DË EEMBODE. F
ieblad
Bijvoegsel.
Zaterdag 8 Juni 1901.
Vijftiende Jaargang.
rechtspraak van een Bey. I klaar was roet schrijven, .laat dezo amra in Allen strekten de handen nit.
de stad alkondigen". ,Nu, in orde." riep de kapitein. .Komt bij
De rechtspraak van een Bey.
Onder de regeering van een der
Beys werd een kapitein uit Marseille, wiens
schip een lading katoenen mutsen, voor
Gibraltar bestemd, aan boord had, door tegen
wind genoodzaakt de reode van Tunis binnen
te loopen.
Te dien tijde werd er in de haven van
Tunis havengeld betaald, en dat recht, dat
aan de grillen van den raja marsa, den
havencommandant, was overgelaten, werd
zeer willekeurig toegepast. De Marseillaan
werd natuurlijk aan dien maatregel onder
worpen en moest dientengevolge schrikkelijk
veel opdokkener was niets aan te doen,
hü was in de macht van den leeuw.
De scheepskapitein was echter slim en ging
stilletjes een voetval doen voor den Bey.
Deze hoorde zijn aanklacht aan en vroeg
.Hoeveel heb je moeten betalen
.Vijftienhonderd lranks".
.En vind je die som te hoog
.Ja, Hoogheid".
.Hoeveel te hoog?"
.Minstens twee derden".
.Dat is goed. Hier heb je 1BU0 piasiers,
dat is jnist 1000 franks".
.Hoogheid", zei de kapitein, .gij zijl de
weegschaal der gerechtigheid". En hij knste
de muilen van den Bey.
„Heb je niets anders meer te vragen?"
vroeg de Bey, toen de kapitein zich verwij
deren wilde.
.Ik had wel iois te vragen, Hoogheid, maar
ik durfde niet".
.Spreek op".
,Me dunkt, lk mocht wol eenigo schade
vergoeding hebben voor den verloren tijd".
„Te meer", hernam de kapitein, die niet
verlegen was, .daar ik hier zoo lang op de
reede ben opgehouden. Ik werd te Gibraltar
verwacht voor het begin van den winteren
nu zijn we al bijna op het einde, zoodat do
gunstige tijd voor den verkoop van mijn
lading voorbij is."
,En waar bestaat die lading uit?"
.Uit katoenen mutsen, Hoogheid".
.Wat zijn dat voor dingen
De kapitein haalde een pluimmuts uit den
zak en liet ze den Bey zien.
.Waar dienen die voor?" vroeg deze.
.Om op te zetten", antwoordde de kapitein,
en de daad bij 't woord voegend,
alkondigen".
De secretaris boog'weer tot den grond
en ging.
.Mag ik uw Hoogheid ook vragen", zei de
kapitein, die ongerust werd, .wat dit bevel
inhoudt
.Zeker wel. 'tie een bevel, waarbij alle
joden in Tunis op doodstraf verplicht worden
binnen 34 uren een katoenen muts te dragen".
.Drommels!" riep de kapitein,nu begrijp
ik er alles van".
.Als gij er alles van begrijpt, ga dan
naar uw schip terug en tracht uw mutsen
zoo goed mogelijk te verkoopen".
Do 25000 joden, die de Israëlitische bevol
king van Tunis uitmaken, zagen elkaar ver
wonderd aan, toen zij het bevelschrift boorden
voorlezen, en vroegen zich al, vanwaar die
achtste plaag over Gods volk kwam. Niemand
wist eigenlijk precies wat een katoenen muts
was, totdat een jood uit Livorno zich herin
nerde een Noorsch schip gezien te hebben,
waarvan de bemanning zulke mutsen droeg.
mutsen waren, maar waar ze te krijgon.
Voor de mannelijke joden waren er minstens
13000 noodig en die vindt men zoo maar
niet op straat. De ongelukklgeu waren al
bang in letterlijken zin bet hoofd te verlie
zen, doch toen het gejammer ten top gestegen
was, verspreidde zich oensklaps hot gerucht,
dat een schip met katoenen mutseu in de
haven lag, het was een driemaster uit Mar
seille.
