Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 1.
Zaterdag 1 April 1899.
Dertiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfooi? Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs
Franco per post
Afzonderlijke numraers
f0,40.
f 0,05.
BureauBreedestraat, E 349. Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs dar Advertentièn:
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05
Correspondenten en Adverlenliën moeien uiterlijk Vrijdagavond
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel
„Ik
In dit woord door Christus tal Martha
gesproken, alvorens haar broeler Laza
rus uit hel graf ten leven op te wekk«,
ligt het (eestgeheim van dezer dag, 4e
Paaschvreugde der Christenen, de Hallé-
luja-jubel der Kerk. Hij, de Verrezene,
is voor ons de Verrijzenis geworden
d.i. de bron, de oorzaak onzer rerrijzenii
uit de dooden
H(j, de eeuwige Zoon des Vsders, was
op aarde gekomen om in Zjjne, d#or
Hem aangenomen menscheljjke natiur
de heerschappij des doods, 't gevolg 4cr
zonde, te vernietigen. De zonde had
krachtens de rechtvaardigheid Gods het
dubbel vonnis des doods over het mensch-
dom geveldberoofd werd deszelfs tiel
van het bovennatuurlijk leven, veroor
deeld werd deszelfs lichaam, uit de aaide
genomen, tot het stof der aarde weder
te keeren. Om volledig over het rijk
des doods te zegepralen moest Christus
dus ten opzichte van den dood zijn twee-
voudigen scepter ontrukken, niet fen op
zichte van zich zei ven, daar Hij in aijesaan
ons gelijk geworden is behalve in de zon
den voor zich zeiven, onschuldig! onbe
smet, van de zondaars afgezondell, had
Hij slechts te zegevieren over hi< gral.
Het Paaschfeest is Chrislus'ze^praal
over de verderllijkheid des vltfeches.
Daar ligt de Doode ter grafplaat, den
zoendood ter verlossing der wedld ge
storven. Deze wreede dood met aJ zijn Ijj-
den, zijne verguizingen en verne^ringen
was de voorwaarde tot de verherlgking
Zijner menschelijke naluur; uit <en dood
moest het leven ontkiemen, uil het Ijjden
Zjjne heerlijkheid, uit de vernedering
Zijne verheffing overeenkomstig eigen
getuigenis Moest de Christus dit alles
niet lijden en zoo ingaan in Zijae heer-
ljjkhem
Het vroege uur van den derden dag
was aangebroken, den dag Zijner aan
gekondigde verrijzenis. De vijanden ken
nen Zijne profetie; de toegang van
het graf is gesloten, de steen verzegeld,
rondom eene wacht soldalen geplaatst,
maar zij gelooven niet in Zijn woord
ik ben de Verrijzenis. Hel oogenblik is
daar, dat dit woord zal worden vervuld,
het ongeloof beschaamd, dat Hij, de
Heer van leven en dood, heerlijk door
eigen kracht zal verrijzen. Zie plotseling,
door een wonder Zijner almacht, stort
zich de ziel wederom in het lichaam,
het vergoten bloed stroomt opnieuw in
Zijne aderen, de kneuzingen heelen, de
wouden der geeselslagen sluiten zich
het lichaam verrijst uit den dood, de
Doode is opgebloeid tot het onsterfelijk
leven Hij verheft zich zegevierend over
het graf, schitterend in glans, vergeeste
lijkt in 'I stoffelijk omhulsel, vlug als de
gedachte in snelheid van beweging, geen
hinderpalen meer kennend in Zijne door
dringbaarheid Hij werpt den grafsluier
af, omkleedt zich met de zon zijner God
heid en rijst opwaarts, zonder den steen
te verwijderen, zonder de rots te openen,
door de steenen gewelven heen dringend,
en vertoont zich glorievol als de Ver-
rijzonis boven het graf.
