HEEEMBM1R ieblad Bijvoegsel. Zaterdag 14 November 1903. entiende Jaargang. kUDStie dat te nas kwam verwonderlijke vlugheid op zijn krukken Ik sprong achteruit. De verontwaardi- IB Een kunstje, datje pas kwam. De bekende Engelsche buikspreker Toole had in een der koffiehuizen aan het strand te Londen een voorstelling gegeven en niet weinig den lachlust van het publiek gaande gemaakt. Een der aanwezigen maakte hem zijn compliment, maar kon daarbij eenige spottende op merkingen niet weerhouden over Toole's kunstje. Een dergelijk kunstje, antwoordde Toole, kan in het Ieren nog wel eens te pas komen. Luister maar eens. Hij nam een stoel en ging bij het gezelschap zitten. Eenige jaren geleden ging ik langs Drury lane naar Gaiely-Theater, toen ik aangesproken werd door een grijsaard, die om een aalmoes vroeg. Hij had oogenschijnlijk laiume beenen, sprak met gedempte stem en zag er met zijn witte haren en baard allerellendigst uit. Wat een armoe, dacht ik bjj mij zeiven. Hoe is het mogelijk, vroeg ik, dat gij op uw leeftijd nog uit bedelen gaat. Hebt gij geen zoons of dochters? Jawel mijnheer, antwoordde hij met doffe stem, als schaamde hij zich, maar zij hebben mij verlaten. 't Is schande, hernam ik. Ik haalde mijn beurs voor den dag en wilde hem een halve kroon geven maar opeens bedacht ik mij, en om zeker te zijn, dat mijn geld goed besteed was, zeide ik: Wacht, ik kan u nog beter helpenwaar woon je? Een kwartier hier van daan, was het antwoord. Als u wil, zal ik u wel naar mijn woning brengen. Eerst later viel mij het in, dat hij mij met zooveel aandrang had uitgenoodigd, maar nu lette ik er niet op. Ga dan maar vooruit, zeide ik, ik volg u. De grijsaard zette zjjn krukken in be weging en sleepte zijn doode beenen onder duizend betuigingen van dankbaarheid. Het was een van die nare mistige avon den, de roode lichtkrans om de lantaarns verlichtte ternauwernood het glibberig macadam. In de straatjes, die wij door gingen, zag ik slechst eenige spitsboeven gezichten en menschen van armoedig en hongerig uiterlyk, en hoewel ik voor een klein geruchtje niet vervaard was, begon ik mij toch ongerust te maken, zoodat ik zelfs op het punt stond mijn gids te laten loopen. Zijn we nog ver van uw woning vroeg ik aan den krukkeman. Dit zeggende keek ik op mjjn horloge, een uurwerk van groote waarde. Op dit oogenblik trof mij een blik van begeerigheid onder de borstelige wenkbrauwen van den grijsaard en ik merkte op, dat de oude oogen had gelijk een jonge man. Allerhande kwade vermoedens be stormden mij, maar somtijds is onze eigenliefde grooter dan onze voorzichtig heid en ik bleef den man volgen, die met verwonderlijke vlugheid op zijn krukken voortstrompelde, nu en dan omziende of ik hem nog altijd achterna kwam. Opeens bleef de grijsaard staan en zeide op denzelfden schorren toon Hier woon ik, mijnheer. Hij ging de openstaande deur binnen van een smerig huis en klauterde langs een steile trap omhoog. In de duister nis had ik moeite hem te volgen slechts het stampen van de krukken op de treden geleidde mij. Op de derde verdieping bleef de grijs aard staanik hoorde hem in het donker rondtasten en daarna het knar sen van een sleutel in een verroest slot. Een oogenblik, mijn beste heer, zeide dezelfde schorre bevende stem, ik zal licht aansteken. Eenige seeonden verliepen, waarna het dansend licht van een vetkaars zijn stralen door het vertrek wierp, dat mij het eerste oogenblik reeds ruim en luchtig voorkwam. De bedelaar gleed achter mij heen en opnieuw hoorde ik het knarsen van een slot, dat dichtgedraaid werd. Ik had gedacht een vies en ellendig ver blijf aan te treffen, met eenige kreupele stoelen en een matras op den grond in een der hoeken. Maar deze kamer was met zekere weelde gemeubeld en op den vloer lag een keurig tapijt. Wat beteekent dat vroeg ik met verbazing. Gij hebt mij bedrogen Ik ging naar de deur terug. De grijs aard was verdwenen; een man in de kracht van zijn leven, inet een grijze pruik in de hand, en het gelaat met kunstmatige rimpels bedekt, zag mij glimlachend aan. Je kijkt erg verwonderd, begon hij spottend, je ziet