Maar zouden er wol 12000 mutsen aan
boord zijn Ze vlogen naar de haven, pakten
zich op in allerhande vaartuigen als ten tijde
van schipbreuk en roeiden naar do roede.
Bij la Goletta kwam er zelts een opstopping,
vjjt o
d leelijk," zei de Bey.
.Maar 't is gemakkelijk," hernam de
kapitein.
„En hoeveel schade hebt ge door uw
oponthoud hier ter reede?"
.Minstons 10,000 franks".
„Wacht even". —De Bey riep zijn secretaris.
is trad binnen, kruistede handen
it en boog tot den grond toe. j
en schrijf', beval de Bey.
gehoorzaamde, on de Bey I
stond, verdronk gelukkig
niemand.
De kapitein stond op do brug te kijken
en nut behulp van een verrekijker had hij
in de verte alle» gezien. In minder dan tien
minuten tijd verdrongen zich driohondord
bootjes rondom zijn schip en twaalf duizend
stemmen schreeuwden wanhopig.Mutsen,
Mutsen 1"
De kapitein gaf een toeken met dc hand
men begreop, dat hg spreken wilde en alles
werd stil.
„Wilt gij katoenen mutseu hebben vroeg
hü I hg.
,Ja, ja. ja!" riep men van alle kanten,
j .Goed," sprak de kapitein, .maar jo moet
de weten, monschen, dat er tegenwoordig veel
j vraag is naar katoenen mutsen. Ik krijg
uw juist bericht uit Europa, dat ze enorm go-
.Dat
„Ga zitte
och koopen."
.Luistert eens,'
ion oen eerlijk tr
dicteerde eenige regelen,
tein geen woord verstond,
Arabisch.
,'t Is goed", zei de Bey, tot
tigheid te zullen triomleeren. Zelfs de
welsprekendste verdediging van onge-
hernam de kapitein, ,ik
n. Ik zal de gelegenheid
zetten niet gebruiken. De mut-
mij zelf 20 stuivers per stuk."
van de kapl- j ,0, dat is niet to duur!" werd er geroepen,
tnt het was i .Ik ben met honderd percent tevreden."
vervolgde de kapitein. .Voor 4 frank ben je
de secretaris kooper."
strekten de handen uit.
orde," riep de kapitein. „Komt bij
bakboord in en gaat bij stuurboord uit."
Allen deden zooale bevolen was, kregen een
muts en betaalden 4 franks,
De kapitein streok 49,000 franks op, waar
van 86,000 zuivere winst.
Dou volgenden dag bracht hij weer een
bozoek aan don Bey.
„Zoo, ben je daar weer?" vroeg dezo.
De kapitein boog zich voor de voeten van
den Bey en kuste diens gouden muilen.
„En hoe is het?" vroeg de Bey.
.Hoogheid, ik kom u bedanken."
.Bon je tevreden."
.Bovenmate."
.Maar 't is nog niet gedaan."
.Hoe? nog niet gedaan?"
.Neen, wacht evon."
De Bey riep zjjn secretaris, deze kruiste
groud toe.
„Schrijf," beval dc Bey, en de socretaris
scbreel„Siili Hussein Pasja, Bey van Tnnis,
verbiedt bjj doze arma op straffe des doods
aan iedoron jood in do straten van Tunis
te verschijnen met een katoenen muts op en
geeft 25 uur tijd om ze zoo voordeelig mo
gelijk te verkoopen. Aan dit bevel is de
Btipste gehoorzaamheid verschuldigd. Ge
schreven don 21n April van het jaar 1213
der Hegira. Getcekond: Sidi Hussein."
.Begrepen V' vroeg do Boy aan den
kapitein.
,0 Hoogheid?" riep deze, ,g!j zijt de
grootste Bey, die er ooit geleefd heeft."
.Als dat zoo is, keer dan naar uw schip
terug en wacht."
Een half uur later schalde de trompet
door de straten van Tunis, en de bevolking
liep te hnop bij dat ongewone signaal. Te
midden dor tooschouwers waren er verschil
lende, die lier een katoenen muts schuins
op één oor droegen.
