HEHENKAMP Co.,
„De Eembode"
J. J. SMIT- wn KEN. WEKKERS, enz. tefjen scherp concurreerende prijzen. Eigen
3
n>
F. A.
GROENHUIZEN.
C. W. HOL,
Amersfoort
alle voorkomende Drukwerken
yv_ Voorhanden een fijne sorteerirtfj DAMES- en HEEREN HORLOGES
HORLOGEMAKER ^4» KETTINGEN i» Goud. Zilver en Nikkel. REGULATEURS. KLOK
izr.x.' Wnlfwrm wripr. -srhern concurreerende nriizon. Eirien
R«on/4nciaiai d. lkte-4 Repai alie -Inrichting voor alle soorten Uur-en speelwerken, degelijk
Dreeues.rddl O**. £[.--■billijk en onder garantie. beleefd aanbevelend.
■KVK- vil'
Tafel-
Coupon-
C/l
Dessert-
Knoopgat-
O
Scheer-
Nagel-
3"
Zak-
cn
Borduur-
Ql
Likdoorn-
C/t
Coupeur-
Fruit-
re
Sigaren-
Dolk-
Brood-
3
Zak-
Barbier-
3
Notenkrakers. Kurkentrekkers. Scheerriemen.
Sleutelringen, en verder alles, wat tot boven
genoemd vak behoo.t bij:
w.
INSTRUMENTMAKER
LANGGSTRAAT 42.
Inrichting tot het slijpen
en polijsten
van Scharen en Messen
LANÜESTRAAT50, hoek Langegracht. AMERSFOORT.
Afdeel ing WERKMANSGOEDEREN.
IJZF.RSTF.RhK EIGENGEMAAKTE KI.KKDINGSTl KKEN VOOR WERKMAN
EN BOERENSTAND
Zwarte, bruine en gestreepte Bevertienbroelien, f 1.25,
f 1.50. f 1.80. f2.—. f 2.25, f2.50, f2.75, f3.—. f3.25, f 3.50,
f4.—. f4.25 en f5.—.
Zwarte, bruine en bronze ManchesterbroeKen vanaf
f 2.25 tot f 5.50.
Verder Manchester-Bucks-lahen- en Kamgaren-Colberts,
Vesten, blauwe Kielen, Boezeroens, .Sporthemden.
Deprtt der Firma I.AGERMANN WIGOFRMANN, Amsterdam.
Slagers-, Bakkers-, Koks- en Kruideniersbuizen, mans-
maten f 1.40, f 1.50. f 1.60, f 1.70, f 1.75. f 1.80.
Aanbevelend. HEHENKAMP G Co-
Meubelmaker en Stoffeerder.
WKSTSINliB. hoik Kleine Spui.
bcveelt xkh beleefd anti tol het
verrichten van alle werkzaam
heden betreffende het MKl.'HHL-
VAK. liet stoffcercn van STOHLFN
en CANAPIi'S met trijp en leer.
zeer billijk.
Staalboeken voorhanden.
KATHOLIEKEN,
Koopt niet in inkels.
waar zedenkwetsende
artikelen worden uitge-
zijn.
Speciaal adres voor het vervaardigen van
Vlugge bediening - Concurreerende prijzen
Nette afwerking
Modelboeken ter inzage
Allerlei.
OnnoiHlii;. Iemand kwam uil de provinflc
een paar dagen hij een vriend in Limden
doorbrengen. Na een ntitliR bekleden voor
middag begaven beiden zich naar een groot
restaurant tint te eten. I)e buitenman tnoeal
van alles zien en onderzoeken.
Hij liet zich alles goed smaken maar hield
voortdurend een ook In de riehlbiK van de
.Wacht je iemand?" vroeg zijn vriend,
w'icu dal blijkbaar verveelde.
ander, „je ziel loeit, dal ik niet naar dé
mijne kijk."
.Neen." zei de buitenman, -dat is zoo.
maar ik geloof, dat de jas van jou tien mi
nuten geleden al verdwenen is,"
Rechter: Ontken liet niet, je heul de
Inbreker, je schoenen, die je llehl laten
staan, hebben Je verraden.
llcschuldiKdc: En dat noemen ze milt-
spraak! Maar die «chuenen waren uuk niet
van mij.
.Wat wil dat zeg gen. opcenten"'"
.Dat de centen op zijn,"
Vriend (in den winkel van de uiauii-
faeltuicr een tntgckciulcii rommel bemer
kend van allerlei goederen): .Wat is er
gebvurd V brand gehad, of ga je verhuizen
M.mulactui ier.Welnee, wat weet jij
weinig van 'I vak. We hebben liter enkel
een dame gehad, dfc een luie! spelden kwam
Voorzitter
Wan
n ben Je gcdesci-
Deserteur: .'I Stiel me legen de bowl.
langer op den zak te loupcii van de belas
tingschuldigen."
