Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 11. Zaterdag 14 Juni 1902. Zestiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum. Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden i Franco per post i 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauBreedestraat, 18 Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der AdvertentUn i Van 1 tot 6 regelsf0.30 Voor iedcrcn regel moer-0.05 f'.orrespmtdcntiPn en AilvertentiPn moeien uiterlijk Vrijdagavond Uitgetreden. De katholieke Kamerleden hebben reeds sinds eenige jaren een Club opgericht. Deze gaf nog ten vorigenjare teekenen van bestaan, toen het Besluur der R. K. Centrale Kiesvereeniging in het kies district Amersfoort zich tol onze katho lieke Kamerleden wendde, met verzoek om een program van actie, of iets wat daaraan geleek, lot richting en maatstaf bij de toen te houden Kamerverkiezingen. Onze lezers weten welk antwoord werd verstrekt, een antwoord in den vorm van een program van actie, dat als aan vulling van het Katholiek Program van 1897 werd beschouwd, doch geen enkele onderteekening droeg. Sedert zijn de kalme wateren dier Club weder gesloten; ze heeft na de Juni- verkiezingen van 1901 de nieuw gekozen katholieke leden opgenomen en vormde, zooals elke ordentelijke club doet, haar bestuur. Sinds dien heeft zij nu en dan vergaderd, terwijl soms de voltalligheid, naar wij meenen, te wenschen overliet. Dit is evenwel een euvel, waaraan de katholieke Kamerleden ook in de zitting van 't Parlement lijden. Nog kort gele den moest minister Bergansius dit onder vinden ondervinden ook de heer De Waal Malefijt, wiens amendement op art. 06 van 't Krijgstucht-ontwerp bijna een ongeluk veroorzaakte. Thans is er zekere beroering in die stille wateren gekomen, de heer Pas- stoors, aan sterkeren golfslag gewoon, heeft aan deze zacht kabbelende stroo ming zich onttrokken. Het feit werd door de „Residentiebode" ontkent, doch door ,De Tijd" en ,De Maasbode" bevestigd. Deze bladen ble ken juist ingelichtreeds Dinsdag jl. kwam de Kamerclub bijeen tot behan deling van de kwestie-Passtoors, maar in die vergadering is ze nog geenszins tot eene oplossing gebracht. Tot de vroegere bemoeiingen van de Club behoort de samenstelling van het Katholiek Program, behoort ook de pas sieve houding, loen van dit Program in een paar kapitale punten werd afgewe ken. Dat nu een man van binnen be werktuigd als de heer Passtoors, zich onbehagelijk gevoelt om dit rustige vcr- eenigingsleven te blijven doelen, komt nog al begrijpelijk voor. Aan de Club kan het geval minderaangc- naam zijn, maar zeer velen daar buiten zullen er zich geenszins over verwonde ren, evenmin hel misprijzen, wanneer een ■nan, waarin kracht schuilt, die van geen sluimeren welen wil, van hel clubver band zich losmaakt. Wellicht zal nu van liberale zijde ge zegd worden: zie eens, hoe hel in elke groep der coalitie warrelt en rumoert. Doch men stelle zich gerust, een gewel dige vaart zal de quaeslie wel niet nemen. Een ontwerp, waarin het christelijk zout is gemengd, brengt of houdt wel bijeen. ,Het uittreden uit de club," schrijft „De Maasbode", „zouden wij onder ande re omstandigheden veel ernstiger achten dan thans. Er is een tijd geweest, waarin de tegenwoordige voorzitter dier orga nisatie metterdaad zelf er geen deel van wenschte uit te maken en er jaren buiten bleef. Toenmaals bestond o. i. meer gevaar voor 't daaruit voortkomen van eene eenhcidsbreuk dan thans, nu laten we onze reeds meermalen geuite overtuiging maar ronduit herhalen de Kath. Kamerleden niet heel veel meer zul len wezen dan een, zoo niet fictief, althans tamelijk nominaal bestaand college. ,Want wie niet blind is voor onze staatkundige toestanden, heelt toch reeds langen tijd opmerkingen gemaakt, in welker karakter de grondoorzaik moet gezocht worden van zoo menig zeer be slist verwijt, hetwelk door de Kath. pers lot onze Kamerfractie werd gericht. En dit staal vastwaar een Kamer fractie builen haar officieel werk degelijk studeert en arbeidt (b.v. in baar club), daar zijn de resultaten hiervan zeer wel waarneembaar bij het debat in de open bare zitting. We behoeven hier slechts te herinneren aan hetgeen de nnli- revolutionnaircn en de sociaal-democra ten tijdens