Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 22.
Zaterdag 31 Augustus 1907.
Een en twintigste Jaargang.
BE EEKBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drii
Franco per post
Afzonderlijke
f 0,40
f 0,05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs der Advertenllün
Van 1 tot 6 regelsf 0.3C
Voor iederen regel meerf 0.0b
mmmer bestaat uit
twee bladen.
EERSTE BLAD.
„De schrik der wegen".
Zoo worden ze in de pers reeds
algemeen aangeduid de voertuigen,
die men auto's heet.
En terecht mag gesproken van „de
schrik der wegen", als men in de
bladen telken dage leest, welke onheilen
door automobielen worden aangericht.
Het zondenregister van de auto's
wordt dagelijks grooter en het eene
protest volgt op het andere tegen de
ongelukken, die'ze teweegbrengen.
Hoe het bij wedrennen met die
machines toegaat bleek nog dezer dagen
in Frankrijk, toen in dolzinnige vaart
twee automobielen tegen elkander op
vlogen, met het gevolg, dat vijf perso
nen afgrijselijk verminkt en twee zwaar
gewond aan den weg gevonden werden.
Dat was zelfs voor de Fransche
Regcering fe kras, die den wedstrijd
niet verder wilde toestaan.
Bij de Wurtemburger grens reed vóór
enkele dagen een Amerikaansche inil-
lionair in woeste vaart een boer te
plettermaar de verontwaardigde be
volking wist ontsnapping van den
chauffeur te voorkomen, en de straf
rechter veroordeelde den man van de
millioenen tot drie maanden gevan
genisstraf.
De openbare mecning begint in deze
een krachtig woord mee te spreken,
dat blijkt uit bovenstaande feiten, maar
't is broodnoodig ook.
De statistiek uit Engeland over de
ongevallen, veroorzaakt door de auto
mobiel is mede leerzaamzij spreekt
van 272 gedood door die moordtuigen
in den loop van het jaar 190ti.
Zeer ad rem teekent de N. Till), ct.
bij de vermelding van dit schrikwek
kend voorbeeld het volgende aan:
272 moorden geschieden er waar
schijnlijk in Engeland niet per jaar.
Toch zijn er strenge wetten, en terecht,
tegen de moordenaars.
De treinen maken niet zooveel
dooden per jaar, en toch is „de toegang
tot den spoorweg verboden" en maakt
men angstvallig iederen overweg dicht,
een paar minuten reeds vóór het voorbij
snellen van den trein.
Het schijfschieten, ook met zwaar
geschut of schecpskanonnen, kost geen
driehonderd menschenlcvens per jaar
en tocli worden met veel zorg de
schietbanen afgesloten, roode vlaggen
ter waarschuwing geplaatst en zelfs
wordt geannonceerd in de bladen,
wanneer op zee en daar is ruimte
genoeg de oefeningen zullen worden
gehouden.
Maar de automobielen vragen wel
zooveel slachtoffers, en men laat hun
bestuurders eenvoudig begaan met
eigen leven en dat van anderen te be
dreigen, zonder het gevaar ook maar
eenigszins te bestrijden.
Zulke protesten zijn noodigdat be
wijst nog b.v. het droevig ongeval, dat
dezer dagen te 's-Gravenhagc plaats
vond, waarbij een 30-jarige dame jam
merlijk het leven verloor.
't Was in don avond omstreeks half
elf, dal door een automobiel het leven
werd benomen aan een moeder van
vijf kinderen.
Op dat late uur passeerden twee
auto's aan het Kanaal, Ier hoogte van
de Atjehstrnat, met het vermelde, droe
vige gevolg; terwijl der politie niets
anders overbleef dan een onderzoek
in te stellen of hier aan een noodlottige
samenloop van omstandigheden dan
wel aan roekeloosheid moet worden
gedacht.
Maar dat ontzettend ongeval lokte
uit een schrijven.dat onder het opschrift
„Een schreeuwend onrecht" in het
„Vaderland" werd opgenomen, aldus
luidend
„Heden, Donderdag 15 Augustus, stap
pen aan de halte Atjehstrnat, komende
van Schevenlgen, van de electrische
tram, mej. B. M. en haar moeder. Met
een vaart van naar men zegt 80 kilom.
of wat minder, althans een van beiden,
passeeren elkaar twee automobielen
op hetzelfde punt, met het gevolg, dal
de oude dame aangereden, de jongere
doodgereden wordt, vermorseld, ver
pletterd. Alsof het een spel van het
noodlot ware, geschiedde dit nagenoeg
vóór mijn huis. Was liet toch niet bij
herhaling, dat ik, andere gronden daar
gelaten, er op wees, dat de snelheid,
waarmede die afschuwelijke voertuigen
zich voortbewogen, de grootste levens
gevaren opleverden Zoo ook onder
anderen door een verzoekschrift aan
den burgemeester van Den Haag, den
heer Sweerts de Landas Wyborgh, eu
wethouders? Natuurlijk werd niets
gedaan om onheilen te voorkomen.
