Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No 34.
Zaterdag 22 November 1902.
Zestiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum. Bussum, Driebergen. Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk. 8oest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG-.
Abonnomontiprija per drie
Franco per post10,40.
Afzonderlijke nummert f 0,05.
BureauBreedestraat, 18 Amersfoort
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs der Advertentitn
Van 1 tot 6 regeltf0.30
Voor icderen regel meer-0.05
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
„De stem dep vele wateren"
i.
Telkens, wanneer gelijk wij het in
't artikel .Moderne Staatkunde" kort aan
toonden de macht der regee
ringen in daden van geweld en onrecht
zegevierden, de zwakkere meedoogen-
loos met zijn rechten word neergeworpen,
gedwongen tot afstand van het door haar
begeerde, vernam men, nu eens meer,
dan eens minder algemeen, luide de stom
n des volks. Rondom den poel des onrechts
verdrong zich dikwijls de menigte en de
stem weerklonk der vele wateren, op
borrelend zuiver en" rein uit de diepten
hunner onverwrongen harten. Open en
fier, soms ziedend van toorn, sprak het
natuurlijk rechtsgevoel zich uitgeene
regeering werd ontzien, het onrecht naar
verdienste brandmerkend, het recht ver
dedigend en opvorderend, de machten
oproepende tot interventie. Edoch de
regeeringen zwegenhet egoïstisch eigen
belang gebood albchecrschend.laisser
aller," laat maar gaan de rollen waren
verdeeld, men liet elkander om beurten
vrij spelhel onrecht volvoerde onge
il stoord zijn werk en voltooide zich in de
„faits accomphs," voldongen feilen. Het
.daar is niets meer aan te doen," be
daarde den itorm ecnigen tijd ruischten
nog rondom de cadavcra, de lijken des
onrechts, de klaag- en treurliederen, spoe
dig gevolgd door de stille des doods.
Zonder het in zelfverblinding te be
vroeden hebben de regeeringen tegen
zich het volk der lagere klassen ontketend
en in 't harnas gejaagd. Gretig werd het
beginsel.macht is recht," door hetzelve
aanvaard en ontpopte zich welhaast in
het socialisme, dat de groote vijand ge
f worden is der moderne Staten. Tegen
tronen en regeeringen druischt dreigend
het geluid der vele wateren, de mach
tige stem der groote menigte - „wij zijn,"
zoo luidt het, ,de talrijkste en derhalve
de machtigste partij in den Landeons
komt hel toe'den toestand te belieerschen.
Dynastieën en regeeringen moeten voor
ons de plaats ruimen, de Stalen in
richten naar onze beginselen wij. dc
overgroote meerderheid der bevolking,
hebben dc macht en bijgevolg ook daar
toe het recht
Tot dit doel moesten de zoogenaamde
rechten des volks worden opgcöischt.
Zijn macht, zoolang iu slaat van on
mondigheid gehouden, mocsl, van boeien
bevrijd, zich ontwikkelen, vrij worden,
groeien tot mannelijke kraehl. Dreigen
der steeds verhief zich dc vordering
rondom de tronen dor vorsten, de zetels
der regeeringen om tiet leeuwendeel in
's Lands zaken de stem des volks, als
dc stem veler wateren, weerklonk Alge
meen Stemrecht. Schuchter, half gedwon
gen, trad men deze eischen te gemoet,
men krabbelde om tc behouden, wat te
behouden viel, maar 't was niet tevreden
met den pink, hel vorderde de geheele
hand. De dam werd voor 't socialisme
gebroken door herziening der grond
wetten het hooi/ere van welstand,
bekwaamheid enz. werd geschrapt, de
poort geopend voor do lagere klassen.
Men gloed dn glooing af tot het alge
meen stemrecht, en waar dit nog niet
verkregen werd, blijft hel in dien eisch
volharden. De moderne, atheïstische Staat
is daartegen machteloos hij heeft eigen
beginsel geworpen onder de menigte, die,
de logische gevolgen trekkend, hem weer
loos ter toepassing dwingt.
