Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 14. Zaterdag 4 Juli 1896. Tiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld. Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementqprijpar drie maanden Franco per pos! Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. P*4js dar Adrertentiini Van 1 tot 6 regelsf q,30 Voor iederen regel meer- 0.05 a uiterlijk Vrijdagavond Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. Het satanisch karakter der Vrijmetselarij. ui. Of dan de vrijmetselarij geen licht zijden vertoont; voorzeker, inaar ook hierin openbaart de vrijmetselarij haar satanisch karakier. De geest, die haar bezielt en beheerscht, is weliswaar de geest der duisternissen, maar dikwijls, r hel voor zijn doel noodig is, ver schijnt hij onder de gedaante van een engel des lichts. Zóó de duivel, zóó ook zijn werk. Ook de loge verspreidt haar licht, maar haar licht is valsch, huichel achtig en bedrieglijk het is een uit wendige schittering zonder waarheid, een betooverende glans tot verleiding der zielen. Vooreerst geldt hier de waarheid, dat ieder dwalende minder slecht is dan de dwaling zelve, en bijgevolg, dat de leden der vrijmetselarij minder satanisch zijn dan de secle, waartoe zij beliooren. Och non telt ond;r hare leden aardige, lieve mcnschen, net en fatsoenlijk in het openbare leven, inschikkelijk en humaan 'n de onderlinge samenleving, goed jegens ondergeschikten, milddadig soms jegens •men cn noodlijdenden. Bij velen echter het geen oprechte openbaring der natuur, die beter is dan de leer, maar geveinsdheid en huichelarijzij zijn in het openbaar van onbesproken gedrag, zij verbergen zich achter het masker van schijnheiligheid en huichelen deugdzij zijn de echte trawanten des duivels, zij vertoonen zich onder schaapskleederen, terwijl zij inwendig grijpende wolven zijn, >ra de kudde van Christus te verslinden. Beiden verspreiden rondom zich een zekere schittering van deugden, die menig toetredend lid lot pretext dient om zich te rechtvaardigen onder de uitdrukking „Als de vrijmetselarij zoo slecht ware als ze dikwijls wordt voorgesteld, dan men zulke raenschen niet in hare gelederen tellen Dwaze redencering I Wil dit zin hebben, dan moet worden aangetoond, dat zij dit zijn krachtens de vrijmetselarij ieder echter, een weinig op de hoogte met deze secte, weet, dal zjj het pantheïsme huldigt, waarmede elke ware deugd vervalt en alle hoogere motieven dan die van hel eigen egoïsme worden gedood. Ziedaar de eerste lichtzijde, welke de vrijmetselarij vertoont en vertoonen moet, wil zij, op uitbreiding belust, haar doel bereiken en velen verlokken lot het lid maatschap dezer helsche secte. De tweede lichtzijde ontdekken wij in de onderlinge bescherming en steun, welke de br.'. elkander verleenen in handel en nijverheid. Ben geweldig lokaas voor mannen van zaken. Uitbreiding-Van zaken is voor hen het hoogste ideaal, hun handel uit te strekken tot meerdere steden in ons land, ja zelf tot onze overzeesche bezitting, de vurigste wensch huns harten. Zekerheid van slagen be slaat, wanneer men lid wordt der loge dan vindt men overal br en bondge- nooten om zijn zaken te helpen ver breiden en te steunen, om door grooter omzet hoogere winsten te bezorgen. Dit is hel Judasloon, hetwelk de vrijmetse larij de mannen van zaken voorhoudt dit is de bekoring des duivels, welke zij doet hooren„Dat alles zal ik u geven, wanneer