Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 14.
Zaterdag 4 Juli 1896.
Tiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld. Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementqprijpar drie maanden
Franco per pos!
Afzonderlijke
f 0,40.
f 0,05.
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
P*4js dar Adrertentiini
Van 1 tot 6 regelsf q,30
Voor iederen regel meer- 0.05
a uiterlijk Vrijdagavond
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Het satanisch karakter der
Vrijmetselarij.
ui.
Of dan de vrijmetselarij geen licht
zijden vertoont; voorzeker, inaar ook
hierin openbaart de vrijmetselarij haar
satanisch karakier. De geest, die haar
bezielt en beheerscht, is weliswaar de
geest der duisternissen, maar dikwijls,
r hel voor zijn doel noodig is, ver
schijnt hij onder de gedaante van een
engel des lichts. Zóó de duivel, zóó ook
zijn werk. Ook de loge verspreidt haar
licht, maar haar licht is valsch, huichel
achtig en bedrieglijk het is een uit
wendige schittering zonder waarheid,
een betooverende glans tot verleiding
der zielen.
Vooreerst geldt hier de waarheid, dat
ieder dwalende minder slecht is dan de
dwaling zelve, en bijgevolg, dat de leden
der vrijmetselarij minder satanisch zijn
dan de secle, waartoe zij beliooren. Och
non telt ond;r hare leden aardige,
lieve mcnschen, net en fatsoenlijk in het
openbare leven, inschikkelijk en humaan
'n de onderlinge samenleving, goed jegens
ondergeschikten, milddadig soms jegens
•men cn noodlijdenden. Bij velen echter
het geen oprechte openbaring der
natuur, die beter is dan de leer, maar
geveinsdheid en huichelarijzij zijn in
het openbaar van onbesproken gedrag,
zij verbergen zich achter het masker van
schijnheiligheid en huichelen deugdzij
zijn de echte trawanten des duivels, zij
vertoonen zich onder schaapskleederen,
terwijl zij inwendig grijpende wolven zijn,
>ra de kudde van Christus te verslinden.
Beiden verspreiden rondom zich een
zekere schittering van deugden, die menig
toetredend lid lot pretext dient om zich
te rechtvaardigen onder de uitdrukking
„Als de vrijmetselarij zoo slecht ware
als ze dikwijls wordt voorgesteld, dan
men zulke raenschen niet in hare
gelederen tellen Dwaze redencering I
Wil dit zin hebben, dan moet worden
aangetoond, dat zij dit zijn krachtens de
vrijmetselarij ieder echter, een weinig op
de hoogte met deze secte, weet, dal zjj
het pantheïsme huldigt, waarmede elke
ware deugd vervalt en alle hoogere
motieven dan die van hel eigen egoïsme
worden gedood.
Ziedaar de eerste lichtzijde, welke de
vrijmetselarij vertoont en vertoonen moet,
wil zij, op uitbreiding belust, haar doel
bereiken en velen verlokken lot het lid
maatschap dezer helsche secte.
De tweede lichtzijde ontdekken wij in
de onderlinge bescherming en steun,
welke de br.'. elkander verleenen in
handel en nijverheid. Ben geweldig lokaas
voor mannen van zaken. Uitbreiding-Van
zaken is voor hen het hoogste ideaal,
hun handel uit te strekken tot meerdere
steden in ons land, ja zelf tot onze
overzeesche bezitting, de vurigste wensch
huns harten. Zekerheid van slagen be
slaat, wanneer men lid wordt der loge
dan vindt men overal br en bondge-
nooten om zijn zaken te helpen ver
breiden en te steunen, om door grooter
omzet hoogere winsten te bezorgen. Dit
is hel Judasloon, hetwelk de vrijmetse
larij de mannen van zaken voorhoudt
dit is de bekoring des duivels, welke
zij doet hooren„Dat alles zal ik u
geven, wanneer gij nedervalt en mij
aanbidt''zij vraagt het offer der ziel
voor tijdelijk gewin.
