Katholiek Nieuws= en Advertentieblad No. 16. Zaterdag 17 Juli 1909. Drie en twintigste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Bfaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERUAU. Franco per post Afzonderlijk! f 0.40 f 0.05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Adverlenlifin Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iedcren regel meerf 0.05 en uiterlijk Vrijdag- Dil nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. Herstemming voor den Gemeenteraad. Nu de uitslag der verkiezing van 8 Juli jl. ons noodzaakt nog eenmaal de kiezers in de districten I en III lot den Stembusstrijd uit te noodigen, wen- sclien wij ook met een kort woord de uitkomst Ie bespreken, die bij eersle stemming verkregen werd. En dan moeien wij rondweg beken nen, dat deze ons geenszins liccft verrast, omdat de genicbtcn over voorbereidende maatregelen door de vrijzinnige kiesverccniging „Gemeente belang of door bijzondere personen te nemen, ons al weinig goeds voor spelden. En hoe meer de stemdag naderde, des Ie meer bleek, dal de geruchten waarheid bevatten. Of werd niet met den geldbuidel gerammeld op cene wijze, die heel wat te denken gaf? Werden niet vooral een zeker soort kiezers zoo bewerkt, dat luin heel iets anders voor de oogen kwam schemeren dan beginselen of gemeente belang? Werden niet biljetten, die tot aanbeveling van de candidate!) der Rcelitsche partijen waren aangeplakt, onleesbaar gemaakt of vernietigd? Werden niet strooibiljetten verspreid, waarvan valscheiijk de herkomst aan personen uit de Reclitselic partijen werd toegeschreven, met geen ander doel dan dezer candidatcn geniepig te bestrijden? Wij zouden deze vragen met nog vele andere kunnen aanvullen* doelt zij zullen wel voldoende zijn, om hieruit ook tot de vraag te komen of op die manier bij verkiezingen alle eergevoel of fatsoen over boord geworpen moet. Den aftredenden raadsleden, behoo- rende tot de Rechtsche partijen, durfde men van de vrijzinnige kicsvcreeniging o.a. ook aanwrijven, dat zij van Amers foort een doode stad willen maken, niet tegenstaande deze mannen steeds heb ben geijverd cn voor gecne uitgaven hebben geschroomd om het bewonen van onze goede stad meer aantrek kelijk te maken. Zulke mannen wil men uit den Raad verwijderen, terwijl men anderen in den Raad wil brengen als o. a. den hoer Sanders, die enkele dagen vóór de eersle stemming op een vergadering in de zaal der sociëteit „Vereeniging" in debat met den lieer N. van Hinte zich zoo erbarmelijk onbeholpen wist te verdedigen, dat de spot- cn lachlust daarover niet te be dwingen viel. en men genoot van het schouwspel, dat inet een adspirant- raadslid als de kat met de muis door den lieer Van Hinte gespeeld werd. Doch zulke raadsjeden worden be geerd. Amersfoort moet een stad worden, die aan de meest moderne cisehen voldoet, en dat kan kwalijk geschieden met raadsleden, die ook een open oog hebben voor de zware financieclc lasten, waaronder de belastingplichtigen nu reeds verzuchten, en die niet do ver antwoordelijkheid ervan willen dragen, dat onze gemeente ten slotte onder de lasten bezwijkt, fiat de toestand der burgerij nu reeds alles behalve rooskleurig is, dat de middenstand vooral een hachelijk tijdperk door leeft, zal zeker wel ook door den voor zitter van „Handel en Nijverheid," het thans herkozen raadslid S. J. van Duinen met volle overtuiging bevestigd worden. Den Rechtschen partijen wordt ook partijzucht verweten cn daarom ook moeten haar partijgenooten uit den Raad geweerd, maar men vergeet daar bij, dat juist herhaaldelijk het bewijs van het tegendeel gegeven werd. Of zullen de liberale heeren Tromp van Holst, Visser. Plomp etc. niet moeten getuigen, dat zij herhaaldelijk van Rechtsche zijde bij verkiezingen ge- candideerd en ook gekozen werden Zelfs de heer S. J. van Duinen, van Rechtsche zijde mede in den Raad gebracht, zal moeten toegeven, dat zijn weder candidccren thans van Rechtsche zijde ondoenlijk werd ge maakt. nu door de vrijzinnige kies- vcreeniging „Gemeentebelang" tegen alle aftredende leden der Rechtsche partijen front werd gemaakt. Zoo staan de zaken. Een eerlijke strijd aan de stembus, de feiten wijzen liet immers uit, wordt verlaagd tot een soort strooptocht van een bedenkelijk gehalte. De strijd zal dan ook «bij de her stemming wei weder onverkwikkelijk gevoerd, doch door dc Rechtsche partijen zeker niet onversaagdheid aan vaard worden. Het is een eereplicht, die op haar rust, zich in deze zoo krachtig mogelijk te verdedigen. Kiezers, in de districten I en lil, doet dus nogmaals uwen plicht door op Woensdag 21 juli aanslaande in nog grooter getale ter stembus te komen, daar de strijd heet en dc opkomst der tegenstanders groot zal zijn. Het komt nu soms aan op één enkele Stem en niemand zal toch dc verant woording willen dragen, dat hij, door weg te.blijven van de slembus, heeft meegewerkt om den uitslag van deze herstemming tol een nederlaag te maken. Kom! d::- 'II n op cn steinl eenparig. Ir. district I op den heer: Mr. H. J. M. van den Bergh. In district III op dc heeren: A. C. Cotivée N. Veis Heijn. BUITENLAND. In do Fratische Kamer heeft minister Cleiiiciiceau Maandag weder een op zienbarende rede gehouden. De zitting werd geducht woelig toen hij dc so cialisten verweet, dat zij niet allen goede republikeinen waren, voortgaande ver weel hij hen ook, dat de socialisten aan hangers van een gewelddadig optreden zijn. Hij rechtvaardigde de houding der regecring in de staking der postbe ambten en stelde het blad van jaurès aansprakelijk voor een groot gedeelte der gepleegde daden van geweld. Spre* ker wenschte zich geluk met de totstand koming van verschillende hervormingen en deelde mede, dat de wet op werk liedenpensioenen voor liet einde van dit wetgevende tijdperk zal worden aangeriömen, of hij zal dan geen minister ymeer zijn. Over de kiesrechthervorming spre kende zeide Clcnienceau, dat hij niet van plan was de republiek in avon turen te storten door een niet rijpe hervorming voor te stellen. Naar aanleiding Van de interpella ties over de staking stelde de spreker vast, dat de houding der socialisten sedert 1903 plotseling veranderd was; hij wees op de machteloosheid der socialisten, die tegenover de republi- keinsche regecring van houding ver anderd waren. Zich tot jaurès rich tende, merkte Clcmcnceau opDe republikein zou er bij winnen indien gij weer uwe oude plaats iu de groe peeringen, die gij verlaten hebt. kwaamt innemen. De minister-president legde uit in welken geestestoestand bij de teugels van het bewind in banden nam' en hield; hij had het vaste besluit ge nomen, niet te zwichten voor eenigen raajl zijner vrienden, als dezen hem niet hadden overtuigd. Hij heeft zicli geheel aan de republiek en Frankrijk gegeven. Hij zal het volk altijd dc waarheid over hel volk zelf zeggen hij is er van overtuigd, dat het op deze wijze het best gediend wordt. Het Zuiden van Frankrijk wordt ook niet weinig verontrust door aardbe vingen. Zaterdagavond 0111 negen uur heeft men schuddingen gevoeld in dezelfde streken, die onlangs van de aardbeving hebben geleden. Zij duur den van vit.' lot vijf seconden en gingen van het oosten naar 't westen. De menschen vlogen de woningen uit. Ook te Marseille heeft men het trillen gevoeld en desgelijks een schok te Toulon, althans in de bovenver diepingen van de huizen in het oosten der stad, elders niet. Te Marseille vluchtten de verpleegden in een zie kenhuis dc bedden uit. van eeredienst gemachtigd wordt om aan grijze, zieke en behoeftige klooster lingen toe te staan om in de gebouwen, aan dc kloosterlingen ontnomen te blijven wonen, is dit niet mo gelijk, dan moeten aan zulke klooster lingen andere woonplaatsen verschaft orden. Uit Concarneau, departement Fini- stère wordt gemeld, dat de arbeiders van verschillende viscbcotiservenfa- brieken in vier fabrieken zijn binnen gedrongen en daar verschillende ma chines hebben vernield, omdat zij vreesden, dat de fabrikanten door die machines vele arbeiders zouden be danken. De politie