Juvrouw. „Maar koopman. Is dat Kn-
gelach leer wel solicd
Koopman. .Oelool ml|, jiillrouw, in den
lain,ten HUI vooral Is het l.ugelsih leer so
lider dan de Engelsclie leer."
Oroiidelgena.il. .Aan welken vlegel
behooteii die varkens, die daar op mljii grond
l'iel. .Die zijn van n, mijnheer I"
Hen onaangename i/erra$slnn, bvijc. .Hein
ii hel al gehoord mevrouw r Ze hebben van
nacht in de Wegerslraat ingebroken en al
bel latclzilver gestolen."
Mevrouw .Dal Is de mensrhen bun eigen
schuld. Waarom sluiten ze liet ook niet be
hoorlijk weg En waar is dal gebeurd V
lleljc. .In No- 13."
Mevrouw. .MrnseliNo. U dat Is
ik relde tul met opzet niet dadelijk, om u
niet Ie vcrachiikkcn."
Ken vreeseliike nacht.
waarin ik belangrijke aantcckeoingen ontdek-
Ie over doof hern beleefde vrcesvlljke uren.
Hti schrijft:
Het was In November IBI.l toen ik door
den kapitein van mijn toenmaals in Sulntona
liggend regiment met gewichtige brieven ge
zonden werd naar den commandeerenden
generaal in 1 kasteel di Sangro.
De reis was gevaarlijk,
lid onaangename, koude jaargetijde, gaf
ieder «ogenblik het invallen van sneeuwstorm
te vrcczenmijn weg voerde mij door bet
van wege de rotivcrshcttdc van den gevrces-
den (iiacumo Ramk-rt beruchte dal Dscura,
cn meer nog dan dit alles droeg bet voor-
uitzicht door een lift het gchvrgte komende
bende uitgehongerde wolven aangevallen te
worden cr toe bij. mijne zending niet juist
als de aangenaamste te bcschuuwcn.
Reed» drie uren voor den gewonen tijd
werd bet donker. De hemel werd plotseling
bedekt mei zware sneeuwwolken. Ik had
julsl dc vijf mijlen langs de vlakte van Cln-
i|Uc Mlgtlc bereikt, toen het reeds volslagen
donker wa» geworden, zuodal het aan den
anderen"kant der vlakte ge-tegen kleine dorp
Rocca Rosa, waarin Ik In geval van nood
een onderkomen voor den nacht hoopte te
vinden, nog ver verwijderd wa».
Ken ougc-nhllk liet ik mijn paard zachtjes
luopen, «lli het, na de inspanning van het
klimmen tot adem te laten komen en nieuwe
krachtcu te- verzamelen voor den snellen rit
over de vlakte. Maar toen Ik omkeek bemer
kte Ik tol mijn nlcl blijde verrassing een an
deren ruiler achter mij aankomen. Het plot
seling verschijnen en het frisschc uitzien van
zijn paaid rechtvaardigde mijn argwaan. Had
de vreemdeling denzellden moeilijken weg
bergopwaarts afgelegd als ik. dan moest zijn
paard d>MM zijn. Terwijl ik datalles overwoog
greep ik naar de pistolen in mijn gordel en
wachtte op een mogelijken aanval voorbe
reid, op dc komst van den ruiler.
Toen dc vreemdeling dicht bij mij was,
sprak hij mij openhartig aan.
- Kameraad, zride hij, ik was vroeger ook
soldaat, thans hen ik slechts een reiziger, die
den weg naar Itet kasteel dl Sangro, indien
gij e-r niets tegen hebt, liever In uw gezel
schap dan alleen maakt,
Hoe weet gij dal ik naar het kasteel di
Sangro wil? vroeg ik op koelen, atwljzviiden
Ik zeidv niet. dat Ik het weet, ik vermoed
het echter, cn daar Ik daar heen wil. zoo
hield -k het voor aangenamer met u dc reis
te maken. ZIJt gij echte: van een andere
mecnlng. dan kan ik alleen rijdvn,
Ik vree», Indien ik ook niets tegel) uw
gezelschap heli, dat onze paarden slecht hij
elkaar passen: bet mijne Is doudnl en met
zweel bedekt, terwijl het uwe er zoo trisch
uitziet, alsof het pas uit den stal komt.
