DEEEMBODE.
eblad
Bijvoegsel.
Zaterdag 30 November 1901.
Vijftiende Jaargang.
Een Mariafee8t.
Een eerzaam schoenmaker en wakker
voorstander der oud-strijders-vereeni-
ging in een Zwabens stadje, die den
oorlog in 1870-71 had meegemaakt,
vertelde, bij gelegenheid dat hij eene
vergadering dier vereeniging bijwoonde,
met groote opgewektheid, hoe hij in
het land des vijands het lieve feest
van Maria Hemelvaart eens gevierd
had. Deze gebeurtenis had zich volgen-
derwijze toegedragen.
Den eersten slag bij Würthen Weissen-
burg, aldus verhaalde tie oude ve
teraan, hadden wij gelukkig doorstaan.
Menig kameraad onzer compagnie was
ter eeuwige rust gegaan, velen waren
door 'svijands kogels ernstig getroffen,
maar ik en mijn troep waren gelukkig
nog voltallig bijeen, zooals wij waren uit
getrokken. Ons bataillon kwam in de
voorhoede als nachttroep in den omtrek
van Nancy in een groot dorp juist op
14 Augustus, en werd daar ingekwar
tierd. Het vooruitzicht was. dat wij in
de eerstvolgende dagen daar zouden
verblijven, wat bij mijne kameraden
een blijde stemming wekte, want wij had
den, wegens de opgewondenheid en de
inspanning der vorige dagen, groote be
hoefte aan rust
Op den 15 Augustus, 's morgeus
om zeven uur, was het appél. Zooveel
mogelijk hadden wij onze kleeding en
wapens in orde gebracht, waarvoor
wij van den overste een woord van
lof mochten vernemen. Nog stonden
wij in 't gelid, toen de klok der dorps
kerk het eerste teeken gaf, ook het
tweede vond ons nog in dezelfde hou
ding, maar bij het derde, tot mijn
vreugde, was het grootste deel der ka
meraden reeds met haast op weg naar
de kerk, wijl zij meenden, zich te mou
ten spoeden, om evenals te huis nog
een plaats te kunnen erlangen,
Maar wij waren in 1-rankrijk Nog
is niemand uit het dorp aanwezig, slechts
een oud mannetje en eenige vrouwen
komen eindelijk binnen. De klokken
luidden alle te zamen, maar ook zij,
die nog verwacht werden, verschenen
niet Bescheiden waren wij achter in
de kerk blijven staan, in de meening
dat de parochianen de plaatsen zouden
bezettendaar evenwel niemand meer
kwam, werden wij vrijer en namen in
de stoelen plaats.
Er klonk een klokje, de pastoor met
de misdienaars trad aan het altaardoch
geen orgeltoon weerklonk; er was nie
mand, die het orgel bespelen kon. Maar
spoedig kwam daarin verandering.
Er klopt mij plotseling iemand op
den schouder. Ik keer mij om, en zie
een wapenmaker van mijn compagnie,
die mij wenkte. Ik volgde hem, terwijl
hij mij voorging naar het koor. Daar
wees hij mij de plaats bij den blaasbalg,
ik terstond zijne bedoeling
begreeponderwijl nam hij zitting bij
het orgel, trok de registers uit en hief 1
ons oud eerbiedwaardig mislicd aan
Hier ligt voor Uwe Majesteit 1" Nau
welijks hadden de kameraden het be
grepen, of er weerklonk een mannen-
gezang, dat de kerk dreunde. lint-
roering greep mij aan, ik weende, ge- 1
duchtig aan hen, die mij dierbaar wa
ren in Duitschland, en die nu op het-
zelfde uur in de kerk mijner geboorte-
plaats die godsdienstoefening bijwoon-
en in vurig gebed wellicht mij op
jnen weg in het land van den vijand
1 de hoede van Gods lieve Moeder
■amen aanbevelen.
En zoo speelde onze wapenmakker
or tot de Consecratie. Daarna zet- j
hij in lot viering van den feestdag
het schoonc Marialied: Mutter Christ!
hocherhobeii, in dein schonen llimmel I
drobon" en onder zongen zij met ju-
bel en godsvrucht.
