Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 34. Zaterdag 23 November 1895. Negende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden Franco per postf0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van do Vereeniging De Eembode. Prije dor Advertentitn; Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iedcren regel meer- 0.05 De Kerk en liet Huisgezin. Het huiselijk geluk bestaat uit de vereeniging der huisgenooten naar den g-'est, en hunne onderlinge en weder- zjjdsclie toewjjding. De Katholieke Gods dienst nu bezit in den hoogsten graad de eigenschappen om die vereeniging en toewijding tot stand te brengen en te onderhouden. Waarlijk christelijke ouders toch we ten, dat z|j, gelijk Jesus Christus en Zijne onbevlekte Bruid, onze Moeder de H. Kerk, met een onverbreekbaren band aan elkander verbonden zijn zij weten, dat zjj één hart en één geesl moeteu uitmaken; dat zij lief en leed met elkander moeten doelendat de echtgenoot, zoo noodig, bereid moet zjjn, zjjn leven voor dat zijner echtge- noote te geven, gelijk de echtgenoot e op hare beurt dezelfde gevoelens van opoffering en toewijding ten opzichte van haren echtgenoot moet koesteren. De vader weet, dat hij ais hoofd des huisgezins zijn gezag slechts voor het welzijn der huisgenooten mag laten gelden. Hij is als de koning van dit kleine rijk. Aan hem de zorg om voor de geestelijke en lijdelijke belangen le waken. Het dagelijksch brood zal hij, óf in het zweet zijns aanschijns, óf door de ontwikkeling van de eigenschappen van zijnen geest, voor zich en de zij nen verdienan, en hetzij door eigen on derricht, of door dat van leermeesters die ten volle zijn vertrouwen waardig zijn, zal h|j aan zijne kinderen de on waardeerbare weldaad van een dege lijke en christelijke opvoeding schenken. De christelijke moeder verdeelt hare dagen lusschen de zorg voor haren echtgenoot en hare kinderen. Terwijl zjj door hare opgeruimdheid haren echtgenoot den arbeid verlicht, wijdt zij aan hare kinderen de teederste moe derzorgen. Niet tevreden met aan het lichamelijk welzijn van haar kroost die honderden zorgen te wijden, waarvan het moederhart alloen het geheim kent, zaait z|j in die jeugdige en ontvanke lijke zielen de eerste kiemen van gods vrucht en deugd, die, langzamerhand opschietend, de heerlijkste vruchten tijd en eeuwigheid moeten voort brengen. De christelijke echtgenoole is waarheid die sterke vrouw, welke de H. Schrift ons met schitterende rven heeft gemaald. De kinderen leeren van hunne prilste jeugd af hunne ouders tc beminnen te eerbiedigen. Zij weten dat zij na God, alles te danken heb- en dat, zoo de stem der natuur hun toeroept, steeds met een dankba- blik naar hunne ouders op te zien, de stein van den Godsdienst zich nog luider doet iiooren, om hen de gehoor zaamheid aan de ouders tot een aller heiligsten en niet straffeloos le overtre den plicht te maken. Niet tevreden met den huisgenooten c in 't bijzonder hunne plichten je gens elkander voor le schrijven, voegt de Kerk bij hare voorschriften den machtigen steun van het voorbeeld. De inacht van het aloude spreekwoord .woorden wekken, maar voorbeelden trekken," werd door geene instelling beter begrepen dan door haar. En dat voorbeeld stelt zij haren kinderen voor oogen in het heerlijkste huisgezin dat de aarde ooit gedragen heeft en zal dra- in de H. Familie van Nazareth. Jozef, Maria en Jesus zijn do heilige na men van den vader, de moeder en het kind van dit Huisgezin. Jozef brengt als erfdeel mede, de rechtvaardigheid, hetwelk in de taal der H. Schrift be- leekent de volmaakte heiligheid. Maria van haren kant bezit de volheid der Genade, een ijjkdom aan bovennatuur lijke goederen, door geen menschelijke woorden uit te drukken. Dringen wij dieper en met eerbied door in het heilig huiselijk leven onzer twee grootste Heiligen. Hoe wordt hel christelijk gemoed verteederd bij de be schouwing der teedere zorgen, welke de H. Jozef aan zijne allerreinste Bruid wijdt. Gedurende de moeilijke reis naar Bethlehem, op de gevaarvolle vlucht naar Egypte, bij de terugreis naar Na zareth, overal zien w|j den H. Jozef optreden als de echtgenoot, die de on dervinding zijier moerdere levensjaren de volle kracht van