Heerljjk, vreugdevol geheim Ons ge
loof is niet jjdel, de profetie vervuld,
de kroon gezet op het groote werk der
verlossingWij jubelen in Christus
als de Verrijzenis en het levenDe
rechtvaardigheid des hemelscben Vaders
heeft Hij in liet volbrachte Offer be
vredigd, onzen schuldbrief vernietigd, de
zonden der wereld weggenomen, den
Hemel met de aarde verzoend en
is Hij voor ons geworden de Verrijzenis
uit den dood, uit hel graf der zonde, de
Bron, springend ten eeuwigen leven. Hare
levenwekkende wateren storten zich uit
in onze zielen, haar reinigend van zonden,
de heerschappij "des doods in haar ver
nietigend, haar oproepend tot het leven,
met het gewaad omkleed van bovenna
tuurlijke schoonheid en luister. Zóo vloeit
uit Zijnen dood ons het leven, zóo is de
Verrezene onze verrijzenis I
Maar Hij deed meer. Om dit boven
natuurlijk leven der ziel te onderhouden
heeft Hij een geestelijk voedsel bereid,
het kruisoffer zelve is onze spijze ge
worden, het Puasehlam Christus, voor
ons geslacht, ons feestmaal. Tot dit
feestmaal-vieren heeft de H. Kerk hare
kinderen verplichtzij wil, dat zij,
beroofd van het leven der ziel, in deze
dagen met Christus zuilen verrijzen uit
den dood der zonde, zullen naderen,
volgens hel voorschrift van den Apostel
der volkeren, niet mot zuurdeeg van
boosheid en slechtheid, maar met onge-
deesemde brooden van reinheid en waar
heid, met van zonden gezuiverde harten
zij wil, dat de verrijzenis ons voorbeeld
zij, dat wij eenmaal met Christus, die
nimmer meer sterft, eeuwig zullen leven,
niet meer zullen terugkeeren tot het graf
der zonde. Zoo moeten wij het Pascha
vieren, Hem, de Verrijzenis en het Leven.
Door het Paaschlam, ons door Hem
bereid, wordt tevens het zaad, de ont
kieming ten leven voor het lichaam in
ons neergelegd, lint onderpand der toe
komstige verrijzenis. Eenmaal zal Hij,
gelijk Hij heden Zijn werk heeft bekroond
in Zijne verrijzenis, ook in ons het groote
werk der verlossing voltooienwat Hij
heden voor zichzelven is, zal Hij op het
einde der wereld voor ons' zijnde Ver
rijzenis. Zijne stem, die eens Lazarus uit
het graf ten leven wekte, zal in het
bazuingeschal der Engelen over de aarde
weerklinkenStaal op, gij dooden en
komt ten oordeelOp dit alvermogend
woord zal het gezicht van den profeet
Ezechiü! worden vervuldde dooden-
akker der aarde zal een veld des levens
worden: het stof onzer lichamen zal
zich verzamelen, hunne beenderen zich
sluiten in hunne gewrichten, daarover
zullen de spieren gevlochten worden,
met vleesch bekleed, met eene huid
overtogen. De zielen van de lichamen
door den dood gescheiden zullen daar
mede weder worden vereenigd en zij,
die in Christus gestorven zyn, zullen
door Hem verrijzen in glorie, en volgens
't woord des Apostels zal het „verderfe
lijke verrijzen in onverderfelijkheid, het
onaanzienlijke in heerlijkheid, het zwakke
kracht, het dierlijke lichaam als een
geestelijk lichaam verrijzen." En Christus
zal dan als de Verrijzenis worden ver
heerlijkt in Zijn volkomen zegepraal over
den dood gevierdde triomfkreet zal
worden aangeheven„De dood is ver
slonden tot overwinning. Waar is, o
Dood, uwe overwinning Waar is, o
Dood, uw prikkel
BUITENLAND.
Z, H. de Paus gaat nog steeds in
helerschap vooruit. Zondagmorgen heelt
de H. Vader de Mis opgedragen zonder
eenige hulp. Niet dan na een aanhou
dend aandringen hebben de geneesheeren
van Z. H. den Paus verkregen, zich
wat minder in te spannen. Leo XIII
toch houdt er niet van ledig te zitten en
verveelt zich spoedig.