de behandeling van de be- grooling praesteerden. De Katholieken deden niet veel anders dan óf zwijgen öf weinig activiteit betoonen, bij punten zelfs, zooals dc doodstraf en de missie van Iridic, waar apathie schuld was. Hier sprong het voor iedereen in liet oog: de Katholieken hadden niet of niet voldoende gewerkt de club had blijk baar niels gedaan. .En bij de bchnndcling van alle ont werpen, die volgden, herhaalde zich slug op stool deze indrukWaar blijven de Katholieken .Moeten de anti-rcvolulion- naircu dan geregeld de spils albijlen Heeft onze Kaïncrclub dan geen voor bereidingen gehouden 'i „Vragen, waarop de builen de Kamer staande geen positief antwoord kan geven, Maar wanneer men nagaat, hoe groot het absenteïsme onzer afgevaardigden is in openbare zitting, en hoe de Kamerleden van alle partijen glimlachen, wanneer ge hun vraagt, of de opkomst onzer Kath. afgevaardigden in 4e secliezit ingen nogal redelijk is, dan behoeft men waar lijk geen ziener te zijn om te conclu- deeren, datvoorzoover de Kath. Kamer club nog vergaderingen houdt (men leest er maar zeer schaars van), deze bijeen komsten wel even karig zullen bezocht zjjn als de vorengenoemde." Het zijn voorzeker harde waarhe den, welke hier door „Dc Maasbode" gezegd wordenmaar hel lidmaat schap der Tweede Kamer mug toch ook niet beschouwd worden als een gelegenheidsbaantje, dat niettemin ruime bate in de beurs doel vloeien, 's Lands belangen staan hier op 'l spel en i nog erger. Wanneer nu echter met het uittreden van den heer Passtoors uil dc Karaerclub een krachtige duw in betere richting gegeven wordt, dan mag dit Kamerlid zonder twyfel voor zijn kloeke daad op waardeering rekenen van het Katholieke Nederland. BUITENLAND. Iet nieuwe Fransche Ministerie is reeds functie getreden en aldus samenge- gesteld: President, binnonlamlsche zaken en oeredienst Combes; Justitie Vallóc; Buiteillandsehe zaken Deleassé; Finan ciën Rouvier Oorlog generaal André Marine Pellctun; Onderwijs Cliaumië; Koophandel TrouillolOpenbare werken Maruéjonls: Landbouw Mougeot; Kolo niën Douinerguc. In de zitting der Kamer van Dinsdag heeft de minister-president Combes do verklaring van liet nieuwe ministerie voorgelezen. Daarin wordt o.m. een be roep gedaan op de „sterke meerderheid" om liet werk der verdediging der Repu bliek te voltooien, en gaat dan voort „De coalitie, die door liet land is ver oordeeld, stelde alles in liet werk, om het leger van zijn plicht af te brengen. Wij zullen niet dc uiterste energie dei- gelijke pogingen bestrijden, en zullen liet leger buiten de polilick welen Ie houden. „Toegevende aan misdadige inblazin gen heeft een deel der geestelijkheid de zaak der katholieke kerk willen verwar ren met die der geestelijke congregatiën en in strijd met de wet is zij afgedaald in het economische strijdperk. „Zulke afwijkingen kunnen niet den geduld. „De wet op de vcreenigingen is thans in het tydperk barer administratieve en rechlcrljjke toepassing getreden. De Regeering zal er voor zorgen, dal geen barer bepalingen tol een doode letter wordt gemaakt. „Wij zullen u voorstellen de wel v; lö Maart 1870 op het onderwijs doen vervallen, en den Staat te her stellen in de rechten cn waarborgen, du hem thans volkomen ontbreken." Deze korte aanhaling der minislcrieeli verklaring zal wel voldoende zijn, om ti doen zien, dat het nieuwe ministerie het vorige niet alleen in anli-elericale ge zindheid zal evenaren, maar het zelfs wil overtrelTen. Combes blijkt al dadelijk een minister volgens het model Waldeck- Rousseau, cn diens erfenis geheul te aanvaarden. Maar wie eenigszins hel leden van Combes kent zal er zich niet al te zeer over verwonderen. Weleer was deze een vroom student in klein seminarie van Castles en lat het groot seminarie te Albi. Tol v zetting zijner studiën schonk de aarls- bisschop licm een beurs. Toen monsieur I' abbc Coinbes echter reeds de soutane tonsuur droeg, en naar het scheen spoedig de priesterwijding zou ontvangen, rp hij het priesterkleed terzijde, trad hel huwelijk cn werd een zoo ver woede anti-clerieaal als we uit zijn ver klaring moesten vernemen. Irilusschcn wordt door vele Fransche bladen van uiteenlooponde richting aan dit ministerie slcchls een kort leven voorspeld. Zondag