J.J.SMIT
Rijwielen en Automobielen.
Gebrs. NEFKENS.
De grootste voorraad nieuwe en gebruikte
Regulateurs
Pendules
Staande klokken
Wekkers.
W. F. A. GROENHUIZEN,
Huwelijksgeschenken.
Amersfoortsche Bank
HORLOGEMAKER
Breedestraat 34.
f)!
Voorhanden een fijne sorteerinfj DAMES, en HEEREN HORLOGES
KETTINGEN in Goud. Zilver en Nikkel. REGULATEURS, KLOK-
KEN, WEKKERS, enz. legen scherp concurreerende prijzen. Eigen
Reparatie-Inrichting voor alle soorten Uur- en speelwerken, degelijk,
billijk en onder garantie. BELEEFD AANBEVELEND.
Wij ontvingen een prachtige zending
Beste uurwerken.
reparation vl.ug
Goedkoops prijzen.
GOEDKOOP bij:
Horloge* en Instrumentmaker, Langestr. 42.
Opnieuw ontvangen:
Spiegels, Scliililerijentckslen, Serviezen, Theetafels, Bloeilistaiiderls, Porte-
niantenux, Vogelkooien en Standerts, Milieux, Wandborden, i'resentcerlronimels,
Theebladen, Klokgarnituren, Majolieastellen, Nikkelen Theepotten, Koffiekannen,
Stoofjes. Beelden, Vazen, Bloempotten, Zuilen, enz.
GOEDKOOPE BAZAR, Krommestraat 50.
df: coöperatieve
LEVENSVERZEKERING MAATSCHAPPI1
„CONCORDIA",
is om hare hoogst voordeeltje voor»
wunrden, waarbij vertrouwbare
soliditeit, vooral lot inschrijving aan
te bevelen.
Agent voor AMERSFOORT
J.liUL'S,Schiiiiiiiclpciiiiii(ckk:tdc 15.
korte Gracht 20 (naasl het postkantoor)
Binnen- en Bnitenlandsche wissels. - Effecten. - Coupons. - Vreemd
geld. - Prolongatie. - Beleening. - Deposito. - Assurantiën - Oediet-
brievcn. - etc.
Verhuren van Safe-Loketten.
Beheeren van Vermogens.
Voeren van Administratiën.
Openen van chèque-rekening, en rekening-courant niet
of zonder voorschotten.
Verlecnen van handels credieten tegen nader te bepalen
voorwaarden.
Hen mannelijk besluit.
Karei R. had zijn vijfendertigste levensjaar
bereikt. Mij had een voortreffelijke vrouw en
zijn kinderen waren lief en braaf. Mij was
timmerman en zeer bekwaam In zijn vak.
Doch een treurige verandering begon men
bij hem waar te nemen; hij gaf zieli over
In c
i zijstraat stond zijn huis, weleer de
- lag
r het li
een tuintjemaar ruw gras groeide ondi
wilde blueillcll op. cll de omheining was op
menige plaats vervallen. Met huis was eens
wil geweest, maar nu zag hel er verwaarloosd
sierd, maar zij waren afgenomen en verkoclil.
|)e ramen zelf getuigden van armoede en
slordigheidwant op enkele plaatsen waren
de ruiten gebroken en de openingen met
papier beplakt. Een enkele blik iu de woning
en zijn omgeving was voldoende om zijn
geschiedenis Ie vertellen. In bet huisje zat
een vrouw, nor; in de beste jaren, maar
de bare wangen waren verbleekt en
liet vuur barer oogen was verdoofd. Arme
Marie! Eens was zij de gelukkigste ouder
de gelukkigen, nu zij was de ellendigste der cl-
leiidigen. Naast baar zalen twee lieve meis
jes; zij droegen gelapte kleedereu eu hun
voelen waren onbedekt.
Langer dan twee Jaren hing van den
arbeid der vrouw het onderhoud der
familie nf. Zij verdiende met wasselieu, eu
naaien en andere handenarbeid eenig geld en
kreeg ook van lieden, die baar werk gaven,
wei eens levensmiddelen en klcedlng. Zoo
sleet zij haar dagen, welke door licl onder
richt aan hare kinderen en door gebed eu
kerkbezoek verzoet weiden.
De tijd van hel avondeten naderde, toen
Karet R. tuimelend naar buis kwam, Daags
te voren had hij geholpen, om een oud ge
bouw af te breken en daarbij zoo veel ver
diend, dat hij eenlge dagen geld had voor
drank. «Ij zijn binnenkomen kropen de kin
deren achter de moeder en deze zelf ver
schrok, omdat haar man in dien toestand van
dronkenschap narrig vil heftig was.