Thans ligt daar een moeder van vijf
kinderen, dood, verpletterd
Wie moet hier de moordenaar ge
noemd worden Wie is, behalve de
vervloekte hardrijder, de oorzaak, dat
zulk een ramp kon geschieden
Een schreeuwend onrecht gebeurde
en staat telkens weer te gebeuren.
Ik vraag aan Burgemeester en Wet
houders D u r 11 ge u vrij pleiten van
schuld Zoo ja, wat deedt ge dan ter
voorkoming van een ongeluk, dat ik,
ik zou haast zeggen, dagelijks verwacht
heb en waartegen ik u reeds oen paar
jaar geleden waarschuwde?"
Hel adres, onlangsdoor het Gemeente
bestuur van Soest aan de Regeeriug
gezonden, en hetgeen nader door het
Bestuur der R. K. Centrale Kiesver-
cciiiging in het hoofdkiesdistrict Amers
foort aan den Afgevaardigde ter Tweede
Kamer werd gericht in zake boven
staande quaestie, deze beide adres
sen worden dus wel krachtig door
feiten gesteund.
De verzekering kan dan ook nu
reeds worden gegeven, dat bij de staats-
bcgrooting voor 1908 in dc afdeelingen
der Tweede Kamer do automobiclen-
i|iiacstic met ernst zal behandeld
worden.
De overtuiging vindt ook in ons
Parlement steeds meer en meer ingang,
dat tegen de roekelooze wijze, waarop
misbruik wordt gemaakt van de vrijheid
in deze zaak dient gewaakt te worden.
Aan de handhavers der wetten is
met de Motorwct ook een wapen in
de hand gegeven om althans het dol
zinnig jakkeren met de auto's te beletten
maar de ondervinding leert, dat daarvan
niet altijd het gewonschte gebruik wordt
gemaakt.
Wij niecnen dan ook stillig te weten,
dat strenger toepassing der wet, en
verhooging der strafbepalingen de ge
dachtegang onder de Parlementsleden is.
En daarmee zijn we gekomen aan
't begin van den goeden weg.
BUITENLAND.
Het staat nu vast, dat het Ameri
kaansche Atlantische eskader de reis
naar den Grooten Oceaan gaat onder
nemen. Volgens een bericht uit New-
York zullen in December 16 liniesche
pen, onder bevel van admiraal Evans,
door de straal van Magcllacn de reis
naar de Pacific ondernemen, eerst naar
San Francisco, daarna waarschijnlijk
ook naar Tugelvound. Een vloot van
torpedojagers en andere kleine vaartui
gen zal gelijktijdig vertrekken, maar
de groote vloot niet vergezellen.
Na eene bespreking met den presi
dent gaf admiraal Evans te kennen,
dat de reis van liet Atlantische eskader
naar den Grooten Oceaan den aanbouw
van nieuwe oorlogsschepen zal be
spoedigen.
Volgens een bericht van de New-York
Herald organiseert Japan een nieuw
eskader in de Ziiid-Chineesche wateren.
Als reden wordt opgegeven, dat de
Japansclie handel daar zeer in bctcekc-
nis is toegenomen.
Uit New-York wordt gemeld, dat 't
ministerie van Oorlog der Vereen. Sta
ten een nieuwe slof heeft gekregen,
de verschrikkelijkste, welke er ooit is
uitgevonden, naar gebleken is uit proef
nemingen bij Sands Hook, 't Is „dun-
uiel' gedoopt, 't Moet zoo'n vernielende
kracht hebben, dat één granaat vol
doende is om het rciizenpantsersehip
„Dreadnought" «ogenblikkelijk buiten
gevecht te stellen.
In Ierland is de toestand weer zeer
gespannen,
Daar zijn n.l. eenklaps 40 personen,
onder welke het parlementslid O'Fnr-
rell gevangen genomen, verdacht van
deel te hebben in een agrarische
agitatie,
Gevolg daarvan is een hevige be
roering geweest onder de bevolking.
