Nieuws= en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. Zes en twintigste Jaargang, Nq. 76. Dinsdag 25 Maart 1913. DE EEMBODE Verschijnt Dinsdag en Vrijdag. Bureau: LANGEGRACHT No. 13 - AMERSFOORT. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden .50 Cent. Alzonderlijke nummers 3 ADVERTENTIEPRIJS van 1 tot 5 regels30 Elke regel meer6 Bij abonnement minder. Godloochenaars ook niet van gisteren!? \inler de passagiers van een .Vine. V 'rikunnsche stoomboot was een liucidie met bootte grappen over godsdienstige enken nog al veel bijval vond bij de medereizigers. Sommigen .lurven, wat zij ooi; wel zouden willen durvenanderen verfoeiden in hun hart al die gewetenlooze spotternijen, doch «aren al te zeer verlegen, om er iets van te laten blijken. Hij had immers de lachers op zijn hand! Een protestanlsche dominée-medc- rci/iger bevond zich eens toevallig in liet gezelschap, waarin bedoelde lieer weer bezig was zijn ongcloovigc praatjes ten beste te geven. Na een poos zwij gend te hebben toegeluisterd, sprak de Gelooft u. mijnheer, aan de on sterfelijkheid der ziel Ik heb geen ziel, klonk het vaardjg] Geloo t ii dan God? it hel schap! Kijk. hernam de dominéé, als u meent, dan heb ik vroeger al eens i van u gehoord. - Zoo? vroeghet heerschap, opeen» vonden! en ernstig nieuwsgierig. Ja. mijnheer, en zelfs over u ge mote verbazing bij den lieer en verwachting in het gezel- Dat begrijp ik niet. mijnheer de nomineeik heb nog nooit een boek ^•schreven. Waar heeft u dan toch van mij gelezen? lu de psalmen van David, hernam dc dominee kalm. daar las ikde dwaas spreekt in zijn harter is geen Algeniecue hilariteitdie lei volge had, dat de goddelooze sp zich voortaan wil wachtte, in "t publick met zijn godtoochenarij voor den dag In de psalmen Davids heb ik ai over u gelezen Ach ja. zc zijn alles behalve van gisteren, de god- loochenaars! Hun dwaling is reeds ontzettend oud de redenen voor hunne ...nlloochcning zijn ook verre nieuw; in een tijd van wetenschap I.C-c-having, als onze eeuw is. zijn zij .',,,1 onwetenschappelijk mogelijk, «erken de beschaving geducht tegen. 1Vooreerst hun dwaling is al ont zettend oud. Vijftien eeuwen geleden li.nl de H. Augustinus reeds te strijden tegen dc verwaanden, die er groot op gingen, niets te gelooven, of ze moeten liet eerst met hun eigen oogen gezien hebben. Nog veel verder in dc ge schiedenis. voor bijna 30 eeuwen, den tijd van David en Salomon. >lc dominéé sprak er van! wa er ook al. die zoo niet hardop, dan toch zachtjes tegen ziel» zeiven zeiden Kom. kom. er is geen God(zie psalm 13. 1 en 53, 11. Op nieuwheid hunner opvatting kunnen de hedendaagsche godloochenaars in hel geheel niet I bogen. 2. Zijn dan misschien de redenen, aarom zij beweren, dat er geen God modern, pasgevonden, haute nou- tauté? Het lijkt er niet op. Het zijn stokoude moeilijkheden; wij zien oil nietalles i> maar toeval „Wij zien God niet!" Zij zien hun irstaml, hun wil ook niet. Hebben ze tn misschien geen verstand, geen wil? „Alles is maar toeval!" Alsof toeval hetzelfde was als „afwezigheid van oor zaak en redenIets gebeurt toevallig, beteekent iels gebeurt onverwacht, of zonder dat ik de oorzaak ken, en niet gebeurt zonder oorzaak, aar nu worden die oude moeilijk heden telkens weer in een nieuw kleedje gestoken. Men spreekt nu afwisselend van evolutie, zelf wording, atheïsme, materialisme, pantheïsme, rationalisme, modernisme, en wat nog al meer! En iu het maar vreemde woorden zijn, vordt dc zaak zelf als nieuw beschouwd, lis vernuftig bekeken, als onoplosbaar •erheerlijkl. .Men vergete ecliter ook niet. dat de neeste godloochenaars, dc godlooclte- laars der praktijk, eigenlijk géén rede- ten hebben voor hun godloochcniitg. of liever dezelfde