Ontzettend was deze man in de laatste
jaren veranderd. Vroeger wns hij een lliukc
man, maar nu was zijn hoogc gestalte ge
bogen. Mij was niet meer als voorheen, een
hartelijk echtgenoot en liefhebbend vader. De
trouwe vrouw en de kinderen hadden gebeden,
geweend, maar alles scheen vergeefs te
zijn; de mail was aan zijn drinkebroers ge
ketend, en hij had niet de kracht, deze kelen
te verbreken omdat liij de hulp van den
godsdienst miste.
Zijn vrouw at dien avond niets, want de
voorraad was slechts voor muil en kinderen
Den volgenden morgen ging Karet K„ zoodra
hij opgestaan was, iu de kroeg, maar hij
gevoelde zieli zeer onwel en de drank hielp
hem ook niel, want de maag wilde lief niet
inhouden. Nog had hij verstand genoeg, om
in te zien, dat de slaap hem goed zou doen,
Derhalve ging hij naar huis, maar viel iu de
schaduw van een muur neder en zonk spoedig
in een diepen slaap. Toen hij ontwaakte, Vernam
hij in zijn nabijheid den klank van stemmen.
Mij keek door een muurspleet eu zag op de
ccne zijde zijn heide kinderen, terwijl aan
de auuvrc zijde twee andere kinderen, van
een naliuiigeii timmerman, zich bevonden.
.Kom, Kaatje," zcidc een der laatste kin
deren tot tiaar zusje, „laat oils van hier weg
gaan wanneer oils iemand hij deze kinderen
zag, dan kon men wel eens denken, dat wij
speelden met de haveloiize kinderen van den
dronkaard."
Daarmee gingen zij hand in hand weg. en
Dientje en Marictjc weenden bittci
bevind ik mij! Wat heli ik opgeofferd, out
zóó diep Ie zinken!"
Verder sprak hij niel, maar ccnigcii tijd bleef
hij nog met gewrongen handen en somberen
i. Dan u
„Niel v
rietje," I
e de
oudste, terwijl zij den arm om Imar zusje sloeg.
„Waarom moeten zij nu op ons schimpen
fluisterde Maiietje, daarbij haar zuster iu hel
gelaat ziende. „Wij doen tocll ruis hesl om
aardig eu vriendelijk Ie zijn, en wij doen
niemand iels kwaads. O, ik zou zoo gaarne
willen, dat ons iemand wezenlijk lief had."
„O, Marietje, er is iemand, die ons bemint
denk slechts aan onxe lieve moeder. Wie kan
ons zóó beminnen, als zij
„Dat weel ik, dat weet Ik, Dientje; maar
hei kon loeit nog anders zijn. Waarom bemint
vadci ons niet meer zoo als vroeger? O,
hoe gelukkig zouden wij zijn, als hij weder
eens goed legcli ons werd!
„MIJ zal wet weder goed legen ons worden,
Marietje, en als hij wist, bon lief wij hem
hebben, dan zal hij liet ook zeker worden. En
hchhcn wij niet een goeden find, die ons
zeker helpen zal?"
„Ja, dat geloof ik ook," antwoordde Marietje,
en de goede God moet spoedig onze vader
en onze moeder worden. Gij herinnert u toch
wel, dat moeder onlangs zeide, dat zij ons
spoedig verlaten zou?"
zwijg daarvan, lieve Marietje,gij zondl
mij hel hart doen lirekeiit"
Deze woorden werden door tranen en zuch
ten onderbroken, en de heide kinderen ween
den lang met elkander. Eindelijk stonden zij
op en gingen voort, omdat andere kinderen
Zoodra zijn kinderen weg waren, stond
Karet R, op. Mij wrong krampachtig de
oogen hemelwaarts en zijn gevouwen
verhief hij hoven zijn hoofd. Een oogenhlik
bleef lnj in deze houding, dan hel Inj zijne
handen zinken en wendde zijne schreden
huiswaarts.
Toen hij te huis kwant, vond hij zijn viouw
en kinderen schreiende, maar hij bedwong
zich eu deed alsof hij het niet zag. Mij haalde
een geldstuk uit den zak - hel was zijn taaiste
- en overreikte liet zijn vrouw, met liet
vrouw werd dooi den toon zijner stem innig
bewogen; liet scheen toch dezelfde slem te
zijn, welke iu vroegere, hetere dagen haar
getroffen had. Karet ging vroeg naar bed en
stond den volgenden morgen vroegtijdig op.