Ecne macht is er, die weerstand
biedt: de christelijke democratie. Tegen
over de rovolulionnaire eischen van 'I
socialisme verheit zij hare slem, zwellend
tot een machtig koor.niet in de
macht, maar in God zetelt hel recht-
het onderscheid der slanden is door God
gewild alle gc-zag komt van God
eerbiediging en onderwerping aan het
staatsgezag is derhalve dure, heilige
plicht, maar binnen de grenzen door
God gesteld daar builen is zedelijk
zet daartegen niet slc-chts geoorloofd.
maar een onafwijsbare verplichting Op
deze grondslagen slaat zij vast en on
wrikbaar. Hier is geen plaats voor de
luimen en grillen van despoten hier is
hel recht van den zwakkere tegenover
den sterkere veilighier wordt dc
schending van het recht niet in voldongen
feiten beëindigd, maar in hel volledig
herstel van 'I gepleegde onrochihier
is God de opperste regel. Als dusdanig
trecdl zij op voor de door God gestelde orde
en werpt een dam op legen don was-
senden, revohilinnnairen vloed, waardoor
tronen en re. reringmi worden bedreigd,
die in hun onbegrijpelijke zelfverblinding
in vele Rijken niet bolor welen te doen,
dan in de bestrijding van den godsdienst,
hun ecnige slemisels weg te slaan, den
dam te verbreken voor den alles ver
slindenden slrooui <ler volks-revohitie,
welke hen in den afgrond horen zal.
Over den poel des onrechts dor moderne
politiek hooren wij nog enne andere
slem, de stem der Katholieken, rufSohcn
en bruisen als de slem der vele wateren.
Een daad van geweld werd geplengd do
Paus werd in 1H70 van zijn rcehtnialig be
zit, de Kerkelijke Stalen, beroofd. De H. Va
der legde zich 'niet neer hij hel voldongen
feil, handhaafde hel eeuwig, onverander
lijk beginsel van zijn rochl, hij veroor
deelde den roof, slingerde hel analhcma
legen den overweldiger. Dn kinderen
volgden hierin eerbiedig hun Vader. Meer
dan dertig jaren blijven zij met hem
protesleeren legen het schandelijk ge
pleegd onrechtmet hein blijven zij het
wettelijk erfdeel van don H. Petrus op-
cischen, en deze stem uil den mond dor
milliocnen Katholieken zal over dc aarde
blijven weergalmen, tot hel onrcrhl 'zal
zijn hersteld, hel wettig wereldlijk ge
bied aan don Routeinschcn Stoel zal zijn
teruggeschonken. Wel hi alien do regen-
ringen al het mogelijke gnduan om den
Paus te doen hukken voor het voldon
gen feit zijner bcrooving, 0111 de Romein-
schc quastie op tc lossen. Men heeft zijne
vrijheid verzekerd, zijne soevereiniteit
gehandhaafd, hein erkend als wollig vorst,
het Vaticaan aangewezen als zijn gebied.
Maar dc Paus liuigl niet voor hel on
recht, noch de katholieke wereldbeiden
blijven den ciseh stellen en herhalen
.de Kerkelijke Staten aan Chrislus Stede
houder (orog I"
Een grootsch. een treffend schouwspel
midden der moderne lijden, waarin
en de Machlon naar willekeur ziet
spelen met het recht.
Rondom don ouden en eerhiedwaar-
digon stoel van Rome ziet men door
mrocht volkeren bnrooven van vrij
en onafhankelijkheid, Vorsten onl-
troonen, Rijken neertuimelen en onder
gaan. De kroel dos rechts verstomt, als
hel onrecht zich voltooit in de voldongen
feilen. Maar dn slem dos Pausen, de
der Katholieken verstommen niet
zij hukken niet en leggen zich niet neer
bij hef voldongen feil des onrechts, legen
hen gepleegdhun recht dobbert niet
op de wateren der moderne politiek,
zclcll heilig, onaantastbaar, on
derlijk in Christus, hun goddelijknn
Stichter, /.ij zijn niet tevreden met het
lapwerk der regoeringen, maar vorderen
volkomen herstel van 't geschonden recht.
Zoolang Hij niet voldaan wordt, Wiens
wil zij aanbidden en volgen als oppersten
regel, de overlruding van hel zevende
gebod zal blijven heslaan, en niet in
teruggave hersteld, zoolang zal melden
de slem weerklinken der Kallto-
lieken, dc slem van alle slainuicn c-n
Volkeren en Natiën en Talen, terugei-
■lienil den roor van hel Patrimonium
Petri, het erfdeel van Petrus voor der,
Paus.
BUITENLAND.
Op den koning van DclgiC is Zaterdag
n moordaanslag gepleegd. Toen dn
leden der koninklijke familie en hof-
dignitarissen, naden plechtiger) lijkdienst,
welke dien morgen voor de overleden
Koningin in de SI. GuJuIe kerk werd
gehi uden, te hebben bijgewoond,
hel paleis terugkeerden, werden doo:
persoon drie revolverschoten op de rij
tuigen gelost. Een der kogels verbrijzelde
•Ie glazen van hot derde rijtuig, waarin
zich o.a. de hofmaarschalk graaf d'Uultrc-
hevond. De dader werd onmiddel
lijk ontwapend en gearresteerd, terwijl
de menigte hoera 's op den koning deed
hooren, en den dader inel woede te lijf
wilde gaan. Deze werd cellier heelhuids
naar hel politiecommissariaat overge
bracht, en daar verklaarde hij, dat hij
Kiibino heel te, 43 jaar oud en
in dc nabijheid van Napels geboren was.