Na het eindigen der H. Mis gingen
de krijgers, alvorens de kerk te ver- 1
laten, een kort maar innig gebed stor
ten voor het Allerheiligste, zich onder
Gods hoede aanbevelende, en de voor-
spraak inroepende van de goodertierend-
ste, allerzaligste Moeder Maagd Maria.
Buiten gekomen wachten zij op de or
ganist, op wien zij toostormden 0111
hem met een handdruk hunnen war
men dank te betuigen.
Juist naderde de oude. eerbiedwaar
dige pastoor. Met ontbloot hoofd trad
hij op ons toetranen stonden hem in 1
de oogen. In gebroken Duitsch bedank- 1
te hij ons voor de schoonc feestviering,
dien wij der lieve Moeder des 11 ccren,
en ook zijn hart bereid hadden. »Gij
Duitschers zijt brave lieden,zeide hij,
en ik begrijp, dat de zegen Gods u
vergezelt, maar niet mijne parochianen I
Want waar zijn die? I11 plaats van
heden, op het heerlijke Mariafeest, zich
in Godshuis te bevinden, en in dezen
tijd van oorlog en beproeving om Gods
genade te bidden, tellen zij den feest
dag niet, maar arbeiden buiten op het
veld of in de werkplaats. Zij vergeten
God, daarom heeft God ook hen ver
geten. Heb dank, wakkere mannen,
moge (iod het U vergeldenZijn ze
gen zij met u op al uwe wegen I"
Dat was ons Mariafeest in het jaar
1870, aldus besloot de veteraan zijne
treffende vertelling. Zoolang ik leef,
zal ik dat uur nooit vergeten.
n"j. 'Van''li,UllI|l|ni''li!,«iiHi;r|Klol
k Hos 83 j. w
lonslance Wul
BURGERLIJKE STANDEN.
Gemeente Amersfoort.
Gemeente IJaarn.
•mm Gerardus George Julienne* Ma
i li. J. M. Frolin i-n A. M. (1 Wan
- Hendrik* Margriet <1. van H. J
Gemeente Eumncs,
Gemeente Bussum.
•ui|jntju Murgaretha
Gemeente Blaricum.
Gemeente Barnevcld.
ntJaoije Schreuder, soli, vu
- Aljjila
Gmiuwd: Gerril
Dgk. - Hueiof «li
mal l'clertjo Ituakain.
E
jk, Hilversum, Hoogland,
Prijs dsr Advartoutiëiii
6 rcgolsf 0.30
larcgol meer-0.05
«nllKo en AilverlentiJn moeien uiterlijk Vrijdagavond
Deze bezadigde en gezonde rede
neering van den Economist «luit zich
dat met de toepassing van hut uilslui-
tingsstclscl tegenover Engeland, liet
beoogde doel zou kunnen bereikt wor-
ronden en Ie komploteernn, dat ccrslens
o/i jio.it te zy 11, verplichtend werd ge-
sleld, en Ion andere, dal ongewettigde
afwezigheid met boete werd gelrolfen.
De alwezighcid van een vergadering,
waarhij stemming plaats had, zou dan
dubbel zwaar dienen getroffen fo wor
den. Kon stem, maar ééntje, kan ons
immers een ongelukswet bezorgen of
hiervoor het vaderland behoeden I
BUITENLAND.
Iljj de discussion over do bcgrooting
in du [■'runsclie Kamer z(jn dingen aan
hel licht gebracht, die hoogst onaange
naam in de ooren klonken. Do lieer
Bourrat hield een rede, waarin hjj in
levendige kleuren hel verval der Fran-
«clic haven» schetste in tegenstelling met
dn vreemde. De oorzaak hiervan weet
hij aan de slechte regeling der Franscho
spoorwegen. Daarom drong hij aan op
staatsexploitatie van het gclicclo spoor
wegnet en voerde o. a. nog als argu
ment 11 an, dat Duitschland in geval van
mobilisatie over 6000, Frankrijk slechts
over 4000 locomotieven zou beschikken,
wanrvnn vele van oud model. Deze me-
dedeeling verwekte verbazing en ont
steltenis.
