Katholiek Nieuws» en Advertentieblad No. 52. Zaterdag 27 Maart 1909. Twee en twintigste Jaargang. DE EEIIIDE voor Amersfoorl, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. ïonlaprija per drie n Franco per post Air,ouderlijke nummers f 0.40 f 0.05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembodc. Prijs dar AdvertantUfn t Van I lot 6 regelsf 0.30 Vuur iederen regel meerf 0.05 C«rrc»po»dcuti(>ii en AdvorlenliCn moeten uiterlijk Vrijdag avond vuo» 4 uur aan hvi bureau bezorgd zijn. Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. Het hoogste gezag. In de dagen, toen Vorst Von Bismarck, de gevreesde Duitsche Rijkskanse lier, ziclt nog almachtig waande, was het gezag der Kerk, waarop de Katho lieken zich beriepen, om het ongegron de der vcrvolgingswetten, de Meiwetten genaamd, aan te toonen, in zijne oogcit. slechts denkbeeldig, cene aanmatiging, daar volgens hem geen gezag denk baar was. dat aan den Staat zijnoor- sprong niet zoude ontleend hebben. Wie zich het tijdperk van ruim der tigjaren terugdenkt, zal zich herinneren, hoe de aanhangers der denkbeelden van dezen kerkvervolger in verrukking wa ren, toen van uit de hoogte deze wijs heid door dezen dwingeland weder op gerakeld werd. Want nieuw was ze niet. 't Was slechts de herhaling van een afgezaagd Hierna, dat opnieuw ten ge- hoorc werd gebracht. Dit denkbeeld toch is een volkomen heidensch, en slechts diegenen kun nen het als een beginsel «tellpn. die zoozeer de geschiedenis van het mcnsch- dom, en zoomede zijn waren aard mis kennen. dat zij niet eens rekenschap houden met het ontstaan van het Chris tendom, ecne daadzaak, die nochtans in heel de geschiedenis zoozeer heeft ingegrepen, dat sedert, in den waren zin des woords, het openbaar leven geheel is hervormd geworden. Sedert Christus ons immers geleerd heeft, dat alle gezag aan Hem is gege ven in hemel en op aarde, en zijn Apostel Paulus het verkondigd heeft, dat alle gezag van God komt, is elk denkbeeld omtrent het gezag, wat hier mede in strijd zou zijn, onhoudbaar geworden. God kan liet gezag aan verschillende personen hebben toevertrouwd, onder verscheidene vormen, met verschillende zending liet hebben ingekleed; elk ge zag, gelijk het van Hem is uitgegaan, moet aan Hem onderworpen zijn; en niemand, onder welk voorwendsel ook, is gerechtigd, andere grenzen aan de verschillende machten te stellen, dan die door Hem gezet zijn. Heeft Hij aan de Kerk liet beheerder zielen, de regeling van het geweten der menschen toevertrouwd, aan den Staat slechts het beheer en de leiding der uiterlijke dingen, nooit kan de Staat gerechtigd zijn. 'smenschen geweten andere wetten te stellen, dan door God daaraan gegeven zijn. Oordeelt zeiven, spraken de Apos telen in de eerste dagen van liet Chris tendom tol de heidensche rechters, ui het recht is voor God, u veeleer dan God te gehoorzamen. Eu het antwoord op deze vraag passend, niet in twijfel willende laten, verklaarden zij rondweg: Men moe God meer dan menschen gehoorzaam zijn. Aan de menschen behoeft men im mers slechts te gehoorzamen om God, en in zooverre God het verlangt. Waar de inensch daarom, wie hij ook zij, iets beveelt, wat met eenig uitdruk kelijk bevel van God in strijd is. daar neemt zijn recht, gehoorzaamd te wor den, een einde, wijl nij beveelt zonder gezag, en zelf van gebrek aan onder werping blijkt geeft. Der wereld heeft God, wijzende op Christus, zijn Zoon, toegeroepenHoort Hemen Christus, op dat gezag door den Vader Hem verleend, heeft tot zijne Apostelen gezegd: Gelijk de Vader mij gezonden heeft, zend ik u. Met andere woordenIk bekleed u met liet gezag, wat Ik van mijn Vader heb ontvangen. Van de Kerk. gelijk van Christus zei- ven, geldt dus het woord: Hoort haar! Men moet dus dwazer zijn dan dwaas, oin aan de Kerk haar gezag te willen betwisten, de Kerk Ie willen behandelen, alsof zij van de willekeur van eenig gezag op aarde afhankelijk kon zijn, zij, die haar gezag aan den hemel ontleend heeft, het beginsel van alle gezag In ons midden vertegen woordigt. Zelfs