viel Ie Londen een weerzin wekkend schouwspel waar te nemen. Koning Edward VII loog tcmpelwaarls om liod Ie danken voor de overwinning, in Zuid-Afrika behaald. Deze sluitende plechtigheid werd bijgewoond door een «rooi aantal pairs, leden van liet Lager huis en verschilleude hoogwaardigheids bekleders. Vermoedelijk zullen bij die gelegenheid Chamberlain, Balfour en consorten wol vrome gczichlcn hebben gezel loen de Anglicaansche bisschop, in zyn preek bijzondcron nadruk legde „op hel foil, dat de kroon, die binnen eenige i lagen geplaatst zal worden op hot hoold des konings, er een zal zijn van een vreedzaam Rijk, en zyn schep- ler een van rechlervaardighcid en vrede." Onder juichkreten voor den koning van Engeland leggen de Boeren de wapens neer, vertelt die opgetogen pers. Maar de Natal Mercury heeft een vertaling gegeven van de proclamatie over den vrede, welke do Boerenleiders lol hunne mannen hebben gericht, waarin heel iels anders wordt gezegd. Laffan goeft er hel volgend overzicht van „Do leiders wezen er op, dal de voor waarden deden zien, dat er geen hoop meer was, de onafhankelijkheid te ver krijgen. Hel land wordt verwoest en de middelen van beslaan raken uitgeput. „Zij lielen zich verder leiden door dc aanwezigheid hunner gezinnen in de concentratiekampen, waar ziekten heer- schen. Zij konden geen duizenden ge vangenen onderhouden, zooals de Engcl- schen. Hun gering aantal in den strijd logen de overweldigende overmacht van Engolschen deed do hoop vervliegen, dal zjj, door zich op te offeren, de over winning zouden kunnen behalen. „Zij vertrouwen, dat door de aan neming van de voorwaarden hun toestand zeer zal verbeteren, dat het volk in de toekomst ten volle zou kunnen genieten van de voorrechten, waarop het mocht hopen. Zij verwachten, dal aan de rebel- FEUILLETON. Het eenige brood. Vreeselgk dreunde de donder v*n den veld- •lag in een anders zoo vreedzame bergstreek in Zwitserland. Men streed tegen de grnwzBme Republikeinen van Frankrijk I Het wild in het wond vluchtte en verborg zichverdwaald en angstig fladderden de vogels rooden de gems en de steenbok zochten een schuilplaats in de ontoegankelijke alpenkloven. Verschrokken ver lieten ook de dalbewoners, welke zich niet wape- van daar, zonder te weten waarheen hun weg ben voeren zonzij huiverden reeds van ont- - zelling bij de gedachte aan de bloedroode vanen, welke door bet leger der Fransche revolutio nairen vooruit gedragen werdenwaren zg niet het reeds veel bewezenajmbool van root, brand- •lichting, moord en de afschuwelijkste misda den De winkelende grijsaard, die einde langen tjjd de woonplaats zijns ouders niet meer ver laten had, kroop moeizaam een bergpad op, en zonk van afmatting neder, eer bij zjjn toevluchts oord tegen den vjjaod vermocht te bereiken. De zuigeling op den rag, een stamelend kind op den arm, aan de rechterhand een ander jg voerend, en de grooteren achter zich, zochten weeoende moeders, door de angst en vreeze voor hnnne geliefden gedrongen, een reddende uitkomst, en daarbjj dikwijls angstvol terug blikkend of die zwakke lammeren wel mee kunnen, of dat zij reeds onder de schreden dl vijandelijke soldaten neergetrapt worden. Zoo vloden die jammerende menschen, innige gebeden en zuchten tot God opzendend, eenzaam, dan troepsgewjjze geljjk de schuchtere refen voor de blaffende honden, en lieten bun ouderlijk huis aan de hen nakomende roofhorde over. Achter hen knetterde het geweervnui de kanonoen slingerden buone kogels door akelig weerkliokende gebergte heen. Waar ook de vlucbteliog zich omweudde, zag hjj zwatte rookwolken opstjjgen, en het vuur, dat van hut tot hut steeds wjjder zjjne vlammen-kleuren deed tintelen, liet hun de verwoesting hunner woon plaats vermoeden, en tegelijk ook hel lol der genen, welke voor de vrijheid des vaderlands en van eigen haard aireden -, hunne vaders en eo de schamele have, die het vljjtige cn spaarzame volkje in vrede verworven bad. Maar bier en daar lag nog een kranke ol een grijsaard, vergeten en tot eigen redding onmach tig, neder. De vijand drong, helaas 1 zegevierend voort en tierde en raasde door de sidderende eo bevende landstreek. Hier stortte een buis door den bliksem der vuurmonden verpletterd, ellendig ineendaar