DE EEMBODE.
iieblad
Bijvoegsel.
Zaterdag 16 April 1904.
tittiende Jaargang.
GOEDEN RAAD.
Mjjn ondernemingen waren totaal mis-
geloopen. In rajjn zaken bewoog zich
niets; in mijn hoofd woelde veel. Ik
kwam niet ai van de vraagNVat moet
ik beginnen?
Nadat ik die vraag eesige duizenden
malen aan mij zelf had gesteld, kreeg
ik een helder oogenblikik herinnerde
mij, dat ik vrienden had.
Ous ging ik tot een van hen en deed
hem bet vriendelijk verzoek, mjj te raden,
wat ik in de gauwigheid kou bezinnen
om mijn dsgelijksch brood te verdienen.
Beste kerel, sprak mijn vriend op
luiden, energieken toon. vóór alles
geef ik je den goeden raad: laat den
moed niet zakken, hoorHet vertrouwen
op je zelf mag je in geen geval verliezen
begrepen Zoodra je maar goed je best
doet, zal en moet het je gelukken alle
moeilijkheden te overwinnen, dat ver
zeker ik je, en ik heb ondervinding, geloof
dat vrij. Dus de kop omhoog er. alle
moed en wilskracht bijgezet dan met
volle kracht voorwaarts! Zie je, dan komt
het succes van zelf. Ik hoop van harte,
dat je slaagt. Adieu!
Ik dankte hem, ging heen en had
honger. Ik zocht een anderen vriend op
en legde hem de vraag voor, op welke
manier ik een stukje brood zou kunnen
verdienen. Hij klopte mij welwillend op
den schouder en zei op weeken gevoeligen
toon:
Jongenlief, je bent door den harden
slag van "t lot als 't ware verdoofd, 't
Zjj verre van rag, je een verwijt daarvan
te maken, want ik vind het menschelijk.
Maar wat ik je voor je eigen bestwil
op 't hart zou willen drukken, is een
raad, die je van groot nut kan zijn, als
je je daarnaar richt. Verspil je krachten
niet aan allerlei kleinigheden. De tal-
looze terreinen van ons zoo enorm ont
wikkeld maatschappelijk leven en verkeer
bieden duizendvoudig gelegenheid tot
winstgevenden arbeid. Houd je echter
niet op bjj dingen, welke een onbeduidend
direct voordeel opleveren, maar vat een
groot doel in 't oog; schrik niet terug
voor kamp en ontberingen, en je zuil
het ver, zeer ver brengen, daarvan ben
ik overtuigd. Millionnair ja, je behoelt
rag niet zoo twijfelend aan te zien
volg mijn raadwij spreken elkaar wel
tader. Tot zoolang, het beste hoor
Ik dankte hem, ging heen en had
grooten honger.
Njj begaf ik mjj naar een derden
vriend. Hij bracht zijn hoog en indruk
wekkend voorhoofd in nadenkende
plooien en sprak ernstig en gewichtig.
Hm! Ik raad je een van tweeën
aan: neem gen betrekking aan of zie je
zelfstandig te maken. Als je voor het
laatste opteert, laat ik dan nadrukkelijk
ja aandacht er op vestigen, dat een zelf-
stindfge positie groots risico mei-brengt.
Je bent natuurlijk nooit zeker van je
inkomsten. Daartegenover staat echter,
dat iemand, die eigen zaken drjjft, ia 't
algemeen meer kanajheeft te proliteeren
vad gunstige omstandigheden dan hij,
diej werkt op een jvastsalaris, hetzij
mei of zonder tantièmes. Je moet mij
goad begrijpen'1 is mij volstrekt niet
te jdoeo om je terug te houden, als je
eens mooie plaats wordt aangeboden:
raajr als je een eigen zaak begint, raad
ik je, dit te doen niet voldoend kapitaal.