en de gendarmen waren niet in staat om dc gewelde narijen tegen te gaan. engeland. Maandag heeft het Engelsche Hoo- gerhuis zich bezig gehouden met de wet, die den algenieenen dienstplicht voor alle Engelsche burgers tusschen bepaalden leeftijd voorschrijft. Het irstcl werd in tweede lezing behan deld en Lord Roberts was de man, die het verdedigen kwam. Hij wees er met nadruk op, dat liet tegenwoordige systeem niet de waarborgen schonk tegen gevaren, die Engeland bedreigen. Een leger van vrijwilligers zou Enge land nooit datgene geven, wat liet verlangt. Wij hebben op zijn minst een millioen soldaten noodig om Engeland tegen alle aanvallen van buiten te be schermen, zoo eindigde de oude generaal. Aan liet debat werd deelgenomen door den hertog van Northumberland, die een amendement tegen liet voorstel indiende. Ook lord Lucas, dc onder secretaris van liet departement van oorlog bleek 't niet met 't voorstel eens te zijn. Hij zette uiteen, dat het plan buitengewoon kostbaar was cn koesterde niet de minste hoop, dat liet verwezenlijkt zou worden. Wanneer het wel 't geval was, dan zou men liet werk van de laatste veertig jaar als met één slag verbrijzelen. Het bestaan de systeem, zoo besloot de onder secretaris, voldoet geheel en al aan de nationale behoeften, een ander hebben wij niet noodig. Nadat lord Meatli en lord Ampthill een lans gebroken hadden voor liet ontwerp, werd de zitting verdaagd. De arbeiderspartij cn verscheidene FEUILLETON. Het Geschenk van den Illicit!. Tweede Hoofdstuk. 3) lil 'I Oosten kondigde de dag zich aan een .smalle, roodc streep was dc voorloopster van de weldra opkomende zon. Stipt op tijd als hij was, stapte de kolenbrander vlug uit 'I heil, cn schudde den knaap geducht aan „Ja, vader I" riep Hans nog hall slaapdronken. „Is 't nu al tijd?" „Zekert Vlug, Hans!" Hans sprong met heide bccncn Iegelijk 't hed uit, wreef zich de oogen cn nam zijn klceren. In een nogcnhlik was hij gekleed, ging naar de beek voor hel huisje, wicsch zijn handen, hals en gelaat en zei: „Ik hen al klaar!" In vijf minuten was alles afgcloopen. Zijn vader Sloot de deur van hel huisje, opdat er gedurende hun afwezigheid geen ongenoodo g.nslcu komen zouden, cn heiden gingen in den Irissehcii, morgenwind door 'I woud. Item sprong blaffend om hen heen. Wal een heerlijke morgen I De ochtend dauw hing aan bladeren, aan grassprietjes en vroolijke. cn blijde wijsjes. Hans gcnool volop. Zijn scherp gehoor, zijn helder oog ontging geen geluid, en geen der vroolijke schepselen iu 'I woud. Hij zag en hoorde alles, en dikwijls hlccf hij staan, om zijn vader opmerkzaam te maken op het ge kweel van den merel, op den slag van den nachtegaal aan dc beek of op het juichende lied van den vink; nu eens toonde hij hem een hert, een vos, of een anderen woudbe woner, die onder of in de bimmcn sloop of huppelde, om terstond een veilig heenkomen Ie zoeken hij I naderen der vreemdelingen. Kern vond er zijn vermaak in nu en dan een wild op te jagen. Dan lUaftc hij luid, zoodal zijn slem door dc eclto weerkaats! werd, sprong bliksemsnel iu 'I kreupelhout, doelt keerde telkens zonder buit terug, daar hem de waakzame woudbewoners toch nog te vlug en te slim waren. Zoo hadden zij al ongeveer een uur door 'I bosch geloopen, toen Bern plotseling— waarschijnlijk had hij een haas nagezeten— in de verte luide begon te blaffen, zoo luid. lijk hel z, oslelijk, "gels. die gisteren in de hccle middag- de diepste schaduw opzochten, huppel- thans zingend cn Jiibilecrcnd van lak ak, van alle kanten weerklonken hun dat lit „Wal scheelt de hond toch?" zeide hij. „Er moet iels bijzonders mei bent gebeurd zijnl" „Och, hij zal een egel opgejaagd hebben," antwoordde zijn vader onverschillig. „Dandoel hij immers allijd zoo; bijt naar hem, wondt zich den hek aan de slekcls van 'I incenge- rolde dier, en maukl dan een leven, alsof er wij langzaam verder gaan zal hij ons wel weer inhalen." „Ik zal Item toch maar eens fluiten," gaf Hans ten antwoord en liet driemaal op zijn vingers een