Een ander licht ontplooit zij voor een
tweede groep der inenschclijke samen
leving nl. voor de ambtenaarswereld, niet
minder schitterend en verlokkend, van
niet minder betooverende kracht. Avance-
ment is voor den ambtenaar liet ideaal,
waarnaar hij streeftexelsior, hy wil
vooruit, steeds hooger opDaarvoor is
dikwijls voorspraak, een kruiwagen noodig.
Waar die gezocht? D* vrijmetselarij
biedt daartoe overvloedig gelegenheid.
Doorgedrongen tot de hoogste staats
ambten opent zij voor de verschillende
ambtenaren den weg in hare ledematen,
die om hun hooge positie óf hun voor
spraak kunnen zijn, óf de promotie's zelf
in handen hebben. Maar zij interosseeren
zich alleen voor de brWil men derhalve
zich een zekerder uitzicht openen tot hoo
gere ambten en winstgevender postjes,
dan is het lidmaatschap der vrijmetselarij
noodig, dan moet men het schootsvel
kunnen loonendan moet men, dit is
de eisch door de loge gesteld, van
Christus afvallig worden oin Belial aan
Ie hangen.
Ook in dc burgerlijke samenleving
spreidt zij een licht ton toon, dat, hoe
valsch ook, toch zeer verleidelijk werkt,
velen trekt om lid tc worden dezer
satanische secte, namelijk in de philan-
tropie, welk woord incer op haar lippen
zweeft dan wel in beoefening wordt go-
bracht. 't Is de uitdrukking ter vervan
ging der christelijke liefde, 't is de na
bootsing, da carricatuur daarvan. De
ware liefde is het eigendom, het ken
merk der ware navolgers van Christus zjj
is geheel belangeloos, openbaart zich in
alles en voor allen, strekt zich zelfs uit
tot de vijanden, verplicht het kwaad met
goed te vergelden. Deze liefde, zoo ver
heven cn schoon, geeft aan dc Kerk oen
hemelschc bekoorlijkheid cn glorie
daarom was zjj voor dc oude Iteidon-
sche wereld een wondervol schouwspel,
waardoor zjj met zacht geweld aan
trok en de wereld heelt veroverd. Deze
liefde, uit God ontsproten, kan het be
zit eener diabolische secle niet zjjn.
Aantrekkelijk echter moet de vrijmet
selarij zjjn en daar, zooals blijkt uit de
geschiedenis, dc Kerk hare hoogste aan
trekkingskracht ontleende uit dc liefde,
moet zij lol uitbreiding der secte wor
den nageaapt en zjj vertoont het wan
gedrocht der liefde, de philanlropic. 'I Is
uitwendige schittering zonder waarheid,
praalvertoon om te verblinden, waar
mede zij zich vertoontde uitingen der
christelijke liefde bootst zjj na. Zjj ook
moet zoogenaamd liefdadige instellingen
hebbenzjj ook moet kunnen wijzen op
slichtingen van weldadigheid, op ver-
eenigingen ten algemeene nutte, om door
uitwendigen schijn argeloozen te trekken,
tot slachtoffers tc maken harer helsche
bedoelingen, welke zij verbergt. Heelt
zjj eenmaal haar doel bereikt, dan werpt
zij het schijnheilig masker af en ver-
loont zich in hare ware, afschuweljjke
gedaante, maar niet alvorens men al de
donkore kronkelwegen der secte heeft
doorloopen tot den hoogsten graad-
In het licht der openbaring harer
geheimen leert men eerst den vollen om
vang hare veinzerjj en huiehelarjj kennen.
Dan bljjkt het dat het lichtkleed, waarin
zij zich naar buiten omhult, niet anders
is dan de gedaante, waaronder de duivel,
wanneer hjj uitgaat om zielen in zjjn
strikken te vangen, zich alljjd vertoont,
nameljjk onder den bedriegeljjken schjjn
van engel des lichtsonder hel
groenend gras ligt de adder verborgen
met zjjn vergiftigenden en doodenden
beetachter het onschuldig masker ver
bergt zich de moordenaar dor zielen van
den beginne; de uitwendige schittering
dient om een afgrond van boosheid en
verderf te bedekken.