wel, er gebeuren nog wonderen in onzen tijd. Ik heb het gebruik van mijn beenen weer terug gekregen en mijn krukken, daar staan ze. Dit zeggende, wees hij naar den hoek bij de deur. En wat wil je nu hebben? vroeg ik zonder vrees te laten blijken. Je moest me uw horloge leenen, hervatte hij onbeschaamd. Het mijne is juist bij den horlogemaker in reparatie en het uwe schijnt me een stuk van waarde toe dat zal wel goed loopen. En is dat nu alles, wal je hebben wil 1 vroeg ik op spottenden toon. Neen, je beurs zou ik ook graag hebben, ik ben slecht bij kas op het oogenblik en wil bij mijn bankier het gewone krediet niet overschrijden. Ellendeling I riep ik uit, op den valschen bedelaar toetredend. Maak die deur open en laat me gaan. Ik was ongewapend, maar voor een vechtpartij was ik toch niet bang. Maar de gewaande bedelaar haalde een revol ver uit zyn zak. Neen, zeide hij op mij aanleggend, je komt er niet uit. Eerst je beurs en je horloge. Ik sprong achteruit. De verontwaardi ging en de woede, dat ik zoo onnoozel en zoo dom geweest was mij aldus te laten vangen als een vogel in een strik belette mij te spreken. Wat kon ik nu doen tegenover dien gewapenden kerel, die mij met zijn revolver ieder oogen blik als een konijn kon doodschieten Maar plotseling kreeg ik een goeden inval. Wacht leelijke schurk, nu heb ik je, klonk plotseling een ruwe slem achter den bedelaar. Verschrikt zag hij omik maakte van de gelegenheid gebruik, met één sprong was ik bij hem en rukte het wapen uit zijn hand. Nu is 't mijn beurt, zeide ik hem de revolver onder zijn neus duwend. Maak die deur open of ik schiet je door de hersens De schurk zag mij verwonderd aan. 't Was een onverschrokken kerel, daar viel niet aan te twijfelen. Maar de revol ver en die onverklaarbare stem maakten hem gedwee. Dof grommend als een bulhond maakte hij de deur open en sloeg ze met ge weld achter me dicht. Al tastende vond ik de trap en kwam op straatvandaar begaf ik me met haastige schreden naar het strand. Ik kwam een half uur te laat in Gaeity- Theater, waar ze reeds ongerust waren over mijn wegblijven. De revolver heb ik als oorlogsbuit bewaard, en nu ziet ge wel, besloot Toole, dat het kunstje van buikspreken mij dien avond uit een leelijk avontuur heelt gered. BURGERLIJKE STANDEN. Gemeente Amersfoort. is: Gerrit, z. van E. Eikelboom o W. F. Buempol ei Heodrikus, z. van H ten, Jantje, d. va z. van N. van Daraelaar en W. van Gelder. - Hendrik, z, van J. Tiggelaven en M. Plaggen - boet'. -- Alijda, d. vao A. H. Staal en J. van Aalten. Hendrikua, z. van A. Vennis en H. Rouwendal. - Uendrika Maria, d. var, A. Holler en L. van den Brink. - Gerardus, z. van G. Diederibse en S. H. Noordzij. Ivonoe Everdioa Elisabeth Dido, d. van VV. J. Jeltes en D. E. Opstelten. Melje, d. van E Smit en M. van Wjjland. Geertruida Johanna, d. van H. Kniks en E. van Keulen. OsomTHotiWDD. Huisman en P. de Vrije. F. J. Kisner en F. C. Hauland. - J. Kinver i. G. Boorsen en C. W. Moslertn GZTHOI K. Peereboorn en M. G. van der li. J. van der Vliet en W. J. Massa,- a Munsler en M. A. Ooslerw(jk. - H. en J. Draajjer. G. Blombergen en K. :rlzoks Anna Jagtenberg, 78 j. wed. van n Eijkelenburg. Joann Henricb Wenaing, wijk, Hilversum, Hoogland, Prijs dér AdvsrténtièaI 6 regels «a regel meer n niteriyk Vrijdagavond d te sme, hare ver- :hten door i ge- be- ireld- ische wor- schitterendste oeiotten atvamgen te *M j--- ••—-« ----- wgeu nci nuauiuu.mt, aai -y.i maken, Katholieken voor zijn vaandel te stem wordt met eerbied vernomen, hare rechtspositie gelijk in de middeleeuwen winnen, leden schipbreukzij werden grootsche verschijning ontlokt de schoon- onder de christenvolkeren hernemen, standvastiger en trouwer en talrijker sle lofzangen aan de lippen der vijanden, Kerk en Staat tot heil der raenschheid FEUILLETON. Engelsch-lndiê. Zeden en gewoonten. De zeden en gewoonten va zijn een onuitputtelijke bron voor bezoekers, reizigers of Europa. AUes is zoo hemelscbbre vao wat wjj gewoon sjjo in ooa nna klein landje, dat wjj alecli belangstelling rissen van srscbillend afkeurende gedachten over hetgeen wy zien, hooren