reden, die St. Augus tinus aanduidde met deze woorden„als geen lioovaatdij was, zouden er geen geloovigcn zijn"terwijl het domme, onopgevoede volk tot godloochcning gedreven wordt door de zucht om zich zoo ongestoord mogelijk aan de grofste goddeloosheden over te geven. En ook dit motief FEUILLETON. Z",1 UIT VERRE TIJDEN. k een man zou ik u ten hoogste raden, mij dunkt dat hij uw groot ste vijand is. Wat liet laatste punt betreft, dat gij hein ten laste legt. hij heeft immers daarna ten volle bewezen dat hij aai 'lat verraad onschuldig was; lasteraar» hebben hem van iets beticht, waaraat hij nimmer gedacht, laat staan deel ge ■tomen had. .Maar de bewijzen dan? i )ch, als men iemand iets kwaads, 'els verfoeilijks wil aantijgen, dan heelt men spoedig bewijzen, ja talrijke be wijzen bij de band. Den vuigen bis teraar is niets heilighij bekon zich noch om goddelijke noch mu,,- schclijkc wetten, indien hij zijn doel, den ondergang van zijnen evenmensen maar bereiken kan. Van dat ve mag ik Herman niet verdenken, da stroomt te edel bloed door zijne aderen. Gij laat u door den schijn be driegen, Graaf! gij denkt van een ied<- goetl omdat er geen bedrog in u boezem woont. Moge nimmer de sluie. verscheurd worden, waarachter zich de 'loosheid verborgen houdthel ontwa ken uit den droom, welken uw gezond verstand benevelt, zou uwe zwakke krachten te boven gaan. n vóór jaartelling bekend, zooals blijkt uit de aangehaalde psalm, waar gcschre- itaat: Dc dwaze zegt in zijn hart is geen God!" verdorven zijn zij fschuwelijk geworden in hun stre- nicinand is er, die het goede doet." een schande voor mensche- lijk geslacht, maar hoovaardij en wel lust maken soms de helderste hoofden blind voor de eenvoudigste waarheid. in den tijd van David reeds: nog zoo. ihcel in strijd met onzen mo dernen tijdgeest zijn de godloochenaars onwetenschappelijk. Het woord ileu wijzen Uaco ziet men dagelijks nog bewezen„weinig wetenschap ver wijdert van God, veel wetenschap brengt terug tot God" iserin. fid. XV1.1 Zelfs Voltaire heeft over godloochening deze woorden geschreven„Is liet nic" enormste van alle absurditeiten, walgelijkste dwaasheid, die ooit is op gekomen in liet menschelijk brein? Al ben ik nog zoo'n twijfelaar, die dw Iteid lijkt me evident, cu daarom ze het ook" (oouvres t. 40 p. 30; t p. 372; t. 16 p. 72). Maar als het dan zoo duidelijk is. I er een God bestaat, waarom dan zoovele godloochenaars der hen zelfs inensclten. die vi s, geleerd eu verstandig doorga; aarom dorst dan een geniale Hebei rklaren„i lp. economisch gebied zijn revolutiunnair, en op 't geen mei noemt godsdienstig gebied, zijn w Maar veronderstel eens, waarde vader! at uwe vermoedens inderdaad wan eill bevatten, dan zou het van ir <>g wijs gehandeld zijn. hem tot h chermcr van Maria, en tol bestuurd mijner Zaken te benoemen. Dat blijk an vertrouwen zal immers zijne ijdel- iciii vleien, en hij zal toch niet gaarni als een meincedig ridder worden uitge kreten. Benoem ik hem niet. en gaa: i van wraakzuchtige plannen zwanger in zal hij. tijdens de afwerglieid var ilco. de gelegenheid te baat nemen •h <le goederen van mijn zoon, hetzij geweld, hetzij door list toe te eige- en dan waren «lezen voor l'lilci „,j zijne terugkomst onherroepelijk ver loreii. Neen, ik laat mij van mijne keuz, •t afbrengen, mijn verstand en har ggt'tï mij, dat ik in dezen goed handel Welnu, heer Graalvolg dan di spraak uws harten, en handel naai „■Igevallen. 