Zeer opmerkenswaardig is hierbjj de
erkenning van de waarheid der Katholieke
Kerk. De vrijmctselarjj ontleent aan de
Kerk hare lichtzjjden, haar bekoorlijken
glans en uitwendige schittering de luis
terrijke eigenschappen en hoedanigheden,
de inrichting en deugden, de liefde en
derzelvcr uiting in dc Kerk worden
nageaaptzjj levert daarvan de carica-
turen. Waarom, wanneer de Kerk van
Christus niet deugt, haar nagebootst,
waarom haar bestreden, die men na
volgt? Bovendien, wanneer de vrijmet
selarij tot de wolken verheft de carica-
turen, welke zjj levert van de Katholieke
Kerk, wat dan te zeggen van haar, die
haar tot voorbeeld dient! Zou dan de
logica niet vorderen, dat men de Kerk,
die niet carricaturen, maar de volmaakt
heid levert van alles, waarvan de vrij
metselarij den valschcn schjjn vertoont,
tot de hemelen verheit, dat men de
secte verlaat om over te gaan tot de
Katholieke Kerk?
Vorder echter deze logica van satan en
zjjn trawanten niet! Daarop is het niet
gemunlj dit is de toeleg niet I Dc licht
zjjden, aan de Kerk ontleent, moeten juist
dienst doen tegen haar, zjjn juist gericht
tot haar beslrjjding en ondergang. En
hierin openbaart zich opnieuw het sata
nisch karakter der vrjjinetselarjj.
BUITENLAND.
De Duitsche rjjksdag heeft Donderdag
definitief de margarinewet aangenomen
overeenkomstig de besluiten in de tweede
lezing, met verwerping van alle amen
dementen.
Dc besluiten bjj de tweede lezing,
inhoudende een verbod om de margarine
in dezelfde verkoopplaatsen als boter
ten verkoop aan te bieden, zjjn gehand
haafd, hoewel de ministers van Hani-
merstein en von Bötticher verklaarden,
dat de handhaving van deze beide be
sluiten de wet voor den bondsraad on
aannemelijk zou maken. Het centrum
stemde met de conservatieven voor
handhaving van de besluiten der tweede
lezing.
Als datum van hut in werking treden
der wet is bepaald de 1 Januari 1897.
Dc aan de orde gesleldc interpellatie
von Arnim betreffende de Ioco-prjjzen
van graan is ingetrokken.
De rijkskanselier veiklaarde daarop,
dat de Rjjksdag tot 10 November wordt
verdaagd. Hjj bctuigdenamens den Keizer
en de verbonden regeeringen den rjjks
dag dank voor de buitengewone offer
vaardigheid en toewjjding, waarmede de
behandeling van het burgerlijk wetboek
is ten einde gebracht. De eenheid in het
recht, slingerteen nieuwen band om de
natie en bevestigt ons aanzien naar
buiten. Het bewustzijn van geljjk recht
voor allen zal ook het bewustzjjn van
gelijke plichten jegens het vaderland be
vorderen. De rjjksdag heeft door dezen
arbeid zich ten zeerste verdienstelijk
gemaakt jegens het vaderland. (Bijval
van alle tijdende eociaal-democraten
hebben op één na de taal verluien.)
De president van den rjjksdag, baron
von Buol, betuigde den rijkskanselier
dank voor deze woorden. Hjj dankte de
leden voor den steun, dien zjj aan zjjne
leiding der zaken geschonken hebben.
FEUILLETON.
De drie vrienden
.Weel ge waar Jules gebleven is? Men zoekt
hem sedert twee dagenzijne moeder is buiten
zich zelve van angst; ik was naar haar toe
gegaan, in de meening er onzen vriend te vin
den en vond haar in tranen; zij sprak mg,
laid snikkende, van hare smart en verlatenheid,
zoodat mg het hart zon breken. Hel moet dan
ook gezegd worden, dat Jules alie grenzen te
buiten gaat; het is niet geoorloofd hel hart
eener moeder aldus door verdriet te overstel
pen ik hond hem niet voor slecht, doch als
hg het was, zon hg zich niet anders kunnen
gedragen."
