Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 3. Zaterdag 19 April 1902. Zestiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen. Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest Stoutenburg, Veenendaal en Zeist Verschijnt eiken ZATERDAG. abonnement «prijs par drie maand ani Franco per postI 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauBreedestraat, 18 Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs dar AdTertentitn i Van 1 tot 6 regelsfo.30 Voor iederea regel meero.05 leznrgd moeien uiterlijk Vrijdagavond In België. Het rumoert bij onze geburen in Pel- genland. Het middelpunt der beweging is Brussel. Dat is de schaduwzijde van de eervolle positie, welke de hoofdstad inneemt, zetelplaats der Regeering, der Vertegenwoordiging te mogen zijn, en 't Hof in haar midden te mogen hebben. Ook de hoofdplaatsen der provinciën zijn cenlraalpunten van lageren rang, welke de werking der hoofdbron over brengen, of die hoofdbron voeden. Hier denken wc vooral aan Antwerpen, Uent en Luik. De beroering, dagen achtereen over dat land gekomen, is verwekt door de socialisterij. Betooging langs stralen en pleinen, revolver en geweer, een begin van barrikaden, zelfs een stuk dynamiet, ziedaar waarmee die partij aan 't werk is. De Overheid, op wie de plicht rust de orde te handhaven, de woeste uiting der wanorde te koeren, maakte zich op tol verweer door hare politie, gendarmen en een deel van 't ieger op te roepen De botsing kon niet uitblijvenreeds vielen er aan weerszijden gekwetsten en. helaasook dooden. De toeleg is om de katholieke partij te dwingen het regeerkasteel Ie verlaten En toch heeft zij als regeering jaren achtereen met eere aan 't roer gezeten, het land ten voordeele, tot welvaart, in 't bizonder aan de lagere klasse ten bate. Wat zin heeft dan hetweg met het ministerie? Deze fataal extra parlementaire beweging door de socialis tische leiders op touw gezet, doelt er op om de Belgen met Algemeen Kiesrecht te bedeelen. Maar de straatklinkers missen de bestemming van parketvloer voor een Volkskamer, voor de eigenlijke vertegen woordigersdes volks. Voor de wezenlijke vertegenwoordigers des volks is 's Lands Hooge Vergader- of Raadzaal. En de stembus heeft aangewezen, wie daar wettig zitting heeft. Daarom ligt de conclusie voor de hand, dat de heftige manifestatie eeue daad oproerigheid is. Het brutaal geweld wil het Algemeen Kiesrecht afdwingen. De leiders der beweging, mare misleiders, drijven en stijven de menigte in hun richting letterlijk als kuddevce, alsof zij met het oppergezag in den lande bekleed waren. Waar halen ze echter hun bevoegd heid vandaan Ja, ze beroepen zich op 'olk, maar met hun gezag toe te ken- i, gaat het volk zelf buiten de wet geconstateerd recht. Wel weten we, dat in de zoogenaamde onsterfelijke be ginselen van 1789, onder de rechten den mensch ook is opgenomen het geheiligd recht tot den opstand. Dan de constituties, al kunnen ze heur ver wantschap met die beginselen niet looche nen, hebben wijselijk en protectionistisch ten opzichte van zich zelve dal recht niet onder woorden gebracht, niet ge documenteerd. Laat ze verzamelen blazen, de vlag der volkssoevereiniteit haastig ontplooi en, ondanks al het lawaai steunen zij slechts op een deel des volks, ca wel het rumoerige deel, dat daarenboven de minderheid uitmaakt. Is dal alleen meester van 's hoeren straten en 's heeren wegen, en geldt voor de overigen slechts de keuze tus- schen meegaan of heengaan Dat te dul den, mag geen welgeordende maatschap pij, op verbeurte van plichtsverzaking, en de zelfbeveiiiging aan de rustige staats burgers, die ze in de eerste plaats ge roepen is te verdedigen, over te laten. In Belgenland zien wij het socialisme mooi op weg voor het parlementarisme en 't conslitutionalisrne een grafkuil te delven, 't Is immers reeds een regiemHel nieuwe regiem dient de hoogte der barrikaden te worden afgekondigd. En wat is hel doel van dit echt revo- lutionnair gedoe? Het gaat om Alge meen Stemrecht. Langs lijnen van ge leidelijkheid duurt de invoering van dat kiesrecht den socialisten te lang, dus maar den weg der revolutie op. Maar is dan dut Alleman kiesrecht het ware heulsap voor de politieke orde? Lost het de sociale en economische vraagstukken