Dr. Lapponi, 's Pausen lijfarts, is
echter zeer streng voor zijne patiënten
en wil dan ook, dat de H. Vader nog
dagelijks een paar uren volstrekte rust
neemt.
ür. Mazzoni schreef dezer dagen aan
den abbé Deschamps, vicaris-generaal
te Tours„Het verheugt mij u te kun
nen verzekeren, dat Z. H. de Paus ge
nezen is, dat wil zeggen, dat de wen-
schen van den vicaris-generaal van Tours
in Rome vervuld worden."
Ook uit dit schrijven blijkt, dat de
H. Vader gezond is en dat de wen-
schen voor het behoud van Z. H. Leo
XIU, door de geheele katholieke Chris
tenheid gekoesterd, onder Gods zegen
in vervulling zijn gegaan.
De katholieke studentenkring te Rome
heeft een groot avondfeest gegeven om
het herstel van Z. H. den Paus te
vieren. Voorzitter bij deze feestelijke bij
eenkomst was Z.Em. kardinaal Agliardi,
voormalig nuntius te Weenen. Verschil
lende prelaten en leden der Romeinsche
aristocratie waren aanwezig. Het feest
werd besloten met de uitvoering van de
pauselijke hymne, waarna als uit één
mond de kreet weerklonk„Leve Leo
XIII."
Uit een bericht uit Rome blijkt, dat
de Regeering van het Eene Italië, om
de Kerk en hare bedienaren te vervol
gen, zelfs hare toevlucht neemt tot
kinderachtige plagerijen.
De kardinalen zijn gewoon, indien z\j
eene wandeling willen maken, zich eerst
per rijtuig buiten de stad te begeven.
Daarbij moeten zij echter de octrooi-
bureau's passeeren, en nu worden tel
kens hunne rijtuigen aangehouden en
doorzocht, of er geen smokkelwaar in
is. Op de klacht van een kardinaal ant
woordde de brigadier, dal hij geen
kardinalen kende en dat hjj de ontvan
gen bevelen moest uitvoeren.
Al meer en meer wordt het den
Amerikanen duidelijk, dat zij een bit
tere pil te slikken hebben gekregen in
de Philippijnen. Aquinaldo en zijne
mannen houden voet bjj stuk en maken
het de blufferige Yankees uiterst lastig.
Wel trachten de Amerikanen hunne
liniën vooruit te schuiven en de Filipi
no's terug te dringen, doch voet voor
voet moeten zij het terrein veroveren.
Er is hevig gevochten in de richting
van Malabonmet groote verliezen
altijd volgens de Amerikanen wer
den de opstandelingen uit hunne ver
schansingen en in de bosschen gedreven.
Volgens de World verloren de Ameri
kanen 100 man en de Filipino's 300 i
400 Ook hebben de Amerikanen veel
te lijden van de hitte en den ruwen,
steeuachtigen bodem, welke hunne ope
ralies zeer bemoeilijkt.
In weerwil van de vele overwinningen
der legers van de Vereenigde Staten,
ziet generaal Otis zich genoodzaakt nog
altijd op versterking aan te dringener
zullen dan ook weer zes regimenten
voetvolk en een regiment artillerie naar
liet tooneel des oorlogs worden ge
zonden.
Naar aanleiding van een schrjjven
van Dr. Giberl, als zou de gewezen
Pres. der Fransche Republiek zich ten
gunste van Dreyfus hebben uitgelaten,
deelt Le Gall, chef van hel kabinet van
wijlen den heer Faure mede, dat dit
enkel verzinsels zijn en grondt zijn
schrijven op het feit, dat onder de na
gelaten papieren van Faure het eerste
krantenberichtje, waarin op het geval
gezinspeeld werd, door wijlen den pre
sident op den rar.d voorzien is van de
aanteekeningdit is een leugen.
Nog steeds blijft in de Fransche Ka
mer de haat, tegen al wat God of
godsdienst aangaat, bestaan en uit zich
zelfs in kleinzielige interpellaties. Zoo by
FEUILLETON.
