Katholiek Nieuws» en Advertentieblad
No. 19. Eerste Blad.
Zaterdag 10 Aug. 1912.
Zes en twintigste Jaargang.
DE EEIBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per post0.40
Afzonderlijke nummersf 0.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereen!ging De Eembode.
Prijs dor Advertentiön
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meerf o.05
Gewapende vrede.
De wedstrijd in het bouwen van
oorlogsschepen ten behoud des vredes
tiissCheit Engeland en Dultscltland
wijst ondanks alle bondgenootschap
pen vredesconferenties enz. op ge
staag oorlogsgevaar.
Elk land wapent zich meer en meer
om toch maar met rust gelaten te
worden, om van den zoeten vrede te
genieten.
'laar de afleider van het oorlogs
var, het militarisme is zóó peper
duur, dat er voor liet welzijn lies volks
nog meer gevaar ligt in de afleiders
dan in het onweer-zelf.
Elk jaar worden de millioencn ver
meerderd, elk jaar dus worden de be
lastingen zwaarder, waaronder het volk
gebukt gaat.
lu weinig jaren verslindt deze „vrede"
.'venveel als een werkelijke oorlog in
enkele maanden.
't Is een marteling bij klein vuur,
zoodat men van pijn zou wenschen
naar een Hinken brand, naar een lieu-
sclien oorlog. ware liet niet, dat er
zooveel kostbare menschenlcveiis bij
moeten worden opgeofferd om daar
na wellicht tot den ongewapenden,
waren vrede te geraken.
Wat zijn het anders dan gewapen
de volken.de Mogendheden van Europa?
De grooten hebben het droeve voor
beeld gegeven, hetzij uit noodweer of
boozen list, en de kleine worden ge
prangd en Jioe langer hoe meer ge
prest ook in ons land om dat
spoor met soldaten en kanonnen te
volgen, millioenen en millioencn aan
den weg in den afgrond werpend,
terwijl velen smachten naar een beter
levenslot.
Staatslieden en diplomaten mogen
al hun krachten inspannen om de
botsingen te voorkomen, welke door
de eigen zucht naar meer macht wor
den uitgelokt, duidelijk is, dalwemij-
'enver van het vredesideaal verwijderd
:ijn.
Al houdt men congressen en al wordt
er een vredestempel gebouwd.
Maar in elk geval: moed en ver-
Een is er, die het lot der volkeren
bestiert, die alleen een antwoord naar
volle waarheid kan geven op de ban
ge vragen des tijds.
Hoe sterk de boosheid moge wor
den, God is sterker! hoe hoog de el
lende mogen stijgen: God leeft hoo-
ger! Derhalve moed en vertrouwen,
en medegewerkt, ieder naar vermogen,
zonder verflauwen aan het groote doel
den geest van waarheid, van liefde
en gerechtigheid bevorderen en uit
oefenen.
Over kranten.
Revolutionaire bladen hebben we in
is landje gelukkig niet in die mate
als b.v. Frankrijk, maar anti-clericale
bladen, een anti-christelijke pers heb
ben v
wel.
En nog in soorten!
Daar is b.v. het socialistisch dagblad
Het Volk.
Schoon de socialisten nog altijd be
weren, dat ze niet tegen den godsdienst
zijn, is hun partij-orgaan zoo anti
godsdienstig mogelijk.
Hoofdartikel en feuilleton, binnen-
i buitenlandse!! nieuws, vaak zelfs '11
onnoozel gemengd berichtje wordt aan
den strijd tegen ons H. Geloof dienst
baar gemaakt.
Als te Maastricht, om eens iets te
noemen, een buitenlandse!) mijnwerker
sjouwerman een por met z'n mes
geeft, dan schrijft „Het Volk" verheugd
er boven„In de schaduw der Kerk",
en wil dus de Kath. Kerk voor die wan
daad verantwoordelijk heeten. En als
een of ander buitenlandsch journalist
een schandaal» icuwtje heeft verzonnen,
dan is 't arbcidersorgaan er als de kip
pen bij, 0111 dit haren lezers mee te
deelen.