zijn arm aan wendt, om in het zweet zijns aanschijns hot onderhoud der hem door God toevertrouwde H. Maagd te voorzien. Dit alles echter ontneemt aan den H. Jozef de waardigheid niet als hoofd van het H. Huisgezin. Gelijk God over de wereld regeert door zijne Rechtvaardig heid en door zijne Liefde, zoo ook wil God dat de vrouw aan het gezag van man onderworpen zjj, niet aan een despotisch gezag, doch aan een gezag gegrond op wederzijdsche liefde en toe genegenheid in Christus. BUITENLAND, De verkiezingen voor de gemeente raden, Zondag in geheel BelgiC voor liet eerst gehouden onder de nieuwe wet, waarbij do geévenredigde verte genwoordiging onder zekere beperkin gen wordt toegelaten, zijn over hel al gemeen gunstig voor de Katholieken uitgevallen. Te Mechelen zijn zij in de minderheid geraakt, doch te Brussel, te Antwerpen, en zelfs te Luik, heb ben zij een geduchte bres geschoten in de alleenheerschappij der liberalen. De uit Brussel gevluchte kassier der Socifti Générale lol begunstiging der nationale industrie, De Ilennin, is le Parijs gevat. Hij heeft ongeveer 2.G1G.000 frs. ontvreemd. Natuurlijk niet in eens. Hel blijkt dat hij reeds een tienlal jaren speculeerde, niet alleen le Brussel maar ook le Purijs en dat hij zijn verliezen telkens dekle door een greep in de kas zijner maatschappij. Men verzekeit, dat de deposito's ongedeerd zijn, zoodat alleen de bank de schade zal dragen, maar een ander bericht zegt, dal er 7 ton aan de deposito's ontbraken. De Hennin, die tot een deftige Brusselsche familie behoort, werd voor eer. trouw beambte gehouden. Hij had 50.000 frs. salarisDaar hij zeer geregeld leefde, had niemand iets dergelijks van hem vermoed. De bank, die fr. 10 inillioen kapitaal heeft, wordt door den diefstal niet geschokt. Prins Emanuel, zoon van den herlog n Alencon, zal zich eerlang verloven niet prinses Henriette, eene dochter van den graaf van Vlaanderen, den vermoede- lijken troonopvolger in België. Aan de Fransche Regeering is hot gelukt zich, althans gedurende eenigen tijd, populair te maken. Zij heoft nl. de hand gelegd op den „onvindbaren" Arlon, indertijd evenals Ilerz en Rei- nacli betrokken in de Panama-schan dalen en deswege veroordeeld. Deze arrestatie heeft te Parijs groote sensa tie gemaakt en wordt algemeen als een buitengewoon liandigen zet van het niinislcrie-Bourgeois beschouwd. Dat na het optreden van liet radicale ministe rie men zoo spoedig den vluchteling heeft weten te vindon, wordt door ve len aangemerkt als een bewjjs dal de vorige ministers nooit ernstig getracht hebben, Arton le arresleeren, omdat hij in het bezit is van geheimen, die men niet aan het licht gebracht wensch- te te zien. Volgens de Débat* zijn evenwel de pogingen om Arton te vinden nooit geslaakt, en heeft het nasporen van den vluchteling meer dan 25,000 Irs. gekost. In 1892 en '93 maakte de inspecteur Souriais reizen in Bulgarije, Rumenië, Nederland en Marokko, maar telkens als hy in een stad kwam om de hand le leggen op den vluchteling, had deze juist de plaat gepoetst, fn 1894 zocht Soudais in België, Zwitserland en Enge land, met hetzelfde negatieve resultaat; in 1895 deden twee andere inspecteurs verschillende reizen naar plaatsen waar de vluchteling gesignaleerd was, maar telkens bleek hel dal men zich in den persoon vergist had. Nu twee maanden geleden moet hjj in België, en vervolgens in Rolterdam, den Haag en Amsterdam gesignaleerd zijn, maar de eenige zeker heid die de Fransche rechercheurs op deden, was dat hij zich op een boot naar Engeland had ingescheept. Op goed geluk werden toen twee rechercheurs naar Londen gezonden, en met behulp der Engelsche detectives gelukte het hun Arton onder zijn aangenomen naam Henri Newman op te sporen. Zijne arrestatie geschiedde onder de volgende omstandigheden .