op 't Bezorgt hel brood of ten minste goedkoop brood V Het brengt niet eens een iter droombeelden van den toekomstigen socialistischon toe komst-Staat aan de werkelijkheid meer nabij. We zien nog den dag niet, waarin in arbeiders-bonnetjes inruilt met bonnetjes voor levensmiddelen enz. Van de middelen, om het doel te bereiken, hebben we reeds ecnige aan gegeven. Intra murus in 't parlement hebben tooncelen plaats, die met de heftigste, waar ter wereld ook, wed ijveren. Kxlra maros op straal neemt hel oproerig karakter toe, ja wanneer de leiders tot gen atigdheid aanraden, wordt de vermaning overschreeuwd. Werken de onlusten aanstekend in ver schillende steden, de Regeering zendt de gewapende macht er op af, ten einde liet verzet Ie breken. Het laatste mii en ook het gevaarlijkste der soeialisten, is een algemeenc werkstaking in dc mijnen. Daarmee beoogen ze het stoom wezen, het lahriekswezen, de industrie, tot stilstand te brengen. Want buiten steenkool, 'l zwarte brood, kan men het nu eenmaal niet stelten in de maat schappelijke huishouding. Het karakteristieke in de Kamer is dc breuk tusschen socialisten en een deel liberalen. Voor deze patriotischc houding oogsten dc liberalen den lof der katho lieke pers. De wending sterkt de Regeering in haar besluit, voor de revolutie-pressie niet te zwichten, al dringt de linkerzijde der liberalen op Kaïnerontbinding aan, en het socialisme bespeurt, dat zij te vroeg haar spel op straat heeft aange vangen. Ook het Buitenland richt het oog naar België en men verheelt zich niet, dat het te doen is, om aan het bewind der Katholieke Staatspartij een eind te maken. De Petite Ripublique schreef„Koning Leopold en zijn ministers zouden mis dadigers zijn, als zij hun land liever in opstand storuen, dan zjjn gerechte oisrhon in te willigen. Achter de arbeiders-partij slaat liet weruld-socialismc, dat inateriee ten en inorcelen steun zal verschaffen. Op den eersten roep van onze kamera den zullen overal vrijwilligers opstaan en zich aan hun zijde scharen. Dan zal niet alleen het Algemeen Stemrecht ko men, maar ook dc Belgische Republiek." Ziedaar derhalve waarop wordt aan gestuurd afdanking van 't Koningschap -- invoering van de Republiek. Kan het Belgische Socialisme dit uiteen niet af, dan is hot „wcrcld-sücialismc bereid een handje Ie helpen. Nu welen we het. We welen meteen, dal het socialisme van alle landen, voor solidair wordt gehou den met dat van België. Maakt, dat idee opgang, dan komt men van woreld- socialisme tot wereld-revolutie, en is hiervan in België een voorspel. BUITENLAND. Zaterdag werden onlusten in België zien gegeven, waarhij weder gewon- m en zelfs dooden vielen. Tot mid dernacht werd er in sommige straten gevochten, en een bloedbad aangericht. Ook in andere steden is het er woelig toegegaan. Zondag is liet te Brussel gedurende den dag vrij rustig geweest, maar in den avond werd het weder ru moerig in dc volkswijk. In den loop van den avond werden weder vijf bcloo- gers gewond, onder wie een doodelijk. Op dien dag werden op verscheidene andere plaatsen als te Charleroi, Gent, Luik, betoogingen gehouden, die even wel vrij kalm alliepen. Maandag is hel over het algemeen vrij kalm geweest in Brussel en andere steden, nergens hebben ernstige op stootjes plaats gehad, behalve in een gemeente bij Moei, waar hij een botsing tusschen werkstakers en gendarmen drie van de laatsten ernstig gekwetst werden. De werkstaking breidde zich overal uit. In de Borinage was het getal stakers meer dan 25.000, le Brussel en Bergen 1800. Woensdag werd het aantal werksta kers in de voornaamste streken van de groot-industrie aldus geraamd Charleroi 50.000, Bassin du centre 25 k 30,000, Borinage 25,000, Luik 33,000, Vervier Natuurljjk heeft een manifest, door het internationaal Socialistische Bureau uitgevaardigd, daartoe niet weinig bijge dragen. In dit manifest werd o.a. gezegd: „Sinds vele jaren arbeidt de Belgische werkliedenpartij aan de verovering van liet algemeene stemrecht, en de afschaf fing van hel meervoudige stemrecht, dat bjj alle verkiezingen de werklieden- klasse doel verpletteren door do bezit tende klassen." Met dergelijke holle phrascn moeten de hoofden op hol gebracht cn tol gruweldaden worden aangezet. Dut de socialisten