Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 34.
Zaterdag 23 November 1895.
Negende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie maanden
Franco per postf0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van do Vereeniging De Eembode.
Prije dor Advertentitn;
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iedcren regel meer- 0.05
De Kerk en liet Huisgezin.
Het huiselijk geluk bestaat uit de
vereeniging der huisgenooten naar den
g-'est, en hunne onderlinge en weder-
zjjdsclie toewjjding. De Katholieke Gods
dienst nu bezit in den hoogsten graad
de eigenschappen om die vereeniging
en toewijding tot stand te brengen en
te onderhouden.
Waarlijk christelijke ouders toch we
ten, dat z|j, gelijk Jesus Christus en
Zijne onbevlekte Bruid, onze Moeder de
H. Kerk, met een onverbreekbaren
band aan elkander verbonden zijn zij
weten, dat zjj één hart en één geesl
moeteu uitmaken; dat zij lief en leed
met elkander moeten doelendat de
echtgenoot, zoo noodig, bereid moet
zjjn, zjjn leven voor dat zijner echtge-
noote te geven, gelijk de echtgenoot e
op hare beurt dezelfde gevoelens van
opoffering en toewijding ten opzichte
van haren echtgenoot moet koesteren.
De vader weet, dat hij ais hoofd
des huisgezins zijn gezag slechts voor
het welzijn der huisgenooten mag laten
gelden. Hij is als de koning van dit
kleine rijk. Aan hem de zorg om voor
de geestelijke en lijdelijke belangen le
waken. Het dagelijksch brood zal hij, óf
in het zweet zijns aanschijns, óf door
de ontwikkeling van de eigenschappen
van zijnen geest, voor zich en de zij
nen verdienan, en hetzij door eigen on
derricht, of door dat van leermeesters
die ten volle zijn vertrouwen waardig
zijn, zal h|j aan zijne kinderen de on
waardeerbare weldaad van een dege
lijke en christelijke opvoeding schenken.
De christelijke moeder verdeelt hare
dagen lusschen de zorg voor haren
echtgenoot en hare kinderen. Terwijl
zjj door hare opgeruimdheid haren
echtgenoot den arbeid verlicht, wijdt
zij aan hare kinderen de teederste moe
derzorgen. Niet tevreden met aan het
lichamelijk welzijn van haar kroost die
honderden zorgen te wijden, waarvan
het moederhart alloen het geheim kent,
zaait z|j in die jeugdige en ontvanke
lijke zielen de eerste kiemen van gods
vrucht en deugd, die, langzamerhand
opschietend, de heerlijkste vruchten
tijd en eeuwigheid moeten voort
brengen. De christelijke echtgenoole is
waarheid die sterke vrouw, welke
de H. Schrift ons met schitterende
rven heeft gemaald.
De kinderen leeren van hunne prilste
jeugd af hunne ouders tc beminnen
te eerbiedigen. Zij weten dat zij
na God, alles te danken heb-
en dat, zoo de stem der natuur
hun toeroept, steeds met een dankba-
blik naar hunne ouders op te zien,
de stein van den Godsdienst zich nog
luider doet iiooren, om hen de gehoor
zaamheid aan de ouders tot een aller
heiligsten en niet straffeloos le overtre
den plicht te maken.
Niet tevreden met den huisgenooten
c in 't bijzonder hunne plichten je
gens elkander voor le schrijven, voegt
de Kerk bij hare voorschriften den
machtigen steun van het voorbeeld. De
inacht van het aloude spreekwoord
.woorden wekken, maar voorbeelden
trekken," werd door geene instelling
beter begrepen dan door haar. En dat
voorbeeld stelt zij haren kinderen voor
oogen in het heerlijkste huisgezin dat
de aarde ooit gedragen heeft en zal dra-
in de H. Familie van Nazareth.
Jozef, Maria en Jesus zijn do heilige na
men van den vader, de moeder en het
kind van dit Huisgezin. Jozef brengt
als erfdeel mede, de rechtvaardigheid,
hetwelk in de taal der H. Schrift be-
leekent de volmaakte heiligheid. Maria
van haren kant bezit de volheid der
Genade, een ijjkdom aan bovennatuur
lijke goederen, door geen menschelijke
woorden uit te drukken.