- Toen de detectieve Sexton hem in hechtenis wilde nemen, zeide hij „Ik heet NewmanMaar toen de agent antwoordde„Maak maar geen praatjes I Gij zyt Emile Arlon, wij kennen ul" had hij niets meer te zeggen dan „ja, die ben ik! Laat het echter zonder schandaal gaan en neem een rijtuig 1" En zoo werd Arton naar het burean in Bowstreet gebracht en achter slot en grendel gezat, beschuldigd van frau de en bedrog in verschillende vormen. Gelijk men zich herinneren zal, is hij in het Panama-proces bij verstek ver oordeeld tot verlies van burgerschaps rechten, vijf jaren gevangenisstraf en 400,000 francs boete en nog wegens eene andere fraude-zaak lot 20 jaren. In het Oostenrijksche Huis van Afge vaardigden is de Regeering geïnlerpel- leerd over de nieuwe ontbinding van den Weencr gemeenteraad. De minister-president Badeni heeft de wolligheid van den maatregel verdedigd, liet was hier geenszins het. Ministerie er oin te doen zich van de Kroon als van een beschermend schild te bedie nen. Het Kabinet nam de volle verant woordelijkheid op zich, ook voor het niet bekrachtigen der benoeming van Dr. Lueger. De minister van Justitie sprak geheel in denzelfden geest. Gedurende deze redevoeringen was het Huis langzamerhand eenigszins rumoerig geworden, en dit verbeterde er niet op, toen Dr. Lueger zelf aan het woord kwam. „Wie met mjj zijn" dus sprak hij o, a. „zjjn geen vijanden des Keizers, maar van de joden 1" „En van de Magyaren I" riep een stem van de tweede galerij, welke uilroep levendig door het publick en ook zelfe door eenige Afgevaardigden werd toe gejuicht. De Ministers verlieten hierop de zaal, terwijl de Voorzitter de tweede galerij deed ontruimen. Bij de hervatting der zilling maande de Voorzitter nu het publiek der eerste galerij tot kalmte aan, maar geestdrif- tige kreten van „leve Lueger 1" waren hierop het antwoord, zoodat toen ook deze galerij moest worden ontruimd. Ten slotte werd het voorstel om die onlbindingsgeschiedenis te behandelen als eene spoedeischende zaak verworpen. Het machtsvertoon der groote Mo gendheden in de Turksche wateren be gint den Sultan tot de overtuiging te brengen dat er niet langer te geksche- FEUILLETON. Stad en Dorp. Vrij gevolgd naar hel Duitsch door M. 3) No was het lunchen Lange en Woort- man vragen en antwoorden. De toestand van den arbeid in Hamburg werd too rooskleurig voorgesteld, dat Lange tich de opmerking ver oorloofde, waarom do werklieden dan sociaal democraten werden, als het hnn zoo naar wenach ging. Maar ook daarop had de ander een klaring geroed. Het gaat hondorddnin gewono arbeiden slechten na zon hel een schandciyk verraad xjjo, wanneer zjj, die het beter hebben, niet voor hnn verdrukte broe den optraden. De een werkt voor den ander, en wanneer bet eenigen goed gaat, dan L bet toch waarlijk nog niet gezegd, dat hel niet nog beter met bon worden kan. Ala no Lange den wensch nitto, ook in zoo groote eUd, bet liefst in Ham work te vinden, dmkto Woortman hem de hand, sn noemde hem een beginnend vorig „broederbart" en „deelgenoot", en gat de verzekering, dat hjj het nsrgeas beter 1 kon, dan in Hamborg. Hjj ontwierp met groote aansprak, des te bekoorlijker verscheen bel leven in een groo'.e stad mei de gemakkelijke en goedo verdiensten en de vele gelegenheden om van het leven te kunnen genieten. Hol liefst had bjj nu maar tegelijk zjjn boeltje ingepakt om bet middenpunt aller aardsche zaligheden lagsmoet te snellen maar bet mankeerde hem aan geld! Woortman, die uog bezinning genoeg bezat om le kunnen beoordeelen, wet er alzoo in het gemoed van zjjQ vriend omging, trok nu een pak vuile dagbladen en boekjes uit den zak, die hjj Lange aanbood. „Dal moet gjj lezen, Chrislloun," zeide hjj. „Datis wat anders, alsdio Oauwe berichtjes,die ge in de Munstersche courant vindon kunt. Wat ge in onze bladen leest, staat nog orna op poolen, daar zit pit in. Die andere bladen zjjn wel ia waar ook voor het volk geschrevea, doch zjj dienen den bevoorrechten stand, en de dom me boer betaalt nog zjjo abonnementsgeld daarvoor, enkel om le kannen lezoo hoe zjjn uitzuigers gewerkt wordt. Zie dit boekje eens„Boer, opent nwe oogendat moet je lezen, dan voel je eerst recht, hoe je positie is, en wat je kwelt. Zjj weten en gevoelen ook hoe ellendig je loesland is, maar je nieuws bladen en je pastoors zeggen niet, wat een gebrek je lijdt. Ten slotte bewijzen zjj je nog dat je te veel eet, maar in dat boekje kan je oen, dat je niet eens genoeg bekomt. Go dat is maar het ware." Lange stak de papieren bjj zich en tol Woortman, dat hjj vertrekken ging. De Hamburger wees echter op de ficscb, die nog enkele glazen inhield, en