,Gjj moet n berinnereo, inga waarde Arsène,
dat ik 0 gewaarschuwd heb, voor hetgeen thans
gebeurt. Jules heelt zich afgegeven met slechts
de gevolgen van dien gevaarlijken omgang.
Zeker, hjj is niet slecht, hjj heeft zelfs een goed
hart en niemand is in slaat hem beter te be-
oordeelen dan wjj, omdat wjj hem kennen en
van onze vroegste jeugd met hem verkeerd
hebben, maar hjj heeft met zijn aangeboren
vrooljjkheid en de zwakheid van zijn karakter
onmiddellijk den slechten invloed ondervonden
van degenen, aan wie hjj zich heeft overge
leverd."
„Het is toch jammer, want Jules was waar
lijk ecu goed kind."
,Ja, Jules was eeo goed kind, maar zjjn
luchthartigheid en uitbundige vrooljjkheid, die
zjjn gezelschap voor ons zoo aangenaam deden
zjjn, hebben hem nn op den verkeerden weg
gebracht. Zij, die hem lot liet kwaad over
haalden, noemden hem ook eeo goed kind,
maar is dat geen bittere spot? en kan men
dezen naam wel geven aan een zoon, die zjjn
dierbare moedei zooveel tranen doet storten
,Dal is het juist, wal ik niet kan begrijpen.
Jules scheen zjjne moeder innig lief te hebben,
en zjj heeft zooveel voor hem gedaan I
Weduwe geworden met een eenig kind, was
schier elke ademtocht dezer goede moeder aan
zjjn welzjjn gowjjd: hoe dikwerl herhaalde zjj
ons dat niet, wanneer wjj met Jules bjj haar
speelden.Ik hecht alleen nog aan het leven,
ter wille van mjjn dierbaar kindzonder hem
zou ik al mjjne ongelukkeu niet hebben kun
nen overleven I" En zie nn eeus, mevrouw
Delmonl doorleeft den onbeschrjjfelijksten angst
om dengene, die haar troost en baar geluk
moest uitmaken 1 Maar komaan, Edmond,
laten wjj haar niet in die wreede ongerustheid,
maar gsan wjj er op nii om te trachten onzen
vriend te vinden en hem aan zjjne moeder te
rug te geven!
Op hetxellde oogenblik, waarop Arsène deze
woorden sprak, werd de denr geopend en trad
een jongeling haastig bianen. Deze wierp zich.
zonder een enkel woord tol onze belde vrien
den te richten, op een stoel, terwjjl hjj zjjn
aangezicht met beide handen bedekte.
Edmond had weldra Jules berkend, en hem
bjj den ann nemende, drukte hjj hem harleljjk.
de hand. Jules weerde hem hcrhoaldeljjk al, zeg
gende ,ik ben do ellendigste der menschen
terwjjl overvloedige tranen langs zjjne wangen
vloeiden. Vervolgens bracht hjj snikkende uit.'
.Ben ik niet wreedor dan een tjjger, om zoo
hel harl injjner moeder te breken, baar bestaan
te vergiftigen, hare dagen Ie verkorten?
Van haar, die mjj zoo bemind heeft, aan wio
ik .zooveel beloften van eeuwige dankbaarheid
en grenzenloozo toewjjding heb gedaan
O, mjjne vrienden, ik heb een afkeer van mjj-
Edmond en Arsène konden de hartverscheu
rende uitdrukkingen, waarmede hun vriend zjjn
berouw toonde, niet tegenhouden. Zjj trachtten
hem tol bedaren, te brengen, maar te vergeels.
„Houdt op," zeide hjj, „bewaar uwe '-oost
redenen voor hen, die ze genieten kunnen
Gedurende twee dagen onophoudelijk het harl
van de beste der moeders te hebben door
boord te weten, dat zjj bloedige tranen
stort, en niet gekomen te zjjn om ze af te dro-
Ja, z
zjj Ijjdt, waakt en znebt, ga ik lachen, apelen,
drinken, alles vergeten, alles verachten I
En dreggende, liet Jules, overstelpt door
de hevigheid zjjner wroegingen, hot hoofd
moedeloos op de borst linken.