Bismarck was te dien aanzien door de ondervinding wijzer geworden. Hij eindigde tenminste met te erken nen. dat ook de Kerk haar eigenaar dige macht bezit, die van zijn gezag onafhankelijk was. En al moge hij om trent den aard van haar gezag een minder juiste opvatting gehad hebben, openlijk heeft hij toch erkend, dat Staat eu Kerk twee geheel verscheidene in stellingen zijn, die elk hare bijzondere grenzen hebben. Hel slot van den langen strijd door Bismarck tegen de Kerk gevoerd was, dat de dwingeland boog voor het ge zag der H. Kerk. Alle gezag komt van God, en hetzij goedschiks of kwaadschiks, ten allen tijde zal men zicli daaraan moeten on derwerpen. Tijdens de kerkvervolging onder „den man van ijzer en bloed" zag men, wat sedert bijna negentien eeuwen was aan schouwd, (Jat de vervolgde uit liefde, de vervolger ten slotte door nood ge dwongen ziel) buigen moest voor het goddelijk gezag. Men moet God meer dan de men schen gehoorzamen, is het antwoord, dat steeds uit alle oorden der wereld weer klinkt. Hoe roerend schoon was dan ook te annhooren de verklaring, dezer dagen door den Franschen bisschop Mgr. Marty, die vervolgd werd, omdat hij tegen de publieke verkooping van ker kelijke goederen had geprotesteerd, voor de rechtbank te Montauban af gelegd. De grijze prelaat merkte op, dat hij, wat men hem ais misdaad durfde aan rekenen, als zijn plicht had be schouwd. Verdedigen zou hij zich dus niet. En liet fiere woord trilde van de lippen van dezen moedigen Kerkvorst „Ik zal morgen mijn plicht doen even goed als ik liet gisteren Heb gedaan, waar gij mij vandaag zult vonnissen. En zelfs gevangen genomen, zal ik de rechten en de vrijheid der Kerk blijven verdedigen, omdat God liet wil!" Zoo trotseert de ware getoovige Christen steeds lijden en vervolging uit liefde tot de gehoorzaamheid Gods. - terwijl de vervolgers van Christus' Kerk, zooals de geschiedenis steeds verhaalt, den weg naar Canossa betreden moeten. Want buigen moet eindelijk ieder voor het hoogste gezag, het gezag van den levenden God. BUITENLAND. Bij de behandeling van de vloot- voorstellen in liet Engelsclie Lagerhuis verklaarde minister Asquith, dat er in deze zaak geen wrijving of onvriende lijkheid noch argwaan tussclieti de Duitschc en EngeischC regeeiing be stond. doch dat er een wederzijdsciie meening bestond, wat noodzakelijk was voor de onafhankelijkheid van twee groote volkeren en dat men aan beide zijden van mecning was, dal men in deze groote kwestie van nationale ver dediging op de eerste plaats moest let ten op datgene, wat met liet oog op de bijzondere belangen der landen noo- dig was. Ofschoon alle medcdeclingcn van dit onderwerp niet geheel aan de wunschen van Engeland beantwoorden, heelt de rcgccring zich over niets tv beklagen. De minister verklaarde nader, dat liet zijn doel geweest was, om de onzinnige verhalen over de vcrwoai- loozing der Ungeisehe vloot voor een» en voor goed den kop in te drukken. Nooit had hij ecnv meer valschecn eene meer aiui-vaderiandscli gezinde voorstelling gehoord eu l.ij besloot dan ook mei de verklaring, dat hel absurd was om hot te willen voorstellen, alsof onze viool in een toestand verkeerde, die eenige reden tot ernstige ongerust heid kon baren. De natie moest zich vast overtuigd houden, dat liet steeds de eerste zorg van eiken Engelschen Staatsman zijn zou om den toestand der vloot in de hoogste volmaaktheid te houden. Na de rede van Asquith werd de be grooting aangenomen. BBLGltt. De heer Taquet is op last v i den heer procureur des koning», handelend op honger bevel van den lieer procu reur-generaal, belast met het instellen van een rechterlijk ondci/ock over de onregelmatigheden, ontdekt In den dienst van stadswerken te Antwerpen. Hij zal dit onderzoek onmiddellijk be ginnen en het doordrijven tot in de minste bijzonderheden. Volgens de „N. G." worden er proef nemingen gedaan voor de inrichting van een bloktrein op den spoorweg van Brussel naar Osteniae. Men zou daar door 42 minuten winnen op den duur der snelste