Do lieer Massabiiuu wees op do ont
zei lende daling der inkomsten, die Icn-
gcvolge zal hebben, dat het jaar 1901
zal sluiten met een delieit van 60 mil-
lioen. Hij weet dit aan den gewapenden
vrede.
Men heeft de onbeschaamdheid gchud
de missionarissen van plundering le
t'eking le beschuldigen. Daartegen heeft
Mgr. Favivr krachtig geprotesteerd.
In antwoord op een brief vnn don
uil gevers der Catholic H'orhl, logenstraft
do bisschop van Peking, Mgr. Fnvier,
in welsprekende bewoordingen do be
schuldiging van plundering door do
Christenen. Mgr. geelt dezelfde uitleg
ging als vroeger en voegt erbij „Men wil
geen geloot hechten aan liet woord van
een grijsaard en een bisschop, die 40
jaren lang te Peking heult gezeteld. Ik
kan getuigenissen krygen en zenden van
allen, die verliezen geleden hebben en
schadeloos zijn gesteld."
Tevens deelt de kerkvoogd mede, dat
lijj en zijne priesters 1400 bekeerlingen
hebben gedoopt en dat meer dan 4000
Ghineczcn hun wensch te kennnen ga
ven 0111 zich tot het Katholicisme te
bckecrcn.
Du pelgrimstochten naar de Eeuwige
Stad, ter gelegenheid van het aanstaande
jubilee des Pausen, worden nu reeds
vooi bereid. Zoo heeft het Belgische
episcopaat besloten, drie pelgrimstoch
ten naar Rome te organiseeren, een
uit het diocees Mechelen, een uit de
diocesen Luik en Namen en een uit de
diocesen Brugge, Gent en Doornik. Deze
FEUILLETON.
DE ZEEROOVER.
1) Ia het begin dor vorige eeuw werd de
handel op de Noordzee door eeo stoutmoedig
leeroorer bijna onmogelijk gemaakt. Deze zee
schuimer was io Wales geboren en van
natuur belust op avoDtureo. Toch bad bij nooit
de grenzen der rechtvaardigheid en der wet
overtreden, tot zjjn vader en twee zjjner broe-
bet smokkelen van sterken drank
volgens de strenge wetten van het land ter
dood waren gebracht. Nu zon Gondebald op
wraak en zwoer zjjn vader en zjjn broeders op
Engeland te zullen wreken. Hjj rustte ineenhaven
in de kust vau Cornwall!» een vaartuig uit
1 voer de Noordzee io, wier wateren hjj van
a af nan in alle richtingen doorkruiste. Het
gelukte hem, menig rijk beladeo handelsschip
leeg te plunderen eu wist steeds aau zijo ver
volgers te ouikomen. Aau het eiDd vau het
eerste jaar van zjju gevaarlijke loopbaan was
hjj reeds zoo gevreesd, dat meoig koopman
zijn waren niet meer over de Noordzee durfde
verzenden, zoolang de gevaarlijke zeeroover
niet onschadelijk was gemaakt.
Het vaartuig, waarin Gondebald Gower in
het begin zjjn rooftochten ondernam, was een
brik, 1
en, dia h
Uit In
jr Guwer Imd
kon gebruiken. Zjjn schip was een uilinuolend
zeiler van ongeveer driehonderd ton last en
had twaalf uchttioopondors aan boord.
roover begon zoo stoutmoedig te worden, dat de
Brilsche r geering besloot lol krachtiger maat
regelen haar toevlucht te nemen. E-na sells
had Gower liet gewaagd, een rijk beladen schip
aan den mond der Theems le kapen, leeg te
plunderen en toen weer terug te zenden.