Hij was van beroep boekhouder, maar
sedert cenigon tijd zonder betrekking.
Hij had vergeefs werk gezocht en ten
slotte bij den Italiaanschen gezant om
reisgeld gevraagd, om naar Italië te kun
nen tcrugkccren. De gezant had zijn
verzoek geweigerd, doch door den
Italiaanschen consul was hem cene kleine
ondersteuning gegeven.
Up du vraag naar de beweegreden
van zijn daad antwoordde hij, dal het
zien van zooveel pracht en praal van
de rijke met goud glinsterende iiniloruien
zijne woede had opgewekt. Een stoel
van zooveel grootcn en gelukkigen en
hij daarentegen zoo ellendig.
Verder verklaarde hij het op het leven
van den koning gemunt te hebben en
te hebben geweten, dal de Koning in
In-I eerste rijtuig zul. Toen echter bü het
naderen van don stool Ruhino zijn revolver
wilde trekken om te schieten, zat deze
niet de liaan in de voering van dc jas
vast, en iu don korten lijd, die noodig
was om hel wapen los te maken, reden
de heiden eerste rijtuigen voorbij.
Up de vraag of hij ook medeplichtigen
had, antwoordde Ituhino ontkennend.
Niettemin heeft de politie een onderzoek
ingesteld bij een te Brussel wonend
.'hist, met wicn Rubino zcide be
kend
Tijdens zijn verhoor vroeg uo actiuldige
ot de doodstraf in Bclgn- bestond. De
rechter antwoordde hem, dat (eitelyk dc
doodstraf niet meer wórdt toegepast,
waarop Ruhino verklaarde, dat hem dit
speel, want, zeiile hij „Ikgeof er duizend
maal liever dc voorkeur aan om ont
hoofd tc worden, dan in dc gevangenis
Hij voegde er aan toe, dat hij het
betreurde don Koning niet te hebben
gedood, doch een ander zal meer kans
in-bben dan hij, in een niet verwijderde
toekomst.
In den loop van den dag werden ten
paleize verscheidene telegrammen van
soevereinen en staatshoofden ontvangen,
waarin de Koning geluk gewenscht werd
FEUILLETON.
Het Angelus-gelui.
guldJen li
d ondergegaan. Nog n
naaste klooster, oog gloeiden de spitsen der
bergeo in het roode licht. Opeens trad eeo
jongeling oil een kleino woning, die tussohen
viscbnetten en liefelijk omgroeid »an wijnranken,
en luid weenen weerklonk in het huis; de
maar bond acbieljjk de boot |09, die aan den
oever lag, greep de roeiriemen en stiet het
smalle, wankelende vaartuig vooruit in den
blauwen vloed. De rust en de vrede in de natuur
slaken merkwaardig al tegen den storm, die
zichtbaar in bel binnenste van den jongeling
woedde, en den strijd der hartstochten, die in
zijne trekken zich vertoonde.
,lk wil niet," wrokte hij in zjjn binnenste.
.Wat weten de ouden van gelnkMen moet
Maar de gedwoogeoe, lustige uitroep bestiert
hem op de lippen, toen de deur der vissi'
hut open ging en een bleeke vrouwengestalte
aan den oever trad.
.Josephriep de vronw op eenen too
den jongeling door merg en been drong,
,Jo. h I kom I boor wal ik n zegik
moedert ik zal in '1 geheel niet meer boo
nen, die hem
stille w
reerklook plotseling in de
erk het Angelus-gelui. l)o ti
trissche avondlucht gerusts
d. De arme, hedri
knielde neder aau den oever eu bad ook
bad eeoen zoon verlorendoch haar zoon w
een bedorven meesch.
De zoon echter hoorde nieL«, voelde niets. Zi
besluit, het vaderljik hnis te verlateo, sloi
'vaat. HU wilde vrjj zjjo van de hern lastige v«
maningen, verwijten en srncekingen dor moedi
welke z\jn wutt, slecht lc
icid e
halve ontvluchtte hjj zjjn geboorteplaats.