Het allerbeste is, dat je je associeert
met iemand, die over een goede som
kan beschikken. Er zjjn immers zooveel
lui met kapitaal, die om zoo te zeggen
ritten te wachten op de .'gelegenheid,
het in een levensvatbare zaak te plaatsen,
't Zal mij eventueel een groot genoegon
zijn, met je firma in relaties te komen.
Je laat 't mij toch gauw weten, als de
zaak in orde is? Tot ziens dan!
Ik dankte, ging heen en had een ge
weldigen honger.
Een vierde vriend nam het geval heel
luchtig op.
Hg behoorde tot de brave secte der
optimisten. Zoodra ik mijn klacht had
geuit, begon hij met handen en voeten
te gesticuleeren en riep:
Nu, de drommel moest er wel
mee spelen, als jij 't niet tot een mooi
succes bracht.
Zou je bijvoorbeeld niet als de
wind wal kunnen componeeren Je hebt
immers nog aan muziek gedaan ook?
Zoo iets als de Washingtoopost he?
Zoo'n ding, dat in een minimum van tijd
de wereld verovert. Daar wordt ook
maar geen geld verdiend met dat goedje.
Ik ben heelemaa! niet muzikaal,
fluisterde ik.
Och, dat is feileljjk maar bijzaak.
'I is het idee, vat-je? Maar enfin: als
je wat anders liever wilt. Luister eens
ik weet nog wat veel beters. Ik zal je
een raad geven, die gelijk staat met een
goudmijn. Weet je nog wat een cri-cri is
Neen.
Herinner je eens goed. Wij speelden
er raeè, loen we samen school gingen,
't Was een klein, blikken doosje, met
een stukje stalen veer er in. Als je op
het ding drukte, deed helklik, klik
Ze zeggen, dal er meer dan een school
meester krankzinnig door geworden is.
Maar de vent, die het ding heeft uitge
vonden is er schatrijk tneë geworden.
Verheel je: door zoo'n onnoozel speel-
dingetje
Maar ik kan toch niet
Snap je me niet Neen, je behoeft
geen fabriek van cri-cri's op te zetten.
Dat is de bedoeling niet, en 't zou ook
niet meer geven. Maar je vindt dood
eenvoudig iets uit, dat nog idioter is.
En als je zoo'n ding handig exploiteert
man, dan ben je binnen eer je 't weet.
Dus apropos, als je met je uitvinding
klaar bent, maak je mjj dan tot hoofd
agent?
Zeker, antwoordde ik ironisch.
Je hand er op! vervolgde hjj jn
vollen ernst. Dat is mij voldoende
't behoeft niet op schrift. Nu 'twas mij
heel aangenaam, je weër eens te zien.
Dus we hooren spoedig van je? Tot
ziens I
ik ging, en zou zeker gestorven zijn
aan overmatig genot van goeden raad,
als er niet bijtijds een baantje was op
gekomen bjj iemand, die nooit mijn
vriend was geweest, maar mij wel wilde
hebben, omdat hij iemand, die zoo wan
hopig was, gerust nog een honderd
gulden minder kon bieden dan een ander.
BURGERLIJKE STANDEN
van 7 April tol eo met 13 April 1904.'
Gemeeate Amersfoort
GiaonieAljjds, d. via C Kontjjn en A.
Gerth. - Gy»bertus. z. via de Vink en W.
E. O Groen. Leonardos eo Gerard os, twee
I. van T. Schlnojj en A. M B. van den Akker.
Gerrit, e. van W. Heetveld en H. Hoon».
Hermanua Adolf Arnoldos, z. van A. ter
Barreveld en B. Laogras. - Egbert Joban, z.
Herman Johan,°i. «n Panw en M. M°Later
""van Je'sTadt"' MatUiijafz van a"Priem
en C. Mager. Catharine Cornelia, d, van B.
drienlje, d. tan A. Bi
Heroanlina Josephine,
en H. Corneliiae. -
en C. van den Brink.
Orminreouwn H.
n '1'. Lookhorst,
easing. - A. H.