Liefst zoo gepeperd mogelijk.
Daardoor vestigt zich bij de onnoo-.
zelc „bewuste" lezers van die krant
allengs de overtuiging, dat de bestrij
ding der kerkdijken hard noodig is.
ijgt de Kerk de rem der beschaving is,
dat zij de mcnschen knecht.
Eu 't jongste feit: de priestermoord
te Brussel bewijst waarheen die stel
selmatige lastercampagne, dat voort
durend verdachtinaken leidt.
De deftige liberale couranten doen
't anders.
Die trekken er de glacéetjes bij aan.
Maar de bedoeling en het resultaat
zijn eender.
Ook zij kweeken door hun bedekte
toespelingen, door hun van grove
onkunde getuigend geschrijf over Ka
tholieke zaken en personen zorgzaam
het anti-clcricalisme.
De neutrale broeders in het pers
gilde zijn veelal voorzichtiger.
Hun is 't meer om financieel succes
te doen.
Zij huldigen vooral 't dividend
beginsel.
Maar weren zij dan al uit dien
hoofde wat hun geloovige lezers ont
stemmen kan, de verdediging der
waarheid, de propaganda voor 't goede,
't christelijk beginsel laat hen ijskoud.
Dit alles ovéfwegende zal men beter
begrijpen, waarom onze voormannen
en leiders zoo ijveren voor goede lec
tuur, voorde goede: de Christelijke pers.
BUITENLAND.
Uit het Vaticaan.
Z. H. de Paus heeft een schrijven
gericht tot de Katholieken in Zuid-
Ainerika, waarin wordt aangedrongen
op Jjet tegengaan der mishandelingen
waaraan de indianen in verschillende
Staten blootstaan.
Door den demon der hebzucht be
zeten, misbruiken gewetenlooze lieden
de hun toegestane concessies en be
dienen zich op onmenschelijke wijze
van de arme Indianen voor 't winnen
van de begeerde rubber.
Droeve staaltjes ervan vermeldden
tfe in een onzer vorige nummers.
Geheele stammen werden uitgemoord.
De H. Vader dringt nu aan op maat
regelen ter bescherming der beklagens
waardige inboorlingen, geeft tal van
vermaningén en spoort aan met kracht
te werken aan verbreiding der chris
telijke beschaving in die streken, door
't vestigen van missie-posten enz.
Mogen zijn woorden weerklank
vinden.
De gouddorst van het blanke ras is
een vloek voor het land gebleken.
De H. Vader herdacht gisteren, 9
Augustus den dag waarop hij negen
jaren geleden werd gekroond.
In de Sixtijnsche Kapel werd door
den Kardinaal-Staatssecretaris een Pon
tificale H. Mis opgedragen.
Duit8chland.
Telken jare houden de Duitsche Ka
tholieken een groote wapenschouwing,
vereenigen zij zich op hun bekenden
Katholiekendag.
Daar ontmoeteif elkander de geloofs-
genooten van Noord en Zuid, van Oost
en West, daar beraadslagen zij, stellen
hun strijdplan vast en deelen elkaar
hun geestdrift mede.
De Kerkvorsten, de voormannen op
politiek en sociaal terrein, de leiders
der werklieden vergaderen e'r te samen
en de beste redenaars onderrichten en
wekken op tot steeds verder werken,
opdat de Katholieken de plaats, die zij
veroverd hebben, mogen behoudenop
dat zij zich mogen sterken en den strijd
zullen blijven voeren tegen ongeloof,
dwaling en onrecht.
Dit jaar valt Aken het voorrecht ten
deel de Katholiekendag te mogen ont
vangen.
Duizenden worden er verwacht en
De familie Krupp heeft, naar aanlei
ding van de feestelijkheden, ter viering
van het honderdjarig bestaan dcrKrupp-
fabriek, een fonds van veertien millioen
mark gesticht dat ten deele is bestemd
voor de jubileums-geschenken aan ar
beiders en ambtenaren bij Krupp, en
ten deele voor inrichtingen van algemeen
welzijn voor inwoners van Essen en
voor manschappen van leger en vloot.