het niet naar den zin der gematigde liberalen aanlegden, is waarlijk niet te verwonderen, al heb ben de liberalen ook voor een niet gering deel schuld aan de onlusten, die z(j te aanschouwen kregen. Een liberaal blad, de te Brussel ver- ichijnende Ktoile llelge, laat zich over de slaking als volgt uit „De algemeene staking is principieel een wapen Ier verdediging, en wel een wettelijk feitelijk dient zij echter tot den aanval en is zij van rcvolutionnairen aard. De algemeene staking, die overigens nooit .algemeen" zal worden, zal nood zakelijk de stakers lot misdadige aan slagen tegen dc arbeiders verleiden, die den arbeid niet wenschen neer te leggen. Men dwingt ze tol slaking, opdat zü aan de manifeataties deelnemen en zich in stad cn land verbreiden, en men kan vooruit zien, welk een keer deze betoo gingen en promenades zullen nemen. De algemeene staking moet volgens de geheime gedachten dergenen, die haar op touw hebben gezet, in een opstand ontaarden. Zy is dc voorloopster van het oproer." Dinsdagavond vond in het slot te Laeken, onder voorzitterschap van den Koning, een ministerraad plaats. Buiten dien hield do Koning besprekingen met den minister van Binnenlandsche Zaken en den burgemeester van Brussel over den huidigen toestand van zaken. In de Kamerzitting van Dinsdag wer den belangrijke verklaringen afgelegd. Do liberale afgevaardigde, de heer Neujean, verklaarde namens de liberale party, dat zij elk geweld veroordeelen. De liberale partij had echter vast besloten te streven naar grondwetsherziening in orde en wettelijkheid, doch meende nu een oplossing te hebben gevonden in Kamerontbinding, die het geheele land gelegenheid zou geven zich uit te spre ken over den tegenwoordigen toestand FEUILLETON. Mijn eerste strooper. Ongeveer vyflig jaar geleden koos ik, de toe komst welgemoed inziende, hel beroep vaa houtvester. Ik was blijde de schoolbanken le kannen verlaten. Hel boschwachtersleven, waar door men dag-in dag-uit .a Gods vrjje natuur verkeert, stond zoo Igurecht tegenover het le ven, dat ik tot dan toe geleid bad, dal ik mjj zelf een geheel ander mensch toescheeo. Dagelijks trok ik het bosch io, dagelijks onlviog ik nieuwe, tot dao toe ongekende in- drakkenik gevoelde, dat ik het rechte beroep gekozen had. En nog heden, nu mjj de rhenma- liek door alle leden zit, zou ik geen schooner beroep kennen dan dat van houtvester. Wel is veel veranderd; toen ter tjjde was men meer jager, nu is men meer hovenier en rentmeester. Uit de eerste dagen van het leven mijns be roeps van houtvester, is mij een avonlnur, dat ik met een strooper bad, altjjd bijgebleven, 't Het was dan ook mijn eerste avontuur. Nachts was er een weinig spoorsneeuw ge- n, iets wat de jagers .jonge sneeuw" noe- en mjjn opperbontvester zond mjj naar ouden, bejaarden boschwacbter, om mg het .kringen" te leeren. Onder .kringen" ver- t men het sporen van wild en de bepaling het district, waarin liet zich ophondt. Ons bad de wilde zwijnen ten doel, daar dit schadelijk gedierte zooveel mogelijk albreuk Wij stapten door een woest dal, door oco tamelijk diepe heek doorsnedeo. De steile berg- belliogen waren rechts en links dicht begroeid met eiken krenpelhout, lievelingsplekjes der wilde zwijnen. De plaleaux waren begroeid inet overoude beukenbosschen, welker teelt niet mogeljjk was legen de steile berghelliogen. De boschwacbter verklaarde mjj meoig spoor, dat in de versch gevallen sneenw als in was inge drukt was. Plotseling bleef hjj staanbjj nam de allijd dampende pijp uit den mond en wees er mede op ettelijke tameljjk groote sporen, welke over den weg liepen. .Wilde zwjjnen", sprak bjj plechtig. Wjj tel den vjjf stuks. Wc bielden krjjgsraad. De wilde zwjjnen waren door de beek gegaan en links afgeslagen. ,üjj zjjl nog jong", sprak mjjn leidsman zacht, ,en kunt de steile berghelling beter beklimmen dan ik. Ga daarbm over dat bergpad oaar bet plateau en kjjk goed toe, ot de dieren zich verspreid hebben. Is dat niet het geval, dan moeien ze bier in de buurt zjjn. Ik zal je be neden wachten." Ik beklom de steile belling. Z-j was zoo steil, dat ik meer dan eens moest uitrusten, om wat adem te scheppeo. Na laog en mo.