schel gefluit hooren, dat ver door het woud weerklonk. Terstond hield het lievig geblaf op, en beiden liepen op hun gemak verder. Plotseling ritselde het achter hen in de slruiken; met groote sprongen kwam Bern te voorschijn, huilde luide, toen hij zijn jeugdi gen meester bemerkte, cn trok hem daarna "aan zijn klceren. „Gekke hond, laat mij met rustl!' sprak Hans cn stiet hem van zich. „Je bent een rakker, zoo'n leven te maken I Maak dat je wegkomt I" De hond ging echter niet, maar keek Hans op een eigenaardige manier aan, huilde weer, trok hem weer aan de jas, keek in de richting vanwaar hij gekomen was, cn blafte Imde en aanhoudend. „Maar, wat wil je dan loeit, Bern zei dc kolenbrander cn bleef staan. „Doe toch niet zoo raar! Je bent anders zo» dom niet! Je hebt zeker een haasje in zijn leger gevonden en geworgdI Kom, wees stil!" Illj ging met Hans door, maar Kern volgde niet, doelt hield den staart tusschen de bccncn, liet den kop hangen en huilde zoo klagend, dat Hans cn zijn vader Wficr bleven slaan en „'I Is niet goed met Bern!" zei de kolen brander— „Er is hem 'I een of ander onge woons overkomen, /ie eens Hans, line hij ons aankijkt, ons smeekt, en daar loopt hij. Z! t weg. Hé Bcni.w Kcmkcckom, liep weer een eind door, keerde terug, ging weer door, draaide andermaal den kop om, om te zien of hij gevolgd werd. huilde, kwispelstaartte, kwam plotseling in wilden galop aangesneld, trok Hans weer aan zijn jas, blafte luid en snelde weg. „Vader, er vall niet meer aan te twijfelen sprak Hans, die vul aandacht en bewondering het vreemde doen van Kern had gadegesla gen. „Blijkbaar wil hij. dat wij Item zullen volgen, en ik smeek u, laten wij het doen." „Och, wat zou 't anders zijn dan een haasje of een konijntje, of misschien wel een eek horentje, dat hij doodgebeten heelt!" gal de kolenbrander ten antwoord. „De bond lijkt wel gek met zijn geblaf en gehuil, cn dal heen- cn wccrloopen!" „Neen, neen, vader!" sprak Hans aanhou dend. „Als 't het een of ander wild was, had licrn zijn huil al lang hier gebracht. Hij heeft wal anders in 'I hoofdKijk maar eens hoe hij rondloer!, heen en weer loopl; hoor hoe hij huilt! Kom, vader, laten wij hem volgen; op zijn meest verzuimen wij een half uurtje!" „Vooruit dan tnaarl" zei de kolenbrander. Zij gingen naar Hem, die, (oen bij dal bemerkte, een sprong iu de lucht mankte, van blijdschap begon Ie huilen en op alle mogelijke manieren zijn vreugde te ken nen gaf. Dadelijk snelde hij een eind voor- uil, bleef foen slaan, wachtte tol hij den kolen- llnus rag. daarna weer verder in dezelfde richting. „Nu begin ik waarlijk zelf te gclouvcn. dat Bern de een of andere merkwaardige vondst of een gewichtige ontdekking gedaan heeft," zei de kolenbrander. „Vlug, Hans, laten wij hein niet uit het oog verliezen." Met versnelden pas volgden beiden den hond waarover Bern buiten zich zeiven van vreugde was. Plotseling sprong hij in het krcupcl- „Daar is 't vader, nu zullen wc het zien I" zei Hans. Vlug drongen zij hel struikgewas binnen, bogen dc takken rechts cn links up zijde, cn kwamen onverwacht op een kleine, opene ruimte, een soort van hosch- wcide. Hier bood zich aan hunne blikken cci, schouwspel aan, dat hen zoo verraste, dat zij een kreel van verwondering slaakten en een ougenblik als aan den grond genageld ston den. Onder een knoestigen, ouden elk, halt tegen den stam geleund, lag ecu mcnsch, hel hleckc gelaat met bloed bezoedeld, met ge sloten oogen, den mond krampachtig vertrok ken, zijn klceren- hij droeg een mei goud beslikte uniform- besmeurd, doorboord, klaar blijkelijk door kogels verscheurd. Hij verroerde zich niet. Op 't eerste gezicht hielden de kolenbrander en zijn zoon hem voor dood. De hond stond naast hem cn likte hem me delijdend de handen. „Groote hemel, wat is dat!" riep de kolen brander uil. „Een menscli! Ben officier!" riep Hans nil. „Dc artpe man is zeker een vluchtelingO. vader, dien moeten wij helpen. Misschim is

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1909 | | pagina 1