verklaarde niet le zallen gaan, voor het laatste drupje er uit ge- loopen wasde oude dnarmede bedoelde hjj zjjne moeder -- wachtte toch niet op hem. Hjj zon wel ergens bjj een naburig buis in de hooiberg kruipen. Woorlman hoopte echter, dat Lange bem zou ultnoodigen mede naar zjjn huis te baande jonge boer had eebter on danks zjjn bedwelming geen Insl zich een gast op den hals le laden. Na elkander beloofd te hebben den volgenden avond weder present te zullen wezen, gingen de vrienden ieder zjjns weegs. Lange waggelde zoo goed en kwaad hel ging naar huls. Zeer vriendelijk, doch met rood geweende oogen, werd hjj door zjjn vrouw op gewacht. Mei moeite zocht hjj zjjn legerstede op, wierp zich daarop neder, en murmelde af oo toe„Naar Hamburg gaan, wjj gaan naar Hamburg Toen hjj den volgenden morgen met hevige boofdpjjn ontwaakte, kwam hem de zaak nie meer zoo rooskleurig voorbjj bevond zich ii een onbehagelijke stemming, die hem de stout moedige droom van den vorigen avond als gemeen hol en niets meer dun een zeepbel deed toeschijnen. Hjj stond later op dan ge woonlijk, gal op de deelnemende vragen zjjncr vronw slechts korte antwoorden, en ging na bet koffie drinkea met epoed naar bet veld. Maar de arbeid ging niet van harte. Zjjn oud, tronw paard moest zelfs de ondervin ding opdoen, dat zjja boer niet al te lx Bjj den mooiljjken arbeid kwam bjj Lange weder van liovorlede de gedachte op, dat oen gemakkelijker leven toch maar alles was, al was hel d\n ook maar als sigarenmaker. Hjj beschouwde zich als een slaal, die slechts voor vreemde heeren le werken had, ala een lastdier, dat dag in dag ait ander deazelfden zwaren last moet voortschrijden. En dan weder traden de bljjdo beelden hem voor den geest, die de vriend zjjner jeugd hem voor de oogen had getooverd, en die het leven in oen gohocl ander licht stelden. Zjjn toestand kwam hem daardoor nog des te drukkender en smartoljjker voor. In plaats van zich te onrtorwerpon ann den hoiligen wil Gods, die bem gebood zich tevreden te stellen met de positie waarin de goddcljjke Voorzienigheid hem had geplaatst en zjjn plicht te doen, vloekte hjj zjjn toestand bjj verkorren moest, zonder to bedenken dat hjj reeda in zjjn bart de noodlottige beginselen van de sociaal-demooraten Bad opgenomoo. „Hé, Lango!" riep onverwacht een stem, die hum zeker niet aangenaam in de ooren want opziende stiet hjj eon vloek nlt, en ni alles behalve vriendelijke bonding aan. Hjj zag don beambte dor belasting, menscben bet meest haatte, dwars over he' veld op hem aankomen. „Gjj kunt mjj een loop „Loop naar den duivel met je prol 1" ant woordde Lange woedend. „Ik weel al, wat je wil." „Hoadt toch a t dat gevloek," riep de beambte, die wrevelig word. „Daarmede kon jo toch je scbnlden niet betalen." ,Zie maar, dat jo het geld krjjgt, ik heb niets antwoordde Laogo bits. it is wel gemakkelijk gezegdmaar bier t biljet staat, dat belasting, op straffe van ia beslagneming nwer goederen, binnen acht dagen moet betaald worden. Waarachtig, met niemand heb ik zooveel Bcliarlerjj als met n, en toch geloot ik dat hot bjj u maar ligt in niet te willen 'n plauU van niet te kunnen beluien." „Ga moar heen, en log muur beslag," riep Lange njjdig. „Je zuil niet veel vindon. Jo meent wel, dat hot bjj mjj vetpot ia, oven als bjj don ouden Palsman I Maar je bont op eer dwaalweg, man." „Dal weet je even goed als ik, Lange," ant woordde de deurwoardor gemoedelijk. „Maar wat ik n raden mag: breng u niet in ongelegen heden en kosten, betaal liever goedsehika, want eens moet je het toch doen. Hier is de aan maning, ge kunt mjj een heelen loop sparen." „Dan kan je lang wachten," lachte de boer. „Zooveel weet ik wel van deurwaarderszaken dat ik op het land geen aanmaning behoef aan to nemen. Breng haar maar nao mjjn vronw, dio zal er schik van hebben, jood." Zonder verder op don beambte le letten, ging bjj weder met zjjn arbeid voort. De deurwaarder stond eon oogenbtik als verbluft, daarna wendde hy zich schielyk om en verwyjerde zich. Na nog een half uur te hebben gearbeid, zette Lange, nog altjjd verbitterd op den deur waarder, de belastingen en den staat, zich op

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1895 | | pagina 1