwijlee" strookje van blauw
fluweel, doorweven met gouden bjjen,
den stok omringt, waarop als devies
staatTerror belli, deeue pact* (ten
schrik in oorlog, ten sieraad in vredej
en die prijkt met de woorden Aan mijn
neef, maanchalk Canrobert. Napoleon.
De maarschalken van Frankrijk wer
den namelijk, zoodra z|j benoemd wa
ren, de .neef' van den Souverein.
De H. Mis van Requiem in de prachtig
versierde kerk van het HM dee Inea-
lidee werd bijgewoond door den aarts
bisschop van Parijs, Mgr. Richard, die
zelf de Absolutie verrichtte.
Tallooze kransen, waaronder van den
President der Republiek en van verschil
lende buitenlandsche vorsten, getuigden
van de algemeene deelneming. De zoon
van maarschalk Canrobert ontving van
keizer Nicolaas van Rusland het volgende
telegram: .Levendig deelende in den
FEUILLETON.
De Liefdezuster.
*lle hare wenschen es begeerten in xgoe hoed..
Intnsschen "as hear hart niet geheet vrjj van
vreeabet stilzwjjgen, dat har» moeder bewaarde,
icbeen baar eeo slecht voorteeken. Zoo brak
de Zondag aas. Bevend en met ach room, alaof
bet een slechte daad gold, vroeg zjj hare moeder
vertot om de H. Kis te gaan bgwooes.
.Wat ia dat voor vraag," antwoordde mevronw
Dubuiseon met vertoornden blik. .Heeda verschil
7) Bat b door da hoogata wjjsheid «clve
mitgesproken, dat degene, die zich aan den dienst
van God wil toewijden, zich op beproeving moet
voorbereiden. Zjj, die heilig willen leven en den
weg der rechtvaardigheid bewandelen, zullen ver
volging te wachten hebben.
Geenszins moet bet dus onze verwondering
wekken, wanneer wjj zien dat God, die Ernestine
met nüka bjjzondere genaden begunstigd had,
haar ook verschrikkelijke beproevingen te on
dergaan overzend. Dit wilde God, om haar ziel
xtark ea edelmoedig te doen worden.
Nauwelijks waren er acht dagen sinds hare
eerste H. Communie verloopeo of hare m
keerde terug. Na de eurile groeten en gesprekken,
gaijjk na eau lange afwezigheid pleegt te
1 haar zoo vreeand, dat zjj
iertoe haar toevlucht te nemen. Des
trp zjj zich op bus kmeta neder,
iel re aan God op en beval zich mat
:r geenszins mede gelukwenschen u overge-
Met hart co ziel atn het heilig geloot gehecht,
gevoelde zjj ten volle de onrechtmatige behan
deling haar aangedaanin den geeal vereenigdc
zjj zich met de geloovigen, die bet geluk had
den bet heilig misoffer bjj te wonen.
Vervuld van eerbied voor hare moeder, zelta
nn zjj zulk een onrecht van haar ondervond,
ontvielen haar geene woorden van beschuldi
ging of morren- Zjj verscheen san talel met bare
gewone kalmte er vriendelijkheid zjj legde voor
hare moeder de meeste oplettendheid en voor-
komeoheid aan den dag. Meer dan ooit waa zjj
bljjven en dit b bet antwoord op uw dwaze
De arme Ernestine stond ab verpletterd
tranen waren bet eenige antwoord dat zjj kon
geven.
,Cwe tranen zullen mjj niet van bealnit doen
veranderen," hernam de moeder ontevreden. ,AI
die godvruchtigheden zjjn slechts mri-jesgril
len. T Zal mittcbien veertien dagen durengjj
zjjt veel te onlstandvaatig
.Maar, maaja, ik bid n I" smeekte Ernestine.