en ondervinden met betrekking tot bun karakter, hun levenswijze en bon voorkomen ^In 't algemeen. AUea sebgot onderste boven, alles scbgnl averecbtscb gekeerd te zjjo en voor een gernimeo tjjd is de bezoeker getuige van oienwe ondervindingen. Sinda een jaar ben ik hier onder dit volkje en nog dagelijks, als ik mjj onder ben begeef ol als zjj naar mg toe komen, moet Ik nieuwe tooneeien beleven. Het Oostersehe volk heeft een eigenaardige manier van bandelenvolgens onze denkbeelden doen zg alles verkeerd, en op bun beurt zullen zfj dit zeggen als zg ons doen en laten gadeslaan. Om eenige algemeene voorbeelden te noemen De tanden der zaag zijn naar bet baodvat ge keerd en rij zullen kracht zetten als zij de zaag naar zich toetrekken en niet als zij haar van zich duwen; hun schrijven ia volgens dat der joden, van achteren naar vorenzg zullen steken en een wenk gevenals zg jegens lernan wrok gevoeleo, zullen zg daarin lucht geve door soms zicbzel! te pijoigenzjj znlleo i: ODze tegeowoordigüeid niet rooken, doet we spawen, daar zg gerust .door-pro eenigd r vragen o t kali een reden bijvoegend, druk zjjn thuis, dat zg oog ver moeten loopen, dat er regen op banden is etc. Hel zou io Europa een overtreding der etiquette ljjn alt men iemand, die op visite was, zon zeggeo, dat bjj of zjj nu wel gaan koo 1 bier ia dal zeer fatsoenlijk. Het zon mj^ te ver voeren alles op te noemen, wat een vreemdeling in bet land der Zon moet ondervinden. U ziel dat bet Ooiterscbe volk radicaal vorscbilt io gedachten en handelingen van ooa Europeanen; dit alles moet das io aan merking genomen worden als men een gedachte wil vormen over bet karakter der inboorlingen van lodiê. Eenige zaken heb ik aangestipt en ik hoop, dat het goedwillend door de lezers wordt Het oemeo van een morgeobad is een gelief koosde gewoonte der lodiaoen. Het is een op merkelijk en typisch gezicht, als meo na zons opgang de loidjes van eiken leeftgd, sekse of stand, naar de rivier of bron ziet gaan om vol, tl :e op hoofd of schouders mogelijke doeleinden wordt gebruikt. De mauDen eo jongens zjjn zoo nauwkeurig niet, docb loopen verder de bron ot pl is in, wasschen zich geheel of gaan eeo eind zwemmen. Ook daarna vullen zg bnnne kroiken en gaan naar buis. Zjjn de kindoreo Ie klein om gedurende deo dag naar de tank te gaan, dan krijgen zjj thuis een bad, wat menig blank ventje zon doen huiveren eu schreeuwen. Dal het bad-neuien io verband ataat met den beidenschen godsdienst behoef ik wel ciel te zeggen. Het behaagt de goden bnnne vereerders te zien baden en aldus zicb te zien reinigen I Het is jammer eebter, dal ban goden het alleen gemunt bebben op bet lichaam en niet op de ziel. Men zou meeoeo, dat dit bad nemen slechts één gevolg bad, ol. gcede gezondheid. Het z«n zoo zjjo als bet water altjjd beider en zuiver was; docb daar liet eo vooral in stilstaande poelen of plassen niet zoo is en daar men in dezelfde plaatsen alle kleedingstukken gaat was- scheo, levert het soms een aantal ziekten op van verscbUl-zdeo aard. Het is een algemeen bekend iets, dat negers witte tanden bebben en gitzwart haar. Hebbea ze dat van nature of bebben ajj er een middeltje voor? Als men deed in Holland, wat men bier dagelijks doel en solbs meermalen gedurende deo dag, dan sou meo minder uitgeven aan Ursel Hij was derhalve 55 jaar oud. Zjjn vader vertegenwoordigde lange jaren het arondissement Mechelen in den Senaat, waarvan zjjn zoon op 14 November 1899 voorzitter werd. De overledene had tal van ridderorden, a. die van den Nederlandschen Leeuw. „Heel het leven van den hertog d'Ürsel," zegt de XXe'tSiècle, ,is een ge loofsbelijdenis geweest. De parochianen van St. Gudule zagen hem elk jaar op H. Sacramentsdag en op den avond van Witten Donderdag voortschrijden achter het H. Sacrament. Zjjn redevoeringen in den Senaat droegen den stempel van zjjn geloofsovertuiging. Alleen het vet langen, om de Kerk te dienen en mede te wer ken tot de zegepraal der beginselen van het Catholicisme, deed hem zich werpen op de politiek, waartoe hjj van nature weinig neiging gevoelde." ''oning Chrisliaan van Denemarken heeft