Zóó zelfs, dat de lord-luitennnt van
Ierland extra-troepen bereden politie
heeft moeten rcquirecren.
O'Farrell zou gearresteerd zijn wegens
een ophitsende redevoering door hem
gehouden, waariii hij zijne toehoorders
zou hebben opgezweept tot wanorde
lijkheden.
Na borgstelling is de heer O'Farrell
echter weer op vrije voeten gesteld.
De zitting van het Engelsche parle
ment is Woensdag verdaagd. De troon
rede drukt blijdschap uit over het be
zoek van den Koning en de Koningin
van Denemarken, dat niet kan missen
de vriendschappelijke betrekkingen tus-
schen de beide landen te verbeteren,
Verder wordt met ingenomenheid het
bezoek van den Japanschcn prins Foe-
sjimi vermeld, De betrekkingen met de
vreemde staten zijn vriendschappelijk.
Gewaagd wordt van het tot stand
komen van de overeenkomst tusschcn
Engeland en Spanje ten behoeve van
het behoud van de respectieve belan
gensferen in de Middellandsche zee en
den Atlantischen oceaan.
Het vertrouwen wordt uitgedrukt,
dat de beraadslagingen van de Haag-
sche conferentie zullen leiden tot liet
sluiten van overeenkomsten, strekkende
tot vermindering van de kwade gevol
gen van den oorlog en tot verzeke
ring van den wereldvrede.
Aangekondigd wordt eene verbetering
van het bestuursraderwerk van Indië,
tot waarborging, dat in den raad van
Indië Indische leden zullen zitting
hebben en hunne stem doen liooren.
liet vertrouwen wordt uitgedrukt,
dat liet aan de bevolking van de Oranje
rivier-kolonie verleende zelfbestuur zal
leiden tot hare welvaart en tevreden
heid.
Overigens worden onderwerpen van
binnenlandse)! belang in de raden be
handeld.
Hel onderzoek door de Justitie in
Italië ingesteld naar liet „schandaal"
Varazze, waarbij de paters Salcsianen
van de ergste dingen werden beschul
dig. heeft helder bewezen, dat allo
zoogenoemde onthullingen van den
kwajongen Besson totaal uit de lucht
gegrepen zijn. Van de vnlsche.gcmeeno
beschuldigingen is niets overgebleven,
FEUILLETON.
Leven voor leven.
3) „Juist, en (lal wij er heelhuids afgekomen
zijn danken wij aan onzen kameraad. Luite
nant, geef mij de hand en laat mij u die
drukken, zooals het onder krijgsmakkers ge
woonte is. Ik hel) u in dil uur lecren hoog
achten en schallen, en ik zal hel mij lot een
liooge eer rekenen, als ik u mijn vriend mag
noemen. Op dil oogenhlik zuil u misschien
niet in een stemming zijn, mijn aanbod aan
Ie nemen, want wij worden door een klove
gescheiden. Oij liebl mij echter hei leven ge
red, en ik zal u hel dierbaarste teruggeven.
Doch daarvan morgen itieerl Laten we nu
tol het aanbreken van den dag wal rust gaan
genietenik geloof toch, dal we allen na de
verschrikkingen van dezen avond wel rust
noodig hebben."
In Mlddcn-Aziü zijn de nachten korl. Toen
na ccnige uren de zon opging, goot zij haar
stralen uil over een uitgestrekte, nog rookendc
woestenij. Zij stonden op en gingen naar de
Sir Darja. Op hun weg vonden zij de ver
koolde lijken van verscheidene dieren, die,
door dc wilde jacht afgemat, niet verder
konden en door de vuurzee werden inge
haald.
in van den oversle Rnkoe
Den volgenden morgen v
uilcnant hel gezin lot een kl
groei h
lerwijl ik hel thans in 'I vuur werp,
af van alle recht op de erfenis. Oversli
niet op tegen h'ehhcn, dal ik u lliaiis
de hand uwer dochter vraag."