Troosteres iep Bèiktan.
(Km eerkeal si* ie aeertLle eeuw).
10) Op dén noodlotligsodagJettrwjjomnaod
ni ook de vriendschapsband gtlegd lunchen
hem eo Cesare Scarps, dao xopo tid een voor
name, doch door licbtzinoigbekl u verkwisting
verarmde familie. Toen Lndgens aan de band
vau Orcagna de werkplaati boSii en door den
meester zelf naar de voor ceil bestemde plaals
geleid werd, keek menigeen éreonderd op bjj
hot lien van den verlegen, n<S alljjd linkschen
Sakier, over wiens iware toni de zoelvloeien-
de klanktal der romantiache
weerzien schenen te gljjdi
ook, dat de jonge, oven
Gaarne hadden zjj bem
spottemjjen gok azen too
dl oadate en begaat date dl
rijns bad aangetrokken en
verstemmen. Ot het nn
dienst or sleefate dan In
wu, Lndgerns vergold
Italiaans met eene scbie
Kik oogenblik zon hg bereid
bloed voor hem te «torten
liet zich de bewondering van
baar eerst gaarne weigevalle
ale een verschuldigde bnldi
zalf sprekend ais de gouden gjdstuttsa,
at en heimelijk
l vreemdelinge,
doelwit hunner
Cesare Scarpa,
mede Ludgeros iteeda den ledigen buidel des
ls voorzag. Toen evenwel na korten tijd
dent van deo nieuweling bet zijne dreigde
ervlengeleo, en toea Orcagna zelfs voor
gezameoljjke scholieren verklaarde, dat de
jonge Sakser zijn eigen meesterstuk, bet, taber
nakel van St. Michael, zon overtreffen, indien
bg zoo doorging, toen vatte de njjd post in de
ziel des eergierigen. Het was hem bijna onmo
gelijk, onder scbjjn ran vriendschap, zjjnen baat
te verbergen. Was het niet geweest om de goede
dukaten van den burgemeester ran LObeck
reeds lang zou Cesars den opkomenden
mededinger den rug gedraaid hebben. Nu ecbler
kon bjj de vriendenhaod niet afslaan, eo moest
zich wil graag of niet, voegen naar de om
standigheden, lachen en prijzen, waar h(j liefst
tandenknarsend de vuist gebald bad. Nog erger
werd dit toen bem de roem des vreemdelinge
ook op een ander gebied de baas werd. Cesare
bad Ludgeros in het begin hunner vriendschap
iu kennis gebracht met zijne bloedverwanten
en bekenden en voor den eenvoudigen bewoner
der heide de deureo der groote wereld doen
Voor hem geen mededingers in deze door
rang en rijkdom, doar schoonheid en bevallig
heid uitmuntende kriogeo. Hier werd de jonge
barbaar met de heldere blauwe oogen en het
lichtblonde baar met verbazing aangestaard en
sits vreemdeling behandeld, terwijl bp, Cesare
de spruit van een edel geslacht, daar onbe-
diogt beerscher was. Toen echter Giuliila, de
gevierde dochter van den rijken Messor Anto
nio, dia tot volle krarht opgegroeiden jongeling
aleeda welgevalliger werd, en deze zelf tot de
edele jonkvrouw werd aangetrokken, verkeerde
hel laatste vonkje van vriendschap in een
gloeiendeo haat.
•Hg of ik Dat was de eenige gedachte,
die sedert maanden Cesares ziel vervulde. „Hij
of ik?"
•Neen, ik niet, maar bjj I" bad de kunstenaar
bjj zich zelf gezegd, toen lijj voor enkele dagen
het voltooide kleimodel des vreemdelinge bad
gezien, en niettegenstaande al rijn haat bad
moeten bekennen, dat deze godin der overwin-
oiog den prijs behalen zou. ,Ik niet. maar hij
bad bij thans weer gezegd, nu hg den blik
opving, waarmede Giulilta den gehateo mede
dinger eene dookerroede narcis had loegewor-
peo. Hg dacht daaraan toen hjj in den mane
schijn aan de zjjde van Ludgerus langa den
stroom schreed eo naar de binnenstad wan
delde.
