Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 35. Zaterdag 30 November 1901. Vijftiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs r drie mundcni Franco per postf0,40. Afzonderlijke nummers f 0,05. Bureau 18 Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Ad-rertentiên i Van 1 tot 6 regelsfo.30 Voor iedercn regel meer- 0.05 Corrospondentiën on Advortenliën nioolon uilorlflk Vrgdaguvond Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. Liberalisme en Socialisme. V. (Slot.) Nu het liberalisme den slaart der ge volgen, uit zijn beginsel voortvloeiende, afsnijdt, juist op een hoofdwervelde arbeid en de waarde-theorie, staat het vijandig tegenover het socialisme. Het laatstgenoemd stelsel zet echter zijn be ginsel tot de finale, zonder te wijken, voorl. 't Doel is de toekomst-Staal, en 'lis aan het proletariaat onverschillig boe bet beloofde land bereikt wordt, mits men er kome. Die toekomst-Staat verwerkelijkt een echt Satans-ideaal. Dat het liberalisme op zoo'n land-van-beloften-prograni niet ingaat, moge van inconsequentie getui gen, 't pleit voor zijn praktischen zin. Wie kan in dien toekomst-Staat zich met zulke besticön op zijn gemak vinden Alleen op christelijk slandpunt is dan ook de strijd principieel uil te vechten op dat standpunt worden de sociale nooden, het vaak ellendig lot der maat schappelijk misdeelden, zoowel als de bloedschuld, die dikwijls op 't kapitaal kleeft, volmondig erkend, en ook hierbij herinnerd aan het Bijbelwoord, dat de zonde de volkeren ellendig maakt. Dan, evenals de naliën, is ook de maatschappij geneesbaar, en 't is de taak der chris telijke sociologen zoowel oorzaken en (actoren van liet kwaad als de ge neesmiddelen op te sporen, en zij roepen aan allen, die van goeden wille zijn loc Broeders, vercenigt u tot een heiligen strijd. Zien we de vrouw in hare afwij king deelnemen aan groote revoluties, ook hier is hare actie niet te versmaden. Strijdend voor het waarachtig belang van gade en kroost, voorkomt ze, dat ze in den toekomst-Staat, 't socialistisch land van belofte, weerloos en reddeloos, dieper, akeliger, wegzinkt als vrouw, dan ooit het lol van haar was in 'l verlie derlijkt heidendom. Dit uit te spinnen is evenwel niet ons doel voor heden. Nog een paar kanlleekeningen en we sluiten deze beschouwing. Al zet het socialisme het liberalisme vast, omdat dit tot het kapittel der toepassingen uit de theorie genaderd, rechtsomkeert maakt, zelf zit het vast met zijn finale toekomst, waarom het toch te doen is. Al had het zooveel FEUILLETON. De genadeslag voor den Professor. (Naar hit Engelseh.) (Slot). I) De stervende man draaide zijn hoofd letelooa op zjjn peluw, toen zijn bezoeker zich in zijn sponde neerzette. Het gezicht was den prolessor geheel onbekend, en toch de zwarte, brandende oogen, zoo diep io zjjo hoold ge- .Zeker," was het vriondcljjk antwoord, lei wijl de professor de (jskoude hand nam, di hem toegestoken werd. „Het zal mij een genot gen zjjn een dienst te bewjjzen. Wat kan ik .or u doen .Voor mg doen! Wat gjj reeda zoo vele jaren )or mjj gedaan hebt." .Zoo vele jaren herhaalde de piofessor. .Vriend, ik Vrees, dat gjj mjj voor iemand idors hondt. Wjj hebben elkander, zoo ver woet, .nooit ontmoet. Ik ken n Diet." .Maar ik heb u gekend," hernam de ,lk heb uwe lessen bijgewoond, uwe bi gelezeu. Gjj hebt mjj geleerd om alles I schouwen, zooals gij dat doet. Professor, gij colonnes als thans de Brit soldalen heelt, 't brengt hel niet verder dan een tijde- lijken, plaatselijken triomf. Een weg- bczemen van het Christendom over de gelteele linie, is zeker een geschikt onder werp voor een socialisten-lezing. Komt evenwel de jongste dag, die vindt het nummer nog op het program, maar onuitgevoerd. Wat het Christendom aan Staat en maatschappij ten zegen aan bracht, laat zich niet uitroeien. Het Kruis bekroont den wereldbol. Het socialisme is een droom, zijn gelukstaat, eene utopia, een echt nergcnsland. Werkman of land bouwer, die ziclt laat liypnoliseercn, wordt na zijn paradijs-droom ontnuch terd wakker 't beloofde land is er