Toen bet klokjo zweeg en de arme n
weder opstond van bet gebod, daalde reeds
de schemerende nevel van den nacht over het
meer; in de verte weerklonken hier en daar
deze niet meer werden gehoord, keerde de ge
bogen moeder alleen weder in hare hol terug.
Maar de ODtaarde zoon vood noch vrijheid, ooch
geluk. Rondslenterend door de wereld vood bij
wel is
:boonen joogeling zich aantrokken, maa:
moest menschen gehoorzamen, die hem
bemiodeo. Velerlei vreugde bracht hem
veel bewogen leven, maar zells bjj de rt
schuwingen hij veracht, wier liefde h(| zoo »le
had beloood. Ledig en dor vcrscheco hem
het leven, dat hjj door en door genoten h
Hij had geen vrede gevonden in de wen
wellicht dat bij hel vinden zou als hjj ach
kloostermuren woonde I Hjj werd eeo rnoonil
Nogmaals vervloog ecnige lijd onder gebeden en
vrome oefeningen. Maar den waren, zaligen vrede
des harten vond h(j Diet. Wanneer het Angelus-
klokje hem tol bidden uitnoodigde, en de ordens-
broeder in liet gebod de siiiartrjjke Moeder
des Heeren overdacht, dau gin'! hein telkens
n komr
ir had
Eindeljjk werd 2jjn vurig verlangde wensch
vervuld. Zjjn geestelijke overste verplaatste
in bel klooster zjjner geboorteplaats, dat
de blanwe golven van het nabijgelegen
omspoeld werd, en aan welks oever de hot
zjjner moeder stond. Met liet zaligste gevoi
harten bclrad hjj weder na lange, lange scheiding
den vreedzamen bodem. Daar strekten de
-'he bergtoppen hunne besneeuwde sleco-
lioppen ten hemel, helder en rustig, als voorheen
in de blauwe lucht zich scherp alteekenciid.
Hier lagen du zncht-groene alpenweiden en de
kleine houten herdnrsliuüun op du ruggen der
hergen, en de kueklokjos luidden holdijk als
voorheen. Maar uit den lavcnslustigen, vruoliik™
jongeling was een ernstig man geworden. Jty
was niet meer als voorheen.
En-daarginds lag du hut der moeder, liet witte
vischnetien half verscholen. Aan het strand
vrooljjk zingend zijn netten herstelde. Hjj had
den naderenden klooslcrhroed ir niet bemerkt, die
met kloppend liane nu nadetlrad en den visscher
groette. Eerbiedig stond deze op maar de
monnik greep zjjne hand
lIi bun," zeide hjj zacht en bewogen .kent
gij mij niet meer?"
.God in den hemel! zijl g|j broeder Joseph?
Rosa, Rosa I" riep dc visschor om de deur hel
liet was dc naum der moedor I - Re klooster-
tegemoet.
.Wat verlangt u, vader?" vroor zij.
.Joseph is terug gekomen," riep de vade
Verheugd, .Joseph uw oom, mjin broeder
Daar werd het kleine venvt- rlje der hul ge
opend en een oud, bleek gezicht keek lussche;
de wijnranken door, en een sidderende slee
riep, .Joseph!"
Hut was die der moeder. Z(j leefde oog, tjj
beminde hem nogmoederliefde loch sterlt niel I
De zoon vloog aan hel moodorharl, - Vergif-
tïmia, vergiffenis! smuoklo h(j. Maar liet was
reeds alles vorgovon en vergeten I Nu was do
zoon werkeljjk gelukkig. Hij had goed gedaan,
dat maakte hem zoo innig lil||de.
Het waren zalige stonden, die legen lang ge
dragen leed opwogen. En toen hel avond
was, voeren Urban en zijn doehler Rosa den
wedergevonden Joseph naar de overzijde, waar
hjj in de toekomst lu-.en zou in de nabijheid
der ondo moeder, des broeders en der bloed-
De avondzon had do bergen met dampig
rood overgoten, in duizend kl»uren speelde hel
klenrig schitterde het kruis op de kloosterkerk,
de ramen glinsterden in den avondschijn en de
heilige tonen van hel aogelus-klokje riepen
do roeiriemen rustten, zocht bewogen zich do
lippen cu do lianen baden godvruchug lot de
Moeder, die ook zoo veel bemind en geleden
Aan hel strand echter knielde de moeder,
die haar lieveling weder had, den zoon, dien
men dood waande, maar loefdezjj was geluk
kig en bad
Hut was alles zooals eorljjds, toen de jonge
ling ontvlood slecht» met dit verschil, dat thans
onder de monnikspij een vroolijk hart klopte en
een inwendige stem den gelukkige toeriep
I