Ha. ha. lachte de vreemdeling, ik hem
op de bergen gevlogen.
Dat klinkt op zijn minst onwaarschijnlijk.
Zeker. Doch scherts ter zijde. Ik w.is
u ver voor, zag u aankomen en wachtte u op.
Is dal antwoord voldoende, ol zal Ik verder
l;.r bleef mij niets anders over dan mil met
zijn gezelschap tevreden tc verklaren en zoo
reden wij. ons vriendschappelijk onderhou
dend, een «rooi uur samen verder. Manr Ik
vuvldc mij toch ntet behaaglijk in dc nabij
heid van mijn zonderlingen metgezel. Ik kou
niet nalaten al zijne bewegingen nauwkeurig
te vblgvn. In zijn blik, op zijn gelaal. was
een uitdrukking, die mijn argwaan opwekte.
t'lolseling wierp ven windstoot ons bijna
van het paard.
De hemel bcselierme ons, riep de vreem
de, wij worden door
Slechts weinige oogcnhllkkcu verliepen,
daarna vielen de sneeuwvlokken onder hel
ontzetlcnd gehuil van den vri-c-vlijksten storm,
dien ik ooit heb beleefd.
Het oproer der elementen scheen ieder
owyerihllk nog toe tc nemen cn na verloop
van ven uur hadden wij onder dc vrvcsclijk&te
inspanning nauwelijks liet middelpunt der
vlakte bereikt.
De nacht was pikdonker. Onze arme paar
den zakten tot hun knlcCn In dc sneeuw cn
struikelden herhaaldelijk. Ten slotte stegen
wij van onze jiaardvn cn trokken de arme
dieren Dij den teugel voort.
In de verte klonk ecu gehuil.
De hemel zei ons genadig, riep mijn
reismakker mei ontzetting uit, we zullen dc
vlakte niet levend verlaten. Hoort gijde wolven
Boven het geloei van den storm vernamen
we het huilen der wolven, zoo akelig en on-
heilspellend, dat de koclhloedigste gesidiletd
zou hebben.
Nader en nader kwam het gehuil onzer
vijanden cn na vvrluop van een half uur kon
den wij reeds het gloeien van vurige oogen
Korten tijd trog werkten wij ons voort
door de sneeuw, oti/c paarden aan den teu
gel leidend, maar spoedig werden wij over
tuigd, dat, wilden wij ons leven redelen, ons
niets anders overbleef, dan de arme dieren
aan de wolven, die in menigte naderden, prijs
Ie geven. Ik vroeg mijn makker om raad.
Ik vree», dat ons niet* ander» zal over
blijven, antwoordde bij. Dc hemel weet, dat
ik het leven van mijn edel paard bijna ZOO
hoog »eliai als mijn eigen leven, maar de
bende wordt steeds talrijker. Zij schijnen
ieder oogenblik nader te kumeu en een on
gelukkige val kan ons den dood brengen. Eer
wij echter alle hoop opgeven cn onze puurden
vertalen, moeten wij proheeren, wal wij met
onze pistolen bereiken.
')p hetzelfde oogenblik werd de knal van
zijn wapen door een wild angstgehuil en hel
snel terugwijken der bende beantwoord.
Maar weinige oogcnhllkkcu later sprongen
dc wolven nog driester op ons loc en voel
den wij reeds hun gloeiendeii adem.
Het voorbeeld van injjll gezel volgende,
school Ik mi|n pistool op den dlchlsl hljzljiidcn
wolf al.
Hetzelfde gevolg als le vorenven gegil
van pijn en angst een vluchtig terugwijken
der verschrikte tiende cn aanstond» daarop
dezelfde dreigende, hardnekkige vervolging,
Kr bleef ons geen keus, wij moesten onze
paarden opofferen en wij konden nog van
groot geluk spreken, indien wij daardoor ons
leven redden. Wij gaven elkaar de bund cn
zwoeren bij onze soldalvncer Irouw elkaar
terzijde Ie slaan tot hel laatste oogenblik.
Daarna lieten wij den teugel los cu wcrklen
ons hand in hand verder door dc sneeuw,
Slechts weinige schreden hadden wij ge
daan, loc'n een ontzettend gehuil, gchlaf en
gekerm ons verried, dal onze arme, verlaten
paarden ons nooit meer zouden dragen. Thans
vlucht. I) belde voor hel leven verlcvnde
'lM% reuzenkracht en zoo bcrclkl.-u wij een
open plaats, waar de wind de sneeuw had
weggewaaid. In de verfe zagen w(j de lichten
vair Rocca Rosa scheineten en met van vreug
de kloppend hart snelden wij voort.