steeg de afgrijselijke vlam uit oen met koren gevulde schuur, door den moedwil van een wreedaard ontstoken, ten hemelen waar een en ander voor instorting ol vlammen bleef gespaard, daar schroomden de ontnenschen niet, uit zucbl naar bait, en met koude boosheid Ie verbrijzelen, wat zjj niet konden voortslepen. In deze zoo treurigt standigheden versmachtte daarom de verlate zag den alschuweljjken toestand mei huivcri lo de nabijheid van de streelt der ver ling woonde een oude, zieke man in een zaam dal. Sinds drie maanden werd zjjn ijlden steeds ernstiger en pijnlijker Maar wal ziel gedurende het verlies der vrijheid vai geliefd vaderland ondervond, dat overtrof verre het wee, dat zijn algetcerd lichaam door de ziekte verdragen moest. Ook lt)j had - io den naam van den drie- eenigen God - zjjn zonen lot verdediging des vaderlands uitgezonden. Zjj waren reeds lang daartoe uitgerust geweest. Slechts de hulpeloos- hetd van den gryzeo eo zieken vader verklaarilo het talmen van hun vertrek. Toen echter het gevaar zich verhief, riep hfl hen aan zyn ziek bed, Sterk - in het vertrouwen op God, - die Hem voor dit uur buitengewone kracht verleende, richtte hy zich op, nam bet craciflz van den wand, hiel het io de hoogte en sprak dan plechtig: .Mjjne zonen! bet vaderland vor dert uwen dienst, nwe geheele toewijding. Zyt gÜ tot ieder offer bereid? Spoed dan henen van uwen ouden vader en neemt plaats in onze krögsgelederen tot bescherming en behoud van ons zoo zwaar beproefd vaderland! Ik bezweer u bg de heilige vyl wonden van onzen godde- ljjkeo Verlosser en by het gebeente van uwe vrome, reeds lang in den Heer ontslapen moe der: strgdt, en wanneer 't in de raadsbesluiten van den Allerhoogste besloten zal zyn, sterft dan ook met vreugde voor het vaderland! Schande en smaad Irefle den lafaard, eer en glorie de heldenLaat my nu slecl uwen bystand voor my n vaderland heeft aan u bel tnya vaderlijken zegen t :d spoedt u dau, strijdt, .Zoo zjj dan Gods hulp en genade, op de voorspraak der allerzaligste Moedermaagd, mot u, en op uwe hooiden ruste de zegen uws ster venden vaders Zy wapenden zicli, en zochten den vijand op. Het verheven beeld van den zegenenden gryiaard begeleidde hen als een zichtbare schutsengel en ademde hun den moed der christelyke mar telaren in. Slechts een jeugdige knaap, beminneiyk in zijn voorkomen, de Benjamin zyns vaders, voor den strijd nog te zwak, bleef by zyn Wol staan en verpleegdo den kranke, wiens leren het einde nuby scheen. .Blyltge by my, myn zoon?" was de vraag .Vader, ik hljjf! Nog kan ik de wapens niet voerenMaar daarom onttrekt ge my toch uw zegen niet?" .Neon, myn zoon! nimmer ontzeg ik n mjjneD zegenWaart ge eenige jaren ouder, ge zoudt zeker mei gelyken yver en moed vechten, als nwe ons vaderland waardige broeders -Als ook ik heen ging, vader, wie zon u dan „Uwe aioeder in do eeuwigheid. Deze heilige l'aulus heeft gezegd„De liefde sterft niet!" en daarom sterft ook baar dagwerk niet het gebed. Ach, nwe goede moeder richtte steeds vlytig en godvruchtig gebeden ten hemel. Wy allen waren steeds in haar hart als in een heiligdom besloten Ook weet Ikbare Irouw zal my spoedig in den hemel lot God en alle „Nu, myn dierbare vader, naast God, myn troost en myn al, wat ik voor hel vaderland Mjjne moeder in den hemel zal ook voor my daartoe de kracht afsmeekeo." De grijsaard zweeg. Een schitterende traan glansde hem in de oogen en een zegenenden blik rustle zacht op den knaap, als een lente zonnestraal op een bloem. Daarna legde hy zich neder en sliep een rusligen sluimer. De knaap bleef aan hel bed en waakte by den vader, omdat hy niet voor het vaderland waken kon. Maar stil werd het niet in zyn harl, want ook hy leed voor beiden. Lang en zacht sluimerde de oude; alleen zyn ontwaken was vol verschrikkingHet was de morgen na den bloedigen veldslag, welke de Zwitsers tegen de Franschen verloren hadden. Alles, wat nog vluchteo kon, zocht zich te red den. Het geruisch der vyaodelyke wapens drong ook ontzettend door het enge dal lot in zyne hut by zyn leger, waarop hy gedurende den nacht een korten lijd zacht gerust had. Onder zyn morgengebed donderde plotseling hel krygi-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1902 | | pagina 1