-iljjk klim men bad ik ten slotte hel plateau bereikt. Juist wilde ik langa een eikenboscbjt sluipen, om den my opgedragen last te vervellen, toen ik op ongeveer honderd pas voor mg i a man zag, dia iets op den grond nilvoerde. Hg knielde cn had iets voor zich liggeu, waaraan hy werkte. Als de bliksem school mjj de gedachte te bin nen, dat het wel een strooper koo zyn. Mjjn jeugdig hart klopte zoo hevig van aandoening, dat ik meeode, dat liet barsten zou. Spoedig was mgn plan gemaakt. Ik diende uiterst voor zichtig le zjjo. De sneeuw maakte myne schre den onhoorbaar, en zoo sloop ik steeds, onder bedekking van dikke beuken, dichter bjj den man. Ik was nog ongeveer tachtig schreden van hem verwyderd, toen by opstond, zich uitrekte en een hartsvanger aan zü'ne broek Het was een sterk gebouwde kerel,driemaalzoo sterk als ik. Wel bekroop my een oogenblik etn gevoel van vrees, toen ik mjj tegenover zulk eenen reus bevond. Dit gevoel duurde ecliter slechts een oogenblikspoedig werd het onder drukt door de gedachte, dal het myne plicht was, bier op te treden als jachtopziener. In ge spannen verwachliog keek ik toe, wa' mgn tegen partij zou uitvoeren. Hg ging naar eeDen nabjjstaanden beuk, le gen welken, zooils ik ou eerst zag, een kort een- loopsgeweer stond. Hg nam het en laadde het zorgvuldig, hing hel over den schouder, keerde terug en wierp met weioig moeite een hert op zyneo rug. Beladen mei zynen buit kwam hg recht op my af. Vaater klemde ik mün buks, kort on vast beraden moest bier gehandeld worden, itog tien pas scheidden ons van elkaar, toen aprong plotseling te voorschgn en riep den strooper een gebiedend .haltl" toe, mgn geweer met overgebaalden haan in de hand. Het een rnk bad ich ontdaan van zyn last dikken beuk gesprongen, dekking achter een dikken t?" vroeg thans de stroo- .Zet r den boom vandaan," antwoordde ik hem. .Denk je, dat ik gek ben, melkbaard I ik heb den tyd en voor het nacht is, kigg je me niet van achler dezen boom vandaan. Maar pasop, dat ik je niel onder schot krjjg, anders kon het je wel eens oet gaan als gindsche reebob. Mjjn korte eeosloop schiet byzonder juist I" Daarop legde hg zyne buks op mj) aan, zoo dat ik vlug achter den boom sprong. Ik sprak geen woord. Wat moest ik doen 1 Den bosch- wachter kon ik niet roepeD, want die zou mjjn geroep toch niel geiioord hebben door hel brui sen van de beek in hel dal. Voorzichtig loerde ik achler den boom om en zag de galgenironie van den strooper, die mg eveneens gadesloeg. Hg had een borsteligen, rossigen baard, cn onbeschaamde grysblauwe oogeo. Nauwelyks vyftien stappen stonden „Ik zal je eens wat zeggen," begon by we der, „maak, dat je wegkomt, en ik zal je niets doen. Op mjjn eerewoord niel!" Onwillekeurig moest ik lachen. .ik heb den iyj," gaf ik hem tenantwoord, .bionen hoogstens een kwartier komt de bosch- wachfer hier eo dan zullen we je wel achter je boom vaodaan krygen I" .Het zou mg spijten voor den houtvester, als hy mocht komen," ootviog ik ten antwoord. Wat hg daarmede zeggen wilde, waa my maar al te duidelyk. Ik hoopte iotusschen maar, dat de houtves- ter zou komen, als ik le Isng naar zynen zin uitbleef. Gedurende dit gesprek met my zeil had ik mün rechterarm waarschgnljjk niet ge noeg gedekt gehouden, althans er knalde een schot en ik voelde hevige pyn in den hoven- arm. Met een sprong was ik achler den boom vandaao, want ik wist, dal de wilddief maar over een schot beschikte. Hg wachtte mg met opgeheven geweer af. ,Jo beat io myne macht," sprak ik kalm, .verzet je niet langer, leg je geweer af en volg ,lk weet wat balers I" spotte mgn tegenstan der „in den rug mag je niet schieten, slechts in den bora'. Adieu, derhalve 1" Nauwelyks bad hy dat gezegd, of hy keerde de berghelling eo naar het eikeu hakhout. Kort voor dal by er aankwam, had ik hem ingehaald, gaf hem, dear ik mg zeil niet meer meester was, een bevigen sloot met den geweerkolf in den nek. Zoo lang als hg waa viel hy voorover in de sneenw. Met een sprong cal ik hem op den rug, maar hy schndda mg af als een vlieg, zoodat ik nauwlgks tyd bad, op te staan en tol deo stryd bereid bem tegen .Nog één stap, nog eene beweging, en ik schiet", schreeuwde ik. Honend lachte hjj.Je moogt niét I" eo op nieuw ging hst in wilde vlucht den berg af,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1902 | | pagina 1