Frankrijk.
Minister Poincarré is op stap ge
gaan naar Rusland en heeft de ban
den welke 't Czarenrijk met de Repu
bliek verbinden, wat vaster aangehaald.
Volledige overeenstemming inzake
verschillende politieke kwesties werd
verkregen en ook Engeland is van de
partij.
Maar voor wat, hoort wat. denkt
Rusland en zoo gaat het nu in Frank
rijk een groote leening aan.
Dit alles is weer tegen Duitschland
gericht en te begrijpen is dus, dat de
Duitsche pers er niet best over te
spreken is.
Uit Portugal,
waar het na diefstal van kerkgoed en
de verbanning van den Jesuiet, wiens
voet volgens de Eemlander het gras
doet verdorren, eerst goed zou worden,
komen weer treurige berichten.
Nu de aanslag op de republiek door
de republikeinen is afgeslagen, worden
de koningsgezinden vervolgd als ware
't wild gediert.
Zonder vorm van proces worden ge
heel onschuldigen opgepakt, in de ge
vangenis geworpen of naar Afrika ver
bannen.
Het leven wordt er onhoudbaar en
wie even kan, trekt het land uit.
De algemeene toestand wordt zoo
doende steeds slechter. Handel en nij
verheid kwijnen en waar 't op uit moet
loopen weet men niet.
Tripoli.
Uit Tripoli vernam men den laatsten
tijd weinig nieuws, tot voor eenige
dagen uit Italiaansche bron werd ge
meld, dat een actie is begonnen ter
bemachtigiiig van een nog inTurksch
bezit zijnde oase aan de kust gelegen.
Zonder hevigen strijd zai dit den Ita
liaan niet gelukken, want de Turken
hebben geduchte versterkingen aange
legd en zullen als vanouds met doods
verachting vechten.
De Italianen hebben de versterking
omsingeld, zoodat wellicht spoedig be
richten omtrent een bloedig treffen
kunnen worden verwacht.
Binnenland.
Bond van R. K. Werklleden-vereenlglngen.
Dc Bond van R. K. Werklieden-vorccni-
gingen in liet Aartsbisdom houdt Zondag 11
Augustus a.s., een algemeene bonds-bestuurs-
vergadering, in het nieuwe Verenigingsge
bouw der R. 14. Werklieden-vereeniging St,
Joseph, te Utrecht Zadelstraat 31, b ij de
Mariaplaats.
De agenda vermeldt: 1. Opening. 2. Le
zing notulen. 3. Ingekomen stukken, waarbij
toelating der nieuwe afdeelingen Raalte, De
Bilt, Erica, Donrijp, Montfoort en Ulft. 4.
Bespreking jaarverslag. 5. Begrooting 1912.
6. Bepaling Bondsdag 1912, aanwijzing van
plaats en samenstelling der agenda. 7. Het
houden van een Twecdaagsclien Cursus. 8.
Hel uitgeven van Legitimatiebewijzen, in
verband metdc Kosthuizenlijst. 2. Oprichting
Onderlinge Brandwaarborgmaatschappij. 10
Benoeming Commissie Verificatie. II. Ver
kiezing Secretaris, wegens periodieke aftre
ding. 12. Rondvraag. 13. Sluiting.
Utrechtsch Landbouw Genootschap.
Tot algemeen secretaris van het Utrechtsch
Landbouw-Genootschap, is in de plaats van
den heer H. Tromp van Holst, die wegens
gebrek aan lijd ontslag nam, gekozen de heer
K. Preuyt, tc Rotterdam.
FEUILLETON.
Opdeslagvelden van Rusland.
Dat gebeurde dan ookallen waren door
dc prachtige omstreken en hel mooie weer
tut blijdschap gestemd, en ongemerkt, door
den blijden scherts, viel de avond. Maria zette
tiaar vader en broeder een krans van eiken-
blaren op 't lioofd, en wilde niet, dat deze
zicli daartegen verzetten; Karei daarentegen
nam wraak, doordat hij haar dwong een krans
van goudgele paardebloemen op te zetten.