H. de Vriea
'isser» en H. van Wageoingen.
n L. Boer
Gxhuwd: J. C. Deeleman en A. W. D. Juta.
o A. G. vao Egbergen,
laai. - H. Uaselaar en
OvwLioas Isaac Zadi
Jacob Norden,
ongeb. Jobannee
i A. van Valkengoed.
tl j. echtg. van J.
Gemeente Soest.
e Hllig. Adrians,
R'örriioo
OvZRLKC
iW. Snijders, 15 jr.
Gemeente Basra.
GzaoezeHendrika, dr.
E. Sterk. Klara Cathu
zeiaar en M. A. Kok. -
Z. de Zoete eo II. Radi
z. van W. C. Bree en 1
Andries Tennis, z. van 1
J. Oomsen. - Lainbertha
ran A. Mialkamp en
oa, dr. van M. Daat
Anna Elisabeth, dr.
lok. - Willem Jan,
H. Klejjbeuker. -
tfijk, Hilversum, Hoogland,
Prijs dsr Advertontièni
6 regels
regel meer
als te chrtsieijjt, or Deler gezegd: als
U partjjdig af te schilderen.
Doch zieplotseling bleef spot en lach
FEUILLETON.
Ton's eerste iratoar.
bieden, da vlaefat had geoomao. Bovendien
hoopte ik zalf gelegenheid te znllaa vioden om
ia hat boach te ontkomen. Haar de Franecb-
a hoewel hg tweezgoer
eo, als zg vertrokken waren,
liet bg mg niet toe eeo voet te veruiten. Toen
de twee minnen sicb weder bg ooi hadden ge
voegd, bromde hg iel! in hel Frinscb taiaehen
de tanden en celde tot mg met gedempte stem
Udieo ge ons bedrogen mocht hebben,
das sal ik n all eeo hond over boord emgten, air I
kroop mg, dat sign Fraasehman op de een ol
andere wgze achter de waarheid soa komes.
Hizschien sal hg Ha der anderen ondervregeo,
es dan... overhoord met mg. Zoo ipoedig de
boot hisses het hereik vso mgns stem was,
•prak ik tot des officier
liberalisme, zonder de minste vrees voor
hinderpalen, waarmede die weg wordt
versperd.
Aan gevoelens van bewondering en
Wilt ge rog toestem den laiteoint te vragen,
het wachtwoord is? Din znlt ge de waar-
beid vernemen.
Goed, spreek, selde hg.
Is niet .elimme roasen" hel wachtwoord,
luitenant
Zeker, zeker, Imdde het antwoord, het
welk door eeo schaterlach gevolgd werd. Arme
jongen I Het wae da laatste grap, wasiover bg
zich vroolijk maakte.
Wg gingen weer in de boot en toen wg het
schip naderden, voegden zich twee andere sloepen
bg ons, bemand met Frmsche metrozen, die tot
de tanden gewape.d waren. Hierop spoed
den de drie booten zich met snelle riemslagen
neer ons eigen schip. Hnnne bedoeling «as
maar al te duidelijk. Zg wilden trachten zonder
alag of stoot bg ona aan boord te komen door
zich voor onze eigene, van hear zending terng-
keorende expeditie nit te geven. Om den goeden
uitslag van dit plan geheel te verzekeren, trachtte
eeo der Frmsche offleieren onzeo luitenant over
te heleo zijn schip te verraden. Ik hnurde hem
•preken van den Franscben keizer, hnergkelgk
deze zgne officieren beloonde, welke titels en
welke ecbetten hg hnn schonk.