Dringen wij dieper en met eerbied
door in het heilig huiselijk leven onzer
twee grootste Heiligen. Hoe wordt hel
christelijk gemoed verteederd bij de be
schouwing der teedere zorgen, welke
de H. Jozef aan zijne allerreinste Bruid
wijdt. Gedurende de moeilijke reis naar
Bethlehem, op de gevaarvolle vlucht
naar Egypte, bij de terugreis naar Na
zareth, overal zien w|j den H. Jozef
optreden als de echtgenoot, die de on
dervinding zijier moerdere levensjaren
de volle kracht van zijn arm aan
wendt, om in het zweet zijns aanschijns
hot onderhoud der hem door God
toevertrouwde H. Maagd te voorzien.
Dit alles echter ontneemt aan den H.
Jozef de waardigheid niet als hoofd van
het H. Huisgezin. Gelijk God over de
wereld regeert door zijne Rechtvaardig
heid en door zijne Liefde, zoo ook wil
God dat de vrouw aan het gezag van
man onderworpen zjj, niet aan een
despotisch gezag, doch aan een gezag
gegrond op wederzijdsche liefde en toe
genegenheid in Christus.
BUITENLAND,
De verkiezingen voor de gemeente
raden, Zondag in geheel BelgiC voor
liet eerst gehouden onder de nieuwe
wet, waarbij do geévenredigde verte
genwoordiging onder zekere beperkin
gen wordt toegelaten, zijn over hel al
gemeen gunstig voor de Katholieken
uitgevallen. Te Mechelen zijn zij in de
minderheid geraakt, doch te Brussel,
te Antwerpen, en zelfs te Luik, heb
ben zij een geduchte bres geschoten
in de alleenheerschappij der liberalen.
De uit Brussel gevluchte kassier der
Socifti Générale lol begunstiging der
nationale industrie, De Ilennin, is le
Parijs gevat. Hij heeft ongeveer 2.G1G.000
frs. ontvreemd. Natuurlijk niet in eens.
Hel blijkt dat hij reeds een tienlal jaren
speculeerde, niet alleen le Brussel maar
ook le Purijs en dat hij zijn verliezen
telkens dekle door een greep in de kas
zijner maatschappij. Men verzekeit, dat
de deposito's ongedeerd zijn, zoodat
alleen de bank de schade zal dragen,
maar een ander bericht zegt, dal er 7
ton aan de deposito's ontbraken. De
Hennin, die tot een deftige Brusselsche
familie behoort, werd voor eer. trouw
beambte gehouden. Hij had 50.000 frs.
salarisDaar hij zeer geregeld leefde,
had niemand iets dergelijks van hem
vermoed.
De bank, die fr. 10 inillioen kapitaal
heeft, wordt door den diefstal niet
geschokt.
Prins Emanuel, zoon van den herlog
n Alencon, zal zich eerlang verloven
niet prinses Henriette, eene dochter van
den graaf van Vlaanderen, den vermoede-
lijken troonopvolger in België.
Aan de Fransche Regeering is hot
gelukt zich, althans gedurende eenigen
tijd, populair te maken. Zij heoft nl.
de hand gelegd op den „onvindbaren"
Arlon, indertijd evenals Ilerz en Rei-
nacli betrokken in de Panama-schan
dalen en deswege veroordeeld. Deze
arrestatie heeft te Parijs groote sensa
tie gemaakt en wordt algemeen als een
buitengewoon liandigen zet van het
niinislcrie-Bourgeois beschouwd. Dat na
het optreden van liet radicale ministe
rie men zoo spoedig den vluchteling
heeft weten te vindon, wordt door ve
len aangemerkt als een bewjjs dal de
vorige ministers nooit ernstig getracht
hebben, Arton le arresleeren, omdat
hij in het bezit is van geheimen, die
men niet aan het licht gebracht wensch-
te te zien.