Zondag zjjn veertigjarig regeerings- jubileutn gevierd. Hjj is de nestor der vorsten van heel de wereld Z. M. is 85 jaar geniet in hooge mate de genegenheid van zjjn onderdanen, eu verheugt zich nog in het bezit van een sterk gestel. Door de huweljjken zjjner dochters, (een is thans koningin van Engeland, een andere de weduwe van czaar Alexander III) is koning Christiaan met de voornaamste vorstenhuizen van Europa vei want. Uit Konstantinopel wordt gemeld, dat de eerste dragomans van de Oosten- rijksche en Russische gezantschappen zich Dinsdag naar Yildiz Kiosk begaven om een spoedig antwoord op het her vormingsmemorandum te vragen. De grootvizier bracht des namiddags een bezoek aan de gezanten Calice en Zinowjew. Men gelooft, dat als het antwoord heden, Vrijdag niet gegeven is, de beide gezanten eene audiëntie bjj den Sultan zullen vragen om aan te dringen op de aanneming van het hervormingsplan. Men zegt, dat pogingen om zich te wenden tot de Duitsche en Russische Keizers eene kategorische weigering heb ben ontmoet. De verdrijving der Zusters uit de hospitalen der matrozen door minister Pelletan, zal een interpellatie in de Fransche Kamer tengevolge hebben. Abbé Gayraud zal bij de algemeene beraadslaging over de Marinebcgrooling minister Pelletan daarover interpelleeren. Hjj zal tevebs den minister antwoorden op zjjn laaghartige beschuldigingen tegen de zusters. Bovendien zal hij trachten .e verkrijgen, dat de hatelijke en onrecht vaardige maatregel van Pelletan onder- •r en dokter en ik vertrouw men zou de zelfde witte schooue tanden, hetzelfde zwarte baar bebben. Elk fndiaan be.teedt zeker 5 a 10 minuten 's morgens aan zyn tanden. Een dun borsteltje, doch eiken morgen baalt bjj eeo oienw. Hg schuurt en stout totdat zy de vereischte witheid verkregen bebben. Ik heb echter ook negers gezien, die ban landen verwaarloosden eo dat steekt erg af bjj de aodereo, docb deze laatslen zjjn uitzonderingen. Wat het baar be treft? Ook dit bewerken eo bedoen ze zoo ooot-olie of andere soorten olie, dat het glimt en zwart ziet. Mannen zoowel als vronwen dragen bier lang baar, met dit verschil dat de mannen bet van voren laten ichereo, soma tot aan de kruin toe; het haar binden zg van achteren in een knoop. De jongens worden soms zeer grillig geschorenzi bebben dan hier en daar een langen lok hoor baogen, bv. over de ooren, juist midden voor het hoofd of op Het elkander groeten in den morgen eo ge durende den dag ia ook een vaste gewoonte. vso den naam van eeo zekeren door ben ver eerden god, ofwel bel algemeeoe woord .Salaam", wal beteekent: .Vrede I" D« Hindu's gebruiken ook bet woord .Ramt," de Mshomedanen .Alia!" beiden in hun oogen zeer mtcbUge goden I Terwgl zg deze woorden oiUprekeo, buigen zg diep en leggen de linkerhand t borst en brengen beide handen te iimi buigen. De christeoeo, als zjj elkander ontmoeten, zjj een priester ontmoeten of komen bezoeken, eerbiedig by elkaar en buigen het hootd tot op den grond, terwul zjj deze woorden den priealer toespreken: .Dat de Allerhoogste zg geprezen I" De Hindu's zuileo zich ook eiken morgen het voorhoofd, borst ol armen besmeereo met een of ander ascbhet is het teekeo, dat men tot deze ot gene kaste of eekte beboort. Het zgn verschillende liguren eo verschillende kleuren. Er zgn in 't geheel 70 kenteekenen, welke figuren, welke men op bet hoofd teekent, zyn ronde roode stippen, kringen, driehoeken, rechte lgoeo, liggend of opstaandvooral de drietand komt scberp uit; de twee bnitenste vorkea zgn dikke, witte streepen van boven bet voorhoofd op deo neus bgeenkoraend, de middelate is een roode elreep rechtop. Of alle Hindu's de bsteekenis der verschillende merken weten, is te betwyfelen de Christenen welen hel niet. Ook Cbristenen willen soms op een kerkelgkeo feestdag of op een huwelgksfeest een roode of zwarte slip op hun voorboold plaatsenals men vraagtwaarom doet u dat? antwoorden zy: .Father, het ia eeo feestdag", meer weten zg niet. Zy doen het alleen, omdit zy denken, dat bet mooi etaat. erl G. J. HARTMAN, MissionarU,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1903 | | pagina 5