niet, en de bedrogen dwaas moet harder werken dan te voren, en met meer grimmigheid in 't hart. Het socialistisch ideaal behoort lot hel rijk der onmogelijkheden. Een Staal of maatschappij te vestigen op atheïsti- sclien grondslag, is gelijk met hoven een afgrond een brug aan te leggen, zonder steunpunt, zonder bevestiging aan een der wanden. Er is geen volk, dat niet ecnig begrip lieofl omtrent een ltooger wezenmaar waarom ook, indien er geen God is, bijgevolg geen eeuwig heid, hemel of hel, zouden de gezellen en gezellinnen een menschenleven sparen, wanneer dit ze in den weg slaat En die materialistische geluksbodctn trouwens een andere is niet aait te bieden wat uitmuntende gelegen heid is daar om de volkomenheid te be reiken voor den mensch, in de richting der dierlijkheid Het moge onbegrijpelijk schijnen boe de sociaal-democratie met tiaar aas zoo velen wist te vangen in alle landen. Maar we vergeten evenmin de spreuk (julla cavit lapitlem (de druppel holt den steen uit). Jaar uit jaar in hebben de hoofdleiders de ontevredenheid geprik keld, de lagere klassen opgehitst tegen do hoogere. Altijd was hot schimpen op de verrotte, bankroete, kapitalistische maatschappij, op wier schuldboek elk vergrijp, elk ongeluk, elk ongeval enz. werd ingeschreven. In plaats van spaar zaamheid, geduld, werklust aan te kwee ken, werd haat opgewekt tegen de be zittende klasse, legen de geestelijkheid, legen 't Christendom, tegen God. Denken we daarbij, dal do Bourgeoisie, sedert zij meester werd, gestadig bleef opruimen, wat er van 't oud regiem nog overbleef, vooral van oude patriarchale banden, De band tusschen mensch en mensch werd eindelijk bepaald door 't gevoel loos eigenbelang, door de waarde het koude geld. Door de vrije hebt mg losgemaakt van alle bggeloof, waarin geestelijken ons willen verstrikken. Gjj hebt Ik bob die leering opgevolgd." Da professor schrok van het duivelsche licht, dat in zjjn stervende oogen fhkkerJe. ,Er was geen bel of hemel om mgteweer- nict den vollen teugel geven. Ik heb het gedaan, maar hel heeft niet lang geduurd. Nu zegt men, dot mjjn leven ten einde loopt, dal ik moet io tl geloofd, professor. Gjj hebt al n bcteel ;e leg. ■n oogenblik stiltede professor te groot om in woorden uil te drukken. Deze uitgemergelde man beroemde zich z|jn leerling te zijn en vroeg hem om hulp eo leiding. Daar was na geen Ijjd om te redencerende bran dende oogen, de purperen lippen, het doods zweet op zijn voorhoofd, dwongen hem om een kort en afdoend antwoord Ie geven. ,De dood is hel einde van alle pjjn, alle zwakhoid, alle verdriet, alle lijden,antwoordde hjj. ,Hob weet gjj dat," snikte do zieke, zjjn omklemmende. .Uit beangstigt mjj in de duisternis; bet brandt in mjjn brein en weerklinkt in ton werd vooral het kleine bedrijf ge troffen, tengevolge hiervan en van nog moer vrijheden, door het liberalisme aan de maatschappij opgedrongen, en in geen geringe mate door de uitvindingen op technisch gebied, schier platgedrongcn, terwijl hel groot kapitaal ziclt uitzette. Die uilzetting zag ook de ontwikkeling van 't proletariaat, de klasse der moderne arbeiders ook .waar" geworden en als andere handelsartikelen aan de wisselende kansen der concurrentie onderwerpen. Had men nu dien misdeelde zijn kapi taal, de schat van zijn geloof gelaten I Maar, helaas, hem werd voorgehouden, dat godsdienst een waar is, die hier niets geen waarde hoeft. Is 'l nu zoo onbegrijpelijk, dat, toen de sociaal-deinocralie als een stormwind over de landen ging, zoovele wrakke bodems het noodigc weerstandsvermogen misten Toen Lulher optrad, nam hij tot leuze 'l woordhervorming. Er waren misbruiken, zeker, doelt deze zullen er altijd zijn, zoolang mcnscbcn op aarde leven. Maar hij wilde in plaats van de donde takken weg te slaan, ook op den boom zelf zijn hakwerk beproeven. Dan, zij, de Kerk van Christus, behoeft geen hervormingintegendeel, van haar gaat uil hervormingskracht, waaraan de wereld alle eeuwen belioefto gevoelt. Ook te dien tijde is van haar ware hervorming uitgegaan en wel door liet Concilie van Ook nu davert de