gij nedervalt en mij aanbidt''zij vraagt het offer der ziel voor tijdelijk gewin. Een ander licht ontplooit zij voor een tweede groep der inenschclijke samen leving nl. voor de ambtenaarswereld, niet minder schitterend en verlokkend, van niet minder betooverende kracht. Avance- ment is voor den ambtenaar liet ideaal, waarnaar hij streeftexelsior, hy wil vooruit, steeds hooger opDaarvoor is dikwijls voorspraak, een kruiwagen noodig. Waar die gezocht? D* vrijmetselarij biedt daartoe overvloedig gelegenheid. Doorgedrongen tot de hoogste staats ambten opent zij voor de verschillende ambtenaren den weg in hare ledematen, die om hun hooge positie óf hun voor spraak kunnen zijn, óf de promotie's zelf in handen hebben. Maar zij interosseeren zich alleen voor de brWil men derhalve zich een zekerder uitzicht openen tot hoo gere ambten en winstgevender postjes, dan is het lidmaatschap der vrijmetselarij noodig, dan moet men het schootsvel kunnen loonendan moet men, dit is de eisch door de loge gesteld, van Christus afvallig worden oin Belial aan Ie hangen. Ook in dc burgerlijke samenleving spreidt zij een licht ton toon, dat, hoe valsch ook, toch zeer verleidelijk werkt, velen trekt om lid tc worden dezer satanische secte, namelijk in de philan- tropie, welk woord incer op haar lippen zweeft dan wel in beoefening wordt go- bracht. 't Is de uitdrukking ter vervan ging der christelijke liefde, 't is de na bootsing, da carricatuur daarvan. De ware liefde is het eigendom, het ken merk der ware navolgers van Christus zjj is geheel belangeloos, openbaart zich in alles en voor allen, strekt zich zelfs uit tot de vijanden, verplicht het kwaad met goed te vergelden. Deze liefde, zoo ver heven cn schoon, geeft aan dc Kerk oen hemelschc bekoorlijkheid cn glorie daarom was zjj voor dc oude Iteidon- sche wereld een wondervol schouwspel, waardoor zjj met zacht geweld aan trok en de wereld heelt veroverd. Deze liefde, uit God ontsproten, kan het be zit eener diabolische secle niet zjjn. Aantrekkelijk echter moet de vrijmet selarij zjjn en daar, zooals blijkt uit de geschiedenis, dc Kerk hare hoogste aan trekkingskracht ontleende uit dc liefde, moet zij lol uitbreiding der secte wor den nageaapt en zjj vertoont het wan gedrocht der liefde, de philanlropic. 'I Is uitwendige schittering zonder waarheid, praalvertoon om te verblinden, waar mede zij zich vertoontde uitingen der christelijke liefde bootst zjj na. Zjj ook moet zoogenaamd liefdadige instellingen hebbenzjj ook moet kunnen wijzen op slichtingen van weldadigheid, op ver- eenigingen ten algemeene nutte, om door uitwendigen schijn argeloozen te trekken, tot slachtoffers tc maken harer helsche bedoelingen, welke zij verbergt. Heelt zjj eenmaal haar doel bereikt, dan werpt zij het schijnheilig masker af en ver- loont zich in hare ware, afschuweljjke gedaante, maar niet alvorens men al de donkore kronkelwegen der secte heeft doorloopen tot den hoogsten graad- In het licht der openbaring harer geheimen leert men eerst den vollen om vang hare veinzerjj en huiehelarjj kennen. Dan bljjkt het dat het lichtkleed, waarin zij zich naar buiten omhult, niet anders is dan de gedaante, waaronder de duivel, wanneer hjj uitgaat om zielen in zjjn strikken te vangen, zich alljjd vertoont, nameljjk onder den bedriegeljjken schjjn van engel des lichtsonder hel groenend gras ligt de adder verborgen met zjjn vergiftigenden