Volgens de Débat* zijn evenwel de
pogingen om Arton te vinden nooit
geslaakt, en heeft het nasporen van den
vluchteling meer dan 25,000 Irs. gekost.
In 1892 en '93 maakte de inspecteur
Souriais reizen in Bulgarije, Rumenië,
Nederland en Marokko, maar telkens
als hy in een stad kwam om de hand
le leggen op den vluchteling, had deze
juist de plaat gepoetst, fn 1894 zocht
Soudais in België, Zwitserland en Enge
land, met hetzelfde negatieve resultaat;
in 1895 deden twee andere inspecteurs
verschillende reizen naar plaatsen waar
de vluchteling gesignaleerd was, maar
telkens bleek hel dal men zich in den
persoon vergist had. Nu twee maanden
geleden moet hjj in België, en vervolgens
in Rolterdam, den Haag en Amsterdam
gesignaleerd zijn, maar de eenige zeker
heid die de Fransche rechercheurs op
deden, was dat hij zich op een boot
naar Engeland had ingescheept. Op goed
geluk werden toen twee rechercheurs
naar Londen gezonden, en met behulp
der Engelsche detectives gelukte het
hun Arton onder zijn aangenomen naam
Henri Newman op te sporen.
Zijne arrestatie geschiedde onder de
volgende omstandigheden .-
Toen de detectieve Sexton hem in
hechtenis wilde nemen, zeide hij „Ik
heet NewmanMaar toen de agent
antwoordde„Maak maar geen praatjes I
Gij zyt Emile Arlon, wij kennen ul"
had hij niets meer te zeggen dan „ja,
die ben ik! Laat het echter zonder
schandaal gaan en neem een rijtuig 1"
En zoo werd Arton naar het burean
in Bowstreet gebracht en achter slot
en grendel gezat, beschuldigd van frau
de en bedrog in verschillende vormen.
Gelijk men zich herinneren zal, is hij
in het Panama-proces bij verstek ver
oordeeld tot verlies van burgerschaps
rechten, vijf jaren gevangenisstraf en
400,000 francs boete en nog wegens
eene andere fraude-zaak lot 20 jaren.
In het Oostenrijksche Huis van Afge
vaardigden is de Regeering geïnlerpel-
leerd over de nieuwe ontbinding van
den Weencr gemeenteraad.
De minister-president Badeni heeft de
wolligheid van den maatregel verdedigd,
liet was hier geenszins het. Ministerie
er oin te doen zich van de Kroon als
van een beschermend schild te bedie
nen. Het Kabinet nam de volle verant
woordelijkheid op zich, ook voor het
niet bekrachtigen der benoeming van
Dr. Lueger. De minister van Justitie
sprak geheel in denzelfden geest.
Gedurende deze redevoeringen was
het Huis langzamerhand eenigszins
rumoerig geworden, en dit verbeterde
er niet op, toen Dr. Lueger zelf aan
het woord kwam. „Wie met mjj zijn"
dus sprak hij o, a. „zjjn geen
vijanden des Keizers, maar van de
joden 1"
„En van de Magyaren I" riep een stem
van de tweede galerij, welke uilroep
levendig door het publick en ook zelfe
door eenige Afgevaardigden werd toe
gejuicht.
De Ministers verlieten hierop de zaal,
terwijl de Voorzitter de tweede galerij
deed ontruimen.
Bij de hervatting der zilling maande
de Voorzitter nu het publiek der eerste
galerij tot kalmte aan, maar geestdrif-
tige kreten van „leve Lueger 1" waren
hierop het antwoord, zoodat toen ook
deze galerij moest worden ontruimd.
Ten slotte werd het voorstel om die
onlbindingsgeschiedenis te behandelen
als eene spoedeischende zaak verworpen.
Het machtsvertoon der groote Mo
gendheden in de Turksche wateren be
gint den Sultan tot de overtuiging te
brengen dat er niet langer te geksche-
FEUILLETON.
Stad en Dorp.
Vrij gevolgd naar hel Duitsch door M.