.Zwjjg en spreek niet verdergjj weet dat
ik geen ongehoorzaamheid kan doldenga naar
haar door den godadieuat werd opgelegd. In
dien mevronw Dnbaiaeon niet verblind waa ge
weest door hare vooroordeelen, bad zjj zeer
go»d dan gunstigen invloed van den godsdienst
op bare dochter knnnen waarnemen. Maar zjj
was er verre van om zoo te oordeeleo. Sinds dien
dag begon tegeuNrnestine eene hevige vervolging.
haar en alle hare
gen ontnam haar
oomojeijjk kon maken.
konden troosten bjj zulk eene beproeving. Men
verwijderde haar van
beschuldigde
hat verkeer met hare
haar ten strengste verboden. Alles werd in 't
aan 't wankelen
raad ea sterkte;
Hjj steunde haar te midden dier beproevingen.
Zelfs ontzag men niethsar la keatgdeo. En zie,
boe merkwaardig, zjj verdamde alleevsnvgten,
onrechtmatige behandeling, zonder ooit ia 't
minste aan de plichten jegens hare moeder te
kort te schieten. Wel een waardig voorbeeld
voor hen die eeoe gelijke vervolging te verduren
hebben.
Zoo was het gedrag van Ernestine. Eens op
een Vrjjdag, een dag van onthouding, gedroeg
«jj zich op bewonderenswaardige wjjze. Zij
bevond zich alleen met hare moederer wer
den niet andera dan vleescbspjjzen voorgediend.
Zjj maakte hare verontschuldiging dst zjj daar
geen gebruik van maakte. Mevronw Dnhuiaaon
echter stond er open beschouwd»het abflaui
gewetensbezwaren, die nieta ta beteekenen
hadden. Ernestine weigerde nogmaals en
klaarde lachend, dat zjj zich wel met brood
zoo tevreden stellen.
.Dat b de zaak hier niet," antwoordde!
moeder, .maar ik wil gehoorzaamd worden, ik
beveel het n! Verstaan?"
.Ach, ik zou gaarne om alles uw wil
maar geloof mjj, ik ken niet. Ik bid u, noodzaak
mj) niet. Gjj zjjt mjjne moeder, maar daarboven
•taat God, die boven allee recht heelt op
gehoorzaamheid. Hjj verbiedt mjj thans toe te
stemmen in 't geen n mjj voorstelt. Oordeel
zelveb bet wel rechtmatig dat ik Hem onge-
Zoo verliepen er eenige weken. Ven de eene
zjjde geweld, slechte behandeling es onrecht-
D den anderen kant gedold,
zachtmoedigheid.
haar ging vrijmaken om baar te gebruiken tot
het werk, waartoe Hg baar van bare geboorte
af bestemd had. Sinds hars bekeering dacht
Ernestine er meer ernstig over om zich tan
God toe te wjjden in eene congregatie van
liefdezusters. Zjj gevoelde een geheel bjfloade-
ren teek in zich voor het religieuze leven, en
vooral voor de verzorging der ziekeo en lgdeo-
deo. Zjj bad dit geopenbaard aan hare beide
vriendinnen, en dear daze hier de hznd Gods
zagen in zulk eene buitengewone roeping, had
den zjj haar in haar besluit geeterkL Ook bad
zjj dit haren pastoor medegedeeld ea de pries
ter bad baar plan goedgekeurd, omdat hst ham
gebleken waa, dal God» wil zich hier duidelijk
geopenbaard had. Sterker dan ooit ta voren
droog haar de genade Goda om te braken met
de wereld en de neiging te volgen, die haar
tot bet kloosterleven riep. Maar boe alle dfa
hindernissen te boven te komen, die bare roe
ping in den weg stonden
.Zal ik vlochten?" zoo vroeg zij zicb zelve
af. .Zalik eene moeder verlaten, die Ik Uefbab
ondanks hare onrechtvaardigheid legsn mij?"
Ach, mfin hart deinst terug voor zulk aan#
wreede scheiding. En toch, kan ik wei langer
weerstand bieden aan Goda stem, die mg roept
Zjjn de dwang eo da vervolging ifia man mj)
om den godsdienst aandoet, geene valdoende
redenen om mjjn vlucht te verontschuldigen
Wisn most ik bovendien gehoorzamen God 01
da wereld, mjjne enden of Bern 1 Mjjn Sod,
moet ik dan geheel zonder raad of steno ign?