en doodenden beetachter het onschuldig masker ver bergt zich de moordenaar dor zielen van den beginne; de uitwendige schittering dient om een afgrond van boosheid en verderf te bedekken. Zeer opmerkenswaardig is hierbjj de erkenning van de waarheid der Katholieke Kerk. De vrijmctselarjj ontleent aan de Kerk hare lichtzjjden, haar bekoorlijken glans en uitwendige schittering de luis terrijke eigenschappen en hoedanigheden, de inrichting en deugden, de liefde en derzelvcr uiting in dc Kerk worden nageaaptzjj levert daarvan de carica- turen. Waarom, wanneer de Kerk van Christus niet deugt, haar nagebootst, waarom haar bestreden, die men na volgt? Bovendien, wanneer de vrijmet selarij tot de wolken verheft de carica- turen, welke zjj levert van de Katholieke Kerk, wat dan te zeggen van haar, die haar tot voorbeeld dient! Zou dan de logica niet vorderen, dat men de Kerk, die niet carricaturen, maar de volmaakt heid levert van alles, waarvan de vrij metselarij den valschcn schjjn vertoont, tot de hemelen verheit, dat men de secte verlaat om over te gaan tot de Katholieke Kerk? Vorder echter deze logica van satan en zjjn trawanten niet! Daarop is het niet gemunlj dit is de toeleg niet I Dc licht zjjden, aan de Kerk ontleent, moeten juist dienst doen tegen haar, zjjn juist gericht tot haar beslrjjding en ondergang. En hierin openbaart zich opnieuw het sata nisch karakter der vrjjinetselarjj. BUITENLAND. De Duitsche rjjksdag heeft Donderdag definitief de margarinewet aangenomen overeenkomstig de besluiten in de tweede lezing, met verwerping van alle amen dementen. Dc besluiten bjj de tweede lezing, inhoudende een verbod om de margarine in dezelfde verkoopplaatsen als boter ten verkoop aan te bieden, zjjn gehand haafd, hoewel de ministers van Hani- merstein en von Bötticher verklaarden, dat de handhaving van deze beide be sluiten de wet voor den bondsraad on aannemelijk zou maken. Het centrum stemde met de conservatieven voor handhaving van de besluiten der tweede lezing. Als datum van hut in werking treden der wet is bepaald de 1 Januari 1897. Dc aan de orde gesleldc interpellatie von Arnim betreffende de Ioco-prjjzen van graan is ingetrokken. De rijkskanselier veiklaarde daarop, dat de Rjjksdag tot 10 November wordt verdaagd. Hjj bctuigdenamens den Keizer en de verbonden regeeringen den rjjks dag dank voor de buitengewone offer vaardigheid en toewjjding, waarmede de behandeling van het burgerlijk wetboek is ten einde gebracht. De eenheid in het recht, slingerteen nieuwen band om de natie en bevestigt ons aanzien naar buiten. Het bewustzijn van geljjk recht voor allen zal ook het bewustzjjn van gelijke plichten jegens het vaderland be vorderen. De rjjksdag heeft door dezen arbeid zich ten zeerste verdienstelijk gemaakt jegens het vaderland. (Bijval van alle tijdende eociaal-democraten hebben op één na de taal verluien.) De president van den rjjksdag, baron von Buol, betuigde den rijkskanselier dank voor deze woorden. Hjj dankte de leden voor den steun, dien zjj aan zjjne leiding der zaken geschonken hebben. FEUILLETON. De drie vrienden .Weel ge waar Jules gebleven is? Men zoekt hem sedert twee dagenzijne moeder is buiten zich zelve van angst; ik was naar haar toe gegaan, in de meening er onzen vriend te vin den en vond haar in tranen; zij sprak mg, laid snikkende, van hare smart en verlatenheid, zoodat mg het hart zon breken. Hel moet dan