'lot eene zaak. die leger mijn beter weten imlruischt mijne toe emmtng geven, doe il. met. Intus- „jlien zal ik een waakzaam oog alles houden, en mocht er som voorvallen dat mijne vermoedens sterkt, dan zal ik liet u mededeel, gij kunt don nog naar uw eigen goed vinden te werk gaan. - Ja, waarde vader! dat is goed. Ik geloof nu dat wij de zaken best ge repeld hebben, en daar liet reeds laat is, en ik mij zeer vermoeid gevue atheïst". Waarom dorst dan een Doincla Nieuwenhuis, toen hij' in 1876 uit liet ■uthersche kerkgenootschap trad. waarin hij predikant was, met deze woorden afscheid te nemen van zijne gemeente ons en dc onzen is dc leuze de toekomst; de arbeid zal de plaats innemen van den oorlog, dc wetenschap die van dc godgeleerdheid. Ie inenschhciil die van God" die drieste Godsontkeiming bij zoo vele andere, tocli overigens knappe mcnschen ■nidat zelfs de knapste niensch zoo dom kan zijn, waar hij in vooroordeel opgevoed! Omdat de mensch zoo erblind is. indien hij zichzelf overschat! Oindat de geduchte aan God zoo vcr- ichrikkelijk is. als de mensch de na- urwet niet volgt! Een systematische opvoeding zonder God kweekt er velen aan. die gerekend worden onder godloochenaars, cn eigen lijk „onwetenden" moesten lieeten, 'j meer aan zich zei ven over gelaten, zij zouden van zelf gekomen de erkenning Gods, maar nu zoo vastgeschroefd aan de begrippen natuur" en „toeval", aan dc onzekerheden der Kaïitiaunsche wijs begeerte, dal zij elke gedachte aan God aanstonds wegzetten. Hoovaardij verblindt. Bij hoevelen ou dc Gndskennis spoedig volgen, eanuecr een oprechter zelfkennis oorafging Hartstocht eindelijkals op de scho en niet incer gedacht wordt aan God, de gewone bewijzen voor 't bestaan ïod worden weggedoezeld met trlegbaar-klinkende moeilijkheden, magistrale spot hypnotisccrend werkt op 't jeugdig gemoed, dan is er voor godloochcning niets meer noodig dan... ui onbeteugelde hartstocht. Nu kan het toch iederen kalmeti ensch niet anders dan klaar delijk zijn, dat, wie zich leiden laat door onwetendheid, trots, hartstocht, geen aanspraak maken mag op het bijvoeglijk naamwoord, „verstandig" l„, Mag ilij er dan aanspraak op maken, e een blinde aan een blinde toever trouwt op een ongekenden weg... En doen zulks niet vele ouders, die hun kinderen ter school laten gaan bij onge- loovigc leermeesters? Bij mcnschen, 'l gebied van de allernoodza kelijkste. primitiefste kennis, de kennis Gods, door vooroordeel, hoogmoed of drift verblind zijn Die "t kan onmoge lijk uitblijven, minstens nu en dan, woord of gebaar, óf door 'I van een woord of gebaar, het heiligste in dc kinderziel, dat, wat de «elf er in heeft nccrgcschr zullen dreigen uit te wisschen? En inoclit ooit ile noodzakelijkheid aanwezig zijn, de kinderen naar scholen zonder Go.l te zenden, is 't dan :ecr onverstandig de zorg ocdig tegengift te verwaarloozen men dan niet des te meer er waken, dat die kinderen veel bidden, dikwijls te communie gaan. uitstekend godsdienstonderricht ont- angen Een voorbeeld onder duizenden, hoe kinderen op later leeftijd soms boeten moeten voor het onverstand van god loochenende leermeesters cn lichtzin nige ouders. n notaris in Frankrijk werd tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld wegens een driedubbele misdaad. Bij 't vernemen van zijn vonnis, riep hij uit: .AVaaroin krijg ik niet de dood straf? Die zou me een weldaad zijn!" 'iegelijk trok hij een mes te voorschijn om zicli te doorsteken. Nog bijtijds kon men die poging tot zelfmoord ver hinderen. Toen verklaarde dc onge lukkige met diepe ontroering„Ik klaag mijn leermeesters aanDc gods dienstloze begrippen, die zij mij leerden, zijn dc oorzaak van mijn mis daden In een langen brief, vóór zijn ivcrbrcnging naar Toulon aan een 'riend geschreven, las men„Men leerde ons in onze jeugd, dat dc gods dienst de schuld is van de ellende der menscbheid, dat geloofsleer belachelijk, christelijke zedclecr vernederend. en sprookje, een schrikbeeld voor kinderen, de onsterfelijkheid der ziel verouderd