Do arma werd met duidelijke stem voor
gelezen.
De eerste beweging der jodon was nu,
hun katoenen muts van het hoofd te rukken
en ze in 't vuur te smijten. Maar daar ze
nog vier en twintig uur den tijd hadden,
begonnen verretveg de meesten te onder
handelen met de zeelui, die van de eerste
gelegenheid hadden gebruik gemaakt om
hen af te zetten. Gezamenlijk begaven zij
zich naar den driemaster, die binnen een
paar uur tijds aan alle kanten door bootjes
was omringd.
.Kapitein, kapiteinschreeuwden twaalf
duizend stemmen, .mutsen te koop!mooie
Do kapitein haalde minachtend do schou
ders op.
.Kapitein, 't is een buitenkansje, je hebt
zo goedkoop!"
,Ik heb juist een brief uit Europa gekre
gen," zei de kapitein.
'De katoenen mutsen zijn bijna niets
meer waard."
.Kapitein, we willen erop verliezen."
ijk, Hilversum, Hoogland,
t.
Prijs dor Adrertentiin i
n uiterlijk Vrijdagavond
land
nder
prekers mei spijt de wording van
die beweging (Los-van-Rome) bad gade-
ging, waaraan meer aan veertig auizenu
personen deelnamen, onder wie nage
noeg alle leden van den Katholieken
Dat Z. H. Paus Leo XIII een goede
gezondheid geniet bewijst het feil, dat
Z. Ent. kardinaal Respighi, vicaris-gene
raal van Z. H-, aan alle aartsbisschoppen
en bisschoppen der katholieke wereld
een circulaire heeft gezonden om hun
do samenstelling mee te deelen van het
comité, belast de feesten voor te bereiden
van het aanslaande pauselijk jubilee.
Z. Em. spreekt van den hoogen leef
tijd van Leo XIII, van zijn krachtig ge
stel, dat veroorlooft te hopen, dat Z. H.
zijn vjjf-en-twintigjarig pontificaat zal
bereiken en verzoekt de medewerking
van geheel het episcopaat voor de viering
van deze gelukkige gebeurtenis.
Na het vertrek van graaf Waldersee
laat de vriendschappelijke verhouding
tusschen Franschen en Engelschen nog
steeds te wenschen over. Dat dit den
Chineezen inwendig goed doet, is licht
te begrijpen, en 't weinigje ontzag, dat
zij nog voor de „vreemde duivels" had
den, raakt zoo langzaam geheel op. Met
bezorgdheid zien dan ook vele Chineezen-
kenners de toekomst tegemoet en doen
zich nu reeds stemmen hooren, die in
de naaste toekomst ernstige dingen zien
gebeuren. Zoo vernemen wij, dat de prior
van een klooster der Trappisten, in de
nabijheid van Peking, Mgr. Maur, dezer
dagen van Peking komend, te Takoe
aan land is gegaan en daar zijne mee
ning over den tegenwoordigen toestand
heeft gezegd. De indruk van Mgr Maur
is zeer pessimistisch. .Ik acht den toestand
aldus Mgr. Maur thans even
ernstig als vóór den opstand der Boksers.
Ik ben in Peking geweest en heb daar
vele Europeanen, geestelijken, officieren
en diplomaten gesproken. Allen zijn van
meening, dat de toekomst zeer dreigend
is. Er gebeuren aan het hof van Si-Ngan-
Foe dingen, waarvan wij geer idee hebben,
lk heb te Peking de paters Lazaristen
bezocht, die na het vertrek der inter
nationale troepen opnieuw bloedige daden
vreesden. Men kan aannemen, dat Peking
beschermd zal worden door de troepen,
die men daar zal achterlaten, maar buiten
Peking zal de anarchie, de plundering,
de slachting onder de Christenen weer
beginnen."