„Kei is nog tjjd, wjj zullen alles weer goed
maken," hernam Edmond met zachtheid.het
kwaad ia geschied, laat ona slechts denken hel
uit te wisschen. Uwe moeder is bedroefdgjj
alleen kunt een einde maken aan hare droef
heid j gjj alleen kunt een hare^ziel de vreugde
hergeven. Laat ona dit gelukkig oogenblik ver
haasten hel komt mjj voor dal wjj ona schul
dig maken aan het geringate uitstel dat uwe
moeder nog langer zou kunnen doen Ijjden."
,0, nooit, nooit I ik dnrf mjj niet voor haar
vertoonen. Ik heb alles met voelen getreden,
beloften, eedon, raadgevingen, vermaningen,
geboden, tranen, niets heeft mjj kunnen weer
houden, niets kan rnjj 'hans verontschuldigen
ik moet vluchten, mjj verwijderen, mjj doen
vergoten!
.Zou een moeder haar kind kannen vergelen,
en is zjj niet alljjd tot vergeving gezind
Vergiffenis I vergiffenis I" onderbrak Jules,
ik lieh die reeds zoo menigmaal verkregen I
Neen, neen, mjjne vrienden, houdt op, laat mjj
oyer aan mjjn algrjjseljjk ongeluk."
U.
Ton einde de boweegredenon voor deze bui
tengewone droefheid van Jules Ie begrjjpen,
moeten wjj lot zjjne eerslo lovenujaren terug
gaan en zien inet hoeveel wederwaardigheden
mevrouw Dolmont in haar leven had te kam
pen gehad.
Haar echtgenoot had met onderscheiding deel
uitgemaakt van een cavallorie-regiment, maar
moest, nog jong zjjnde, het leger verlaten we
gens eene ernstige verwonding, die hjj ontvan
gen had, terwjjl bjj dapper streed. Hjj was een
rechtschapen man, maar met een onafhankelijk,
trolsch gemoed en een opvliegend en bjjna on
tembaar karakter. Do eerste maanden van zjjn
huweljjk waren gelukkig en onbewolkt voorbij
gegaan, maar de invloed van sommige zjjnor
oude kameraden, de eteal ven Ijjden, wserin
zjjn slecht geheelde wond hem gewoonljjk bracht,
hadden juist den inwondlgen vrodo verbitterd,
weer oogenschjjnljjk een onverstoorbaar geluk
Mevrouw Delmonl had veel moeite om deze
wreedo ontgoocheling te dragen, Toen zjj here
hand gaf aan den jongen officier, die heer vroeg,
zeg zjj slechle eene toekomst voor zich, vol
gelukkige dagen ea een els met bloemen ge
kroond bestaan. Ondanks here schitterende
hoedanigheden, had zjj do eerste opwelling ven
smarl, die het ontbreken ven zulke schitterende
vooruitziohton heer deed ondervinden, niet
weten te behaerschen. Zjj ge.' maar al te veel
bljjk ven eene ontevredenheid, die b|jna spjjt
werd, terwjjl zjj uitdrukkingen deed en ver
klaringen vroeg, dia slechts een verkeerde uit
werking konden hebben en voor het strenge
en heerschzachtige karakter ven den heer Del
monl dikwjjls zeer lastig weren.
Hoeveel stille tranen stortte de jonge vrouw
niet in deze eerste jaren, waarin zjj gehoopt
had 100 gelukkig te zjjn I Ter prooi een het
vardriet, det heer verteerde, belet zjj te vee',
zielenadel om vertroosting te ïooken in anba-
schoiden vertrouwelijkheid ea ongelukkiglijk wee
hero opvoeding niet ven dien aard geweest,
del zjj geloerd had In den godsdienst de kracht
cn den atean te vinden, die deze alleen heer
had kunnen schenken. Opgevoed door onden,
die nooit gedacht bedden aan honue plichten
jegens God, bepaalde zjj zien, hotzjj nlt ge
woonte of omdat zjj meende det hel zoo be
hoorde, tot het verrichten ven eenige gods
dienstige oefeningenevenwel bleef ij) vreemd