Engeland znlt |g voortaan nimmermeer
dienen, reide bg. Qg znlt naar vreemde landen
vertrekken, waar gg binnen twee jaren generaal
znlt zgn en gg znlt beloond worden
Spreek Fransch, mgnbeer, onderbrak de
c-n, zooais meer geDeurt, wal de een
soms tot vereering en bewondering voert,
zooals bovenstaande schrijver bewjjst, is
voor een ander een reden te meer tot
naar 's vgandt zgde over te gaao. Op dit
gezicht begon ik van toorn en verontwaardiging
te gloeien. Plotseling echter voelde ik de hand
vao den jongen meo tersluiks in mgn sak gigder;
de rague volgde haar en hg gat mg iets, bet-
welk ik op deo tut als een in papier gewikkelden
ring herkende. Ik boog eveo het hoofd ten
teekeo, dat Ik zjjoe bedoeling begreep eo hem
zou gehoorzamen. Eo toen kwamen de tranen
mg in de oogen, want hel was mg duidelijk
dat de moedige jongen besloten had eerder
Wg nederdeo ons scbipMgn hart kromp
ineen, niet voor mgulven, maar voor de arme
kerels, die veroordeeld weren om onder de
alageo hunner vgeoden Ie vallen. Reeds had
ik mgn mond geopend om te tchreeuweo en
te trachten ben Ie waarschuwen, toen de luite-
oant opstond, blerbg met de oene hand zwaar
op mgn schouder leunend. Naar hem opziende,
ontwaarde ik op zgn gelaet decellde vreemde
nitdrnkking, welke hel vertoonde, toen ik hem
passeerde om aan land te gaan. Hg nam nil
des Franschmans band een spreektrompet aan
en brach'. deze aan zgn lippen. Op helz-ltde
oogenblik rees de Fr«osche kapitein overeind
en plaatste een pistool zoo Jicht bg bet voor
hoofd vao den jonkman, dat bel kon. «taal
Doch
gelaat bewoog aicb. Plo'.seliog kon ik bet
langer uithouden en sprong van mgne brok op.
Stil, of ik scbiet hem neer! siate do
Sgen-
borst
ordt,
ndag
ituut
Parijs gericht, doen voorlezen
„Een huivering van groote droefheid
is door onze ziel gegaan tijdens de hei
lige vreugde van het Paaschfeesl, toen
bekend werd, dal de kruisbeelden
uit de rechtzalen weggebroken waren.
.Het kruis is het teeken van den
Christengedurende den langen loop
der eeuwen hebben alle beschaafde vol
ken het aangenomen en vereerd als het
symbool van hun godsdienstig en natio
naal leven.
Frankrijk is een christelijke en katho
lieke natie; zij is tot in het diepste
barer ziel geschokt. Zij gevoelt de behoefte
om zich tot God te wenden en aan
ziclt zelve het getuigenis te geven, dat
zij haar geloof niet heeft verzaakt.
.Er komen van die plechtige momenten
het leven der volken, waarin het
christeljjk geweten, zich tot in het
binnenste getroffen, in zijne verwachtingen
bitter bedrogen gevoelt. Dan trekt de
christenziel zich in vreeze te zamen
men loont rouwe en doet boete.
„Dan is het, dat de ziel, die een
oogenblik hopeloos was, de kalmte her
vindt in het gebed, waarin zjj den recht
vaardigen God vergiffenis voor zooveel
zwakheid, voor zooveel ontrouw vraagt.
.Dan voegt dat gebed, waaruit de
Geloovige de kracht en kalmte tevens
put tegen het geweld van den Booze
dal gebed, ingegeven door de reinste
Liefde, waarbjj zjj barmhartigheid en
genade afsmeekt voor hen, die hare
katholieke gevoelens, haar eerbiedwaar
digste indruken hebben gekwetst en zij
smeekt Gods oneindige Goedheid, alle
harten in de erkenning der waarheid
le vereenen.
.Onze verheven bediening noopt ons,
die smartkreet van het christeljjk en
Fransche volk te verslaan. Het vraagt
ons een gebed Tan boete. Aanstaanden
Zondag dan zal in al de kerken en
kapellen van dit aartsbisdom toegevoegd
worden aan de H. Gezangen tijdens het
Lof vóór de Tantum Ergo het Miserere
en het driemaal herhaaldeCor Jesu
Bacratissimum, miserere nobis I en Cor
Marise iramaculatum, Refugium pecca-
torum, ora pro nobis."