-Hetwaï ia Augustus vau hél jaar 1802, toen
te Scarborough twee oorlogiacliepeD, de
Lanark eu de Simooo werden uitgerust om deo
beruchten zeeschuimer Gower voor zjju euvel
daden te gaan stralfeo. Op zekeren dag, kort
vóór hot vertrek der oorlogsschepen, verscheen
een mnn aan boord der Lanark, die deu kapi
tein vau het schip, Forbush, weusclite te spre
ken, De vreemdeling meldde zich als kapitein
George Severn aan, vertelde dat by door den
zeeroover Gower vao al zjjn goed was berooid
en verklaarde, zicb op hem te willen wreken,
't Zal u moeilijk vallen, zeide hg, den schurk
in handen le krijgen, want hjj weet zjjn vaartuig
zooveel velschillende gedaanten te geven als er
schepen in den oceaan krniaen. Haar ik ken hem
le Simoon noord-lijk d.
beachi
n jolig t
it iedereen zjjn g»zel<chap zoclil.
een vaart van negen dagen kwam einde-
n zuidelijke richting een zeil in zicht, het
een brik. Onmiddellijk begon de Lanark do
jacht. Twee uur later, ongeveer om vgfuurdes
„Is het de zeeschuimer?" noeg Forhush aim
Severn
Deze nam den verrekijker en sloeg het vreem
de schip eonlgszias zenuwachtig gade. Ëindoli k
het lijj het instrument vallen en zoi,lk ge
loof uiot, dat het de roover is, maar ik zou
me toch kunnen vergissen. Gowora vaartuig
heeft zwaardere zeilen en hooger takelwerk,
overigens kunnen wg beproeven het te praai
en 1 als het wegloopt welen we genoeg."
Daar do Laoark veel op de brik gewonnen
had, besloot men de jacht voort te zetten. Om
zeven uur vuurde het oorlogsschip een schot
af, maar de brik legde niet bij. Dp-duistoruis
■nl zich vroegtijdig nnnr zijn kajuit
cndsul, dat hij liovigo lloofdpjjn
o", zei lig Int don kapdoin, „zijn
scli 0111 de brik na te zotten, zoo
r bleet Severn kalm in lied liggen
lig op en begon zich aan te klee-
echter niet /iin gewoon pakje aan 1
uiig uil
zich aldus uitgerust had, slak hjj
lantaarn aan en begon oeo plank
van don bodem zjjner kujuit los te maken. Toen
do plank los was, waaraan hy reeds to voron
schoon to hebben gearbeid, nam hy do ondor
de plank liggende ijzeren plaat ook zonder veel
moeite weg. Door de onstane oponing kon Se
vern ceo blik werpen in het kruitmagnzyn, en
kon hy vandaar iiit de plaats bereiken, waar
zich da afsluiting cener huis bevond, die met
het zeewater in verbinding atond, hetgeen dioot
om liet kruitmagazjja bjj bet uitbreken van een
brand onder water te kunnen zetten. Een oogen-
blik atond Severn luiaterend atil, by hoorde
niets, by naderde de kraan, draaide die oaa
rr.agazün. Toen dit gedaan was, keerde Severn
terug en legde de plank woer op haar plaats.
Daarna nam hg de lantaarn, verborg die
onder zyn lioed en sloop goruiscbloos uit zyn
kajuit langs hot lusschendek, en eenigo oogon-
blikken luier'werd oen dofte plons gehoord
hij had zich in zee gestort. Eenigo oogen-
blikken was het slil, daarna hoorde men weer
banden en voelen en voorl zwom Severs In zuid
oostelijke ricbling als waa hij een vlsch. Toen
hy zich ver genoeg van het oorlogschip verwU-
derd waande, nam hy de lantaarn uit zyn hoed
dio van boven vnn goaljea Vuorzlsn was, en
richtte her'licht der lantaarn, welks glas een
Inns was van buitengewono sterkte, omhoog.
Nt verloop van eeo half uur hoorde Severn
het slaan van roespanen in hel water en wel
dra log een boot naast hem.
„Zj|l gjj hol, kapitein riep een stom. „Wo
waren hang, dat gg u noodoloos In deo muil
van den leeuw itad geworpen."
„Alles is klaar, jongens, en goedl Ik heb
thnns don leeuw by zyn manen, hU tal niet
voel kwaad meer doen Gy hebt goed opge
past, wakkere jongens, vaart nn gauw naar
I, morgan is het oorloguefaip
is bezit."
(Wonlt