stelsel is. Dat alles heb ik aangenomen, en mijn 'even er naar ingericht. Heel mijn misdaad bestaat hierin, dat ik de denkwijze van mijn leermeesters overnam. Nu moet de leerling door levenslange schade en schande boeten, dat hij geloof sloeg aan zijn leermeesters. Maar ik daag die verleiders van inijn jeugd voor den rechterstoel van God. dien zij met al hun twijfelen en schouder-ophalen toch kunnen wegcijleren... Eeuwige vloek op allen, die er een spel van maken, woord cn schrift, hart en geest der jeugd te bederven"... Is liet verstandig, zicli zulk een vloek >p den hals te halen? JAC. J. ZEIJ S. J. Uit het Buitenland. Z. H. de Paus- den H. I )c gezondheidstoestand Vader baart zorg. Op advies der geneesheeren moet Z. H. zich hoeden voor groote inspan ning en vermoeidheid. Uit Rome. Na een ziekte van meerdere weken is te Rome kardinaal-vicaris Rcspighi overleden. Hij werd in 1843 te Botogua geboren. Na achtereenvolgens professor in de liturgie enz. geweest te zijn. be noemde Leo Xin z.g. Item in 1891 tot bisschop van Guastalla. Later werd hij aartsbisschop van Fcrrnrn en kardinaal, Dc opbloei van het katholiek leven tc Rome. zoowel op geestelijk, ais op vcrocnigings- cn sociaal gebied is vooral aan den grooten ijver, de ennergic en doorzettingskracht van dezen kardinaal danken. Frankrijk. heeft weer een nieuw stel ministers. Aan het hoofd staat Barthou. De dunkt mij dat het beter ware, als wij ter ruste begaven. Maar geef mij •ens te scheiden uw zegen. j grijze priester voldeed met plcchtigen ernst, aan liet vriendelijk rek, en begaf zicli toen naar zijne ;i om over alles wat er gesproken - i lonken. ..jodra vader Ambrosius vertrokken, w is sloop een man behoedzaam cn niet ingehouden adem naar dc trap. die tot de benedenvertrekken leidde: van tijd tol tijd bleef hij staan, en zag zorg- in liet rond of niemand zijne •den begluurde. Alles echter was en behoedzaam ging hij verder, „i M# «*>*- hij zacht mogelijk opende cn waar- ichtor hij weldra verdween. Reeds vroeg in den morgen van den 1 volgenden dag verliet een man, m zijn iuutel gewikkeld, en de muts diep ,n de oogen gedrukt het kasteel van bem. Toen 'hij hel boscli verlaten, en slechts den spits van den toren, die zicli boven het geboomte verhief ,,og even ontwaar de, stond Ilij een ..ogenblik stil. oin hel omliggend landschap scherp in oogcnschouw te nemen, loei» Inj zijne aiendsblikken goed in liet rond had weiden, en verzekerd was. dat ,„u„iand hem achtervolgde uocli be gluurde, sloeg hij een zijpad in. dat hem dwars over liet veld. in een weg melding der overige titularissen zullen •■■e maar achterwege doen blijven, wijl in naar veler gevoelen toch slechts in kort ministerieel leven beschoren is, üver veel kwesties van belang den ken de nieuwe ministers niet eenstemmig. Engeland. In het Lagerhuis zcide minister Asijuith m antwoord op de gestelde vragen, dat Engeland geen enkele ver plichting heeft, om aan eenigen oorlog deel tc nemen, welke niet aan het volk en het parlement bekend is. Met andere woorden, indien een oorlog ontstond tusschen de Europeesehe mogendheden, is er geen enkel verdrag, dat regeoring of parlement zou verhinderen geheel vrij te beslissen of Engeland aan den oorlog deel zal nemen of niet. Griekenland. De eedsaflegging van koning Con- stant,mtijn heelt, onder groote geest- drilt van h«t volk plaats gehad. Het was een feestdag. In de Kamer, welke rijk was versierd met de nationale vlagen, zwoer de koning trouw te blijven aan de grondwet. De koning cn koningin waren zeer ontroerd, toen zij na plechtigheid onder 't gejuiclt der menigte naar het paleis terugkeerden. Turkjohe voor- en tegenspoed, Uit Constantlnopel worth geseind, dat dc Turken een Bulgnarschcii trein met levensmiddelen