Mij verliet liet luiis en ging dadelijk tot een
metselaar, die een nieuw huis te houwen had.
..Mijnheer M„" zoo s|irak hij dezen aan.
„liet laatste dropje van den helledrank is
over mijn lijipen gegaan, ik zal hein nooit
weder aanroeren. Vraag mij verder niets,
maar schenk aan mijne woorden geloot, omdat
tl mij nu nuchter ziet. Zoudt tl mij nu werk
willen geven?"
„Sjireeklgij in ernst?" vraagde M. verbaasd.
„Iu vollen ernst, mijnheer, en dat wel zóó,
dat, wanneer de dood aan mijn reclitei- en
gindsclic herberg aan mijn linkerzijde stond,
ik eer in den dood zou gaan. Ik ben geheel
onthouder geworden en zul weer dagelijks
mijn rozenkrans hidden."
Karei R. kreeg het timmerwerk aan liet
nieuwe gebouw, en ving dadelijk den arbeid
aan. Dien avond vraagde hij aan den heer
M. of hij Item een gulden wilde toevertrouwen.
„Een gulden," antwoordde de heer M„
„gij licht er drie verdiend en die wil ik voor
lederen dag betalenals gij evenzoo trouw uw
plicht vervuld als heden."
De arme man vermocht zijn dank niel iu
woorden uil Ie drukken, maar zijn blik zegde
meer dan woorden, en de lieer M. verstomt
hem. Mij ontving zijn drie gulden. Op den
weg naar huis kocht hij brood, holer en
vlcesch. Voor dat alles had hij ongeveer één
gulden vijftig cent uitgegeven, Zóó beladen
ging hij naar huis.
„Mnrie", zeide hij. „ik hrcug u iets voor
ons avondmaal. Kom, Dientje, haal de kan
en koop een paar maten melk. Dan gaf hij
geld en daarop sprong het kind vol vreugde
uit liet huis. Zijn vrouw was ten hoogste
verwonderd als zij zag, wat hij had meege
bracht; maar zij durfde niel er naar te vragen.
Zij liep als in een droom rond en wierp af
en toe een vluchtigcn blik op haren man.
Mij had niet gedronken, dat kon zij wel zien,
ofschoon hij geld had voor drank. Wat had dal
te hetcckcncu? O. hoe vurig had zij nu! Dien
tje keerde s|uicdig met de melk terug en
vrouw R. droeg het eten o|>. Nadat het avond
eten genuttigd was, ging R. uit, maar beloofde
vroegtijdig terug te kouten, - en werkelijk,
jltist toen de klok negen sloeg, hoorde de
vrouw ook den welbekenden sta|i van haren
man vast en zeker liet huis naderen. Zijn
vrouw wierp een onderzoekenden blik op
hem uit had bijna een vreugdekreet ilitge-
slootcn, omdat zij bemerkte, Ime geheel anders
hij nu geworden was. :l j had zieli del) haard
laten afscheren en een hoed gekoetit. Niemand
sprak een woord over deze verandering. Den
volgenden morgen, nadat liet ontbijt gebruikt
was, stond U. oji, zette den lined op liet
hoofd eu maakte aanstalten om te gaan. Itijna
Itad hij de deur tiercikltoen overweldigde
hem zijn gevoel. Mij s|irak niet, maar hij
ojiende zijne armen, e i zijn trouwe vrouw
zonk aan zijne borst. I lij kuste haar hartelijk,
en nadat hij haar zacht op den stoel had
neergelaten, verliet hij het huis. Toetl hij
dien morgen aan den arbeid ging, voelde hij
zich wel en gelukkig.
Met was Zaterdagavond en Karet luid de
gan.schc week zonder drank te gebruiken
doorgebracht. Mij had vijftien grilden verdiend,
eu bezat er nog acht van.
„Mnrie," zeide hij na liet avondeten, „hier
zijn nog acht gulden, ik zou graag bubbelt,
dat u nu voor u en de kinderen kleuren
kocht. Ik hel) gedurende de laatste vijf dagen
vijftien gulden verdiend. De lieer M. betaalt
mij eiken avond drie gulden. Een mooie
verdienste, niet waar?"
De vrouw keek op, hare lippen bewogen
zich, maar zij kon er geen woord uitbrengen.