volgde
li die i
Oij
Ie volbrengen. Mij meem
goed, loei! hij zijn tcsini
wilde Feodora gelukkig maken en ii
door ons lol aan elkaar Ie verhindi
licht mij hier met liefde ontvangen
onbegrensd vertrouwen geschonken. Ik dank
ii daarvoor zeer hartelijk. Ik heli cellier be
vonden. dal door de tenuitvoerlegging van
dil plan hel levensgeluk van twee iiivuschcu
zou verwoest worden. Feodora was niet meer
vrij. haar hart behoort (lezen (linken man,
wlen Ik alleen de redding van een akeligen
dood le danken heb. Ilel zon ondankbaar
heid en harteloosheid zijn, nog langer aan
le dringen op de uilvoering van hel testa
ment. Lil dal hel mij ernst is mei mijn
Baron Schels haalde twee papieren uil zijn
zak. „DU", sprak hij, „is hel eerste testament,
dat ii, mejuffrouw Feodora, als eenige erf
genaam van oom aanwijst. Neem hel. hel is
uw onbetwistbaar eigendom. En dal bevat
de toevoeging, dal ik mede-erfgenaam ben;
spot, met elke beschrijving, maar leder mijner
lezers, die in zijn l.imilic wel eens veil grool
leest lieefl meegemaakt, begrijpt hoe hel in
het gezin der Rakoewins toeging.
Toen nog op den avond van donzclfdcu
dag Baron Schels ging vertrekken, bleet geen
oog droog, en vooral Iwan «Iruklc liciu de
handen en sprak„ÜIJ goed, edel mouseh I"
„Wij zijn nog niet quitte, vriend," zei
Schels, „iiicii bcinalt zoo gemakkelijk niet
een leven. Misschien kruisen zich onze wegen
nog wel eensl"
Eenige weken later kwam de aanstelling
als ritmeester voor Iwan aan en tevens zijn
verplaatsing naar Siberië. Baron Schels had
dit bewerkt, om hem uit dc voeten te krijgen
en nu was het geheel lui zijn geluk. Want
weldra werd dan ook bruffoll gevierd. Toen
stortte men wel tranen, doch hooplc men
ook op de toekomst. „Nog maar één jaar
dan is mijn lijd om", riep hun vader hun
toe, „en dan komen wij hij u, en zullen
samen één gelukkig gezin vormen."
gelukkig zijn. Mij ziel op jaren terug en ver
zucht „'I Is al zoo lang geleden en toch,
't schijnt eerst gisteren gebeurd."
Zoo sprak Iwan„Als we onzen kleinen
Kirill niet hadden, zou ik nicl kunnen gc-
loovvii, dal we al drie jaar gehuwd zijn. Zoo
snel vervloog de lijd, veel te snel. Ik wou
dat een dag zoo lang als een jaar was!"
En Feodora, zijn geliefde vrouw, lachte.
Dal was ze gewoon Iwan liad haar nooit
anders dan lachend gezien. Uccn wolkje had
lol nu loc hun huwelijkshvinvl verdonkerd,
is hlijdi
Zoo sprak zij, ui
beid li
veling ti
Doe
daar
een plok
;ii drvel
bug,
III
De tijd vervliegt snel,
nl voor hen, die
oud is als hel menscl
ioi geslacht luunucnit
Rusland en Japan ri
krijg, eu de Sihcrisclu
van den strijd.
Feodora hield zich zeer moedig. De Rus
sische vrouwen zijn dat over hel algemeen,
en als soldaten-kind had /.IJ dit heldenbloed
van haar vader gcërld.
„De keizer en hel vaderland verlangen uw
arm, en dc almachtige CJod hcschcrmc u,
opdal gij gezond eu wel tot ons moogt
terugkeereii. Wees dapper, opdal wij mei
paard had opgeheven, toen kon zij haar tranen
niet meer bedwingen. Iwan had den kleinen
Kirill nog een Inalsle afscheidskus op de
wangen gedrukt en„Vaarwel, vaarwel,
allen I" daar snelde hij met zijn paard voort....
naar eer en roem of in den dood Wie weel.
IV
De slag hij Lino-Yang was geleverd. Een
bloedige, ontzettende strijd was hot geweest,
dc tegenstanders gaven elkander niets loe in
dapperheid en doodsverachting, doch het
krijgsgeluk besliste ten gunste der Japanners.
Hel was op den tweeden avond van den
slag. Enkele eskadrons Kozakken hadden een
kamp betrokken in een dal. De regiments
commandant liep zenuwachtig op en neer.
Hij had zoo pa» hevel ontvangen uit het
hoofdkwartier eu overlegde nu, hoe hij dat
'I best kon uitvoeren. Daar ontmoette hem
een ritmeester met den linkerarm In een
doek.
„Ritmeester Ragowskl," zcldc hij lol den
jongen man, „ik dacht juist aan u."
„Zeer vereerd, overste, zeker een bevel
antwoordde Iwan - want hij was het.
(Wordt vervolgdJ