en munitie ver overd hebben. Djavid l'aclia die na ilc nederlaag bij Monastir dc vlucht nam naar Janina en dan naar Yalonn, gaf zicli nabij de rivier Sckouribi niet 15000 man aan de ServiÖr* over. Oe Oorlog. Oostenrijk heeft een ultimatum ,ian Montenegro gezonden waarin verlangd wordt dat de WrijgHvarriclitingcii uil! Skoct.nï geschorst zullen worden, totdat geheel dc burgerlijke bevolking dc stad zal hebben verlaten. Wordt dit gewei gerd, dan zal met wapengeweld tegen Montenegro opgetreden worden. Het bombardement der begeerde veste werd door Montenegrijiicn en perven in de laatste dagen zoo lievig doorgezet, dat geheele wijken in puin liggen. Daaioi) werd groote schade toege bracht aan dc eigendommen van Öos- tenrijksche onderdanen cn bescherme lingen. Gevolg ervan is dat Oostenrijk aan Montenegro bovenstaande boodschap thuis stuurde. De spanning tusschen Oostenrijk en Servif is eerst kort geleden verminderd, doordat men in ServiL' wat voorzichti ger werd. De regecring van Montene gro is echter halstnrrig. Doordc dwang- bekceringen in Djnkova. den moord op den pater Palic cn de haistorrige hou ding van koning Nikiin. is tenslotte liet ultimatum uitgelokt. Montenegro is totaal uitgeput. Voor oerde, aan beide zijden met zware eikeboomen en kreupelhout begroeid, en vervolgens weder een pad links vol gende, bereikte hij door een menigte .'gen, dc achterzijde van het kas- van Hcusdcn. Na zich een door tocht door bet kreupelhout dat hier welig opgeschoten was, gebaand tc hebben, bereikte hij cene boot, die hier zeker met voorzorg aan een ouden wil geboom lag vastgemaakt. Hij maakte los, dat om den boom gesla- gaf met zijn voet een stevigen stool aan liet ranke vaartuig cn bevond zicli weldra aan den overkant, waar h- opnieuw aan een wilg bevestigde, cn daarna aan wal sprong. Hij. volgde toen een klein voetpad, dat langs de wallen vanhet kasteel liep. en aan eene kleine deur gekomen, stond hij «til, blies ccnigc scherpe toonen op een zilveren fluitje, en wachtte bedaard hel inblik af. waarop men de deur zou luiten. Dit wachten duurde slechts ccnigc seconden, want weldra verscheen man met een zware bos sleutels aan zijne zijde, die na den vreemdeling gegroet en dc deur achter zich gesloten te hebben, den vrocgtijdigcn bezoeker reden zijner komst wilde vagen, en hij tot zijne verbazing zag. dat dc cemdeling reeds verdwenen, en er geen spoor meer van hein te be- speuren, was. Dat is zonderling prevelde de man in zich zeiven. waar of die onbekende zoo spoedig gebleven is, cn wat mag liij hier reeds zoo vroegtijdig tc ver richten hebben? Hij is zoo toegetakeld, dat hij waarachtig wel een vogelver schrikker gelijkt. Nu. onze Heer moet weten wat hein te doen staat, maar van die geheimzinnige dingen houd ik niet. Men moet zijne daden niet zoo in hel verborgen ten uitvoer brengen, dat duidt niet veel goeds a.m. Dc rechte weg is de beste, zei mijn grootvader, en die man kon het weten, want hij Is tachtig jaar oud geworden. Zoo sprekende had bij zijne woning bereikt, waarvan hij de deur achter zicli sloot, en na ecu sleutelbos aan een haak gehangen tc hebben, vleide liij zich op een houten bank neder, waarna hij weldra in een diep nadenken scheen verzonken te zijn. Wij willen den man ongestoord zijne wjjsgcerige overdenkingen laten voort zetten, cn liever den vreemdeling op den voet volgen, en de reden van zijn vroeg tijdig bezoek trachten op tc sporen. Toen dc onbekende, den portier ijlings verlaten had. begaf hij zicli rechtstreeks naar eene deur. in dun tuinmuur ver borgen, opende die met een sleutel, dien hij tc voorschijn haalde, en had weldra den ingang van het kasteel be reikt. (Wordt Vervolgd,)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1913 | | pagina 1