ook gezegd worden, dat Jules alie grenzen te buiten gaat; het is niet geoorloofd hel hart eener moeder aldus door verdriet te overstel pen ik hond hem niet voor slecht, doch als hg het was, zon hg zich niet anders kunnen gedragen." ,Gjj moet n berinnereo, inga waarde Arsène, dat ik 0 gewaarschuwd heb, voor hetgeen thans gebeurt. Jules heelt zich afgegeven met slechts de gevolgen van dien gevaarlijken omgang. Zeker, hjj is niet slecht, hjj heeft zelfs een goed hart en niemand is in slaat hem beter te be- oordeelen dan wjj, omdat wjj hem kennen en van onze vroegste jeugd met hem verkeerd hebben, maar hjj heeft met zijn aangeboren vrooljjkheid en de zwakheid van zijn karakter onmiddellijk den slechten invloed ondervonden van degenen, aan wie hjj zich heeft overge leverd." „Het is toch jammer, want Jules was waar lijk ecu goed kind." ,Ja, Jules was eeo goed kind, maar zjjn luchthartigheid en uitbundige vrooljjkheid, die zjjn gezelschap voor ons zoo aangenaam deden zjjn, hebben hem nn op den verkeerden weg gebracht. Zij, die hem lot liet kwaad over haalden, noemden hem ook eeo goed kind, maar is dat geen bittere spot? en kan men dezen naam wel geven aan een zoon, die zjjn dierbare moedei zooveel tranen doet storten ,Dal is het juist, wal ik niet kan begrijpen. Jules scheen zjjne moeder innig lief te hebben, en zjj heeft zooveel voor hem gedaan I Weduwe geworden met een eenig kind, was schier elke ademtocht dezer goede moeder aan zjjn welzjjn gowjjd: hoe dikwerl herhaalde zjj ons dat niet, wanneer wjj met Jules bjj haar speelden.Ik hecht alleen nog aan het leven, ter wille van mjjn dierbaar kindzonder hem zou ik al mjjne ongelukkeu niet hebben kun nen overleven I" En zie nn eeus, mevrouw Delmonl doorleeft den onbeschrjjfelijksten angst om dengene, die haar troost en baar geluk moest uitmaken 1 Maar komaan, Edmond, laten wjj haar niet in die wreede ongerustheid, maar gsan wjj er op nii om te trachten onzen vriend te vinden en hem aan zjjne moeder te rug te geven! Op hetxellde oogenblik, waarop Arsène deze woorden sprak, werd de denr geopend en trad een jongeling haastig bianen. Deze wierp zich. zonder een enkel woord tol onze belde vrien den te richten, op een stoel, terwjjl hjj zjjn aangezicht met beide handen bedekte. Edmond had weldra Jules berkend, en hem bjj den ann nemende, drukte hjj hem harleljjk. de hand. Jules weerde hem hcrhoaldeljjk al, zeg gende ,ik ben do ellendigste der menschen terwjjl overvloedige tranen langs zjjne wangen vloeiden. Vervolgens bracht hjj snikkende uit.' .Ben ik niet wreedor dan een tjjger, om zoo hel harl injjner moeder te breken, baar bestaan te vergiftigen, hare dagen Ie verkorten? Van haar, die mjj zoo bemind heeft, aan wio ik .zooveel beloften van eeuwige dankbaarheid en grenzenloozo toewjjding heb gedaan O, mjjne vrienden, ik heb een afkeer van mjj- Edmond en Arsène konden de hartverscheu rende uitdrukkingen, waarmede hun vriend zjjn berouw toonde, niet tegenhouden. Zjj trachtten hem tol bedaren, te brengen, maar te vergeels. „Houdt op," zeide hjj, „bewaar uwe '-oost redenen voor hen, die ze genieten kunnen Gedurende twee dagen onophoudelijk het harl van de beste der moeders te hebben door boord te weten, dat zjj bloedige tranen stort, en niet gekomen te zjjn om ze af te dro- Ja, z zjj Ijjdt, waakt en znebt, ga ik lachen, apelen, drinken, alles vergeten, alles verachten I En dreggende, liet