Dc kibbelpartij, welke tengevolge daarvan
tussclicn hen ontstond, werdonderbrokendoor
het plotseling verschijnen van een ordonnans,
die den overste een gczegeldcn brief over
handigde. Verdrietig er over, 'I feest op deze
onverwachte manier onderbroken te zien,
lichtten allen hun oogen op den overste, die
dm brief terstond opende en las.
.Wij zullen dadelijk den terugtocht moe
ten aannemen," zeide hij, terwijl allen nieuws
gierig waren de oorzaak van deze onaange
name onderbreking te vernemen, „want ik
ontvang daar juist hoogst gewichtige tijdin
gen. Gaarne verborg ik voor u haar inhoud,
doch dat zou toch niets baten. Hel bevel tot
onzen opmnrscli is er; reeds morgenochtend
moeien wij scheiden. Groote troepenmassa's
rijn reeds onderweg en wij zullen ons moe
ten haasten ze te volgen. Wcest niet ont
moedigd, mijn geliefden, heffen wij liever de
glazen op en laten wij op een blij
klinken I"
Er werd geklonken, maar toch niet meer
zoo opgewekt als even te voren, toen men
geklonken had op 't welzijn des vaderlands;
thans viel er een traan in den wijn van het
glas, dat Marie in de hand hield. Karei reikte
haar de hand en streelde haar de wang om
haar gerust te stellen. Dit gelukte hem echter
niet; hij zelfwasdoordejnistgehoordenleiiws-
tijdingen te zeer geschokt, dan dat het hem ge
lukken zou, zijn bedroefde zusier Ie troosten.
Allen maakten zich gauw gereed tot terug-
keeren, en kwamen zwijgend en bekommerd
op dc plaats terug, welke zij voor enkele
uren zoo blij gestemd verlaten hadden.
Reeds in den vroegen ochtend van den
volgenden dag weerklonk trompetgeschal door
Drcsdcus straten'I riep de soldaten van het
kurassiers-regimeilt tot den afmarsch op. Met
schrik hoorden Mevrouw von Fcldhuint en
Marie deze klanken, welke vader en zoon van
haar wegriepen en hen blootstelden aan dui
zend gevaren. Spoedig verschenen beiden met
kletterende sabels en rinkelende sporen, ge
heel gereed ter. afmarsch. Karei was diep ge
roerd, want hij wist, waarheen 't regiment
moest marcliecrcn en hijkoesterde dan ook geen
ijdele hoon, weldra in het ouderlijk huis terug
tc zijn. Doch dc stand, waartoe luj thans be
hoorde, en tevens zijn uniform, herinnerden
hem er aan zich nu moedig te toonen.
„Vaarwel, geliefde vrouw, vaarwel dier
bare Marie," sprak de overste op vasten toon,
„God zal ons beschermen, hoe ver wij ook
van u verwijderd zijn. en indien het Zijn wil
is, ons ook weder tot u terugvoeren. Ditmaal
trek ik ook niet meer alleen uit, daar Karet
mij vergezelt en met mij lijden en vreugde
deelt. Weent daarover niet, toont u moedig
voor 't regiment en geeft den achterblijvenden
een goed voorbeeld. Gaal met ons mede op
't balkon, ik hoor hen komen I"
Zij deden datnog even omhelsden zij el
kaar cn gingen toen naar het balkon, waar
onder de straat doorliep.
Het regiment kwam om zijn bevelhebber
te halen en een luid trompetgeschal verkon
digde juist de komst der krijgers. Vader cn
zoon kwamen dc poort uit, waar de gezadel
de paarden voor hen gereed stonden. Een
luid hoera begroette hen, door de overste vrien
delijk beantwoord. Daarop zetten zich dc
cscadrons in beweging en reden onder liet
balkon door, van waar mevrouw zon Feld-
lieim cn Marie met witte doeken het afscheid
toewuifden. Karei was de laatste, die voor
bijreed. Marie liet haar doek vallen, hij ving
hem behendig op dc punt van zijn sabel op
cn bond hem om den arm.