kreethervor ming; hel betreft do maatschappij en de sociale toestanden, en andermaal zal de ware hervorming ook hier van 'I Christendom uitgaan. Heeds vooral in de Encycliea Iter am Novurum en Graven ile commune re gaf Leo XIII den stoot in de ecnig goede richting tot redding der maatschappij. Daarin zet de ff. Vader uilecn in glashelder betoog de verwerpelijkheid dor socialistische loer, welke den Slaat oplegt alle privaatbezit op te heffen en lot eigendom der ge meenschap te verklaren. Zulk een leer brengt slechts zwaar nadeel over de arbeidersklasse, te wier nutle zij voor geeft te worden aangewend. Zij is in strijd meL de natuurlijke rechten van ieder tnensch en zij verhindert den Staat aan zijn taak en roeping te voldoen. Zij maakt eene vreedzame ontwikkeling van 't maatschappelijk leven onmogelijk. Door de sociale hervorming, zegt Pater Cathrein, moet zelfs den geringsten arbeider een menschwaardig huiselijk leven gewaarborgd zijn. Daartoe is eisch niet enkel een toereikend loon, maar levens zorg voor zijn leven en gezond- dood cn nl zgn gevolgen. lit zal ga at gü m|i zegl. Zie injj aan an zag Ie dood hel einde van alles ia. Weel zeker?" «rlgk i aU hjj .Vriend, ik geefu mgn mceniDg, mijn geloot. Hjj was onvoorbereid op do vreesclgko uit barsting, die hem tegenklonk. „Leugenaar I ver rader!" waren de woorden, dio vergezeld door een stortvloed van verwenschingen, van de .Gü hebt mg op di it gg 1 l zelf niet, o! Schreeuw op schreeuw doorkliefde do lucht, terwjjl de ellendige man worstelde met oen aanval van woede, p(|n on vrees. De professor, geheel en al terneergeslagen door dezen aan val van woede, stond sprakeloos en hulpeloos, lerwyi de sterke verpleger zgn best deed oin den worstelenden patient te bedwingen, toen zuster Angela binnentrad. „Laat hem aan mü ongeluk kunnen toebrengen," .Weg, wgf, wegl" riep de stervende man. .Kom niet b'g mg met uwe praatjes over God cn Zyne barmhartigheid. Het is daarvoor te laat. Ik ben eeuwig verdoemd I" heiii, de zorg dat de arbeidslast niet overmatig zij. Hij moet welen, in geval van ongeluk ol lickle niet hulpe loos op straal te zullen worden geworpen. Des noods wordt hierbij tusschenkomst i den Staat verlangd. Maar voor dc :iale hervorming is en blijft nummer één de opleving van den christelijkcn geest. Waaruit toch kan de arbeider, bij zijn zwaren dagtaak de tevredenheid, en den opgcruimden werklust putten V Alleen uit de bron van het volle levende Chris tendom. Hoe van den arbeider te ver wachten, dat hij in geduld zjjn nood zakelijk geworden harden last draagt, wanneer men liet geloot uil zijn hart pompt en daar de leugenachtige bewering inpomptzet alle hoop of vrees in be trekking tot eeuwige vergelding op zij, met den dood houdt alles finaal voor ons op. Dit opleven van den chrislelykon geest nochlhans is niet enkel voor de onderste lagen noodig, ook in de hoogere klassen is een herziening in dien zin brood noodig. De gelukkige bezitters mocslen derhalve al vast beginnen op zich zelve de heilzame operatie toe te passen. Laten zij zich overtuigd houden van tegenover arbeiders niet alleen rechten te hebben, maar dat ze ook plichten hebben te vervuilen tegenover hen, plichten van rechtvaardigheid, plichten van liefde. De arbeider is er niet enkel als om uitgebuit te worden, hij is te beschouwen als redelijk schepsel Gods, als de vrijgekochte door Christus' Zoen bloed. De bestemming van 'l kapilaal behoort niet een Doode Zee te zijn, waar alles, wat er invloeit, sterft; zijn bestemming is, een weldoende bron te zijn, die tol in de diepste valleien der munsclien-niaalschappij welvaart ver spreidt. Ook de Bewaarengelen weten, dat hel aardsch kapitaal een waar is, die met arbeid verband houdt en ruilwaarde heeft. Welzalig de bezitter ervan, die, arm van geest blijvende, die kostelijke waar lot nut van velen in de maatschappij aanwendtop den grooten Hekening- aüeggingsdag zal zijn Engel hem voor dragen, om liet welgehruikt aardsch talent, mei een loon van eeuwige waardij om te ruilen. BINNENLAND. In Oostenrijk heeft, gelijk wij bereids meedeelden, de ,Los-van-Rome" bewe ging, een beroering gebracht, die een cn den God van oneindige goedheid en barmhar tigheid, voor wien irg spoedig zult verschgoen, bidden, dat Hg zich over u moge ontfermen en in dit laatsto uur zgner barmbaitigbeid u moge sparen en nog zalig malcenl" dige, hartroerende woorden om genade en ver giffenis, dal een kind bet kon begrypen. Hol was een gebed vol van geloot en bnnp eu en gelachtig in zjjn tecdero lielde. Toen liet gedaan was, schreide de zieke als een kind, zgn hand beroerde die van de engelachtige zuster nevens ger bemind had, als zuster, een hoofdrol speel de. Want hg bad baar terstond herkend. adresseerd aan zuster Angela. Zg las den hjj- gaanden brief mot verwondering. .Madame. .Ik hoop dat gg dezen brief niet zult be schouwen als een inbreuk van een vergeten verleden op de edele plichten van bet t krachtig optreden daartegen noodig maakt. Thans wordt door liet katholieke Valeriana van Weenen gepubliceerd den herderlijken brief, dien de in de confe rentie te Weenen vereenigde aartsbis schoppon en bisschoppen opgesteld heb ben en die voornamelijk tegen de be weging Los-van-Hotno is gericht. De beweging, zeggen de bisschoppen in hun schrijven, is gevaarlijk voor hel zieleheil van eiken katholiek. Los-van-Rotne be- teekend Los-van-l'elrus, Los-van-God. Verder :"gt de herderlijke brief, dat de leiders dier beweging den Katholieken niet alleen hun geloof, ntaar ook hun vaderland willen ontnemen. Met herderlijk schrijven is onderteekend door de kardinalen Gruscha, Skrebensky, Puzina en h'opp, prins-aartsbisschoppen van Weenen on Drang, en prinsbisschop pen van Krakau cn Breslau, alsmede door de andere prins-aartsbisschoppen, prins- bisschoppen, aartsbisschoppen en bis schoppen. De dreigende algemeene werkstaking in Frankrijk is voorloopig van de baan, ntaar ook is die dor mijnwerkers in het bekken van tiet Nauw van Galais ge ëindigd. In de huizen van sommige stakers zijn geweren in beslag genomen. Toch is de rust in de gemoederen er niet mede teruggekeerd en de tevreden heid onder de mijnwerkers is nog ver te zoeken. TeGransac heeft men ineen ver gadering van mijnwerkers een motie van afkeuring aangenomen tegen hen, die de staking willen vermijden. Nu zijn do troepen wel reeds of zullen spoedig naar hun garnizoenen lerugkceren, die tot handhaving der orde waren uitgezonden, maat' toch schijnt men er niet op gerust te zijn, of de toestand, na het vertrek der militairen, wei rustig blijven zal. De Parijsche gemeenteraad heeft met 39 tegen 33 slcmtncn geweigerd, advies uil te prengen over de toelating van congregaties, omdat de wet op de ver- eenigingen een aanranding van de per soonlijke vrijheid is. Hoe voorzichtig ook de berichten over gevechten in Zuid-Afrika soms door Kitchener worden ingekleed, zoo zelfs, dat bij een geleden nederlaag de in druk moet verkregen worden, alsof de Engehchen een overwinning hebben be haald, toch komt het hinkende paard achteraan en dan blijkt eerst de ware stand van zuken on gebeurtenissen. Zoo ook is titans een meer volledig licht opgegaan over het gevecht bij de Villiers dorp. Kitchener seinde daarover uit Pretoria onder datum 23 dezer: „Een nader rapport over liet treffen van ma- woordje. Ik was verleden Donderdag een on- vrjjtvillg bezoeker van uw hospitaal. Ik wok er geroepen door een ongelukkigeu joogcling die door mgn valscho theorieën geheel ei dwaalweg geraal de u t deed ik aanbod, hetgeen gü wiiselgk weigerdel. n leven zoouls het uwe mogo- it dat sterven voor mijn oogen liet laten drukken. Ik leg het LAMBERT LESTER." in zuster Angela's oogen, Zg verbrandde liet manuscript voor het al taar van het Heilig Hart, en met dit heidonsch brandoffer steeg legciykertgd ten hemel het innig gebed van zuster AngeU, dat hy, die zoo oprecht in de duisternis wandelde, ook eenmaal het licht zou mogen zien en kennen, Haar gebed word verhoord. De morgendroom van den prolessor is ver- wezeniykt. Aan eener Moeder hand bewandelt hy weer heilige wegen, geloovig als een kind.-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1901 | | pagina 1