reis. die thans mogelijk is, doch er zal een bijzonder materiaal moeten voor gebruikt worden. De blok trein zou de reis Brussel - Ostende en terug zonder eenig oponthoud onder weg doen. OUITSCHLANO. D Porsch, de fractie-voorzitter van de Centrumspartij in den landdag, heelt Zondag te Hei lijn zijn 23-jarig juhilé als algevaardigde gevierd. Er was veel belangstelling van den kant van verschillende afgevaardigden. Volgens de statistieken zijn er in liet Duitschc rijk van I Oct 1907—.VJ September 1908 meer dan 5000 auto- iivibiel-ongeliikkeii innmillUMlll I" vergelijking met het aantal ongelukken van het vorige jaar heeft er Jus cene vermeeidering van 225 ongelukken plaats gehad. Met liet oorloeg-luchtschjp „Z. I." is een „belasting» -proef genomen. Het steeg Zaterdag op met niet minder dan 26 man In den gondel, het hoogst getal personen, dai ooit met een ballon mee ging. De proef slaagde uitstekend. De in-aanbouw-zlliide luchtschepen zullen nog grootcr draagkracht hebben. Graaf Zeppelin kreeg Zaterdag een eigenaardig cadeautje: een etui gcsictd niet groote briljanten en robijnen en inhoud een chique van 14.000 mark. De opdracht op liet étui luidde: aan graaf Zeppelin van 3640 Duitscheis In Brazilië. Door de commissie voor financiën uit den Duitschcn rijksdag is nu ook de gas- en electricileits-belastiug ver worpen. Hel Is een slachting op groote schaal. FEUILLETON. De geheimzinnige ring. 20) Drie dagen later, toen de gravin ge heel hersteld was en het ziekbed weder met liarc huiskamer verwisselen kon, reisde Julius (nel den ouden lieer naar Wccnen af. Daar aangekomen, moesten zij lol hunne verbazing vernemen, dat Johan spoorloos verdwenen, eu met hein verscheidene kost baarheden van groote waarde, zoo als de holmeester mei sarrend leedvermaak uiteenzette. „Hoe zeldzaam en verrassend I" zeidc graaf Julius, die oogenblikkelljk doorschouwde,dat hier een misdadig spel werd gedreven, maar nam zich wel in acht, zijn gedachte te ver raden. „ülj hein toch zonder twijfel de politic verwiltigd. dat men terstond den vluchteling vervolgen mocsl „Neen. lieer graal." antwoordde de hol meester ontsteld. „Wij dachten daar niet aan." „Dat Is erg! Nu zal hij reeds cencn voor sprong gewonnen hebben, die het zeer moei lijk maakt, hem machtig ie worden. Toch zullen we hel ten minste beproeven. Qa zelf. Schulze, en verzoek den commissaris van politic onmiddellijk hier to komen!" De hofmeester spoedde zich. dit bevel op te volgen, terwijl graaf Julius zich met zijn gast in zijn kamer begaf. „Uw beschermeling heeft mij een smartelijke teleurstelling bereid." zclde graaf BiutteroJe, toen hij mei Julius alleen was. „Na uwe schildering hield ik hem vooreen rechtschapen jongen man, en nu is hij een gemoene dief! Nu heb ik hijna berouw, dal ik inel u hierheen gekomen ben." „Oordeel niet Ie schielijk, dierbare vriend," antwoordde graai Julius rustig. „Ik deuk. dat wij zeer spoedig iels naders zullen vernemen." Ilel duurde niet lang. ol de commissaris van politic verscheen. Julius sprnk heimelijk ccnigc minuten met hem en daarna stuurde de commissaris een verzegeld bevel naar zijn bureau. Een half uur later wemelde het paleis van politieagenten, en eenige «ogen blikken later brachten twee van hen den liot- mccslcr voor, die sidderend en bleek, het beeld van een armen zondaar, den graal voor de voelen viel. De poliilragenleikovcrrciklcn den graaf de kostbare voorwerpen, welke Johan ontvreemd hebben zon, en die men in de kamer van den hoi meesier gevonden had. „Het is zoo als ik mij lersloud voorstelde," zeidc graaf Julius. Icrwijl hij een blik vol verachting op den schurkachtigcn hofmeester wierp, „llij ziet wel," voegde hij hem toe. „dal wij udoorschouwen. Nu koii en bondig Waar is mijn secretaris Johan? Slechts een oprecht antwoord kan u van liet tuchthuis redden, dus antwoord lersloud!" De hofmeester zag ill, dal hij een verloren luaii was. „Ik weel liet niet," stamelde bij. „draaf Nicdcrberg is van alles de schuld llij heelt hem weggevoerd!" „Waarheen? dij moei het wetenI" sprak