Op 't punt, waar de weg een bocht maakt,
keerde hij nog eens in den zadel om en zag
zijn moeder en zuster, die elkaar vast om
strengeld hielden. De tranen kwamen hem
op dat gezicht in dc ongeil, doch hij wischtc
ze snel weg, als schaamde hij zich zijn ont
roering zijn wapenmakkers te laten zien, en
zette zijn paard in draf.
Weldra had het regiment dc straten der
stad achter zich, en voorwaarts ging het nu
in vluggen draf, om het doel van den marsch
te bereiken.
VIERDE HOOFDSTUK.
Het regiment, dat overste von Feldhcim,
aanvoerdde, behoorde tot dc Duitsche troe
pen, door den keizer uitgekozen, om zijn
reuzcnonderiieming tegen Rusland te steunen.
Hij had bevel gekregen het groote leger, dal
zich reeds aan de vijandelijke grenzen had
saamgetrokken, zoo spoedig mogelijk te be
reiken. Onderweg voegden zich verscheidene
trocpcnafdeclingen bij hem, die tot hetzelfde
legerkorps behoorden, en met hem naar een
zelfde doel opmarcheerden.
Tegen het einde van Juni kwam het regi
ment op dc plaats van bestemming aan. De
marsch was in de beste orde en snel ge
schied, daar de troepen goed bereden, en van
al 't noodige ruimschoots voorzien waren
Toen zij de laatste terreinsverhooging opge
reden waren, welke hen nog scheidde va
hfcofdlcgcr, zagen zij dit voor lien, in
breed dal gelegerd.
Bij 't indrukwekkend gezicht van zulk een
overgroote troepenmassa, zooals het oog het
nooit aanschouwd had, werden allen door
verbazing aangegrepen. Meer dan een mijl
ver zag men den grond bedekt met donkere,
nauw aaneengesloten gelederen van soldaten,
cn nog steeds kwanten van alle kanten nieuwe
trocpcnafdcelingen er zich bijvoegen, om
dc open ruimten aan te vullen.
Eenige oogenbiikken bleef liet regiment,
welker rijen uit elkaar gegaan waren tijdens
den marsch, staan. Karei reed naar zijn vader
en bewonderde met hem het prachtige ge
zicht, dal zich voor hen opdeed; daarop werd
bevel gegeven, dat ieder weer in 't gelid
moest gaan, en nu ging het dalwaarts
in vluggen draf, om de legerplaats, waarnaar
allen verlangden na zulk een langen marsch,
te bereiken. Weldra was men ter plaatse; de
muziek deed zich hooren, en in .volmaakte
orde trok het regiment dc tent van keizer
Napoleon voorbij. Deze tent lag op een kleine
hoogte. Daarna trok het tusschen de reeds
gelegerde troepen door, tot het tegen den
avond de plaats zijner bestemming bereikte.
De paarden werden vlug afgetuigd cn ge
voederd, en nu trachtte ieder het zich zoo
gemakkelijk mogelijk te maken gedurende
den nacht. Er werden tenten opgeslagen, hout
voor 't vuur cn water gehaald. In een paar
minuten waren allen druk in de weer en be
zig alles in orde te brengen voor den nacht.
Weldra echter loste zich de schijnbaar ver
warde menigte op, en nu zag men vroolijke
krijgers bij knappende vuren zitten, waarop
veldkctclscn pannen met kokend waterstonden.
Aan een dezer vuren zat ook Karei met zijn
tentmakkers. Ofschoon het onopgevoede lieden
waren, die door het lot lot den krijgsdienst wa
ren aangewezen, had tocli Karei, die om zijn
vrijwillig diensl nemen in't regiment wel wat
op hen voor had, vriendschap met hen gesloten,
daar hij hen tijdens den marsch beter had
(Wordt vervolgd.)