Zij bedwong zich ccnigc uogenlilikkeii om
bedaard Ie blijven, maar dan brak zij in
tranen uil. Maar mart greep haar zacht hij
de hand.
„Maric," fluisterde hij, onderwijl tranen
over zijn gebruinde wangen rolden, „gij
vergist u niet, ik hen weder de hetere Karei
«.ui vroeger en hoop liet mijn gcheele leven
te blijven. Geen mijner toekomstige hande
lingen zal nogmaals uwe ziel bedroeven."
Hierop vertelde hij haar hel door Item des
Maandags beleefde voorval, waarvan hij in
't geheim getuige was geweest.
„Nooit Ie voren," zeide hij, „begreep ik,
hoe diep ik gevallen was. Maar de woorden
mijner kinderen lieten het mij erkennen, en
rukten mij de schillen van de oogen. Mijne
ziel zag op tot God, door wiens hulp wij
iedere bekoring in staat zijn te overwinnen.
De Meer heeft uw gebeden genadig verhuurd.
Laat ons hem danken en hem bidden, dat
hij mij in mijn voornemen sterke."
De tijd snelde voort, en liet kleine huisje
erlangde wederom een vriendelijk uitzien;
de bloemen in het vroeger -zoo verwilderde
tuintje bloeiden iu de schoonste pracht, en
Voorzicltliu. Een gemeenteweg moest water
lias gemaakt worden. De landmeter komt,
richt den weg en steekt deze met moeite en in-
sjKiiitiiilg met (taaltjes af. Het werk was klaar,
waaro|> de landmeter zich begeeft tol den
burgemeester en vraagt: „Mag ik u verzoeken,
er acht op te laten geven, dal de paaltjes
niet tijdens den Zondag gestolen worden."
Des Maandags komt de landmeter weder.
Alle paaltjes zijn weg. De burgemeester had
z.e, opdat ze niet gestolen zouden worden,
in liet gemeentehuis laten hewttren.
Ken prachtig omtrek. Mij: „Nu, wat zegt
tl, vrouw, van dit heerlijk uitzicht?"
Zij„Ik tien sprakeloos van verwondering I"
Mij: „Sprakeloos? Dan blijven wij hier!"
I)c wilde lijurr. Op een volksfeest in een
voorstad van l'arijs hing aan een tent een
schild, waarop met letters in bonte kleuren
stond vermeld: „Slechts heden te zien! liet
grootste en wildste monster der wereld I
Eert koningstijger, die levendig in de wil
dernis gevangen is." Een man, die voor de
deur stond verkondigde tegelijkertijd, dal de
prijs van toegang 50 cents was voor den
persoon; kinderen werden, omdat liet dier
er zoo verschrikkelijk uitzag, in 't geheel
niet toegelaten. lil weinige minuten was
de tent vol, en de man, die het entreegeld
ontvangen had, verscheen op hel kleine loo-
nccl en verzocht de grootste rust, omdat
liet monster vrecsclljk prikkelbaar was;daar
na trok hij zieli terug. liet publiek be
vond zich in de grootste spanning, toen men
plotseling achter liet loneeel een lievig kcl-
tinggeraiiimel en litiljigeschreeiiw vernam.
Op hetzelfde oogenhlik stormde de sptillo-
liaas op liet luonccl en schreeuwde den
aanwezigen toe: „Om s hemelswil, mijne
hccren vlucht, zoo snel u kunt, de tijger
heeft zoocvcn zijn ketting losgerukt en mijn
vrouw reeds verwond; dadelijk zal hij hier
zijn I" Als door spoken verjaagd stormden
de toehoorders de straat oj> eu renden zoo
hard mogelijk weg, terwijl de spullebaas
met liet entreegeld .onder vergenoegd Itan-
denwrijven zieli uit de voeten maakte.
Jt'hiin nrtoofdc hel ook. Baron (lot een
niet meer jeugdigen bediende, dien hij oji een
grove nalatigheid had betrapt): „Ik geloof,
Julian, dat gij oud wordt!"
Julian„Dat geloof ik zelf ook, mijnheer
de Imron, mijn vader zaliger werd Ook bijna
tachtig jaar!"
Uit et
„Mijn li
bediende
Merman legateer ik ?(»*l leege wijnflesschcii,
wier inhoud hij tijdens mijn leven liccfl uil-
gedronken."
STOOMDRUKKERIJ „DE EEMBODE" - AMERSFOORT.