,Hg, bg!" riepen duizend stemmen, ruiscblen
de golven en suisde de wind, en bjjua zonder
bet te weten, sloot zich Cesares band kramp
achtig om den greep van den dolk, dien hjj in
den gordel droeg.
Verdiept in gelnkkige gedachten eo zich in
een zoeten droom van roem en eer vermeiend,
gaf Ludgerus er geen acht op, dat ook Cesare
meer en meer stil zweeg.
Zwijgend liepen beide onpeljjke gezellen door
liegen. Nanwelgks onl-
aiskomers het plein van den Dom, dat in
t volle maanlicht straalde, verlaten en sloe-
D nu een dooker, smal zijstraatje in, dat naar
woning van Ludgerus leidde, toen deze plot-
liug bleef staan en teruggiog naar den lang-
nog e
•ldere daglicht bet luid
ruchtigste leren beerseble, was thans alles in
diepe rust Florence sluimerde. Joist hadden de
,Als mij de prjjs wordt toegewezen," begon bjj.
Verder kwam hjj niet. Een woedend knarsend
.vervloekt," klonk aan zijn oor, een flikkerend
voorwerp doorkli-fdo de lucht eo werd bet
volgend oogenblik in zjjne borst bedolven. Nog
,Dél voor nw zegebeeld, dét voor Ginlitta,
verweoschle Dnitscherl" klonk het als nit de
verte en toch ook als bet rollen van den don
der hem in de oor en. Daarna verdween en
verstomde alles.
Steunend zonk de booge gestalte ineen en
lag hulpeloos en zieltogend voor den ingang
van een dooker uitziend bnis, terwjjt het gclnid
der stappen van den vluchtenden moordenaar
in tegenovergestelde richting wegstierf.
IX.
.Ja, Messer Cesare, uw beste vriend, beer.
Reeds den tweeden dag, nadat bet in de stad
bekend was geworden, dat bet moordend staal
van den een ot anderen straatroover u getrof
fen had en gjj neergezonken waart voor onze
kloosterpoort, was de Dinke, jonge edelmau hier
en liet naar uwen toestand vernemen Als gjj
geboord bad, welke verwijten bjj zich deed, Jat
dien noodlottigen nacht u op de piazza
zooals gewoooijjk
irlV-u bad, in
met n tot aan uwe woning te gaan, zondt gjj
medelijden met bem gehad hebben.
Steeds kwam bjj terug om naar n le vragen,
die goede messer Ceeare, en hjj was bjjna on
troostbaar, dat deze vreeseljjke misdaad n van
het gebruik der rede berooid had. Hoe zal hjj
zich verhengen, als bjj van nwe beterschap
hoort, want niettegenstaande alle roem en eer,
bem door volk en Senaat geschonken, was bjj
drie dagen geleden nog hier aan de klooster
poort en sprak met eene liefde van n, alsof
gij xgn broeder waart."
grjjp u
,1k b
niet, vader Augnstinns."
begrjjp ik," Iacbtle de pater, .boe zondt
gij ook? Ceeare Scarpa is een groot man ge
worden zijn naam wordt zelfs het hoogst ge
prezen na dien van Messer Andrea. Het model
zjjoer godin der overwinning is door de Sig-
norio met den eersten prjjs beloond en sal, in
marmer uitgehouwen, nog voor hel einde des
jaars op de piazza voor bel paleis Veccbi wor
den opgericht, Rjjken en armen juichen den
gelukkigen bekroonde toe, en Messar Antonio,
gjj weet wel, de deftige koopman uit het
huis der Peruzzi's beeft hem de band zijner
eenige dochter beloofd."
.Giulltta I" kreunde het van de bleeke lippen
ven Ludgirns, en met een angstkreet, die niets
mensclieljjks meer aan zich bad, opspringeod
van den stoel, waarop bjj zat, hief bij beide
handen ten hemel en steunde: „Mgne godin
der overwinning! O mjjne zegegodin I"