Te Versailles hebben de Zusters van
den H. Vincenlius a Paulo het militaire
hospitaal moeten verlaten. Een massa
tnenschen brachten de Zusters naar den
trein. Aan het station kregen zij bloemen
werden er gezangen tot afscheid
gezongen.
Uit Weenen wordt aan de Temps be
richt, dat het nagenoeg besloten is, dat
Keizer Frans Jozef in Juni het bezoek
zal beantwoorden, dst de Koning van
Engeland hem eenigen lijd geleden te
Weenen bracht.
terug en verborg het gelaat in de banden
Boot eho1 riep de luitenant zonder
de geriDgate trilling in zijne
Zgn roep
i giog
wolken acht
Macb'-looa zonk ik weer op mgne pl»»'
baar verdween de laatste kaos, dal onze kapitein
de krijgslist nog bgljjls zou ontdekken.
Alle» in orde vroeg de gezagvoerder, zich
naar de verschaniiog begeveod.
Alles verkeerdDe Fraoschman I ant
woordde de luitenant en nauwelijks waren de
woorden over zijn lippeo, ol bet pistool werd
afgeschoten eo hg stortte overboord.
De oogeo van oen Fraoschman volgden hem
en zg stonden vol tranen.
Moedige jonr-o! hoorde ik hem zeggen,
lerwgl ik in zee .oog.
Niemand nam notitie van mjj, daar allen zich
haastten om het schip zoo spoedig mogelijk te
bereiken. Eenige meters van mjj at zag ik den
loiteoant weer boven komen. Een paar lorecbe
slagen eD ik had hem gegrepen, vóór hg in de
diepte wegzook. De maan brak door en wierp
haar zilver-o schijnsel over zjjo marmerbleek
gelaat. Gedurende eenige oogenblikken hieid ik
hem zoo in mijn armeo, docb bemerkte spoedig
dat het laatste spoor vao leven reeds verdwenen
was. Zoo jong, zoo moedig en na reeds dood,
Gestorven met een glimlach om de lippen, den
glimlach van eeo trouw, moedig hart. Toen ik
hem we»r losliet, vloten de golven zich
h" 's k voelde mjj te moede, alsof ik mijn
verlore
wem ik u
langs eeo ketting naar boveo en bevond mg
spoedig in het heetst vso den alrgd. Hoe ik
dien nacht vocht I Zjj noemden mjj later dapper:
in werkelijkheid waa het echter geen moed,
meer verdriet en wraakzucht, wal mjj aandreef.
Eo toen ellea Vnoibjj wta eo de Franscben
waren teruggedreven - want wjj dreven hen
terug en naaien d.-n volgenden dag hnn schip
eo steldoo onze rnakk-r» gezond en behenden
weder in vrijheid ut ik te weenen, also!
mjjo hart zon breken. Onze mennen begrepen
er eerst niets van, tot ik hun "indeljjk de ge
heels ziek vertelde en to-o bncht menigeen
eerbiedig de hand aan zjjn mu ol streek met
Zoo spoedig ik mjj weder aan wal bevond,
was mjjn eerste werk, alvorens ik vader, moeder,
zoster Saarlje en kleinen Jaap ging opzoeken,
deo ring aan het adres, h-lwelk op het papier
vermeld stond, te bezorgeo. Ik vond deer een
onde dame met lacht, grjjs baar. Zjj wist reeds,
dat haar zoon gestorven was, doch deomstan-
dighedeo, waarooder dit geachied was, waren
haar onbekend. Dienvolgens vertelde Ik haar
alles, wel er dien nacht was voorgevallen. Eo
zjj weende heeta tranen en hare dochtera
weenden eveneeos, maar toch schenen mijne
woorden hear te troosten, want zjj zeide telken»
En by stierf met eet
laat, mgn eenige coon, c
jongen I
Dit on wu het eind van
glimlach o|
«etge-