3) No was het lunchen Lange en Woort-
man vragen en antwoorden. De toestand van
den arbeid in Hamburg werd too rooskleurig
voorgesteld, dat Lange tich de opmerking ver
oorloofde, waarom do werklieden dan sociaal
democraten werden, als het hnn zoo naar wenach
ging. Maar ook daarop had de ander een
klaring geroed. Het gaat hondorddnin
gewono arbeiden slechten na zon hel
een schandciyk verraad xjjo, wanneer zjj, die
het beter hebben, niet voor hnn verdrukte broe
den optraden. De een werkt voor den ander,
en wanneer bet eenigen goed gaat, dan L bet
toch waarlijk nog niet gezegd, dat hel niet nog
beter met bon worden kan.
Ala no Lange den wensch nitto, ook in
zoo groote eUd, bet liefst in Ham
work te vinden, dmkto Woortman hem de
hand, sn noemde hem een beginnend vorig
„broederbart" en „deelgenoot", en gat
de verzekering, dat hjj het nsrgeas beter 1
kon, dan in Hamborg. Hjj ontwierp met groote
aansprak, des te bekoorlijker verscheen
bel leven in een groo'.e stad mei de gemakkelijke
en goedo verdiensten en de vele gelegenheden
om van het leven te kunnen genieten. Hol liefst
had bjj nu maar tegelijk zjjn boeltje ingepakt
om bet middenpunt aller aardsche zaligheden
lagsmoet te snellen maar bet mankeerde hem
aan geld!
Woortman, die uog bezinning genoeg bezat
om le kunnen beoordeelen, wet er alzoo in
het gemoed van zjjQ vriend omging, trok nu
een pak vuile dagbladen en boekjes uit den
zak, die hjj Lange aanbood.
„Dal moet gjj lezen, Chrislloun," zeide hjj.
„Datis wat anders, alsdio Oauwe berichtjes,die ge
in de Munstersche courant vindon kunt. Wat ge in
onze bladen leest, staat nog orna op poolen,
daar zit pit in. Die andere bladen zjjn wel ia
waar ook voor het volk geschrevea, doch zjj
dienen den bevoorrechten stand, en de dom
me boer betaalt nog zjjo abonnementsgeld
daarvoor, enkel om le kannen lezoo hoe
zjjn uitzuigers gewerkt wordt. Zie dit boekje
eens„Boer, opent nwe oogendat moet je
lezen, dan voel je eerst recht, hoe je positie is,
en wat je kwelt. Zjj weten en gevoelen ook
hoe ellendig je loesland is, maar je nieuws
bladen en je pastoors zeggen niet, wat
een gebrek je lijdt. Ten slotte bewijzen zjj je
nog dat je te veel eet, maar in dat boekje
kan je oen, dat je niet eens genoeg bekomt.
Go dat is maar het ware."
Lange stak de papieren bjj zich en
tol Woortman, dat hjj vertrekken ging. De
Hamburger wees echter op de ficscb, die nog
enkele glazen inhield, en verklaarde niet le
zallen gaan, voor het laatste drupje er uit ge-
loopen wasde oude dnarmede bedoelde
hjj zjjne moeder -- wachtte toch niet op hem.
Hjj zon wel ergens bjj een naburig buis in de
hooiberg kruipen. Woorlman hoopte echter, dat
Lange bem zou ultnoodigen mede naar zjjn
huis te baande jonge boer had eebter on
danks zjjn bedwelming geen Insl zich een gast op
den hals le laden. Na elkander beloofd te hebben
den volgenden avond weder present te zullen
wezen, gingen de vrienden ieder zjjns weegs.