Jules, overstelpt door de hevigheid zjjner wroegingen, hot hoofd moedeloos op de borst linken. „Kei is nog tjjd, wjj zullen alles weer goed maken," hernam Edmond met zachtheid.het kwaad ia geschied, laat ona slechts denken hel uit te wisschen. Uwe moeder is bedroefdgjj alleen kunt een einde maken aan hare droef heid j gjj alleen kunt een hare^ziel de vreugde hergeven. Laat ona dit gelukkig oogenblik ver haasten hel komt mjj voor dal wjj ona schul dig maken aan het geringate uitstel dat uwe moeder nog langer zou kunnen doen Ijjden." ,0, nooit, nooit I ik dnrf mjj niet voor haar vertoonen. Ik heb alles met voelen getreden, beloften, eedon, raadgevingen, vermaningen, geboden, tranen, niets heeft mjj kunnen weer houden, niets kan rnjj 'hans verontschuldigen ik moet vluchten, mjj verwijderen, mjj doen vergoten! .Zou een moeder haar kind kannen vergelen, en is zjj niet alljjd tot vergeving gezind Vergiffenis I vergiffenis I" onderbrak Jules, ik lieh die reeds zoo menigmaal verkregen I Neen, neen, mjjne vrienden, houdt op, laat mjj oyer aan mjjn algrjjseljjk ongeluk." U. Ton einde de boweegredenon voor deze bui tengewone droefheid van Jules Ie begrjjpen, moeten wjj lot zjjne eerslo lovenujaren terug gaan en zien inet hoeveel wederwaardigheden mevrouw Dolmont in haar leven had te kam pen gehad. Haar echtgenoot had met onderscheiding deel uitgemaakt van een cavallorie-regiment, maar moest, nog jong zjjnde, het leger verlaten we gens eene ernstige verwonding, die hjj ontvan gen had, terwjjl bjj dapper streed. Hjj was een rechtschapen man, maar met een onafhankelijk, trolsch gemoed en een opvliegend en bjjna on tembaar karakter. Do eerste maanden van zjjn huweljjk waren gelukkig en onbewolkt voorbij gegaan, maar de invloed van sommige zjjnor oude kameraden, de eteal ven Ijjden, wserin zjjn slecht geheelde wond hem gewoonljjk bracht, hadden juist den inwondlgen vrodo verbitterd, weer oogenschjjnljjk een onverstoorbaar geluk Mevrouw Delmonl had veel moeite om deze wreedo ontgoocheling te dragen, Toen zjj here hand gaf aan den jongen officier, die heer vroeg, zeg zjj slechle eene toekomst voor zich, vol gelukkige dagen ea een els met bloemen ge kroond bestaan. Ondanks here schitterende hoedanigheden, had zjj do eerste opwelling ven smarl, die het ontbreken ven zulke schitterende vooruitziohton heer deed ondervinden, niet weten te behaerschen. Zjj ge.' maar al te veel bljjk ven eene ontevredenheid, die b|jna spjjt werd, terwjjl zjj uitdrukkingen deed en ver klaringen vroeg, dia slechts een verkeerde uit werking konden hebben en voor het strenge en heerschzachtige karakter ven den heer Del monl dikwjjls zeer lastig weren. Hoeveel stille tranen stortte de jonge vrouw niet in deze eerste jaren, waarin zjj gehoopt had 100 gelukkig te zjjn I Ter prooi een het vardriet, det heer verteerde, belet zjj te vee', zielenadel om vertroosting te ïooken in anba- schoiden vertrouwelijkheid ea ongelukkiglijk wee hero opvoeding niet ven dien aard geweest, del zjj geloerd had In den godsdienst de kracht cn den atean te vinden, die deze alleen heer had kunnen schenken. Opgevoed door onden, die nooit gedacht bedden aan honue plichten jegens God, bepaalde zjj zien, hotzjj nlt ge woonte of omdat zjj meende det hel zoo be hoorde, tot het verrichten ven eenige gods dienstige oefeningenevenwel bleef ij) vreemd

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1896 | | pagina 1