Uit Weenen komen steeds gunstiger
berichten omtrent de verhouding der
politieke partijen onderling en die tegen
over de regeering. Maandag is de com
missie voor het vergelijk met Hongarije
samengesteld. Kaftan, een Tsjech, ver
klaarde zich bereid in onderhandelingen
te treden ten aanzien van de quoten, en
stelde verdaging voor tot 't najaar. Tot
die verdaging is besloten.
FEUILLETON.
Een dwialtoebt in 't gebergte
I) God beschutte hem echter op zgn nachtelijke
het gebergte, tijdens de vree-
leidde hem genadig
over de smalle met aneenwbedekle bruggetjes,
die over wilde bergvloeden voerden, welke
achnimend en bruiachend van klip tot klip tieh
•tortien, dikwjjli Uotaehe watervallen vormend,
en dan ia de diepte rustig voortrollend tot sjj
met de toenemende konde in fis verstalden.
Na een tocht van twee oren had Peter, trots
de konde druipend van zweet, het dorp en
spoedig daarop ook de paatorie bereikt
Vjjf statige lindeboomea stonden voor deze
plaats dee vredee, die in den zomertijd zoo
Uefsljjk groenden, bloeiden en hu schaduwen
wierpen, tcrwjjl nn de sneeuwvlokken door de
kale toppen en takken dwarrelden.
Uit een venater van de pastorie scheen licht,
en Peter schepte daaruit de hoop, dat de pas
toor nog waakte.
Met haastige schreden trad hg op het ver
lichte venster toe en klopte op bescheiden wjjze
.Geloofd Zij Jeans Christus!" zei Peter eer
biedig, toen hg den priester naderde.
.In eeuwigheid. Amen! antwoordde de pas
toor, die daarop hg den zchgn der lantaarn
Peter herkende, en toen voortging:
.Wat voert n tot mg, Peter? Haalt ge mg
om tot een zieke te gaan
,Ja, mjjnheer pastoor," antwoordde Peter,
die een bjjna angstigen blik op den priester
wierp, die in dezen stormachtigen winternacht
het hooggebergte bestggen zon, om de H. Teer-
spgze aan zgn doodzieken vriend toe Ie dienen.
.Kom binnen, Peter," hernam de pastoor.
,en zeg mg, waarheen ik geroepen word."
Peter trad binnen, waarop de priester de
danr sloot, want de stormwind woei gzig koud
binnen en dreef de sneeuwvlokken in den
gang.
Met weinige woorden vertelde hg na den
pastoor, een zachte, goedige grijsaard van onge
veer vgf en zestig jaren, wiens hoold reeds
zilverwit was, den vnrigeo wenscb zgna vriends
heden nog met de H. Sacramenten der ster
venden te worden voorzien, daar hg den dag
vu morgen wellicht niet meer beleven zon.
Op eenvoudige, natnnrigke wgze zette Peter
nn uiteen, hoe hg met bet oog op den storm
achtigen nacht en du gevaarvollen, moeilgkeo
weg Toni had trachten te overreden, tot morgen
te wachten, als wuneer du de tocht minder
gevaarvol en moeilgk wezen zon, mairbetwas
Tooi had gezegd, dat U
wuneer U hooren mocht,
zar de Genademiddelen der
H. Kerk ra de vertroostingen van era dienaar
des Heerra verlangde, al was de weg ook nog
zoo moeilgk om te gaan.
Het oog vu den prieetarlgku grijsaard begon
vonkelde erin, toen hg sprak
.Noch storm en onweder, noch gevur zal
mg afschrikken den braven man, die naar mg
verlangt, de troovt van onsen H. Godsdienst
te brengen. Ik wil mg dadelgk met n op weg
begeven, opdat wg dra bg hem aankomen. Geve
God, dat wg hem nog levend untrcfieo."
De pastoor sloeg hierop zgn mutel om
spoedde zich nur de kerk, waarna bg met
Peter dra weg naar de eenzame hut in bet
wond insloeg.
Drie uren duurde de wudeliug op de
steil opgaude met sneeuwbedekte bergpaden,
die dikwgls zoo smal «aren, dat slechts een
enkel men%:h met moeite en met groote voor
zichtigheid kon voortgau.