Lange waggelde zoo goed en kwaad hel
ging naar huls. Zeer vriendelijk, doch met rood
geweende oogen, werd hjj door zjjn vrouw op
gewacht. Mei moeite zocht hjj zjjn legerstede
op, wierp zich daarop neder, en murmelde af
oo toe„Naar Hamburg gaan, wjj gaan naar
Hamburg
Toen hjj den volgenden morgen met hevige
boofdpjjn ontwaakte, kwam hem de zaak nie
meer zoo rooskleurig voorbjj bevond zich ii
een onbehagelijke stemming, die hem de stout
moedige droom van den vorigen avond als
gemeen hol en niets meer dun een zeepbel
deed toeschijnen. Hjj stond later op dan ge
woonlijk, gal op de deelnemende vragen zjjncr
vronw slechts korte antwoorden, en ging na
bet koffie drinkea met epoed naar bet veld.
Maar de arbeid ging niet van harte. Zjjn
oud, tronw paard moest zelfs de ondervin
ding opdoen, dat zjja boer niet al te lx
Bjj den mooiljjken arbeid kwam bjj Lange
weder van liovorlede de gedachte op, dat
oen gemakkelijker leven toch maar alles was,
al was hel d\n ook maar als sigarenmaker.
Hjj beschouwde zich als een slaal, die slechts
voor vreemde heeren le werken had, ala een
lastdier, dat dag in dag ait ander deazelfden
zwaren last moet voortschrijden. En dan weder
traden de bljjdo beelden hem voor den geest,
die de vriend zjjner jeugd hem voor de oogen
had getooverd, en die het leven in oen gohocl
ander licht stelden. Zjjn toestand kwam hem
daardoor nog des te drukkender en smartoljjker
voor. In plaats van zich te onrtorwerpon ann
den hoiligen wil Gods, die bem gebood zich
tevreden te stellen met de positie waarin de
goddcljjke Voorzienigheid hem had geplaatst
en zjjn plicht te doen, vloekte
hjj zjjn toestand
bjj verkorren moest, zonder to bedenken dat
hjj reeda in zjjn bart de noodlottige beginselen
van de sociaal-demooraten Bad opgenomoo.
„Hé, Lango!" riep onverwacht een stem, die
hum zeker niet aangenaam in de ooren
want opziende stiet hjj eon vloek nlt, en ni
alles behalve vriendelijke bonding aan. Hjj zag
don beambte dor belasting,
menscben bet meest haatte, dwars over he'
veld op hem aankomen. „Gjj kunt mjj een loop
„Loop naar den duivel met je prol 1" ant
woordde Lange woedend. „Ik weel al, wat je
wil."
„Hoadt toch a
t dat gevloek," riep de
beambte, die wrevelig word. „Daarmede kon jo
toch je scbnlden niet betalen."
,Zie maar, dat jo het geld krjjgt, ik heb
niets antwoordde Laogo bits.
it is wel gemakkelijk gezegdmaar bier
t biljet staat, dat belasting, op straffe van
ia beslagneming nwer goederen, binnen acht
dagen moet betaald worden. Waarachtig, met
niemand heb ik zooveel Bcliarlerjj als met n,
en toch geloot ik dat hot bjj u maar ligt in
niet te willen 'n plauU van niet te kunnen beluien."
„Ga moar heen, en log muur beslag," riep Lange
njjdig. „Je zuil niet veel vindon. Jo meent wel, dat
hot bjj mjj vetpot ia, oven als bjj don ouden
Palsman I Maar je bont op eer dwaalweg, man."
„Dal weet je even goed als ik, Lange," ant
woordde de deurwoardor gemoedelijk. „Maar
wat ik n raden mag: breng u niet in ongelegen
heden en kosten, betaal liever goedsehika, want
eens moet je het toch doen. Hier is de aan
maning, ge kunt mjj een heelen loop sparen."
„Dan kan je lang wachten," lachte de boer.
„Zooveel weet ik wel van deurwaarderszaken
dat ik op het land geen aanmaning behoef
aan to nemen. Breng haar maar nao mjjn vronw,
dio zal er schik van hebben, jood."
Zonder verder op don beambte le letten, ging
bjj weder met zjjn arbeid voort. De deurwaarder
stond eon oogenbtik als verbluft, daarna wendde
hy zich schielyk om en verwyjerde zich.
Na nog een half uur te hebben gearbeid,
zette Lange, nog altjjd verbitterd op den deur
waarder, de belastingen en den staat, zich op