Julius streng, terwijl de oude heer üaitterode afwisselend kleurde en bleek werd. „Ik kan het mij niet herinneren „Nu dan. mijnbeer de commissaris, verzoek ik ii. laat dezen man gevangen nemen," zclde graat Julius rustig en koud. „Wellicht bedenkt hij zich in hel luchthuis!" „Ach dod, ach Uod, ik wil alles bekennen!" jammerde de hofmeester, toen hij zag, dat met zijn lieer niet Ie schertsen viel, „Oraal Nicdcrberg lived hom naar deierstcin gebracht I" „Waar ligl dat?" „Ik weet het," nam graal Bruttcrode het woord. .Barmhartige hemel, welke vermoe dens en gedachten bestormen nu mijne ziel! Hoc Is het mogelijk! Zou ik in mijn eigen neet een slang aan mijn boezem gekoesterd heb ben „dcdnld, mijn beste graat," zeide Julius. „De zon brengt het aan den dag! Mijnheer de commissaris, ik verzoek u dezen persoon vourloopig in streng arrest te nemen. Heelt hij de waarheid gesproken, dan mag hij gaan om zijn schande ergens in een afgelegen hoek van de wereld te verbergen; beeft hij echter gelogen, dan in 'I tuchthuis! Wij heiden echter, beste graal „Wij reizen naar hel slot Unersieiii - op staanden voet! Ik moei den ouden Wolf spreken I" anlwourdde graaf Brutterode snel. „Ik begin Ie vreczcn, dat Ik te veel vertrouwde, waar ik had moeten wantrouwen, en dat ik heb aangedaan. Spoedig, mijn beste Julius! Ik vind geen rust lol wij op den weg naar .En uw neef?" „Ik wil hem niet alen, voordat ik meld ouden Wolf gesproken heb. Het zal daai nog tijd genucg zijn!" Oraal Brutterode drong voortdurend t op een spoedig vcrlrek. zood.il Julius be gal. alle toebereidselen dOftriov tv maken. wijl de i r de politie tot voorluopige hechtenis werd weg gevoerd. reed hel rijtuig voor. dal de beide hecren naar Ueierstcln brengen zou. In galop jaagden de paarden voort, en zoo groote haast had de uudc graal Brutterode, dal hij zlcli niet eens de noodlgc nachtrust gunnen wilde. Slechts op aanhoudend aandringen van graal Julius gelukte het. Item tot een rust vau minstens een paar uren te bewegen. Reed* voor zonsopgang reed rncil weder voort en bereikte eindelijk legen den morgen van den volgenden dag hel afgelegen, verschok n dal, op welks achtergrond hel slot deicrslcin zijn muren en torens verhiel. „Nu zullen wij zien! Wij zullen zlenl" mompelde de graat bij zlcli zelve, terwijl hij zijn oogvn weemoedig op de schilder achtig gelegen kleine burcht vestigde. Julius zweeg, zon al* hij tol nu toe voort- duiend op de rvis over Johan gezwegen had. 7iju vermoedens wilde hij den ouden heer liefst uicl opdringen, daar hij totll duidelijk genoeg bewees, dal deze ze met licm deelde. Zoo bereikten zij liet slot, Woli stond in den hof om liet bezoek te ontvangen, en liet «en schreeuw van vreugde en verbazing, toen hij zijn voormalige» lieer gewaar werd, die hij. ondanks zijn witte lokken en de ver ouderde trekken van zijn gelaat, terstond herkende. „Mijn. beminde, trouwe genadige heerriep hij en kuste de handen van den grijsaard. .Nu wil ik mei vrvtigdv sterven, nu ik nog eens uw aangezicht gezien heb! O, mijnheer, dv hemel zeil heelt u hierheen gevoerd l Met al de kracht mijner ziel heb ik naar u ge zocht. en nu vind ik li daar! Wist u dan. dat de oude Wolf naar ii verlangde, lieer graaf?" .Ik vermoedde ten minste,dat ik u welkom zou zijn, mijn trouwe Woll. „Maar waar Is hij, - uw secretaris Johan. mijn beste Julius?" Op dit oogenblik naderde Johan reed» met een vroolijkcn lach op de lippen, want hij had graaf Julius, zijn heer, herkend en spoedde zich, om hem te Itcgtoetcn. Star richtte graaf Brutterode zijn bilk op hem, een snelle bleek heid ontkleurde zijne wangen en met den uitroep: .llij is hel! 't I» waarlijk de zoon van mijn SiigmundI" tuimelde hij liewusleious in dc armen van Wolf. die hem tegen ijn borst opving. Dc machtige gemoedsbeweging had den grijsaard diep geschokt, maar tut zijn geluk herstelde luj zich spoedig weder, toen men hern in dc kamer droeg eu zacht in een leunstoel nederzette. (Wordt vinvlgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1909 | | pagina 1