De pastoor en zgn geleider bereikten echler
gelukkig de armelgke hut, waarin Toni op zgn
ziekbed weemoedig do komst des priesters ver
beidde.
Een vreugdestraal vloog over het bleeke ge
laat van Tooi, toen bg den pastoor met Peter
in de woeste, kale bnt zag binnentreden, waar
in bet olielampje zgn spaarzaam licht om zich
henen wierp.
Met moeite verhief de zieke een weinig zgn
hoofd en neigde het als lol groele, terwijl hg
met zwakke stem verzachtte
.Geloofd zg Jeans Christus I"
,ln eeuwigheid, Amenantwoordde op dezen
icbooora groet de eerbiedwaardige priester, die
noch storm en sneeuw, noch de gevaren ewer
wandeling in bet hooggebergte ge-
om een ernstigen zieke in zgn
reis naar de eeuwigheid voor te bereiden.
De pastoor trad lol den zieke, die zgne hand
naar de hand des priesters uitstrekte om deze
aan zgn lippen te kunnen drukken.
,Ik wist wel, dat ge kumen zoudt, mijnheer
pastoor," lispelde Toni. ,De goede God zei het
u vergelden, wat gg aan mg arme gedaan hebt
En in den toon der warmste en innigste over
tuiging liet bg erop volgen:
.Wie op gods wgde wereld zal tot zulk een
offer bereid zgn, dan een priester? Niemand
.lk deed slechts mgn plicht, Toni," ant
woordde de pastoor, die z!ch intnsschen bg
het ziekbed op de ruw getimmerde buk bad
nedergezet
Peter verliet nn de hut en de putoor boorde
de biecht van den zieke, waerna bg bem de
H. Teerspgze toediende.
Nadat de heilige bediening geschied wu,
richtte de pastoor nog eenige troostende
woorden tot Toni, waarna hg afscheid nam
vu hem, die aan zgn gevoelena vu innigeo
dank in eenvoudige woorden uitdrukking gaf.
De putoor trad daarop uit de hal en zag op
eenigen afstand Peter slaan, die op den priester
wachtte, om hem near de putorie terug te
geleiden.
Met bescheidenheid wees echter de putoor
de aubieding van Peter af, terwgl hg liefde
rijk zeide:
„Gg n
gebeden voor, ik zal den weg naar bnia alleen
wel vinden."
Na lang tegenstreven voegde zich Peler naar
hel uitdrukkelgk veriaogen des pastoors, die
niet wilde toestau, dat Toni in zgn lutete
levensuren alleen zon gelaten worden. Wut
del het gewichtig nur voor den zieke spoedig
slaan zou wu den pastoor maar al te doidelgk.
Pe'.er bedankte den putoor reebt bartelgk,
waarop bg zich tol dra zieke in de hut begaf.
De bejurde printer echler auvaardde, zgne
ziel God aanbevelend, den moeilgken terugtocht
nur zgn putoiie.
Terwgl de printer door de zich immermeer
ophoopende sneenwmaau, die de stormwind
tegen menigen rotswand vademen hoog te tarnen
dreef, zich bun Iracblte te breken, en daubg
dikwgls gernimen tgd met zgn stok onderzoe
ken moest, of bet sneeuwkleed niet een afgrond
bedekte, waarin bg, zonder dat iemud er vu
geinige was, plotseling zon neerstorten, ut Peter
in de hot bg het bed van zgn stervenden vriend ra
lu hem, zoo als de putoor gezegd had, verschil
lende gebeden voor.
Peter, die reeds menig menich had zien ster
ven, zag ook weldra aan de oogen vu dra
zieke, dat de putoor gelgk bad, toen hg zeidal
dat de zieke wursehgnlgk den ochtend niet
meer beleven zou. Zgn adem werd langumer
en zwakker en dikwgls sloot hg de oogen, oen ze
•lechts voor een kort oogeoblik weder te openen.
Gezwind nam nn Peter het in du hoek dar
bnt hangende kruisbeeld, waar de beide muon
xoo dikwgls in ootmoed du harten voor ge
knield lagen en hun vurige gebeden tot hun