Maar In t gei aar was nog nlcl voorbij.
Reeds spoedig vernamen wij achter mis
wi er het gehuil der wolven.
"ure paarden waren reed» verslonden en
de tiende, nog woed, nder geworden door den
reuk van het bloed, zcllc ons opnieuw na.
Kelt eind voor hel dorp bevindt zich
een kleine kapel, riep mijn reismakker mij
toe, kunnen wi| die bereiken, dan zijn wr)
voor dezen naeht geborgen. Laten we ons
Met inspanning van al nmtc krochten dron
gen we verder, doch hel volgende oogenblik
ver zonken wij weer tol over de knietln in de
sneeuw en voor wij weer vasten grond onder
ons hadden, had nn» een woll tol op weinige
achteden bereikt. Wij zagen het gloeien zijner
oogen, hoorden 'I knarsen van zijn tanden
en liet hijgen van zijn horst,
Ik trok mijn pistool cn schoot.
M.iar het wapen weigerde.
Hel woedende dier was mij nu genaderd
en hel zou mij zeker gepakt hebben, lind mijn
reisgenoot het niet snel door een welgemikt
schot neergelegd. Dc wolf ntorile huilend op
den grond, waar hij in zijn bloed wentelde,
en In minder dan geen lijd wa» hij door zijn
laff'-, ""dankbare gezellen in stukken ge-
se Itciird.
Dit voor on* zou gunstig voorval gaf ons
lijd ons uit de sneeuw le werken en de kapel
ie bereiken voor onze hlocddorsligc vervol
ger» ons opnieuw konden bereiken. Wij snel
den in het koude, Inge ebouw en sloten nog
Juist op lijd dc deur om ons leven Voor de
ons nasnellende wilde benden In veiligheid
Ie brengen.
liet wa» een vrcesclijkc nacht, dien wij
hier doorbrachten.
Alleen door voortdurend op en neer te
ioojien en met onze armen te slaan, konden
wij ons voor bevriezen beschermen.
Builen vermengde zich het gehuil der wol
ven met hel geloei van den slorm.
Slechts weinig woorden werden litsschvn ons
gewisseld, want geen onzer voelde neiging
Toen de morgen aanbrak verhieven wij
ons lol een gemeeusehajipelijk dankgebed tol
Oud.
Met hel aanbreken v.ui den dag keerden
de wolven in hel gebergte terug en ik sloeg
mijn makker voor naar liet dorp te gaan, om
ons door ven maaltijd le versterken.
Neen, antwoordde hij bijna boos. ik moet
(imkeervn.
Gij zult toch zeker die vrcesclijkc streek
niet opnieuw willen doortrekken?
Jn, toch, antwoordde hij de lippen op
elkaar persende, ik heli geen vrienden In het
Maar er Is daar een herberg.
.Mijn vriend, zcidc hij, en hij legde mij
zonderling ontroerd aanstarende, zijne hand
op mijne schouder, kan ik u op solilntenecr
Zeker kameraad,
ik verlaat mij op u.
(jij kunt het doen.
Nu weet dan, dat gij den nacht hebt
doorgebracht met Giacomo Ramicri, maar ver
raad liet niemand.
Gij, riep ik verwonderd cn Iegelijk onl-
zet uil. gij waart de gevreesde rooverhoofdinan.
Hijzelf, mijn vriend, doch gij hebt iiw
eer verpand, mij niet te verraden en ik ver
trouw op ii. Tot nu toe heelt de storm u hel
leven gered. Met hel plan u te vermoorden,
vergezelde ik u. Ik wilde mij meester maken
van uw kleeren en iiw papieren, en uw |ilaats
Innemen als koerier, om tnfj op die wijze
toegang Ie verschaffen lol hel kasteel di Sangro.
Ik kon n nlcl vermoorden, daar ik u lol
mijn redding noodig had. Thans echter Is dc
man, die mij een dienst bewees, van mijn
weel, wat eer is. Neem dezen ring, cn
mocht gij ooit door een mijner lieden
worden aangevallen, dan behoeft gij slecht»
dezen ring Ie laten zien om van een veilig
geleide zeker le zijn. kn nu vaarwel, lilcr
scheiden zich onze wegen.
Ik heb hem nuoit teruggezien.
Korten lijd na ditvoorval vond hij zijn
dood door de handen van landlieden, voor
wie hij reeds lang een voorwerp van vrees
en van schrik geweest wa»,
STOOMDRUKKERIJ „DE EEMBODE" - AMERSFOORT.
